به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیر خسرو دهلوی

امیر خسرو دهلویغزلیاتشمارهٔ ۱۰۱: ای از مژه تو رخنه در جانها

2370عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای از مژه تو رخنه در جانها

وی درد تو کیمیای درمانها

بادی که ز کوی تو همی آید

می جنبد و می برد ز ما جانها

تو جیب گشاده در خرامیدن

دست همه خلق در گریبانها

آن زیستنی که داشتی با من

میرم اگر آیدم به دل زانها

جز مهرگیا ز خاک برناید

جایی که زنم ز دیده بارانها

در بادیه فراق جان دادم

چون تشنه که مرد در بیابانها

خون ریز ز خسرو، ار میی ندهی

این کن، اگر نمی کنی آنها

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۰: بهار آمد و سبزه نو شد به جوها 2شمارهٔ ۱۰۱: ای از مژه تو رخنه در جانها 3شمارهٔ ۱۰۲: باشد آن روزی که بینم غمگسار خویش ...4شمارهٔ ۱۰۳: ای بی تو گلهای چمن شسته به خون رخ ...5شمارهٔ ۱۰۴: اشکم برون می افگند راز از درون پر ...6شمارهٔ ۱۰۵: بگشاد صبح عید ز رخ چون نقاب را 7شمارهٔ ۱۰۶: شبی دیدم چو مه بر بام او را 8شمارهٔ ۱۰۷: رخ چو عید تو دل برد بهر قربان را 9شمارهٔ ۱۰۸: ای خط خوش از مشک تر انگیخته مه را 10شمارهٔ ۱۰۹: باز برقع بر رخ چون ماه بربستی نقا ...11شمارهٔ ۱۱۰: روز عید است به من ده می نابی چو گ ...12شمارهٔ ۱۱۱: زاد چون از صبح روشن آفتاب 13شمارهٔ ۱۱۲: قندی ست آتشین رو، شمعی ست انگبین ...14شمارهٔ ۱۱۳: می ریزد ازتری ز تو، ای جان فزای آ ...15شمارهٔ ۱۱۴: ای نازنین که ماه منی امشب 16شمارهٔ ۱۱۵: زهی نموده ازان زلف و عارض و رخ خو ...17شمارهٔ ۱۱۶: چه آفت ست نمی دانم این به زیر نقا ...18شمارهٔ ۱۱۷: اگر به گوشه نشینان نماید آن رخ خو ...19شمارهٔ ۱۱۸: ای تمامی خواب من برده ز چشم نیم خ ...20شمارهٔ ۱۱۹: ماهرویا، به خون من مشتاب 21شمارهٔ ۱۲۰: ای ز تو خورشید چرخ در مرض تف و تا ...22شمارهٔ ۱۲۱: شکرت را شد اگر چه سپه موران مرکب 23شمارهٔ ۱۲۲: ای ترا در دیده من جای خواب 24شمارهٔ ۱۲۳: ای دل وامانده، خیز، ره سوی جانان ...25شمارهٔ ۱۲۴: ای ترک کمان ابرو، من کشته ابرویت 26شمارهٔ ۱۲۵: امشب شب من نور ز مهتاب دگر داشت 27شمارهٔ ۱۲۶: تقدیر که یک چند مرا از تو جدا داش ...28شمارهٔ ۱۲۷: بی شاهد رعنا به تماشا نتوان رفت 29شمارهٔ ۱۲۸: افسوس ازین عمر که بر باد هوا رفت 30شمارهٔ ۱۲۹: تا بر سر بازار به مستی قدمش رفت 31شمارهٔ ۱۳۰: جز صورت تو ماه سما را چه توان گفت 32شمارهٔ ۱۳۱: بیچاره کسی کو به غم خوش پسران زیس ...33شمارهٔ ۱۳۲: در هجر توام کار به جز آه و فغان ن ...34شمارهٔ ۱۳۳: آبادتر آن سینه که از عشق خراب است 35شمارهٔ ۱۳۴: خرم دل آن کس که به رخسار تو دیده ...36شمارهٔ ۱۳۵: ما را چه غم امروز که معشوقه به کا ...37شمارهٔ ۱۳۶: روی تو به پیش نظر آسایش جان است 38شمارهٔ ۱۳۷: زلف تو به هر آب مصفا نتوان شست 39شمارهٔ ۱۳۸: ای عید دوم آمده روی چو نگارت 40شمارهٔ ۱۳۹: ای قبله صاحب نظران، روی چو ماهت 41شمارهٔ ۱۴۰: دلی کش صبر نبود آن من نیست 42شمارهٔ ۱۴۱: دل کازاد باشد آن من نیست 43شمارهٔ ۱۴۲: به بالین غریبانت گذر نیست 44شمارهٔ ۱۴۳: دل ما را ز دست غم امان نیست 45شمارهٔ ۱۴۴: مرا در آرزویت غم ندیم است 46شمارهٔ ۱۴۵: گرفته در بر اندام تو سیم است 47شمارهٔ ۱۴۶: ز من نازک میانی دور مانده ست 48شمارهٔ ۱۴۷: دل مسکین من در بند مانده ست 49شمارهٔ ۱۴۸: مجو صبرم که جای آن نمانده ست 50شمارهٔ ۱۴۹: نگارا، چون تو زیبا کس ندیده ست 51شمارهٔ ۱۵۰: مرا وقتی دلی آزاد بوده ست 52شمارهٔ ۱۵۱: منم امروز و صد تیمار در دست 53شمارهٔ ۱۵۲: صبا، گردی ازان زلف دو تا خاست 54شمارهٔ ۱۵۳: گل امشب آخر شب مست برخاست 55شمارهٔ ۱۵۴: نسیما، آن گل شبگیر چونست 56شمارهٔ ۱۵۵: من و شب زندگانی من اینست 57شمارهٔ ۱۵۶: به هر بیتی که وصف آن رخانست 58شمارهٔ ۱۵۷: بیا کز رفتنت جانم خرابست 59شمارهٔ ۱۵۸: مرا داغ تو بر جان یادگارست 60شمارهٔ ۱۵۹: مرا از روی خوبان، قبله پیش است 61شمارهٔ ۱۶۰: مرا در سر هوای نازنینی ست 62شمارهٔ ۱۶۱: نگارا، روز عیش و شادمانیست 63شمارهٔ ۱۶۲: ندانستم که اهلیت گناهست 64شمارهٔ ۱۶۳: بیا ساقی که ایام بهار است 65شمارهٔ ۱۶۴: نگویم در تو عیبی، ای پسر، هست 66شمارهٔ ۱۶۵: دلم زو شب حدیث ناز می گفت 67شمارهٔ ۱۶۶: جفا کز وی برین جان زبون رفت 68شمارهٔ ۱۶۷: تماشا گاه جانها شد خیالت 69شمارهٔ ۱۶۸: بیا، ای دیده شهری به سویت 70شمارهٔ ۱۶۹: دریاب که جان خراب گشته ست 71شمارهٔ ۱۷۰: بازش هوس شکار برخواست 72شمارهٔ ۱۷۱: خط کز لب آن پسر دمیده ست 73شمارهٔ ۱۷۲: عشق تو بلای جان بسندست 74شمارهٔ ۱۷۳: ما را دل زار مستمند است 75شمارهٔ ۱۷۴: چشمم که بر روی تو فتاده ست 76شمارهٔ ۱۷۵: آنجاست دل من و هم آنجاست 77شمارهٔ ۱۷۶: زلف تو هنوز تابدار است 78شمارهٔ ۱۷۷: چشمت که میان خواب نازست 79شمارهٔ ۱۷۸: یک موی ترا هزار دام است 80شمارهٔ ۱۷۹: زلف سیه تو مشک چین است 81شمارهٔ ۱۸۰: می نوش که دور شادمانیست 82شمارهٔ ۱۸۱: ای خوانده، بتان حسن شاهت 83شمارهٔ ۱۸۲: دیوانه شدم در آرزویت 84شمارهٔ ۱۸۳: وقتی غباری زاستان بفرست سوی چاکرت 85شمارهٔ ۱۸۴: روز نوروزست و ساقی جام صهبا برگرف ...86شمارهٔ ۱۸۵: شهسوارم آمد و از سینه جان را برگر ...87شمارهٔ ۱۸۶: هر قدم کاندر راه آن سرو خرامان بر ...88شمارهٔ ۱۸۷: روزگاری شد که دل با داغ هجران خو ...89شمارهٔ ۱۸۸: سرو به دید آن قد و رعنایی ازان با ...90شمارهٔ ۱۸۹: باز جانا، آتش شوق تو در جان جا گر ...91شمارهٔ ۱۹۰: آفت دین مسلمانی جز آن عیار نیست 92شمارهٔ ۱۹۱: ای که بی خاک درت در دیده من نور ن ...93شمارهٔ ۱۹۲: ماه تابانست و همچون روی تو تابنده ...94شمارهٔ ۱۹۳: چون به گیتی هر چه می آید، روان خو ...95شمارهٔ ۱۹۴: دیدمش امروز و شب در دل کنون خواهد ...96شمارهٔ ۱۹۵: با غمش خو کردم امشب، گر چه در زار ...97شمارهٔ ۱۹۶: چون گذر بر خاک داری بر سرت این با ...98شمارهٔ ۱۹۷: یار اگر برگشت در تیمار بودن هم خو ...99شمارهٔ ۱۹۸: یار دل برداشت وز رنج دل ما غم ندا ...100شمارهٔ ۱۹۹: رفت یار و آرزوی او ز جان من نرفت 101شمارهٔ ۲۰۰: آن سوار کج کله کز ناز سلطان من اس ...102شمارهٔ ۲۰۱: سرو بستان ملاحت قامت رعنای تست 103شمارهٔ ۲۰۲: خرم آن چشمی که هر روزش نظر بر روی ...104شمارهٔ ۲۰۳: آن که زلف و عارض او غیرت روز و شب ...105شمارهٔ ۲۰۴: دل ز انعامت، مها، با التفاتی قانع ...106شمارهٔ ۲۰۵: شربت وصلت نجویم کار من خون خوردن ...107شمارهٔ ۲۰۶: هر مژه از غمزه خون ریز تو ناوک زن ...108شمارهٔ ۲۰۷: تا خیال روی او را دیده در تب دیده ...109شمارهٔ ۲۰۸: تا خیال نقطه خالت سواد چشم ماست 110شمارهٔ ۲۰۹: بی رخت از پا فتادم، بی لبت رفتم ز ...111شمارهٔ ۲۱۰: بس که زلف سرکشت در کار دلها در نش ...112شمارهٔ ۲۱۱: ساقیا، می ده که امروزم سر دیوانگی ...113شمارهٔ ۲۱۲: خانه ام ویران شد از سودای خوبان ع ...114شمارهٔ ۲۱۳: روزی از دست جفا آخر عنان بستانمت 115شمارهٔ ۲۱۴: بی قرارم کرد زلف بی قرار کافرت 116شمارهٔ ۲۱۵: عاشق سوخته دل زنده به جانی دگر اس ...117شمارهٔ ۲۱۶: در شب هجر که از روز قیامت بتر است 118شمارهٔ ۲۱۷: برگ ریز آمد و برگ گل و گلزار برفت 119شمارهٔ ۲۱۸: رفتی از پیش من و نقش تو از پیش نر ...120شمارهٔ ۲۱۹: فتنه اهل نظر چون به جهان طلعت اوس ...121شمارهٔ ۲۲۰: ترک من دی به رهی مست و خرامان بگذ ...122شمارهٔ ۲۲۱: شد هوا سرد، کنون موسم خرگاه کجاست 123شمارهٔ ۲۲۲: بند جانم ز خم سلسله موی کسی ست 124شمارهٔ ۲۲۳: کشته تیغ جفایت دل درویش من است 125شمارهٔ ۲۲۴: هر که را در سر زلف صنمی دسترسی اس ...126شمارهٔ ۲۲۵: یارب، اندر سر هر موی تو چندان چه ...127شمارهٔ ۲۲۶: روزگاریست که در خاطرم آشوب و فلان ...128شمارهٔ ۲۲۷: عشق با جان بهم از سینه برون خواهد ...129شمارهٔ ۲۲۸: تا ندانی ز دلم یار برون خواهد رفت 130شمارهٔ ۲۲۹: باز شب آمد و خواب از سر من بیرون ...131شمارهٔ ۲۳۰: باد نوروز چو دنباله جان ما داشت 132شمارهٔ ۲۳۱: دوش لعل تو مرا تا به سحر مهمان دا ...133شمارهٔ ۲۳۲: تا زید بنده غم عشق به جان خواهد د ...134شمارهٔ ۲۳۳: ساقیا، باده ده امروز که جانان این ...135شمارهٔ ۲۳۴: هر کس آنجا که می و شاهد و گلشن آن ...136شمارهٔ ۲۳۵: گر بگویم که درون دل من پنهان چیست 137شمارهٔ ۲۳۶: آنکه برده ست دلم زلف پریشان اینست 138شمارهٔ ۲۳۷: یا رب، اندر دل خاک آن گل خندان چو ...139شمارهٔ ۲۳۸: زلف شستش که به هر مو دل دیگر بسته ...140شمارهٔ ۲۳۹: ای خوش آن وقت که ما را دل بی غم ب ...141شمارهٔ ۲۴۰: هر که راکن مکن هوش و خرد در کارست 142شمارهٔ ۲۴۱: در سرم تا ز سر زلف تو سودایی هست 143شمارهٔ ۲۴۲: ستمی کز تو کشد مرد، ستم نتوان گفت 144شمارهٔ ۲۴۳: سر آن قامت چون سرو روان خواهم گشت 145شمارهٔ ۲۴۴: خبری ده به من، ای باد که جانان چو ...146شمارهٔ ۲۴۵: نه مرا خواب به چشم و نه مرا دل در ...147شمارهٔ ۲۴۶: شب و روز می بنالم ز جفای چشم مستت 148شمارهٔ ۲۴۷: صفتی ست آب حیوان، زدهان نوشخندت 149شمارهٔ ۲۴۸: منم و خیالبازی، شب و روز با جمالت 150شمارهٔ ۲۴۹: اثری نماند باقی ز من اندر آرزویت 151شمارهٔ ۲۵۰: گر چه سرو باغ را بالا خوش است 152شمارهٔ ۲۵۱: بار عشقت بر دلم باری خوش است 153شمارهٔ ۲۵۲: عاشقان را درد بی مرهم خوش است 154شمارهٔ ۲۵۳: کار بالای تو تا بالا گرفت 155شمارهٔ ۲۵۴: یار بی موجب دل از ما برگرفت 156شمارهٔ ۲۵۵: مردم از کوی تو چون بیدل نرفت 157شمارهٔ ۲۵۶: از تو بر خاطر مرا آزار نیست 158شمارهٔ ۲۵۷: مفلسی از پادشایی خوشتر است 159شمارهٔ ۲۵۸: یار ما را عزم رایی دیگر است 160شمارهٔ ۲۵۹: ترک من طره مشوش کرده است 161شمارهٔ ۲۶۰: مه غلام تست با رویی که هست 162شمارهٔ ۲۶۱: روی خوبت دلبری را پایه ای است 163شمارهٔ ۲۶۲: آمد آن یاری که در دل جای اوست 164شمارهٔ ۲۶۳: رنگی از حسن تو در روی گل است 165شمارهٔ ۲۶۴: ای نسیم صبحدم، یارم کجاست 166شمارهٔ ۲۶۵: چشم فتانت که دی بر رو نخفت 167شمارهٔ ۲۶۶: صد دل اندر زلف شب گون سوخت ست 168شمارهٔ ۲۶۷: ای دهانت، چشمه آب حیات 169شمارهٔ ۲۶۸: شکرین لعل تو کان نمک است 170شمارهٔ ۲۶۹: نرگس مست تو خواب آلوده است 171شمارهٔ ۲۷۰: ای که روی تو حیات جان است 172شمارهٔ ۲۷۱: تیر کدامین بلاست کان به کمان تو ن ...173شمارهٔ ۲۷۲: درد سر دوستان آه و فغان من است 174شمارهٔ ۲۷۳: عمر به پایان رسید در هوس روی دوست 175شمارهٔ ۲۷۴: هر که نگه در تو کرد بیش به بستان ...176شمارهٔ ۲۷۵: خوش بود آن بیدلی کز غم امانیش نیس ...177شمارهٔ ۲۷۶: نیست دلی کاندرو داغ جفای تو نیست 178شمارهٔ ۲۷۷: در چمن جان من سرو خرامان یکی ست 179شمارهٔ ۲۷۸: آنکه مزاج دلش باز ندانم که چیست 180شمارهٔ ۲۷۹: درد دلم را طبیب چاره ندانست 181شمارهٔ ۲۸۰: چون غم هجران او نداشت نهایت 182شمارهٔ ۲۸۱: ای سر کشیده از من، سر کشم به پیشت 183شمارهٔ ۲۸۲: چون در سخن درآمد لعل شکر مقالت 184شمارهٔ ۲۸۳: چابک تر از تو در همه عالم سوار نی ...185شمارهٔ ۲۸۴: خوش خلعتی ست جسم، ولی استوار نیست 186شمارهٔ ۲۸۵: شب نیست کز تو بر سر هر کو نفیر نی ...187شمارهٔ ۲۸۶: بیدار شو، دلا، که جهان جای خواب ن ...188شمارهٔ ۲۸۷: بیرون میاز پرده که ما را شکیب نیس ...189شمارهٔ ۲۸۸: مست ترا به هیچ میی احتیاج نیست 190شمارهٔ ۲۸۹: ناوک زنی چو غمزه او در زمانه نیست 191شمارهٔ ۲۹۰: ای دل، غمین مباش که جانان رسیدنی ...192شمارهٔ ۲۹۱: هر سو که با هزار کرشمه خرام تست 193شمارهٔ ۲۹۲: ای غمزه زن که تیر جفا در کمان تست 194شمارهٔ ۲۹۳: ای آرزوی دیده، دلم در هوای تست 195شمارهٔ ۲۹۴: جانا، کرشمه تو ره عقل و دین زده س ...196شمارهٔ ۲۹۵: خونخوار چشم تو که ره مرد و زن زده ...197شمارهٔ ۲۹۶: تا دیده در جمال تو دیدن گرفته است 198شمارهٔ ۲۹۷: بنگر که اشک دامن ما چون گرفته است 199شمارهٔ ۲۹۸: لشکر کشید عشق و دلم ترک جان گرفت 200شمارهٔ ۲۹۹: چشمت به عشوه جان دو صد ناتوان گرف ...201شمارهٔ ۳۰۰: زلف به ظلم گر چه جهانی فرو گرفت 202شمارهٔ ۳۰۱: امشب که چشم من به ته پای او بخفت 203شمارهٔ ۳۰۲: آب حیات من که نم از من دریغ داشت 204شمارهٔ ۳۰۳: زیر کله نمونه روی تو مه نداشت 205شمارهٔ ۳۰۴: ای باد، ازان بهار خبر ده که تا کج ...206شمارهٔ ۳۰۵: آن ترک نازنین که جهانی شکار اوست 207شمارهٔ ۳۰۶: ماییم کافتاب غلام جمال ماست 208شمارهٔ ۳۰۷: ای پیر، خاک پای تو نور سعادت است 209شمارهٔ ۳۰۸: از لعل آتشین تو دل کان آتش است 210شمارهٔ ۳۰۹: از بند زلف غمزدگان را سبب فرست 211شمارهٔ ۳۱۰: باز آن حریف بر سر سودای دیگرست 212شمارهٔ ۳۱۱: یارب، که این درخت گل از بوستان کی ...213شمارهٔ ۳۱۲: لعل لبت به چاشنی از انگبین به است 214شمارهٔ ۳۱۳: گر باغ پر شکوفه و گلزار خرم است 215شمارهٔ ۳۱۴: آن خط پر بلا که در آغاز رستن است 216شمارهٔ ۳۱۵: از عشق اگر دلت چو کبابی به تابه ا ...217شمارهٔ ۳۱۶: من کیستم که این غم تو با چو من کس ...218شمارهٔ ۳۱۷: ای آفتاب تافته از روی انورت 219شمارهٔ ۳۱۸: گیرم که نیست پرسش آزادگان فنت 220شمارهٔ ۳۱۹: ز آنگهی که دل من به سوی یار من اس ...221شمارهٔ ۳۲۰: ز بس که گوش جهانی پر از فغان من ا ...222شمارهٔ ۳۲۱: ز خون دل که به رخسار ماجرای من اس ...223شمارهٔ ۳۲۲: رخت ولایت چشم پر آب را بگرفت 224شمارهٔ ۳۲۳: مهی گذشت که آن مه به سوی ما نگذشت 225شمارهٔ ۳۲۴: مرا کرشمه آن ترک گلعذار بکشت 226شمارهٔ ۳۲۵: چو خشم مست تو در خوابگاه ناز بخفت 227شمارهٔ ۳۲۶: شب فراق سیاه و مرا سیاه تر است 228شمارهٔ ۳۲۷: هنوز آن رخ چون ماه پیش چشم من است 229شمارهٔ ۳۲۸: کسی که عشق نبازد نه آدمی سنگ است 230شمارهٔ ۳۲۹: شکوفه غالیه بو گشت و باغ گل رنگ ا ...231شمارهٔ ۳۳۰: چه داغهاست که بر سینه فگارم نسیت 232شمارهٔ ۳۳۱: مرا به عشق دل خویش نیز محرم نیست 