به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

امیر خسرو دهلوی

امیر خسرو دهلویغزلیاتشمارهٔ ۱۰۰: بهار آمد و سبزه نو شد به جوها

2340عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بهار آمد و سبزه نو شد به جوها

عروسان بستان گشادند روها

گل کوزه بر شاخ می گوید اینک

که کوزه ز ما و ز مستان سبوها

چو گشت آبها شیشه گر گفت بلبل

قواریر من فضت قدروها

نگوید ز آزادگی هیچ سوسن

چو بلبل ز مستی کند گفت و گوها

ازین پس پیاله به کف خوبرویان

خرامنده بینی به لبهای جوها

به هر شاخ غنچه دهن باز کرده

ز خوبان فرو می خورد آرزوها

معطر ازان می کند گل چمن را

کش از نظم خسرو ذخیره ست بوها

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۹: بس که اندر دل فرو بردم هوای نیش را 2شمارهٔ ۱۰۰: بهار آمد و سبزه نو شد به جوها 3شمارهٔ ۱۰۱: ای از مژه تو رخنه در جانها 4شمارهٔ ۱۰۲: باشد آن روزی که بینم غمگسار خویش ...5شمارهٔ ۱۰۳: ای بی تو گلهای چمن شسته به خون رخ ...6شمارهٔ ۱۰۴: اشکم برون می افگند راز از درون پر ...7شمارهٔ ۱۰۵: بگشاد صبح عید ز رخ چون نقاب را 8شمارهٔ ۱۰۶: شبی دیدم چو مه بر بام او را 9شمارهٔ ۱۰۷: رخ چو عید تو دل برد بهر قربان را 10شمارهٔ ۱۰۸: ای خط خوش از مشک تر انگیخته مه را 11شمارهٔ ۱۰۹: باز برقع بر رخ چون ماه بربستی نقا ...12شمارهٔ ۱۱۰: روز عید است به من ده می نابی چو گ ...13شمارهٔ ۱۱۱: زاد چون از صبح روشن آفتاب 14شمارهٔ ۱۱۲: قندی ست آتشین رو، شمعی ست انگبین ...15شمارهٔ ۱۱۳: می ریزد ازتری ز تو، ای جان فزای آ ...16شمارهٔ ۱۱۴: ای نازنین که ماه منی امشب 17شمارهٔ ۱۱۵: زهی نموده ازان زلف و عارض و رخ خو ...18شمارهٔ ۱۱۶: چه آفت ست نمی دانم این به زیر نقا ...19شمارهٔ ۱۱۷: اگر به گوشه نشینان نماید آن رخ خو ...20شمارهٔ ۱۱۸: ای تمامی خواب من برده ز چشم نیم خ ...21شمارهٔ ۱۱۹: ماهرویا، به خون من مشتاب 22شمارهٔ ۱۲۰: ای ز تو خورشید چرخ در مرض تف و تا ...23شمارهٔ ۱۲۱: شکرت را شد اگر چه سپه موران مرکب 24شمارهٔ ۱۲۲: ای ترا در دیده من جای خواب 25شمارهٔ ۱۲۳: ای دل وامانده، خیز، ره سوی جانان ...26شمارهٔ ۱۲۴: ای ترک کمان ابرو، من کشته ابرویت 27شمارهٔ ۱۲۵: امشب شب من نور ز مهتاب دگر داشت 28شمارهٔ ۱۲۶: تقدیر که یک چند مرا از تو جدا داش ...29شمارهٔ ۱۲۷: بی شاهد رعنا به تماشا نتوان رفت 30شمارهٔ ۱۲۸: افسوس ازین عمر که بر باد هوا رفت 31شمارهٔ ۱۲۹: تا بر سر بازار به مستی قدمش رفت 32شمارهٔ ۱۳۰: جز صورت تو ماه سما را چه توان گفت 33شمارهٔ ۱۳۱: بیچاره کسی کو به غم خوش پسران زیس ...34شمارهٔ ۱۳۲: در هجر توام کار به جز آه و فغان ن ...35شمارهٔ ۱۳۳: آبادتر آن سینه که از عشق خراب است 36شمارهٔ ۱۳۴: خرم دل آن کس که به رخسار تو دیده ...37شمارهٔ ۱۳۵: ما را چه غم امروز که معشوقه به کا ...38شمارهٔ ۱۳۶: روی تو به پیش نظر آسایش جان است 39شمارهٔ ۱۳۷: زلف تو به هر آب مصفا نتوان شست 40شمارهٔ ۱۳۸: ای عید دوم آمده روی چو نگارت 41شمارهٔ ۱۳۹: ای قبله صاحب نظران، روی چو ماهت 42شمارهٔ ۱۴۰: دلی کش صبر نبود آن من نیست 43شمارهٔ ۱۴۱: دل کازاد باشد آن من نیست 44شمارهٔ ۱۴۲: به بالین غریبانت گذر نیست 45شمارهٔ ۱۴۳: دل ما را ز دست غم امان نیست 46شمارهٔ ۱۴۴: مرا در آرزویت غم ندیم است 47شمارهٔ ۱۴۵: گرفته در بر اندام تو سیم است 48شمارهٔ ۱۴۶: ز من نازک میانی دور مانده ست 49شمارهٔ ۱۴۷: دل مسکین من در بند مانده ست 50شمارهٔ ۱۴۸: مجو صبرم که جای آن نمانده ست 51شمارهٔ ۱۴۹: نگارا، چون تو زیبا کس ندیده ست 52شمارهٔ ۱۵۰: مرا وقتی دلی آزاد بوده ست 53شمارهٔ ۱۵۱: منم امروز و صد تیمار در دست 54شمارهٔ ۱۵۲: صبا، گردی ازان زلف دو تا خاست 55شمارهٔ ۱۵۳: گل امشب آخر شب مست برخاست 56شمارهٔ ۱۵۴: نسیما، آن گل شبگیر چونست 57شمارهٔ ۱۵۵: من و شب زندگانی من اینست 58شمارهٔ ۱۵۶: به هر بیتی که وصف آن رخانست 59شمارهٔ ۱۵۷: بیا کز رفتنت جانم خرابست 60شمارهٔ ۱۵۸: مرا داغ تو بر جان یادگارست 61شمارهٔ ۱۵۹: مرا از روی خوبان، قبله پیش است 62شمارهٔ ۱۶۰: مرا در سر هوای نازنینی ست 63شمارهٔ ۱۶۱: نگارا، روز عیش و شادمانیست 64شمارهٔ ۱۶۲: ندانستم که اهلیت گناهست 65شمارهٔ ۱۶۳: بیا ساقی که ایام بهار است 66شمارهٔ ۱۶۴: نگویم در تو عیبی، ای پسر، هست 67شمارهٔ ۱۶۵: دلم زو شب حدیث ناز می گفت 68شمارهٔ ۱۶۶: جفا کز وی برین جان زبون رفت 69شمارهٔ ۱۶۷: تماشا گاه جانها شد خیالت 70شمارهٔ ۱۶۸: بیا، ای دیده شهری به سویت 71شمارهٔ ۱۶۹: دریاب که جان خراب گشته ست 72شمارهٔ ۱۷۰: بازش هوس شکار برخواست 73شمارهٔ ۱۷۱: خط کز لب آن پسر دمیده ست 74شمارهٔ ۱۷۲: عشق تو بلای جان بسندست 75شمارهٔ ۱۷۳: ما را دل زار مستمند است 76شمارهٔ ۱۷۴: چشمم که بر روی تو فتاده ست 77شمارهٔ ۱۷۵: آنجاست دل من و هم آنجاست 78شمارهٔ ۱۷۶: زلف تو هنوز تابدار است 79شمارهٔ ۱۷۷: چشمت که میان خواب نازست 80شمارهٔ ۱۷۸: یک موی ترا هزار دام است 81شمارهٔ ۱۷۹: زلف سیه تو مشک چین است 82شمارهٔ ۱۸۰: می نوش که دور شادمانیست 83شمارهٔ ۱۸۱: ای خوانده، بتان حسن شاهت 84شمارهٔ ۱۸۲: دیوانه شدم در آرزویت 85شمارهٔ ۱۸۳: وقتی غباری زاستان بفرست سوی چاکرت 86شمارهٔ ۱۸۴: روز نوروزست و ساقی جام صهبا برگرف ...87شمارهٔ ۱۸۵: شهسوارم آمد و از سینه جان را برگر ...88شمارهٔ ۱۸۶: هر قدم کاندر راه آن سرو خرامان بر ...89شمارهٔ ۱۸۷: روزگاری شد که دل با داغ هجران خو ...90شمارهٔ ۱۸۸: سرو به دید آن قد و رعنایی ازان با ...91شمارهٔ ۱۸۹: باز جانا، آتش شوق تو در جان جا گر ...92شمارهٔ ۱۹۰: آفت دین مسلمانی جز آن عیار نیست 93شمارهٔ ۱۹۱: ای که بی خاک درت در دیده من نور ن ...94شمارهٔ ۱۹۲: ماه تابانست و همچون روی تو تابنده ...95شمارهٔ ۱۹۳: چون به گیتی هر چه می آید، روان خو ...96شمارهٔ ۱۹۴: دیدمش امروز و شب در دل کنون خواهد ...97شمارهٔ ۱۹۵: با غمش خو کردم امشب، گر چه در زار ...98شمارهٔ ۱۹۶: چون گذر بر خاک داری بر سرت این با ...99شمارهٔ ۱۹۷: یار اگر برگشت در تیمار بودن هم خو ...100شمارهٔ ۱۹۸: یار دل برداشت وز رنج دل ما غم ندا ...101شمارهٔ ۱۹۹: رفت یار و آرزوی او ز جان من نرفت 102شمارهٔ ۲۰۰: آن سوار کج کله کز ناز سلطان من اس ...103شمارهٔ ۲۰۱: سرو بستان ملاحت قامت رعنای تست 104شمارهٔ ۲۰۲: خرم آن چشمی که هر روزش نظر بر روی ...105شمارهٔ ۲۰۳: آن که زلف و عارض او غیرت روز و شب ...106شمارهٔ ۲۰۴: دل ز انعامت، مها، با التفاتی قانع ...107شمارهٔ ۲۰۵: شربت وصلت نجویم کار من خون خوردن ...108شمارهٔ ۲۰۶: هر مژه از غمزه خون ریز تو ناوک زن ...109شمارهٔ ۲۰۷: تا خیال روی او را دیده در تب دیده ...110شمارهٔ ۲۰۸: تا خیال نقطه خالت سواد چشم ماست 111شمارهٔ ۲۰۹: بی رخت از پا فتادم، بی لبت رفتم ز ...112شمارهٔ ۲۱۰: بس که زلف سرکشت در کار دلها در نش ...113شمارهٔ ۲۱۱: ساقیا، می ده که امروزم سر دیوانگی ...114شمارهٔ ۲۱۲: خانه ام ویران شد از سودای خوبان ع ...115شمارهٔ ۲۱۳: روزی از دست جفا آخر عنان بستانمت 116شمارهٔ ۲۱۴: بی قرارم کرد زلف بی قرار کافرت 117شمارهٔ ۲۱۵: عاشق سوخته دل زنده به جانی دگر اس ...118شمارهٔ ۲۱۶: در شب هجر که از روز قیامت بتر است 119شمارهٔ ۲۱۷: برگ ریز آمد و برگ گل و گلزار برفت 120شمارهٔ ۲۱۸: رفتی از پیش من و نقش تو از پیش نر ...121شمارهٔ ۲۱۹: فتنه اهل نظر چون به جهان طلعت اوس ...122شمارهٔ ۲۲۰: ترک من دی به رهی مست و خرامان بگذ ...123شمارهٔ ۲۲۱: شد هوا سرد، کنون موسم خرگاه کجاست 124شمارهٔ ۲۲۲: بند جانم ز خم سلسله موی کسی ست 125شمارهٔ ۲۲۳: کشته تیغ جفایت دل درویش من است 126شمارهٔ ۲۲۴: هر که را در سر زلف صنمی دسترسی اس ...127شمارهٔ ۲۲۵: یارب، اندر سر هر موی تو چندان چه ...128شمارهٔ ۲۲۶: روزگاریست که در خاطرم آشوب و فلان ...129شمارهٔ ۲۲۷: عشق با جان بهم از سینه برون خواهد ...130شمارهٔ ۲۲۸: تا ندانی ز دلم یار برون خواهد رفت 131شمارهٔ ۲۲۹: باز شب آمد و خواب از سر من بیرون ...132شمارهٔ ۲۳۰: باد نوروز چو دنباله جان ما داشت 133شمارهٔ ۲۳۱: دوش لعل تو مرا تا به سحر مهمان دا ...134شمارهٔ ۲۳۲: تا زید بنده غم عشق به جان خواهد د ...135شمارهٔ ۲۳۳: ساقیا، باده ده امروز که جانان این ...136شمارهٔ ۲۳۴: هر کس آنجا که می و شاهد و گلشن آن ...137شمارهٔ ۲۳۵: گر بگویم که درون دل من پنهان چیست 138شمارهٔ ۲۳۶: آنکه برده ست دلم زلف پریشان اینست 139شمارهٔ ۲۳۷: یا رب، اندر دل خاک آن گل خندان چو ...140شمارهٔ ۲۳۸: زلف شستش که به هر مو دل دیگر بسته ...141شمارهٔ ۲۳۹: ای خوش آن وقت که ما را دل بی غم ب ...142شمارهٔ ۲۴۰: هر که راکن مکن هوش و خرد در کارست 143شمارهٔ ۲۴۱: در سرم تا ز سر زلف تو سودایی هست 144شمارهٔ ۲۴۲: ستمی کز تو کشد مرد، ستم نتوان گفت 145شمارهٔ ۲۴۳: سر آن قامت چون سرو روان خواهم گشت 146شمارهٔ ۲۴۴: خبری ده به من، ای باد که جانان چو ...147شمارهٔ ۲۴۵: نه مرا خواب به چشم و نه مرا دل در ...148شمارهٔ ۲۴۶: شب و روز می بنالم ز جفای چشم مستت 149شمارهٔ ۲۴۷: صفتی ست آب حیوان، زدهان نوشخندت 150شمارهٔ ۲۴۸: منم و خیالبازی، شب و روز با جمالت 151شمارهٔ ۲۴۹: اثری نماند باقی ز من اندر آرزویت 152شمارهٔ ۲۵۰: گر چه سرو باغ را بالا خوش است 153شمارهٔ ۲۵۱: بار عشقت بر دلم باری خوش است 154شمارهٔ ۲۵۲: عاشقان را درد بی مرهم خوش است 155شمارهٔ ۲۵۳: کار بالای تو تا بالا گرفت 156شمارهٔ ۲۵۴: یار بی موجب دل از ما برگرفت 157شمارهٔ ۲۵۵: مردم از کوی تو چون بیدل نرفت 158شمارهٔ ۲۵۶: از تو بر خاطر مرا آزار نیست 159شمارهٔ ۲۵۷: مفلسی از پادشایی خوشتر است 160شمارهٔ ۲۵۸: یار ما را عزم رایی دیگر است 161شمارهٔ ۲۵۹: ترک من طره مشوش کرده است 162شمارهٔ ۲۶۰: مه غلام تست با رویی که هست 163شمارهٔ ۲۶۱: روی خوبت دلبری را پایه ای است 164شمارهٔ ۲۶۲: آمد آن یاری که در دل جای اوست 165شمارهٔ ۲۶۳: رنگی از حسن تو در روی گل است 166شمارهٔ ۲۶۴: ای نسیم صبحدم، یارم کجاست 167شمارهٔ ۲۶۵: چشم فتانت که دی بر رو نخفت 168شمارهٔ ۲۶۶: صد دل اندر زلف شب گون سوخت ست 169شمارهٔ ۲۶۷: ای دهانت، چشمه آب حیات 170شمارهٔ ۲۶۸: شکرین لعل تو کان نمک است 171شمارهٔ ۲۶۹: نرگس مست تو خواب آلوده است 172شمارهٔ ۲۷۰: ای که روی تو حیات جان است 173شمارهٔ ۲۷۱: تیر کدامین بلاست کان به کمان تو ن ...174شمارهٔ ۲۷۲: درد سر دوستان آه و فغان من است 175شمارهٔ ۲۷۳: عمر به پایان رسید در هوس روی دوست 176شمارهٔ ۲۷۴: هر که نگه در تو کرد بیش به بستان ...177شمارهٔ ۲۷۵: خوش بود آن بیدلی کز غم امانیش نیس ...178شمارهٔ ۲۷۶: نیست دلی کاندرو داغ جفای تو نیست 179شمارهٔ ۲۷۷: در چمن جان من سرو خرامان یکی ست 180شمارهٔ ۲۷۸: آنکه مزاج دلش باز ندانم که چیست 181شمارهٔ ۲۷۹: درد دلم را طبیب چاره ندانست 182شمارهٔ ۲۸۰: چون غم هجران او نداشت نهایت 183شمارهٔ ۲۸۱: ای سر کشیده از من، سر کشم به پیشت 184شمارهٔ ۲۸۲: چون در سخن درآمد لعل شکر مقالت 185شمارهٔ ۲۸۳: چابک تر از تو در همه عالم سوار نی ...186شمارهٔ ۲۸۴: خوش خلعتی ست جسم، ولی استوار نیست 187شمارهٔ ۲۸۵: شب نیست کز تو بر سر هر کو نفیر نی ...188شمارهٔ ۲۸۶: بیدار شو، دلا، که جهان جای خواب ن ...189شمارهٔ ۲۸۷: بیرون میاز پرده که ما را شکیب نیس ...190شمارهٔ ۲۸۸: مست ترا به هیچ میی احتیاج نیست 191شمارهٔ ۲۸۹: ناوک زنی چو غمزه او در زمانه نیست 192شمارهٔ ۲۹۰: ای دل، غمین مباش که جانان رسیدنی ...193شمارهٔ ۲۹۱: هر سو که با هزار کرشمه خرام تست 194شمارهٔ ۲۹۲: ای غمزه زن که تیر جفا در کمان تست 195شمارهٔ ۲۹۳: ای آرزوی دیده، دلم در هوای تست 196شمارهٔ ۲۹۴: جانا، کرشمه تو ره عقل و دین زده س ...197شمارهٔ ۲۹۵: خونخوار چشم تو که ره مرد و زن زده ...198شمارهٔ ۲۹۶: تا دیده در جمال تو دیدن گرفته است 199شمارهٔ ۲۹۷: بنگر که اشک دامن ما چون گرفته است 200شمارهٔ ۲۹۸: لشکر کشید عشق و دلم ترک جان گرفت 201شمارهٔ ۲۹۹: چشمت به عشوه جان دو صد ناتوان گرف ...202شمارهٔ ۳۰۰: زلف به ظلم گر چه جهانی فرو گرفت 203شمارهٔ ۳۰۱: امشب که چشم من به ته پای او بخفت 204شمارهٔ ۳۰۲: آب حیات من که نم از من دریغ داشت 205شمارهٔ ۳۰۳: زیر کله نمونه روی تو مه نداشت 206شمارهٔ ۳۰۴: ای باد، ازان بهار خبر ده که تا کج ...207شمارهٔ ۳۰۵: آن ترک نازنین که جهانی شکار اوست 208شمارهٔ ۳۰۶: ماییم کافتاب غلام جمال ماست 209شمارهٔ ۳۰۷: ای پیر، خاک پای تو نور سعادت است 210شمارهٔ ۳۰۸: از لعل آتشین تو دل کان آتش است 211شمارهٔ ۳۰۹: از بند زلف غمزدگان را سبب فرست 212شمارهٔ ۳۱۰: باز آن حریف بر سر سودای دیگرست 213شمارهٔ ۳۱۱: یارب، که این درخت گل از بوستان کی ...214شمارهٔ ۳۱۲: لعل لبت به چاشنی از انگبین به است 215شمارهٔ ۳۱۳: گر باغ پر شکوفه و گلزار خرم است 216شمارهٔ ۳۱۴: آن خط پر بلا که در آغاز رستن است 217شمارهٔ ۳۱۵: از عشق اگر دلت چو کبابی به تابه ا ...218شمارهٔ ۳۱۶: من کیستم که این غم تو با چو من کس ...219شمارهٔ ۳۱۷: ای آفتاب تافته از روی انورت 220شمارهٔ ۳۱۸: گیرم که نیست پرسش آزادگان فنت 221شمارهٔ ۳۱۹: ز آنگهی که دل من به سوی یار من اس ...222شمارهٔ ۳۲۰: ز بس که گوش جهانی پر از فغان من ا ...223شمارهٔ ۳۲۱: ز خون دل که به رخسار ماجرای من اس ...224شمارهٔ ۳۲۲: رخت ولایت چشم پر آب را بگرفت 225شمارهٔ ۳۲۳: مهی گذشت که آن مه به سوی ما نگذشت 226شمارهٔ ۳۲۴: مرا کرشمه آن ترک گلعذار بکشت 227شمارهٔ ۳۲۵: چو خشم مست تو در خوابگاه ناز بخفت 228شمارهٔ ۳۲۶: شب فراق سیاه و مرا سیاه تر است 229شمارهٔ ۳۲۷: هنوز آن رخ چون ماه پیش چشم من است 230شمارهٔ ۳۲۸: کسی که عشق نبازد نه آدمی سنگ است 231شمارهٔ ۳۲۹: شکوفه غالیه بو گشت و باغ گل رنگ ا ...232شمارهٔ ۳۳۰: چه داغهاست که بر سینه فگارم نسیت 233شمارهٔ ۳۳۱: مرا به عشق دل خویش نیز محرم نیست 234شمارهٔ ۳۳۲: بیا بیا که مرا طاقت جدایی نیست 235شمارهٔ ۳۳۳: کدام سنگدلت شیوه جفا آموخت 236شمارهٔ ۳۳۴: سپیده دم که زمانه ز رخ نقاب انداخ ...237شمارهٔ ۳۳۵: چه تیر بود که چشم تو ناگهان انداخ ...238شمارهٔ ۳۳۶: رخ تو رشته زلف از برای آن آویخت 239شمارهٔ ۳۳۷: کجاست دل که غمت را نهان تواند داش ...240شمارهٔ ۳۳۸: نگار من که ز جنبیدن صبا خفته ست 241شمارهٔ ۳۳۹: ترا به دین و دیانت درون بپاید راس ...242شمارهٔ ۳۴۰: هلال عید جهان را به نور خویش آراس ...243شمارهٔ ۳۴۱: بیا که بی تو دل خسته غرق خوناب ست 244شمارهٔ ۳۴۲: بهار غالیه در دامن صبا سوده ست 245شمارهٔ ۳۴۳: بر آن لبی که شکر با حلاوتش شوراست 246شمارهٔ ۳۴۴: مرا به سوی تو پیوند دوستی خام است 247شمارهٔ ۳۴۵: رسید فصل گل و باد عنبر افشان است 248شمارهٔ ۳۴۶: هنوز آن که نشینیم با تو در سینه س ...249شمارهٔ ۳۴۷: شوق توام باز گریبان گرفت 250شمارهٔ ۳۴۸: جان که چنین تب کش سودای تست 251شمارهٔ ۳۴۹: آنکه دلم شیفته روی اوست 252شمارهٔ ۳۵۰: حسن تو کاندیشه به کارش گم است 253شمارهٔ ۳۵۱: شاخ گل از نسیم جلوه گر است 254شمارهٔ ۳۵۲: دامن گل ز ابر پر گهر است 255شمارهٔ ۳۵۳: شب گذشته ست و اول سحر است 256شمارهٔ ۳۵۴: موی را نیست این میان که تراست 257شمارهٔ ۳۵۵: هر که در پیش چشم روشن ماست 258شمارهٔ ۳۵۶: عشق اگر چه نشان بخت بد است 259شمارهٔ ۳۵۷: با غمت شادی جهان هوس است 260شمارهٔ ۳۵۸: این جفا کارییت که نو به نو است 261شمارهٔ ۳۵۹: رخ تو نور دیده قمر است 262شمارهٔ ۳۶۰: تن پاکت که زیر پیرهن است 263شمارهٔ ۳۶۱: روی نیکوی تو ز مه کم نیست 264شمارهٔ ۳۶۲: سرو را با قد تو هستی نیست 265شمارهٔ ۳۶۳: یار ما دل ز دوستان برداشت 266شمارهٔ ۳۶۴: ترک مستم که قصد ایمان داشت 267شمارهٔ ۳۶۵: از رخت ارغوان نمودار است 268شمارهٔ ۳۶۶: ترک من دی سخن به ره می گفت 269شمارهٔ ۳۶۷: آنچه بر جان من ز غم رفته ست 270شمارهٔ ۳۶۸: گل ز رخساره تو بی آب است 271شمارهٔ ۳۶۹: هر که روی تو دید جان دانست 272شمارهٔ ۳۷۰: بنده را با تو دوستداری خوست 273شمارهٔ ۳۷۱: سر زلف تو تا بجنبیده ست 274شمارهٔ ۳۷۲: نگار من امشب سر ناز داشت 275شمارهٔ ۳۷۳: دلم برد و بوی وفایی نداشت 276شمارهٔ ۳۷۴: گلستان نسیم سحر یافته ست 277شمارهٔ ۳۷۵: دل من به جانانی آویخته ست 278شمارهٔ ۳۷۶: صبا کو به بوی تو جان پرور است 279شمارهٔ ۳۷۷: کجا دولت وصلش آرم به دست 280شمارهٔ ۳۷۸: بتی کز ویم رو به دیوانگی ست 281شمارهٔ ۳۷۹: خم تهی گشت و هنوزم جان ز می سیراب ...282شمارهٔ ۳۸۰: صد بلا افتاد و صد فتنه بخاست 283شمارهٔ ۳۸۱: گر ترا ناز و بدخویی این است 284شمارهٔ ۳۸۲: بهار آمد و گلهای بوستان بشکفت 285شمارهٔ ۳۸۳: یار چون با ماست بهر دیدنش تعجیل چ ...286شمارهٔ ۳۸۴: بدان بهانه که حسنی ست بس فراوانت 287شمارهٔ ۳۸۵: باز مست آمدنش نازکنان از جایی ست 288شمارهٔ ۳۸۶: کسی را به دور حسن تو پروای خواب ن ...289شمارهٔ ۳۸۷: از من آن کامیاب را چه غم است 290شمارهٔ ۳۸۸: هر عاشقی که ترسد از طعنه و ملامت 291شمارهٔ ۳۸۹: یارب، چه شد کان ترک ما ترک محبان ...292شمارهٔ ۳۹۰: زلف مشکینش که گویی را به چوگان یا ...293شمارهٔ ۳۹۱: خنده هرگز دهنی همچو دهان تو نیافت 294شمارهٔ ۳۹۲: یک سخن گر من ازان جان و جهان خواه ...295شمارهٔ ۳۹۳: یا رب، آن زلف تو هیچ اشکنه بی دل ...296شمارهٔ ۳۹۴: دردا که با من آن بت نامهربان نساخ ...297شمارهٔ ۳۹۵: با این جمال روی صنم دیدنم خطاست 298شمارهٔ ۳۹۶: خیال روی تو چون در ناب در نظر است 299شمارهٔ ۳۹۷: رخت کز آتش تبها به تاب در عرق است 300شمارهٔ ۳۹۸: جمال دوست مرا تا به چشم دیده شده ...301شمارهٔ ۳۹۹: دو اسپه پیک نظر می دوانم از چپ و ...302شمارهٔ ۴۰۰: لطافت تو چنان در خیال ما بنشست 303شمارهٔ ۴۰۱: بیا که دل بشد از انتظار آمدنت 304شمارهٔ ۴۰۲: چه وزن ماه سما را برابر رویت 305شمارهٔ ۴۰۳: به خود مبین که چو روی من آفتابی ه ...306شمارهٔ ۴۰۴: رخش بدیدم و گفتم که بوستان این اس ...307شمارهٔ ۴۰۵: دو زلف تو که سر اندر زمین رسانیده ...308شمارهٔ ۴۰۶: ای داشته به سر ز رعونت کلاه کج 309شمارهٔ ۴۰۷: توانگری به دل است، ای گدای با صد ...310شمارهٔ ۴۰۸: به غیر جام دمادم مجوی همدم هیچ 311شمارهٔ ۴۰۹: ای دستت از نگار سفید و سیاه و سرخ 312شمارهٔ ۴۱۰: ز من در هجر او هر دم فغان زار می ...313شمارهٔ ۴۱۱: شد از عشقت دلم خون و جگر افگار و ...314شمارهٔ ۴۱۲: ندانم تا چه باد است این که از گلز ...315شمارهٔ ۴۱۳: نگارم در گلستان رفت و خارم پیش می ...316شمارهٔ ۴۱۴: صبا می جنبد و آن مست ما را خواب م ...317شمارهٔ ۴۱۵: زمستان می رود، ایام گلها پیش می آ ...318شمارهٔ ۴۱۶: مگر غنچه ز روی یار من شرمنده می آ ...319شمارهٔ ۴۱۷: مرا باز از طریق ساقی خود یاد می آ ...320شمارهٔ ۴۱۸: چه شد کان سرو سیم اندام سوی من نم ...321شمارهٔ ۴۱۹: به گل گشت چمن چون گلستان من برون ...322شمارهٔ ۴۲۰: چه فرخ ساعتی باشد که یار از در در ...323شمارهٔ ۴۲۱: مبادا کز شکار آن خیره کش یکسر درو ...324شمارهٔ ۴۲۲: سحرگاهان که باد از سوی گل عنبرفشا ...325شمارهٔ ۴۲۳: مرا هر شب زدیده خون دل غلتان فرود ...326شمارهٔ ۴۲۴: که می آید چنین، یارب، مگر مه بر ز ...327شمارهٔ ۴۲۵: پس از ماهیم دوش از وعده دیدار خوا ...328شمارهٔ ۴۲۶: نه از نقاش چین هرگز چنین صورتگری ...329شمارهٔ ۴۲۷: چه پنداری که من از عاشقی بیگانه خ ...330شمارهٔ ۴۲۸: به پیران سر به کوی عاشقی رندانه خ ...331شمارهٔ ۴۲۹: من از جور و جفای دلبران دیوانه خو ...332شمارهٔ ۴۳۰: مرو زینسان که هر سو جامه جان چاک ...333شمارهٔ ۴۳۱: شبی، ای باد، سوی آن رخ گلگون نخوا ...334شمارهٔ ۴۳۲: سخن می گفتم از لبهاش در کامم زبان ...335شمارهٔ ۴۳۳: ز عارض، طره بالا کن که کار خلق در ...336شمارهٔ ۴۳۴: کسی را کاین چنین زلف و بناگوش آن ...337شمارهٔ ۴۳۵: ترا از وجه دل بردن ورای حسن آن با ...338شمارهٔ ۴۳۶: مرا تا آشنایی با بتان دل ربا باشد 339شمارهٔ ۴۳۷: مبارک بامدادی کان جمال اندر نظر ب ...340شمارهٔ ۴۳۸: سخن در پرده می گویی، زبان دانی هم ...341شمارهٔ ۴۳۹: خوشم کردی به دشنامی توقع بیش می ب ...342شمارهٔ ۴۴۰: به چشمم تا خیال لعل آن قصاب می گر ...343شمارهٔ ۴۴۱: هنوزت ناز گرد چشم خواب آلود می گر ...344شمارهٔ ۴۴۲: همه شب در دلم آن کافر خون خوار می ...345شمارهٔ ۴۴۳: کسی کش چون تویی در دل همه شب تا س ...346شمارهٔ ۴۴۴: سپهر هفتمین کانجا بسی برج روان گر ...347شمارهٔ ۴۴۵: دلم را گاه آن آمد که کام از عیش ب ...348شمارهٔ ۴۴۶: بسند است آنکه زلف بناگوشت علم گیر ...349شمارهٔ ۴۴۷: خوشم کاب دو چشم من همه روی زمین گ ...350شمارهٔ ۴۴۸: سوار چابک من باز عزم لشکری دارد 351شمارهٔ ۴۴۹: مه روزه رسید و آفتابم روزه می دار ...352شمارهٔ ۴۵۰: اگر آن جادوی خونخواره نرگس در فسو ...353شمارهٔ ۴۵۱: میا غمزه زنان بیرون که هویی در جه ...354شمارهٔ ۴۵۲: به روی چون گلت هر گه که این چشم ت ...355شمارهٔ ۴۵۳: چو زلفش فتنه شد بر جان، دلم آباد ...356شمارهٔ ۴۵۴: مهش گویم، و لیکن مه سخن گفتن نمی ...357شمارهٔ ۴۵۵: چه پوشی پرده بر رویی که آن پنهان ...358شمارهٔ ۴۵۶: زهی از درد خود یک چشم را بینم نمی ...359شمارهٔ ۴۵۷: بت محمل نشین من مگر حالم نمی داند 360شمارهٔ ۴۵۸: چو جان عاشقان آن ماه را سلطان و خ ...361شمارهٔ ۴۵۹: دمی نبود که آن غمزه جهانی خون نمی ...362شمارهٔ ۴۶۰: زمانی نیست کز دست تو جان من نمی س ...363شمارهٔ ۴۶۱: همه مستی خلق از ساغر و پیمانه می ...364شمارهٔ ۴۶۲: هوایی می رسد کز سر گریبان چاک خوا ...365شمارهٔ ۴۶۳: دلت هر لحظه می گردد کجا روی وفا ر ...366شمارهٔ ۴۶۴: مشو پنهان برون آ، عالمی را جان بی ...367شمارهٔ ۴۶۵: رخی داری که وصف آن به خاطر در نمی ...368شمارهٔ ۴۶۶: چو ترک مست من هر لحظه ای سوی دگر ...369شمارهٔ ۴۶۷: چه خوش صبحی دمید امشب مرا از روی ...370شمارهٔ ۴۶۸: دروغ و راستی کان غمزه غماز پیوندد 371شمارهٔ ۴۶۹: بتی کو هر دمم دشنامهای شکرین بخشد 372شمارهٔ ۴۷۰: دلم برون شد از غمت، غمت ز دل برون ...373شمارهٔ ۴۷۱: دل باز به جوش آمد، جانان که می آی ...374شمارهٔ ۴۷۲: ما را تو صنم باشی، دیگر به چه کار ...375شمارهٔ ۴۷۳: شمع من اگر یک شب از خانه برون آید 376شمارهٔ ۴۷۴: از شیفتگان چون من، سر باز برون نا ...377شمارهٔ ۴۷۵: گفتم که ترا آخر دل خانه نمی یابد 378شمارهٔ ۴۷۶: آن دل به چه کار آید کان خانه تو ن ...379شمارهٔ ۴۷۷: چشمت گهی از غمزه هشیار نخواهد شد 380شمارهٔ ۴۷۸: آن را که سر و کاری با چون تو نگار ...381شمارهٔ ۴۷۹: دردا که دگر ما را آن یار نمی پرسد 382شمارهٔ ۴۸۰: ماهی که به سوی خود صد دل نگران بی ...383شمارهٔ ۴۸۱: چون بهر خرامیدن بارم ز زمین خیزد 384شمارهٔ ۴۸۲: دولت نه به زور است و به زاری چه ت ...385شمارهٔ ۴۸۳: حاصل اگر از زلف تو یک بار توان کر ...386شمارهٔ ۴۸۴: تا غمزه خون ریز تو قصد دل ما کرد 387شمارهٔ ۴۸۵: زلفین تو