به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیر خسرو دهلوی

امیر خسرو دهلویغزلیاتشمارهٔ ۱۰۲: باشد آن روزی که بینم غمگسار خویش را

2760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باشد آن روزی که بینم غمگسار خویش را

شادمان یابم دل امیدوار خویش را

شد دو چشمم ز انتظارش چار در راه امید

چار جانب وقف کردم هر چهار خویش را

شاید ار بر خاک خسپم همچو گل پر خون کنار

کز چنان سروی تهی کردم کنار خویش را

خاک می بیزم به دامان، چون کنم گم کرده ام

در میان خاک در آبدار خویش را

مست گشتی چون ترا پیمانه پر داده ست دوست

خیز و بستان ساغر و بشکن خمار خویش را

می نپرسد، گر غباری دارد آن خاکی ز من

تا به آب دیده بنشانم غبار خویش را

دل که از جعد تو بدخو شد نمی گیرد قرار

ساعتی بفرست جعد همچو مار خویش را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۱: ای از مژه تو رخنه در جانها 2شمارهٔ ۱۰۲: باشد آن روزی که بینم غمگسار خویش ...3شمارهٔ ۱۰۳: ای بی تو گلهای چمن شسته به خون رخ ...4شمارهٔ ۱۰۴: اشکم برون می افگند راز از درون پر ...5شمارهٔ ۱۰۵: بگشاد صبح عید ز رخ چون نقاب را 6شمارهٔ ۱۰۶: شبی دیدم چو مه بر بام او را 7شمارهٔ ۱۰۷: رخ چو عید تو دل برد بهر قربان را 8شمارهٔ ۱۰۸: ای خط خوش از مشک تر انگیخته مه را 9شمارهٔ ۱۰۹: باز برقع بر رخ چون ماه بربستی نقا ...10شمارهٔ ۱۱۰: روز عید است به من ده می نابی چو گ ...11شمارهٔ ۱۱۱: زاد چون از صبح روشن آفتاب 12شمارهٔ ۱۱۲: قندی ست آتشین رو، شمعی ست انگبین ...13شمارهٔ ۱۱۳: می ریزد ازتری ز تو، ای جان فزای آ ...14شمارهٔ ۱۱۴: ای نازنین که ماه منی امشب 15شمارهٔ ۱۱۵: زهی نموده ازان زلف و عارض و رخ خو ...16شمارهٔ ۱۱۶: چه آفت ست نمی دانم این به زیر نقا ...17شمارهٔ ۱۱۷: اگر به گوشه نشینان نماید آن رخ خو ...18شمارهٔ ۱۱۸: ای تمامی خواب من برده ز چشم نیم خ ...19شمارهٔ ۱۱۹: ماهرویا، به خون من مشتاب 20شمارهٔ ۱۲۰: ای ز تو خورشید چرخ در مرض تف و تا ...21شمارهٔ ۱۲۱: شکرت را شد اگر چه سپه موران مرکب 22شمارهٔ ۱۲۲: ای ترا در دیده من جای خواب 23شمارهٔ ۱۲۳: ای دل وامانده، خیز، ره سوی جانان ...24شمارهٔ ۱۲۴: ای ترک کمان ابرو، من کشته ابرویت 25شمارهٔ ۱۲۵: امشب شب من نور ز مهتاب دگر داشت 26شمارهٔ ۱۲۶: تقدیر که یک چند مرا از تو جدا داش ...27شمارهٔ ۱۲۷: بی شاهد رعنا به تماشا نتوان رفت 28شمارهٔ ۱۲۸: افسوس ازین عمر که بر باد هوا رفت 29شمارهٔ ۱۲۹: تا بر سر بازار به مستی قدمش رفت 30شمارهٔ ۱۳۰: جز صورت تو ماه سما را چه توان گفت 31شمارهٔ ۱۳۱: بیچاره کسی کو به غم خوش پسران زیس ...32شمارهٔ ۱۳۲: در هجر توام کار به جز آه و فغان ن ...33شمارهٔ ۱۳۳: آبادتر آن سینه که از عشق خراب است 34شمارهٔ ۱۳۴: خرم دل آن کس که به رخسار تو دیده ...35شمارهٔ ۱۳۵: ما را چه غم امروز که معشوقه به کا ...36شمارهٔ ۱۳۶: روی تو به پیش نظر آسایش جان است 37شمارهٔ ۱۳۷: زلف تو به هر آب مصفا نتوان شست 38شمارهٔ ۱۳۸: ای عید دوم آمده روی چو نگارت 39شمارهٔ ۱۳۹: ای قبله صاحب نظران، روی چو ماهت 40شمارهٔ ۱۴۰: دلی کش صبر نبود آن من نیست 41شمارهٔ ۱۴۱: دل کازاد باشد آن من نیست 42شمارهٔ ۱۴۲: به بالین غریبانت گذر نیست 43شمارهٔ ۱۴۳: دل ما را ز دست غم امان نیست 44شمارهٔ ۱۴۴: مرا در آرزویت غم ندیم است 45شمارهٔ ۱۴۵: گرفته در بر اندام تو سیم است 46شمارهٔ ۱۴۶: ز من نازک میانی دور مانده ست 47شمارهٔ ۱۴۷: دل مسکین من در بند مانده ست 48شمارهٔ ۱۴۸: مجو صبرم که جای آن نمانده ست 49شمارهٔ ۱۴۹: نگارا، چون تو زیبا کس ندیده ست 50شمارهٔ ۱۵۰: مرا وقتی دلی آزاد بوده ست 51شمارهٔ ۱۵۱: منم امروز و صد تیمار در دست 52شمارهٔ ۱۵۲: صبا، گردی ازان زلف دو تا خاست 53شمارهٔ ۱۵۳: گل امشب آخر شب مست برخاست 54شمارهٔ ۱۵۴: نسیما، آن گل شبگیر چونست 55شمارهٔ ۱۵۵: من و شب زندگانی من اینست 56شمارهٔ ۱۵۶: به هر بیتی که وصف آن رخانست 57شمارهٔ ۱۵۷: بیا کز رفتنت جانم خرابست 58شمارهٔ ۱۵۸: مرا داغ تو بر جان یادگارست 59شمارهٔ ۱۵۹: مرا از روی خوبان، قبله پیش است 60شمارهٔ ۱۶۰: مرا در سر هوای نازنینی ست 61شمارهٔ ۱۶۱: نگارا، روز عیش و شادمانیست 62شمارهٔ ۱۶۲: ندانستم که اهلیت گناهست 63شمارهٔ ۱۶۳: بیا ساقی که ایام بهار است 64شمارهٔ ۱۶۴: نگویم در تو عیبی، ای پسر، هست 65شمارهٔ ۱۶۵: دلم زو شب حدیث ناز می گفت 66شمارهٔ ۱۶۶: جفا کز وی برین جان زبون رفت 67شمارهٔ ۱۶۷: تماشا گاه جانها شد خیالت 68شمارهٔ ۱۶۸: بیا، ای دیده شهری به سویت 69شمارهٔ ۱۶۹: دریاب که جان خراب گشته ست 70شمارهٔ ۱۷۰: بازش هوس شکار برخواست 71شمارهٔ ۱۷۱: خط کز لب آن پسر دمیده ست 72شمارهٔ ۱۷۲: عشق تو بلای جان بسندست 73شمارهٔ ۱۷۳: ما را دل زار مستمند است 74شمارهٔ ۱۷۴: چشمم که بر روی تو فتاده ست 75شمارهٔ ۱۷۵: آنجاست دل من و هم آنجاست 76شمارهٔ ۱۷۶: زلف تو هنوز تابدار است 77شمارهٔ ۱۷۷: چشمت که میان خواب نازست 78شمارهٔ ۱۷۸: یک موی ترا هزار دام است 79شمارهٔ ۱۷۹: زلف سیه تو مشک چین است 80شمارهٔ ۱۸۰: می نوش که دور شادمانیست 81شمارهٔ ۱۸۱: ای خوانده، بتان حسن شاهت 82شمارهٔ ۱۸۲: دیوانه شدم در آرزویت 83شمارهٔ ۱۸۳: وقتی غباری زاستان بفرست سوی چاکرت 84شمارهٔ ۱۸۴: روز نوروزست و ساقی جام صهبا برگرف ...85شمارهٔ ۱۸۵: شهسوارم آمد و از سینه جان را برگر ...86شمارهٔ ۱۸۶: هر قدم کاندر راه آن سرو خرامان بر ...87شمارهٔ ۱۸۷: روزگاری شد که دل با داغ هجران خو ...88شمارهٔ ۱۸۸: سرو به دید آن قد و رعنایی ازان با ...89شمارهٔ ۱۸۹: باز جانا، آتش شوق تو در جان جا گر ...90شمارهٔ ۱۹۰: آفت دین مسلمانی جز آن عیار نیست 91شمارهٔ ۱۹۱: ای که بی خاک درت در دیده من نور ن ...92شمارهٔ ۱۹۲: ماه تابانست و همچون روی تو تابنده ...93شمارهٔ ۱۹۳: چون به گیتی هر چه می آید، روان خو ...94شمارهٔ ۱۹۴: دیدمش امروز و شب در دل کنون خواهد ...95شمارهٔ ۱۹۵: با غمش خو کردم امشب، گر چه در زار ...96شمارهٔ ۱۹۶: چون گذر بر خاک داری بر سرت این با ...97شمارهٔ ۱۹۷: یار اگر برگشت در تیمار بودن هم خو ...98شمارهٔ ۱۹۸: یار دل برداشت وز رنج دل ما غم ندا ...99شمارهٔ ۱۹۹: رفت یار و آرزوی او ز جان من نرفت 100شمارهٔ ۲۰۰: آن سوار کج کله کز ناز سلطان من اس ...101شمارهٔ ۲۰۱: سرو بستان ملاحت قامت رعنای تست 102شمارهٔ ۲۰۲: خرم آن چشمی که هر روزش نظر بر روی ...103شمارهٔ ۲۰۳: آن که زلف و عارض او غیرت روز و شب ...104شمارهٔ ۲۰۴: دل ز انعامت، مها، با التفاتی قانع ...105شمارهٔ ۲۰۵: شربت وصلت نجویم کار من خون خوردن ...106شمارهٔ ۲۰۶: هر مژه از غمزه خون ریز تو ناوک زن ...107شمارهٔ ۲۰۷: تا خیال روی او را دیده در تب دیده ...108شمارهٔ ۲۰۸: تا خیال نقطه خالت سواد چشم ماست 109شمارهٔ ۲۰۹: بی رخت از پا فتادم، بی لبت رفتم ز ...110شمارهٔ ۲۱۰: بس که زلف سرکشت در کار دلها در نش ...111شمارهٔ ۲۱۱: ساقیا، می ده که امروزم سر دیوانگی ...112شمارهٔ ۲۱۲: خانه ام ویران شد از سودای خوبان ع ...113شمارهٔ ۲۱۳: روزی از دست جفا آخر عنان بستانمت 114شمارهٔ ۲۱۴: بی قرارم کرد زلف بی قرار کافرت 115شمارهٔ ۲۱۵: عاشق سوخته دل زنده به جانی دگر اس ...116شمارهٔ ۲۱۶: در شب هجر که از روز قیامت بتر است 117شمارهٔ ۲۱۷: برگ ریز آمد و برگ گل و گلزار برفت 118شمارهٔ ۲۱۸: رفتی از پیش من و نقش تو از پیش نر ...119شمارهٔ ۲۱۹: فتنه اهل نظر چون به جهان طلعت اوس ...120شمارهٔ ۲۲۰: ترک من دی به رهی مست و خرامان بگذ ...121شمارهٔ ۲۲۱: شد هوا سرد، کنون موسم خرگاه کجاست 122شمارهٔ ۲۲۲: بند جانم ز خم سلسله موی کسی ست 123شمارهٔ ۲۲۳: کشته تیغ جفایت دل درویش من است 124شمارهٔ ۲۲۴: هر که را در سر زلف صنمی دسترسی اس ...125شمارهٔ ۲۲۵: یارب، اندر سر هر موی تو چندان چه ...126شمارهٔ ۲۲۶: روزگاریست که در خاطرم آشوب و فلان ...127شمارهٔ ۲۲۷: عشق با جان بهم از سینه برون خواهد ...128شمارهٔ ۲۲۸: تا ندانی ز دلم یار برون خواهد رفت 129شمارهٔ ۲۲۹: باز شب آمد و خواب از سر من بیرون ...130شمارهٔ ۲۳۰: باد نوروز چو دنباله جان ما داشت 131شمارهٔ ۲۳۱: دوش لعل تو مرا تا به سحر مهمان دا ...132شمارهٔ ۲۳۲: تا زید بنده غم عشق به جان خواهد د ...133شمارهٔ ۲۳۳: ساقیا، باده ده امروز که جانان این ...134شمارهٔ ۲۳۴: هر کس آنجا که می و شاهد و گلشن آن ...135شمارهٔ ۲۳۵: گر بگویم که درون دل من پنهان چیست 136شمارهٔ ۲۳۶: آنکه برده ست دلم زلف پریشان اینست 137شمارهٔ ۲۳۷: یا رب، اندر دل خاک آن گل خندان چو ...138شمارهٔ ۲۳۸: زلف شستش که به هر مو دل دیگر بسته ...139شمارهٔ ۲۳۹: ای خوش آن وقت که ما را دل بی غم ب ...140شمارهٔ ۲۴۰: هر که راکن مکن هوش و خرد در کارست 141شمارهٔ ۲۴۱: در سرم تا ز سر زلف تو سودایی هست 142شمارهٔ ۲۴۲: ستمی کز تو کشد مرد، ستم نتوان گفت 143شمارهٔ ۲۴۳: سر آن قامت چون سرو روان خواهم گشت 144شمارهٔ ۲۴۴: خبری ده به من، ای باد که جانان چو ...145شمارهٔ ۲۴۵: نه مرا خواب به چشم و نه مرا دل در ...146شمارهٔ ۲۴۶: شب و روز می بنالم ز جفای چشم مستت 147شمارهٔ ۲۴۷: صفتی ست آب حیوان، زدهان نوشخندت 148شمارهٔ ۲۴۸: منم و خیالبازی، شب و روز با جمالت 149شمارهٔ ۲۴۹: اثری نماند باقی ز من اندر آرزویت 150شمارهٔ ۲۵۰: گر چه سرو باغ را بالا خوش است 151شمارهٔ ۲۵۱: بار عشقت بر دلم باری خوش است 152شمارهٔ ۲۵۲: عاشقان را درد بی مرهم خوش است 153شمارهٔ ۲۵۳: کار بالای تو تا بالا گرفت 154شمارهٔ ۲۵۴: یار بی موجب دل از ما برگرفت 155شمارهٔ ۲۵۵: مردم از کوی تو چون بیدل نرفت 156شمارهٔ ۲۵۶: از تو بر خاطر مرا آزار نیست 157شمارهٔ ۲۵۷: مفلسی از پادشایی خوشتر است 158شمارهٔ ۲۵۸: یار ما را عزم رایی دیگر است 159شمارهٔ ۲۵۹: ترک من طره مشوش کرده است 160شمارهٔ ۲۶۰: مه غلام تست با رویی که هست 161شمارهٔ ۲۶۱: روی خوبت دلبری را پایه ای است 162شمارهٔ ۲۶۲: آمد آن یاری که در دل جای اوست 163شمارهٔ ۲۶۳: رنگی از حسن تو در روی گل است 164شمارهٔ ۲۶۴: ای نسیم صبحدم، یارم کجاست 165شمارهٔ ۲۶۵: چشم فتانت که دی بر رو نخفت 166شمارهٔ ۲۶۶: صد دل اندر زلف شب گون سوخت ست 167شمارهٔ ۲۶۷: ای دهانت، چشمه آب حیات 168شمارهٔ ۲۶۸: شکرین لعل تو کان نمک است 169شمارهٔ ۲۶۹: نرگس مست تو خواب آلوده است 170شمارهٔ ۲۷۰: ای که روی تو حیات جان است 171شمارهٔ ۲۷۱: تیر کدامین بلاست کان به کمان تو ن ...172شمارهٔ ۲۷۲: درد سر دوستان آه و فغان من است 173شمارهٔ ۲۷۳: عمر به پایان رسید در هوس روی دوست 174شمارهٔ ۲۷۴: هر که نگه در تو کرد بیش به بستان ...175شمارهٔ ۲۷۵: خوش بود آن بیدلی کز غم امانیش نیس ...176شمارهٔ ۲۷۶: نیست دلی کاندرو داغ جفای تو نیست 177شمارهٔ ۲۷۷: در چمن جان من سرو خرامان یکی ست 178شمارهٔ ۲۷۸: آنکه مزاج دلش باز ندانم که چیست 179شمارهٔ ۲۷۹: درد دلم را طبیب چاره ندانست 180شمارهٔ ۲۸۰: چون غم هجران او نداشت نهایت 181شمارهٔ ۲۸۱: ای سر کشیده از من، سر کشم به پیشت 182شمارهٔ ۲۸۲: چون در سخن درآمد لعل شکر مقالت 183شمارهٔ ۲۸۳: چابک تر از تو در همه عالم سوار نی ...184شمارهٔ ۲۸۴: خوش خلعتی ست جسم، ولی استوار نیست 185شمارهٔ ۲۸۵: شب نیست کز تو بر سر هر کو نفیر نی ...186شمارهٔ ۲۸۶: بیدار شو، دلا، که جهان جای خواب ن ...187شمارهٔ ۲۸۷: بیرون میاز پرده که ما را شکیب نیس ...188شمارهٔ ۲۸۸: مست ترا به هیچ میی احتیاج نیست 189شمارهٔ ۲۸۹: ناوک زنی چو غمزه او در زمانه نیست 190شمارهٔ ۲۹۰: ای دل، غمین مباش که جانان رسیدنی ...191شمارهٔ ۲۹۱: هر سو که با هزار کرشمه خرام تست 192شمارهٔ ۲۹۲: ای غمزه زن که تیر جفا در کمان تست 193شمارهٔ ۲۹۳: ای آرزوی دیده، دلم در هوای تست 194شمارهٔ ۲۹۴: جانا، کرشمه تو ره عقل و دین زده س ...195شمارهٔ ۲۹۵: خونخوار چشم تو که ره مرد و زن زده ...196شمارهٔ ۲۹۶: تا دیده در جمال تو دیدن گرفته است 197شمارهٔ ۲۹۷: بنگر که اشک دامن ما چون گرفته است 198شمارهٔ ۲۹۸: لشکر کشید عشق و دلم ترک جان گرفت 199شمارهٔ ۲۹۹: چشمت به عشوه جان دو صد ناتوان گرف ...200شمارهٔ ۳۰۰: زلف به ظلم گر چه جهانی فرو گرفت 201شمارهٔ ۳۰۱: امشب که چشم من به ته پای او بخفت 202شمارهٔ ۳۰۲: آب حیات من که نم از من دریغ داشت 203شمارهٔ ۳۰۳: زیر کله نمونه روی تو مه نداشت 204شمارهٔ ۳۰۴: ای باد، ازان بهار خبر ده که تا کج ...205شمارهٔ ۳۰۵: آن ترک نازنین که جهانی شکار اوست 206شمارهٔ ۳۰۶: ماییم کافتاب غلام جمال ماست 207شمارهٔ ۳۰۷: ای پیر، خاک پای تو نور سعادت است 208شمارهٔ ۳۰۸: از لعل آتشین تو دل کان آتش است 209شمارهٔ ۳۰۹: از بند زلف غمزدگان را سبب فرست 210شمارهٔ ۳۱۰: باز آن حریف بر سر سودای دیگرست 211شمارهٔ ۳۱۱: یارب، که این درخت گل از بوستان کی ...212شمارهٔ ۳۱۲: لعل لبت به چاشنی از انگبین به است 213شمارهٔ ۳۱۳: گر باغ پر شکوفه و گلزار خرم است 214شمارهٔ ۳۱۴: آن خط پر بلا که در آغاز رستن است 215شمارهٔ ۳۱۵: از عشق اگر دلت چو کبابی به تابه ا ...216شمارهٔ ۳۱۶: من کیستم که این غم تو با چو من کس ...217شمارهٔ ۳۱۷: ای آفتاب تافته از روی انورت 218شمارهٔ ۳۱۸: گیرم که نیست پرسش آزادگان فنت 219شمارهٔ ۳۱۹: ز آنگهی که دل من به سوی یار من اس ...220شمارهٔ ۳۲۰: ز بس که گوش جهانی پر از فغان من ا ...221شمارهٔ ۳۲۱: ز خون دل که به رخسار ماجرای من اس ...222شمارهٔ ۳۲۲: رخت ولایت چشم پر آب را بگرفت 223شمارهٔ ۳۲۳: مهی گذشت که آن مه به سوی ما نگذشت 224شمارهٔ ۳۲۴: مرا کرشمه آن ترک گلعذار بکشت 225شمارهٔ ۳۲۵: چو خشم مست تو در خوابگاه ناز بخفت 226شمارهٔ ۳۲۶: شب فراق سیاه و مرا سیاه تر است 227شمارهٔ ۳۲۷: هنوز آن رخ چون ماه پیش چشم من است 228شمارهٔ ۳۲۸: کسی که عشق نبازد نه آدمی سنگ است 229شمارهٔ ۳۲۹: شکوفه غالیه بو گشت و باغ گل رنگ ا ...230شمارهٔ ۳۳۰: چه داغهاست که بر سینه فگارم نسیت 231شمارهٔ ۳۳۱: مرا به عشق دل خویش نیز محرم نیست 232شمارهٔ ۳۳۲: بیا بیا که مرا طاقت جدایی نیست 233شمارهٔ ۳۳۳: کدام سنگدلت شیوه جفا آموخت 234شمارهٔ ۳۳۴: سپیده دم که زمانه ز رخ نقاب انداخ ...235شمارهٔ ۳۳۵: چه تیر بود که چشم تو ناگهان انداخ ...236شمارهٔ ۳۳۶: رخ تو رشته زلف از برای آن آویخت 237شمارهٔ ۳۳۷: کجاست دل که غمت را نهان تواند داش ...238شمارهٔ ۳۳۸: نگار من که ز جنبیدن صبا خفته ست 239شمارهٔ ۳۳۹: ترا به دین و دیانت درون بپاید راس ...240شمارهٔ ۳۴۰: هلال عید جهان را به نور خویش آراس ...241شمارهٔ ۳۴۱: بیا که بی تو دل خسته غرق خوناب ست 242شمارهٔ ۳۴۲: بهار غالیه در دامن صبا سوده ست 243شمارهٔ ۳۴۳: بر آن لبی که شکر با حلاوتش شوراست 244شمارهٔ ۳۴۴: مرا به سوی تو پیوند دوستی خام است 245شمارهٔ ۳۴۵: رسید فصل گل و باد عنبر افشان است 246شمارهٔ ۳۴۶: هنوز آن که نشینیم با تو در سینه س ...247شمارهٔ ۳۴۷: شوق توام باز گریبان گرفت 248شمارهٔ ۳۴۸: جان که چنین تب کش سودای تست 249شمارهٔ ۳۴۹: آنکه دلم شیفته روی اوست 250شمارهٔ ۳۵۰: حسن تو کاندیشه به کارش گم است 251شمارهٔ ۳۵۱: شاخ گل از نسیم جلوه گر است 252شمارهٔ ۳۵۲: دامن گل ز ابر پر گهر است 253شمارهٔ ۳۵۳: شب گذشته ست و اول سحر است 254شمارهٔ ۳۵۴: موی را نیست این میان که تراست 255شمارهٔ ۳۵۵: هر که در پیش چشم روشن ماست 256شمارهٔ ۳۵۶: عشق اگر چه نشان بخت بد است 257شمارهٔ ۳۵۷: با غمت شادی جهان هوس است 258شمارهٔ ۳۵۸: این جفا کارییت که نو به نو است 259شمارهٔ ۳۵۹: رخ تو نور دیده قمر است 260شمارهٔ ۳۶۰: تن پاکت که زیر پیرهن است 261شمارهٔ ۳۶۱: روی نیکوی تو ز مه کم نیست 262شمارهٔ ۳۶۲: سرو را با قد تو هستی نیست 263شمارهٔ ۳۶۳: یار ما دل ز دوستان برداشت 264شمارهٔ ۳۶۴: ترک مستم که قصد ایمان داشت 265شمارهٔ ۳۶۵: از رخت ارغوان نمودار است 266شمارهٔ ۳۶۶: ترک من دی سخن به ره می گفت 267شمارهٔ ۳۶۷: آنچه بر جان من ز غم رفته ست 268شمارهٔ ۳۶۸: گل ز رخساره تو بی آب است 269شمارهٔ ۳۶۹: هر که روی تو دید جان دانست 270شمارهٔ ۳۷۰: بنده را با تو دوستداری خوست 271شمارهٔ ۳۷۱: سر زلف تو تا بجنبیده ست 272شمارهٔ ۳۷۲: نگار من امشب سر ناز داشت 273شمارهٔ ۳۷۳: دلم برد و بوی وفایی نداشت 274شمارهٔ ۳۷۴: گلستان نسیم سحر یافته ست 275شمارهٔ ۳۷۵: دل من به جانانی آویخته ست 276شمارهٔ ۳۷۶: صبا کو به بوی تو جان پرور است 277شمارهٔ ۳۷۷: کجا دولت وصلش آرم به دست 278شمارهٔ ۳۷۸: بتی کز ویم رو به دیوانگی ست 279شمارهٔ ۳۷۹: خم تهی گشت و هنوزم جان ز می سیراب ...280شمارهٔ ۳۸۰: صد بلا افتاد و صد فتنه بخاست 281شمارهٔ ۳۸۱: گر ترا ناز و بدخویی این است 282شمارهٔ ۳۸۲: بهار آمد و گلهای بوستان بشکفت 283شمارهٔ ۳۸۳: یار چون با ماست بهر دیدنش تعجیل چ ...284شمارهٔ ۳۸۴: بدان بهانه که حسنی ست بس فراوانت 285شمارهٔ ۳۸۵: باز مست آمدنش نازکنان از جایی ست 286شمارهٔ ۳۸۶: کسی را به دور حسن تو پروای خواب ن ...287شمارهٔ ۳۸۷: از من آن کامیاب را چه غم است 288شمارهٔ ۳۸۸: هر عاشقی که ترسد از طعنه و ملامت 289شمارهٔ ۳۸۹: یارب، چه شد کان ترک ما ترک محبان ...290شمارهٔ ۳۹۰: زلف مشکینش که گویی را به چوگان یا ...291شمارهٔ ۳۹۱: خنده هرگز دهنی همچو دهان تو نیافت 292شمارهٔ ۳۹۲: یک سخن گر من ازان جان و جهان خواه ...293شمارهٔ ۳۹۳: یا رب، آن زلف تو هیچ اشکنه بی دل ...294شمارهٔ ۳۹۴: دردا که با من آن بت نامهربان نساخ ...295شمارهٔ ۳۹۵: با این جمال روی صنم دیدنم خطاست 296شمارهٔ ۳۹۶: خیال روی تو چون در ناب در نظر است 297شمارهٔ ۳۹۷: رخت کز آتش تبها به تاب در عرق است 298شمارهٔ ۳۹۸: جمال دوست مرا تا به چشم دیده شده ...299شمارهٔ ۳۹۹: دو اسپه پیک نظر می دوانم از چپ و ...300شمارهٔ ۴۰۰: لطافت تو چنان در خیال ما بنشست 301شمارهٔ ۴۰۱: بیا که دل بشد از انتظار آمدنت 302شمارهٔ ۴۰۲: چه وزن ماه سما را برابر رویت 303شمارهٔ ۴۰۳: به خود مبین که چو روی من آفتابی ه ...304شمارهٔ ۴۰۴: رخش بدیدم و گفتم که بوستان این اس ...305شمارهٔ ۴۰۵: دو زلف تو که سر اندر زمین رسانیده ...306شمارهٔ ۴۰۶: ای داشته به سر ز رعونت کلاه کج 307شمارهٔ ۴۰۷: توانگری به دل است، ای گدای با صد ...308شمارهٔ ۴۰۸: به غیر جام دمادم مجوی همدم هیچ 309شمارهٔ ۴۰۹: ای دستت از نگار سفید و سیاه و سرخ 310شمارهٔ ۴۱۰: ز من در هجر او هر دم فغان زار می ...311شمارهٔ ۴۱۱: شد از عشقت دلم خون و جگر افگار و ...312شمارهٔ ۴۱۲: ندانم تا چه باد است این که از گلز ...313شمارهٔ ۴۱۳: نگارم در گلستان رفت و خارم پیش می ...314شمارهٔ ۴۱۴: صبا می جنبد و آن مست ما را خواب م ...315شمارهٔ ۴۱۵: زمستان می رود، ایام گلها پیش می آ ...316شمارهٔ ۴۱۶: مگر غنچه ز روی یار من شرمنده می آ ...317شمارهٔ ۴۱۷: مرا باز از طریق ساقی خود یاد می آ ...318شمارهٔ ۴۱۸: چه شد کان سرو سیم اندام سوی من نم ...319شمارهٔ ۴۱۹: به گل گشت چمن چون گلستان من برون ...320شمارهٔ ۴۲۰: چه فرخ ساعتی باشد که یار از در در ...321شمارهٔ ۴۲۱: مبادا کز شکار آن خیره کش یکسر درو ...322شمارهٔ ۴۲۲: سحرگاهان که باد از سوی گل عنبرفشا ...323شمارهٔ ۴۲۳: مرا هر شب زدیده خون دل غلتان فرود ...324شمارهٔ ۴۲۴: که می آید چنین، یارب، مگر مه بر ز ...325شمارهٔ ۴۲۵: پس از ماهیم دوش از وعده دیدار خوا ...326شمارهٔ ۴۲۶: نه از نقاش چین هرگز چنین صورتگری ...327شمارهٔ ۴۲۷: چه پنداری که من از عاشقی بیگانه خ ...328شمارهٔ ۴۲۸: به پیران سر به کوی عاشقی رندانه خ ...329شمارهٔ ۴۲۹: من از جور و جفای دلبران دیوانه خو ...330شمارهٔ ۴۳۰: مرو زینسان که هر سو جامه جان چاک ...331شمارهٔ ۴۳۱: شبی، ای باد، سوی آن رخ گلگون نخوا ...332شمارهٔ ۴۳۲: سخن می گفتم از لبهاش در کامم زبان ...333شمارهٔ ۴۳۳: ز عارض، طره بالا کن که کار خلق در ...334شمارهٔ ۴۳۴: کسی را کاین چنین زلف و بناگوش آن ...335شمارهٔ ۴۳۵: ترا از وجه دل بردن ورای حسن آن با ...336شمارهٔ ۴۳۶: مرا تا آشنایی با بتان دل ربا باشد 337شمارهٔ ۴۳۷: مبارک بامدادی کان جمال اندر نظر ب ...338شمارهٔ ۴۳۸: سخن در پرده می گویی، زبان دانی هم ...339شمارهٔ ۴۳۹: خوشم کردی به دشنامی توقع بیش می ب ...340شمارهٔ ۴۴۰: به چشمم تا خیال لعل آن قصاب می گر ...341شمارهٔ ۴۴۱: هنوزت ناز گرد چشم خواب آلود می گر ...342شمارهٔ ۴۴۲: همه شب در دلم آن کافر خون خوار می ...343شمارهٔ ۴۴۳: کسی کش چون تویی در دل همه شب تا س ...344شمارهٔ ۴۴۴: سپهر هفتمین کانجا بسی برج روان گر ...345شمارهٔ ۴۴۵: دلم را گاه آن آمد که کام از عیش ب ...346شمارهٔ ۴۴۶: بسند است آنکه زلف بناگوشت علم گیر ...347شمارهٔ ۴۴۷: خوشم کاب دو چشم من همه روی زمین گ ...348شمارهٔ ۴۴۸: سوار چابک من باز عزم لشکری دارد 349شمارهٔ ۴۴۹: مه روزه رسید و آفتابم روزه می دار ...350شمارهٔ ۴۵۰: اگر آن جادوی خونخواره نرگس در فسو ...351شمارهٔ ۴۵۱: میا غمزه زنان بیرون که هویی در جه ...352شمارهٔ ۴۵۲: به روی چون گلت هر گه که این چشم ت ...353شمارهٔ ۴۵۳: چو زلفش فتنه شد بر جان، دلم آباد ...354شمارهٔ ۴۵۴: مهش گویم، و لیکن مه سخن گفتن نمی ...355شمارهٔ ۴۵۵: چه پوشی پرده بر رویی که آن پنهان ...356شمارهٔ ۴۵۶: زهی از درد خود یک چشم را بینم نمی ...357شمارهٔ ۴۵۷: بت محمل نشین من مگر حالم نمی داند 358شمارهٔ ۴۵۸: چو جان عاشقان آن ماه را سلطان و خ ...359شمارهٔ ۴۵۹: دمی نبود که آن غمزه جهانی خون نمی ...360شمارهٔ ۴۶۰: زمانی نیست کز دست تو جان من نمی س ...361شمارهٔ ۴۶۱: همه مستی خلق از ساغر و پیمانه می ...362شمارهٔ ۴۶۲: هوایی می رسد کز سر گریبان چاک خوا ...363شمارهٔ ۴۶۳: دلت هر لحظه می گردد کجا روی وفا ر ...364شمارهٔ ۴۶۴: مشو پنهان برون آ، عالمی را جان بی ...365شمارهٔ ۴۶۵: رخی داری که وصف آن به خاطر در نمی ...366شمارهٔ ۴۶۶: چو ترک مست من هر لحظه ای سوی دگر ...367شمارهٔ ۴۶۷: چه خوش صبحی دمید امشب مرا از روی ...368شمارهٔ ۴۶۸: دروغ و راستی کان غمزه غماز پیوندد 369شمارهٔ ۴۶۹: بتی کو هر دمم دشنامهای شکرین بخشد 370شمارهٔ ۴۷۰: دلم برون شد از غمت، غمت ز دل برون ...371شمارهٔ ۴۷۱: دل باز به جوش آمد، جانان که می آی ...372شمارهٔ ۴۷۲: ما را تو صنم باشی، دیگر به چه کار ...373شمارهٔ ۴۷۳: شمع من اگر یک شب از خانه برون آید 374شمارهٔ ۴۷۴: از شیفتگان چون من، سر باز برون نا ...375شمارهٔ ۴۷۵: گفتم که ترا آخر دل خانه نمی یابد 376شمارهٔ ۴۷۶: آن دل به چه کار آید کان خانه تو ن ...377شمارهٔ ۴۷۷: چشمت گهی از غمزه هشیار نخواهد شد 378شمارهٔ ۴۷۸: آن را که سر و کاری با چون تو نگار ...379شمارهٔ ۴۷۹: دردا که دگر ما را آن یار نمی پرسد 380شمارهٔ ۴۸۰: ماهی که به سوی خود صد دل نگران بی ...381شمارهٔ ۴۸۱: چون بهر خرامیدن بارم ز زمین خیزد 382شمارهٔ ۴۸۲: دولت نه به زور است و به زاری چه ت ...383شمارهٔ ۴۸۳: حاصل اگر از زلف تو یک بار توان کر ...384شمارهٔ ۴۸۴: تا غمزه خون ریز تو قصد دل ما کرد 385شمارهٔ ۴۸۵: زلفین تو سرگشته چو باد سحرم کرد 386شمارهٔ ۴۸۶: یک دل به سر کوی تو آباد نیابند 387شمارهٔ ۴۸۷: عشاق حیات از لب خندان تو یابند 388شمارهٔ ۴۸۸: شب دلشدگان دیده بیدار نبندند 389شمارهٔ ۴۸۹: صد جان به یکی دانگ به بازار فروشن ...390شمارهٔ ۴۹۰: من بنده آن روی که دیدن نگذارند 391شمارهٔ ۴۹۱: ماییم درون سوخته، بیرون شده ای چن ...392شمارهٔ ۴۹۲: ای کز رخ تو دیده، همه جان و جهان ...393شمارهٔ ۴۹۳: هندوی مرا کشتن ترکانه ببیند 394شمارهٔ ۴۹۴: باد آمد و بویی زنگارم نرسانید 395شمارهٔ ۴۹۵: بویی ز سر زلف نگارین به من آرید 396شمارهٔ ۴۹۶: باد آمد و زان سرو خرامان خبر آورد 397شمارهٔ ۴۹۷: یک خنده بزن، زان لب لعل شکرآلود 398شمارهٔ ۴۹۸: ای هم نفسان، یک نفسم باز گذارید 399شمارهٔ ۴۹۹: دل رفت به سوی تو، همان سوی که شد ...400شمارهٔ ۵۰۰: ای زلف تو دام دل دانا و خردمند 401شمارهٔ ۵۰۱: عاقل ندهد عاشق دل سوخته را پند 402شمارهٔ ۵۰۲: روزی مگر این بسته در ما بگشایند 403شمارهٔ ۵۰۳: آن سرو خرامنده که جستم، به بر آمد 404شمارهٔ ۵۰۴: هر سر که به سودای تو از پای در آم ...405شمارهٔ ۵۰۵: ترسم که از اطراف جهان دود برآید 406شمارهٔ ۵۰۶: گر بار دگر ماه من از بام برآید 407شمارهٔ ۵۰۷: سروی چو تو در خلخ و نوشاد نباشد 408شمارهٔ ۵۰۸: یک روز به عمری ز منت یاد نیاید 409شمارهٔ ۵۰۹: بر آب رخت یک گل سیراب نیاید 410شمارهٔ ۵۱۰: روزی اگر آن ماه به مهمان من آید 411شمارهٔ ۵۱۱: گر چشم من از صورت تو دور نباشد 412شمارهٔ ۵۱۲: سروی چو تو در اچه و در تته نباشد 413شمارهٔ ۵۱۳: بی نرگس تو خواب ندانم که چه باشد 414شمارهٔ ۵۱۴: دل بسته بالای یکی تنگ قبا شد 415شمارهٔ ۵۱۵: تا جان مرا از لب لعل تو خبر شد 416شمارهٔ ۵۱۶: آباد نشد دل که خراب پسران شد 417شمارهٔ ۵۱۷: آن کودک نورسته که سیمین بدنی شد 418شمارهٔ ۵۱۸: ما را غم آن شوخ، اگر بنده نسازد 419شمارهٔ ۵۱۹: جانا، اگرم درد تو دیوانه نسازد 420شمارهٔ ۵۲۰: جان تشنگی از شربت عناب تو دارد 421شمارهٔ ۵۲۱: دیوانه دلم زلف پریشان که دارد 422شمارهٔ ۵۲۲: رویی که تو داری گل سیراب ندارد 423شمارهٔ ۵۲۳: دل نیست که در وی غم دلدار نگنجد 424شمارهٔ ۵۲۴: چون مرغ سحر از غم گلزار بنالد 425شمارهٔ ۵۲۵: یارم چو به خنده شکر بسته گشاید 426شمارهٔ ۵۲۶: جایی گذرت، ای بت چالاک، نیفتد 427شمارهٔ ۵۲۷: آن را که غمی باشد و گفتن نتواند 428شمارهٔ ۵۲۸: من سرو ندیدم که به بالای تو ماند 429شمارهٔ ۵۲۹: هر کس که تقرب ز وصال تو نجوید 430شمارهٔ ۵۳۰: کجا بودی، بگو، ای سرو آزاد 431شمارهٔ ۵۳۱: ندانم تا ترا در دل چه افتاد 432شمارهٔ ۵۳۲: برفت آن دل که با صبر آشنا بود 433شمارهٔ ۵۳۳: مرا با تو که شب بیداریی بود 434شمارهٔ ۵۳۴: شکر پیش لبت شیرین نگویند 435شمارهٔ ۵۳۵: سخن پیش رخش زیبا مگویید 436شمارهٔ ۵۳۶: رخ آن شوخ پنهانی ببینید 437شمارهٔ ۵۳۷: لب از تو وز شکر پیمانه ای چند 438شمارهٔ ۵۳۸: ز اهل عقل نپسندد خردمند 439شمارهٔ ۵۳۹: مرا تا با تو افتاده ست پیوند 440شمارهٔ ۵۴۰: از آن اهل نظر در غم اسیرند 441شمارهٔ ۵۴۱: لبت را جان توان خواندن، ولیکن 442شمارهٔ ۵۴۲: چو نقش صورتش در آب و گل ماند 443شمارهٔ ۵۴۳: به هر درد و غمی دل مبتلا شد 444شمارهٔ ۵۴۴: دلم زینسان که زار و مبتلا شد 445شمارهٔ ۵۴۵: چو ماه روزه از اوج سما شد 446شمارهٔ ۵۴۶: به ملک فتنه تا زلفش علم شد 447شمارهٔ ۵۴۷: دل عاشق چرا شیدا نباشد 448شمارهٔ ۵۴۸: دل ما را شکیب از جان نباشد 449شمارهٔ ۵۴۹: وفا در نیکوان چندان نباشد 450شمارهٔ ۵۵۰: کسی کز عاشقی بیزار باشد 451شمارهٔ ۵۵۱: بتا، مانند تو مهوش نباشد 452شمارهٔ ۵۵۲: چمن را رنگ و بو چندین نباشد 453شمارهٔ ۵۵۳: دلی دارم که جز جانان نخواهد 454شمارهٔ ۵۵۴: دلم بی وصل جانان جان نخواهد 455شمارهٔ ۵۵۵: از آن سنبل که گل سر بار دارد 456شمارهٔ ۵۵۶: سوار من که ره در سینه دارد 457شمارهٔ ۵۵۷: فلک با کس دل یکتا ندارد 458شمارهٔ ۵۵۸: بتی کز دیدنش جان مست گردد 459شمارهٔ ۵۵۹: جفا کن بو که این دل بازگردد 460شمارهٔ ۵۶۰: زهر تن چشم او جان را بدزدد 461شمارهٔ ۵۶۱: زمانه چون تو دلجویی ندارد 462شمارهٔ ۵۶۲: دلی کو چون تو دلداری ندارد 463شمارهٔ ۵۶۳: دل من خون شد و جانان نداند 464شمارهٔ ۵۶۴: دلم جز کوی تو مسکن نداند 465شمارهٔ ۵۶۵: اگر چشم تو روزی بر مه افتد 466شمارهٔ ۵۶۶: مهی چون او به دست من نیفتد 467شمارهٔ ۵۶۷: گر او بی یاد ما در می نیفتد 468شمارهٔ ۵۶۸: خطی از لعل جانان می برآید 469شمارهٔ ۵۶۹: به سالی کی چنین ماهی برآید 470شمارهٔ ۵۷۰: مه او چون به ماهی برنیاید 471شمارهٔ ۵۷۱: سر زلف تو یاری را نشاید 472شمارهٔ ۵۷۲: گهیت از آشنایان یاد ناید 473شمارهٔ ۵۷۳: ببین تا دیده