233شمارهٔ ۳۳۲: بیا بیا که مرا طاقت جدایی نیست 234شمارهٔ ۳۳۳: کدام سنگدلت شیوه جفا آموخت 235شمارهٔ ۳۳۴: سپیده دم که زمانه ز رخ نقاب انداخ ...236شمارهٔ ۳۳۵: چه تیر بود که چشم تو ناگهان انداخ ...237شمارهٔ ۳۳۶: رخ تو رشته زلف از برای آن آویخت 238شمارهٔ ۳۳۷: کجاست دل که غمت را نهان تواند داش ...239شمارهٔ ۳۳۸: نگار من که ز جنبیدن صبا خفته ست 240شمارهٔ ۳۳۹: ترا به دین و دیانت درون بپاید راس ...241شمارهٔ ۳۴۰: هلال عید جهان را به نور خویش آراس ...242شمارهٔ ۳۴۱: بیا که بی تو دل خسته غرق خوناب ست 243شمارهٔ ۳۴۲: بهار غالیه در دامن صبا سوده ست 244شمارهٔ ۳۴۳: بر آن لبی که شکر با حلاوتش شوراست 245شمارهٔ ۳۴۴: مرا به سوی تو پیوند دوستی خام است 246شمارهٔ ۳۴۵: رسید فصل گل و باد عنبر افشان است 247شمارهٔ ۳۴۶: هنوز آن که نشینیم با تو در سینه س ...248شمارهٔ ۳۴۷: شوق توام باز گریبان گرفت 249شمارهٔ ۳۴۸: جان که چنین تب کش سودای تست 250شمارهٔ ۳۴۹: آنکه دلم شیفته روی اوست 251شمارهٔ ۳۵۰: حسن تو کاندیشه به کارش گم است 252شمارهٔ ۳۵۱: شاخ گل از نسیم جلوه گر است 253شمارهٔ ۳۵۲: دامن گل ز ابر پر گهر است 254شمارهٔ ۳۵۳: شب گذشته ست و اول سحر است 255شمارهٔ ۳۵۴: موی را نیست این میان که تراست 256شمارهٔ ۳۵۵: هر که در پیش چشم روشن ماست 257شمارهٔ ۳۵۶: عشق اگر چه نشان بخت بد است 258شمارهٔ ۳۵۷: با غمت شادی جهان هوس است 259شمارهٔ ۳۵۸: این جفا کارییت که نو به نو است 260شمارهٔ ۳۵۹: رخ تو نور دیده قمر است 261شمارهٔ ۳۶۰: تن پاکت که زیر پیرهن است 262شمارهٔ ۳۶۱: روی نیکوی تو ز مه کم نیست 263شمارهٔ ۳۶۲: سرو را با قد تو هستی نیست 264شمارهٔ ۳۶۳: یار ما دل ز دوستان برداشت 265شمارهٔ ۳۶۴: ترک مستم که قصد ایمان داشت 266شمارهٔ ۳۶۵: از رخت ارغوان نمودار است 267شمارهٔ ۳۶۶: ترک من دی سخن به ره می گفت 268شمارهٔ ۳۶۷: آنچه بر جان من ز غم رفته ست 269شمارهٔ ۳۶۸: گل ز رخساره تو بی آب است 270شمارهٔ ۳۶۹: هر که روی تو دید جان دانست 271شمارهٔ ۳۷۰: بنده را با تو دوستداری خوست 272شمارهٔ ۳۷۱: سر زلف تو تا بجنبیده ست 273شمارهٔ ۳۷۲: نگار من امشب سر ناز داشت 274شمارهٔ ۳۷۳: دلم برد و بوی وفایی نداشت 275شمارهٔ ۳۷۴: گلستان نسیم سحر یافته ست 276شمارهٔ ۳۷۵: دل من به جانانی آویخته ست 277شمارهٔ ۳۷۶: صبا کو به بوی تو جان پرور است 278شمارهٔ ۳۷۷: کجا دولت وصلش آرم به دست 279شمارهٔ ۳۷۸: بتی کز ویم رو به دیوانگی ست 280شمارهٔ ۳۷۹: خم تهی گشت و هنوزم جان ز می سیراب ...281شمارهٔ ۳۸۰: صد بلا افتاد و صد فتنه بخاست 282شمارهٔ ۳۸۱: گر ترا ناز و بدخویی این است 283شمارهٔ ۳۸۲: بهار آمد و گلهای بوستان بشکفت 284شمارهٔ ۳۸۳: یار چون با ماست بهر دیدنش تعجیل چ ...285شمارهٔ ۳۸۴: بدان بهانه که حسنی ست بس فراوانت 286شمارهٔ ۳۸۵: باز مست آمدنش نازکنان از جایی ست 287شمارهٔ ۳۸۶: کسی را به دور حسن تو پروای خواب ن ...288شمارهٔ ۳۸۷: از من آن کامیاب را چه غم است 289شمارهٔ ۳۸۸: هر عاشقی که ترسد از طعنه و ملامت 290شمارهٔ ۳۸۹: یارب، چه شد کان ترک ما ترک محبان ...291شمارهٔ ۳۹۰: زلف مشکینش که گویی را به چوگان یا ...292شمارهٔ ۳۹۱: خنده هرگز دهنی همچو دهان تو نیافت 293شمارهٔ ۳۹۲: یک سخن گر من ازان جان و جهان خواه ...294شمارهٔ ۳۹۳: یا رب، آن زلف تو هیچ اشکنه بی دل ...295شمارهٔ ۳۹۴: دردا که با من آن بت نامهربان نساخ ...296شمارهٔ ۳۹۵: با این جمال روی صنم دیدنم خطاست 297شمارهٔ ۳۹۶: خیال روی تو چون در ناب در نظر است 298شمارهٔ ۳۹۷: رخت کز آتش تبها به تاب در عرق است 299شمارهٔ ۳۹۸: جمال دوست مرا تا به چشم دیده شده ...300شمارهٔ ۳۹۹: دو اسپه پیک نظر می دوانم از چپ و ...301شمارهٔ ۴۰۰: لطافت تو چنان در خیال ما بنشست 302شمارهٔ ۴۰۱: بیا که دل بشد از انتظار آمدنت 303شمارهٔ ۴۰۲: چه وزن ماه سما را برابر رویت 304شمارهٔ ۴۰۳: به خود مبین که چو روی من آفتابی ه ...305شمارهٔ ۴۰۴: رخش بدیدم و گفتم که بوستان این اس ...306شمارهٔ ۴۰۵: دو زلف تو که سر اندر زمین رسانیده ...307شمارهٔ ۴۰۶: ای داشته به سر ز رعونت کلاه کج 308شمارهٔ ۴۰۷: توانگری به دل است، ای گدای با صد ...309شمارهٔ ۴۰۸: به غیر جام دمادم مجوی همدم هیچ 310شمارهٔ ۴۰۹: ای دستت از نگار سفید و سیاه و سرخ 311شمارهٔ ۴۱۰: ز من در هجر او هر دم فغان زار می ...312شمارهٔ ۴۱۱: شد از عشقت دلم خون و جگر افگار و ...313شمارهٔ ۴۱۲: ندانم تا چه باد است این که از گلز ...314شمارهٔ ۴۱۳: نگارم در گلستان رفت و خارم پیش می ...315شمارهٔ ۴۱۴: صبا می جنبد و آن مست ما را خواب م ...316شمارهٔ ۴۱۵: زمستان می رود، ایام گلها پیش می آ ...317شمارهٔ ۴۱۶: مگر غنچه ز روی یار من شرمنده می آ ...318شمارهٔ ۴۱۷: مرا باز از طریق ساقی خود یاد می آ ...319شمارهٔ ۴۱۸: چه شد کان سرو سیم اندام سوی من نم ...320شمارهٔ ۴۱۹: به گل گشت چمن چون گلستان من برون ...321شمارهٔ ۴۲۰: چه فرخ ساعتی باشد که یار از در در ...322شمارهٔ ۴۲۱: مبادا کز شکار آن خیره کش یکسر درو ...323شمارهٔ ۴۲۲: سحرگاهان که باد از سوی گل عنبرفشا ...324شمارهٔ ۴۲۳: مرا هر شب زدیده خون دل غلتان فرود ...325شمارهٔ ۴۲۴: که می آید چنین، یارب، مگر مه بر ز ...326شمارهٔ ۴۲۵: پس از ماهیم دوش از وعده دیدار خوا ...327شمارهٔ ۴۲۶: نه از نقاش چین هرگز چنین صورتگری ...328شمارهٔ ۴۲۷: چه پنداری که من از عاشقی بیگانه خ ...329شمارهٔ ۴۲۸: به پیران سر به کوی عاشقی رندانه خ ...330شمارهٔ ۴۲۹: من از جور و جفای دلبران دیوانه خو ...331شمارهٔ ۴۳۰: مرو زینسان که هر سو جامه جان چاک ...332شمارهٔ ۴۳۱: شبی، ای باد، سوی آن رخ گلگون نخوا ...333شمارهٔ ۴۳۲: سخن می گفتم از لبهاش در کامم زبان ...334شمارهٔ ۴۳۳: ز عارض، طره بالا کن که کار خلق در ...335شمارهٔ ۴۳۴: کسی را کاین چنین زلف و بناگوش آن ...336شمارهٔ ۴۳۵: ترا از وجه دل بردن ورای حسن آن با ...337شمارهٔ ۴۳۶: مرا تا آشنایی با بتان دل ربا باشد 338شمارهٔ ۴۳۷: مبارک بامدادی کان جمال اندر نظر ب ...339شمارهٔ ۴۳۸: سخن در پرده می گویی، زبان دانی هم ...340شمارهٔ ۴۳۹: خوشم کردی به دشنامی توقع بیش می ب ...341شمارهٔ ۴۴۰: به چشمم تا خیال لعل آن قصاب می گر ...342شمارهٔ ۴۴۱: هنوزت ناز گرد چشم خواب آلود می گر ...343شمارهٔ ۴۴۲: همه شب در دلم آن کافر خون خوار می ...344شمارهٔ ۴۴۳: کسی کش چون تویی در دل همه شب تا س ...345شمارهٔ ۴۴۴: سپهر هفتمین کانجا بسی برج روان گر ...346شمارهٔ ۴۴۵: دلم را گاه آن آمد که کام از عیش ب ...347شمارهٔ ۴۴۶: بسند است آنکه زلف بناگوشت علم گیر ...348شمارهٔ ۴۴۷: خوشم کاب دو چشم من همه روی زمین گ ...349شمارهٔ ۴۴۸: سوار چابک من باز عزم لشکری دارد 350شمارهٔ ۴۴۹: مه روزه رسید و آفتابم روزه می دار ...351شمارهٔ ۴۵۰: اگر آن جادوی خونخواره نرگس در فسو ...352شمارهٔ ۴۵۱: میا غمزه زنان بیرون که هویی در جه ...353شمارهٔ ۴۵۲: به روی چون گلت هر گه که این چشم ت ...354شمارهٔ ۴۵۳: چو زلفش فتنه شد بر جان، دلم آباد ...355شمارهٔ ۴۵۴: مهش گویم، و لیکن مه سخن گفتن نمی ...356شمارهٔ ۴۵۵: چه پوشی پرده بر رویی که آن پنهان ...357شمارهٔ ۴۵۶: زهی از درد خود یک چشم را بینم نمی ...358شمارهٔ ۴۵۷: بت محمل نشین من مگر حالم نمی داند 359شمارهٔ ۴۵۸: چو جان عاشقان آن ماه را سلطان و خ ...360شمارهٔ ۴۵۹: دمی نبود که آن غمزه جهانی خون نمی ...361شمارهٔ ۴۶۰: زمانی نیست کز دست تو جان من نمی س ...362شمارهٔ ۴۶۱: همه مستی خلق از ساغر و پیمانه می ...363شمارهٔ ۴۶۲: هوایی می رسد کز سر گریبان چاک خوا ...364شمارهٔ ۴۶۳: دلت هر لحظه می گردد کجا روی وفا ر ...365شمارهٔ ۴۶۴: مشو پنهان برون آ، عالمی را جان بی ...366شمارهٔ ۴۶۵: رخی داری که وصف آن به خاطر در نمی ...367شمارهٔ ۴۶۶: چو ترک مست من هر لحظه ای سوی دگر ...368شمارهٔ ۴۶۷: چه خوش صبحی دمید امشب مرا از روی ...369شمارهٔ ۴۶۸: دروغ و راستی کان غمزه غماز پیوندد 370شمارهٔ ۴۶۹: بتی کو هر دمم دشنامهای شکرین بخشد 371شمارهٔ ۴۷۰: دلم برون شد از غمت، غمت ز دل برون ...372شمارهٔ ۴۷۱: دل باز به جوش آمد، جانان که می آی ...373شمارهٔ ۴۷۲: ما را تو صنم باشی، دیگر به چه کار ...374شمارهٔ ۴۷۳: شمع من اگر یک شب از خانه برون آید 375شمارهٔ ۴۷۴: از شیفتگان چون من، سر باز برون نا ...376شمارهٔ ۴۷۵: گفتم که ترا آخر دل خانه نمی یابد 377شمارهٔ ۴۷۶: آن دل به چه کار آید کان خانه تو ن ...378شمارهٔ ۴۷۷: چشمت گهی از غمزه هشیار نخواهد شد 379شمارهٔ ۴۷۸: آن را که سر و کاری با چون تو نگار ...380شمارهٔ ۴۷۹: دردا که دگر ما را آن یار نمی پرسد 381شمارهٔ ۴۸۰: ماهی که به سوی خود صد دل نگران بی ...382شمارهٔ ۴۸۱: چون بهر خرامیدن بارم ز زمین خیزد 383شمارهٔ ۴۸۲: دولت نه به زور است و به زاری چه ت ...384شمارهٔ ۴۸۳: حاصل اگر از زلف تو یک بار توان کر ...385شمارهٔ ۴۸۴: تا غمزه خون ریز تو قصد دل ما کرد 386شمارهٔ ۴۸۵: زلفین تو سرگشته چو باد سحرم کرد 387شمارهٔ ۴۸۶: یک دل به سر کوی تو آباد نیابند 388شمارهٔ ۴۸۷: عشاق حیات از لب خندان تو یابند 389شمارهٔ ۴۸۸: شب دلشدگان دیده بیدار نبندند 390شمارهٔ ۴۸۹: صد جان به یکی دانگ به بازار فروشن ...391شمارهٔ ۴۹۰: من بنده آن روی که دیدن نگذارند 392شمارهٔ ۴۹۱: ماییم درون سوخته، بیرون شده ای چن ...393شمارهٔ ۴۹۲: ای کز رخ تو دیده، همه جان و جهان ...394شمارهٔ ۴۹۳: هندوی مرا کشتن ترکانه ببیند 395شمارهٔ ۴۹۴: باد آمد و بویی زنگارم نرسانید 396شمارهٔ ۴۹۵: بویی ز سر زلف نگارین به من آرید 397شمارهٔ ۴۹۶: باد آمد و زان سرو خرامان خبر آورد 398شمارهٔ ۴۹۷: یک خنده بزن، زان لب لعل شکرآلود 399شمارهٔ ۴۹۸: ای هم نفسان، یک نفسم باز گذارید 400شمارهٔ ۴۹۹: دل رفت به سوی تو، همان سوی که شد ...401شمارهٔ ۵۰۰: ای زلف تو دام دل دانا و خردمند 402شمارهٔ ۵۰۱: عاقل ندهد عاشق دل سوخته را پند 403شمارهٔ ۵۰۲: روزی مگر این بسته در ما بگشایند 404شمارهٔ ۵۰۳: آن سرو خرامنده که جستم، به بر آمد 405شمارهٔ ۵۰۴: هر سر که به سودای تو از پای در آم ...406شمارهٔ ۵۰۵: ترسم که از اطراف جهان دود برآید 407شمارهٔ ۵۰۶: گر بار دگر ماه من از بام برآید 408شمارهٔ ۵۰۷: سروی چو تو در خلخ و نوشاد نباشد 409شمارهٔ ۵۰۸: یک روز به عمری ز منت یاد نیاید 410شمارهٔ ۵۰۹: بر آب رخت یک گل سیراب نیاید 411شمارهٔ ۵۱۰: روزی اگر آن ماه به مهمان من آید 412شمارهٔ ۵۱۱: گر چشم من از صورت تو دور نباشد 413شمارهٔ ۵۱۲: سروی چو تو در اچه و در تته نباشد 414شمارهٔ ۵۱۳: بی نرگس تو خواب ندانم که چه باشد 415شمارهٔ ۵۱۴: دل بسته بالای یکی تنگ قبا شد 416شمارهٔ ۵۱۵: تا جان مرا از لب لعل تو خبر شد 417شمارهٔ ۵۱۶: آباد نشد دل که خراب پسران شد 418شمارهٔ ۵۱۷: آن کودک نورسته که سیمین بدنی شد 419شمارهٔ ۵۱۸: ما را غم آن شوخ، اگر بنده نسازد 420شمارهٔ ۵۱۹: جانا، اگرم درد تو دیوانه نسازد 421شمارهٔ ۵۲۰: جان تشنگی از شربت عناب تو دارد 422شمارهٔ ۵۲۱: دیوانه دلم زلف پریشان که دارد 423شمارهٔ ۵۲۲: رویی که تو داری گل سیراب ندارد 424شمارهٔ ۵۲۳: دل نیست که در وی غم دلدار نگنجد 425شمارهٔ ۵۲۴: چون مرغ سحر از غم گلزار بنالد 426شمارهٔ ۵۲۵: یارم چو به خنده شکر بسته گشاید 427شمارهٔ ۵۲۶: جایی گذرت، ای بت چالاک، نیفتد 428شمارهٔ ۵۲۷: آن را که غمی باشد و گفتن نتواند 429شمارهٔ ۵۲۸: من سرو ندیدم که به بالای تو ماند 430شمارهٔ ۵۲۹: هر کس که تقرب ز وصال تو نجوید 431شمارهٔ ۵۳۰: کجا بودی، بگو، ای سرو آزاد 432شمارهٔ ۵۳۱: ندانم تا ترا در دل چه افتاد 433شمارهٔ ۵۳۲: برفت آن دل که با صبر آشنا بود 434شمارهٔ ۵۳۳: مرا با تو که شب بیداریی بود 435شمارهٔ ۵۳۴: شکر پیش لبت شیرین نگویند 436شمارهٔ ۵۳۵: سخن پیش رخش زیبا مگویید 437شمارهٔ ۵۳۶: رخ آن شوخ پنهانی ببینید 438شمارهٔ ۵۳۷: لب از تو وز شکر پیمانه ای چند 439شمارهٔ ۵۳۸: ز اهل عقل نپسندد خردمند 440شمارهٔ ۵۳۹: مرا تا با تو افتاده ست پیوند 441شمارهٔ ۵۴۰: از آن اهل نظر در غم اسیرند 442شمارهٔ ۵۴۱: لبت را جان توان خواندن، ولیکن 443شمارهٔ ۵۴۲: چو نقش صورتش در آب و گل ماند 444شمارهٔ ۵۴۳: به هر درد و غمی دل مبتلا شد 445شمارهٔ ۵۴۴: دلم زینسان که زار و مبتلا شد 446شمارهٔ ۵۴۵: چو ماه روزه از اوج سما شد 447شمارهٔ ۵۴۶: به ملک فتنه تا زلفش علم شد 448شمارهٔ ۵۴۷: دل عاشق چرا شیدا نباشد 449شمارهٔ ۵۴۸: دل ما را شکیب از جان نباشد 450شمارهٔ ۵۴۹: وفا در نیکوان چندان نباشد 451شمارهٔ ۵۵۰: کسی کز عاشقی بیزار باشد 452شمارهٔ ۵۵۱: بتا، مانند تو مهوش نباشد 453شمارهٔ ۵۵۲: چمن را رنگ و بو چندین نباشد 454شمارهٔ ۵۵۳: دلی دارم که جز جانان نخواهد 455شمارهٔ ۵۵۴: دلم بی وصل جانان جان نخواهد 456شمارهٔ ۵۵۵: از آن سنبل که گل سر بار دارد 457شمارهٔ ۵۵۶: سوار من که ره در سینه دارد 458شمارهٔ ۵۵۷: فلک با کس دل یکتا ندارد 459شمارهٔ ۵۵۸: بتی کز دیدنش جان مست گردد 460شمارهٔ ۵۵۹: جفا کن بو که این دل بازگردد 461شمارهٔ ۵۶۰: زهر تن چشم او جان را بدزدد 462شمارهٔ ۵۶۱: زمانه چون تو دلجویی ندارد 463شمارهٔ ۵۶۲: دلی کو چون تو دلداری ندارد 464شمارهٔ ۵۶۳: دل من خون شد و جانان نداند 465شمارهٔ ۵۶۴: دلم جز کوی تو مسکن نداند 466شمارهٔ ۵۶۵: اگر چشم تو روزی بر مه افتد 467شمارهٔ ۵۶۶: مهی چون او به دست من نیفتد 468شمارهٔ ۵۶۷: گر او بی یاد ما در می نیفتد 469شمارهٔ ۵۶۸: خطی از لعل جانان می برآید 470شمارهٔ ۵۶۹: به سالی کی چنین ماهی برآید 471شمارهٔ ۵۷۰: مه او چون به ماهی برنیاید 472شمارهٔ ۵۷۱: سر زلف تو یاری را نشاید 473شمارهٔ ۵۷۲: گهیت از آشنایان یاد ناید 474شمارهٔ ۵۷۳: ببین تا دیده چند افسون نماید 475شمارهٔ ۵۷۴: صبا آمد، ولی دل بازنامد 476شمارهٔ ۵۷۵: نگارا، از