سرگشته چو باد سحرم کرد 388شمارهٔ ۴۸۶: یک دل به سر کوی تو آباد نیابند 389شمارهٔ ۴۸۷: عشاق حیات از لب خندان تو یابند 390شمارهٔ ۴۸۸: شب دلشدگان دیده بیدار نبندند 391شمارهٔ ۴۸۹: صد جان به یکی دانگ به بازار فروشن ...392شمارهٔ ۴۹۰: من بنده آن روی که دیدن نگذارند 393شمارهٔ ۴۹۱: ماییم درون سوخته، بیرون شده ای چن ...394شمارهٔ ۴۹۲: ای کز رخ تو دیده، همه جان و جهان ...395شمارهٔ ۴۹۳: هندوی مرا کشتن ترکانه ببیند 396شمارهٔ ۴۹۴: باد آمد و بویی زنگارم نرسانید 397شمارهٔ ۴۹۵: بویی ز سر زلف نگارین به من آرید 398شمارهٔ ۴۹۶: باد آمد و زان سرو خرامان خبر آورد 399شمارهٔ ۴۹۷: یک خنده بزن، زان لب لعل شکرآلود 400شمارهٔ ۴۹۸: ای هم نفسان، یک نفسم باز گذارید 401شمارهٔ ۴۹۹: دل رفت به سوی تو، همان سوی که شد ...402شمارهٔ ۵۰۰: ای زلف تو دام دل دانا و خردمند 403شمارهٔ ۵۰۱: عاقل ندهد عاشق دل سوخته را پند 404شمارهٔ ۵۰۲: روزی مگر این بسته در ما بگشایند 405شمارهٔ ۵۰۳: آن سرو خرامنده که جستم، به بر آمد 406شمارهٔ ۵۰۴: هر سر که به سودای تو از پای در آم ...407شمارهٔ ۵۰۵: ترسم که از اطراف جهان دود برآید 408شمارهٔ ۵۰۶: گر بار دگر ماه من از بام برآید 409شمارهٔ ۵۰۷: سروی چو تو در خلخ و نوشاد نباشد 410شمارهٔ ۵۰۸: یک روز به عمری ز منت یاد نیاید 411شمارهٔ ۵۰۹: بر آب رخت یک گل سیراب نیاید 412شمارهٔ ۵۱۰: روزی اگر آن ماه به مهمان من آید 413شمارهٔ ۵۱۱: گر چشم من از صورت تو دور نباشد 414شمارهٔ ۵۱۲: سروی چو تو در اچه و در تته نباشد 415شمارهٔ ۵۱۳: بی نرگس تو خواب ندانم که چه باشد 416شمارهٔ ۵۱۴: دل بسته بالای یکی تنگ قبا شد 417شمارهٔ ۵۱۵: تا جان مرا از لب لعل تو خبر شد 418شمارهٔ ۵۱۶: آباد نشد دل که خراب پسران شد 419شمارهٔ ۵۱۷: آن کودک نورسته که سیمین بدنی شد 420شمارهٔ ۵۱۸: ما را غم آن شوخ، اگر بنده نسازد 421شمارهٔ ۵۱۹: جانا، اگرم درد تو دیوانه نسازد 422شمارهٔ ۵۲۰: جان تشنگی از شربت عناب تو دارد 423شمارهٔ ۵۲۱: دیوانه دلم زلف پریشان که دارد 424شمارهٔ ۵۲۲: رویی که تو داری گل سیراب ندارد 425شمارهٔ ۵۲۳: دل نیست که در وی غم دلدار نگنجد 426شمارهٔ ۵۲۴: چون مرغ سحر از غم گلزار بنالد 427شمارهٔ ۵۲۵: یارم چو به خنده شکر بسته گشاید 428شمارهٔ ۵۲۶: جایی گذرت، ای بت چالاک، نیفتد 429شمارهٔ ۵۲۷: آن را که غمی باشد و گفتن نتواند 430شمارهٔ ۵۲۸: من سرو ندیدم که به بالای تو ماند 431شمارهٔ ۵۲۹: هر کس که تقرب ز وصال تو نجوید 432شمارهٔ ۵۳۰: کجا بودی، بگو، ای سرو آزاد 433شمارهٔ ۵۳۱: ندانم تا ترا در دل چه افتاد 434شمارهٔ ۵۳۲: برفت آن دل که با صبر آشنا بود 435شمارهٔ ۵۳۳: مرا با تو که شب بیداریی بود 436شمارهٔ ۵۳۴: شکر پیش لبت شیرین نگویند 437شمارهٔ ۵۳۵: سخن پیش رخش زیبا مگویید 438شمارهٔ ۵۳۶: رخ آن شوخ پنهانی ببینید 439شمارهٔ ۵۳۷: لب از تو وز شکر پیمانه ای چند 440شمارهٔ ۵۳۸: ز اهل عقل نپسندد خردمند 441شمارهٔ ۵۳۹: مرا تا با تو افتاده ست پیوند 442شمارهٔ ۵۴۰: از آن اهل نظر در غم اسیرند 443شمارهٔ ۵۴۱: لبت را جان توان خواندن، ولیکن 444شمارهٔ ۵۴۲: چو نقش صورتش در آب و گل ماند 445شمارهٔ ۵۴۳: به هر درد و غمی دل مبتلا شد 446شمارهٔ ۵۴۴: دلم زینسان که زار و مبتلا شد 447شمارهٔ ۵۴۵: چو ماه روزه از اوج سما شد 448شمارهٔ ۵۴۶: به ملک فتنه تا زلفش علم شد 449شمارهٔ ۵۴۷: دل عاشق چرا شیدا نباشد 450شمارهٔ ۵۴۸: دل ما را شکیب از جان نباشد 451شمارهٔ ۵۴۹: وفا در نیکوان چندان نباشد 452شمارهٔ ۵۵۰: کسی کز عاشقی بیزار باشد 453شمارهٔ ۵۵۱: بتا، مانند تو مهوش نباشد 454شمارهٔ ۵۵۲: چمن را رنگ و بو چندین نباشد 455شمارهٔ ۵۵۳: دلی دارم که جز جانان نخواهد 456شمارهٔ ۵۵۴: دلم بی وصل جانان جان نخواهد 457شمارهٔ ۵۵۵: از آن سنبل که گل سر بار دارد 458شمارهٔ ۵۵۶: سوار من که ره در سینه دارد 459شمارهٔ ۵۵۷: فلک با کس دل یکتا ندارد 460شمارهٔ ۵۵۸: بتی کز دیدنش جان مست گردد 461شمارهٔ ۵۵۹: جفا کن بو که این دل بازگردد 462شمارهٔ ۵۶۰: زهر تن چشم او جان را بدزدد 463شمارهٔ ۵۶۱: زمانه چون تو دلجویی ندارد 464شمارهٔ ۵۶۲: دلی کو چون تو دلداری ندارد 465شمارهٔ ۵۶۳: دل من خون شد و جانان نداند 466شمارهٔ ۵۶۴: دلم جز کوی تو مسکن نداند 467شمارهٔ ۵۶۵: اگر چشم تو روزی بر مه افتد 468شمارهٔ ۵۶۶: مهی چون او به دست من نیفتد 469شمارهٔ ۵۶۷: گر او بی یاد ما در می نیفتد 470شمارهٔ ۵۶۸: خطی از لعل جانان می برآید 471شمارهٔ ۵۶۹: به سالی کی چنین ماهی برآید 472شمارهٔ ۵۷۰: مه او چون به ماهی برنیاید 473شمارهٔ ۵۷۱: سر زلف تو یاری را نشاید 474شمارهٔ ۵۷۲: گهیت از آشنایان یاد ناید 475شمارهٔ ۵۷۳: ببین تا دیده چند افسون نماید 476شمارهٔ ۵۷۴: صبا آمد، ولی دل بازنامد 477شمارهٔ ۵۷۵: نگارا، از من مسکین چه خیزد 478شمارهٔ ۵۷۶: غم من شادی کس را نپرسد 479شمارهٔ ۵۷۷: از یاد تو دل جدا نخواهد شد 480شمارهٔ ۵۷۸: امشب بت ما به نزد ما بود 481شمارهٔ ۵۷۹: وقتی دل ما ازان ما بود 482شمارهٔ ۵۸۰: عشق آمد و دل ز دست ما برد 483شمارهٔ ۵۸۱: یاری دل ما به رایگان برد 484شمارهٔ ۵۸۲: تاب رخت آفتاب ناورد 485شمارهٔ ۵۸۳: ای همنفسان که پیش یارید 486شمارهٔ ۵۸۴: با یار ز من خبر بگویید 487شمارهٔ ۵۸۵: از رنگ رخت قمر توان کرد 488شمارهٔ ۵۸۶: فریاد، ز غمزه تو فریاد 489شمارهٔ ۵۸۷: خطی که قرین حال باشد 490شمارهٔ ۵۸۸: گر مه چو تو با جمال باشد 491شمارهٔ ۵۸۹: آن را غم تو یار باشد 492شمارهٔ ۵۹۰: گر یار به دل درون نباشد 493شمارهٔ ۵۹۱: آن دوست که بود خصم جان شد 494شمارهٔ ۵۹۲: فریاد که عشق کهنه نو شد 495شمارهٔ ۵۹۳: جانا، چو تویی دگر نیاید 496شمارهٔ ۵۹۴: هنگام گل است و باده باید 497شمارهٔ ۵۹۵: چون سرو تو از قبا برآید 498شمارهٔ ۵۹۶: گر دلبر من بر من آید 499شمارهٔ ۵۹۷: یاری که طریق ناز دارد 500شمارهٔ ۵۹۸: گل رنگ نگار ما ندارد 501شمارهٔ ۵۹۹: بی یاد تو غم جهان نسوزد 502شمارهٔ ۶۰۰: چشمم همه روز خون تراود 503شمارهٔ ۶۰۱: آن کیست که از خدا نترسد 504شمارهٔ ۶۰۲: بیداد غم، ار دلم بگوید 505شمارهٔ ۶۰۳: ناله برآید هر طرف کان بت خرامان د ...506شمارهٔ ۶۰۴: در ره بماند این چشم تر، کان شوخ م ...507شمارهٔ ۶۰۵: برنامد آهی از دلم، زلفت پریشان از ...508شمارهٔ ۶۰۶: دیرینه دردی داشتم، بازم همان آغاز ...509شمارهٔ ۶۰۷: ما را نکردی گر حلال از لب شراب نا ...510شمارهٔ ۶۰۸: ما را چه جان باشد که تو بر ما فشا ...511شمارهٔ ۶۰۹: سیمین تن و خارا دلی، گر گفتنم یار ...512شمارهٔ ۶۱۰: آرام جان می رود، دل را صبوری چون ...513شمارهٔ ۶۱۱: باز آن بلای عاشقان اینک به صحرا م ...514شمارهٔ ۶۱۲: می خواهد آن سرو روان کامروز در صح ...515شمارهٔ ۶۱۳: جانم فدای قامتی کافاق را حیران کن ...516شمارهٔ ۶۱۴: شب کان مه من بر دلم از غصه پیکان ...517شمارهٔ ۶۱۵: خاطر بسوی دلبری هر لحظه ما را می ...518شمارهٔ ۶۱۶: شمشیر کین باز آن صنم بر قصد دلها ...519شمارهٔ ۶۱۷: نازک رخ جانان من بوی گل خندان دهد 520شمارهٔ ۶۱۸: گر گشت آن سرو روان روزی سوی گلشن ...521شمارهٔ ۶۱۹: شبهای عاشق را گهی صبح طرب کمتر دم ...522شمارهٔ ۶۲۰: چند ز دور بینمت، وه که دلم کباب ش ...523شمارهٔ ۶۲۱: سال نو است و عشق نو عشرت یار من چ ...524شمارهٔ ۶۲۲: چون ز نسیم صبحدم زلف تو در هوا شو ...525شمارهٔ ۶۲۳: شاه سوار من نگر مست و خراب می رود 526شمارهٔ ۶۲۴: هر که چو تو به نیکویی آفت عقل و ج ...527شمارهٔ ۶۲۵: زلف تو باز فتنه را رشته دراز می د ...528شمارهٔ ۶۲۶: هر که دمی به یاد آن دلبر مه لقا ز ...529شمارهٔ ۶۲۷: به چه کار آیدم آن دل که نه در