دو اسپه پیک نظر می دوانم از چپ و راست

به جست و جوی نگاری که نور دیده ماست

ترا که جز رخ تو، در نظر نمی آید

دو دیده در هوس روی تو بر آب چراست

ز روی روشنت هر ذره شد مرا روشن

که آفتاب رخت در همه جهان پیداست

نگاه در دل خود کردم و ترا دیدم

نظر چنین کند آن کس که او به خود بیناست

چو غرق آب حیاتم، چه آب می جویم

چو با من است نگارم، چه می روم چپ و راست