من مسکین چه خیزد 477شمارهٔ ۵۷۶: غم من شادی کس را نپرسد 478شمارهٔ ۵۷۷: از یاد تو دل جدا نخواهد شد 479شمارهٔ ۵۷۸: امشب بت ما به نزد ما بود 480شمارهٔ ۵۷۹: وقتی دل ما ازان ما بود 481شمارهٔ ۵۸۰: عشق آمد و دل ز دست ما برد 482شمارهٔ ۵۸۱: یاری دل ما به رایگان برد 483شمارهٔ ۵۸۲: تاب رخت آفتاب ناورد 484شمارهٔ ۵۸۳: ای همنفسان که پیش یارید 485شمارهٔ ۵۸۴: با یار ز من خبر بگویید 486شمارهٔ ۵۸۵: از رنگ رخت قمر توان کرد 487شمارهٔ ۵۸۶: فریاد، ز غمزه تو فریاد 488شمارهٔ ۵۸۷: خطی که قرین حال باشد 489شمارهٔ ۵۸۸: گر مه چو تو با جمال باشد 490شمارهٔ ۵۸۹: آن را غم تو یار باشد 491شمارهٔ ۵۹۰: گر یار به دل درون نباشد 492شمارهٔ ۵۹۱: آن دوست که بود خصم جان شد 493شمارهٔ ۵۹۲: فریاد که عشق کهنه نو شد 494شمارهٔ ۵۹۳: جانا، چو تویی دگر نیاید 495شمارهٔ ۵۹۴: هنگام گل است و باده باید 496شمارهٔ ۵۹۵: چون سرو تو از قبا برآید 497شمارهٔ ۵۹۶: گر دلبر من بر من آید 498شمارهٔ ۵۹۷: یاری که طریق ناز دارد 499شمارهٔ ۵۹۸: گل رنگ نگار ما ندارد 500شمارهٔ ۵۹۹: بی یاد تو غم جهان نسوزد 501شمارهٔ ۶۰۰: چشمم همه روز خون تراود 502شمارهٔ ۶۰۱: آن کیست که از خدا نترسد 503شمارهٔ ۶۰۲: بیداد غم، ار دلم بگوید 504شمارهٔ ۶۰۳: ناله برآید هر طرف کان بت خرامان د ...505شمارهٔ ۶۰۴: در ره بماند این چشم تر، کان شوخ م ...506شمارهٔ ۶۰۵: برنامد آهی از دلم، زلفت پریشان از ...507شمارهٔ ۶۰۶: دیرینه دردی داشتم، بازم همان آغاز ...508شمارهٔ ۶۰۷: ما را نکردی گر حلال از لب شراب نا ...509شمارهٔ ۶۰۸: ما را چه جان باشد که تو بر ما فشا ...510شمارهٔ ۶۰۹: سیمین تن و خارا دلی، گر گفتنم یار ...511شمارهٔ ۶۱۰: آرام جان می رود، دل را صبوری چون ...512شمارهٔ ۶۱۱: باز آن بلای عاشقان اینک به صحرا م ...513شمارهٔ ۶۱۲: می خواهد آن سرو روان کامروز در صح ...514شمارهٔ ۶۱۳: جانم فدای قامتی کافاق را حیران کن ...515شمارهٔ ۶۱۴: شب کان مه من بر دلم از غصه پیکان ...516شمارهٔ ۶۱۵: خاطر بسوی دلبری هر لحظه ما را می ...517شمارهٔ ۶۱۶: شمشیر کین باز آن صنم بر قصد دلها ...518شمارهٔ ۶۱۷: نازک رخ جانان من بوی گل خندان دهد 519شمارهٔ ۶۱۸: گر گشت آن سرو روان روزی سوی گلشن ...520شمارهٔ ۶۱۹: شبهای عاشق را گهی صبح طرب کمتر دم ...521شمارهٔ ۶۲۰: چند ز دور بینمت، وه که دلم کباب ش ...522شمارهٔ ۶۲۱: سال نو است و عشق نو عشرت یار من چ ...523شمارهٔ ۶۲۲: چون ز نسیم صبحدم زلف تو در هوا شو ...524شمارهٔ ۶۲۳: شاه سوار من نگر مست و خراب می رود 525شمارهٔ ۶۲۴: هر که چو تو به نیکویی آفت عقل و ج ...526شمارهٔ ۶۲۵: زلف تو باز فتنه را رشته دراز می د ...527شمارهٔ ۶۲۶: هر که دمی به یاد آن دلبر مه لقا ز ...528شمارهٔ ۶۲۷: به چه کار آیدم آن دل که نه در کار ...529شمارهٔ ۶۲۸: خرم آن روز که دیدار تو پیش نظر آی ...530شمارهٔ ۶۲۹: چند گاهی دگر ار چشم تو در ناز بما ...531شمارهٔ ۶۳۰: باز شب افتاد و ما را دل همان جا ش ...532شمارهٔ ۶۳۱: دوش ما بودیم و آن مهر و، شب مهتاب ...533شمارهٔ ۶۳۲: ای خوش آن وقتی که آن بدعهد با ما ...534شمارهٔ ۶۳۳: ای خوش آن وقتی که ما را دل به جای ...535شمارهٔ ۶۳۴: تا جهان بود، از جهان هرگز دلم خرم ...536شمارهٔ ۶۳۵: چشم یارم دوش بی هنگام خواب آورده ...537شمارهٔ ۶۳۶: شب رسید آن شمع کو عمری درون سینه ...538شمارهٔ ۶۳۷: من ز جانان گر چه صد اندوه جان خوا ...539شمارهٔ ۶۳۸: باز از رندی علم بر آسمان خواهم کش ...540شمارهٔ ۶۳۹: صبحگه، یارب، حدیثی زان دو لب خواه ...541شمارهٔ ۶۴۰: از لبت گر خط میگون سر برون خواهم ...542شمارهٔ ۶۴۱: خوبرویان چون به سلطانی علم بالا ک ...543شمارهٔ ۶۴۲: باز گل بشکفت و گلرویان سوی بستان ...544شمارهٔ ۶۴۳: گر نظر بر چشم کافر کیش او خواهد ف ...545شمارهٔ ۶۴۴: باز گل می آید و دل در بلا خواهد ف ...546شمارهٔ ۶۴۵: دل ز دست من برفت و آرزوی دل بماند 547شمارهٔ ۶۴۶: رفتیم از چشم و در دل حسرت رویت بم ...548شمارهٔ ۶۴۷: عاشقان نقل غمت با باده احمر خورند 549شمارهٔ ۶۴۸: شهسوارانی که فتح قلعه دین کرده ان ...550شمارهٔ ۶۴۹: عاشقان تو ز تو تا صبح در خونابه ا ...551شمارهٔ ۶۵۰: چشمها را گوی کاین ناز و کرشمه کم ...552شمارهٔ ۶۵۱: ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب ...553شمارهٔ ۶۵۲: دوش بوی گل مرا از آشنایی یاد داد 554شمارهٔ ۶۵۳: آن همه دعوی که اول عقل دعوی دار ک ...555شمارهٔ ۶۵۴: یا رب، آن بالا مگر از آب حیوان ری ...556شمارهٔ ۶۵۵: آبرویم ز آتش سودای خوبان شد به با ...557شمارهٔ ۶۵۶: در شب هجران که روزی هیچ دشمن را م ...558شمارهٔ ۶۵۷: غمزه هایی کرد چشمش با دل این نامر ...559شمارهٔ ۶۵۸: ساقیا، می ده که بیرون سبزه های تر ...560شمارهٔ ۶۵۹: سبزه ای سبز است و آب روشن و سرو ب ...561شمارهٔ ۶۶۰: ای که چون جان رفته ای از پیش ما، ...562شمارهٔ ۶۶۱: بر بناگوشت بلای خط که سر بر می کن ...563شمارهٔ ۶۶۲: جان که چون تو دشمنی را دوست داری ...564شمارهٔ ۶۶۳: چشم تو مست است یا در خواب بازی می ...565شمارهٔ ۶۶۴: باز ترک مست من آهنگ بازی می کند 566شمارهٔ ۶۶۵: غمزه شوخت که قصد جان مردم می کند 567شمارهٔ ۶۶۶: دل که با خوبان بدخو آشنایی می کند 568شمارهٔ ۶۶۷: کافر خونخواه دنبال شکاری می رود 569شمارهٔ ۶۶۸: کالبد از دل تهی شد، گر چه جان بیر ...570شمارهٔ ۶۶۹: یارب! این اندیشه جانان ز جانم چون ...571شمارهٔ ۶۷۰: ما نخواهیم از غم خود کاشنا بیرون ...572شمارهٔ ۶۷۱: از دل غمگین هوای دلستانم چون رود 573شمارهٔ ۶۷۲: هر شبم جان بر لب آید، ناله زار آو ...574شمارهٔ ۶۷۳: گر کنی یاری و گر آزار، بر من بگذر ...575شمارهٔ ۶۷۴: یار من گویند آنجا گه گاهی بگذرد 576شمارهٔ ۶۷۵: گر به کوی عاشقان آن ماه گاهی بگذر ...577شمارهٔ ۶۷۶: من نمی خواهم که چشمم غیر آن رو بن ...578شمارهٔ ۶۷۷: دست ماه روزه تا در چشم عشرت خاک ز ...579شمارهٔ ۶۷۸: تا سرم باشد تمنای توام در سر بود 580شمارهٔ ۶۷۹: فرخ آن عیدی که جان قربانی جانان ب ...581شمارهٔ ۶۸۰: از سر کو آن پری چون ناگهان پیدا ش ...582شمارهٔ ۶۸۱: زلف گرد آور که بازم دل پریشان می ...583شمارهٔ ۶۸۲: تا چه ساعت بود، یارب، کان مسلمان ...584شمارهٔ ۶۸۳: تا خیال روی آن شمع شبستان دیده شد 585شمارهٔ ۶۸۴: یار ما را دل ز دست عاشقی صد پاره ...586شمارهٔ ۶۸۵: گر نمی بینم دمی در روی او غم می ک ...587شمارهٔ ۶۸۶: ناز کن، ای گل، که سرو بوستانی می ...588شمارهٔ ۶۸۷: هر کسی را در بهاران دل به گلزاری ...589شمارهٔ ۶۸۸: آن که دل برد و ز غمزه چون سنانش م ...590شمارهٔ ۶۸۹: باز باد صبح بوی آشنایی می دهد 591شمارهٔ ۶۹۰: غم مخور، ای دل که باز ایام شادی ه ...592شمارهٔ ۶۹۱: تا کی آن زلف پریشان وقت ما بر هم ...593شمارهٔ ۶۹۲: گل نو رسید و بویی ز بهار من نیامد 594شمارهٔ ۶۹۳: برهم بماند دیده، کس ازان سوار نام ...595شمارهٔ ۶۹۴: خبرم شده ست کامشب سر یار خواهی آم ...596شمارهٔ ۶۹۵: گذرد مهی و یک شب به منت گذر نباشد 597شمارهٔ ۶۹۶: تو ز لب سخن گشادی، همه خلق بی زبا ...598شمارهٔ ۶۹۷: بت نو رسیده من هوس شکار دارد 599شمارهٔ ۶۹۸: سر من به سجده هر دم به ستانه ای د ...600شمارهٔ ۶۹۹: دلبران مهر نمایند و وفا نیز کنند 601شمارهٔ ۷۰۰: عاشقان خون جگر شربت مقصود کنند 602شمارهٔ ۷۰۱: دوش ناگه به من دلشده آن مه برسید 603شمارهٔ ۷۰۲: روزها شد که ز تو بوی وفایی نرسید 604شمارهٔ ۷۰۳: رسم خونریز در آن خوی جفاساز بماند 605شمارهٔ ۷۰۴: گوش من از پی نام تو به هر کوی بما ...606شمارهٔ ۷۰۵: مست من باز جدایی ز سر آغاز نهاد 607شمارهٔ ۷۰۶: بر رخ همچو مهش طره چون شب نگرید 608شمارهٔ ۷۰۷: رویت از غالبه خط بر رخ گلفام کشید 609شمارهٔ ۷۰۸: شب زیاد تو مرا تا به سحر خواب نبر ...610شمارهٔ ۷۰۹: زلف گرد زنخش دوش که گمره شده بود 611شمارهٔ ۷۱۰: خوبرویان به دل سوخته ساغر ندهند 612شمارهٔ ۷۱۱: ای که عمر از پی سودای تو دادیم به ...613شمارهٔ ۷۱۲: هر شب از سینه من تیر بلا می گذرد 614شمارهٔ ۷۱۳: شب ز سوزی که برین جان حزین می گذر ...615شمارهٔ ۷۱۴: ای خوش آن باد که هر روز به سویت گ ...616شمارهٔ ۷۱۵: آنچه بر خرمن گل باد سحرگاه کند 617شمارهٔ ۷۱۶: هر شکر خنده که آن لعل شکر خنده کن ...618شمارهٔ ۷۱۷: آنکه هر شب به دلم آید و جایی بکند 619شمارهٔ ۷۱۸: تا ز خون ریختن آن غمزه ندامت نکند 620شمارهٔ ۷۱۹: گر دل عاشقم از عشق تو رنجور شود 621شمارهٔ ۷۲۰: مست من بی خبر از بزم چو در خانه ش ...622شمارهٔ ۷۲۱: گر سر زلف تو از باد پریشان نشود 623شمارهٔ ۷۲۲: عاشقی را که غم دوست به از جان نبو ...624شمارهٔ ۷۲۳: مرد صاحب نظر از کوی تو آسان نرود 625شمارهٔ ۷۲۴: خرم آن لحظه که مشتاق به یاری نرسد 626شمارهٔ ۷۲۵: چه کند دل که جفای تو تحمل کند 627شمارهٔ ۷۲۶: لب خونخوار تو جز خون دل افزون نکن ...628شمارهٔ ۷۲۷: لب لعلت به لطافت گرو از جان ببرد 629شمارهٔ ۷۲۸: تو که روزت به نشاط دل و جان می گذ ...630شمارهٔ ۷۲۹: چه خوش است از جگر سوخته بویی که ز ...631شمارهٔ ۷۳۰: یارب، این شهره لشکر ز کجا می آید 632شمارهٔ ۷۳۱: سبزه ها می دمد و آب روان می آید 633شمارهٔ ۷۳۲: اینچنین تند که آن قلب شکن می آید 634شمارهٔ ۷۳۳: گر چه در کشتن عشاق زبون می آید 635شمارهٔ ۷۳۴: باش تا بار دگر آن پسر این سو آید 636شمارهٔ ۷۳۵: باشد آن روز که آن فتنه به ما باز ...637شمارهٔ ۷۳۶: خشمگین یار مرا دل به رضا باز آمد 638شمارهٔ ۷۳۷: عمر نو گشت مرا باز که جان باز آمد 639شمارهٔ ۷۳۸: وه که باز این دل دیوانه گرفتار آم ...640شمارهٔ ۷۳۹: از کجا در رهم آن شوخ بلا پیش آمد 641شمارهٔ ۷۴۰: باز عشق آمد و دیوانگیم پیش آمد 642شمارهٔ ۷۴۱: گر مرا هیچ مرادی پس ازین پیش آمد 643شمارهٔ ۷۴۲: دانم، ای دوست که در خانه شرابت با ...644شمارهٔ ۷۴۳: بر من، ار دولت وصل تو مقرر می شد 645شمارهٔ ۷۴۴: ترک عاشق کش من، ترک جفا خوش باشد 646شمارهٔ ۷۴۵: بس که خون جگر از راه نظر بیرون شد 647شمارهٔ ۷۴۶: هر کسی روز وداع از پی محمل می شد 648شمارهٔ ۷۴۷: هر کرا داعیه درد طلب پیدا شد 649شمارهٔ ۷۴۸: گر خم طره ز روی تو جدا خواهد شد 650شمارهٔ ۷۴۹: چشم من خنده شیرین تو گریان دارد 651شمارهٔ ۷۵۰: تو مپندار که دوران همه یکسان گذرد 652شمارهٔ ۷۵۱: هر کسی گاه جوانی تگ و پویی دارد 653شمارهٔ ۷۵۲: چشم گردنده او با همه کس می گردد 654شمارهٔ ۷۵۳: ای که از خاک درت دیده منور گردد 655شمارهٔ ۷۵۴: هر کسی سبزه و صحرا و گلستان خواهد 656شمارهٔ ۷۵۵: سرو در باغ اگر همچو تو موزون خیزد 657شمارهٔ ۷۵۶: زلف تو زان گره سخت که بر جانم زد 658شمارهٔ ۷۵۷: من به یار خود و اغیار به خود می پ ...659شمارهٔ ۷۵۸: نشدش دل که دمی پهلوی ما بنشیند 660شمارهٔ ۷۵۹: اگر آن شاه دمی پیش گدا بنشیند 661شمارهٔ ۷۶۰: به سر من اگر آن طرفه پسر باز آید 662شمارهٔ ۷۶۱: نه به بالای خوشت سرو خرامان روید 663شمارهٔ ۷۶۲: شب مرا در جگر سوخته مهمانی بود 664شمارهٔ ۷۶۳: وقتی آن کافر بی رحم از آن من بود 665شمارهٔ ۷۶۴: دوش در خواب مرا بابت خودکاری بود 666شمارهٔ ۷۶۵: باز عشق تو مرا مژده رسوایی داد 667شمارهٔ ۷۶۶: دوش آتش زدی و گریه مرا یاری داد 668شمارهٔ ۷۶۷: چشم مست تو که دی بر من بیتاب افتا ...669شمارهٔ ۷۶۸: آن عزیزان که همه شب به دل من گردن ...670شمارهٔ ۷۶۹: جان فدای پسرانی که نکورو باشند 671شمارهٔ ۷۷۰: یار زیبای مرا باز به من بنمایید 672شمارهٔ ۷۷۱: باز با خویش گهی هم سخنش خواهم دید 673شمارهٔ ۷۷۲: یار باز آمد و بوی گل و ریحان آورد 674شمارهٔ ۷۷۳: خم زلف تو که زنجیر جنون می خوانند 675شمارهٔ ۷۷۴: منم امروز حدیث تو و مهمانی چند 676شمارهٔ ۷۷۵: باز بوی گل مرا دیوانه کرد 677شمارهٔ ۷۷۶: باز یاد آن شبم دیوانه کرد 678شمارهٔ ۷۷۷: باز زهره مطربی آغاز کرد 679شمارهٔ ۷۷۸: روی خوبت آفت جانی نمود 680شمارهٔ ۷۷۹: صبح چون از روی مشرق رو نمود 681شمارهٔ ۷۸۰: ابروی مانند ماهش بنگرید 682شمارهٔ ۷۸۱: خیمه نوروز بر صحرا زدند 683شمارهٔ ۷۸۲: عافیت را بر زمین گردی نماند 684شمارهٔ ۷۸۳: بزم ما را یک دو خواب آلوده اند 685شمارهٔ ۷۸۴: هر که را یاری چو تو سرکش بود 686شمارهٔ ۷۸۵: هر که را با تو سر و کاری بود 687شمارهٔ ۷۸۶: آنچه بتوان، در غمت جان می کشد 688شمارهٔ ۷۸۷: ترک من چون تیر مژگان برکشد 689شمارهٔ ۷۸۸: ای که بر من جور تو بسیار شد 690شمارهٔ ۷۸۹: آخر این دردم به درمان کی رسد 691شمارهٔ ۷۹۰: لعل شیرینی چو خندان می شود 692شمارهٔ ۷۹۱: شکل موزونت که در دل جا کند 693شمارهٔ ۷۹۲: گر کسی در عشق آهی می کند 694شمارهٔ ۷۹۳: بر رخت چون زلف پر خم بگذرد 695شمارهٔ ۷۹۴: هر که دل با دلربایی می نهد 696شمارهٔ ۷۹۵: مردمی نرگس او می داند 697شمارهٔ ۷۹۶: گل ز روی تو فرو می ریزد 698شمارهٔ ۷۹۷: دلم از بخت گهی شاد نبود 699شمارهٔ ۷۹۸: گر سخن زان لب چون نوش شود 700شمارهٔ ۷۹۹: زاهد ما دوش باز در ره بت پا نهاد 701شمارهٔ ۸۰۰: یار قبا چست کرد، رخش به میدان بری ...702شمارهٔ ۸۰۱: هیچ کس از باغ و بر بوی وفایی ندید 703شمارهٔ ۸۰۲: نیست به دست امید بخت مرا آن کمند 704شمارهٔ ۸۰۳: باز گرفتار شد دل که درین سینه بود 705شمارهٔ ۸۰۴: دل که به غم داد تن آرزوی جان خرید 706شمارهٔ ۸۰۵: غمزه مردم کشی پرده صبرم درید 707شمارهٔ ۸۰۶: من نشنیدم که خط بر آن نویسند 708شمارهٔ ۸۰۷: صبح دمان بخت من ز خواب در آمد 709شمارهٔ ۸۰۸: از در من دوش کان نگار در آمد 710شمارهٔ ۸۰۹: روی نکو بی وجود ناز نباشد 711شمارهٔ ۸۱۰: دلبر من دوش که مهمان رسید 712شمارهٔ ۸۱۱: هر که به دنباله کامی بود 713شمارهٔ ۸۱۲: گل به تماشای چمن می رود 714شمارهٔ ۸۱۳: عشق تو هر لحظه فزون می شود 715شمارهٔ ۸۱۴: گر جام غم فرستی، نوشم که غم نباشد 716شمارهٔ ۸۱۵: سروی چو قامت تو در بوستان نباشد 