کار ...530شمارهٔ ۶۲۸: خرم آن روز که دیدار تو پیش نظر آی ...531شمارهٔ ۶۲۹: چند گاهی دگر ار چشم تو در ناز بما ...532شمارهٔ ۶۳۰: باز شب افتاد و ما را دل همان جا ش ...533شمارهٔ ۶۳۱: دوش ما بودیم و آن مهر و، شب مهتاب ...534شمارهٔ ۶۳۲: ای خوش آن وقتی که آن بدعهد با ما ...535شمارهٔ ۶۳۳: ای خوش آن وقتی که ما را دل به جای ...536شمارهٔ ۶۳۴: تا جهان بود، از جهان هرگز دلم خرم ...537شمارهٔ ۶۳۵: چشم یارم دوش بی هنگام خواب آورده ...538شمارهٔ ۶۳۶: شب رسید آن شمع کو عمری درون سینه ...539شمارهٔ ۶۳۷: من ز جانان گر چه صد اندوه جان خوا ...540شمارهٔ ۶۳۸: باز از رندی علم بر آسمان خواهم کش ...541شمارهٔ ۶۳۹: صبحگه، یارب، حدیثی زان دو لب خواه ...542شمارهٔ ۶۴۰: از لبت گر خط میگون سر برون خواهم ...543شمارهٔ ۶۴۱: خوبرویان چون به سلطانی علم بالا ک ...544شمارهٔ ۶۴۲: باز گل بشکفت و گلرویان سوی بستان ...545شمارهٔ ۶۴۳: گر نظر بر چشم کافر کیش او خواهد ف ...546شمارهٔ ۶۴۴: باز گل می آید و دل در بلا خواهد ف ...547شمارهٔ ۶۴۵: دل ز دست من برفت و آرزوی دل بماند 548شمارهٔ ۶۴۶: رفتیم از چشم و در دل حسرت رویت بم ...549شمارهٔ ۶۴۷: عاشقان نقل غمت با باده احمر خورند 550شمارهٔ ۶۴۸: شهسوارانی که فتح قلعه دین کرده ان ...551شمارهٔ ۶۴۹: عاشقان تو ز تو تا صبح در خونابه ا ...552شمارهٔ ۶۵۰: چشمها را گوی کاین ناز و کرشمه کم ...553شمارهٔ ۶۵۱: ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب ...554شمارهٔ ۶۵۲: دوش بوی گل مرا از آشنایی یاد داد 555شمارهٔ ۶۵۳: آن همه دعوی که اول عقل دعوی دار ک ...556شمارهٔ ۶۵۴: یا رب، آن بالا مگر از آب حیوان ری ...557شمارهٔ ۶۵۵: آبرویم ز آتش سودای خوبان شد به با ...558شمارهٔ ۶۵۶: در شب هجران که روزی هیچ دشمن را م ...559شمارهٔ ۶۵۷: غمزه هایی کرد چشمش با دل این نامر ...560شمارهٔ ۶۵۸: ساقیا، می ده که بیرون سبزه های تر ...561شمارهٔ ۶۵۹: سبزه ای سبز است و آب روشن و سرو ب ...562شمارهٔ ۶۶۰: ای که چون جان رفته ای از پیش ما، ...563شمارهٔ ۶۶۱: بر بناگوشت بلای خط که سر بر می کن ...564شمارهٔ ۶۶۲: جان که چون تو دشمنی را دوست داری ...565شمارهٔ ۶۶۳: چشم تو مست است یا در خواب بازی می ...566شمارهٔ ۶۶۴: باز ترک مست من آهنگ بازی می کند 567شمارهٔ ۶۶۵: غمزه شوخت که قصد جان مردم می کند 568شمارهٔ ۶۶۶: دل که با خوبان بدخو آشنایی می کند 569شمارهٔ ۶۶۷: کافر خونخواه دنبال شکاری می رود 570شمارهٔ ۶۶۸: کالبد از دل تهی شد، گر چه جان بیر ...571شمارهٔ ۶۶۹: یارب! این اندیشه جانان ز جانم چون ...572شمارهٔ ۶۷۰: ما نخواهیم از غم خود کاشنا بیرون ...573شمارهٔ ۶۷۱: از دل غمگین هوای دلستانم چون رود 574شمارهٔ ۶۷۲: هر شبم جان بر لب آید، ناله زار آو ...575شمارهٔ ۶۷۳: گر کنی یاری و گر آزار، بر من بگذر ...576شمارهٔ ۶۷۴: یار من گویند آنجا گه گاهی بگذرد 577شمارهٔ ۶۷۵: گر به کوی عاشقان آن ماه گاهی بگذر ...578شمارهٔ ۶۷۶: من نمی خواهم که چشمم غیر آن رو بن ...579شمارهٔ ۶۷۷: دست ماه روزه تا در چشم عشرت خاک ز ...580شمارهٔ ۶۷۸: تا سرم باشد تمنای توام در سر بود 581شمارهٔ ۶۷۹: فرخ آن عیدی که جان قربانی جانان ب ...582شمارهٔ ۶۸۰: از سر کو آن پری چون ناگهان پیدا ش ...583شمارهٔ ۶۸۱: زلف گرد آور که بازم دل پریشان می ...584شمارهٔ ۶۸۲: تا چه ساعت بود، یارب، کان مسلمان ...585شمارهٔ ۶۸۳: تا خیال روی آن شمع شبستان دیده شد 586شمارهٔ ۶۸۴: یار ما را دل ز دست عاشقی صد پاره ...587شمارهٔ ۶۸۵: گر نمی بینم دمی در روی او غم می ک ...588شمارهٔ ۶۸۶: ناز کن، ای گل، که سرو بوستانی می ...589شمارهٔ ۶۸۷: هر کسی را در بهاران دل به گلزاری ...590شمارهٔ ۶۸۸: آن که دل برد و ز غمزه چون سنانش م ...591شمارهٔ ۶۸۹: باز باد صبح بوی آشنایی می دهد 592شمارهٔ ۶۹۰: غم مخور، ای دل که باز ایام شادی ه ...593شمارهٔ ۶۹۱: تا کی آن زلف پریشان وقت ما بر هم ...594شمارهٔ ۶۹۲: گل نو رسید و بویی ز بهار من نیامد 595شمارهٔ ۶۹۳: برهم بماند دیده، کس ازان سوار نام ...596شمارهٔ ۶۹۴: خبرم شده ست کامشب سر یار خواهی آم ...597شمارهٔ ۶۹۵: گذرد مهی و یک شب به منت گذر نباشد 598شمارهٔ ۶۹۶: تو ز لب سخن گشادی، همه خلق بی زبا ...599شمارهٔ ۶۹۷: بت نو رسیده من هوس شکار دارد 600شمارهٔ ۶۹۸: سر من به سجده هر دم به ستانه ای د ...601شمارهٔ ۶۹۹: دلبران مهر نمایند و وفا نیز کنند 602شمارهٔ ۷۰۰: عاشقان خون جگر شربت مقصود کنند 603شمارهٔ ۷۰۱: دوش ناگه به من دلشده آن مه برسید 604شمارهٔ ۷۰۲: روزها شد که ز تو بوی وفایی نرسید 605شمارهٔ ۷۰۳: رسم خونریز در آن خوی جفاساز بماند 606شمارهٔ ۷۰۴: گوش من از پی نام تو به هر کوی بما ...607شمارهٔ ۷۰۵: مست من باز جدایی ز سر آغاز نهاد 608شمارهٔ ۷۰۶: بر رخ همچو مهش طره چون شب نگرید 609شمارهٔ ۷۰۷: رویت از غالبه خط بر رخ گلفام کشید 610شمارهٔ ۷۰۸: شب زیاد تو مرا تا به سحر خواب نبر ...611شمارهٔ ۷۰۹: زلف گرد زنخش دوش که گمره شده بود 612شمارهٔ ۷۱۰: خوبرویان به دل سوخته ساغر ندهند 613شمارهٔ ۷۱۱: ای که عمر از پی سودای تو دادیم به ...614شمارهٔ ۷۱۲: هر شب از سینه من تیر بلا می گذرد 615شمارهٔ ۷۱۳: شب ز سوزی که برین جان حزین می گذر ...616شمارهٔ ۷۱۴: ای خوش آن باد که هر روز به سویت گ ...617شمارهٔ ۷۱۵: آنچه بر خرمن گل باد سحرگاه کند 618شمارهٔ ۷۱۶: هر شکر خنده که آن لعل شکر خنده کن ...619شمارهٔ ۷۱۷: آنکه هر شب به دلم آید و جایی بکند 620شمارهٔ ۷۱۸: تا ز خون ریختن آن غمزه ندامت نکند 621شمارهٔ ۷۱۹: گر دل عاشقم از عشق تو رنجور شود 622شمارهٔ ۷۲۰: مست من بی خبر از بزم چو در خانه ش ...623شمارهٔ ۷۲۱: گر سر زلف تو از باد پریشان نشود 624شمارهٔ ۷۲۲: عاشقی را که غم دوست به از جان نبو ...625شمارهٔ ۷۲۳: مرد صاحب نظر از کوی تو آسان نرود 626شمارهٔ ۷۲۴: خرم آن لحظه که مشتاق به یاری نرسد 627شمارهٔ ۷۲۵: چه کند دل که جفای تو تحمل کند 628شمارهٔ ۷۲۶: لب خونخوار تو جز خون دل افزون نکن ...629شمارهٔ ۷۲۷: لب لعلت به لطافت گرو از جان ببرد 630شمارهٔ ۷۲۸: تو که روزت به نشاط دل و جان می گذ ...631شمارهٔ ۷۲۹: چه خوش است از جگر سوخته بویی که ز ...632شمارهٔ ۷۳۰: یارب، این شهره لشکر ز کجا می آید 633شمارهٔ ۷۳۱: سبزه ها می دمد و آب روان می آید 634شمارهٔ ۷۳۲: اینچنین تند که آن قلب شکن می آید 635شمارهٔ ۷۳۳: گر چه در کشتن عشاق زبون می آید 636شمارهٔ ۷۳۴: باش تا بار دگر آن پسر این سو آید 637شمارهٔ ۷۳۵: باشد آن روز که آن فتنه به ما باز ...638شمارهٔ ۷۳۶: خشمگین یار مرا دل به رضا باز آمد 639شمارهٔ ۷۳۷: عمر نو گشت مرا باز که جان باز آمد 640شمارهٔ ۷۳۸: وه که باز این دل دیوانه گرفتار آم ...641شمارهٔ ۷۳۹: از کجا در رهم آن شوخ بلا پیش آمد 642شمارهٔ ۷۴۰: باز عشق آمد و دیوانگیم پیش آمد 643شمارهٔ ۷۴۱: گر مرا هیچ مرادی پس ازین پیش آمد 644شمارهٔ ۷۴۲: دانم، ای دوست که در خانه شرابت با ...645شمارهٔ ۷۴۳: بر من، ار دولت وصل تو مقرر می شد 646شمارهٔ ۷۴۴: ترک عاشق کش من، ترک جفا خوش باشد 647شمارهٔ ۷۴۵: بس که خون جگر از راه نظر بیرون شد 648شمارهٔ ۷۴۶: هر کسی روز وداع از پی محمل می شد 649شمارهٔ ۷۴۷: هر کرا داعیه درد طلب پیدا شد 650شمارهٔ ۷۴۸: گر خم طره ز روی تو جدا خواهد شد 651شمارهٔ ۷۴۹: چشم من خنده شیرین تو گریان دارد 652شمارهٔ ۷۵۰: تو مپندار که دوران همه یکسان گذرد 653شمارهٔ ۷۵۱: هر کسی گاه جوانی تگ و پویی دارد 654شمارهٔ ۷۵۲: چشم گردنده او با همه کس می گردد 655شمارهٔ ۷۵۳: ای که از خاک درت دیده منور گردد 656شمارهٔ ۷۵۴: هر کسی سبزه و صحرا و گلستان خواهد 657شمارهٔ ۷۵۵: سرو در باغ اگر همچو تو موزون خیزد 658شمارهٔ ۷۵۶: زلف تو زان گره سخت که بر جانم زد 659شمارهٔ ۷۵۷: من به یار خود و اغیار به خود می پ ...660شمارهٔ ۷۵۸: نشدش دل که دمی پهلوی ما بنشیند 661شمارهٔ ۷۵۹: اگر آن شاه دمی پیش گدا بنشیند 662شمارهٔ ۷۶۰: به سر من اگر آن طرفه پسر باز آید 663شمارهٔ ۷۶۱: نه به بالای خوشت سرو خرامان روید 664شمارهٔ ۷۶۲: شب مرا در جگر سوخته مهمانی بود 665شمارهٔ ۷۶۳: وقتی آن کافر بی رحم از آن من بود 666شمارهٔ ۷۶۴: دوش در خواب مرا بابت خودکاری بود 667شمارهٔ ۷۶۵: باز عشق تو مرا مژده رسوایی داد 668شمارهٔ ۷۶۶: دوش آتش زدی و گریه مرا یاری داد 669شمارهٔ ۷۶۷: چشم مست تو که دی بر من بیتاب افتا ...670شمارهٔ ۷۶۸: آن عزیزان که همه شب به دل من گردن ...671شمارهٔ ۷۶۹: جان فدای پسرانی که نکورو باشند 672شمارهٔ ۷۷۰: یار زیبای مرا باز به من بنمایید 673شمارهٔ ۷۷۱: باز با خویش گهی هم سخنش خواهم دید 674شمارهٔ ۷۷۲: یار باز آمد و بوی گل و ریحان آورد 675شمارهٔ ۷۷۳: خم زلف تو که زنجیر جنون می خوانند 676شمارهٔ ۷۷۴: منم امروز حدیث تو و مهمانی چند 677شمارهٔ ۷۷۵: باز بوی گل مرا دیوانه کرد 678شمارهٔ ۷۷۶: باز یاد آن شبم دیوانه کرد 679شمارهٔ ۷۷۷: باز زهره مطربی آغاز کرد 680شمارهٔ ۷۷۸: روی خوبت آفت جانی نمود 681شمارهٔ ۷۷۹: صبح چون از روی مشرق رو نمود 682شمارهٔ ۷۸۰: ابروی مانند ماهش بنگرید 683شمارهٔ ۷۸۱: خیمه نوروز بر صحرا زدند 684شمارهٔ ۷۸۲: عافیت را بر زمین گردی نماند 685شمارهٔ ۷۸۳: بزم ما را یک دو خواب آلوده اند 686شمارهٔ ۷۸۴: هر که را یاری چو تو سرکش بود 687شمارهٔ ۷۸۵: هر که را با تو سر و کاری بود 688شمارهٔ ۷۸۶: آنچه بتوان، در غمت جان می کشد 689شمارهٔ ۷۸۷: ترک من چون تیر مژگان برکشد 690شمارهٔ ۷۸۸: ای که بر من جور تو بسیار شد 691شمارهٔ ۷۸۹: آخر این دردم به درمان کی رسد 692شمارهٔ ۷۹۰: لعل شیرینی چو خندان می شود 693شمارهٔ ۷۹۱: شکل موزونت که در دل جا کند 694شمارهٔ ۷۹۲: گر کسی در عشق آهی می کند 695شمارهٔ ۷۹۳: بر رخت چون زلف پر خم بگذرد 696شمارهٔ ۷۹۴: هر که دل با دلربایی می نهد 697شمارهٔ ۷۹۵: مردمی نرگس او می داند 698شمارهٔ ۷۹۶: گل ز روی تو فرو می ریزد 699شمارهٔ ۷۹۷: دلم از بخت گهی شاد نبود 700شمارهٔ ۷۹۸: گر سخن زان لب چون نوش شود 701شمارهٔ ۷۹۹: زاهد ما دوش باز در ره بت پا نهاد 702شمارهٔ ۸۰۰: یار قبا چست کرد، رخش به میدان بری ...703شمارهٔ ۸۰۱: هیچ کس از باغ و بر بوی وفایی ندید 704شمارهٔ ۸۰۲: نیست به دست امید بخت مرا آن کمند 705شمارهٔ ۸۰۳: باز گرفتار شد دل که درین سینه بود 706شمارهٔ ۸۰۴: دل که به غم داد تن آرزوی جان خرید 707شمارهٔ ۸۰۵: غمزه مردم کشی پرده صبرم درید 708شمارهٔ ۸۰۶: من نشنیدم که خط بر آن نویسند 709شمارهٔ ۸۰۷: صبح دمان بخت من ز خواب در آمد 710شمارهٔ ۸۰۸: از در من دوش کان نگار در آمد 711شمارهٔ ۸۰۹: روی نکو بی وجود ناز نباشد 712شمارهٔ ۸۱۰: دلبر من دوش که مهمان رسید 713شمارهٔ ۸۱۱: هر که به دنباله کامی بود 714شمارهٔ ۸۱۲: گل به تماشای چمن می رود 715شمارهٔ ۸۱۳: عشق تو هر لحظه فزون می شود 716شمارهٔ ۸۱۴: گر جام غم فرستی، نوشم که غم نباشد 717شمارهٔ ۸۱۵: سروی چو قامت تو در بوستان نباشد 718شمارهٔ ۸۱۶: من دلبری ندیدم کش زین نهاد باشد 719شمارهٔ ۸۱۷: چندان که یار ما را در حسن ناز باش ...720شمارهٔ ۸۱۸: ما را ز کوی جانان عزم سفر نباشد 721شمارهٔ ۸۱۹: در شهر فتنه ای شد، می دانم از که ...722شمارهٔ ۸۲۰: هر لحظه چشم شوخت ناز دگر فروشد 723شمارهٔ ۸۲۱: بر آسمان پریوش چون ماه ما برآید 724شمارهٔ ۸۲۲: چون بینم اینکه رویت در چشم دیگر آ ...725شمارهٔ ۸۲۳: هر بار کان پریوش در کوی من در آید 726شمارهٔ ۸۲۴: امروز چیست کز در جانان برون نیامد 727شمارهٔ ۸۲۵: گر بر عذار سیمین زلفش دوتو نماند 728شمارهٔ ۸۲۶: دل شد ز دست ما را با یار ما که گو ...729شمارهٔ ۸۲۷: مستان چشم اویم از ما خمار ناید 730شمارهٔ ۸۲۸: چشم ز دوری تو دور از تو خون فشاند 731شمارهٔ ۸۲۹: زلفت که هر خم از وی در شانه می نگ ...732شمارهٔ ۸۳۰: دل بی رخ تو صورت جان را نمی شناسد 733شمارهٔ ۸۳۱: زین پیشتر چنین دلت از سنگ و رو نب ...734شمارهٔ ۸۳۲: عهدی که بود با منت، آن گوییا نبود 735شمارهٔ ۸۳۳: دی مست بوده ام که ز خویشم خبر نبو ...736شمارهٔ ۸۳۴: یاری که بر جدایی اویم گمان نبود 737شمارهٔ ۸۳۵: دی زخم ناخنش به رخ چمن سمن چه بود 738شمارهٔ ۸۳۶: یارب، چه بود امشب و مهمان من که ب ...739شمارهٔ ۸۳۷: یارب که دوش غایب من خانه که بود 740شمارهٔ ۸۳۸: آن دل که دایمش سر بستان و باغ بود 741شمارهٔ ۸۳۹: اهل خرد که از همه عالم بریده اند 742شمارهٔ ۸۴۰: یاران که زخم تیر بلایت چشیده اند 743شمارهٔ ۸۴۱: رندان پاکباز که از خود بریده اند 744شمارهٔ ۸۴۲: لعل شکروشت که به جلاب شسته اند 745شمارهٔ ۸۴۳: اهل خرد که دل به جهان در نبسته ان ...746شمارهٔ ۸۴۴: آن رهروان که گام به صدق و صفا زنن ...747شمارهٔ ۸۴۵: دریاب کز فراق تو جانم به لب رسید 748شمارهٔ ۸۴۶: باز آن شکار دوست، ز ابرو کمان کشی ...749شمارهٔ ۸۴۷: ای از فروغ روی تو خورشید رو سفید 750شمارهٔ ۸۴۸: باد آمد و ز گمشده من خبر نداد 751شمارهٔ ۸۴۹: دل جز ترا به سینه درون جایگه نداد 752شمارهٔ ۸۵۰: دل بی رخ تو در گل و گلشن نه ایستا ...753شمارهٔ ۸۵۱: ما را شکنج زلف تو در پیچ و تاب بر ...754شمارهٔ ۸۵۲: خوبان گمان مبر که ز اولاد آدمند 755شمارهٔ ۸۵۳: ای همرهان که آگه از آن رفته منید 756شمارهٔ ۸۵۴: دل در هوایت، ای بت عیار، جان دهد 757شمارهٔ ۸۵۵: دل باز سوی آن بت بدخو چه می رود 758شمارهٔ ۸۵۶: عمرم در آرزوی تو رفته ست و می رود 759شمارهٔ ۸۵۷: افسوس ازین حیات که بر باد می رود 760شمارهٔ ۸۵۸: باز آن سوار مست به نخچیر می رود 761شمارهٔ ۸۵۹: چشم تو خفته ایست که در خواب می رو ...762شمارهٔ ۸۶۰: دل می بری به رفتن و هر کو چنان زو ...763شمارهٔ ۸۶۱: این دل که هر شبیش ز سالی فزون رود 764شمارهٔ ۸۶۲: سودای دیدن تو ز دیدن نمی رود 765شمارهٔ ۸۶۳: شبها اسیر دردم و خوابم نمی برد 766شمارهٔ ۸۶۴: سیمین زنخ که طره عنبرفشان برد 767شمارهٔ ۸۶۵: آن نخل تر که آب ز جوی جگر خورد 768شمارهٔ ۸۶۶: عشقت خبر ز عالم بیهوشی آورد 769شمارهٔ ۸۶۷: ناگاه پیش ازان که کسی را خبر شود 770شمارهٔ ۸۶۸: هر شب دلم ز دست خیالت زبون شود 771شمارهٔ ۸۶۹: هر روز چشم من به جمالی فرو شود 772شمارهٔ ۸۷۰: دل رفت و آرزوی تو از دل نمی شود 773شمارهٔ ۸۷۱: کاری ست در سرم که به سامان نمی شو ...774شمارهٔ ۸۷۲: زان گل که اندکی بته مشک ناب شد 775شمارهٔ ۸۷۳: بر من کنون که بی تو جهان تیره فام ...776شمارهٔ ۸۷۴: باز این دلم خدنگ بلا را نشانه شد 777شمارهٔ ۸۷۵: گفتی دلت مرا شد و از من جدا نشد 778شمارهٔ ۸۷۶: از حال مات هیچ حکایت نمی رسد 779شمارهٔ ۸۷۷: باد صبا ز نافه چینت نمی رسد 780شمارهٔ ۸۷۸: یاری کس از کرشمه و خوبی نشان بود 781شمارهٔ ۸۷۹: ترکی و خوبروی، کسی کاینچنین بود 782شمارهٔ ۸۸۰: مشتاق چون نظاره آن سیمبر کند 783شمارهٔ ۸۸۱: چشمت که قصد جان من ناتوان کند 784شمارهٔ ۸۸۲: شوخی نگر که آن بت عیار می کند 785شمارهٔ ۸۸۳: تا چین زلف بر رخ دلدار نشکند 786شمارهٔ ۸۸۴: چون طره تو سلسله بر یاسمین نهد 787شمارهٔ ۸۸۵: چشم فسونگر تو که داد فسون دهد 788شمارهٔ ۸۸۶: هر گاه مرغی از سر شاخی نوا زند 789شمارهٔ ۸۸۷: یک روز یار اگر قدمی سوی من زند 790شمارهٔ ۸۸۸: آن خون که گاه مستی از آن مست ما چ ...791شمارهٔ ۸۸۹: شبی که دلبرم از بام همچو