چند افسون نماید 474شمارهٔ ۵۷۴: صبا آمد، ولی دل بازنامد 475شمارهٔ ۵۷۵: نگارا، از من مسکین چه خیزد 476شمارهٔ ۵۷۶: غم من شادی کس را نپرسد 477شمارهٔ ۵۷۷: از یاد تو دل جدا نخواهد شد 478شمارهٔ ۵۷۸: امشب بت ما به نزد ما بود 479شمارهٔ ۵۷۹: وقتی دل ما ازان ما بود 480شمارهٔ ۵۸۰: عشق آمد و دل ز دست ما برد 481شمارهٔ ۵۸۱: یاری دل ما به رایگان برد 482شمارهٔ ۵۸۲: تاب رخت آفتاب ناورد 483شمارهٔ ۵۸۳: ای همنفسان که پیش یارید 484شمارهٔ ۵۸۴: با یار ز من خبر بگویید 485شمارهٔ ۵۸۵: از رنگ رخت قمر توان کرد 486شمارهٔ ۵۸۶: فریاد، ز غمزه تو فریاد 487شمارهٔ ۵۸۷: خطی که قرین حال باشد 488شمارهٔ ۵۸۸: گر مه چو تو با جمال باشد 489شمارهٔ ۵۸۹: آن را غم تو یار باشد 490شمارهٔ ۵۹۰: گر یار به دل درون نباشد 491شمارهٔ ۵۹۱: آن دوست که بود خصم جان شد 492شمارهٔ ۵۹۲: فریاد که عشق کهنه نو شد 493شمارهٔ ۵۹۳: جانا، چو تویی دگر نیاید 494شمارهٔ ۵۹۴: هنگام گل است و باده باید 495شمارهٔ ۵۹۵: چون سرو تو از قبا برآید 496شمارهٔ ۵۹۶: گر دلبر من بر من آید 497شمارهٔ ۵۹۷: یاری که طریق ناز دارد 498شمارهٔ ۵۹۸: گل رنگ نگار ما ندارد 499شمارهٔ ۵۹۹: بی یاد تو غم جهان نسوزد 500شمارهٔ ۶۰۰: چشمم همه روز خون تراود 501شمارهٔ ۶۰۱: آن کیست که از خدا نترسد 502شمارهٔ ۶۰۲: بیداد غم، ار دلم بگوید 503شمارهٔ ۶۰۳: ناله برآید هر طرف کان بت خرامان د ...504شمارهٔ ۶۰۴: در ره بماند این چشم تر، کان شوخ م ...505شمارهٔ ۶۰۵: برنامد آهی از دلم، زلفت پریشان از ...506شمارهٔ ۶۰۶: دیرینه دردی داشتم، بازم همان آغاز ...507شمارهٔ ۶۰۷: ما را نکردی گر حلال از لب شراب نا ...508شمارهٔ ۶۰۸: ما را چه جان باشد که تو بر ما فشا ...509شمارهٔ ۶۰۹: سیمین تن و خارا دلی، گر گفتنم یار ...510شمارهٔ ۶۱۰: آرام جان می رود، دل را صبوری چون ...511شمارهٔ ۶۱۱: باز آن بلای عاشقان اینک به صحرا م ...512شمارهٔ ۶۱۲: می خواهد آن سرو روان کامروز در صح ...513شمارهٔ ۶۱۳: جانم فدای قامتی کافاق را حیران کن ...514شمارهٔ ۶۱۴: شب کان مه من بر دلم از غصه پیکان ...515شمارهٔ ۶۱۵: خاطر بسوی دلبری هر لحظه ما را می ...516شمارهٔ ۶۱۶: شمشیر کین باز آن صنم بر قصد دلها ...517شمارهٔ ۶۱۷: نازک رخ جانان من بوی گل خندان دهد 518شمارهٔ ۶۱۸: گر گشت آن سرو روان روزی سوی گلشن ...519شمارهٔ ۶۱۹: شبهای عاشق را گهی صبح طرب کمتر دم ...520شمارهٔ ۶۲۰: چند ز دور بینمت، وه که دلم کباب ش ...521شمارهٔ ۶۲۱: سال نو است و عشق نو عشرت یار من چ ...522شمارهٔ ۶۲۲: چون ز نسیم صبحدم زلف تو در هوا شو ...523شمارهٔ ۶۲۳: شاه سوار من نگر مست و خراب می رود 524شمارهٔ ۶۲۴: هر که چو تو به نیکویی آفت عقل و ج ...525شمارهٔ ۶۲۵: زلف تو باز فتنه را رشته دراز می د ...526شمارهٔ ۶۲۶: هر که دمی به یاد آن دلبر مه لقا ز ...527شمارهٔ ۶۲۷: به چه کار آیدم آن دل که نه در کار ...528شمارهٔ ۶۲۸: خرم آن روز که دیدار تو پیش نظر آی ...529شمارهٔ ۶۲۹: چند گاهی دگر ار چشم تو در ناز بما ...530شمارهٔ ۶۳۰: باز شب افتاد و ما را دل همان جا ش ...531شمارهٔ ۶۳۱: دوش ما بودیم و آن مهر و، شب مهتاب ...532شمارهٔ ۶۳۲: ای خوش آن وقتی که آن بدعهد با ما ...533شمارهٔ ۶۳۳: ای خوش آن وقتی که ما را دل به جای ...534شمارهٔ ۶۳۴: تا جهان بود، از جهان هرگز دلم خرم ...535شمارهٔ ۶۳۵: چشم یارم دوش بی هنگام خواب آورده ...536شمارهٔ ۶۳۶: شب رسید آن شمع کو عمری درون سینه ...537شمارهٔ ۶۳۷: من ز جانان گر چه صد اندوه جان خوا ...538شمارهٔ ۶۳۸: باز از رندی علم بر آسمان خواهم کش ...539شمارهٔ ۶۳۹: صبحگه، یارب، حدیثی زان دو لب خواه ...540شمارهٔ ۶۴۰: از لبت گر خط میگون سر برون خواهم ...541شمارهٔ ۶۴۱: خوبرویان چون به سلطانی علم بالا ک ...542شمارهٔ ۶۴۲: باز گل بشکفت و گلرویان سوی بستان ...543شمارهٔ ۶۴۳: گر نظر بر چشم کافر کیش او خواهد ف ...544شمارهٔ ۶۴۴: باز گل می آید و دل در بلا خواهد ف ...545شمارهٔ ۶۴۵: دل ز دست من برفت و آرزوی دل بماند 546شمارهٔ ۶۴۶: رفتیم از چشم و در دل حسرت رویت بم ...547شمارهٔ ۶۴۷: عاشقان نقل غمت با باده احمر خورند 548شمارهٔ ۶۴۸: شهسوارانی که فتح قلعه دین کرده ان ...549شمارهٔ ۶۴۹: عاشقان تو ز تو تا صبح در خونابه ا ...550شمارهٔ ۶۵۰: چشمها را گوی کاین ناز و کرشمه کم ...551شمارهٔ ۶۵۱: ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب ...552شمارهٔ ۶۵۲: دوش بوی گل مرا از آشنایی یاد داد 553شمارهٔ ۶۵۳: آن همه دعوی که اول عقل دعوی دار ک ...554شمارهٔ ۶۵۴: یا رب، آن بالا مگر از آب حیوان ری ...555شمارهٔ ۶۵۵: آبرویم ز آتش سودای خوبان شد به با ...556شمارهٔ ۶۵۶: در شب هجران که روزی هیچ دشمن را م ...557شمارهٔ ۶۵۷: غمزه هایی کرد چشمش با دل این نامر ...558شمارهٔ ۶۵۸: ساقیا، می ده که بیرون سبزه های تر ...559شمارهٔ ۶۵۹: سبزه ای سبز است و آب روشن و سرو ب ...560شمارهٔ ۶۶۰: ای که چون جان رفته ای از پیش ما، ...561شمارهٔ ۶۶۱: بر بناگوشت بلای خط که سر بر می کن ...562شمارهٔ ۶۶۲: جان که چون تو دشمنی را دوست داری ...563شمارهٔ ۶۶۳: چشم تو مست است یا در خواب بازی می ...564شمارهٔ ۶۶۴: باز ترک مست من آهنگ بازی می کند 565شمارهٔ ۶۶۵: غمزه شوخت که قصد جان مردم می کند 566شمارهٔ ۶۶۶: دل که با خوبان بدخو آشنایی می کند 567شمارهٔ ۶۶۷: کافر خونخواه دنبال شکاری می رود 568شمارهٔ ۶۶۸: کالبد از دل تهی شد، گر چه جان بیر ...569شمارهٔ ۶۶۹: یارب! این اندیشه جانان ز جانم چون ...570شمارهٔ ۶۷۰: ما نخواهیم از غم خود کاشنا بیرون ...571شمارهٔ ۶۷۱: از دل غمگین هوای دلستانم چون رود 572شمارهٔ ۶۷۲: هر شبم جان بر لب آید، ناله زار آو ...573شمارهٔ ۶۷۳: گر کنی یاری و گر آزار، بر من بگذر ...574شمارهٔ ۶۷۴: یار من گویند آنجا گه گاهی بگذرد 575شمارهٔ ۶۷۵: گر به کوی عاشقان آن ماه گاهی بگذر ...576شمارهٔ ۶۷۶: من نمی خواهم که چشمم غیر آن رو بن ...577شمارهٔ ۶۷۷: دست ماه روزه تا در چشم عشرت خاک ز ...578شمارهٔ ۶۷۸: تا سرم باشد تمنای توام در سر بود 579شمارهٔ ۶۷۹: فرخ آن عیدی که جان قربانی جانان ب ...580شمارهٔ ۶۸۰: از سر کو آن پری چون ناگهان پیدا ش ...581شمارهٔ ۶۸۱: زلف گرد آور که بازم دل پریشان می ...582شمارهٔ ۶۸۲: تا چه ساعت بود، یارب، کان مسلمان ...583شمارهٔ ۶۸۳: تا خیال روی آن شمع شبستان دیده شد 584شمارهٔ ۶۸۴: یار ما را دل ز دست عاشقی صد پاره ...585شمارهٔ ۶۸۵: گر نمی بینم دمی در روی او غم می ک ...586شمارهٔ ۶۸۶: ناز کن، ای گل، که سرو بوستانی می ...587شمارهٔ ۶۸۷: هر کسی را در بهاران دل به گلزاری ...588شمارهٔ ۶۸۸: آن که دل برد و ز غمزه چون سنانش م ...589شمارهٔ ۶۸۹: باز باد صبح بوی آشنایی می دهد 590شمارهٔ ۶۹۰: غم مخور، ای دل که باز ایام شادی ه ...591شمارهٔ ۶۹۱: تا کی آن زلف پریشان وقت ما بر هم ...592شمارهٔ ۶۹۲: گل نو رسید و بویی ز بهار من نیامد 593شمارهٔ ۶۹۳: برهم بماند دیده، کس ازان سوار نام ...594شمارهٔ ۶۹۴: خبرم شده ست کامشب سر یار خواهی آم ...595شمارهٔ ۶۹۵: گذرد مهی و یک شب به منت گذر نباشد 596شمارهٔ ۶۹۶: تو ز لب سخن گشادی، همه خلق بی زبا ...597شمارهٔ ۶۹۷: بت نو رسیده من هوس شکار دارد 598شمارهٔ ۶۹۸: سر من به سجده هر دم به ستانه ای د ...599شمارهٔ ۶۹۹: دلبران مهر نمایند و وفا نیز کنند 600شمارهٔ ۷۰۰: عاشقان خون جگر شربت مقصود کنند 601شمارهٔ ۷۰۱: دوش ناگه به من دلشده آن مه برسید 602شمارهٔ ۷۰۲: روزها شد که ز تو بوی وفایی نرسید 603شمارهٔ ۷۰۳: رسم خونریز در آن خوی جفاساز بماند 604شمارهٔ ۷۰۴: گوش من از پی نام تو به هر کوی بما ...605شمارهٔ ۷۰۵: مست من باز جدایی ز سر آغاز نهاد 606شمارهٔ ۷۰۶: بر رخ همچو مهش طره چون شب نگرید 607شمارهٔ ۷۰۷: رویت از غالبه خط بر رخ گلفام کشید 608شمارهٔ ۷۰۸: شب زیاد تو مرا تا به سحر خواب نبر ...609شمارهٔ ۷۰۹: زلف گرد زنخش دوش که گمره شده بود 610شمارهٔ ۷۱۰: خوبرویان به دل سوخته ساغر ندهند 611شمارهٔ ۷۱۱: ای که عمر از پی سودای تو دادیم به ...612شمارهٔ ۷۱۲: هر شب از سینه من تیر بلا می گذرد 613شمارهٔ ۷۱۳: شب ز سوزی که برین جان حزین می گذر ...614شمارهٔ ۷۱۴: ای خوش آن باد که هر روز به سویت گ ...615شمارهٔ ۷۱۵: آنچه بر خرمن گل باد سحرگاه کند 616شمارهٔ ۷۱۶: هر شکر خنده که آن لعل شکر خنده کن ...617شمارهٔ ۷۱۷: آنکه هر شب به دلم آید و جایی بکند 618شمارهٔ ۷۱۸: تا ز خون ریختن آن غمزه ندامت نکند 619شمارهٔ ۷۱۹: گر دل عاشقم از عشق تو رنجور شود 620شمارهٔ ۷۲۰: مست من بی خبر از بزم چو در خانه ش ...621شمارهٔ ۷۲۱: گر سر زلف تو از باد پریشان نشود 622شمارهٔ ۷۲۲: عاشقی را که غم دوست به از جان نبو ...623شمارهٔ ۷۲۳: مرد صاحب نظر از کوی تو آسان نرود 624شمارهٔ ۷۲۴: خرم آن لحظه که مشتاق به یاری نرسد 625شمارهٔ ۷۲۵: چه کند دل که جفای تو تحمل کند 626شمارهٔ ۷۲۶: لب خونخوار تو جز خون دل افزون نکن ...627شمارهٔ ۷۲۷: لب لعلت به لطافت گرو از جان ببرد 628شمارهٔ ۷۲۸: تو که روزت به نشاط دل و جان می گذ ...629شمارهٔ ۷۲۹: چه خوش است از جگر سوخته بویی که ز ...630شمارهٔ ۷۳۰: یارب، این شهره لشکر ز کجا می آید 631شمارهٔ ۷۳۱: سبزه ها می دمد و آب روان می آید 632شمارهٔ ۷۳۲: اینچنین تند که آن قلب شکن می آید 633شمارهٔ ۷۳۳: گر چه در کشتن عشاق زبون می آید 634شمارهٔ ۷۳۴: باش تا بار دگر آن پسر این سو آید 635شمارهٔ ۷۳۵: باشد آن روز که آن فتنه به ما باز ...636شمارهٔ ۷۳۶: خشمگین یار مرا دل به رضا باز آمد 637شمارهٔ ۷۳۷: عمر نو گشت مرا باز که جان باز آمد 638شمارهٔ ۷۳۸: وه که باز این دل دیوانه گرفتار آم ...639شمارهٔ ۷۳۹: از کجا در رهم آن شوخ بلا پیش آمد 640شمارهٔ ۷۴۰: باز عشق آمد و دیوانگیم پیش آمد 641شمارهٔ ۷۴۱: گر مرا هیچ مرادی پس ازین پیش آمد 642شمارهٔ ۷۴۲: دانم، ای دوست که در خانه شرابت با ...643شمارهٔ ۷۴۳: بر من، ار دولت وصل تو مقرر می شد 644شمارهٔ ۷۴۴: ترک عاشق کش من، ترک جفا خوش باشد 645شمارهٔ ۷۴۵: بس که خون جگر از راه نظر بیرون شد 646شمارهٔ ۷۴۶: هر کسی روز وداع از پی محمل می شد 647شمارهٔ ۷۴۷: هر کرا داعیه درد طلب پیدا شد 648شمارهٔ ۷۴۸: گر خم طره ز روی تو جدا خواهد شد 649شمارهٔ ۷۴۹: چشم من خنده شیرین تو گریان دارد 650شمارهٔ ۷۵۰: تو مپندار که دوران همه یکسان گذرد 651شمارهٔ ۷۵۱: هر کسی گاه جوانی تگ و پویی دارد 652شمارهٔ ۷۵۲: چشم گردنده او با همه کس می گردد 653شمارهٔ ۷۵۳: ای که از خاک درت دیده منور گردد 654شمارهٔ ۷۵۴: هر کسی سبزه و صحرا و گلستان خواهد 655شمارهٔ ۷۵۵: سرو در باغ اگر همچو تو موزون خیزد 656شمارهٔ ۷۵۶: زلف تو زان گره سخت که بر جانم زد 657شمارهٔ ۷۵۷: من به یار خود و اغیار به خود می پ ...658شمارهٔ ۷۵۸: نشدش دل که دمی پهلوی ما بنشیند 659شمارهٔ ۷۵۹: اگر آن شاه دمی پیش گدا بنشیند 660شمارهٔ ۷۶۰: به سر من اگر آن طرفه پسر باز آید 661شمارهٔ ۷۶۱: نه به بالای خوشت سرو خرامان روید 662شمارهٔ ۷۶۲: شب مرا در جگر سوخته مهمانی بود 663شمارهٔ ۷۶۳: وقتی آن کافر بی رحم از آن من بود 664شمارهٔ ۷۶۴: دوش در خواب مرا بابت خودکاری بود 665شمارهٔ ۷۶۵: باز عشق تو مرا مژده رسوایی داد 666شمارهٔ ۷۶۶: دوش آتش زدی و گریه مرا یاری داد 667شمارهٔ ۷۶۷: چشم مست تو که دی بر من بیتاب افتا ...668شمارهٔ ۷۶۸: آن عزیزان که همه شب به دل من گردن ...669شمارهٔ ۷۶۹: جان فدای پسرانی که نکورو باشند 670شمارهٔ ۷۷۰: یار زیبای مرا باز به من بنمایید 671شمارهٔ ۷۷۱: باز با خویش گهی هم سخنش خواهم دید 672شمارهٔ ۷۷۲: یار باز آمد و بوی گل و ریحان آورد 673شمارهٔ ۷۷۳: خم زلف تو که زنجیر جنون می خوانند 674شمارهٔ ۷۷۴: منم امروز حدیث تو و مهمانی چند 675شمارهٔ ۷۷۵: باز بوی گل مرا دیوانه کرد 676شمارهٔ ۷۷۶: باز یاد آن شبم دیوانه کرد 677شمارهٔ ۷۷۷: باز زهره مطربی آغاز کرد 678شمارهٔ ۷۷۸: روی خوبت آفت جانی نمود 679شمارهٔ ۷۷۹: صبح چون از روی مشرق رو نمود 680شمارهٔ ۷۸۰: ابروی مانند ماهش بنگرید 681شمارهٔ ۷۸۱: خیمه نوروز بر صحرا زدند 682شمارهٔ ۷۸۲: عافیت را بر زمین گردی نماند 683شمارهٔ ۷۸۳: بزم ما را یک دو خواب آلوده اند 684شمارهٔ ۷۸۴: هر که را یاری چو تو سرکش بود 685شمارهٔ ۷۸۵: هر که را با تو سر و کاری بود 686شمارهٔ ۷۸۶: آنچه بتوان، در غمت جان می کشد 687شمارهٔ ۷۸۷: ترک من چون تیر مژگان برکشد 688شمارهٔ ۷۸۸: ای که بر من جور تو بسیار شد 689شمارهٔ ۷۸۹: آخر این دردم به درمان کی رسد 690شمارهٔ ۷۹۰: لعل شیرینی چو خندان می شود 691شمارهٔ ۷۹۱: شکل موزونت که در دل جا کند 692شمارهٔ ۷۹۲: گر کسی در عشق آهی می کند 693شمارهٔ ۷۹۳: بر رخت چون زلف پر خم بگذرد 694شمارهٔ ۷۹۴: هر که دل با دلربایی می نهد 695شمارهٔ ۷۹۵: مردمی نرگس او می داند 696شمارهٔ ۷۹۶: گل ز روی تو فرو می ریزد 697شمارهٔ ۷۹۷: دلم از بخت گهی شاد نبود 698شمارهٔ ۷۹۸: گر سخن زان لب چون نوش شود 699شمارهٔ ۷۹۹: زاهد ما دوش باز در ره بت پا نهاد 700شمارهٔ ۸۰۰: یار قبا چست کرد، رخش به میدان بری ...701شمارهٔ ۸۰۱: هیچ کس از باغ و بر بوی وفایی ندید 702شمارهٔ ۸۰۲: نیست به دست امید بخت مرا آن کمند 703شمارهٔ ۸۰۳: باز گرفتار شد دل که درین سینه بود 704شمارهٔ ۸۰۴: دل که به غم داد تن آرزوی جان خرید 705شمارهٔ ۸۰۵: غمزه مردم کشی پرده صبرم درید 706شمارهٔ ۸۰۶: من نشنیدم که خط بر آن نویسند 707شمارهٔ ۸۰۷: صبح دمان بخت من ز خواب در آمد 708شمارهٔ ۸۰۸: از در من دوش کان نگار در آمد 709شمارهٔ ۸۰۹: روی نکو بی وجود ناز نباشد 710شمارهٔ ۸۱۰: دلبر من دوش که مهمان رسید 711شمارهٔ ۸۱۱: هر که به دنباله کامی بود 712شمارهٔ ۸۱۲: گل به تماشای چمن می رود 713شمارهٔ ۸۱۳: عشق تو هر لحظه فزون می شود 714شمارهٔ ۸۱۴: گر جام غم فرستی، نوشم