717شمارهٔ ۸۱۶: من دلبری ندیدم کش زین نهاد باشد 718شمارهٔ ۸۱۷: چندان که یار ما را در حسن ناز باش ...719شمارهٔ ۸۱۸: ما را ز کوی جانان عزم سفر نباشد 720شمارهٔ ۸۱۹: در شهر فتنه ای شد، می دانم از که ...721شمارهٔ ۸۲۰: هر لحظه چشم شوخت ناز دگر فروشد 722شمارهٔ ۸۲۱: بر آسمان پریوش چون ماه ما برآید 723شمارهٔ ۸۲۲: چون بینم اینکه رویت در چشم دیگر آ ...724شمارهٔ ۸۲۳: هر بار کان پریوش در کوی من در آید 725شمارهٔ ۸۲۴: امروز چیست کز در جانان برون نیامد 726شمارهٔ ۸۲۵: گر بر عذار سیمین زلفش دوتو نماند 727شمارهٔ ۸۲۶: دل شد ز دست ما را با یار ما که گو ...728شمارهٔ ۸۲۷: مستان چشم اویم از ما خمار ناید 729شمارهٔ ۸۲۸: چشم ز دوری تو دور از تو خون فشاند 730شمارهٔ ۸۲۹: زلفت که هر خم از وی در شانه می نگ ...731شمارهٔ ۸۳۰: دل بی رخ تو صورت جان را نمی شناسد 732شمارهٔ ۸۳۱: زین پیشتر چنین دلت از سنگ و رو نب ...733شمارهٔ ۸۳۲: عهدی که بود با منت، آن گوییا نبود 734شمارهٔ ۸۳۳: دی مست بوده ام که ز خویشم خبر نبو ...735شمارهٔ ۸۳۴: یاری که بر جدایی اویم گمان نبود 736شمارهٔ ۸۳۵: دی زخم ناخنش به رخ چمن سمن چه بود 737شمارهٔ ۸۳۶: یارب، چه بود امشب و مهمان من که ب ...738شمارهٔ ۸۳۷: یارب که دوش غایب من خانه که بود 739شمارهٔ ۸۳۸: آن دل که دایمش سر بستان و باغ بود 740شمارهٔ ۸۳۹: اهل خرد که از همه عالم بریده اند 741شمارهٔ ۸۴۰: یاران که زخم تیر بلایت چشیده اند 742شمارهٔ ۸۴۱: رندان پاکباز که از خود بریده اند 743شمارهٔ ۸۴۲: لعل شکروشت که به جلاب شسته اند 744شمارهٔ ۸۴۳: اهل خرد که دل به جهان در نبسته ان ...745شمارهٔ ۸۴۴: آن رهروان که گام به صدق و صفا زنن ...746شمارهٔ ۸۴۵: دریاب کز فراق تو جانم به لب رسید 747شمارهٔ ۸۴۶: باز آن شکار دوست، ز ابرو کمان کشی ...748شمارهٔ ۸۴۷: ای از فروغ روی تو خورشید رو سفید 749شمارهٔ ۸۴۸: باد آمد و ز گمشده من خبر نداد 750شمارهٔ ۸۴۹: دل جز ترا به سینه درون جایگه نداد 751شمارهٔ ۸۵۰: دل بی رخ تو در گل و گلشن نه ایستا ...752شمارهٔ ۸۵۱: ما را شکنج زلف تو در پیچ و تاب بر ...753شمارهٔ ۸۵۲: خوبان گمان مبر که ز اولاد آدمند 754شمارهٔ ۸۵۳: ای همرهان که آگه از آن رفته منید 755شمارهٔ ۸۵۴: دل در هوایت، ای بت عیار، جان دهد 756شمارهٔ ۸۵۵: دل باز سوی آن بت بدخو چه می رود 757شمارهٔ ۸۵۶: عمرم در آرزوی تو رفته ست و می رود 758شمارهٔ ۸۵۷: افسوس ازین حیات که بر باد می رود 759شمارهٔ ۸۵۸: باز آن سوار مست به نخچیر می رود 760شمارهٔ ۸۵۹: چشم تو خفته ایست که در خواب می رو ...761شمارهٔ ۸۶۰: دل می بری به رفتن و هر کو چنان زو ...762شمارهٔ ۸۶۱: این دل که هر شبیش ز سالی فزون رود 763شمارهٔ ۸۶۲: سودای دیدن تو ز دیدن نمی رود 764شمارهٔ ۸۶۳: شبها اسیر دردم و خوابم نمی برد 765شمارهٔ ۸۶۴: سیمین زنخ که طره عنبرفشان برد 766شمارهٔ ۸۶۵: آن نخل تر که آب ز جوی جگر خورد 767شمارهٔ ۸۶۶: عشقت خبر ز عالم بیهوشی آورد 768شمارهٔ ۸۶۷: ناگاه پیش ازان که کسی را خبر شود 769شمارهٔ ۸۶۸: هر شب دلم ز دست خیالت زبون شود 770شمارهٔ ۸۶۹: هر روز چشم من به جمالی فرو شود 771شمارهٔ ۸۷۰: دل رفت و آرزوی تو از دل نمی شود 772شمارهٔ ۸۷۱: کاری ست در سرم که به سامان نمی شو ...773شمارهٔ ۸۷۲: زان گل که اندکی بته مشک ناب شد 774شمارهٔ ۸۷۳: بر من کنون که بی تو جهان تیره فام ...775شمارهٔ ۸۷۴: باز این دلم خدنگ بلا را نشانه شد 776شمارهٔ ۸۷۵: گفتی دلت مرا شد و از من جدا نشد 777شمارهٔ ۸۷۶: از حال مات هیچ حکایت نمی رسد 778شمارهٔ ۸۷۷: باد صبا ز نافه چینت نمی رسد 779شمارهٔ ۸۷۸: یاری کس از کرشمه و خوبی نشان بود 780شمارهٔ ۸۷۹: ترکی و خوبروی، کسی کاینچنین بود 781شمارهٔ ۸۸۰: مشتاق چون نظاره آن سیمبر کند 782شمارهٔ ۸۸۱: چشمت که قصد جان من ناتوان کند 783شمارهٔ ۸۸۲: شوخی نگر که آن بت عیار می کند 784شمارهٔ ۸۸۳: تا چین زلف بر رخ دلدار نشکند 785شمارهٔ ۸۸۴: چون طره تو سلسله بر یاسمین نهد 786شمارهٔ ۸۸۵: چشم فسونگر تو که داد فسون دهد 787شمارهٔ ۸۸۶: هر گاه مرغی از سر شاخی نوا زند 788شمارهٔ ۸۸۷: یک روز یار اگر قدمی سوی من زند 789شمارهٔ ۸۸۸: آن خون که گاه مستی از آن مست ما چ ...790شمارهٔ ۸۸۹: شبی که دلبرم از بام همچو ماه برآی ...791شمارهٔ ۸۹۰: به بام خویش چو آن ماه کج کلاه برآ ...792شمارهٔ ۸۹۱: چون آن بت از سر کو با هزار ناز بر ...793شمارهٔ ۸۹۲: چو ترک مست من آلوده شراب در آید 794شمارهٔ ۸۹۳: دلم ز دست برفته ست و پیش باز نیاب ...795شمارهٔ ۸۹۴: مهی گذشت که چشمم خبر ز خواب ندارد 796شمارهٔ ۸۹۵: کمند زلف تو عشاق را به کوی تو آرد 797شمارهٔ ۸۹۶: مبند دل به جهان کاین جهان پشیز نی ...798شمارهٔ ۸۹۷: از آنگهی که گشادم به رویت این نظر ...799شمارهٔ ۸۹۸: ز حد گذشت غم ما و آن نگار نپرسید 800شمارهٔ ۸۹۹: گمان مبر که مرا هیچ کس به جای تو ...801شمارهٔ ۹۰۰: ز گشت مست رسید و به هوش خویش نبود 802شمارهٔ ۹۰۱: مرا به صبح ازل جز رخت دلیل نبود 803شمارهٔ ۹۰۲: نماز شام که آن مه مرا جمال نمود 804شمارهٔ ۹۰۳: گل و شکوفه همه هست و یار نیست، چه ...805شمارهٔ ۹۰۴: مهی بر آمد و از ماه من خبر نرسید 806شمارهٔ ۹۰۵: چمن ز سبزه خطی بر رخ جمیل کشید 807شمارهٔ ۹۰۶: مبصران که مزاج جهان شناخته اند 808شمارهٔ ۹۰۷: به دیده و دل من دوست خانه می طلبد 809شمارهٔ ۹۰۸: اگر ز حال من آن شوخ را خبر باشد 810شمارهٔ ۹۰۹: در آن هجوم که یار تو پادشا باشد 811شمارهٔ ۹۱۰: کسی که عشق نورزد سیاه دل باشد 812شمارهٔ ۹۱۱: چه شد که یار بر آهنگ کین برون آمد 813شمارهٔ ۹۱۲: ز خانه دوش که آن غمزه زن برون آمد 814شمارهٔ ۹۱۳: فغان که جان من از عاشقی به جان آم ...815شمارهٔ ۹۱۴: گل رسید و هر کسی سوی گلستان می رو ...816شمارهٔ ۹۱۵: دل مرا چو ز روی تو یاد می آید 817شمارهٔ ۹۱۶: بیا نظاره کن، ای دل که یار می آید 818شمارهٔ ۹۱۷: بهار بی رخ گلرنگ تو، چه کار آید 819شمارهٔ ۹۱۸: لبالب آر قدح کز گلو فرود آید 820شمارهٔ ۹۱۹: کسی که شمع جمال تو در نظر دارد 821شمارهٔ ۹۲۰: کسی که بهر تو جان باختن هوس دارد 822شمارهٔ ۹۲۱: کسی که یار وفادار و مهربان دارد 823شمارهٔ ۹۲۲: بتم چو روی سوی خانه کتاب آرد 824شمارهٔ ۹۲۳: صبا نسیمی از آن آشنا نمی آرد 825شمارهٔ ۹۲۴: نظر ز روی تو خورشید بر نمی گیرد 826شمارهٔ ۹۲۵: سپیده دم که جهانی ز خواب برخیزد 827شمارهٔ ۹۲۶: غمم بکشت به کار جهان که پردازد 828شمارهٔ ۹۲۷: جهان چه بینم، چون دیدنی نمی ارزد 829شمارهٔ ۹۲۸: به راه عشق سلامت چگونه در گنجد 830شمارهٔ ۹۲۹: خطی که بر سمن آن گلعذار بنویسد 831شمارهٔ ۹۳۰: سرم فدات چو تیغ تو گرد سر گردد 832شمارهٔ ۹۳۱: چو نقش چشم توام در دل حزین گردد 833شمارهٔ ۹۳۲: دلی که نرگس مستش به ناز بستاند 834شمارهٔ ۹۳۳: اگر نسیم صبا زلف او برافشاند 835شمارهٔ ۹۳۴: نسیم زلف تو دل را درون بجنباند 836شمارهٔ ۹۳۵: اگر ز پیش برانی مرا که بر خواند 837شمارهٔ ۹۳۶: کسی که بوی تواش در دماغ می افتد 838شمارهٔ ۹۳۷: وفا ز یار جفاکار چون نمی آید 839شمارهٔ ۹۳۸: کدام شب که ترا در کنار خواهم کرد 840شمارهٔ ۹۳۹: نه بخت آنکه به موی تو راه خواهم ک ...841شمارهٔ ۹۴۰: اگر چه با تو حدیث جفا بخواهم کرد 842شمارهٔ ۹۴۱: مرا غمی ست که پیدا نمی توانم کرد 843شمارهٔ ۹۴۲: شب اوفتاد و غمم باز کار خواهد کرد 844شمارهٔ ۹۴۳: منم که تا زیم از عشق مست خواهم بو ...845شمارهٔ ۹۴۴: نه پیش از این مژه زینگونه خونفشان ...846شمارهٔ ۹۴۵: صبا ز زلف تو بویی به عاشقان آورد 847شمارهٔ ۹۴۶: خطاب طلعت تو نامه زمین کردند 848شمارهٔ ۹۴۷: چو خط سبز تو بر آفتاب بنویسند 849شمارهٔ ۹۴۸: جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند 850شمارهٔ ۹۴۹: نه با تو نسبت سرو چمن شود پیوند 851شمارهٔ ۹۵۰: جوان و پیر که در بند مال و فرزندن ...852شمارهٔ ۹۵۱: فسرده را سخن از عاشقی نباید راند 853شمارهٔ ۹۵۲: چو کارهای جهان است جمله بی بنیاد 854شمارهٔ ۹۵۳: دل ز تو بی غم نتوانیم کرد 855شمارهٔ ۹۵۴: تا رخ تو زلف ترا پیش کرد 856شمارهٔ ۹۵۵: در تو کسانی که نظر می کنند 857شمارهٔ ۹۵۶: مگر فتنه عشق بیدار شد 858شمارهٔ ۹۵۷: سبزه ها نو دمید و یار نیامد 859شمارهٔ ۹۵۸: نافه چین ز خاک کوی تو زاد 860شمارهٔ ۹۵۹: داد من آن بت طراز نداد 861شمارهٔ ۹۶۰: داد خواهم، اگر بخواهی داد 862شمارهٔ ۹۶۱: زلف یار مرا به باد دهید 863شمارهٔ ۹۶۲: عاشقان را چو نامه باز کنید 864شمارهٔ ۹۶۳: جان سرانگشت آن نگارین دید 865شمارهٔ ۹۶۴: تا ترا جسم و جان شکار بود 866شمارهٔ ۹۶۵: پیش روی تو یاسمین که بود 867شمارهٔ ۹۶۶: دل که نز عشق پاره پاره بود 868شمارهٔ ۹۶۷: عشق تو هرگزم ز سر نرود 869شمارهٔ ۹۶۸: دل ز نادیدنت به جان نشود 870شمارهٔ ۹۶۹: یار ما را از آن خویش نشد 871شمارهٔ ۹۷۰: هر که بر گفته تو گوش نهاد 872شمارهٔ ۹۷۱: لاله پیش رخت کله بنهد 873شمارهٔ ۹۷۲: عاشقی مرد را سزای دهد 874شمارهٔ ۹۷۳: هر که دل با غم تو یار کند 875شمارهٔ ۹۷۴: صبح پیش رخ تو دم نزند 876شمارهٔ ۹۷۵: از دهانت سخن به کام رسد 877شمارهٔ ۹۷۶: وقت آن شد که گل شکفته شود 878شمارهٔ ۹۷۷: لب لعل تو جز به جان نبرد 879شمارهٔ ۹۷۸: از نکو بد نگو نمی آید 880شمارهٔ ۹۷۹: مدتی شد که یار می ناید 881شمارهٔ ۹۸۰: شب که بادم ز سوی یار آمد 882شمارهٔ ۹۸۱: هر کرا خال عنبرین باشد 883شمارهٔ ۹۸۲: هر که را یاریار می افتد 884شمارهٔ ۹۸۳: دیده با تو چو هم نظر گردد 885شمارهٔ ۹۸۴: عاشق از سینه جان برون گیرد 886شمارهٔ ۹۸۵: با تو در سینه جان نمی گنجد 887شمارهٔ ۹۸۶: شیوه کان ترک ماهرو داند 888شمارهٔ ۹۸۷: دیده در خون سزای می بیند 889شمارهٔ ۹۸۸: شحنه غم دواسپه می آید 890شمارهٔ ۹۸۹: دهنت را نفس نمی بیند 891شمارهٔ ۹۹۰: اگر آن ماه مهربان گردد 892شمارهٔ ۹۹۱: خم زلفت که مشک چین آمد 893شمارهٔ ۹۹۲: دل ز روی تو دور نتوان کرد 894شمارهٔ ۹۹۳: دلبرم بی وفاست، چتوان کرد 895شمارهٔ ۹۹۴: با رخت شب چراغ نتوان کرد 896شمارهٔ ۹۹۵: آنچه یک چند آب حیوان کرد 897شمارهٔ ۹۹۶: دل بدین و بدو نخواهم داد 898شمارهٔ ۹۹۷: دل با درد را کجا یابند 899شمارهٔ ۹۹۸: شکن زلف باز خواهی کرد 900شمارهٔ ۹۹۹: مناز، ای بت چین، که چین هم نماند 901شمارهٔ ۱۰۰۰: اگر دلبری چون تو جایی برآید 902شمارهٔ ۱۰۰۱: چو آن شوخ شب در دل زار گردد 903شمارهٔ ۱۰۰۲: بدان دلفریبی که گیتی نماید 904شمارهٔ ۱۰۰۳: بر آن است جانم که ناگه برآید 905شمارهٔ ۱۰۰۴: ز من بشنو، ای دل که خوبان چه چیز ...906شمارهٔ ۱۰۰۵: خوش آن شب که چشمم بر آن نای بود 907شمارهٔ ۱۰۰۶: تو گر خویشتن را بخواهی نمود 908شمارهٔ ۱۰۰۷: دو چشمت که تیر بلا می زند 909شمارهٔ ۱۰۰۸: لبش در شکر خنده جان می برد 910شمارهٔ ۱۰۰۹: دل از بند زلفت رها کی شود 911شمارهٔ ۱۰۱۰: شبی آن پسر دل من ستد، اگر این طر ...912شمارهٔ ۱۰۱۱: تو رفته ای و ز تو نامه ای به من ...913شمارهٔ ۱۰۱۲: از اشک من به کویت جز سرخ گل نروی ...914شمارهٔ ۱۰۱۳: زلفت، صنما، تافته چندین چه نشیند 915شمارهٔ ۱۰۱۴: اگر سرو من در چمن جا بگیرد 916شمارهٔ ۱۰۱۵: به هر جنبش که در زلفت ز باد صبحگ ...917شمارهٔ ۱۰۱۶: بیا ساقی و می در ده که گل در بوس ...918شمارهٔ ۱۰۱۷: هوایی خرم است و هر طرف باران همی ...919شمارهٔ ۱۰۱۸: هوایی خرم است و ابر لولوبار می ب ...920شمارهٔ ۱۰۱۹: چو صبح از روی نورانی نقاب تار بگ ...921شمارهٔ ۱۰۲۰: سفیده دم چو در از ابر درفشان بچک ...922شمارهٔ ۱۰۲۱: هوای بوستان خوش گشت و باده لطف ج ...923شمارهٔ ۱۰۲۲: دل از رخ تو به گل های تازه رو نر ...924شمارهٔ ۱۰۲۳: رسید موسم عید و صلای می درداد 925شمارهٔ ۱۰۲۴: آنی که از کرشمه و نازت سرشته اند 926شمارهٔ ۱۰۲۵: به کوی عاشقی از عافیت نشان ندهند 927شمارهٔ ۱۰۲۶: باز ابر آمد و بر سبزه درافشانی ک ...928شمارهٔ ۱۰۲۷: حد حسنت گر اهل دل بدانند 929شمارهٔ ۱۰۲۸: خوش آن شبی که سرم زیر پای یار بم ...930شمارهٔ ۱۰۲۹: دل شد ز دست و بر مژه از خون نشان ...931شمارهٔ ۱۰۳۰: عشاق دل غمزده را شاد نخواهند 932شمارهٔ ۱۰۳۱: عشاق هر شب از تو به خوناب خفته ا ...933شمارهٔ ۱۰۳۲: غارت عشقت رسید، رخت دل از ما ببر ...934شمارهٔ ۱۰۳۳: گر چه خوبان ز مه فزون باشند 935شمارهٔ ۱۰۳۴: یاران که بوده اند ندانم کجا شدند 936شمارهٔ ۱۰۳۵: آن مست ناز جان جهان که می رود 937شمارهٔ ۱۰۳۶: ای اهل دل نخست ز جان ترک جان کنی ...938شمارهٔ ۱۰۳۷: ببار باده روشن که صبح روی نمود 939شمارهٔ ۱۰۳۸: پای ناز ارچه گهی جانب ما نگذارد 940شمارهٔ ۱۰۳۹: تنها غم خود گفتن با یار چه خوب آ ...941شمارهٔ ۱۰۴۰: جهان به خواب و شبی چشم من نیاسای ...942شمارهٔ ۱۰۴۱: ترکی که جست و جوی دل من جز او نب ...943شمارهٔ ۱۰۴۲: چو باد صبح به آن سرو خوش خرام شو ...944شمارهٔ ۱۰۴۳: دلی کاو عاشق روییست در گلزار نگش ...945شمارهٔ ۱۰۴۴: دلدار مرا بهره بجز غم نفرستاد 946شمارهٔ ۱۰۴۵: دست ز کار شد مرا، دست به یار در ...947شمارهٔ ۱۰۴۶: تو کز سوزم نه ای واقف، دلت بر من ...948شمارهٔ ۱۰۴۷: ز هجر سوخته شد جان من سپند تو با ...949شمارهٔ ۱۰۴۸: صبا چو در سر آن زلف نیم تاب شود 950شمارهٔ ۱۰۴۹: غم کشت مرا آن بت نوشاد نیامد 951شمارهٔ ۱۰۵۰: کدام دل که تو غمزده زدی فگار نشد 952شمارهٔ ۱۰۵۱: گل آمد و ز دوست صبایی نمی رسد 953شمارهٔ ۱۰۵۲: کسی که دیدن آن ترک باده نوش رود 954شمارهٔ ۱۰۵۳: کسی که دیدن آن چشم خوابناک رود 955شمارهٔ ۱۰۵۴: گذشت مجلس عیش و خمار می نرود 956شمارهٔ ۱۰۵۵: ز من به خاطر آن نازنین که یاد ده ...957شمارهٔ ۱۰۵۶: هوایی در سرم افتاده، جانم خاک خو ...958شمارهٔ ۱۰۵۷: همیشه از نمکت شور در جگر باشد 959شمارهٔ ۱۰۵۸: از خط او نسخه سبزه به صحرا ببرد 960شمارهٔ ۱۰۵۹: در گریه خون عاشقی کو خان و مان ر ...961شمارهٔ ۱۰۶۰: ز دوری تو چو خونابه من افزون شد 962شمارهٔ ۱۰۶۱: شبی گر آن پسر نازنین به ما برسد 963شمارهٔ ۱۰۶۲: گر حسن تو آفاق پر آوازه ندارد 964شمارهٔ ۱۰۶۳: چون گشادی دهان شکر خند 965شمارهٔ ۱۰۶۴: به ره جولان که دی سلطان من زد 966شمارهٔ ۱۰۶۵: حدیث حسن تو زین پس کفایتی برسد 967شمارهٔ ۱۰۶۶: اگر از خطت سبزه صحرا بگیرد 968شمارهٔ ۱۰۶۷: مهری که بود با منت، آن گوییا نبو ...969شمارهٔ ۱۰۶۸: سوار چابک من پیش چشم من مگذر 970شمارهٔ ۱۰۶۹: امروز که از باران شد سبزه رعنا ت ...971شمارهٔ ۱۰۷۰: بیا، جانا، رضای من نگهدار 972شمارهٔ ۱۰۷۱: نگارا، چشم رحمت سوی من دار 973شمارهٔ ۱۰۷۲: مسلمانان، گرفتارم گرفتار 974شمارهٔ ۱۰۷۳: چنان چشمی ز رویم دور می دار 975شمارهٔ ۱۰۷۴: ای دل، ز بتان دو دیده برگیر 976شمارهٔ ۱۰۷۵: ای لعل لبت چو بر شکر شیر 977شمارهٔ ۱۰۷۶: ای بر دلم از فراق صدبار 978شمارهٔ ۱۰۷۷: ای شمع، رخ تو مطلع نور 979شمارهٔ ۱۰۷۸: در سینه دارم کوه غم، داند اگر یا ...980شمارهٔ ۱۰۷۹: جانی، ندانم این چنین با زندگانی، ...981شمارهٔ ۱۰۸۰: صبح است و دهر از خرمی چون روضه ر ...982شمارهٔ ۱۰۸۱: ای از تو خوبان خوردن خون تو از ه ...983شمارهٔ ۱۰۸۲: ماه ندیدی ار دلا، یار چو ماه من ...984شمارهٔ ۱۰۸۳: ای به تپیدن از تو دل، هوش که می ...985شمارهٔ ۱۰۸۴: گر تو کلاه کج نهی، هوش ز ما شود ...986شمارهٔ ۱۰۸۵: ای ز چون تو بت شده، صد پارسا زنا ...987شمارهٔ ۱۰۸۶: ای چراغ جانم از شمع جمالت نور دا ...988شمارهٔ ۱۰۸۷: یا رب، این ماییم از آن جان و جها ...989شمارهٔ ۱۰۸۸: گر هنر داری مرنج، ار کم نشینی بر ...990شمارهٔ ۱۰۸۹: یا رب، آن رویست یا گلبرگ خندان د ...991شمارهٔ ۱۰۹۰: ای ترا در زیر هر لب شکرستانی دگر 992شمارهٔ ۱۰۹۱: پرتو خورشید بین تابنده از روی قم ...993شمارهٔ ۱۰۹۲: می نیاید چشم من بر آستان او گذر 994شمارهٔ ۱۰۹۳: خوش بود باده گلرنگ در ایام بهار 995شمارهٔ ۱۰۹۴: یکی امروز سر زلف پریشان بگذار 996شمارهٔ ۱۰۹۵: زلفت از باد دگر باشد و از شانه د ...997شمارهٔ ۱۰۹۶: گر زمین جان برود، باد هوایی کم گ ...998شمارهٔ ۱۰۹۷: سر به کوی عشق غلتانیده گیر 999شمارهٔ ۱۰۹۸: ای رخت از مه جهان آرای تر 1000شمارهٔ ۱۰۹۹: با تو در سینه نفس را چه گذر 1001شمارهٔ ۱۱۰۰: در عشق باز خود را دیوانه کردم از ...1002شمارهٔ ۱۱۰۱: جولان تو سنش بین، هر سو غبار دیگ ...1003شمارهٔ ۱۱۰۲: ای باد صبحدم، خبر آشنا بیار 1004شمارهٔ ۱۱۰۳: ای دل، ازین خرابه وحشت کرانه گیر 1005شمارهٔ ۱۱۰۴: ای شهسوار، دست به سوی عنان مبر 1006شمارهٔ ۱۱۰۵: از چشم تو که هست ز تو جان شکارتر 1007شمارهٔ ۱۱۰۶: هر شب منم ز هجر پریشان و دیده تر 1008شمارهٔ ۱۱۰۷: نه نرگس است ز چشم خوش تو عربده ج ...1009شمارهٔ ۱۱۰۸: رضای من طلب امشب، طریق ناز مگیر 1010شمارهٔ ۱۱۰۹: قمر برید ز من مهر و من خراب قمر 1011شمارهٔ ۱۱۱۰: منم به خانه، تن اینجا و جان به ج ...1012شمارهٔ ۱۱۱۱: رخ گل خوش است و از وی رخت، ای نگ ...1013شمارهٔ ۱۱۱۲: سپیده دم که گهربار بر در گلزار 1014شمارهٔ ۱۱۱۳: آراست همه عرصه آفاق به زیور 1015شمارهٔ ۱۱۱۴: ای سرم را به خاک پات نیاز 1016شمارهٔ ۱۱۱۵: فزون شد عشق جانان روز تا روز 1017شمارهٔ ۱۱۱۶: ز من چو دل ربودی رفت جان نیز 1018شمارهٔ ۱۱۱۷: گشادی چشم خواب آلود را باز 1019شمارهٔ ۱۱۱۸: بر جان من شکسته دل باز 1020شمارهٔ ۱۱۱۹: مبتلا شد چون دل مسکین به زلف یار ...1021شمارهٔ ۱۱۲۰: در فراقش رود خون از دیده می بارم ...1022شمارهٔ ۱۱۲۱: مست من چون جرعه نوشی، باده ای بر ...1023شمارهٔ ۱۱۲۲: سویم آن نرگس بی خواب نبیند هرگز 1024شمارهٔ ۱۱۲۳: رویت از خوی همه پر در خوشاب است ...1025شمارهٔ ۱۱۲۴: دل ز تن بردی و در جانی هنوز 1026شمارهٔ ۱۱۲۵: تن پیر گشت و آرزوی دل جوان هنوز 1027شمارهٔ ۱۱۲۶: افتادگان راه توییم از سر نیاز 1028شمارهٔ ۱۱۲۷: کجا بود من مدهوش را حضور نماز 1029شمارهٔ ۱۱۲۸: خیال دوست به چشم من اندر آمد باز 1030شمارهٔ ۱۱۲۹: دمید صبح مبارک طلوع، ساقی، خیز 1031شمارهٔ ۱۱۳۰: نازنینان و چاربالش ناز 1032شمارهٔ ۱۱۳۱: شب زلف تو شد نشانه روز 1033شمارهٔ ۱۱۳۲: باد نوروز آمد و درهای بستان کرده ...1034شمارهٔ ۱۱۳۳: بوستان بشکفت و روی لاله خندان گش ...1035شمارهٔ ۱۱۳۴: یا مرا قربانی آن چشم شوخ و شنگ س ...1036شمارهٔ ۱۱۳۵: بر جمالت همچنان من عاشق زارم هنو ...1037شمارهٔ ۱۱۳۶: با پسته میگون تو شکر چه کند کس 1038شمارهٔ ۱۱۳۷: کار دلم از دست شد، ای دلربا، فری ...1039شمارهٔ ۱۱۳۸: بیا که بزم طرب را چمن نهاد اساس 1040شمارهٔ ۱۱۳۹: خرابی من از آن چشم پر خماری پرس 1041شمارهٔ ۱۱۴۰: دل ببردی به جنگجویی و بس 1042شمارهٔ ۱۱۴۱: ای ز تو کارسازی همه کس 1043شمارهٔ ۱۱۴۲: تعالی الله، چه دولت داشتم دوش 1044شمارهٔ ۱۱۴۳: مرا کاری ست مشکل با دل خویش 1045شمارهٔ ۱۱۴۴: دل من برد، نتوان یافت بازش 1046شمارهٔ ۱۱۴۵: دل من چون شود دور از وثاقش 1047شمارهٔ ۱۱۴۶: اگر چه پرسش من نیست رایش 1048شمارهٔ ۱۱۴۷: ماییم و شبی و یار در پیش 1049شمارهٔ ۱۱۴۸: دزدانه در آمد از درم دوش 1050شمارهٔ ۱۱۴۹: ای زده ناوکم به جان، یک دو سه چا ...1051شمارهٔ ۱۱۵۰: پیش چشم خود مگو، گر با تو گویم س ...1052شمارهٔ ۱۱۵۱: گر نه من دیوانه گشتم زین دل بدنا ...1053شمارهٔ ۱۱۵۲: سالها خون خورده ام از بخت بی سام ...1054شمارهٔ ۱۱۵۳: ای جفا آموخته، از غمزه بدخوی خوی ...1055شمارهٔ ۱۱۵۴: گر مرا با بخت کاری نیست، گو هرگز ...1056شمارهٔ ۱۱۵۵: مست و لایعقل گذشتم از در میخانه ...1057شمارهٔ ۱۱۵۶: دل که برد از ما اگر چه مبتلا می ...1058شمارهٔ ۱۱۵۷: ما به جان درمانده و دل سوی ما می ...1059شمارهٔ ۱۱۵۸: مشک تر بر مه پراگندی و شب می خوا ...1060شمارهٔ ۱۱۵۹: دوش ما بودیم و جام باده و مهتاب ...1061شمارهٔ ۱۱۶۰: خوش رفیقی او که گه گه در نظر می ...1062شمارهٔ ۱۱۶۱: آیتی از رحمت آمد، گر چه سر تا پا ...1063شمارهٔ ۱۱۶۲: شد دل من خون ز داغ هجر او یارب ک ...1064شمارهٔ ۱۱۶۳: صبح دولت می دمد از روی آن خورشید ...1065شمارهٔ ۱۱۶۴: نام سرچشمه حیوان چه بری با دهنش 1066شمارهٔ ۱۱۶۵: آن سخن گفتن تو هست هنوزم در گوش 1067شمارهٔ ۱۱۶۶: از خدنگ غمزه دلدوز خویش 1068شمارهٔ ۱۱۶۷: زلف تو هر موی و بادی در سرش 1069شمارهٔ ۱۱۶۸: آنکه از جان دوست تر می دارمش 1070شمارهٔ ۱۱۶۹: ای لب چون شکرت چشمه نوش 1071شمارهٔ ۱۱۷۰: شاد باش، ای شب فرخنده دوش 1072شمارهٔ ۱۱۷۱: رغم آن دل که نگهدارندش 1073شمارهٔ ۱۱۷۲: خلق به هر کار و من برسر سودای خو ...1074شمارهٔ ۱۱۷۳: مستی گرفت شیوه آن چشم پر خمارش 1075شمارهٔ ۱۱۷۴: خواهم که سیر بینم روی چو یاسمینش 1076شمارهٔ ۱۱۷۵: دیدم چو آفتابی در سایه کلاهش 1077شمارهٔ ۱۱۷۶: چندین شبم گذشت به کنج خراب خویش 1078شمارهٔ ۱۱۷۷: شبها من و دلی و غمی بهر جان خویش 1079شمارهٔ ۱۱۷۸: ابر خوش است و وقت خوش است و هوای ...1080شمارهٔ ۱۱۷۹: دل برد و زهره نیست که آن باز خوا ...1081شمارهٔ ۱۱۸۰: هر بامداد تا به شبم بر سر رهش 1082شمارهٔ ۱۱۸۱: فرشته می ننویسد گناه دم به دمش 1083شمارهٔ ۱۱۸۲: گر، ای نسیم، ترا ره دهنده در حرم ...1084شمارهٔ ۱۱۸۳: ستمگری که دلم شاد نیست جز به غمش 1085شمارهٔ ۱۱۸۴: قبا و پیرهن او که می رسد به تنش 1086شمارهٔ ۱۱۸۵: کرشمه های سر زلف در بنا گوشش 1087شمارهٔ ۱۱۸۶: کسی که هست نظر بر جمال میمونش 1088شمارهٔ ۱۱۸۷: نظر ز دیده بدزدم چو بنگرم رویش 1089شمارهٔ ۱۱۸۸: شد آن که پای مرا بوسه می زند او ...1090شمارهٔ ۱۱۸۹: ترک من، سر مکش ز پرده خویش 1091شمارهٔ ۱۱۹۰: باغ بشکفت و سوری و سمنش 1092شمارهٔ ۱۱۹۱: رفت دل، نیست روشنم حالش 1093شمارهٔ ۱۱۹۲: لب نگر وان دهان خندانش 1094شمارهٔ ۱۱۹۳: سوار من از من عنان در مکش 1095شمارهٔ ۱۱۹۴: آن چشم سخنگو نگر و آن لب خاموش 1096شمارهٔ ۱۱۹۵: او می رود و عاشق مسکین گرانش 1097شمارهٔ ۱۱۹۶: به سنگی چون سگان از دور خرسندم ز ...1098شمارهٔ ۱۱۹۷: خضر در کوی او ره گم کند زان شکل ...1099شمارهٔ ۱۱۹۸: دل من دست بازی می کند هر لحظه با ...1100شمارهٔ ۱۱۹۹: زلفت که باد از هر طرف گه گه پریش ...1101شمارهٔ ۱۲۰۰: گه گه نظری باز مدار از من درویش 1102شمارهٔ ۱۲۰۱: نیاید گر چه هرگز از فرامش گشتگان ...1103شمارهٔ ۱۲۰۲: گرم روزی به دست افتد کمند زلف دل ...1104شمارهٔ ۱۲۰۳: هر کس نشسته شاد به کام و هوای خو ...1105شمارهٔ ۱۲۰۴: دیده را زان سبزه نو رسته نوروزی ...1106شمارهٔ ۱۲۰۵: غم دل زان خورم کانجاست آن بالای ...1107شمارهٔ ۱۲۰۶: آمد بهار و شد چمن و لاله زار خوش 1108شمارهٔ ۱۲۰۷: چون سبزه بر دمید ز گلزار یار خط 1109شمارهٔ ۱۲۰۸: تا شد ز مطلع غیب خورشید حسن طالع 1110شمارهٔ ۱۲۰۹: چو مهر می کند از مشرق پیاله طلوع 1111شمارهٔ ۱۲۱۰: گل ز بیم باد زیر پرده می دارد چر ...1112شمارهٔ ۱۲۱۱: شاه حسنی وز متاع نیکوان داری فرا ...1113شمارهٔ ۱۲۱۲: دی می گذشت و سوی او دلها روان از ...1114شمارهٔ ۱۲۱۳: دی مست می رفتی، بتا، رو کرده از ...1115شمارهٔ ۱۲۱۴: ای ز سودای تو در دل رونق بازار ع ...1116شمارهٔ ۱۲۱۵: رسید دوش ندایی ازین بلند رواق 1117شمارهٔ ۱۲۱۶: دو چشمت آفت دلهاست هر یک 1118شمارهٔ ۱۲۱۷: ای باد، لطفی کن برو در کوی جانان ...1119شمارهٔ ۱۲۱۸: بوستان جلوه در گرفت اینک 1120شمارهٔ ۱۲۱۹: ترک سفید روی و سیه چشم و لاله رن ...1121شمارهٔ ۱۲۲۰: دل رفت ز تن بیرون دلدار همان در ...1122شمارهٔ ۱۲۲۱: خهی در هر نظر چون خویش مقبول 1123شمارهٔ ۱۲۲۲: مرا بهرت خصومتهاست با دل 1124شمارهٔ ۱۲۲۳: نگارا، صحبت از اغیار بگسل 1125شمارهٔ ۱۲۲۴: زهی زلفت شکسته نرخ سنبل 1126شمارهٔ ۱۲۲۵: مسلمانان برفت از دست من دل 1127شمارهٔ ۱۲۲۶: خیز که جلوه می کند چهره دلگشای گ ...1128شمارهٔ ۱۲۲۷: ترک من رفتم ز کویت گر ز من گشتی ...1129شمارهٔ ۱۲۲۸: می رود یار و مرا آزار می ماند به ...1130شمارهٔ ۱۲۲۹: من مسکین چه کنم، پیش که گویم غم ...1131شمارهٔ ۱۲۳۰: رسته بودم مه من چندگه از زاری دل 1132شمارهٔ ۱۲۳۱: ای فرق تا به پای همه آرزوی دل 1133شمارهٔ ۱۲۳۲: من نخواهم برد جان از دست دل 1134شمارهٔ ۱۲۳۳: مده پندم که من در سینه سودایی دگ ...1135شمارهٔ ۱۲۳۴: همی خواهم ترا بینم، نظر سویی که ...1136شمارهٔ ۱۲۳۵: من این آه جگر سوز از دل پیمان شک ...1137شمارهٔ ۱۲۳۶: برون آ اندکی، جانا که بسیار آرزو ...1138شمارهٔ ۱۲۳۷: به یاد دیدن روی تو گلزار آرزو دا ...1139شمارهٔ ۱۲۳۸: من آن خاکم که در راه وفا رو بر ز ...1140شمارهٔ ۱۲۳۹: نترسم از بلا چون دیده بر رخساره ...1141شمارهٔ ۱۲۴۰: شبی، آسایشم نبود، عجب بیداریی دا ...1142شمارهٔ ۱۲۴۱: به چشم تر دمی کاندر دل بریانش می ...1143شمارهٔ ۱۲۴۲: من و شبها و یاد آن سرکویی که من ...1144شمارهٔ ۱۲۴۳: تویی در پیش من یا خود مه و پروین ...1145شمارهٔ ۱۲۴۴: چو خواهم با تو حال خود بگویم، جا ...1146شمارهٔ ۱۲۴۵: همیشه در فراقت با دل افگار می گر ...1147شمارهٔ ۱۲۴۶: خراش سینه خود با یکی خونخوار می ...1148شمارهٔ ۱۲۴۷: بگویم حال خویشت، لیک از آزار می ...1149شمارهٔ ۱۲۴۸: همه شب با دل خود نقش آن دلدار بر ...1150شمارهٔ ۱۲۴۹: تو سر مستی و من عاشق، بیا تا با ...1151شمارهٔ ۱۲۵۰: نیارم تاب دیدن، دیر دیرت بهر آن ...1152شمارهٔ ۱۲۵۱: چمن چون بوی تو آرد، به بویت در چ ...1153شمارهٔ ۱۲۵۲: سواره آمدی و صید خود کردی دل و ت ...1154شمارهٔ ۱۲۵۳: ندانم کیست اندر دل که در جان می ...1155شمارهٔ ۱۲۵۴: ز هجران روز من شب گشت و کی بودی ...1156شمارهٔ ۱۲۵۵: ز دستم شد عنان دل، چه داند کس که ...1157شمارهٔ ۱۲۵۶: بدو بودم شبی، افسانه آن شب بگویی ...1158شمارهٔ ۱۲۵۷: نگارا، عزم آن دارم که جان در پای ...1159شمارهٔ ۱۲۵۸: چو دادی مژده این نعمتم کت روی بن ...1160شمارهٔ ۱۲۵۹: سرو منی و از دل بستان خودت خوانم 1161شمارهٔ ۱۲۶۰: سودای سر زلفت کاندر دل و جان دار ...1162شمارهٔ ۱۲۶۱: ای گل، صفت حسنت بر وجه حسن گویم 1163شمارهٔ ۱۲۶۲: در دیده چه کار آید؟ این اشک چو ب ...1164شمارهٔ ۱۲۶۳: نبض دل شوریده رنجور گرفتیم 1165شمارهٔ ۱۲۶۴: ما ترک رضای دل خودکام گرفتیم 1166شمارهٔ ۱۲۶۵: آن نرگس پر ناز و جفا را ز که دان ...1167شمارهٔ ۱۲۶۶: ما از هوس روی بتان باز نیاییم 1168شمارهٔ ۱۲۶۷: جان زحمت خود برد و به جانان نرسی ...1169شمارهٔ ۱۲۶۸: عمری شد و ما عاشق و دیوانه بماند ...1170شمارهٔ ۱۲۶۹: صافی مده، ای دوست که ما درد کشان ...1171شمارهٔ ۱۲۷۰: ای از نظرم رفته، نظر سوی که دارم 1172شمارهٔ ۱۲۷۱: عاشق شدم و محرم این کار ندارم 1173شمارهٔ ۱۲۷۲: گمراه شدم، ره سوی جانان ز که پرس ...1174شمارهٔ ۱۲۷۳: یارب، غم آن سرو خرامان به که گوی ...1175شمارهٔ ۱۲۷۴: هر دم غم خود با دل افگار بگویم 1176شمارهٔ ۱۲۷۵: زین پای ادب نیست که در کوی تو آی ...1177شمارهٔ ۱۲۷۶: بیا ساقی که ما در می فتادیم 1178شمارهٔ ۱۲۷۷: به رخ خاک درت رفتیم و رفتیم 1179شمارهٔ ۱۲۷۸: همی دزدی ز من اندام چون سیم 1180شمارهٔ ۱۲۷۹: سفر کردند یاران جان ما هم 1181شمارهٔ ۱۲۸۰: ببستی چشم من ز افسون زبان هم 1182شمارهٔ ۱۲۸۱: بتی هر روز بر دل میر سازم 1183شمارهٔ ۱۲۸۲: خیالت بر دل خود شاه سازم 1184شمارهٔ ۱۲۸۳: ز هر موی تو دل در بند دارم 1185شمارهٔ ۱۲۸۴: مرا دل ده که من سنگی ندارم 1186شمارهٔ ۱۲۸۵: غمت با این و با آن گفتم، نگفتم 1187شمارهٔ ۱۲۸۶: شبی در کوی آن مه روی رفتم 1188شمارهٔ ۱۲۸۷: به دست باد، کان سو جان فرستم 1189شمارهٔ ۱۲۸۸: پری رویی که من حیران اویم 1190شمارهٔ ۱۲۸۹: دل بی عشق را من دل نگویم 1191شمارهٔ ۱۲۹۰: ز عشقت بیقرارم، با که گویم 1192شمارهٔ ۱۲۹۱: نهانی چند سوی یار بینم 1193شمارهٔ ۱۲۹۲: منت هر شب که گرد کوی گردم 1194شمارهٔ ۱۲۹۳: ز تو صد فتنه بر جان پیش دیدم 1195شمارهٔ ۱۲۹۴: لبالب کن قدح ساقی که مستم 1196شمارهٔ ۱۲۹۵: بیا، جانا، که جانت را بمیرم 1197شمارهٔ ۱۲۹۶: نمی داند مه نامهربانم 1198شمارهٔ ۱۲۹۷: امشب سوی دوست راه گیریم 1199شمارهٔ ۱۲۹۸: ما دلشدگان بیقراریم 1200شمارهٔ ۱۲۹۹: از دست غمت به ناله ماییم 1201شمارهٔ ۱۳۰۰: ما عاشق روی نیکوانیم 1202شمارهٔ ۱۳۰۱: آن مرغ که بود زیرکش نام 1203شمارهٔ ۱۳۰۲: نه دست رسی به یار دارم 1204شمارهٔ ۱۳۰۳: من کشته روی یار خویشم 1205شمارهٔ ۱۳۰۴: ای روی تو عمر جاودانم 1206شمارهٔ ۱۳۰۵: من عاشق آن رخ چو ماهم 1207شمارهٔ ۱۳۰۶: ای گریه، ترا چه شکر گویم 1208شمارهٔ ۱۳۰۷: زان غمزه خونخوار جان افگار خوش م ...1209شمارهٔ ۱۳۰۸: یارب، چه باشد گه گهی جانان در آغ ...1210شمارهٔ ۱۳۰۹: مستم که امشب گوییا میهای پنهان خ ...1211شمارهٔ ۱۳۱۰: امشب میان نوخطان سرمست و غلتان ب ...1212شمارهٔ ۱۳۱۱: اینک به کوی یار خود من بهر مردن ...1213شمارهٔ ۱۳۱۲: از غمزه ناوک زن شدی، آماج گاهت د ...1214شمارهٔ ۱۳۱۳: بسیار خواهم از نظر تا روی او یکس ...1215شمارهٔ ۱۳۱۴: هر دم بنتوانم که آن رخسار زیبا ب ...1216شمارهٔ ۱۳۱۵: جانم برون آمد ز غم، آخر به جانان ...1217شمارهٔ ۱۳۱۶: خواهم دل خون گشته را از دست تو د ...1218شمارهٔ ۱۳۱۷: یک شب اگر من دور از آن گیسوی در ...1219شمارهٔ ۱۳۱۸: باز آمد آن وقتی که من از گریه در ...1220شمارهٔ ۱۳۱۹: دیدم بلای ناگهان عاشق شدم، دیوان ...1221شمارهٔ ۱۳۲۰: هر سحری به کوی تو شعله وای خود ک ...1222شمارهٔ ۱۳۲۱: بر در تو ز دشمنان گر چه که صد جف ...1223شمارهٔ ۱۳۲۲: آن نه منم که از جفا دست ز یار در ...1224شمارهٔ ۱۳۲۳: ملکت عشق ملک شد از کرم الهیم 1225شمارهٔ ۱۳۲۴: گر گلی ندهی ز باغ خود به خاری هم ...1226شمارهٔ ۱۳۲۵: ای خوش آن روزی که ما با یار خود ...1227شمارهٔ ۱۳۲۶: ما گرفتار غم و از خویشتن وامانده ...1228شمارهٔ ۱۳۲۷: باده در ره، ساقیا، تا جای در جان ...1229شمارهٔ ۱۳۲۸: ای سفر کرده ز چشم و در دل و جانی ...1230شمارهٔ ۱۳۲۹: گر گذر افتد ترا در کوی جانان، ای ...1231شمارهٔ ۱۳۳۰: هر شبی چون یاد آن رخسار گلناری ک ...1232شمارهٔ ۱۳۳۱: بخت گویم نیست تا پیش تو سربازی ک ...1233شمارهٔ ۱۳۳۲: بخت اگر یاری دهد چون جان در آغوش ...1234شمارهٔ ۱۳۳۳: منزل عشقت که من پوشیده در جان می ...1235شمارهٔ ۱۳۳۴: سایه وارم هر شب از سودای زلفت، چ ...1236شمارهٔ ۱۳۳۵: عزم آن دارم که از دل نقد جان بیر ...1237شمارهٔ ۱۳۳۶: یک سخن گر زان لب شکرفشان بیرون ک ...1238شمارهٔ ۱۳۳۷: نی مجال آن که او را از دل خود بر ...1239شمارهٔ ۱۳۳۸: ای خوش آن شبها که من در دیده خوا ...1240شمارهٔ ۱۳۳۹: خرم آن روزی که من با دوست کاری د ...1241شمارهٔ ۱۳۴۰: یاد باد آن کز لبش هر لحظه جامی د ...1242شمارهٔ ۱۳۴۱: دوش من روی چو ماه آشنایی دیده ام 1243شمارهٔ ۱۳۴۲: من که دور از دوستان وز یار دور ا ...1244شمارهٔ ۱۳۴۳: این منم، یارب که با دلدار هم زان ...1245شمارهٔ ۱۳۴۴: باز وقت آمد که من سر در پریشانی ...1246شمارهٔ ۱۳۴۵: نکنم ز عشق تو به که سر گناه دارم 1247شمارهٔ ۱۳۴۶: شب من سیه شد از غم، مه من کجات ج ...1248شمارهٔ ۱۳۴۷: ز تو نعمت است و راحت لب شکرین و ...1249شمارهٔ ۱۳۴۸: نفسی برون ندادم که حدیث دل نگفتم 1250شمارهٔ ۱۳۴۹: وقت آنست که ما رو به خرابان نهیم 1251شمارهٔ ۱۳۵۰: عهدها را گه آن شد که ز سر تازه ک ...1252شمارهٔ ۱۳۵۱: ما به کوی تو سگانیم و به راه تو ...1253شمارهٔ ۱۳۵۲: فرخ آن روز که دیده بر رخت باز کن ...1254شمارهٔ ۱۳۵۳: ای خوش آن دم که سخنهای تو در گوش ...1255شمارهٔ ۱۳۵۴: پیش روی تو حدیث مه و جوزا نکنم 1256شمارهٔ ۱۳۵۵: من اگر بر در تو هر شبی افغان نکن ...1257شمارهٔ ۱۳۵۶: بی تو جان رفت و به تن باز نیاید، ...1258شمارهٔ ۱۳۵۷: التفاتی به من آن ماه ندارد، چه ک ...1259شمارهٔ ۱۳۵۸: هر شب از دست غمت دیده و دل خون ش ...1260شمارهٔ ۱۳۵۹: سوی من بین که ز هجرت به گداز آمد ...1261شمارهٔ ۱۳۶۰: بی تو امید ندارم که زمانی بزیم 1262شمارهٔ ۱۳۶۱: بخت برگشت ز من تا تو برفتی ز برم 1263شمارهٔ ۱۳۶۲: من و گنج غم و در سینه همان سیم ت ...1264شمارهٔ ۱۳۶۳: خرم آن روز که من آن رخ زیبا بینم 1265شمارهٔ ۱۳۶۴: یارب، آن روز بیابم که جمالت بینم 1266شمارهٔ ۱۳۶۵: حال خود باز بر آیین دگر می بینم 1267شمارهٔ ۱۳۶۶: می گذشتی و به سویت نگران می دیدم 1268شمارهٔ ۱۳۶۷: مدتی شد که نظر بر رخ یاری دارم 1269شمارهٔ ۱۳۶۸: گر چه از عقل و دیده و جان برخیزم 1270شمارهٔ ۱۳۶۹: کس بدین روز مبادا که من بد روزم 1271شمارهٔ ۱۳۷۰: دل آواره به جایی ست که من می دان ...1272شمارهٔ ۱۳۷۱: دل صد پاره که صد جا گرهش بر بستم 1273شمارهٔ ۱۳۷۲: سبزه ها نو می دمد بیرون رویم 1274شمارهٔ ۱۳۷۳: ای به چشم تو خمار و خواب هم 1275شمارهٔ ۱۳۷۴: ای رخت چون ماه و از مه بیش هم 1276شمارهٔ ۱۳۷۵: در فراقت زندگانی چون کنم 1277شمارهٔ ۱۳۷۶: باز با درد جدایی چون کنم 1278شمارهٔ ۱۳۷۷: بر جمالت مبتلایم، چون کنم 1279شمارهٔ ۱۳۷۸: میزنی تو غمزه، من جان می کنم 1280شمارهٔ ۱۳۷۹: راز دل پوشیده با جانان برم 1281شمارهٔ ۱۳۸۰: دوش رخ بر آستانش سوده ام 1282شمارهٔ ۱۳۸۱: هر شبی با گریه های خود خوشم 1283شمارهٔ ۱۳۸۲: توبه دیرینه را می بشکنم 1284شمارهٔ ۱۳۸۳: دلبرا، در جان نشین، فی العین هم 1285شمارهٔ ۱۳۸۴: از دو زلف تو شکن وام کنم 1286شمارهٔ ۱۳۸۵: خم آن طره دلبند کشم 1287شمارهٔ ۱۳۸۶: گر سخن زان قد رعنا گویم 1288شمارهٔ ۱۳۸۷: روی تو ماه سما می گوییم 1289شمارهٔ ۱۳۸۸: من عاشقم، نه رعنا، کز دوست کام خ ...1290شمارهٔ ۱۳۸۹: ابر بهار باران، وین چشم خونفشان ...1291شمارهٔ ۱۳۹۰: از دل پیام دارم، بر دوست چون رسا ...1292شمارهٔ ۱۳۹۱: جانا، بر آستانت روزی که جا بگیرم 1293شمارهٔ ۱۳۹۲: از دست دل بر آنم کز جان خود بشور ...1294شمارهٔ ۱۳۹۳: چون نآرم آنکه فارغ زان آشنا گریز ...1295شمارهٔ ۱۳۹۴: کاری چو برنیاید از آه صبح خیزم 1296شمارهٔ ۱۳۹۵: رفتیم ما و دل به یکی سو گذاشتیم 1297شمارهٔ ۱۳۹۶: هر دم گذر به کوی و سرایی که ما ک ...1298شمارهٔ ۱۳۹۷: هر شب به کوی وصل تو دزدیده ره کن ...1299شمارهٔ ۱۳۹۸: ما عافیت نثار ره درد کرده ایم 1300شمارهٔ ۱۳۹۹: رحمی که بر در تو غریب اوفتاده ام 1301شمارهٔ ۱۴۰۰: تا دامن از بساط جهان در کشیده ای ...1302شمارهٔ ۱۴۰۱: خیز، ای به دل نشسته که بیدل نشست ...1303شمارهٔ ۱۴۰۲: بخرام تا به زیر قدم پی سپر شویم 1304شمارهٔ ۱۴۰۳: می خواستم که روزه گشایم نماز شام 1305شمارهٔ ۱۴۰۴: از طره تو جز ره سودا نیافتم 1306شمارهٔ ۱۴۰۵: عمرم گذشت و روی تو دیدن نیافتم 1307شمارهٔ ۱۴۰۶: هرگز ز دور چرخ وفایی نیافتم 1308شمارهٔ ۱۴۰۷: شب تا به روز خون جگر نوش کرده ام 1309شمارهٔ ۱۴۰۸: اول به سینه بهر غمت جای کرده ام 1310شمارهٔ ۱۴۰۹: هر شب فتاده بر در تو خاک در خورم 1311شمارهٔ ۱۴۱۰: تلخاب حسرت است هر آبی که من خورم 1312شمارهٔ ۱۴۱۱: امشب من آن نیم که فغان را فرو بر ...1313شمارهٔ ۱۴۱۲: هر شب به دل تصور نازش فرو برم 1314شمارهٔ ۱۴۱۳: فریاد از این جفا که من از یار می ...1315شمارهٔ ۱۴۱۴: چون ناله بهر دیدنت از ناز برکشم 1316شمارهٔ ۱۴۱۵: نی پای آن که از سر کویت سفر کنم 1317شمارهٔ ۱۴۱۶: هر روز دیده بر ره یاد صبا نهم 1318شمارهٔ ۱۴۱۷: با تو چه روز بود که من آشنا شدم 1319شمارهٔ ۱۴۱۸: ای دیده، پای شو که بر یار می روم 1320شمارهٔ ۱۴۱۹: دل داده ام به دلبر و جانی خریده ...1321شمارهٔ ۱۴۲۰: گر خود سخن ز زهره و از ماه بشنوم 1322شمارهٔ ۱۴۲۱: رو زردی از من است ز چشم سیه گرم 1323شمارهٔ ۱۴۲۲: اگر نه روی تو ببینم، به ماهتاب ن ...1324شمارهٔ ۱۴۲۳: کرشمه کردنت ار چه بلاست، باز ندا ...1325شمارهٔ ۱۴۲۴: برفت عمر و به سوی خدای روی نکردم 1326شمارهٔ ۱۴۲۵: خراب کرد به یک بار خواب نرگس مست ...1327شمارهٔ ۱۴۲۶: گذشت عمر و دمی در رخ تو سیر ندید ...1328شمارهٔ ۱۴۲۷: اگر ز من بروی، تاب دوری تو ندارم 1329شمارهٔ ۱۴۲۸: کجایی، ای به فدای تو گشته جان و ...1330شمارهٔ ۱۴۲۹: دلم ز دست تو خون شد، ندانم این ب ...1331شمارهٔ ۱۴۳۰: بیار، ساقی، دریای بیکرانه به سوی ...1332شمارهٔ ۱۴۳۱: نهفته خورد می آن شوخ و منکر است ...1333شمارهٔ ۱۴۳۲: غمم بکشت که از یار مانده ام، چه ...1334شمارهٔ ۱۴۳۳: برونم از دل پر خون نمی شوی، چه ک ...1335شمارهٔ ۱۴۳۴: گذشت یار و نسازم به خوی او، چه ک ...1336شمارهٔ ۱۴۳۵: برابر لب او انگبین چگونه کنم 1337شمارهٔ ۱۴۳۶: گر آشکار حدیث نهان خویش کنم 1338شمارهٔ ۱۴۳۷: نه بخت آن که به سوی تو جان خویش ...1339شمارهٔ ۱۴۳۸: نه یار وعده بوس و کنار می کندم 1340شمارهٔ ۱۴۳۹: من آن نیم که به عمر از وفای خود ...1341شمارهٔ ۱۴۴۰: ببین که باز به دست تو اوفتاد دلم 1342شمارهٔ ۱۴۴۱: شکست پشت من از بار غم، چه چاره ک ...1343شمارهٔ ۱۴۴۲: گذشت باز بدین سوی ترک کج کلهم 1344شمارهٔ ۱۴۴۳: زبان نماند، ز لعلت سخن کجا یابم 1345شمارهٔ ۱۴۴۴: کجات جویم و گر جویمت، کجا یابم 1346شمارهٔ ۱۴۴۵: کدام سوی روم کز فراق امان یابم 1347شمارهٔ ۱۴۴۶: به جان رسیدم و از دل خبر نمی یاب ...1348شمارهٔ ۱۴۴۷: من آنچه دوش بدین جان مبتلا گفتم 1349شمارهٔ ۱۴۴۸: نبودی آن که منت دلنواز می گفتم 1350شمارهٔ ۱۴۴۹: بیا که بهر تو جان در بلا گرو کرد ...1351شمارهٔ ۱۴۵۰: توانم از همه خوبان نظر بگردانم 1352شمارهٔ ۱۴۵۱: خراب گشتم و با خویش بس نمی آیم 1353شمارهٔ ۱۴۵۲: منم که بی به تو صد گونه داغ می س ...1354شمارهٔ ۱۴۵۳: همه شب از تو به دیوار خانه غم گو ...1355شمارهٔ ۱۴۵۴: رخی که بر کف پای تو سیم تن مالم 1356شمارهٔ ۱۴۵۵: اگر چه از تو دل خسته و غمین دارم 1357شمارهٔ ۱۴۵۶: نه یک دل، ار چه هزار است، آن او ...1358شمارهٔ ۱۴۵۷: نیامده ست به چشم آدمی بدین سانم 1359شمارهٔ ۱۴۵۸: چنین که غمزه خوبان نشست در کینم 1360شمارهٔ ۱۴۵۹: چو من ز دوست به داغ درونه خرسندم 1361شمارهٔ ۱۴۶۰: به دیده ای که ترا دیده ام نمی یا ...1362شمارهٔ ۱۴۶۱: به دیدنت که من خو گرفته می آیم 1363شمارهٔ ۱۴۶۲: ما که در راه غم قدم زده ایم 1364شمارهٔ ۱۴۶۳: ما در این شهر پای بند توایم 1365شمارهٔ ۱۴۶۴: غم کشی چند یار خویش کنم 1366شمارهٔ ۱۴۶۵: خیز تا باده در پیاله کنیم 1367شمارهٔ ۱۴۶۶: هر شب از شوق جامه پاره کنم 1368شمارهٔ ۱۴۶۷: چون شکر زان دو لعل تر بکنم 1369شمارهٔ ۱۴۶۸: جان من از غمت چنان شده ام 1370شمارهٔ ۱۴۶۹: گر در وصل را گشاد دهیم 1371شمارهٔ ۱۴۷۰: تیغ برکش که تا ز سر برهیم 1372شمارهٔ ۱۴۷۱: گل دل تازه گردد از دم خم 1373شمارهٔ ۱۴۷۲: این تویی تا به خواب می بینم 1374شمارهٔ ۱۴۷۳: رویت، ای نازنین، که می بینم 1375شمارهٔ ۱۴۷۴: دوش می رفت و آه می کردم 1376شمارهٔ ۱۴۷۵: دل به زلفت سپردم و رفتم 1377شمارهٔ ۱۴۷۶: دل ز مهر تو در که پیوندم 1378شمارهٔ ۱۴۷۷: من اگر دوستت همی دارم 1379شمارهٔ ۱۴۷۸: ای وجود تو دیده جانم 1380شمارهٔ ۱۴۷۹: سحرگه که بیدار گردیده بودم 1381شمارهٔ ۱۴۸۰: من از دست دل دوش دیوانه بودم 1382شمارهٔ ۱۴۸۱: من آن ترک طناز را می شناسم 1383شمارهٔ ۱۴۸۲: ز عشقت من خسته جان می خراشم 1384شمارهٔ ۱۴۸۳: گذشت آن که من صبر و دین داشتم 1385شمارهٔ ۱۴۸۴: چو نام تو در نامه ای دیده ام 1386شمارهٔ ۱۴۸۵: بیا تا بی گل و صهبا نباشیم 1387شمارهٔ ۱۴۸۶: بحل کن آن همه خونها که در غمت خو ...1388شمارهٔ ۱۴۸۷: دوستان در ره دل سنگ گران است تنم 1389شمارهٔ ۱۴۸۸: گر رسم روزی به تو نوآشنایی ها کن ...1390شمارهٔ ۱۴۸۹: چون ز تو می نتوانم که شکیبا باشم 1391شمارهٔ ۱۴۹۰: ز عشقت خواستم از جان و یک دم با ...1392شمارهٔ ۱۴۹۱: عاشق شدم، با یار بدعهد وغا کردم 1393شمارهٔ ۱۴۹۲: زین پس سر آن نیست که من زهد فروش ...1394شمارهٔ ۱۴۹۳: گر من به کمند تو گرفتار نباشم 1395شمارهٔ ۱۴۹۴: چون دولت آن نیست که پهلوی تو باش ...1396شمارهٔ ۱۴۹۵: عشقت نصیب من همه غم داد، درد هم 1397شمارهٔ ۱۴۹۶: ماهی رود و من همه شب خواب ندانم 1398شمارهٔ ۱۴۹۷: دریاب که من طاقت هجر تو ندارم 1399شمارهٔ ۱۴۹۸: ابر می بارد و من بار سفر می بندم 1400شمارهٔ ۱۴۹۹: مرا بین کاندرین حالت سر و سامان ...1401شمارهٔ ۱۵۰۰: باز این دل من رو به که آورد، ندا ...1402شمارهٔ ۱۵۰۱: وقتی ازین پیش تر خوشدلیی داشتیم 1403شمارهٔ ۱۵۰۲: بس به مویت اسیر شد جانم 1404شمارهٔ ۱۵۰۳: از پس عمر شبی هم نفس یار شدم 1405شمارهٔ ۱۵۰۴: از آن لب می وزد بویی و بوی خون ن ...1406شمارهٔ ۱۵۰۵: غبار مشک می خیزد، ندانم تا چه با ...1407شمارهٔ ۱۵۰۶: همی رفتی و می گفتند اندر حسن فرد ...1408شمارهٔ ۱۵۰۷: شب ست این وه چه بی پایان و یا خو ...1409شمارهٔ ۱۵۰۸: درآ، ای شاخ گل، خندان و مجلس را ...1410شمارهٔ ۱۵۰۹: بهار آمد، ولی سرو گلستان چون توا ...1411شمارهٔ ۱۵۱۰: زهی رسم بناگوشت گل اندر سبزه پرو ...1412شمارهٔ ۱۵۱۱: مرا قامت چو چوگان است و سر چون گ ...1413شمارهٔ ۱۵۱۲: شبی با ما خیال خویشتن را میهمان ...1414شمارهٔ ۱۵۱۳: وصیت می کنم، گر بشنود ابرو کمان ...1415شمارهٔ ۱۵۱۴: ندارم روزی از رویت به جز حیرت گه ...1416شمارهٔ ۱۵۱۵: مخند از درد من، جانا، نه بر بازی ...1417شمارهٔ ۱۵۱۶: با چون تو مهی یک شب گر خواب توان ...1418شمارهٔ ۱۵۱۷: گیسوی ترا نسبت با شب نتوان کردن 1419شمارهٔ ۱۵۱۸: یوسف چو رخت ماهی در خواب ندیده س ...1420شمارهٔ ۱۵۱۹: مبارک باد، ماه روزه داران 1421شمارهٔ ۱۵۲۰: خمار و خواب و چشم کافرش بین 1422شمارهٔ ۱۵۲۱: برآمد ماه عید از اوج گردون 1423شمارهٔ ۱۵۲۲: شبی بخرام و مه را کار بشکن 1424شمارهٔ ۱۵۲۳: خوش آمد با توام دیدار کردن 1425شمارهٔ ۱۵۲۴: بر آن رویی که نتوان می گرفتن 1426شمارهٔ ۱۵۲۵: نه بی یادت برآید یک دم از من 1427شمارهٔ ۱۵۲۶: روزی که به عالم است شب دان 1428شمارهٔ ۱۵۲۷: از همچو تویی برید نتوان 1429شمارهٔ ۱۵۲۸: ای میر همه شکر فروشان 1430شمارهٔ ۱۵۲۹: زین خوش پسران و شکل ایشان 1431شمارهٔ ۱۵۳۰: ای آرزوی امیدواران 1432شمارهٔ ۱۵۳۱: سر مست رود چو در گلستان 1433شمارهٔ ۱۵۳۲: تا از بر تو جدا شدم من 1434شمارهٔ ۱۵۳۳: جانا، گذری به بوستان کن 1435شمارهٔ ۱۵۳۴: یک دم فراموشم نه ای، گر چه نیاری ...1436شمارهٔ ۱۵۳۵: سودای خوبان کم نشد، زین جان غم ف ...1437شمارهٔ ۱۵۳۶: ماهی گذشت و شب نخفت این دیده بید ...1438شمارهٔ ۱۵۳۷: ماه هلال ابروی من عقل مرا شیدا م ...1439شمارهٔ ۱۵۳۸: مانا که بگشاید دلم، بندی ز گیسو ...1440شمارهٔ ۱۵۳۹: هر مجلسی و ساقیی، من در خمار خوی ...1441شمارهٔ ۱۵۴۰: خونی ز چشمم می رود، در انتظار کی ...1442شمارهٔ ۱۵۴۱: آمد بهار، ای یار من، بشکفت گلها ...1443شمارهٔ ۱۵۴۲: بالای تست این پیش من یا سرو بستا ...1444شمارهٔ ۱۵۴۳: ز اندازه بگذشت آرزو، طاقت ندارم ...1445شمارهٔ ۱۵۴۴: خواهی دلا، فردوس جان، رخسار جانا ...1446شمارهٔ ۱۵۴۵: خواب ز چشم من بشد، چشم تو بست خو ...1447شمارهٔ ۱۵۴۶: آفت زهد و توبه شد ترک شرابخوار م ...1448شمارهٔ ۱۵۴۷: گر چه ز خوی نازکت سوخته گشت جان ...1449شمارهٔ ۱۵۴۸: تنگ نبات چون بود، لب بگشا که هم ...1450شمارهٔ ۱۵۴۹: رفتی و شد بی تو جانم زار، باز آی ...1451شمارهٔ ۱۵۵۰: آخر، ای خود بین من، روزی به غمخو ...1452شمارهٔ ۱۵۵۱: آن کلاه کج بر آن سرو بلند او ببی ...1453شمارهٔ ۱۵۵۲: صبح دولت می دمد یا خود رخ جانانس ...1454شمارهٔ ۱۵۵۳: ای به کویت هر سحرگه جای تنها مان ...1455شمارهٔ ۱۵۵۴: باش تا مشکت ز برگ یاسمین آید برو ...1456شمارهٔ ۱۵۵۵: دوش سرمست آن نگار نازنین آمد برو ...1457شمارهٔ ۱۵۵۶: نام گل بردن به پیشت بر زبان آید ...1458شمارهٔ ۱۵۵۷: عافیت را در همه عالم نمی یابم نش ...1459شمارهٔ ۱۵۵۸: آن که فصل گل همی گویند، اینک آمد ...1460شمارهٔ ۱۵۵۹: جان من از بیدلان، آخر گهی یادی ب ...1461شمارهٔ ۱۵۶۰: چشم را در ملک خوبی شحنه بیداد کن 1462شمارهٔ ۱۵۶۱: عاشقان را گه گهی از رخ نوایی تاز ...1463شمارهٔ ۱۵۶۲: ترک من بر عزم رفتن تیر در ترکش م ...1464شمارهٔ ۱۵۶۳: ناز در چشم و کرشمه در سر ابرو مک ...1465شمارهٔ ۱۵۶۴: بی وفا یارا، چنین هم بی وفاداری ...1466شمارهٔ ۱۵۶۵: تا کی، ای مه روی، کین انگیختن 1467شمارهٔ ۱۵۶۶: خویش را در کوی بی خویشی فگن 1468شمارهٔ ۱۵۶۷: عمر برفت و نرفت عشق ز سودای من 1469شمارهٔ ۱۵۶۸: ای دل، از آنها که رفت، گر بتوانی ...1470شمارهٔ ۱۵۶۹: از شب گیسوی تست روشنی روز من 1471شمارهٔ ۱۵۷۰: ای دل، به چشم عبرت نظاره جهان کن 1472شمارهٔ ۱۵۷۱: یک ره ز در برون آ، قصد هزار جان ...1473شمارهٔ ۱۵۷۲: تا چند کوشی آخر در خون بیگناهان 1474شمارهٔ ۱۵۷۳: ای دور مانده از نظر دورماندگان 1475شمارهٔ ۱۵۷۴: ای تیغ بر کشیده چو مردم کشندگان 1476شمارهٔ ۱۵۷۵: ای بی خبر، ز دیده بی خواب عاشقان 1477شمارهٔ ۱۵۷۶: ای باد، بوی یار بدین مبتلا رسان 1478شمارهٔ ۱۵۷۷: برداشتن نظر ز نگاری نمی توان 1479شمارهٔ ۱۵۷۸: بنشست عشق یار به جانم چنان درون 1480شمارهٔ ۱۵۷۹: دل می بری و در خم مو می کنی، مکن 1481شمارهٔ ۱۵۸۰: ای دیده، بیش در رخ جانان نظر مکن 1482شمارهٔ ۱۵۸۱: عزم برون چو مست خماری شوی، مکن 1483شمارهٔ ۱۵۸۲: ای دل، ز وعده کج آن شوخ یاد کن 1484شمارهٔ ۱۵۸۳: ای دل، علم به ملک قناعت بلند کن 1485شمارهٔ ۱۵۸۴: جانا، شبی به کوی غریبان مقام کن 1486شمارهٔ ۱۵۸۵: امروز باز شکل دگرگشت یار من 1487شمارهٔ ۱۵۸۶: باز آمد آن که سوخته اوست جان من 1488شمارهٔ ۱۵۸۷: ای بوده در قفای تو دایم دعای من 1489شمارهٔ ۱۵۸۸: کم زان که جان به کوی تو دانیم سو ...1490شمارهٔ ۱۵۸۹: خوش است میکده، ساقی، به روی همنف ...1491شمارهٔ ۱۵۹۰: رو، ای صبا و سلامم به دلنواز رسا ...1492شمارهٔ ۱۵۹۱: نظر چگونه توان در همه جهان کردن 1493شمارهٔ ۱۵۹۲: صواب نیست به تو فکر حور عین کردن 1494شمارهٔ ۱۵۹۳: میسر ار شود از چون تو نخل برخورد ...1495شمارهٔ ۱۵۹۴: چنین که بی تو زمان نمی توان بودن 1496شمارهٔ ۱۵۹۵: اگر بخواهمش آن روی دلستان دیدن 1497شمارهٔ ۱۵۹۶: ز زلف تو کمر فتنه بر میان بستن 1498شمارهٔ ۱۵۹۷: دلم که سوخت ز عشقش چراغ جان من ا ...1499شمارهٔ ۱۵۹۸: بیار ساقی و جام شراب در گردان 1500شمارهٔ ۱۵۹۹: دریغ صحبت دیرینه وفاداران 1501شمارهٔ ۱۶۰۰: آخر نگاهی بر حال ما کن 1502شمارهٔ ۱۶۰۱: سبزه همان و گل و صحرا همان 1503شمارهٔ ۱۶۰۲: روی ترش کرده به یاران مبین 1504شمارهٔ ۱۶۰۳: ای سمن نامه وفا بستان 1505شمارهٔ ۱۶۰۴: عالم از جام لب خراب مکن 1506شمارهٔ ۱۶۰۵: گواه جبین است بر درد من 1507شمارهٔ ۱۶۰۶: دل شکیبا نمی توان کردن 1508شمارهٔ ۱۶۰۷: من خسته را ز آن خود کن، ببین 1509شمارهٔ ۱۶۰۸: چه کنم کز دل من آن صنم آید بیرون 1510شمارهٔ ۱۶۰۹: ای شکل و بالایت بلا، از بهر جان ...1511شمارهٔ ۱۶۱۰: چه بلاست از دو چشمت نظر نیاز کرد ...1512شمارهٔ ۱۶۱۱: گر ز شوخی نیستت پروای من 1513شمارهٔ ۱۶۱۲: یار بی فرمان و دل هم همچنان 1514شمارهٔ ۱۶۱۳: همی ریزی به بازی خون یاران 1515شمارهٔ ۱۶۱۴: عشق آتشم در جان زد و جانان ازان ...1516شمارهٔ ۱۶۱۵: دل گمگشته به بازار خریدن نتوان 1517شمارهٔ ۱۶۱۶: در ره عشق از بلا آزاد نتوان زیست ...1518شمارهٔ ۱۶۱۷: آرایش مجلس تویی، مجلس بیارا هر ز ...1519شمارهٔ ۱۶۱۸: یک دگر خلق به سودای دل و جان گفت ...1520شمارهٔ ۱۶۱۹: جانا همان و دل همان درد من شیدا ...1521شمارهٔ ۱۶۲۰: صبح دمید و روز شد، شمع به گوشه ن ...1522شمارهٔ ۱۶۲۱: ای مشک وام داده زلفت به آهوی چین 1523شمارهٔ ۱۶۲۲: خه از کجاها می رسی آلوده می همچن ...1524شمارهٔ ۱۶۲۳: از خانه دشمن خاست دل، فریاد کردن ...1525شمارهٔ ۱۶۲۴: آستان یار و آن گه خون من 1526شمارهٔ ۱۶۲۵: عیش من تلخ است ازان شکر لب شیرین ...1527شمارهٔ ۱۶۲۶: صد ره گذری هر دم بر جان خراب من 1528شمارهٔ ۱۶۲۷: سواره اینک آن سرو روانم می رود ب ...1529شمارهٔ ۱۶۲۸: چشم است، یارب، آنچنان یا خود بلا ...1530شمارهٔ ۱۶۲۹: آه ازین تنگ قبایان شده تنگم داما ...1531شمارهٔ ۱۶۳۰: ای جهانی کشته، جان چند کس خواهی ...1532شمارهٔ ۱۶۳۱: بنشین نفسی کز همه لطف تو بس است ...1533شمارهٔ ۱۶۳۲: ای آشنا، درین چه بی بن نظاره کن 1534شمارهٔ ۱۶۳۳: چون همی دانی که تن چون جان نهان ...1535شمارهٔ ۱۶۳۴: ای غمت خوش تر ز شادی کسان 1536شمارهٔ ۱۶۳۵: یک شب، ای ماه جهان افروز من 1537شمارهٔ ۱۶۳۶: از آن خویش کنم من که جان دهم بست ...1538شمارهٔ ۱۶۳۷: گر هوس بردم به رویت چشم خود بر د ...1539شمارهٔ ۱۶۳۸: چون بستدی دل من، پرسشم کن به ازی ...1540شمارهٔ ۱۶۳۹: آخر بگو، ای نازنین، ناز تو تا کی ...1541شمارهٔ ۱۶۴۰: در سرم باز هوایی ست که گفتن نتوا ...1542شمارهٔ ۱۶۴۱: امروز به نظاره آن سرو خرامان 1543شمارهٔ ۱۶۴۲: ز سر کرشمه یک ره نظری به روی من ...1544شمارهٔ ۱۶۴۳: منم و خیال بازی شب و روز با جوان ...1545شمارهٔ ۱۶۴۴: دلم را کرد صد پاره به سینه خار خ ...1546شمارهٔ ۱۶۴۵: دلم آشفته شد، جانا، به بالای بلا ...1547شمارهٔ ۱۶۴۶: مه شبگرد من امشب چو مه می گشت و ...1548شمارهٔ ۱۶۴۷: دو رخ بنمای و بازار کواکب بشکن ا ...1549شمارهٔ ۱۶۴۸: بدینسان کز غمت بر خاک دارم هر زم ...1550شمارهٔ ۱۶۴۹: بیچاره دلم خون شد در پیش خیال تو 1551شمارهٔ ۱۶۵۰: ای جان من آویزان از بند قبای تو 1552شمارهٔ ۱۶۵۱: آن کیست که می آید صد لشکر دل با ...1553شمارهٔ ۱۶۵۲: از دوری خود، جانا، حال دل من بشن ...1554شمارهٔ ۱۶۵۳: ای رهزن عشاق، چه عیار کسی تو 1555شمارهٔ ۱۶۵۴: خلقی همه در شهر و مرا جا به دگر ...1556شمارهٔ ۱۶۵۵: ای سبزه دمانید به گرد قمر از مو 1557شمارهٔ ۱۶۵۶: من اینجا و دل گمره در آن کو 1558شمارهٔ ۱۶۵۷: زینسان که ناوک می زند چشم شکاران ...1559شمارهٔ ۱۶۵۸: آن شکل جولانش نگر، وان خلق در دن ...1560شمارهٔ ۱۶۵۹: ترکی ست بدخو آنکه من دارم سر و س ...1561شمارهٔ ۱۶۶۰: خیزد چو از خواب آن پسر تا کس نشو ...1562شمارهٔ ۱۶۶۱: ای زندگانی بخش من لعل شکر گفتار ...1563شمارهٔ ۱۶۶۲: گر چه که هست خون دل باده خوشگوار ...1564شمارهٔ ۱۶۶۳: تا به زمانه شد خبر از مه با کمال ...1565شمارهٔ ۱۶۶۴: باز به خون خلق شد چشم جفانمای تو 1566شمارهٔ ۱۶۶۵: نیست گشاده چشم من جز به خیال روی ...1567شمارهٔ ۱۶۶۶: روی یار از سبزه تر بوستانی یافت ...1568شمارهٔ ۱۶۶۷: مست می گردی ز خانه، بیش نافرمان ...1569شمارهٔ ۱۶۶۸: مردم چشم مرا برد آب و گر آیی درو 1570شمارهٔ ۱۶۶۹: از من، ای ساده پسر، دور مشو 1571شمارهٔ ۱۶۷۰: پر زخم است و شکست زلف گرانبار تو 1572شمارهٔ ۱۶۷۱: پرده صبرم درید غمزه دلدوز تو 1573شمارهٔ ۱۶۷۲: گر نه کمند بلاست بر دل عشاق تو 1574شمارهٔ ۱۶۷۳: نوبت خوبی زدند در شب گیسوی تو 1575شمارهٔ ۱۶۷۴: عاشق و دیوانه ام، سلسله یار کو 1576شمارهٔ ۱۶۷۵: خون گریم ار چه از ستم بیکران تو 1577شمارهٔ ۱۶۷۶: هر جا که لب به خنده گشاید دهان ت ...1578شمارهٔ ۱۶۷۷: کس چون جهد ز گیسوی همچون کمند تو 1579شمارهٔ ۱۶۷۸: گر باده می خورم به سر من خمار تو 1580شمارهٔ ۱۶۷۹: هر شب منم فتاده به گرد سرای تو 1581شمارهٔ ۱۶۸۰: بوی وفا ز طره عنبرفشان تو 1582شمارهٔ ۱۶۸۱: مست آمد آن نگار که ما مست روی او 1583شمارهٔ ۱۶۸۲: عشق نوست و یار نوست و بهار نو 1584شمارهٔ ۱۶۸۳: سوی شکار، ای پسر نازنین، مرو 1585شمارهٔ ۱۶۸۴: ای خرد مست لعل چون می تو 1586شمارهٔ ۱۶۸۵: ای به بالا بلند و زیبا تو 1587شمارهٔ ۱۶۸۶: یا دلم را به راز محرم شو 1588شمارهٔ ۱۶۸۷: لاله دمد از خون شهیدان غم او 1589شمارهٔ ۱۶۸۸: تا شدم چشم آشنا با روی تو 1590شمارهٔ ۱۶۸۹: آیین تو دل بردن است، ای چشم خلقی ...1591شمارهٔ ۱۶۹۰: دل و جان مرا زاندازه و بگذشت آرز ...1592شمارهٔ ۱۶۹۱: ز دلها لشکری دارد سخن با تاجدارا ...1593شمارهٔ ۱۶۹۲: ای گلستان ترا بالای سرو 1594شمارهٔ ۱۶۹۳: همی گویم که وقتی، ز آن مشتاقان م ...1595شمارهٔ ۱۶۹۴: بیا، ای باغ جان، تا بنگرم سرو رو ...1596شمارهٔ ۱۶۹۵: امشب، ای باد، یکی جانب آن بستان ...1597شمارهٔ ۱۶۹۶: عارض همچون نگارستان تو 1598شمارهٔ ۱۶۹۷: کارم از دست برفته ست ز نادیدن تو 1599شمارهٔ ۱۶۹۸: دلی دارم چو دامان گل از غم چاک گ ...1600شمارهٔ ۱۶۹۹: چه شکل است این که می آید سمند نا ...1601شمارهٔ ۱۷۰۰: من ار چه هر شب از شبهای هجرش می ...1602شمارهٔ ۱۷۰۱: تو دور افتاده از ما و نگنجد شوق ...1603شمارهٔ ۱۷۰۲: ای از رقم شبگون دیباچه مه کرده 1604شمارهٔ ۱۷۰۳: ای جان، چو سخن گویم مستانه و رند ...1605شمارهٔ ۱۷۰۴: ای رفته و ترک من بدنام گرفته 1606شمارهٔ ۱۷۰۵: دلی دارم ز هجران پاره پاره 1607شمارهٔ ۱۷۰۶: دلم در عشق جانان گشته پاره 1608شمارهٔ ۱۷۰۷: نسیم زلف بر دست صبا ده 1609شمارهٔ ۱۷۰۸: چو بنمایی رخ گلنار گونه 1610شمارهٔ ۱۷۰۹: گشادم دیده روی تو ناگه 1611شمارهٔ ۱۷۱۰: تا دل ز توام به غم نشسته 1612شمارهٔ ۱۷۱۱: در خون منم، ای صنم، نشسته 1613شمارهٔ ۱۷۱۲: ای در دل من مقیم گشته 1614شمارهٔ ۱۷۱۳: ای در دل من چو جان نشسته 1615شمارهٔ ۱۷۱۴: ای آرزوی دل شکسته 1616شمارهٔ ۱۷۱۵: ای آمده جان هر شکسته 1617شمارهٔ ۱۷۱۶: ای دهلی و ای بتان ساده 1618شمارهٔ ۱۷۱۷: ای غالیه گرد ماه سوده 1619شمارهٔ ۱۷۱۸: ای حسن، تو آفت زمانه 1620شمارهٔ ۱۷۱۹: ای آرزوی هزار سینه 1621شمارهٔ ۱۷۲۰: عید است خوبان نیم شب در کوی خمار ...1622شمارهٔ ۱۷۲۱: ای قبله ابروی تو محراب ابرار آمد ...1623شمارهٔ ۱۷۲۲: عید است و ساقی در قدح جام مصفا د ...1624شمارهٔ ۱۷۲۳: جانا، روان کن راحتی، ای راحت جان ...1625شمارهٔ ۱۷۲۴: ای غمزه خون ریز تو خونم به افسون ...1626شمارهٔ ۱۷۲۵: دوش در آمد از درم تازه چو باد صب ...1627شمارهٔ ۱۷۲۶: گر کنی گشت چمن با شوخ و با شنگی ...1628شمارهٔ ۱۷۲۷: همه شب رود رهی رو به ره صبا نشست ...1629شمارهٔ ۱۷۲۸: مه من خراب گشتم ز رخت به یک نظار ...1630شمارهٔ ۱۷۲۹: نوبهار است و چمن جلوه جوزا کرده 1631شمارهٔ ۱۷۳۰: ای به خشم از بر من رفته و تنها م ...1632شمارهٔ ۱۷۳۱: منم امروز ز روی چو تو یاری مانده 1633شمارهٔ ۱۷۳۲: ای صبا، از زلف او بندی بخواه 1634شمارهٔ ۱۷۳۳: هر شب از سودای آن زلف سیاه 1635شمارهٔ ۱۷۳۴: ای جفایت بر من مسکین همه 1636شمارهٔ ۱۷۳۵: ای ترا جور و جفا آیین همه 1637شمارهٔ ۱۷۳۶: جان من بر دست بیدادم مده 1638شمارهٔ ۱۷۳۷: باغ بین فصل بهاری ساخته 1639شمارهٔ ۱۷۳۸: ای جهان چشم سیاهت بسته 1640شمارهٔ ۱۷۳۹: خسروا گر عاشقی جام بلا پیش نه 1641شمارهٔ ۱۷۴۰: از لب او، ای خیال، نقل لب ما مده 1642شمارهٔ ۱۷۴۱: ای از گل تو ما را در دیده خار ما ...1643شمارهٔ ۱۷۴۲: مهر تو در دل من مانند جان نشسته 1644شمارهٔ ۱۷۴۳: ماییم و مجلس می خوبی سه چار ساده 1645شمارهٔ ۱۷۴۴: از بس که ریخت چشمم بهر تو خون تی ...1646شمارهٔ ۱۷۴۵: روزی به لاغ گفتم کت نسبتی ست با ...1647شمارهٔ ۱۷۴۶: شمع فلک برآید با آتشین زبانه 1648شمارهٔ ۱۷۴۷: من بهر تو به دیده و دل خانه ساخت ...1649شمارهٔ ۱۷۴۸: ای عشقت آتشی به همه شهر درزده 1650شمارهٔ ۱۷۴۹: بیا شبی بر من سرخوش از شراب شده 1651شمارهٔ ۱۷۵۰: رسید وقت که هر روز بامداد پگه 1652شمارهٔ ۱۷۵۱: به کوی عقل مرو، گر به عشوه بردی ...1653شمارهٔ ۱۷۵۲: مدار جان من از بهر جان ما روزه 1654شمارهٔ ۱۷۵۳: مهی در آمده و در درونه جا کرده 1655شمارهٔ ۱۷۵۴: چو بوی زلف تو همراهی صبا کرده 1656شمارهٔ ۱۷۵۵: بکش به گرد رخ خط دلربا پرده 1657شمارهٔ ۱۷۵۶: چو خاست صبحدم آن مه ز خواب پژمرد ...1658شمارهٔ ۱۷۵۷: مکش به ناز مرا، ای به ناز پرورده 1659شمارهٔ ۱۷۵۸: ای فراق تو یار دیرینه 1660شمارهٔ ۱۷۵۹: ای رخت شمع حسن برکرده 1661شمارهٔ ۱۷۶۰: مه به زلف تو گر شود بسته 1662شمارهٔ ۱۷۶۱: جهان تا مه روشنت ساخته 1663شمارهٔ ۱۷۶۲: لبت در سخن انگبین ریخته 1664شمارهٔ ۱۷۶۳: در اوصاف خود عقل را ره مده 1665شمارهٔ ۱۷۶۴: قلاشم، ای