که غم نباشد 715شمارهٔ ۸۱۵: سروی چو قامت تو در بوستان نباشد 716شمارهٔ ۸۱۶: من دلبری ندیدم کش زین نهاد باشد 717شمارهٔ ۸۱۷: چندان که یار ما را در حسن ناز باش ...718شمارهٔ ۸۱۸: ما را ز کوی جانان عزم سفر نباشد 719شمارهٔ ۸۱۹: در شهر فتنه ای شد، می دانم از که ...720شمارهٔ ۸۲۰: هر لحظه چشم شوخت ناز دگر فروشد 721شمارهٔ ۸۲۱: بر آسمان پریوش چون ماه ما برآید 722شمارهٔ ۸۲۲: چون بینم اینکه رویت در چشم دیگر آ ...723شمارهٔ ۸۲۳: هر بار کان پریوش در کوی من در آید 724شمارهٔ ۸۲۴: امروز چیست کز در جانان برون نیامد 725شمارهٔ ۸۲۵: گر بر عذار سیمین زلفش دوتو نماند 726شمارهٔ ۸۲۶: دل شد ز دست ما را با یار ما که گو ...727شمارهٔ ۸۲۷: مستان چشم اویم از ما خمار ناید 728شمارهٔ ۸۲۸: چشم ز دوری تو دور از تو خون فشاند 729شمارهٔ ۸۲۹: زلفت که هر خم از وی در شانه می نگ ...730شمارهٔ ۸۳۰: دل بی رخ تو صورت جان را نمی شناسد 731شمارهٔ ۸۳۱: زین پیشتر چنین دلت از سنگ و رو نب ...732شمارهٔ ۸۳۲: عهدی که بود با منت، آن گوییا نبود 733شمارهٔ ۸۳۳: دی مست بوده ام که ز خویشم خبر نبو ...734شمارهٔ ۸۳۴: یاری که بر جدایی اویم گمان نبود 735شمارهٔ ۸۳۵: دی زخم ناخنش به رخ چمن سمن چه بود 736شمارهٔ ۸۳۶: یارب، چه بود امشب و مهمان من که ب ...737شمارهٔ ۸۳۷: یارب که دوش غایب من خانه که بود 738شمارهٔ ۸۳۸: آن دل که دایمش سر بستان و باغ بود 739شمارهٔ ۸۳۹: اهل خرد که از همه عالم بریده اند 740شمارهٔ ۸۴۰: یاران که زخم تیر بلایت چشیده اند 741شمارهٔ ۸۴۱: رندان پاکباز که از خود بریده اند 742شمارهٔ ۸۴۲: لعل شکروشت که به جلاب شسته اند 743شمارهٔ ۸۴۳: اهل خرد که دل به جهان در نبسته ان ...744شمارهٔ ۸۴۴: آن رهروان که گام به صدق و صفا زنن ...745شمارهٔ ۸۴۵: دریاب کز فراق تو جانم به لب رسید 746شمارهٔ ۸۴۶: باز آن شکار دوست، ز ابرو کمان کشی ...747شمارهٔ ۸۴۷: ای از فروغ روی تو خورشید رو سفید 748شمارهٔ ۸۴۸: باد آمد و ز گمشده من خبر نداد 749شمارهٔ ۸۴۹: دل جز ترا به سینه درون جایگه نداد 750شمارهٔ ۸۵۰: دل بی رخ تو در گل و گلشن نه ایستا ...751شمارهٔ ۸۵۱: ما را شکنج زلف تو در پیچ و تاب بر ...752شمارهٔ ۸۵۲: خوبان گمان مبر که ز اولاد آدمند 753شمارهٔ ۸۵۳: ای همرهان که آگه از آن رفته منید 754شمارهٔ ۸۵۴: دل در هوایت، ای بت عیار، جان دهد 755شمارهٔ ۸۵۵: دل باز سوی آن بت بدخو چه می رود 756شمارهٔ ۸۵۶: عمرم در آرزوی تو رفته ست و می رود 757شمارهٔ ۸۵۷: افسوس ازین حیات که بر باد می رود 758شمارهٔ ۸۵۸: باز آن سوار مست به نخچیر می رود 759شمارهٔ ۸۵۹: چشم تو خفته ایست که در خواب می رو ...760شمارهٔ ۸۶۰: دل می بری به رفتن و هر کو چنان زو ...761شمارهٔ ۸۶۱: این دل که هر شبیش ز سالی فزون رود 762شمارهٔ ۸۶۲: سودای دیدن تو ز دیدن نمی رود 763شمارهٔ ۸۶۳: شبها اسیر دردم و خوابم نمی برد 764شمارهٔ ۸۶۴: سیمین زنخ که طره عنبرفشان برد 765شمارهٔ ۸۶۵: آن نخل تر که آب ز جوی جگر خورد 766شمارهٔ ۸۶۶: عشقت خبر ز عالم بیهوشی آورد 767شمارهٔ ۸۶۷: ناگاه پیش ازان که کسی را خبر شود 768شمارهٔ ۸۶۸: هر شب دلم ز دست خیالت زبون شود 769شمارهٔ ۸۶۹: هر روز چشم من به جمالی فرو شود 770شمارهٔ ۸۷۰: دل رفت و آرزوی تو از دل نمی شود 771شمارهٔ ۸۷۱: کاری ست در سرم که به سامان نمی شو ...772شمارهٔ ۸۷۲: زان گل که اندکی بته مشک ناب شد 773شمارهٔ ۸۷۳: بر من کنون که بی تو جهان تیره فام ...774شمارهٔ ۸۷۴: باز این دلم خدنگ بلا را نشانه شد 775شمارهٔ ۸۷۵: گفتی دلت مرا شد و از من جدا نشد 776شمارهٔ ۸۷۶: از حال مات هیچ حکایت نمی رسد 777شمارهٔ ۸۷۷: باد صبا ز نافه چینت نمی رسد 778شمارهٔ ۸۷۸: یاری کس از کرشمه و خوبی نشان بود 779شمارهٔ ۸۷۹: ترکی و خوبروی، کسی کاینچنین بود 780شمارهٔ ۸۸۰: مشتاق چون نظاره آن سیمبر کند 781شمارهٔ ۸۸۱: چشمت که قصد جان من ناتوان کند 782شمارهٔ ۸۸۲: شوخی نگر که آن بت عیار می کند 783شمارهٔ ۸۸۳: تا چین زلف بر رخ دلدار نشکند 784شمارهٔ ۸۸۴: چون طره تو سلسله بر یاسمین نهد 785شمارهٔ ۸۸۵: چشم فسونگر تو که داد فسون دهد 786شمارهٔ ۸۸۶: هر گاه مرغی از سر شاخی نوا زند 787شمارهٔ ۸۸۷: یک روز یار اگر قدمی سوی من زند 788شمارهٔ ۸۸۸: آن خون که گاه مستی از آن مست ما چ ...789شمارهٔ ۸۸۹: شبی که دلبرم از بام همچو ماه برآی ...790شمارهٔ ۸۹۰: به بام خویش چو آن ماه کج کلاه برآ ...791شمارهٔ ۸۹۱: چون آن بت از سر کو با هزار ناز بر ...792شمارهٔ ۸۹۲: چو ترک مست من آلوده شراب در آید 793شمارهٔ ۸۹۳: دلم ز دست برفته ست و پیش باز نیاب ...794شمارهٔ ۸۹۴: مهی گذشت که چشمم خبر ز خواب ندارد 795شمارهٔ ۸۹۵: کمند زلف تو عشاق را به کوی تو آرد 796شمارهٔ ۸۹۶: مبند دل به جهان کاین جهان پشیز نی ...797شمارهٔ ۸۹۷: از آنگهی که گشادم به رویت این نظر ...798شمارهٔ ۸۹۸: ز حد گذشت غم ما و آن نگار نپرسید 799شمارهٔ ۸۹۹: گمان مبر که مرا هیچ کس به جای تو ...800شمارهٔ ۹۰۰: ز گشت مست رسید و به هوش خویش نبود 801شمارهٔ ۹۰۱: مرا به صبح ازل جز رخت دلیل نبود 802شمارهٔ ۹۰۲: نماز شام که آن مه مرا جمال نمود 803شمارهٔ ۹۰۳: گل و شکوفه همه هست و یار نیست، چه ...804شمارهٔ ۹۰۴: مهی بر آمد و از ماه من خبر نرسید 805شمارهٔ ۹۰۵: چمن ز سبزه خطی بر رخ جمیل کشید 806شمارهٔ ۹۰۶: مبصران که مزاج جهان شناخته اند 807شمارهٔ ۹۰۷: به دیده و دل من دوست خانه می طلبد 808شمارهٔ ۹۰۸: اگر ز حال من آن شوخ را خبر باشد 809شمارهٔ ۹۰۹: در آن هجوم که یار تو پادشا باشد 810شمارهٔ ۹۱۰: کسی که عشق نورزد سیاه دل باشد 811شمارهٔ ۹۱۱: چه شد که یار بر آهنگ کین برون آمد 812شمارهٔ ۹۱۲: ز خانه دوش که آن غمزه زن برون آمد 813شمارهٔ ۹۱۳: فغان که جان من از عاشقی به جان آم ...814شمارهٔ ۹۱۴: گل رسید و هر کسی سوی گلستان می رو ...815شمارهٔ ۹۱۵: دل مرا چو ز روی تو یاد می آید 816شمارهٔ ۹۱۶: بیا نظاره کن، ای دل که یار می آید 817شمارهٔ ۹۱۷: بهار بی رخ گلرنگ تو، چه کار آید 818شمارهٔ ۹۱۸: لبالب آر قدح کز گلو فرود آید 819شمارهٔ ۹۱۹: کسی که شمع جمال تو در نظر دارد 820شمارهٔ ۹۲۰: کسی که بهر تو جان باختن هوس دارد 821شمارهٔ ۹۲۱: کسی که یار وفادار و مهربان دارد 822شمارهٔ ۹۲۲: بتم چو روی سوی خانه کتاب آرد 823شمارهٔ ۹۲۳: صبا نسیمی از آن آشنا نمی آرد 824شمارهٔ ۹۲۴: نظر ز روی تو خورشید بر نمی گیرد 825شمارهٔ ۹۲۵: سپیده دم که جهانی ز خواب برخیزد 826شمارهٔ ۹۲۶: غمم بکشت به کار جهان که پردازد 827شمارهٔ ۹۲۷: جهان چه بینم، چون دیدنی نمی ارزد 828شمارهٔ ۹۲۸: به راه عشق سلامت چگونه در گنجد 829شمارهٔ ۹۲۹: خطی که بر سمن آن گلعذار بنویسد 830شمارهٔ ۹۳۰: سرم فدات چو تیغ تو گرد سر گردد 831شمارهٔ ۹۳۱: چو نقش چشم توام در دل حزین گردد 832شمارهٔ ۹۳۲: دلی که نرگس مستش به ناز بستاند 833شمارهٔ ۹۳۳: اگر نسیم صبا زلف او برافشاند 834شمارهٔ ۹۳۴: نسیم زلف تو دل را درون بجنباند 835شمارهٔ ۹۳۵: اگر ز پیش برانی مرا که بر خواند 836شمارهٔ ۹۳۶: کسی که بوی تواش در دماغ می افتد 837شمارهٔ ۹۳۷: وفا ز یار جفاکار چون نمی آید 838شمارهٔ ۹۳۸: کدام شب که ترا در کنار خواهم کرد 839شمارهٔ ۹۳۹: نه بخت آنکه به موی تو راه خواهم ک ...840شمارهٔ ۹۴۰: اگر چه با تو حدیث جفا بخواهم کرد 841شمارهٔ ۹۴۱: مرا غمی ست که پیدا نمی توانم کرد 842شمارهٔ ۹۴۲: شب اوفتاد و غمم باز کار خواهد کرد 843شمارهٔ ۹۴۳: منم که تا زیم از عشق مست خواهم بو ...844شمارهٔ ۹۴۴: نه پیش از این مژه زینگونه خونفشان ...845شمارهٔ ۹۴۵: صبا ز زلف تو بویی به عاشقان آورد 846شمارهٔ ۹۴۶: خطاب طلعت تو نامه زمین کردند 847شمارهٔ ۹۴۷: چو خط سبز تو بر آفتاب بنویسند 848شمارهٔ ۹۴۸: جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند 849شمارهٔ ۹۴۹: نه با تو نسبت سرو چمن شود پیوند 850شمارهٔ ۹۵۰: جوان و پیر که در بند مال و فرزندن ...851شمارهٔ ۹۵۱: فسرده را سخن از عاشقی نباید راند 852شمارهٔ ۹۵۲: چو کارهای جهان است جمله بی بنیاد 853شمارهٔ ۹۵۳: دل ز تو بی غم نتوانیم کرد 854شمارهٔ ۹۵۴: تا رخ تو زلف ترا پیش کرد 855شمارهٔ ۹۵۵: در تو کسانی که نظر می کنند 856شمارهٔ ۹۵۶: مگر فتنه عشق بیدار شد 857شمارهٔ ۹۵۷: سبزه ها نو دمید و یار نیامد 858شمارهٔ ۹۵۸: نافه چین ز خاک کوی تو زاد 859شمارهٔ ۹۵۹: داد من آن بت طراز نداد 860شمارهٔ ۹۶۰: داد خواهم، اگر بخواهی داد 861شمارهٔ ۹۶۱: زلف یار مرا به باد دهید 862شمارهٔ ۹۶۲: عاشقان را چو نامه باز کنید 863شمارهٔ ۹۶۳: جان سرانگشت آن نگارین دید 864شمارهٔ ۹۶۴: تا ترا جسم و جان شکار بود 865شمارهٔ ۹۶۵: پیش روی تو یاسمین که بود 866شمارهٔ ۹۶۶: دل که نز عشق پاره پاره بود 867شمارهٔ ۹۶۷: عشق تو هرگزم ز سر نرود 868شمارهٔ ۹۶۸: دل ز نادیدنت به جان نشود 869شمارهٔ ۹۶۹: یار ما را از آن خویش نشد 870شمارهٔ ۹۷۰: هر که بر گفته تو گوش نهاد 871شمارهٔ ۹۷۱: لاله پیش رخت کله بنهد 872شمارهٔ ۹۷۲: عاشقی مرد را سزای دهد 873شمارهٔ ۹۷۳: هر که دل با غم تو یار کند 874شمارهٔ ۹۷۴: صبح پیش رخ تو دم نزند 875شمارهٔ ۹۷۵: از دهانت سخن به کام رسد 876شمارهٔ ۹۷۶: وقت آن شد که گل شکفته شود 877شمارهٔ ۹۷۷: لب لعل تو جز به جان نبرد 878شمارهٔ ۹۷۸: از نکو بد نگو نمی آید 879شمارهٔ ۹۷۹: مدتی شد که یار می ناید 880شمارهٔ ۹۸۰: شب که بادم ز سوی یار آمد 881شمارهٔ ۹۸۱: هر کرا خال عنبرین باشد 882شمارهٔ ۹۸۲: هر که را یاریار می افتد 883شمارهٔ ۹۸۳: دیده با تو چو هم نظر گردد 884شمارهٔ ۹۸۴: عاشق از سینه جان برون گیرد 885شمارهٔ ۹۸۵: با تو در سینه جان نمی گنجد 886شمارهٔ ۹۸۶: شیوه کان ترک ماهرو داند 887شمارهٔ ۹۸۷: دیده در خون سزای می بیند 888شمارهٔ ۹۸۸: شحنه غم دواسپه می آید 889شمارهٔ ۹۸۹: دهنت را نفس نمی بیند 890شمارهٔ ۹۹۰: اگر آن ماه مهربان گردد 891شمارهٔ ۹۹۱: خم زلفت که مشک چین آمد 892شمارهٔ ۹۹۲: دل ز روی تو دور نتوان کرد 893شمارهٔ ۹۹۳: دلبرم بی وفاست، چتوان کرد 894شمارهٔ ۹۹۴: با رخت شب چراغ نتوان کرد 895شمارهٔ ۹۹۵: آنچه یک چند آب حیوان کرد 896شمارهٔ ۹۹۶: دل بدین و بدو نخواهم داد 897شمارهٔ ۹۹۷: دل با درد را کجا یابند 898شمارهٔ ۹۹۸: شکن زلف باز خواهی کرد 899شمارهٔ ۹۹۹: مناز، ای بت چین، که چین هم نماند 900شمارهٔ ۱۰۰۰: اگر دلبری چون تو جایی برآید 901شمارهٔ ۱۰۰۱: چو آن شوخ شب در دل زار گردد 902شمارهٔ ۱۰۰۲: بدان دلفریبی که گیتی نماید 903شمارهٔ ۱۰۰۳: بر آن است جانم که ناگه برآید 904شمارهٔ ۱۰۰۴: ز من بشنو، ای دل که خوبان چه چیز ...905شمارهٔ ۱۰۰۵: خوش آن شب که چشمم بر آن نای بود 906شمارهٔ ۱۰۰۶: تو گر خویشتن را بخواهی نمود 907شمارهٔ ۱۰۰۷: دو چشمت که تیر بلا می زند 908شمارهٔ ۱۰۰۸: لبش در شکر خنده جان می برد 909شمارهٔ ۱۰۰۹: دل از بند زلفت رها کی شود 910شمارهٔ ۱۰۱۰: شبی آن پسر دل من ستد، اگر این طر ...911شمارهٔ ۱۰۱۱: تو رفته ای و ز تو نامه ای به من ...912شمارهٔ ۱۰۱۲: از اشک من به کویت جز سرخ گل نروی ...913شمارهٔ ۱۰۱۳: زلفت، صنما، تافته چندین چه نشیند 914شمارهٔ ۱۰۱۴: اگر سرو من در چمن جا بگیرد 915شمارهٔ ۱۰۱۵: به هر جنبش که در زلفت ز باد صبحگ ...916شمارهٔ ۱۰۱۶: بیا ساقی و می در ده که گل در بوس ...917شمارهٔ ۱۰۱۷: هوایی خرم است و هر طرف باران همی ...918شمارهٔ ۱۰۱۸: هوایی خرم است و ابر لولوبار می ب ...919شمارهٔ ۱۰۱۹: چو صبح از روی نورانی نقاب تار بگ ...920شمارهٔ ۱۰۲۰: سفیده دم چو در از ابر درفشان بچک ...921شمارهٔ ۱۰۲۱: هوای بوستان خوش گشت و باده لطف ج ...922شمارهٔ ۱۰۲۲: دل از رخ تو به گل های تازه رو نر ...923شمارهٔ ۱۰۲۳: رسید موسم عید و صلای می درداد 924شمارهٔ ۱۰۲۴: آنی که از کرشمه و نازت سرشته اند 925شمارهٔ ۱۰۲۵: به کوی عاشقی از عافیت نشان ندهند 926شمارهٔ ۱۰۲۶: باز ابر آمد و بر سبزه درافشانی ک ...927شمارهٔ ۱۰۲۷: حد حسنت گر اهل دل بدانند 928شمارهٔ ۱۰۲۸: خوش آن شبی که سرم زیر پای یار بم ...929شمارهٔ ۱۰۲۹: دل شد ز دست و بر مژه از خون نشان ...930شمارهٔ ۱۰۳۰: عشاق دل غمزده را شاد نخواهند 931شمارهٔ ۱۰۳۱: عشاق هر شب از تو به خوناب خفته ا ...932شمارهٔ ۱۰۳۲: غارت عشقت رسید، رخت دل از ما ببر ...933شمارهٔ ۱۰۳۳: گر چه خوبان ز مه فزون باشند 934شمارهٔ ۱۰۳۴: یاران که بوده اند ندانم کجا شدند 935شمارهٔ ۱۰۳۵: آن مست ناز جان جهان که می رود 936شمارهٔ ۱۰۳۶: ای اهل دل نخست ز جان ترک جان کنی ...937شمارهٔ ۱۰۳۷: ببار باده روشن که صبح روی نمود 938شمارهٔ ۱۰۳۸: پای ناز ارچه گهی جانب ما نگذارد 939شمارهٔ ۱۰۳۹: تنها غم خود گفتن با یار چه خوب آ ...940شمارهٔ ۱۰۴۰: جهان به خواب و شبی چشم من نیاسای ...941شمارهٔ ۱۰۴۱: ترکی که جست و جوی دل من جز او نب ...942شمارهٔ ۱۰۴۲: چو باد صبح به آن سرو خوش خرام شو ...943شمارهٔ ۱۰۴۳: دلی کاو عاشق روییست در گلزار نگش ...944شمارهٔ ۱۰۴۴: دلدار مرا بهره بجز غم نفرستاد 945شمارهٔ ۱۰۴۵: دست ز کار شد مرا، دست به یار در ...946شمارهٔ ۱۰۴۶: تو کز سوزم نه ای واقف، دلت بر من ...947شمارهٔ ۱۰۴۷: ز هجر سوخته شد جان من سپند تو با ...948شمارهٔ ۱۰۴۸: صبا چو در سر آن زلف نیم تاب شود 949شمارهٔ ۱۰۴۹: غم کشت مرا آن بت نوشاد نیامد 950شمارهٔ ۱۰۵۰: کدام دل که تو غمزده زدی فگار نشد 951شمارهٔ ۱۰۵۱: گل آمد و ز دوست صبایی نمی رسد 952شمارهٔ ۱۰۵۲: کسی که دیدن آن ترک باده نوش رود 953شمارهٔ ۱۰۵۳: کسی که دیدن آن چشم خوابناک رود 954شمارهٔ ۱۰۵۴: گذشت مجلس عیش و خمار می نرود 955شمارهٔ ۱۰۵۵: ز من به خاطر آن نازنین که یاد ده ...956شمارهٔ ۱۰۵۶: هوایی در سرم افتاده، جانم خاک خو ...957شمارهٔ ۱۰۵۷: همیشه از نمکت شور در جگر باشد 958شمارهٔ ۱۰۵۸: از خط او نسخه سبزه به صحرا ببرد 959شمارهٔ ۱۰۵۹: در گریه خون عاشقی کو خان و مان ر ...960شمارهٔ ۱۰۶۰: ز دوری تو چو خونابه من افزون شد 961شمارهٔ ۱۰۶۱: شبی گر آن پسر نازنین به ما برسد 962شمارهٔ ۱۰۶۲: گر حسن تو آفاق پر آوازه ندارد 963شمارهٔ ۱۰۶۳: چون گشادی دهان شکر خند 964شمارهٔ ۱۰۶۴: به ره جولان که دی سلطان من زد 965شمارهٔ ۱۰۶۵: حدیث حسن تو زین پس کفایتی برسد 966شمارهٔ ۱۰۶۶: اگر از خطت سبزه صحرا بگیرد 967شمارهٔ ۱۰۶۷: مهری که بود با منت، آن گوییا نبو ...968شمارهٔ ۱۰۶۸: سوار چابک من پیش چشم من مگذر 969شمارهٔ ۱۰۶۹: امروز که از باران شد سبزه رعنا ت ...970شمارهٔ ۱۰۷۰: بیا، جانا، رضای من نگهدار 971شمارهٔ ۱۰۷۱: نگارا، چشم رحمت سوی من دار 972شمارهٔ ۱۰۷۲: مسلمانان، گرفتارم گرفتار 973شمارهٔ ۱۰۷۳: چنان چشمی ز رویم دور می دار 974شمارهٔ ۱۰۷۴: ای دل، ز بتان دو دیده برگیر 975شمارهٔ ۱۰۷۵: ای لعل لبت چو بر شکر شیر 976شمارهٔ ۱۰۷۶: ای بر دلم از فراق صدبار 977شمارهٔ ۱۰۷۷: ای شمع، رخ تو مطلع نور 978شمارهٔ ۱۰۷۸: در سینه دارم کوه غم، داند اگر یا ...979شمارهٔ ۱۰۷۹: جانی، ندانم این چنین با زندگانی، ...980شمارهٔ ۱۰۸۰: صبح است و دهر از خرمی چون روضه ر ...981شمارهٔ ۱۰۸۱: ای از تو خوبان خوردن خون تو از ه ...982شمارهٔ ۱۰۸۲: ماه ندیدی ار دلا، یار چو ماه من ...983شمارهٔ ۱۰۸۳: ای به تپیدن از تو دل، هوش که می ...984شمارهٔ ۱۰۸۴: گر تو کلاه کج نهی، هوش ز ما شود ...985شمارهٔ ۱۰۸۵: ای ز چون تو بت شده، صد پارسا زنا ...986شمارهٔ ۱۰۸۶: ای چراغ جانم از شمع جمالت نور دا ...987شمارهٔ ۱۰۸۷: یا رب، این ماییم از آن جان و جها ...988شمارهٔ ۱۰۸۸: گر هنر داری مرنج، ار کم نشینی بر ...989شمارهٔ ۱۰۸۹: یا رب، آن رویست یا گلبرگ خندان د ...990شمارهٔ ۱۰۹۰: ای ترا در زیر هر لب شکرستانی دگر 991شمارهٔ ۱۰۹۱: پرتو خورشید بین تابنده از روی قم ...992شمارهٔ ۱۰۹۲: می نیاید چشم من بر آستان او گذر 993شمارهٔ ۱۰۹۳: خوش بود باده گلرنگ در ایام بهار 994شمارهٔ ۱۰۹۴: یکی امروز سر زلف پریشان بگذار 995شمارهٔ ۱۰۹۵: زلفت از باد دگر باشد و از شانه د ...996شمارهٔ ۱۰۹۶: گر زمین جان برود، باد هوایی کم گ ...997شمارهٔ ۱۰۹۷: سر به کوی عشق غلتانیده گیر 998شمارهٔ ۱۰۹۸: ای رخت از مه جهان آرای تر 999شمارهٔ ۱۰۹۹: با تو در سینه نفس را چه گذر 1000شمارهٔ ۱۱۰۰: در عشق باز خود را دیوانه کردم از ...1001شمارهٔ ۱۱۰۱: جولان تو سنش بین، هر سو غبار دیگ ...1002شمارهٔ ۱۱۰۲: ای باد صبحدم، خبر آشنا بیار 1003شمارهٔ ۱۱۰۳: ای دل، ازین خرابه وحشت کرانه گیر 1004شمارهٔ ۱۱۰۴: ای شهسوار، دست به سوی عنان مبر 1005شمارهٔ ۱۱۰۵: از چشم تو که هست ز تو جان شکارتر 1006شمارهٔ ۱۱۰۶: هر شب منم ز هجر پریشان و دیده تر 1007شمارهٔ ۱۱۰۷: نه نرگس است ز چشم خوش تو عربده ج ...1008شمارهٔ ۱۱۰۸: رضای من طلب امشب، طریق ناز مگیر 1009شمارهٔ ۱۱۰۹: قمر برید ز من مهر و من خراب قمر 1010شمارهٔ ۱۱۱۰: منم به خانه، تن اینجا و جان به ج ...1011شمارهٔ ۱۱۱۱: رخ گل خوش است و از وی رخت، ای نگ ...1012شمارهٔ ۱۱۱۲: سپیده دم که گهربار بر در گلزار 1013شمارهٔ ۱۱۱۳: آراست همه عرصه آفاق به زیور 1014شمارهٔ ۱۱۱۴: ای سرم را به خاک پات نیاز 1015شمارهٔ ۱۱۱۵: فزون شد عشق جانان روز تا روز 1016شمارهٔ ۱۱۱۶: ز من چو دل ربودی رفت جان نیز 1017شمارهٔ ۱۱۱۷: گشادی چشم خواب آلود را باز 1018شمارهٔ ۱۱۱۸: بر جان من شکسته دل باز 1019شمارهٔ ۱۱۱۹: مبتلا شد چون دل مسکین به زلف یار ...1020شمارهٔ ۱۱۲۰: در فراقش رود خون از دیده می بارم ...1021شمارهٔ ۱۱۲۱: مست من چون جرعه نوشی، باده ای بر ...1022شمارهٔ ۱۱۲۲: سویم آن نرگس بی خواب نبیند هرگز 1023شمارهٔ ۱۱۲۳: رویت از خوی همه پر در خوشاب است ...1024شمارهٔ ۱۱۲۴: دل ز تن بردی و در جانی هنوز 1025شمارهٔ ۱۱۲۵: تن پیر گشت و آرزوی دل جوان هنوز 1026شمارهٔ ۱۱۲۶: افتادگان راه توییم از سر نیاز 1027شمارهٔ ۱۱۲۷: کجا بود من مدهوش را حضور نماز 1028شمارهٔ ۱۱۲۸: خیال دوست به چشم من اندر آمد باز 1029شمارهٔ ۱۱۲۹: دمید صبح مبارک طلوع، ساقی، خیز 1030شمارهٔ ۱۱۳۰: نازنینان و چاربالش ناز 1031شمارهٔ ۱۱۳۱: شب زلف تو شد نشانه روز 1032شمارهٔ ۱۱۳۲: باد نوروز آمد و درهای بستان کرده ...1033شمارهٔ ۱۱۳۳: بوستان بشکفت و روی لاله خندان گش ...1034شمارهٔ ۱۱۳۴: یا مرا قربانی آن چشم شوخ و شنگ س ...1035شمارهٔ ۱۱۳۵: بر جمالت همچنان من عاشق زارم هنو ...1036شمارهٔ ۱۱۳۶: با پسته میگون تو شکر چه کند کس 1037شمارهٔ ۱۱۳۷: کار دلم از دست شد، ای دلربا، فری ...1038شمارهٔ ۱۱۳۸: بیا که بزم طرب را چمن نهاد اساس 1039شمارهٔ ۱۱۳۹: خرابی من از آن چشم پر خماری پرس 1040شمارهٔ ۱۱۴۰: دل ببردی به جنگجویی و بس 1041شمارهٔ ۱۱۴۱: ای ز تو کارسازی همه کس 1042شمارهٔ ۱۱۴۲: تعالی الله، چه دولت داشتم دوش 1043شمارهٔ ۱۱۴۳: مرا کاری ست مشکل با دل خویش 1044شمارهٔ ۱۱۴۴: دل من برد، نتوان یافت بازش 1045شمارهٔ ۱۱۴۵: دل من چون شود دور از وثاقش 1046شمارهٔ ۱۱۴۶: اگر چه پرسش من نیست رایش 1047شمارهٔ ۱۱۴۷: ماییم و شبی و یار در پیش 1048شمارهٔ ۱۱۴۸: دزدانه در آمد از درم دوش 1049شمارهٔ ۱۱۴۹: ای زده ناوکم به جان، یک دو سه چا ...1050شمارهٔ ۱۱۵۰: پیش چشم خود مگو، گر با تو گویم س ...1051شمارهٔ ۱۱۵۱: گر نه من دیوانه گشتم زین دل بدنا ...1052شمارهٔ ۱۱۵۲: سالها خون خورده ام از بخت بی سام ...1053شمارهٔ ۱۱۵۳: ای جفا آموخته، از غمزه بدخوی خوی ...1054شمارهٔ ۱۱۵۴: گر مرا با بخت کاری نیست، گو هرگز ...1055شمارهٔ ۱۱۵۵: مست و لایعقل گذشتم از در میخانه ...1056شمارهٔ ۱۱۵۶: دل که برد از ما اگر چه مبتلا می ...1057شمارهٔ ۱۱۵۷: ما به جان درمانده و دل سوی ما می ...1058شمارهٔ ۱۱۵۸: مشک تر بر مه پراگندی و شب می خوا ...1059شمارهٔ ۱۱۵۹: دوش ما بودیم و جام باده و مهتاب ...1060شمارهٔ ۱۱۶۰: خوش رفیقی او که گه گه در نظر می ...1061شمارهٔ ۱۱۶۱: آیتی از رحمت آمد، گر چه سر تا پا ...1062شمارهٔ ۱۱۶۲: شد دل من خون ز داغ هجر او یارب ک ...1063شمارهٔ ۱۱۶۳: صبح دولت می دمد از روی آن خورشید ...1064شمارهٔ ۱۱۶۴: نام سرچشمه حیوان چه بری با دهنش 1065شمارهٔ ۱۱۶۵: آن سخن گفتن تو هست هنوزم در گوش 1066شمارهٔ ۱۱۶۶: از خدنگ غمزه دلدوز خویش 1067شمارهٔ ۱۱۶۷: زلف تو هر موی و بادی در سرش 1068شمارهٔ ۱۱۶۸: آنکه از جان دوست تر می دارمش 1069شمارهٔ ۱۱۶۹: ای لب چون شکرت چشمه نوش 1070شمارهٔ ۱۱۷۰: شاد باش، ای شب فرخنده دوش 1071شمارهٔ ۱۱۷۱: رغم آن دل که نگهدارندش 1072شمارهٔ ۱۱۷۲: خلق به هر کار و من برسر سودای خو ...1073شمارهٔ ۱۱۷۳: مستی گرفت شیوه آن چشم پر خمارش 1074شمارهٔ ۱۱۷۴: خواهم که سیر بینم روی چو یاسمینش 1075شمارهٔ ۱۱۷۵: دیدم چو آفتابی در سایه کلاهش 1076شمارهٔ ۱۱۷۶: چندین شبم گذشت به کنج خراب خویش 1077شمارهٔ ۱۱۷۷: شبها من و دلی و غمی بهر جان خویش 1078شمارهٔ ۱۱۷۸: ابر خوش است و وقت خوش است و هوای ...1079شمارهٔ ۱۱۷۹: دل برد و زهره نیست که آن باز خوا ...1080شمارهٔ ۱۱۸۰: هر بامداد تا به شبم بر سر رهش 1081شمارهٔ ۱۱۸۱: فرشته می ننویسد گناه دم به دمش 1082شمارهٔ ۱۱۸۲: گر، ای نسیم، ترا ره دهنده در حرم ...1083شمارهٔ ۱۱۸۳: ستمگری که دلم شاد نیست جز به غمش 1084شمارهٔ ۱۱۸۴: قبا و پیرهن او که می رسد به تنش 1085شمارهٔ ۱۱۸۵: کرشمه های سر زلف در بنا گوشش 1086شمارهٔ ۱۱۸۶: کسی که هست نظر بر جمال میمونش 1087شمارهٔ ۱۱۸۷: نظر ز دیده بدزدم چو بنگرم رویش 1088شمارهٔ ۱۱۸۸: شد آن که پای مرا بوسه می زند او ...1089شمارهٔ ۱۱۸۹: ترک من، سر مکش ز پرده خویش 1090شمارهٔ ۱۱۹۰: باغ بشکفت و سوری و سمنش 1091شمارهٔ ۱۱۹۱: رفت دل، نیست روشنم حالش 1092شمارهٔ ۱۱۹۲: لب نگر وان دهان خندانش 1093شمارهٔ ۱۱۹۳: سوار من از من عنان در مکش 1094شمارهٔ ۱۱۹۴: آن چشم سخنگو نگر و آن لب خاموش 1095شمارهٔ ۱۱۹۵: او می رود و عاشق مسکین گرانش 1096شمارهٔ ۱۱۹۶: به سنگی چون سگان از دور خرسندم ز ...1097شمارهٔ ۱۱۹۷: خضر در کوی او ره گم کند زان شکل ...1098شمارهٔ ۱۱۹۸: دل من دست بازی می کند هر لحظه با ...1099شمارهٔ ۱۱۹۹: زلفت که باد از هر طرف گه گه پریش ...1100شمارهٔ ۱۲۰۰: گه گه نظری باز مدار از من درویش 1101شمارهٔ ۱۲۰۱: نیاید گر چه هرگز از فرامش گشتگان ...1102شمارهٔ ۱۲۰۲: گرم روزی به دست افتد کمند زلف دل ...1103شمارهٔ ۱۲۰۳: هر کس نشسته شاد به کام و هوای خو ...1104شمارهٔ ۱۲۰۴: دیده را زان سبزه نو رسته نوروزی ...1105شمارهٔ ۱۲۰۵: غم دل زان خورم کانجاست آن بالای ...1106شمارهٔ ۱۲۰۶: آمد بهار و شد چمن و لاله زار خوش 1107شمارهٔ ۱۲۰۷: چون سبزه بر دمید ز گلزار یار خط 1108شمارهٔ ۱۲۰۸: تا شد ز مطلع غیب خورشید حسن طالع 1109شمارهٔ ۱۲۰۹: چو مهر می کند از مشرق پیاله طلوع 1110شمارهٔ ۱۲۱۰: گل ز بیم باد زیر پرده می دارد چر ...1111شمارهٔ ۱۲۱۱: شاه حسنی وز متاع نیکوان داری فرا ...1112شمارهٔ ۱۲۱۲: دی می گذشت و سوی او دلها روان از ...1113شمارهٔ ۱۲۱۳: دی مست می رفتی، بتا، رو کرده از ...1114شمارهٔ ۱۲۱۴: ای ز سودای تو در دل رونق بازار ع ...1115شمارهٔ ۱۲۱۵: رسید دوش ندایی ازین بلند رواق 1116شمارهٔ ۱۲۱۶: دو چشمت آفت دلهاست هر یک 1117شمارهٔ ۱۲۱۷: ای باد، لطفی کن برو در کوی جانان ...1118شمارهٔ ۱۲۱۸: بوستان جلوه در گرفت اینک 1119شمارهٔ ۱۲۱۹: ترک سفید روی و سیه چشم و لاله رن ...1120شمارهٔ ۱۲۲۰: دل رفت ز تن بیرون دلدار همان در ...1121شمارهٔ ۱۲۲۱: خهی در هر نظر چون خویش مقبول 1122شمارهٔ ۱۲۲۲: مرا بهرت خصومتهاست با دل 1123شمارهٔ ۱۲۲۳: نگارا، صحبت از اغیار بگسل 1124شمارهٔ ۱۲۲۴: زهی زلفت شکسته نرخ سنبل 1125شمارهٔ ۱۲۲۵: مسلمانان برفت از دست من دل 1126شمارهٔ ۱۲۲۶: خیز که جلوه می کند چهره دلگشای گ ...1127شمارهٔ ۱۲۲۷: ترک من رفتم ز کویت گر ز من گشتی ...1128شمارهٔ ۱۲۲۸: می رود یار و مرا آزار می ماند به ...1129شمارهٔ ۱۲۲۹: من مسکین چه کنم، پیش که گویم غم ...1130شمارهٔ ۱۲۳۰: رسته بودم مه من چندگه از زاری دل 1131شمارهٔ ۱۲۳۱: ای فرق تا به پای همه آرزوی دل 1132شمارهٔ ۱۲۳۲: من نخواهم برد جان از دست دل 1133شمارهٔ ۱۲۳۳: مده پندم که من در سینه سودایی دگ ...1134شمارهٔ ۱۲۳۴: همی خواهم ترا بینم، نظر سویی که ...1135شمارهٔ ۱۲۳۵: من این آه جگر سوز از دل پیمان شک ...1136شمارهٔ ۱۲۳۶: برون آ اندکی، جانا که بسیار آرزو ...1137شمارهٔ ۱۲۳۷: به یاد دیدن روی تو گلزار آرزو دا ...1138شمارهٔ ۱۲۳۸: من آن خاکم که در راه وفا رو بر ز ...1139شمارهٔ ۱۲۳۹: نترسم از بلا چون دیده بر رخساره ...1140شمارهٔ ۱۲۴۰: شبی، آسایشم نبود، عجب بیداریی دا ...1141شمارهٔ ۱۲۴۱: به چشم تر دمی کاندر دل بریانش می ...1142شمارهٔ ۱۲۴۲: من و شبها و یاد آن سرکویی که من ...1143شمارهٔ ۱۲۴۳: تویی در پیش من یا خود مه و پروین ...1144شمارهٔ ۱۲۴۴: چو خواهم با تو حال خود بگویم، جا ...1145شمارهٔ ۱۲۴۵: همیشه در فراقت با دل افگار می گر ...1146شمارهٔ ۱۲۴۶: خراش سینه خود با یکی خونخوار می ...1147شمارهٔ ۱۲۴۷: بگویم حال خویشت، لیک از آزار می ...1148شمارهٔ ۱۲۴۸: همه شب با دل خود نقش آن دلدار بر ...1149شمارهٔ ۱۲۴۹: تو سر مستی و من عاشق، بیا تا با ...1150شمارهٔ ۱۲۵۰: نیارم تاب دیدن، دیر دیرت بهر آن ...1151شمارهٔ ۱۲۵۱: چمن چون بوی تو آرد، به بویت در چ ...1152شمارهٔ ۱۲۵۲: سواره آمدی و صید خود کردی دل و ت ...1153شمارهٔ ۱۲۵۳: ندانم کیست اندر دل که در جان می ...1154شمارهٔ ۱۲۵۴: ز هجران روز من شب گشت و کی بودی ...1155شمارهٔ ۱۲۵۵: ز دستم شد عنان دل، چه داند کس که ...1156شمارهٔ ۱۲۵۶: بدو بودم شبی، افسانه آن شب بگویی ...1157شمارهٔ ۱۲۵۷: نگارا، عزم آن دارم که جان در پای ...1158شمارهٔ ۱۲۵۸: چو دادی مژده این نعمتم کت روی بن ...1159شمارهٔ ۱۲۵۹: سرو منی و از دل بستان خودت خوانم 1160شمارهٔ ۱۲۶۰: سودای سر زلفت کاندر دل و جان دار ...1161شمارهٔ ۱۲۶۱: ای گل، صفت حسنت بر وجه حسن گویم 1162شمارهٔ ۱۲۶۲: در دیده چه کار آید؟ این اشک چو ب ...1163شمارهٔ ۱۲۶۳: نبض دل شوریده رنجور گرفتیم 1164شمارهٔ ۱۲۶۴: ما ترک رضای دل خودکام گرفتیم 1165شمارهٔ ۱۲۶۵: آن نرگس پر ناز و جفا را ز که دان ...1166شمارهٔ ۱۲۶۶: ما از هوس روی بتان باز نیاییم 1167شمارهٔ ۱۲۶۷: جان زحمت خود برد و به جانان نرسی ...1168شمارهٔ ۱۲۶۸: عمری شد و ما عاشق و دیوانه بماند ...1169شمارهٔ ۱۲۶۹: صافی مده، ای دوست که ما درد کشان ...1170شمارهٔ ۱۲۷۰: ای از نظرم رفته، نظر سوی که دارم 1171شمارهٔ ۱۲۷۱: عاشق شدم و محرم این کار ندارم 1172شمارهٔ ۱۲۷۲: گمراه شدم، ره سوی جانان ز که پرس ...1173شمارهٔ ۱۲۷۳: یارب، غم آن سرو خرامان به که گوی ...1174شمارهٔ ۱۲۷۴: هر دم غم خود با دل افگار بگویم 1175شمارهٔ ۱۲۷۵: زین پای ادب نیست که در کوی تو آی ...1176شمارهٔ ۱۲۷۶: بیا ساقی که ما در می فتادیم 1177شمارهٔ ۱۲۷۷: به رخ خاک درت رفتیم و رفتیم 1178شمارهٔ ۱۲۷۸: همی دزدی ز من اندام چون سیم 1179شمارهٔ ۱۲۷۹: سفر کردند یاران جان ما هم 1180شمارهٔ ۱۲۸۰: ببستی چشم من ز افسون زبان هم 1181شمارهٔ ۱۲۸۱: بتی هر روز بر دل میر سازم 1182شمارهٔ ۱۲۸۲: خیالت بر دل خود شاه سازم 1183شمارهٔ ۱۲۸۳: ز هر موی تو دل در بند دارم 1184شمارهٔ ۱۲۸۴: مرا دل ده که من سنگی ندارم 1185شمارهٔ ۱۲۸۵: غمت با این و با آن گفتم، نگفتم 1186شمارهٔ ۱۲۸۶: شبی در کوی آن مه روی رفتم 1187شمارهٔ ۱۲۸۷: به دست باد، کان سو جان فرستم 1188شمارهٔ ۱۲۸۸: پری رویی که من حیران اویم 1189شمارهٔ ۱۲۸۹: دل بی عشق را من دل نگویم 1190شمارهٔ ۱۲۹۰: ز عشقت بیقرارم، با که گویم 1191شمارهٔ ۱۲۹۱: نهانی چند سوی یار بینم 1192شمارهٔ ۱۲۹۲: منت هر شب که گرد کوی گردم 1193شمارهٔ ۱۲۹۳: ز تو صد فتنه بر جان پیش دیدم 1194شمارهٔ ۱۲۹۴: لبالب کن قدح ساقی که مستم 1195شمارهٔ ۱۲۹۵: بیا، جانا، که جانت را بمیرم 1196شمارهٔ ۱۲۹۶: نمی داند مه نامهربانم 1197شمارهٔ ۱۲۹۷: امشب سوی دوست راه گیریم 1198شمارهٔ ۱۲۹۸: ما دلشدگان بیقراریم 1199شمارهٔ ۱۲۹۹: از دست غمت به ناله ماییم 1200شمارهٔ ۱۳۰۰: ما عاشق روی نیکوانیم 1201شمارهٔ ۱۳۰۱: آن مرغ که بود زیرکش نام 1202شمارهٔ ۱۳۰۲: نه دست رسی به یار دارم 1203شمارهٔ ۱۳۰۳: من کشته روی یار خویشم 1204شمارهٔ ۱۳۰۴: ای روی تو عمر جاودانم 1205شمارهٔ ۱۳۰۵: من عاشق آن رخ چو ماهم 1206شمارهٔ ۱۳۰۶: ای گریه، ترا چه شکر گویم 1207شمارهٔ ۱۳۰۷: زان غمزه خونخوار جان افگار خوش م ...1208شمارهٔ ۱۳۰۸: یارب، چه باشد گه گهی جانان در آغ ...1209شمارهٔ ۱۳۰۹: مستم که امشب گوییا میهای پنهان خ ...1210شمارهٔ ۱۳۱۰: امشب میان نوخطان سرمست و غلتان ب ...1211شمارهٔ ۱۳۱۱: اینک به کوی یار خود من بهر مردن ...1212شمارهٔ ۱۳۱۲: از غمزه ناوک زن شدی، آماج گاهت د ...1213شمارهٔ ۱۳۱۳: بسیار خواهم از نظر تا روی او یکس ...1214شمارهٔ ۱۳۱۴: هر دم بنتوانم که آن رخسار زیبا ب ...1215شمارهٔ ۱۳۱۵: جانم برون آمد ز غم، آخر به جانان ...1216شمارهٔ ۱۳۱۶: خواهم دل خون گشته را از دست تو د ...1217شمارهٔ ۱۳۱۷: یک شب اگر من دور از آن گیسوی در ...1218شمارهٔ ۱۳۱۸: باز آمد آن وقتی که من از گریه در ...1219شمارهٔ ۱۳۱۹: دیدم بلای ناگهان عاشق شدم، دیوان ...1220شمارهٔ ۱۳۲۰: هر سحری به کوی تو شعله وای خود ک ...1221شمارهٔ ۱۳۲۱: بر در تو ز دشمنان گر چه که صد جف ...1222شمارهٔ ۱۳۲۲: آن نه منم که از جفا دست ز یار در ...1223شمارهٔ ۱۳۲۳: ملکت عشق ملک شد از کرم الهیم 1224شمارهٔ ۱۳۲۴: گر گلی ندهی ز باغ خود به خاری هم ...1225شمارهٔ ۱۳۲۵: ای خوش آن روزی که ما با یار خود ...1226شمارهٔ ۱۳۲۶: ما گرفتار غم و از خویشتن وامانده ...1227شمارهٔ ۱۳۲۷: باده در ره، ساقیا، تا جای در جان ...1228شمارهٔ ۱۳۲۸: ای سفر کرده ز چشم و در دل و جانی ...1229شمارهٔ ۱۳۲۹: گر گذر افتد ترا در کوی جانان، ای ...1230شمارهٔ ۱۳۳۰: هر شبی چون یاد آن رخسار گلناری ک ...1231شمارهٔ ۱۳۳۱: بخت گویم نیست تا پیش تو سربازی ک ...1232شمارهٔ ۱۳۳۲: بخت اگر یاری دهد چون جان در آغوش ...1233شمارهٔ ۱۳۳۳: منزل عشقت که من پوشیده در جان می ...1234شمارهٔ ۱۳۳۴: سایه وارم هر شب از سودای زلفت، چ ...1235شمارهٔ ۱۳۳۵: عزم آن دارم که از دل نقد جان بیر ...1236شمارهٔ ۱۳۳۶: یک سخن گر زان لب شکرفشان بیرون ک ...1237شمارهٔ ۱۳۳۷: نی مجال آن که او را از دل خود بر ...1238شمارهٔ ۱۳۳۸: ای خوش آن شبها که من در دیده خوا ...1239شمارهٔ ۱۳۳۹: خرم آن روزی که من با دوست کاری د ...1240شمارهٔ ۱۳۴۰: یاد باد آن کز لبش هر لحظه جامی د ...1241شمارهٔ ۱۳۴۱: دوش من روی چو ماه آشنایی دیده ام 1242شمارهٔ ۱۳۴۲: من که دور از دوستان وز یار دور ا ...1243شمارهٔ ۱۳۴۳: این منم، یارب که با دلدار هم زان ...1244شمارهٔ ۱۳۴۴: باز وقت آمد که من سر در پریشانی ...1245شمارهٔ ۱۳۴۵: نکنم ز عشق تو به که سر گناه دارم 1246شمارهٔ ۱۳۴۶: شب من سیه شد از غم، مه من کجات ج ...1247شمارهٔ ۱۳۴۷: ز تو نعمت است و راحت لب شکرین و ...1248شمارهٔ ۱۳۴۸: نفسی برون ندادم که حدیث دل نگفتم 1249شمارهٔ ۱۳۴۹: وقت آنست که ما رو به خرابان نهیم 1250شمارهٔ ۱۳۵۰: عهدها را گه آن شد که ز سر تازه ک ...1251شمارهٔ ۱۳۵۱: ما به کوی تو سگانیم و به راه تو ...1252شمارهٔ ۱۳۵۲: فرخ آن روز که دیده بر رخت باز کن ...1253شمارهٔ ۱۳۵۳: ای خوش آن دم که سخنهای تو در گوش ...1254شمارهٔ ۱۳۵۴: پیش روی تو حدیث مه و جوزا نکنم 1255شمارهٔ ۱۳۵۵: من اگر بر در تو هر شبی افغان نکن ...1256شمارهٔ ۱۳۵۶: بی تو جان رفت و به تن باز نیاید، ...1257شمارهٔ ۱۳۵۷: التفاتی به من آن ماه ندارد، چه ک ...1258شمارهٔ ۱۳۵۸: هر شب از دست غمت دیده و دل خون ش ...1259شمارهٔ ۱۳۵۹: سوی من بین که ز هجرت به گداز آمد ...1260شمارهٔ ۱۳۶۰: بی تو امید ندارم که زمانی بزیم 1261شمارهٔ ۱۳۶۱: بخت برگشت ز من تا تو برفتی ز برم 1262شمارهٔ ۱۳۶۲: من و گنج غم و در سینه همان سیم ت ...1263شمارهٔ ۱۳۶۳: خرم آن روز که من آن رخ زیبا بینم 1264شمارهٔ ۱۳۶۴: یارب، آن روز بیابم که جمالت بینم 1265شمارهٔ ۱۳۶۵: حال خود باز بر آیین دگر می بینم 1266شمارهٔ ۱۳۶۶: می گذشتی و به سویت نگران می دیدم 1267شمارهٔ ۱۳۶۷: مدتی شد که نظر بر رخ یاری دارم 1268شمارهٔ ۱۳۶۸: گر چه از عقل و دیده و جان برخیزم 1269شمارهٔ ۱۳۶۹: کس بدین روز مبادا که من بد روزم 1270شمارهٔ ۱۳۷۰: دل آواره به جایی ست که من می دان ...1271شمارهٔ ۱۳۷۱: دل صد پاره که صد جا گرهش بر بستم 1272شمارهٔ ۱۳۷۲: سبزه ها نو می دمد بیرون رویم 1273شمارهٔ ۱۳۷۳: ای به چشم تو خمار و خواب هم 1274شمارهٔ ۱۳۷۴: ای رخت چون ماه و از مه بیش هم 1275شمارهٔ ۱۳۷۵: در فراقت زندگانی چون کنم 1276شمارهٔ ۱۳۷۶: باز با درد جدایی چون کنم 1277شمارهٔ ۱۳۷۷: بر جمالت مبتلایم، چون کنم 1278شمارهٔ ۱۳۷۸: میزنی تو غمزه، من جان می کنم 1279شمارهٔ ۱۳۷۹: راز دل پوشیده با جانان برم 1280شمارهٔ ۱۳۸۰: دوش رخ بر آستانش سوده ام 1281شمارهٔ ۱۳۸۱: هر شبی با گریه های خود خوشم 1282شمارهٔ ۱۳۸۲: توبه دیرینه را می بشکنم 1283شمارهٔ ۱۳۸۳: دلبرا، در جان نشین، فی العین هم 1284شمارهٔ ۱۳۸۴: از دو زلف تو شکن وام کنم 1285شمارهٔ ۱۳۸۵: خم آن طره دلبند کشم 1286شمارهٔ ۱۳۸۶: گر سخن زان قد رعنا گویم 1287شمارهٔ ۱۳۸۷: روی تو ماه سما می گوییم 1288شمارهٔ ۱۳۸۸: من عاشقم، نه رعنا، کز دوست کام خ ...1289شمارهٔ ۱۳۸۹: ابر بهار باران، وین چشم خونفشان ...1290شمارهٔ ۱۳۹۰: از دل پیام دارم، بر دوست چون رسا ...1291شمارهٔ ۱۳۹۱: جانا، بر آستانت روزی که جا بگیرم 1292شمارهٔ ۱۳۹۲: از دست دل بر آنم کز جان خود بشور ...1293شمارهٔ ۱۳۹۳: چون نآرم آنکه فارغ زان آشنا گریز ...1294شمارهٔ ۱۳۹۴: کاری چو برنیاید از آه صبح خیزم 1295شمارهٔ ۱۳۹۵: رفتیم ما و دل به یکی سو گذاشتیم 1296شمارهٔ ۱۳۹۶: هر دم گذر به کوی و سرایی که ما ک ...1297شمارهٔ ۱۳۹۷: هر شب به کوی وصل تو دزدیده ره کن ...1298شمارهٔ ۱۳۹۸: ما عافیت نثار ره درد کرده ایم 1299شمارهٔ ۱۳۹۹: رحمی که بر در تو غریب اوفتاده ام 1300شمارهٔ ۱۴۰۰: تا دامن از بساط جهان در کشیده ای ...1301شمارهٔ ۱۴۰۱: خیز، ای به دل نشسته که بیدل نشست ...1302شمارهٔ ۱۴۰۲: بخرام تا به زیر قدم پی سپر شویم 1303شمارهٔ ۱۴۰۳: می خواستم که روزه گشایم نماز شام 1304شمارهٔ ۱۴۰۴: از طره تو جز ره سودا نیافتم 1305شمارهٔ ۱۴۰۵: عمرم گذشت و روی تو دیدن نیافتم 1306شمارهٔ ۱۴۰۶: هرگز ز دور چرخ وفایی نیافتم 1307شمارهٔ ۱۴۰۷: شب تا به روز خون جگر نوش کرده ام 1308شمارهٔ ۱۴۰۸: اول به سینه بهر غمت جای کرده ام 1309شمارهٔ ۱۴۰۹: هر شب فتاده بر در تو خاک در خورم 1310شمارهٔ ۱۴۱۰: تلخاب حسرت است هر آبی که من خورم 1311شمارهٔ ۱۴۱۱: امشب من آن نیم که فغان را فرو بر ...1312شمارهٔ ۱۴۱۲: هر شب به دل تصور نازش فرو برم 1313شمارهٔ ۱۴۱۳: فریاد از این جفا که من از یار می ...1314شمارهٔ ۱۴۱۴: چون ناله بهر دیدنت از ناز برکشم 1315شمارهٔ ۱۴۱۵: نی پای آن که از سر کویت سفر کنم 1316شمارهٔ ۱۴۱۶: هر روز دیده بر ره یاد صبا نهم 1317شمارهٔ ۱۴۱۷: با تو چه روز بود که من آشنا شدم 1318شمارهٔ ۱۴۱۸: ای دیده، پای شو که بر یار می روم 1319شمارهٔ ۱۴۱۹: دل داده ام به دلبر و جانی خریده ...1320شمارهٔ ۱۴۲۰: گر خود سخن ز زهره و از ماه بشنوم 1321شمارهٔ ۱۴۲۱: رو زردی از من است ز چشم سیه گرم 1322شمارهٔ ۱۴۲۲: اگر نه روی تو ببینم، به ماهتاب ن ...1323شمارهٔ ۱۴۲۳: کرشمه کردنت ار چه بلاست، باز ندا ...1324شمارهٔ ۱۴۲۴: برفت عمر و به سوی خدای روی نکردم 1325شمارهٔ ۱۴۲۵: خراب کرد به یک بار خواب نرگس مست ...1326شمارهٔ ۱۴۲۶: گذشت عمر و دمی در رخ تو سیر ندید ...1327شمارهٔ ۱۴۲۷: اگر ز من بروی، تاب دوری تو ندارم 1328شمارهٔ ۱۴۲۸: کجایی، ای به فدای تو گشته جان و ...1329شمارهٔ ۱۴۲۹: دلم ز دست تو خون شد، ندانم این ب ...1330شمارهٔ ۱۴۳۰: بیار، ساقی، دریای بیکرانه به سوی ...1331شمارهٔ ۱۴۳۱: نهفته خورد می آن شوخ و منکر است ...1332شمارهٔ ۱۴۳۲: غمم بکشت که از یار مانده ام، چه ...1333شمارهٔ ۱۴۳۳: برونم از دل پر خون نمی شوی، چه ک ...1334شمارهٔ ۱۴۳۴: گذشت یار و نسازم به خوی او، چه ک ...1335شمارهٔ ۱۴۳۵: برابر لب او انگبین چگونه کنم 1336شمارهٔ ۱۴۳۶: گر آشکار حدیث نهان خویش کنم 1337شمارهٔ ۱۴۳۷: نه بخت آن که به سوی تو جان خویش ...1338شمارهٔ ۱۴۳۸: نه یار وعده بوس و کنار می کندم 1339شمارهٔ ۱۴۳۹: من آن نیم که به عمر از وفای خود ...1340شمارهٔ ۱۴۴۰: ببین که باز به دست تو اوفتاد دلم 1341شمارهٔ ۱۴۴۱: شکست پشت من از بار غم، چه چاره ک ...1342شمارهٔ ۱۴۴۲: گذشت باز بدین سوی ترک کج کلهم 1343شمارهٔ ۱۴۴۳: زبان نماند، ز لعلت سخن کجا یابم 1344شمارهٔ ۱۴۴۴: کجات جویم و گر جویمت، کجا یابم 1345شمارهٔ ۱۴۴۵: کدام سوی روم کز فراق امان یابم 1346شمارهٔ ۱۴۴۶: به جان رسیدم و از دل خبر نمی یاب ...1347شمارهٔ ۱۴۴۷: من آنچه دوش بدین جان مبتلا گفتم 1348شمارهٔ ۱۴۴۸: نبودی آن که منت دلنواز می گفتم 1349شمارهٔ ۱۴۴۹: بیا که بهر تو جان در بلا گرو کرد ...1350شمارهٔ ۱۴۵۰: توانم از همه خوبان نظر بگردانم 1351شمارهٔ ۱۴۵۱: خراب گشتم و با خویش بس نمی آیم 1352شمارهٔ ۱۴۵۲: منم که بی به تو صد گونه داغ می س ...1353شمارهٔ ۱۴۵۳: همه شب از تو به دیوار خانه غم گو ...1354شمارهٔ ۱۴۵۴: رخی که بر کف پای تو سیم تن مالم 1355شمارهٔ ۱۴۵۵: اگر چه از تو دل خسته و غمین دارم 1356شمارهٔ ۱۴۵۶: نه یک دل، ار چه هزار است، آن او ...1357شمارهٔ ۱۴۵۷: نیامده ست به چشم آدمی بدین سانم 1358شمارهٔ ۱۴۵۸: چنین که غمزه خوبان نشست در کینم 1359شمارهٔ ۱۴۵۹: چو من ز دوست به داغ درونه خرسندم 1360شمارهٔ ۱۴۶۰: به دیده ای که ترا دیده ام نمی یا ...1361شمارهٔ ۱۴۶۱: به دیدنت که من خو گرفته می آیم 1362شمارهٔ ۱۴۶۲: ما که در راه غم قدم زده ایم 1363شمارهٔ ۱۴۶۳: ما در این شهر پای بند توایم 1364شمارهٔ ۱۴۶۴: غم کشی چند یار خویش کنم 1365شمارهٔ ۱۴۶۵: خیز تا باده در پیاله کنیم 1366شمارهٔ ۱۴۶۶: هر شب از شوق جامه پاره کنم 1367شمارهٔ ۱۴۶۷: چون شکر زان دو لعل تر بکنم 1368شمارهٔ ۱۴۶۸: جان من از غمت چنان شده ام 1369شمارهٔ ۱۴۶۹: گر در وصل را گشاد دهیم 1370شمارهٔ ۱۴۷۰: تیغ برکش که تا ز سر برهیم 1371شمارهٔ ۱۴۷۱: گل دل تازه گردد از دم خم 1372شمارهٔ ۱۴۷۲: این تویی تا به خواب می بینم 1373شمارهٔ ۱۴۷۳: رویت، ای نازنین، که می بینم 1374شمارهٔ ۱۴۷۴: دوش می رفت و آه می کردم 1375شمارهٔ ۱۴۷۵: دل به زلفت سپردم و رفتم 1376شمارهٔ ۱۴۷۶: دل ز مهر تو در که پیوندم 1377شمارهٔ ۱۴۷۷: من اگر دوستت همی دارم 1378شمارهٔ ۱۴۷۸: ای وجود تو دیده جانم 1379شمارهٔ ۱۴۷۹: سحرگه که بیدار گردیده بودم 1380شمارهٔ ۱۴۸۰: من از دست دل دوش دیوانه بودم 1381شمارهٔ ۱۴۸۱: من آن ترک طناز را می شناسم 1382شمارهٔ ۱۴۸۲: ز عشقت من خسته جان می خراشم 1383شمارهٔ ۱۴۸۳: گذشت آن که من صبر و دین داشتم 1384شمارهٔ ۱۴۸۴: چو نام تو در نامه ای دیده ام 1385شمارهٔ ۱۴۸۵: بیا تا بی گل و صهبا نباشیم 1386شمارهٔ ۱۴۸۶: بحل کن آن همه خونها که در غمت خو ...1387شمارهٔ ۱۴۸۷: دوستان در ره دل سنگ گران است تنم 1388شمارهٔ ۱۴۸۸: گر رسم روزی به تو نوآشنایی ها کن ...1389شمارهٔ ۱۴۸۹: چون ز تو می نتوانم که شکیبا باشم 1390شمارهٔ ۱۴۹۰: ز عشقت خواستم از جان و یک دم با ...1391شمارهٔ ۱۴۹۱: عاشق شدم، با یار بدعهد وغا کردم 1392شمارهٔ ۱۴۹۲: زین پس سر آن نیست که من زهد فروش ...1393شمارهٔ ۱۴۹۳: گر من به کمند تو گرفتار نباشم 1394شمارهٔ ۱۴۹۴: چون دولت آن نیست که پهلوی تو باش ...1395شمارهٔ ۱۴۹۵: عشقت نصیب من همه غم داد، درد هم 1396شمارهٔ ۱۴۹۶: ماهی رود و من همه شب خواب ندانم 1397شمارهٔ ۱۴۹۷: دریاب که من طاقت هجر تو ندارم 1398شمارهٔ ۱۴۹۸: ابر می بارد و من بار سفر می بندم 1399شمارهٔ ۱۴۹۹: مرا بین کاندرین حالت سر و سامان ...1400شمارهٔ ۱۵۰۰: باز این دل من رو به که آورد، ندا ...1401شمارهٔ ۱۵۰۱: وقتی ازین پیش تر خوشدلیی داشتیم 1402شمارهٔ ۱۵۰۲: بس به مویت اسیر شد جانم 1403شمارهٔ ۱۵۰۳: از پس عمر شبی هم نفس یار شدم 1404شمارهٔ ۱۵۰۴: از آن لب می وزد بویی و بوی خون ن ...1405شمارهٔ ۱۵۰۵: غبار مشک می خیزد، ندانم تا چه با ...1406شمارهٔ ۱۵۰۶: همی رفتی و می گفتند اندر حسن فرد ...1407شمارهٔ ۱۵۰۷: شب ست این وه چه بی پایان و یا خو ...1408شمارهٔ ۱۵۰۸: درآ، ای شاخ گل، خندان و مجلس را ...1409شمارهٔ ۱۵۰۹: بهار آمد، ولی سرو گلستان چون توا ...1410شمارهٔ ۱۵۱۰: زهی رسم بناگوشت گل اندر سبزه پرو ...1411شمارهٔ ۱۵۱۱: مرا قامت چو چوگان است و سر چون گ ...1412شمارهٔ ۱۵۱۲: شبی با ما خیال خویشتن را میهمان ...1413شمارهٔ ۱۵۱۳: وصیت می کنم، گر بشنود ابرو کمان ...1414شمارهٔ ۱۵۱۴: ندارم روزی از رویت به جز حیرت گه ...1415شمارهٔ ۱۵۱۵: مخند از درد من، جانا، نه بر بازی ...1416شمارهٔ ۱۵۱۶: با چون تو مهی یک شب گر خواب توان ...1417شمارهٔ ۱۵۱۷: گیسوی ترا نسبت با شب نتوان کردن 1418شمارهٔ ۱۵۱۸: یوسف چو رخت ماهی در خواب ندیده س ...1419شمارهٔ ۱۵۱۹: مبارک باد، ماه روزه داران 1420شمارهٔ ۱۵۲۰: خمار و خواب و چشم کافرش بین 1421شمارهٔ ۱۵۲۱: برآمد ماه عید از اوج گردون 1422شمارهٔ ۱۵۲۲: شبی بخرام و مه را کار بشکن 1423شمارهٔ ۱۵۲۳: خوش آمد با توام دیدار کردن 1424شمارهٔ ۱۵۲۴: بر آن رویی که نتوان می گرفتن 1425شمارهٔ ۱۵۲۵: نه بی یادت برآید یک دم از من 1426شمارهٔ ۱۵۲۶: روزی که به عالم است شب دان 1427شمارهٔ ۱۵۲۷: از همچو تویی برید نتوان 1428شمارهٔ ۱۵۲۸: ای میر همه شکر فروشان 1429شمارهٔ ۱۵۲۹: زین خوش پسران و شکل ایشان 1430شمارهٔ ۱۵۳۰: ای آرزوی امیدواران 1431شمارهٔ ۱۵۳۱: سر مست رود چو در گلستان 1432شمارهٔ ۱۵۳۲: تا از بر تو جدا شدم من 1433شمارهٔ ۱۵۳۳: جانا، گذری به بوستان کن 1434شمارهٔ ۱۵۳۴: یک دم فراموشم نه ای، گر چه نیاری ...1435شمارهٔ ۱۵۳۵: سودای خوبان کم نشد، زین جان غم ف ...1436شمارهٔ ۱۵۳۶: ماهی گذشت و شب نخفت این دیده بید ...1437شمارهٔ ۱۵۳۷: ماه هلال ابروی من عقل مرا شیدا م ...1438شمارهٔ ۱۵۳۸: مانا که بگشاید دلم، بندی ز گیسو ...1439شمارهٔ ۱۵۳۹: هر مجلسی و ساقیی، من در خمار خوی ...1440شمارهٔ ۱۵۴۰: خونی ز چشمم می رود، در انتظار کی ...1441شمارهٔ ۱۵۴۱: آمد بهار، ای یار من، بشکفت گلها ...1442شمارهٔ ۱۵۴۲: بالای تست این پیش من یا سرو بستا ...1443شمارهٔ ۱۵۴۳: ز اندازه بگذشت آرزو، طاقت ندارم ...1444شمارهٔ ۱۵۴۴: خواهی دلا، فردوس جان، رخسار جانا ...1445شمارهٔ ۱۵۴۵: خواب ز چشم من بشد، چشم تو بست خو ...1446شمارهٔ ۱۵۴۶: آفت زهد و توبه شد ترک شرابخوار م ...1447شمارهٔ ۱۵۴۷: گر چه ز خوی نازکت سوخته گشت جان ...1448شمارهٔ ۱۵۴۸: تنگ نبات چون بود، لب بگشا که هم ...1449شمارهٔ ۱۵۴۹: رفتی و شد بی تو جانم زار، باز آی ...1450شمارهٔ ۱۵۵۰: آخر، ای خود بین من، روزی به غمخو ...1451شمارهٔ ۱۵۵۱: آن کلاه کج بر آن سرو بلند او ببی ...1452شمارهٔ ۱۵۵۲: صبح دولت می دمد یا خود رخ جانانس ...1453شمارهٔ ۱۵۵۳: ای به کویت هر سحرگه جای تنها مان ...1454شمارهٔ ۱۵۵۴: باش تا مشکت ز برگ یاسمین آید برو ...1455شمارهٔ ۱۵۵۵: دوش سرمست آن نگار نازنین آمد برو ...1456شمارهٔ ۱۵۵۶: نام گل بردن به پیشت بر زبان آید ...1457شمارهٔ ۱۵۵۷: عافیت را در همه عالم نمی یابم نش ...1458شمارهٔ ۱۵۵۸: آن که فصل گل همی گویند، اینک آمد ...1459شمارهٔ ۱۵۵۹: جان من از بیدلان، آخر گهی یادی ب ...1460شمارهٔ ۱۵۶۰: چشم را در ملک خوبی شحنه بیداد کن 1461شمارهٔ ۱۵۶۱: عاشقان را گه گهی از رخ نوایی تاز ...1462شمارهٔ ۱۵۶۲: ترک من بر عزم رفتن تیر در ترکش م ...1463شمارهٔ ۱۵۶۳: ناز در چشم و کرشمه در سر ابرو مک ...1464شمارهٔ ۱۵۶۴: بی وفا یارا، چنین هم بی وفاداری ...1465شمارهٔ ۱۵۶۵: تا کی، ای مه روی، کین انگیختن 1466شمارهٔ ۱۵۶۶: خویش را در کوی بی خویشی فگن 1467شمارهٔ ۱۵۶۷: عمر برفت و نرفت عشق ز سودای من 1468شمارهٔ ۱۵۶۸: ای دل، از آنها که رفت، گر بتوانی ...1469شمارهٔ ۱۵۶۹: از شب گیسوی تست روشنی روز من 1470شمارهٔ ۱۵۷۰: ای دل، به چشم عبرت نظاره جهان کن 1471شمارهٔ ۱۵۷۱: یک ره ز در برون آ، قصد هزار جان ...1472شمارهٔ ۱۵۷۲: تا چند کوشی آخر در خون بیگناهان 1473شمارهٔ ۱۵۷۳: ای دور مانده از نظر دورماندگان 1474شمارهٔ ۱۵۷۴: ای تیغ بر کشیده چو مردم کشندگان 1475شمارهٔ ۱۵۷۵: ای بی خبر، ز دیده بی خواب عاشقان 1476شمارهٔ ۱۵۷۶: ای باد، بوی یار بدین مبتلا رسان 1477شمارهٔ ۱۵۷۷: برداشتن نظر ز نگاری نمی توان 1478شمارهٔ ۱۵۷۸: بنشست عشق یار به جانم چنان درون 1479شمارهٔ ۱۵۷۹: دل می بری و در خم مو می کنی، مکن 1480شمارهٔ ۱۵۸۰: ای دیده، بیش در رخ جانان نظر مکن 1481شمارهٔ ۱۵۸۱: عزم برون چو مست خماری شوی، مکن 1482شمارهٔ ۱۵۸۲: ای دل، ز وعده کج آن شوخ یاد کن 1483شمارهٔ ۱۵۸۳: ای دل، علم به ملک قناعت بلند کن 1484شمارهٔ ۱۵۸۴: جانا، شبی به کوی غریبان مقام کن 1485شمارهٔ ۱۵۸۵: امروز باز شکل دگرگشت یار من 1486شمارهٔ ۱۵۸۶: باز آمد آن که سوخته اوست جان من 1487شمارهٔ ۱۵۸۷: ای بوده در قفای تو دایم دعای من 1488شمارهٔ ۱۵۸۸: کم زان که جان به کوی تو دانیم سو ...1489شمارهٔ ۱۵۸۹: خوش است میکده، ساقی، به روی همنف ...1490شمارهٔ ۱۵۹۰: رو، ای صبا و سلامم به دلنواز رسا ...1491شمارهٔ ۱۵۹۱: نظر چگونه توان در همه جهان کردن 1492شمارهٔ ۱۵۹۲: صواب نیست به تو فکر حور عین کردن 1493شمارهٔ ۱۵۹۳: میسر ار شود از چون تو نخل برخورد ...1494شمارهٔ ۱۵۹۴: چنین که بی تو زمان نمی توان بودن 1495شمارهٔ ۱۵۹۵: اگر بخواهمش آن روی دلستان دیدن 1496شمارهٔ ۱۵۹۶: ز زلف تو کمر فتنه بر میان بستن 1497شمارهٔ ۱۵۹۷: دلم که سوخت ز عشقش چراغ جان من ا ...1498شمارهٔ ۱۵۹۸: بیار ساقی و جام شراب در گردان 1499شمارهٔ ۱۵۹۹: دریغ صحبت دیرینه وفاداران 1500شمارهٔ ۱۶۰۰: آخر نگاهی بر حال ما کن 1501شمارهٔ ۱۶۰۱: سبزه همان و گل و صحرا همان 1502شمارهٔ ۱۶۰۲: روی ترش کرده به یاران مبین 1503شمارهٔ ۱۶۰۳: ای سمن نامه وفا بستان 1504شمارهٔ ۱۶۰۴: عالم از جام لب خراب مکن 1505شمارهٔ ۱۶۰۵: گواه جبین است بر درد من 1506شمارهٔ ۱۶۰۶: دل شکیبا نمی توان کردن 1507شمارهٔ ۱۶۰۷: من خسته را ز آن خود کن، ببین 1508شمارهٔ ۱۶۰۸: چه کنم کز دل من آن صنم آید بیرون 1509شمارهٔ ۱۶۰۹: ای شکل و بالایت بلا، از بهر جان ...1510شمارهٔ ۱۶۱۰: چه بلاست از دو چشمت نظر نیاز کرد ...1511شمارهٔ ۱۶۱۱: گر ز شوخی نیستت پروای من 1512شمارهٔ ۱۶۱۲: یار بی فرمان و دل هم همچنان 1513شمارهٔ ۱۶۱۳: همی ریزی به بازی خون یاران 1514شمارهٔ ۱۶۱۴: عشق آتشم در جان زد و جانان ازان ...1515شمارهٔ ۱۶۱۵: دل گمگشته به بازار خریدن نتوان 1516شمارهٔ ۱۶۱۶: در ره عشق از بلا آزاد نتوان زیست ...1517شمارهٔ ۱۶۱۷: آرایش مجلس تویی، مجلس بیارا هر ز ...1518شمارهٔ ۱۶۱۸: یک دگر خلق به سودای دل و جان گفت ...1519شمارهٔ ۱۶۱۹: جانا همان و دل همان درد من شیدا ...1520شمارهٔ ۱۶۲۰: صبح دمید و روز شد، شمع به گوشه ن ...1521شمارهٔ ۱۶۲۱: ای مشک وام داده زلفت به آهوی چین 1522شمارهٔ ۱۶۲۲: خه از کجاها می رسی آلوده می همچن ...1523شمارهٔ ۱۶۲۳: از خانه دشمن خاست دل، فریاد کردن ...1524شمارهٔ ۱۶۲۴: آستان یار و آن گه خون من 1525شمارهٔ ۱۶۲۵: عیش من تلخ است ازان شکر لب شیرین ...1526شمارهٔ ۱۶۲۶: صد ره گذری هر دم بر جان خراب من 1527شمارهٔ ۱۶۲۷: سواره اینک آن سرو روانم می رود ب ...1528شمارهٔ ۱۶۲۸: چشم است، یارب، آنچنان یا خود بلا ...1529شمارهٔ ۱۶۲۹: آه ازین تنگ قبایان شده تنگم داما ...1530شمارهٔ ۱۶۳۰: ای جهانی کشته، جان چند کس خواهی ...1531شمارهٔ ۱۶۳۱: بنشین نفسی کز همه لطف تو بس است ...1532شمارهٔ ۱۶۳۲: ای آشنا، درین چه بی بن نظاره کن 1533شمارهٔ ۱۶۳۳: چون همی دانی که تن چون جان نهان ...1534شمارهٔ ۱۶۳۴: ای غمت خوش تر ز شادی کسان 1535شمارهٔ ۱۶۳۵: یک شب، ای ماه جهان افروز من 1536شمارهٔ ۱۶۳۶: از آن خویش کنم من که جان دهم بست ...1537شمارهٔ ۱۶۳۷: گر هوس بردم به رویت چشم خود بر د ...1538شمارهٔ ۱۶۳۸: چون بستدی دل من، پرسشم کن به ازی ...1539شمارهٔ ۱۶۳۹: آخر بگو، ای نازنین، ناز تو تا کی ...1540شمارهٔ ۱۶۴۰: در سرم باز هوایی ست که گفتن نتوا ...1541شمارهٔ ۱۶۴۱: امروز به نظاره آن سرو خرامان 1542شمارهٔ ۱۶۴۲: ز سر کرشمه یک ره نظری به روی من ...1543شمارهٔ ۱۶۴۳: منم و خیال بازی شب و روز با جوان ...1544شمارهٔ ۱۶۴۴: دلم را کرد صد پاره به سینه خار خ ...1545شمارهٔ ۱۶۴۵: دلم آشفته شد، جانا، به بالای بلا ...1546شمارهٔ ۱۶۴۶: مه شبگرد من امشب چو مه می گشت و ...1547شمارهٔ ۱۶۴۷: دو رخ بنمای و بازار کواکب بشکن ا ...1548شمارهٔ ۱۶۴۸: بدینسان کز غمت بر خاک دارم هر زم ...1549شمارهٔ ۱۶۴۹: بیچاره دلم خون شد در پیش خیال تو 1550شمارهٔ ۱۶۵۰: ای جان من آویزان از بند قبای تو 1551شمارهٔ ۱۶۵۱: آن کیست که می آید صد لشکر دل با ...1552شمارهٔ ۱۶۵۲: از دوری خود، جانا، حال دل من بشن ...1553شمارهٔ ۱۶۵۳: ای رهزن عشاق، چه عیار کسی تو 1554شمارهٔ ۱۶۵۴: خلقی همه در شهر و مرا جا به دگر ...1555شمارهٔ ۱۶۵۵: ای سبزه دمانید به گرد قمر از مو 1556شمارهٔ ۱۶۵۶: من اینجا و دل گمره در آن کو 1557شمارهٔ ۱۶۵۷: زینسان که ناوک می زند چشم شکاران ...1558شمارهٔ ۱۶۵۸: آن شکل جولانش نگر، وان خلق در دن ...1559شمارهٔ ۱۶۵۹: ترکی ست بدخو آنکه من دارم سر و س ...1560شمارهٔ ۱۶۶۰: خیزد چو از خواب آن پسر تا کس نشو ...1561شمارهٔ ۱۶۶۱: ای زندگانی بخش من لعل شکر گفتار ...1562شمارهٔ ۱۶۶۲: گر چه که هست خون دل باده خوشگوار ...1563شمارهٔ ۱۶۶۳: تا به زمانه شد خبر از مه با کمال ...1564شمارهٔ ۱۶۶۴: باز به خون خلق شد چشم جفانمای تو 1565شمارهٔ ۱۶۶۵: نیست گشاده چشم من جز به خیال روی ...1566شمارهٔ ۱۶۶۶: روی یار از سبزه تر بوستانی یافت ...1567شمارهٔ ۱۶۶۷: مست می گردی ز خانه، بیش نافرمان ...1568شمارهٔ ۱۶۶۸: مردم چشم مرا برد آب و گر آیی درو 1569شمارهٔ ۱۶۶۹: از من، ای ساده پسر، دور مشو 1570شمارهٔ ۱۶۷۰: پر زخم است و شکست زلف گرانبار تو 1571شمارهٔ ۱۶۷۱: پرده صبرم درید غمزه دلدوز تو 1572شمارهٔ ۱۶۷۲: گر نه کمند بلاست بر دل عشاق تو 1573شمارهٔ ۱۶۷۳: نوبت خوبی زدند در شب گیسوی تو 1574شمارهٔ ۱۶۷۴: عاشق و دیوانه ام، سلسله یار کو 1575شمارهٔ ۱۶۷۵: خون گریم ار چه از ستم بیکران تو 1576شمارهٔ ۱۶۷۶: هر جا که لب به خنده گشاید دهان ت ...1577شمارهٔ ۱۶۷۷: کس چون جهد ز گیسوی همچون کمند تو 1578شمارهٔ ۱۶۷۸: گر باده می خورم به سر من خمار تو 1579شمارهٔ ۱۶۷۹: هر شب منم فتاده به گرد سرای تو 1580شمارهٔ ۱۶۸۰: بوی وفا ز طره عنبرفشان تو 1581شمارهٔ ۱۶۸۱: مست آمد آن نگار که ما مست روی او 1582شمارهٔ ۱۶۸۲: عشق نوست و یار نوست و بهار نو 1583شمارهٔ ۱۶۸۳: سوی شکار، ای پسر نازنین، مرو 1584شمارهٔ ۱۶۸۴: ای خرد مست لعل چون می تو 1585شمارهٔ ۱۶۸۵: ای به بالا بلند و زیبا تو 1586شمارهٔ ۱۶۸۶: یا دلم را به راز محرم شو 1587شمارهٔ ۱۶۸۷: لاله دمد از خون شهیدان غم او 1588شمارهٔ ۱۶۸۸: تا شدم چشم آشنا با روی تو 1589شمارهٔ ۱۶۸۹: آیین تو دل بردن است، ای چشم خلقی ...1590شمارهٔ ۱۶۹۰: دل و جان مرا زاندازه و بگذشت آرز ...1591شمارهٔ ۱۶۹۱: ز دلها لشکری دارد سخن با تاجدارا ...1592شمارهٔ ۱۶۹۲: ای گلستان ترا بالای سرو 1593شمارهٔ ۱۶۹۳: همی گویم که وقتی، ز آن مشتاقان م ...1594شمارهٔ ۱۶۹۴: بیا، ای باغ جان، تا بنگرم سرو رو ...1595شمارهٔ ۱۶۹۵: امشب، ای باد، یکی جانب آن بستان ...1596شمارهٔ ۱۶۹۶: عارض همچون نگارستان تو 1597شمارهٔ ۱۶۹۷: کارم از دست برفته ست ز نادیدن تو 1598شمارهٔ ۱۶۹۸: دلی دارم چو دامان گل از غم چاک گ ...1599شمارهٔ ۱۶۹۹: چه شکل است این که می آید سمند نا ...1600شمارهٔ ۱۷۰۰: من ار چه هر شب از شبهای هجرش می ...1601شمارهٔ ۱۷۰۱: تو دور افتاده از ما و نگنجد شوق ...1602شمارهٔ ۱۷۰۲: ای از رقم شبگون دیباچه مه کرده 1603شمارهٔ ۱۷۰۳: ای جان، چو سخن گویم مستانه و رند ...1604شمارهٔ ۱۷۰۴: ای رفته و ترک من بدنام گرفته 1605شمارهٔ ۱۷۰۵: دلی دارم ز هجران پاره پاره 1606شمارهٔ ۱۷۰۶: دلم در عشق جانان گشته پاره 1607شمارهٔ ۱۷۰۷: نسیم زلف بر دست صبا ده 1608شمارهٔ ۱۷۰۸: چو بنمایی رخ گلنار گونه 1609شمارهٔ ۱۷۰۹: گشادم دیده روی تو ناگه 1610شمارهٔ ۱۷۱۰: تا دل ز توام به غم نشسته 1611شمارهٔ ۱۷۱۱: در خون منم، ای صنم، نشسته 1612شمارهٔ ۱۷۱۲: ای در دل من مقیم گشته 1613شمارهٔ ۱۷۱۳: ای در دل من چو جان نشسته 1614شمارهٔ ۱۷۱۴: ای آرزوی دل شکسته 1615شمارهٔ ۱۷۱۵: ای آمده جان هر شکسته 1616شمارهٔ ۱۷۱۶: ای دهلی و ای بتان ساده 1617شمارهٔ ۱۷۱۷: ای غالیه گرد ماه سوده 1618شمارهٔ ۱۷۱۸: ای حسن، تو آفت زمانه 1619شمارهٔ ۱۷۱۹: ای آرزوی هزار سینه 1620شمارهٔ ۱۷۲۰: عید است خوبان نیم شب در کوی خمار ...1621شمارهٔ ۱۷۲۱: ای قبله ابروی تو محراب ابرار آمد ...1622شمارهٔ ۱۷۲۲: عید است و ساقی در قدح جام مصفا د ...1623شمارهٔ ۱۷۲۳: جانا، روان کن راحتی، ای راحت جان ...1624شمارهٔ ۱۷۲۴: ای غمزه خون ریز تو خونم به افسون ...1625شمارهٔ ۱۷۲۵: دوش در آمد از درم تازه چو باد صب ...1626شمارهٔ ۱۷۲۶: گر کنی گشت چمن با شوخ و با شنگی ...1627شمارهٔ ۱۷۲۷: همه شب رود رهی رو به ره صبا نشست ...1628شمارهٔ ۱۷۲۸: مه من خراب گشتم ز رخت به یک نظار ...1629شمارهٔ ۱۷۲۹: نوبهار است و چمن جلوه جوزا کرده 1630شمارهٔ ۱۷۳۰: ای به خشم از بر من رفته و تنها م ...1631شمارهٔ ۱۷۳۱: منم امروز ز روی چو تو یاری مانده 1632شمارهٔ ۱۷۳۲: ای صبا، از زلف او بندی بخواه 1633شمارهٔ ۱۷۳۳: هر شب از سودای آن زلف سیاه 1634شمارهٔ ۱۷۳۴: ای جفایت بر من مسکین همه 1635شمارهٔ ۱۷۳۵: ای ترا جور و جفا آیین همه 1636شمارهٔ ۱۷۳۶: جان من بر دست بیدادم مده 1637شمارهٔ ۱۷۳۷: باغ بین فصل بهاری ساخته 1638شمارهٔ ۱۷۳۸: ای جهان چشم سیاهت بسته 1639شمارهٔ ۱۷۳۹: خسروا گر عاشقی جام بلا پیش نه 1640شمارهٔ ۱۷۴۰: از لب او، ای خیال، نقل لب ما مده 1641شمارهٔ ۱۷۴۱: ای از گل تو ما را در دیده خار ما ...1642شمارهٔ ۱۷۴۲: مهر تو در دل من مانند جان نشسته 1643شمارهٔ ۱۷۴۳: ماییم و مجلس می خوبی سه چار ساده 1644شمارهٔ ۱۷۴۴: از بس که ریخت چشمم بهر تو خون تی ...1645شمارهٔ ۱۷۴۵: روزی به لاغ گفتم کت نسبتی ست با ...1646شمارهٔ ۱۷۴۶: شمع فلک برآید با آتشین زبانه 1647شمارهٔ ۱۷۴۷: من بهر تو به دیده و دل خانه ساخت ...1648شمارهٔ ۱۷۴۸: ای عشقت آتشی به همه شهر درزده 1649شمارهٔ ۱۷۴۹: بیا شبی بر من سرخوش از شراب شده 1650شمارهٔ ۱۷۵۰: رسید وقت که هر روز بامداد پگه 1651شمارهٔ ۱۷۵۱: به کوی عقل مرو، گر به عشوه بردی ...1652شمارهٔ ۱۷۵۲: مدار جان من از بهر جان ما روزه 1653شمارهٔ ۱۷۵۳: مهی در آمده و در درونه جا کرده 1654شمارهٔ ۱۷۵۴: چو بوی زلف تو همراهی صبا کرده 1655شمارهٔ ۱۷۵۵: بکش به گرد رخ خط دلربا پرده 1656شمارهٔ ۱۷۵۶: چو خاست صبحدم آن مه ز خواب پژمرد ...1657شمارهٔ ۱۷۵۷: مکش به ناز مرا، ای به ناز پرورده 1658شمارهٔ ۱۷۵۸: ای فراق تو یار دیرینه 1659شمارهٔ ۱۷۵۹: ای رخت شمع حسن برکرده 1660شمارهٔ ۱۷۶۰: مه به زلف تو گر شود بسته 1661شمارهٔ ۱۷۶۱: جهان تا مه روشنت ساخته 1662شمارهٔ ۱۷۶۲: لبت در سخن انگبین ریخته 1663شمارهٔ ۱۷۶۳: در اوصاف خود عقل را ره مده 1664شمارهٔ ۱۷۶۴: قلاشم، ای منکر، مرا دربانی میخان ...1665شمارهٔ ۱۷۶۵: جان بهانه طلب و شکل تو نازآلوده 1666شمارهٔ ۱۷۶۶: ای گل که چنین در بغلت تنگ گرفته 1667شمارهٔ ۱۷۶۷: ای دل، ار تو عاشقی، زین غم خلاص ...1668شمارهٔ ۱۷۶۸: به گردت باد سردی هر دم از عشاق د ...1669شمارهٔ ۱۷۶۹: به باغ سایه ابرست و آب در سایه 1670شمارهٔ ۱۷۷۰: ای لبت شهر پر شکر کرده 1671شمارهٔ ۱۷۷۱: قاصد نیامد کآورد زان نامسلمان نا ...1672شمارهٔ ۱۷۷۲: شهری ست معمور و درو از هر طرف مه ...1673شمارهٔ ۱۷۷۳: جان ز هجرت چیست، زار افتاده ای 1674شمارهٔ ۱۷۷۴: هر روز کافتاب برآرد زبانه ای 1675شمارهٔ ۱۷۷۵: فریاد کاندر شهر ما خون می کند عی ...1676شمارهٔ ۱۷۷۶: خردی هنوز و کودکی، ای نازنین، بر ...1677شمارهٔ ۱۷۷۷: دیری ست کای گلبرگ تر بر روی ما خ ...1678شمارهٔ ۱۷۷۸: ای درد بیدرد دلم، تاراج پنهان کر ...1679شمارهٔ ۱۷۷۹: ای که چشم من به روی خویش روشن کر ...1680شمارهٔ ۱۷۸۰: سینه ام را از غم عالم تو بی غم ک ...1681شمارهٔ ۱۷۸۱: ای که در هیچ غمی با دل من یار نه ...1682شمارهٔ ۱۷۸۲: ای که در دیده درونی و در آغوش نه ...1683شمارهٔ ۱۷۸۳: خنده را سوختن جان من آموخته ای 1684شمارهٔ ۱۷۸۴: آتش اندر آب هرگز دیده ای 1685شمارهٔ ۱۷۸۵: باز بر خونم کمر بربسته ای 1686شمارهٔ ۱۷۸۶: سر در خمار، شب به کنار که بوده ا ...1687شمارهٔ ۱۷۸۷: ای ده یکی ز خوبی تو مه، چگونه ای 1688شمارهٔ ۱۷۸۸: مشک بر اطراف مه آورده ای 1689شمارهٔ ۱۷۸۹: ز آب ملاحت که رخ آلوده ای 1690شمارهٔ ۱۷۹۰: گر چه به هر سخن دلم از تن ربوده ...1691شمارهٔ ۱۷۹۱: تو شوخ هر کجا لب خندان گشوده ای 1692شمارهٔ ۱۷۹۲: آن دل خراب شد که تو آباد دیده ای 1693شمارهٔ ۱۷۹۳: تو با آن رو بگو مه را، چه باشی 1694شمارهٔ ۱۷۹۴: چه بد کردیم کز ما برشکستی 1695شمارهٔ ۱۷۹۵: چون می نرسد دست به پایی که تو دا ...1696شمارهٔ ۱۷۹۶: رخساره مکن راست به جایی که تو با ...1697شمارهٔ ۱۷۹۷: مست آمده ای باز به مهمان که بودی 1698شمارهٔ ۱۷۹۸: دیدی که حق خدمت بسیار ندیدی 1699شمارهٔ ۱۷۹۹: ای باد، حدیث دلم آنجاش بگویی 1700شمارهٔ ۱۸۰۰: ای باد، سلام دلم آنجا برسانی 1701شمارهٔ ۱۸۰۱: ای آنکه تو سلطان همه سیمبرانی 1702شمارهٔ ۱۸۰۲: شتربانا، دمی محمل میارای 1703شمارهٔ ۱۸۰۳: مرا زان میر خوبان نیست روزی 1704شمارهٔ ۱۸۰۴: چه کردم کآخرم فرمان نکردی 1705شمارهٔ ۱۸۰۵: چنین کان خنده شیرین تو کردی 1706شمارهٔ ۱۸۰۶: ز رحمت چشم بر چاکر نداری 1707شمارهٔ ۱۸۰۷: شکستی طره، تا در سر چه داری 1708شمارهٔ ۱۸۰۸: مرا چند آخر از خود دور داری 1709شمارهٔ ۱۸۰۹: دلا، با غمزه خوبان چه بازی 1710شمارهٔ ۱۸۱۰: رخساره چه می پوشی، در کینه چه می ...1711شمارهٔ ۱۸۱۱: اگر تو سرگذشت من بدانی 1712شمارهٔ ۱۸۱۲: نگارین مرا شد نوجوانی 1713شمارهٔ ۱۸۱۳: سزد گر نیکویی در من ببینی 1714شمارهٔ ۱۸۱۴: دیوانه شدم ز یار بدخوی 1715شمارهٔ ۱۸۱۵: بر لب اثر شراب داری 1716شمارهٔ ۱۸۱۶: جانا، تو زغم خبر نداری 1717شمارهٔ ۱۸۱۷: نی کار کسی ست عشقبازی 1718شمارهٔ ۱۸۱۸: ای برده دلم به دلستانی 1719شمارهٔ ۱۸۱۹: ای آنکه تمام هم چو ماهی 1720شمارهٔ ۱۸۲۰: ای مردم دیده نکویی 1721شمارهٔ ۱۸۲۱: بخرام، ای سرو روان کز باغ رضوان ...1722شمارهٔ ۱۸۲۲: ای قامت چون شاخ گل، از برگ گل خن ...1723شمارهٔ ۱۸۲۳: ای مه، بدین چابک روی، از آسمان ک ...1724شمارهٔ ۱۸۲۴: زینسان که از هر موی خود زنجیر صد ...1725شمارهٔ ۱۸۲۵: ای چهره زیبای تو رشک بتان آزری 1726شمارهٔ ۱۸۲۶: جان به فدات می کنم، بو که از آن ...1727شمارهٔ ۱۸۲۷: نیست دلی که هر دمش آفت دین نمی ش ...1728شمارهٔ ۱۸۲۸: قصد که داری، ای پسر، باز چنین که ...1729شمارهٔ ۱۸۲۹: می گذری که سینه را وقف هوای خود ...1730شمارهٔ ۱۸۳۰: دست به گل نمی زنی، زانکه نگار من ...1731شمارهٔ ۱۸۳۱: کج کلها، کمان کشا، تنگ قبای کیست ...1732شمارهٔ ۱۸۳۲: ای ز غبار خنگ تو یافته دیده روشن ...1733شمارهٔ ۱۸۳۳: رخ خوبت به چه ماند، به گلستان و ...1734شمارهٔ ۱۸۳۴: خواستم زو آبرویی، گفت «بیهوده مگ ...1735شمارهٔ ۱۸۳۵: باز این ابر بهاری از کجا آید همی 1736شمارهٔ ۱۸۳۶: سبزه نوخیز است و باران در فشان آ ...1737شمارهٔ ۱۸۳۷: باز بهر جان ما را ناز در سر می ک ...1738شمارهٔ ۱۸۳۸: ای پریوش، هر چه رسم مردمی کم می ...1739شمارهٔ ۱۸۳۹: هر زمانی از کرشمه خویشتن بینی کن ...1740شمارهٔ ۱۸۴۰: چتر عنبروش کن از گیسو که سلطان م ...1741شمارهٔ ۱۸۴۱: گر تو سیمین سرو را شکل سرافرازی ...1742شمارهٔ ۱۸۴۲: جان شیرین منی، ای از لطافت چون پ ...1743شمارهٔ ۱۸۴۳: چه شدت که از کرشمه نظری به ما نک ...1744شمارهٔ ۱۸۴۴: ز نظر اگر چه دوری، شب و روز در ح ...1745شمارهٔ ۱۸۴۵: بسم از جمال ساقی و شراب ارغوانی 1746شمارهٔ ۱۸۴۶: نفسی که با نگاری گذرد به شادمانی 1747شمارهٔ ۱۸۴۷: خنده ای کن شکرستان دهن بازگشای 1748شمارهٔ ۱۸۴۸: عالم آشوب تر از طره طراه خودی 1749شمارهٔ ۱۸۴۹: می به جام ار چه زخون من مسکین دا ...1750شمارهٔ ۱۸۵۰: بختم از خواب در آمد چو تو با من ...1751شمارهٔ ۱۸۵۱: گر تو رنج من مسکین گدا بشناسی 1752شمارهٔ ۱۸۵۲: نوبهار است و گل و موسم عید، ای س ...1753شمارهٔ ۱۸۵۳: باز، ای سرو خرامان، ز کجا می آیی 1754شمارهٔ ۱۸۵۴: آن نه روییست که ماهی ست بدان زیب ...1755شمارهٔ ۱۸۵۵: چو منی را مده از دست که کمتر یاب ...1756شمارهٔ ۱۸۵۶: جان من، بی من درمانده تنها چونی 1757شمارهٔ ۱۸۵۷: بی تو، ای بی تو به جان آمده جانم ...1758شمارهٔ ۱۸۵۸: دلها به غمزه دزدی، چون خنده برگش ...1759شمارهٔ ۱۸۵۹: ای بیغم از دل من، بسیار شد جدایی 1760شمارهٔ ۱۸۶۰: ای که تاراج دل و دین می دهی 1761شمارهٔ ۱۸۶۱: سرمه اندر چشم خودبین می کنی 1762شمارهٔ ۱۸۶۲: آنکه جان گویند خلقی، آن تویی 1763شمارهٔ ۱۸۶۳: ای ز رویت چشم جان را روشنی 1764شمارهٔ ۱۸۶۴: ترک من، بر شکل دیگر می روی 1765شمارهٔ ۱۸۶۵: تا فراقت تاخت بر من بارگی 1766شمارهٔ ۱۸۶۶: آمد آن شادی جان بر ما دی 1767شمارهٔ ۱۸۶۷: هر شب، ای ماه، کجا می گردی 1768شمارهٔ ۱۸۶۸: گر چه سعادت بسی ست در فلک مشتری 1769شمارهٔ ۱۸۶۹: ای رفته در غریبی، باز آکه عمر و ...1770شمارهٔ ۱۸۷۰: ای باد باز بر سر کوی که می روی 1771شمارهٔ ۱۸۷۱: نامردم است، هر که درو نیست مردمی 1772شمارهٔ ۱۸۷۲: به بت نمای مرا ره، اگر به دین نت ...1773شمارهٔ ۱۸۷۳: هلال عید نمود، ای مه دو هفته، کج ...1774شمارهٔ ۱۸۷۴: سلام و خدمت ما، ای صبا، به یار ب ...1775شمارهٔ ۱۸۷۵: ای باد صبحگاه به من نام او بگوی 1776شمارهٔ ۱۸۷۶: گاهم ز غمزه ها هدف تیر می کنی 1777شمارهٔ ۱۸۷۷: ای یار پر نمک، جگرم ریش می کنی 1778شمارهٔ ۱۸۷۸: بت من، بت پرست را چه زنی 1779شمارهٔ ۱۸۷۹: هیچ شکر چو آن دهان دیدی 1780شمارهٔ ۱۸۸۰: گر منت می کنم عنان گیری 1781شمارهٔ ۱۸۸۱: تا تو روی چو ماه بنمایی 1782شمارهٔ ۱۸۸۲: چو کار جهان نیست جز بیوفایی 1783شمارهٔ ۱۸۸۳: مرادوش گویی به خواب آمدی 1784شمارهٔ ۱۸۸۴: ز من برشکستی به یکبارگی 1785شمارهٔ ۱۸۸۵: تو خود به غمزه سراسر کرشمه و ناز ...1786شمارهٔ ۱۸۸۶: ای شب تیره به گیسوی کسی می مانی 1787شمارهٔ ۱۸۸۷: کرشمه کردن تو وقت نار و بدخویی 1788شمارهٔ ۱۸۸۸: سمن داری به زیر سبزه یا خود یاسم ...1789شمارهٔ ۱۸۸۹: تا داشت به جان طاقت، بودم به شکی ...1790شمارهٔ ۱۸۹۰: مگر، ای باد نوروزی، گذر بر یار م ...1791شمارهٔ ۱۸۹۱: دلا، آن ترک را دیدی، کنون سامان ...1792شمارهٔ ۱۸۹۲: عزیزی همچو جان، ار چه چو خاکم خو ...1793شمارهٔ ۱۸۹۳: گهی بنما و گه پوشیده دار آن روی ...1794شمارهٔ ۱۸۹۴: ز من که عاشق و مستم صلاح کار مجو ...1795شمارهٔ ۱۸۹۵: ای باد صبح گاهی، خه از کدام سویی 1796شمارهٔ ۱۸۹۶: نه از ره ست که گوییم کبک خوش گام ...1797شمارهٔ ۱۸۹۷: دلم که لاف زدی از کمال دانایی 1798شمارهٔ ۱۸۹۸: هر بار که تو در دل شب در دلم آیی 1799شمارهٔ ۱۸۹۹: تو، ای پسر، که از این سو سوار می ...1800شمارهٔ ۱۹۰۰: ما را در آرزویت بگذشت زندگانی 1801شمارهٔ ۱۹۰۱: هوس پخته ست این پروانه بهر خویشت ...1802شمارهٔ ۱۹۰۲: به ناز هر نفسی سوی من گذر چه کنی 1803شمارهٔ ۱۹۰۳: ای جان ز تن رفته، به تن باز کی آ ...1804شمارهٔ ۱۹۰۴: تو نیز ای بی وفا، تا کی ستم بر ج ...1805شمارهٔ ۱۹۰۵: ز من برگشته ای، جانا، ندانم با ک ...1806شمارهٔ ۱۹۰۶: بدین صفت که تویی در زمانه، معذور ...1807شمارهٔ ۱۹۰۷: هندوی زلف را چو تو یغما چنین دهی 1808شمارهٔ ۱۹۰۸: چو لب زنی به می و در میان بگردان ...1809شمارهٔ ۱۹۰۹: گر چه به نظاره ایم، نیز نخوانی 1810شمارهٔ ۱۹۱۰: ای دل، مرا به هر کو افسانه چند خ ...1811شمارهٔ ۱۹۱۱: بدین صفت که ببستی کمر به خونخوار ...1812شمارهٔ ۱۹۱۲: سزد که سجده کنند، ای برهمن عجمی 1813شمارهٔ ۱۹۱۳: نشان آن دهن از من چه پرسی 1814شمارهٔ ۱۹۱۴: به یک کرشمه کزان چشم دلربا کردی 1815شمارهٔ ۱۹۱۵: به خوبی همچو مه تابنده باشی 1816شمارهٔ ۱۹۱۶: ای که امروز به زیبایی او می نازی 1817شمارهٔ ۱۹۱۷: در تو، ای دوست به خون ریختنم دار ...1818شمارهٔ ۱۹۱۸: فسون چشمش ار خوابم نبستی 1819شمارهٔ ۱۹۱۹: دلی دارم در او دردی و داغی 1820شمارهٔ ۱۹۲۰: ای کاش مرا با تو سر و کار نبودی 1821شمارهٔ ۱۹۲۱: گر ماه تو از مشک تو آلوده نبودی 1822شمارهٔ ۱۹۲۲: امید نبود ار چه مرا یک نظر از وی 1823شمارهٔ ۱۹۲۳: من باد نخواهم که وزد بر چو تو با ...1824شمارهٔ ۱۹۲۴: صبا زلف ترا گر دم ندادی 1825شمارهٔ ۱۹۲۵: زهی رویت شکفته لاله زاری 1826شمارهٔ ۱۹۲۶: بیکار دلی باشد کو را نبود دردی 1827شمارهٔ ۱۹۲۷: گل آمد و هر مرغی زد نغمه به هر ب ...1828شمارهٔ ۱۹۲۸: عشق آتشم در جان زد و جانان ازان ...1829شمارهٔ ۱۹۲۹: فراهم کرد شکل کج کلاهی 1830شمارهٔ ۱۹۳۰: مرا دل با یکی مانده ست جایی 1831شمارهٔ ۱۹۳۱: ای زلف تو هر گره گشادی 1832شمارهٔ ۱۹۳۲: ای فتنه ز چشم تو نشانی 1833شمارهٔ ۱۹۳۳: گر چشم من در روی آن خورشید رخسار ...1834شمارهٔ ۱۹۳۴: بهر گشاد عالمی بگشا ز زلف خود خم ...1835شمارهٔ ۱۹۳۵: ای ننهاده هیچ گه تن به رضای چون ...1836شمارهٔ ۱۹۳۶: سرو سمنبرم کجا تا به برش درآرمی 1837شمارهٔ ۱۹۳۷: گر به کمند زلف تو من نه چنین اسی ...1838شمارهٔ ۱۹۳۸: پیش از این من با جوانان آشنایی ک ...1839شمارهٔ ۱۹۳۹: پیش از این من کاشکی عشقت نمی ورز ...1840شمارهٔ ۱۹۴۰: همه شب فرو نیاید به دلم کرشمه سا ...1841شمارهٔ ۱۹۴۱: پسرا و نازنینا، به کرشمه گاه گاه ...1842شمارهٔ ۱۹۴۲: به فراغ دل زمانی نظری به ماهرویی 1843شمارهٔ ۱۹۴۳: من ترا دارم و جز لطف توام نیست ک ...1844شمارهٔ ۱۹۴۴: در سر افتاده ز عشق توام، ای جان، ...1845شمارهٔ ۱۹۴۵: بسیار باشد، ای جان، از همچو من غ ...1846شمارهٔ ۱۹۴۶: آن چشم شوخ را بین هر غمزه ایی بل ...1847شمارهٔ ۱۹۴۷: هر شبم کآهم به عالم دم زدی 1848شمارهٔ ۱۹۴۸: من ندیدم چون تو هرگز دلبری 1849شمارهٔ ۱۹۴۹: آنکه مرا در دل است گر به کنار آم ...1850شمارهٔ ۱۹۵۰: یک ره بکن ز غمزه خونین اشارتی 1851شمارهٔ ۱۹۵۱: آمد بهار و سرو بر آراست قامتی 1852شمارهٔ ۱۹۵۲: مردانه می کشد به جفایم ستمگری 1853شمارهٔ ۱۹۵۳: ای صد شکست زلف ترا زیر هر خمی 1854شمارهٔ ۱۹۵۴: ساقی بیا که موسم عیش است و میم و ...1855شمارهٔ ۱۹۵۵: تو می روی و به نظاره تو چشم جهان ...1856شمارهٔ ۱۹۵۶: بسی نماند که جانی برون رود ز غری ...1857شمارهٔ ۱۹۵۷: یار است و صد کرشمه، شهر است و خو ...1858شمارهٔ ۱۹۵۸: ای که به چشم تو نیایم همی 1859شمارهٔ ۱۹۵۹: هر کسی را هوای سیم و زری 1860شمارهٔ ۱۹۶۰: دوش می گفت پیر ترسایی 1861شمارهٔ ۱۹۶۱: ای ز زلف تو مشک تر بویی 1862شمارهٔ ۱۹۶۲: دلی دارم، اما جز افگار نی 1863شمارهٔ ۱۹۶۳: مسلمانان، گرفتارم به دست نامسلما ...1864شمارهٔ ۱۹۶۴: ای گل، دهن تنگت صد تنگ شکر چیزی 1865شمارهٔ ۱۹۶۵: لعل است چنان با لب یا هست ز جان ...1866شمارهٔ ۱۹۶۶: بهاری این چنین خرم، مرا آواره دل ...1867شمارهٔ ۱۹۶۷: دو چشم مست ترا نیست از جهان خبری 1868شمارهٔ ۱۹۶۸: من اشک بیدلان را خنده می پنداشتم ...1869شمارهٔ ۱۹۶۹: صبا آمد، ولی بویی ازان گلزار بای ...1870شمارهٔ ۱۹۷۰: نیست در شهر گرفتارتر از من دگری 1871شمارهٔ ۱۹۷۱: سخن چون زان دو لب گویی، چه گوید ...1872شمارهٔ ۱۹۷۲: گل آمد و همه در باغ با می و جامی 1873شمارهٔ ۱۹۷۳: کشان دل تو به سوی گلی و نسترنی 1874شمارهٔ ۱۹۷۴: گذشت آن کین دل زارم شکیبا بود یک ...1875شمارهٔ ۱۹۷۵: خوش آن شبها که آن جان جهان مهمان ...1876شمارهٔ ۱۹۷۶: نبود یار من آن را که یار داشتمی 1877شمارهٔ ۱۹۷۷: ای غنچه را بر بسته لب، شکل و دها ...1878شمارهٔ ۱۹۷۸: شاه حسنی وز متاع نیکویی داری فرا ...1879شمارهٔ ۱۹۷۹: نوبهار آمد و بگذشت به شادی مه دی 1880شمارهٔ ۱۹۸۰: ای معدن ناز، ناز تا کی 1881شمارهٔ ۱۹۸۱: ای که به غمزه می کنی قصد شکار دی ...1882شمارهٔ ۱۹۸۲: باز روی تو خون آلوده و جعد تو تر ...1883شمارهٔ ۱۹۸۳: فتح می آید در دهلیز دولت باز کن 1884شمارهٔ ۱۹۸۴: ای به هر موی شده بسته زلف دل من 1885شمارهٔ ۱۹۸۵: گر حقیقت نشدت واقعه جانی من 1886شمارهٔ ۱۹۸۶: ترک من ای من غلام روی تو 1887شمارهٔ ۱۹۸۷: مطربا سوی چمن وقت گل آهنگ تو کو 1888شمارهٔ ۱۹۸۸: سوی تو دیدم ریختی خون دلم را بی ...1889شمارهٔ ۱۹۸۹: نشدت دل که به این دل شده مهمان آ ...1890شمارهٔ ۱۹۹۰: هزار شکر خدا را که چون تو دلداری 1891شمارهٔ ۱۹۹۱: رفت سرما و صبا می دهد از گل خبری 1892شمارهٔ ۱۹۹۲: ترک من خونابه من بین و دست از من ...1893شمارهٔ ۱۹۹۳: جهانی به خواب خوشست و من از غم ب ...1894شمارهٔ ۱۹۹۴: خیالی کرده ام وین از خیال خود نم ...1895شمارهٔ ۱۹۹۵: گر تو یک ناوک از آن چشم سیه بستا ...1896شمارهٔ ۱۹۹۶: می شکفد گل به چمن تا ز نسیم سحری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