منکر، مرا دربانی میخان ...1666شمارهٔ ۱۷۶۵: جان بهانه طلب و شکل تو نازآلوده 1667شمارهٔ ۱۷۶۶: ای گل که چنین در بغلت تنگ گرفته 1668شمارهٔ ۱۷۶۷: ای دل، ار تو عاشقی، زین غم خلاص ...1669شمارهٔ ۱۷۶۸: به گردت باد سردی هر دم از عشاق د ...1670شمارهٔ ۱۷۶۹: به باغ سایه ابرست و آب در سایه 1671شمارهٔ ۱۷۷۰: ای لبت شهر پر شکر کرده 1672شمارهٔ ۱۷۷۱: قاصد نیامد کآورد زان نامسلمان نا ...1673شمارهٔ ۱۷۷۲: شهری ست معمور و درو از هر طرف مه ...1674شمارهٔ ۱۷۷۳: جان ز هجرت چیست، زار افتاده ای 1675شمارهٔ ۱۷۷۴: هر روز کافتاب برآرد زبانه ای 1676شمارهٔ ۱۷۷۵: فریاد کاندر شهر ما خون می کند عی ...1677شمارهٔ ۱۷۷۶: خردی هنوز و کودکی، ای نازنین، بر ...1678شمارهٔ ۱۷۷۷: دیری ست کای گلبرگ تر بر روی ما خ ...1679شمارهٔ ۱۷۷۸: ای درد بیدرد دلم، تاراج پنهان کر ...1680شمارهٔ ۱۷۷۹: ای که چشم من به روی خویش روشن کر ...1681شمارهٔ ۱۷۸۰: سینه ام را از غم عالم تو بی غم ک ...1682شمارهٔ ۱۷۸۱: ای که در هیچ غمی با دل من یار نه ...1683شمارهٔ ۱۷۸۲: ای که در دیده درونی و در آغوش نه ...1684شمارهٔ ۱۷۸۳: خنده را سوختن جان من آموخته ای 1685شمارهٔ ۱۷۸۴: آتش اندر آب هرگز دیده ای 1686شمارهٔ ۱۷۸۵: باز بر خونم کمر بربسته ای 1687شمارهٔ ۱۷۸۶: سر در خمار، شب به کنار که بوده ا ...1688شمارهٔ ۱۷۸۷: ای ده یکی ز خوبی تو مه، چگونه ای 1689شمارهٔ ۱۷۸۸: مشک بر اطراف مه آورده ای 1690شمارهٔ ۱۷۸۹: ز آب ملاحت که رخ آلوده ای 1691شمارهٔ ۱۷۹۰: گر چه به هر سخن دلم از تن ربوده ...1692شمارهٔ ۱۷۹۱: تو شوخ هر کجا لب خندان گشوده ای 1693شمارهٔ ۱۷۹۲: آن دل خراب شد که تو آباد دیده ای 1694شمارهٔ ۱۷۹۳: تو با آن رو بگو مه را، چه باشی 1695شمارهٔ ۱۷۹۴: چه بد کردیم کز ما برشکستی 1696شمارهٔ ۱۷۹۵: چون می نرسد دست به پایی که تو دا ...1697شمارهٔ ۱۷۹۶: رخساره مکن راست به جایی که تو با ...1698شمارهٔ ۱۷۹۷: مست آمده ای باز به مهمان که بودی 1699شمارهٔ ۱۷۹۸: دیدی که حق خدمت بسیار ندیدی 1700شمارهٔ ۱۷۹۹: ای باد، حدیث دلم آنجاش بگویی 1701شمارهٔ ۱۸۰۰: ای باد، سلام دلم آنجا برسانی 1702شمارهٔ ۱۸۰۱: ای آنکه تو سلطان همه سیمبرانی 1703شمارهٔ ۱۸۰۲: شتربانا، دمی محمل میارای 1704شمارهٔ ۱۸۰۳: مرا زان میر خوبان نیست روزی 1705شمارهٔ ۱۸۰۴: چه کردم کآخرم فرمان نکردی 1706شمارهٔ ۱۸۰۵: چنین کان خنده شیرین تو کردی 1707شمارهٔ ۱۸۰۶: ز رحمت چشم بر چاکر نداری 1708شمارهٔ ۱۸۰۷: شکستی طره، تا در سر چه داری 1709شمارهٔ ۱۸۰۸: مرا چند آخر از خود دور داری 1710شمارهٔ ۱۸۰۹: دلا، با غمزه خوبان چه بازی 1711شمارهٔ ۱۸۱۰: رخساره چه می پوشی، در کینه چه می ...1712شمارهٔ ۱۸۱۱: اگر تو سرگذشت من بدانی 1713شمارهٔ ۱۸۱۲: نگارین مرا شد نوجوانی 1714شمارهٔ ۱۸۱۳: سزد گر نیکویی در من ببینی 1715شمارهٔ ۱۸۱۴: دیوانه شدم ز یار بدخوی 1716شمارهٔ ۱۸۱۵: بر لب اثر شراب داری 1717شمارهٔ ۱۸۱۶: جانا، تو زغم خبر نداری 1718شمارهٔ ۱۸۱۷: نی کار کسی ست عشقبازی 1719شمارهٔ ۱۸۱۸: ای برده دلم به دلستانی 1720شمارهٔ ۱۸۱۹: ای آنکه تمام هم چو ماهی 1721شمارهٔ ۱۸۲۰: ای مردم دیده نکویی 1722شمارهٔ ۱۸۲۱: بخرام، ای سرو روان کز باغ رضوان ...1723شمارهٔ ۱۸۲۲: ای قامت چون شاخ گل، از برگ گل خن ...1724شمارهٔ ۱۸۲۳: ای مه، بدین چابک روی، از آسمان ک ...1725شمارهٔ ۱۸۲۴: زینسان که از هر موی خود زنجیر صد ...1726شمارهٔ ۱۸۲۵: ای چهره زیبای تو رشک بتان آزری 1727شمارهٔ ۱۸۲۶: جان به فدات می کنم، بو که از آن ...1728شمارهٔ ۱۸۲۷: نیست دلی که هر دمش آفت دین نمی ش ...1729شمارهٔ ۱۸۲۸: قصد که داری، ای پسر، باز چنین که ...1730شمارهٔ ۱۸۲۹: می گذری که سینه را وقف هوای خود ...1731شمارهٔ ۱۸۳۰: دست به گل نمی زنی، زانکه نگار من ...1732شمارهٔ ۱۸۳۱: کج کلها، کمان کشا، تنگ قبای کیست ...1733شمارهٔ ۱۸۳۲: ای ز غبار خنگ تو یافته دیده روشن ...1734شمارهٔ ۱۸۳۳: رخ خوبت به چه ماند، به گلستان و ...1735شمارهٔ ۱۸۳۴: خواستم زو آبرویی، گفت «بیهوده مگ ...1736شمارهٔ ۱۸۳۵: باز این ابر بهاری از کجا آید همی 1737شمارهٔ ۱۸۳۶: سبزه نوخیز است و باران در فشان آ ...1738شمارهٔ ۱۸۳۷: باز بهر جان ما را ناز در سر می ک ...1739شمارهٔ ۱۸۳۸: ای پریوش، هر چه رسم مردمی کم می ...1740شمارهٔ ۱۸۳۹: هر زمانی از کرشمه خویشتن بینی کن ...1741شمارهٔ ۱۸۴۰: چتر عنبروش کن از گیسو که سلطان م ...1742شمارهٔ ۱۸۴۱: گر تو سیمین سرو را شکل سرافرازی ...1743شمارهٔ ۱۸۴۲: جان شیرین منی، ای از لطافت چون پ ...1744شمارهٔ ۱۸۴۳: چه شدت که از کرشمه نظری به ما نک ...1745شمارهٔ ۱۸۴۴: ز نظر اگر چه دوری، شب و روز در ح ...1746شمارهٔ ۱۸۴۵: بسم از جمال ساقی و شراب ارغوانی 1747شمارهٔ ۱۸۴۶: نفسی که با نگاری گذرد به شادمانی 1748شمارهٔ ۱۸۴۷: خنده ای کن شکرستان دهن بازگشای 1749شمارهٔ ۱۸۴۸: عالم آشوب تر از طره طراه خودی 1750شمارهٔ ۱۸۴۹: می به جام ار چه زخون من مسکین دا ...1751شمارهٔ ۱۸۵۰: بختم از خواب در آمد چو تو با من ...1752شمارهٔ ۱۸۵۱: گر تو رنج من مسکین گدا بشناسی 1753شمارهٔ ۱۸۵۲: نوبهار است و گل و موسم عید، ای س ...1754شمارهٔ ۱۸۵۳: باز، ای سرو خرامان، ز کجا می آیی 1755شمارهٔ ۱۸۵۴: آن نه روییست که ماهی ست بدان زیب ...1756شمارهٔ ۱۸۵۵: چو منی را مده از دست که کمتر یاب ...1757شمارهٔ ۱۸۵۶: جان من، بی من درمانده تنها چونی 1758شمارهٔ ۱۸۵۷: بی تو، ای بی تو به جان آمده جانم ...1759شمارهٔ ۱۸۵۸: دلها به غمزه دزدی، چون خنده برگش ...1760شمارهٔ ۱۸۵۹: ای بیغم از دل من، بسیار شد جدایی 1761شمارهٔ ۱۸۶۰: ای که تاراج دل و دین می دهی 1762شمارهٔ ۱۸۶۱: سرمه اندر چشم خودبین می کنی 1763شمارهٔ ۱۸۶۲: آنکه جان گویند خلقی، آن تویی 1764شمارهٔ ۱۸۶۳: ای ز رویت چشم جان را روشنی 1765شمارهٔ ۱۸۶۴: ترک من، بر شکل دیگر می روی 1766شمارهٔ ۱۸۶۵: تا فراقت تاخت بر من بارگی 1767شمارهٔ ۱۸۶۶: آمد آن شادی جان بر ما دی 1768شمارهٔ ۱۸۶۷: هر شب، ای ماه، کجا می گردی 1769شمارهٔ ۱۸۶۸: گر چه سعادت بسی ست در فلک مشتری 1770شمارهٔ ۱۸۶۹: ای رفته در غریبی، باز آکه عمر و ...1771شمارهٔ ۱۸۷۰: ای باد باز بر سر کوی که می روی 1772شمارهٔ ۱۸۷۱: نامردم است، هر که درو نیست مردمی 1773شمارهٔ ۱۸۷۲: به بت نمای مرا ره، اگر به دین نت ...1774شمارهٔ ۱۸۷۳: هلال عید نمود، ای مه دو هفته، کج ...1775شمارهٔ ۱۸۷۴: سلام و خدمت ما، ای صبا، به یار ب ...1776شمارهٔ ۱۸۷۵: ای باد صبحگاه به من نام او بگوی 1777شمارهٔ ۱۸۷۶: گاهم ز غمزه ها هدف تیر می کنی 1778شمارهٔ ۱۸۷۷: ای یار پر نمک، جگرم ریش می کنی 1779شمارهٔ ۱۸۷۸: بت من، بت پرست را چه زنی 1780شمارهٔ ۱۸۷۹: هیچ شکر چو آن دهان دیدی 1781شمارهٔ ۱۸۸۰: گر منت می کنم عنان گیری 1782شمارهٔ ۱۸۸۱: تا تو روی چو ماه بنمایی 1783شمارهٔ ۱۸۸۲: چو کار جهان نیست جز بیوفایی 1784شمارهٔ ۱۸۸۳: مرادوش گویی به خواب آمدی 1785شمارهٔ ۱۸۸۴: ز من برشکستی به یکبارگی 1786شمارهٔ ۱۸۸۵: تو خود به غمزه سراسر کرشمه و ناز ...1787شمارهٔ ۱۸۸۶: ای شب تیره به گیسوی کسی می مانی 1788شمارهٔ ۱۸۸۷: کرشمه کردن تو وقت نار و بدخویی 1789شمارهٔ ۱۸۸۸: سمن داری به زیر سبزه یا خود یاسم ...1790شمارهٔ ۱۸۸۹: تا داشت به جان طاقت، بودم به شکی ...1791شمارهٔ ۱۸۹۰: مگر، ای باد نوروزی، گذر بر یار م ...1792شمارهٔ ۱۸۹۱: دلا، آن ترک را دیدی، کنون سامان ...1793شمارهٔ ۱۸۹۲: عزیزی همچو جان، ار چه چو خاکم خو ...1794شمارهٔ ۱۸۹۳: گهی بنما و گه پوشیده دار آن روی ...1795شمارهٔ ۱۸۹۴: ز من که عاشق و مستم صلاح کار مجو ...1796شمارهٔ ۱۸۹۵: ای باد صبح گاهی، خه از کدام سویی 1797شمارهٔ ۱۸۹۶: نه از ره ست که گوییم کبک خوش گام ...1798شمارهٔ ۱۸۹۷: دلم که لاف زدی از کمال دانایی 1799شمارهٔ ۱۸۹۸: هر بار که تو در دل شب در دلم آیی 1800شمارهٔ ۱۸۹۹: تو، ای پسر، که از این سو سوار می ...1801شمارهٔ ۱۹۰۰: ما را در آرزویت بگذشت زندگانی 1802شمارهٔ ۱۹۰۱: هوس پخته ست این پروانه بهر خویشت ...1803شمارهٔ ۱۹۰۲: به ناز هر نفسی سوی من گذر چه کنی 1804شمارهٔ ۱۹۰۳: ای جان ز تن رفته، به تن باز کی آ ...1805شمارهٔ ۱۹۰۴: تو نیز ای بی وفا، تا کی ستم بر ج ...1806شمارهٔ ۱۹۰۵: ز من برگشته ای، جانا، ندانم با ک ...1807شمارهٔ ۱۹۰۶: بدین صفت که تویی در زمانه، معذور ...1808شمارهٔ ۱۹۰۷: هندوی زلف را چو تو یغما چنین دهی 1809شمارهٔ ۱۹۰۸: چو لب زنی به می و در میان بگردان ...1810شمارهٔ ۱۹۰۹: گر چه به نظاره ایم، نیز نخوانی 1811شمارهٔ ۱۹۱۰: ای دل، مرا به هر کو افسانه چند خ ...1812شمارهٔ ۱۹۱۱: بدین صفت که ببستی کمر به خونخوار ...1813شمارهٔ ۱۹۱۲: سزد که سجده کنند، ای برهمن عجمی 1814شمارهٔ ۱۹۱۳: نشان آن دهن از من چه پرسی 1815شمارهٔ ۱۹۱۴: به یک کرشمه کزان چشم دلربا کردی 1816شمارهٔ ۱۹۱۵: به خوبی همچو مه تابنده باشی 1817شمارهٔ ۱۹۱۶: ای که امروز به زیبایی او می نازی 1818شمارهٔ ۱۹۱۷: در تو، ای دوست به خون ریختنم دار ...1819شمارهٔ ۱۹۱۸: فسون چشمش ار خوابم نبستی 1820شمارهٔ ۱۹۱۹: دلی دارم در او دردی و داغی 1821شمارهٔ ۱۹۲۰: ای کاش مرا با تو سر و کار نبودی 1822شمارهٔ ۱۹۲۱: گر ماه تو از مشک تو آلوده نبودی 1823شمارهٔ ۱۹۲۲: امید نبود ار چه مرا یک نظر از وی 1824شمارهٔ ۱۹۲۳: من باد نخواهم که وزد بر چو تو با ...1825شمارهٔ ۱۹۲۴: صبا زلف ترا گر دم ندادی 1826شمارهٔ ۱۹۲۵: زهی رویت شکفته لاله زاری 1827شمارهٔ ۱۹۲۶: بیکار دلی باشد کو را نبود دردی 1828شمارهٔ ۱۹۲۷: گل آمد و هر مرغی زد نغمه به هر ب ...1829شمارهٔ ۱۹۲۸: عشق آتشم در جان زد و جانان ازان ...1830شمارهٔ ۱۹۲۹: فراهم کرد شکل کج کلاهی 1831شمارهٔ ۱۹۳۰: مرا دل با یکی مانده ست جایی 1832شمارهٔ ۱۹۳۱: ای زلف تو هر گره گشادی 1833شمارهٔ ۱۹۳۲: ای فتنه ز چشم تو نشانی 1834شمارهٔ ۱۹۳۳: گر چشم من در روی آن خورشید رخسار ...1835شمارهٔ ۱۹۳۴: بهر گشاد عالمی بگشا ز زلف خود خم ...1836شمارهٔ ۱۹۳۵: ای ننهاده هیچ گه تن به رضای چون ...1837شمارهٔ ۱۹۳۶: سرو سمنبرم کجا تا به برش درآرمی 1838شمارهٔ ۱۹۳۷: گر به کمند زلف تو من نه چنین اسی ...1839شمارهٔ ۱۹۳۸: پیش از این من با جوانان آشنایی ک ...1840شمارهٔ ۱۹۳۹: پیش از این من کاشکی عشقت نمی ورز ...1841شمارهٔ ۱۹۴۰: همه شب فرو نیاید به دلم کرشمه سا ...1842شمارهٔ ۱۹۴۱: پسرا و نازنینا، به کرشمه گاه گاه ...1843شمارهٔ ۱۹۴۲: به فراغ دل زمانی نظری به ماهرویی 1844شمارهٔ ۱۹۴۳: من ترا دارم و جز لطف توام نیست ک ...1845شمارهٔ ۱۹۴۴: در سر افتاده ز عشق توام، ای جان، ...1846شمارهٔ ۱۹۴۵: بسیار باشد، ای جان، از همچو من غ ...1847شمارهٔ ۱۹۴۶: آن چشم شوخ را بین هر غمزه ایی بل ...1848شمارهٔ ۱۹۴۷: هر شبم کآهم به عالم دم زدی 1849شمارهٔ ۱۹۴۸: من ندیدم چون تو هرگز دلبری 1850شمارهٔ ۱۹۴۹: آنکه مرا در دل است گر به کنار آم ...1851شمارهٔ ۱۹۵۰: یک ره بکن ز غمزه خونین اشارتی 1852شمارهٔ ۱۹۵۱: آمد بهار و سرو بر آراست قامتی 1853شمارهٔ ۱۹۵۲: مردانه می کشد به جفایم ستمگری 1854شمارهٔ ۱۹۵۳: ای صد شکست زلف ترا زیر هر خمی 1855شمارهٔ ۱۹۵۴: ساقی بیا که موسم عیش است و میم و ...1856شمارهٔ ۱۹۵۵: تو می روی و به نظاره تو چشم جهان ...1857شمارهٔ ۱۹۵۶: بسی نماند که جانی برون رود ز غری ...1858شمارهٔ ۱۹۵۷: یار است و صد کرشمه، شهر است و خو ...1859شمارهٔ ۱۹۵۸: ای که به چشم تو نیایم همی 1860شمارهٔ ۱۹۵۹: هر کسی را هوای سیم و زری 1861شمارهٔ ۱۹۶۰: دوش می گفت پیر ترسایی 1862شمارهٔ ۱۹۶۱: ای ز زلف تو مشک تر بویی 1863شمارهٔ ۱۹۶۲: دلی دارم، اما جز افگار نی 1864شمارهٔ ۱۹۶۳: مسلمانان، گرفتارم به دست نامسلما ...1865شمارهٔ ۱۹۶۴: ای گل، دهن تنگت صد تنگ شکر چیزی 1866شمارهٔ ۱۹۶۵: لعل است چنان با لب یا هست ز جان ...1867شمارهٔ ۱۹۶۶: بهاری این چنین خرم، مرا آواره دل ...1868شمارهٔ ۱۹۶۷: دو چشم مست ترا نیست از جهان خبری 1869شمارهٔ ۱۹۶۸: من اشک بیدلان را خنده می پنداشتم ...1870شمارهٔ ۱۹۶۹: صبا آمد، ولی بویی ازان گلزار بای ...1871شمارهٔ ۱۹۷۰: نیست در شهر گرفتارتر از من دگری 1872شمارهٔ ۱۹۷۱: سخن چون زان دو لب گویی، چه گوید ...1873شمارهٔ ۱۹۷۲: گل آمد و همه در باغ با می و جامی 1874شمارهٔ ۱۹۷۳: کشان دل تو به سوی گلی و نسترنی 1875شمارهٔ ۱۹۷۴: گذشت آن کین دل زارم شکیبا بود یک ...1876شمارهٔ ۱۹۷۵: خوش آن شبها که آن جان جهان مهمان ...1877شمارهٔ ۱۹۷۶: نبود یار من آن را که یار داشتمی 1878شمارهٔ ۱۹۷۷: ای غنچه را بر بسته لب، شکل و دها ...1879شمارهٔ ۱۹۷۸: شاه حسنی وز متاع نیکویی داری فرا ...1880شمارهٔ ۱۹۷۹: نوبهار آمد و بگذشت به شادی مه دی 1881شمارهٔ ۱۹۸۰: ای معدن ناز، ناز تا کی 1882شمارهٔ ۱۹۸۱: ای که به غمزه می کنی قصد شکار دی ...1883شمارهٔ ۱۹۸۲: باز روی تو خون آلوده و جعد تو تر ...1884شمارهٔ ۱۹۸۳: فتح می آید در دهلیز دولت باز کن 1885شمارهٔ ۱۹۸۴: ای به هر موی شده بسته زلف دل من 1886شمارهٔ ۱۹۸۵: گر حقیقت نشدت واقعه جانی من 1887شمارهٔ ۱۹۸۶: ترک من ای من غلام روی تو 1888شمارهٔ ۱۹۸۷: مطربا سوی چمن وقت گل آهنگ تو کو 1889شمارهٔ ۱۹۸۸: سوی تو دیدم ریختی خون دلم را بی ...1890شمارهٔ ۱۹۸۹: نشدت دل که به این دل شده مهمان آ ...1891شمارهٔ ۱۹۹۰: هزار شکر خدا را که چون تو دلداری 1892شمارهٔ ۱۹۹۱: رفت سرما و صبا می دهد از گل خبری 1893شمارهٔ ۱۹۹۲: ترک من خونابه من بین و دست از من ...1894شمارهٔ ۱۹۹۳: جهانی به خواب خوشست و من از غم ب ...1895شمارهٔ ۱۹۹۴: خیالی کرده ام وین از خیال خود نم ...1896شمارهٔ ۱۹۹۵: گر تو یک ناوک از آن چشم سیه بستا ...1897شمارهٔ ۱۹۹۶: می شکفد گل به چمن تا ز نسیم سحری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