ماه برآی ...792شمارهٔ ۸۹۰: به بام خویش چو آن ماه کج کلاه برآ ...793شمارهٔ ۸۹۱: چون آن بت از سر کو با هزار ناز بر ...794شمارهٔ ۸۹۲: چو ترک مست من آلوده شراب در آید 795شمارهٔ ۸۹۳: دلم ز دست برفته ست و پیش باز نیاب ...796شمارهٔ ۸۹۴: مهی گذشت که چشمم خبر ز خواب ندارد 797شمارهٔ ۸۹۵: کمند زلف تو عشاق را به کوی تو آرد 798شمارهٔ ۸۹۶: مبند دل به جهان کاین جهان پشیز نی ...799شمارهٔ ۸۹۷: از آنگهی که گشادم به رویت این نظر ...800شمارهٔ ۸۹۸: ز حد گذشت غم ما و آن نگار نپرسید 801شمارهٔ ۸۹۹: گمان مبر که مرا هیچ کس به جای تو ...802شمارهٔ ۹۰۰: ز گشت مست رسید و به هوش خویش نبود 803شمارهٔ ۹۰۱: مرا به صبح ازل جز رخت دلیل نبود 804شمارهٔ ۹۰۲: نماز شام که آن مه مرا جمال نمود 805شمارهٔ ۹۰۳: گل و شکوفه همه هست و یار نیست، چه ...806شمارهٔ ۹۰۴: مهی بر آمد و از ماه من خبر نرسید 807شمارهٔ ۹۰۵: چمن ز سبزه خطی بر رخ جمیل کشید 808شمارهٔ ۹۰۶: مبصران که مزاج جهان شناخته اند 809شمارهٔ ۹۰۷: به دیده و دل من دوست خانه می طلبد 810شمارهٔ ۹۰۸: اگر ز حال من آن شوخ را خبر باشد 811شمارهٔ ۹۰۹: در آن هجوم که یار تو پادشا باشد 812شمارهٔ ۹۱۰: کسی که عشق نورزد سیاه دل باشد 813شمارهٔ ۹۱۱: چه شد که یار بر آهنگ کین برون آمد 814شمارهٔ ۹۱۲: ز خانه دوش که آن غمزه زن برون آمد 815شمارهٔ ۹۱۳: فغان که جان من از عاشقی به جان آم ...816شمارهٔ ۹۱۴: گل رسید و هر کسی سوی گلستان می رو ...817شمارهٔ ۹۱۵: دل مرا چو ز روی تو یاد می آید 818شمارهٔ ۹۱۶: بیا نظاره کن، ای دل که یار می آید 819شمارهٔ ۹۱۷: بهار بی رخ گلرنگ تو، چه کار آید 820شمارهٔ ۹۱۸: لبالب آر قدح کز گلو فرود آید 821شمارهٔ ۹۱۹: کسی که شمع جمال تو در نظر دارد 822شمارهٔ ۹۲۰: کسی که بهر تو جان باختن هوس دارد 823شمارهٔ ۹۲۱: کسی که یار وفادار و مهربان دارد 824شمارهٔ ۹۲۲: بتم چو روی سوی خانه کتاب آرد 825شمارهٔ ۹۲۳: صبا نسیمی از آن آشنا نمی آرد 826شمارهٔ ۹۲۴: نظر ز روی تو خورشید بر نمی گیرد 827شمارهٔ ۹۲۵: سپیده دم که جهانی ز خواب برخیزد 828شمارهٔ ۹۲۶: غمم بکشت به کار جهان که پردازد 829شمارهٔ ۹۲۷: جهان چه بینم، چون دیدنی نمی ارزد 830شمارهٔ ۹۲۸: به راه عشق سلامت چگونه در گنجد 831شمارهٔ ۹۲۹: خطی که بر سمن آن گلعذار بنویسد 832شمارهٔ ۹۳۰: سرم فدات چو تیغ تو گرد سر گردد 833شمارهٔ ۹۳۱: چو نقش چشم توام در دل حزین گردد 834شمارهٔ ۹۳۲: دلی که نرگس مستش به ناز بستاند 835شمارهٔ ۹۳۳: اگر نسیم صبا زلف او برافشاند 836شمارهٔ ۹۳۴: نسیم زلف تو دل را درون بجنباند 837شمارهٔ ۹۳۵: اگر ز پیش برانی مرا که بر خواند 838شمارهٔ ۹۳۶: کسی که بوی تواش در دماغ می افتد 839شمارهٔ ۹۳۷: وفا ز یار جفاکار چون نمی آید 840شمارهٔ ۹۳۸: کدام شب که ترا در کنار خواهم کرد 841شمارهٔ ۹۳۹: نه بخت آنکه به موی تو راه خواهم ک ...842شمارهٔ ۹۴۰: اگر چه با تو حدیث جفا بخواهم کرد 843شمارهٔ ۹۴۱: مرا غمی ست که پیدا نمی توانم کرد 844شمارهٔ ۹۴۲: شب اوفتاد و غمم باز کار خواهد کرد 845شمارهٔ ۹۴۳: منم که تا زیم از عشق مست خواهم بو ...846شمارهٔ ۹۴۴: نه پیش از این مژه زینگونه خونفشان ...847شمارهٔ ۹۴۵: صبا ز زلف تو بویی به عاشقان آورد 848شمارهٔ ۹۴۶: خطاب طلعت تو نامه زمین کردند 849شمارهٔ ۹۴۷: چو خط سبز تو بر آفتاب بنویسند 850شمارهٔ ۹۴۸: جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند 851شمارهٔ ۹۴۹: نه با تو نسبت سرو چمن شود پیوند 852شمارهٔ ۹۵۰: جوان و پیر که در بند مال و فرزندن ...853شمارهٔ ۹۵۱: فسرده را سخن از عاشقی نباید راند 854شمارهٔ ۹۵۲: چو کارهای جهان است جمله بی بنیاد 855شمارهٔ ۹۵۳: دل ز تو بی غم نتوانیم کرد 856شمارهٔ ۹۵۴: تا رخ تو زلف ترا پیش کرد 857شمارهٔ ۹۵۵: در تو کسانی که نظر می کنند 858شمارهٔ ۹۵۶: مگر فتنه عشق بیدار شد 859شمارهٔ ۹۵۷: سبزه ها نو دمید و یار نیامد 860شمارهٔ ۹۵۸: نافه چین ز خاک کوی تو زاد 861شمارهٔ ۹۵۹: داد من آن بت طراز نداد 862شمارهٔ ۹۶۰: داد خواهم، اگر بخواهی داد 863شمارهٔ ۹۶۱: زلف یار مرا به باد دهید 864شمارهٔ ۹۶۲: عاشقان را چو نامه باز کنید 865شمارهٔ ۹۶۳: جان سرانگشت آن نگارین دید 866شمارهٔ ۹۶۴: تا ترا جسم و جان شکار بود 867شمارهٔ ۹۶۵: پیش روی تو یاسمین که بود 868شمارهٔ ۹۶۶: دل که نز عشق پاره پاره بود 869شمارهٔ ۹۶۷: عشق تو هرگزم ز سر نرود 870شمارهٔ ۹۶۸: دل ز نادیدنت به جان نشود 871شمارهٔ ۹۶۹: یار ما را از آن خویش نشد 872شمارهٔ ۹۷۰: هر که بر گفته تو گوش نهاد 873شمارهٔ ۹۷۱: لاله پیش رخت کله بنهد 874شمارهٔ ۹۷۲: عاشقی مرد را سزای دهد 875شمارهٔ ۹۷۳: هر که دل با غم تو یار کند 876شمارهٔ ۹۷۴: صبح پیش رخ تو دم نزند 877شمارهٔ ۹۷۵: از دهانت سخن به کام رسد 878شمارهٔ ۹۷۶: وقت آن شد که گل شکفته شود 879شمارهٔ ۹۷۷: لب لعل تو جز به جان نبرد 880شمارهٔ ۹۷۸: از نکو بد نگو نمی آید 881شمارهٔ ۹۷۹: مدتی شد که یار می ناید 882شمارهٔ ۹۸۰: شب که بادم ز سوی یار آمد 883شمارهٔ ۹۸۱: هر کرا خال عنبرین باشد 884شمارهٔ ۹۸۲: هر که را یاریار می افتد 885شمارهٔ ۹۸۳: دیده با تو چو هم نظر گردد 886شمارهٔ ۹۸۴: عاشق از سینه جان برون گیرد 887شمارهٔ ۹۸۵: با تو در سینه جان نمی گنجد 888شمارهٔ ۹۸۶: شیوه کان ترک ماهرو داند 889شمارهٔ ۹۸۷: دیده در خون سزای می بیند 890شمارهٔ ۹۸۸: شحنه غم دواسپه می آید 891شمارهٔ ۹۸۹: دهنت را نفس نمی بیند 892شمارهٔ ۹۹۰: اگر آن ماه مهربان گردد 893شمارهٔ ۹۹۱: خم زلفت که مشک چین آمد 894شمارهٔ ۹۹۲: دل ز روی تو دور نتوان کرد 895شمارهٔ ۹۹۳: دلبرم بی وفاست، چتوان کرد 896شمارهٔ ۹۹۴: با رخت شب چراغ نتوان کرد 897شمارهٔ ۹۹۵: آنچه یک چند آب حیوان کرد 898شمارهٔ ۹۹۶: دل بدین و بدو نخواهم داد 899شمارهٔ ۹۹۷: دل با درد را کجا یابند 900شمارهٔ ۹۹۸: شکن زلف باز خواهی کرد 901شمارهٔ ۹۹۹: مناز، ای بت چین، که چین هم نماند 902شمارهٔ ۱۰۰۰: اگر دلبری چون تو جایی برآید 903شمارهٔ ۱۰۰۱: چو آن شوخ شب در دل زار گردد 904شمارهٔ ۱۰۰۲: بدان دلفریبی که گیتی نماید 905شمارهٔ ۱۰۰۳: بر آن است جانم که ناگه برآید 906شمارهٔ ۱۰۰۴: ز من بشنو، ای دل که خوبان چه چیز ...907شمارهٔ ۱۰۰۵: خوش آن شب که چشمم بر آن نای بود 908شمارهٔ ۱۰۰۶: تو گر خویشتن را بخواهی نمود 909شمارهٔ ۱۰۰۷: دو چشمت که تیر بلا می زند 910شمارهٔ ۱۰۰۸: لبش در شکر خنده جان می برد 911شمارهٔ ۱۰۰۹: دل از بند زلفت رها کی شود 912شمارهٔ ۱۰۱۰: شبی آن پسر دل من ستد، اگر این طر ...913شمارهٔ ۱۰۱۱: تو رفته ای و ز تو نامه ای به من ...914شمارهٔ ۱۰۱۲: از اشک من به کویت جز سرخ گل نروی ...915شمارهٔ ۱۰۱۳: زلفت، صنما، تافته چندین چه نشیند 916شمارهٔ ۱۰۱۴: اگر سرو من در چمن جا بگیرد 917شمارهٔ ۱۰۱۵: به هر جنبش که در زلفت ز باد صبحگ ...918شمارهٔ ۱۰۱۶: بیا ساقی و می در ده که گل در بوس ...919شمارهٔ ۱۰۱۷: هوایی خرم است و هر طرف باران همی ...920شمارهٔ ۱۰۱۸: هوایی خرم است و ابر لولوبار می ب ...921شمارهٔ ۱۰۱۹: چو صبح از روی نورانی نقاب تار بگ ...922شمارهٔ ۱۰۲۰: سفیده دم چو در از ابر درفشان بچک ...923شمارهٔ ۱۰۲۱: هوای بوستان خوش گشت و باده لطف ج ...924شمارهٔ ۱۰۲۲: دل از رخ تو به گل های تازه رو نر ...925شمارهٔ ۱۰۲۳: رسید موسم عید و صلای می درداد 926شمارهٔ ۱۰۲۴: آنی که از کرشمه و نازت سرشته اند 927شمارهٔ ۱۰۲۵: به کوی عاشقی از عافیت نشان ندهند 928شمارهٔ ۱۰۲۶: باز ابر آمد و بر سبزه درافشانی ک ...929شمارهٔ ۱۰۲۷: حد حسنت گر اهل دل بدانند 930شمارهٔ ۱۰۲۸: خوش آن شبی که سرم زیر پای یار بم ...931شمارهٔ ۱۰۲۹: دل شد ز دست و بر مژه از خون نشان ...932شمارهٔ ۱۰۳۰: عشاق دل غمزده را شاد نخواهند 933شمارهٔ ۱۰۳۱: عشاق هر شب از تو به خوناب خفته ا ...934شمارهٔ ۱۰۳۲: غارت عشقت رسید، رخت دل از ما ببر ...935شمارهٔ ۱۰۳۳: گر چه خوبان ز مه فزون باشند 936شمارهٔ ۱۰۳۴: یاران که بوده اند ندانم کجا شدند 937شمارهٔ ۱۰۳۵: آن مست ناز جان جهان که می رود 938شمارهٔ ۱۰۳۶: ای اهل دل نخست ز جان ترک جان کنی ...939شمارهٔ ۱۰۳۷: ببار باده روشن که صبح روی نمود 940شمارهٔ ۱۰۳۸: پای ناز ارچه گهی جانب ما نگذارد 941شمارهٔ ۱۰۳۹: تنها غم خود گفتن با یار چه خوب آ ...942شمارهٔ ۱۰۴۰: جهان به خواب و شبی چشم من نیاسای ...943شمارهٔ ۱۰۴۱: ترکی که جست و جوی دل من جز او نب ...944شمارهٔ ۱۰۴۲: چو باد صبح به آن سرو خوش خرام شو ...945شمارهٔ ۱۰۴۳: دلی کاو عاشق روییست در گلزار نگش ...946شمارهٔ ۱۰۴۴: دلدار مرا بهره بجز غم نفرستاد 947شمارهٔ ۱۰۴۵: دست ز کار شد مرا، دست به یار در ...948شمارهٔ ۱۰۴۶: تو کز سوزم نه ای واقف، دلت بر من ...949شمارهٔ ۱۰۴۷: ز هجر سوخته شد جان من سپند تو با ...950شمارهٔ ۱۰۴۸: صبا چو در سر آن زلف نیم تاب شود 951شمارهٔ ۱۰۴۹: غم کشت مرا آن بت نوشاد نیامد 952شمارهٔ ۱۰۵۰: کدام دل که تو غمزده زدی فگار نشد 953شمارهٔ ۱۰۵۱: گل آمد و ز دوست صبایی نمی رسد 954شمارهٔ ۱۰۵۲: کسی که دیدن آن ترک باده نوش رود 955شمارهٔ ۱۰۵۳: کسی که دیدن آن چشم خوابناک رود 956شمارهٔ ۱۰۵۴: گذشت مجلس عیش و خمار می نرود 957شمارهٔ ۱۰۵۵: ز من به خاطر آن نازنین که یاد ده ...958شمارهٔ ۱۰۵۶: هوایی در سرم افتاده، جانم خاک خو ...959شمارهٔ ۱۰۵۷: همیشه از نمکت شور در جگر باشد 960شمارهٔ ۱۰۵۸: از خط او نسخه سبزه به صحرا ببرد 961شمارهٔ ۱۰۵۹: در گریه خون عاشقی کو خان و مان ر ...962شمارهٔ ۱۰۶۰: ز دوری تو چو خونابه من افزون شد 963شمارهٔ ۱۰۶۱: شبی گر آن پسر نازنین به ما برسد 964شمارهٔ ۱۰۶۲: گر حسن تو آفاق پر آوازه ندارد 965شمارهٔ ۱۰۶۳: چون گشادی دهان شکر خند 966شمارهٔ ۱۰۶۴: به ره جولان که دی سلطان من زد 967شمارهٔ ۱۰۶۵: حدیث حسن تو زین پس کفایتی برسد 968شمارهٔ ۱۰۶۶: اگر از خطت سبزه صحرا بگیرد 969شمارهٔ ۱۰۶۷: مهری که بود با منت، آن گوییا نبو ...970شمارهٔ ۱۰۶۸: سوار چابک من پیش چشم من مگذر 971شمارهٔ ۱۰۶۹: امروز که از باران شد سبزه رعنا ت ...972شمارهٔ ۱۰۷۰: بیا، جانا، رضای من نگهدار 973شمارهٔ ۱۰۷۱: نگارا، چشم رحمت سوی من دار 974شمارهٔ ۱۰۷۲: مسلمانان، گرفتارم گرفتار 975شمارهٔ ۱۰۷۳: چنان چشمی ز رویم دور می دار 976شمارهٔ ۱۰۷۴: ای دل، ز بتان دو دیده برگیر 977شمارهٔ ۱۰۷۵: ای لعل لبت چو بر شکر شیر 978شمارهٔ ۱۰۷۶: ای بر دلم از فراق صدبار 979شمارهٔ ۱۰۷۷: ای شمع، رخ تو مطلع نور 980شمارهٔ ۱۰۷۸: در سینه دارم کوه غم، داند اگر یا ...981شمارهٔ ۱۰۷۹: جانی، ندانم این چنین با زندگانی، ...982شمارهٔ ۱۰۸۰: صبح است و دهر از خرمی چون روضه ر ...983شمارهٔ ۱۰۸۱: ای از تو خوبان خوردن خون تو از ه ...984شمارهٔ ۱۰۸۲: ماه ندیدی ار دلا، یار چو ماه من ...985شمارهٔ ۱۰۸۳: ای به تپیدن از تو دل، هوش که می ...986شمارهٔ ۱۰۸۴: گر تو کلاه کج نهی، هوش ز ما شود ...987شمارهٔ ۱۰۸۵: ای ز چون تو بت شده، صد پارسا زنا ...988شمارهٔ ۱۰۸۶: ای چراغ جانم از شمع جمالت نور دا ...989شمارهٔ ۱۰۸۷: یا رب، این ماییم از آن جان و جها ...990شمارهٔ ۱۰۸۸: گر هنر داری مرنج، ار کم نشینی بر ...991شمارهٔ ۱۰۸۹: یا رب، آن رویست یا گلبرگ خندان د ...992شمارهٔ ۱۰۹۰: ای ترا در زیر هر لب شکرستانی دگر 993شمارهٔ ۱۰۹۱: پرتو خورشید بین تابنده از روی قم ...994شمارهٔ ۱۰۹۲: می نیاید چشم من بر آستان او گذر 995شمارهٔ ۱۰۹۳: خوش بود باده گلرنگ در ایام بهار 996شمارهٔ ۱۰۹۴: یکی امروز سر زلف پریشان بگذار 997شمارهٔ ۱۰۹۵: زلفت از باد دگر باشد و از شانه د ...998شمارهٔ ۱۰۹۶: گر زمین جان برود، باد هوایی کم گ ...999شمارهٔ ۱۰۹۷: سر به کوی عشق غلتانیده گیر 1000شمارهٔ ۱۰۹۸: ای رخت از مه جهان آرای تر 1001شمارهٔ ۱۰۹۹: با تو در سینه نفس را چه گذر 1002شمارهٔ ۱۱۰۰: در عشق باز خود را دیوانه کردم از ...1003شمارهٔ ۱۱۰۱: جولان تو سنش بین، هر سو غبار دیگ ...1004شمارهٔ ۱۱۰۲: ای باد صبحدم، خبر آشنا بیار 1005شمارهٔ ۱۱۰۳: ای دل، ازین خرابه وحشت کرانه گیر 1006شمارهٔ ۱۱۰۴: ای شهسوار، دست به سوی عنان مبر 1007شمارهٔ ۱۱۰۵: از چشم تو که هست ز تو جان شکارتر 1008شمارهٔ ۱۱۰۶: هر شب منم ز هجر پریشان و دیده تر 1009شمارهٔ ۱۱۰۷: نه نرگس است ز چشم خوش تو عربده ج ...1010شمارهٔ ۱۱۰۸: رضای من طلب امشب، طریق ناز مگیر 1011شمارهٔ ۱۱۰۹: قمر برید ز من مهر و من خراب قمر 1012شمارهٔ ۱۱۱۰: منم به خانه، تن اینجا و جان به ج ...1013شمارهٔ ۱۱۱۱: رخ گل خوش است و از وی رخت، ای نگ ...1014شمارهٔ ۱۱۱۲: سپیده دم که گهربار بر در گلزار 1015شمارهٔ ۱۱۱۳: آراست همه عرصه آفاق به زیور 1016شمارهٔ ۱۱۱۴: ای سرم را به خاک پات نیاز 1017شمارهٔ ۱۱۱۵: فزون شد عشق جانان روز تا روز 1018شمارهٔ ۱۱۱۶: ز من چو دل ربودی رفت جان نیز 1019شمارهٔ ۱۱۱۷: گشادی چشم خواب آلود را باز 1020شمارهٔ ۱۱۱۸: بر جان من شکسته دل باز 1021شمارهٔ ۱۱۱۹: مبتلا شد چون دل مسکین به زلف یار ...1022شمارهٔ ۱۱۲۰: در فراقش رود خون از دیده می بارم ...1023شمارهٔ ۱۱۲۱: مست من چون جرعه نوشی، باده ای بر ...1024شمارهٔ ۱۱۲۲: سویم آن نرگس بی خواب نبیند هرگز 1025شمارهٔ ۱۱۲۳: رویت از خوی همه پر در خوشاب است ...1026شمارهٔ ۱۱۲۴: دل ز تن بردی و در جانی هنوز 1027شمارهٔ ۱۱۲۵: تن پیر گشت و آرزوی دل جوان هنوز 1028شمارهٔ ۱۱۲۶: افتادگان راه توییم از سر نیاز 1029شمارهٔ ۱۱۲۷: کجا بود من مدهوش را حضور نماز 1030شمارهٔ ۱۱۲۸: خیال دوست به چشم من اندر آمد باز 1031شمارهٔ ۱۱۲۹: دمید صبح مبارک طلوع، ساقی، خیز 1032شمارهٔ ۱۱۳۰: نازنینان و چاربالش ناز 1033شمارهٔ ۱۱۳۱: شب زلف تو شد نشانه روز 1034شمارهٔ ۱۱۳۲: باد نوروز آمد و درهای بستان کرده ...1035شمارهٔ ۱۱۳۳: بوستان بشکفت و روی لاله خندان گش ...1036شمارهٔ ۱۱۳۴: یا مرا قربانی آن چشم شوخ و شنگ س ...1037شمارهٔ ۱۱۳۵: بر جمالت همچنان من عاشق زارم هنو ...1038شمارهٔ ۱۱۳۶: با پسته میگون تو شکر چه کند کس 1039شمارهٔ ۱۱۳۷: کار دلم از دست شد، ای دلربا، فری ...1040شمارهٔ ۱۱۳۸: بیا که بزم طرب را چمن نهاد اساس 1041شمارهٔ ۱۱۳۹: خرابی من از آن چشم پر خماری پرس 1042شمارهٔ ۱۱۴۰: دل ببردی به جنگجویی و بس 1043شمارهٔ ۱۱۴۱: ای ز تو کارسازی همه کس 1044شمارهٔ ۱۱۴۲: تعالی الله، چه دولت داشتم دوش 1045شمارهٔ ۱۱۴۳: مرا کاری ست مشکل با دل خویش 1046شمارهٔ ۱۱۴۴: دل من برد، نتوان یافت بازش 1047شمارهٔ ۱۱۴۵: دل من چون شود دور از وثاقش 1048شمارهٔ ۱۱۴۶: اگر چه پرسش من نیست رایش 1049شمارهٔ ۱۱۴۷: ماییم و شبی و یار در پیش 1050شمارهٔ ۱۱۴۸: دزدانه در آمد از درم دوش 1051شمارهٔ ۱۱۴۹: ای زده ناوکم به جان، یک دو سه چا ...1052شمارهٔ ۱۱۵۰: پیش چشم خود مگو، گر با تو گویم س ...1053شمارهٔ ۱۱۵۱: گر نه من دیوانه گشتم زین دل بدنا ...1054شمارهٔ ۱۱۵۲: سالها خون خورده ام از بخت بی سام ...1055شمارهٔ ۱۱۵۳: ای جفا آموخته، از غمزه بدخوی خوی ...1056شمارهٔ ۱۱۵۴: گر مرا با بخت کاری نیست، گو هرگز ...1057شمارهٔ ۱۱۵۵: مست و لایعقل گذشتم از در میخانه ...1058شمارهٔ ۱۱۵۶: دل که برد از ما اگر چه مبتلا می ...1059شمارهٔ ۱۱۵۷: ما به جان درمانده و دل سوی ما می ...1060شمارهٔ ۱۱۵۸: مشک تر بر مه پراگندی و شب می خوا ...1061شمارهٔ ۱۱۵۹: دوش ما بودیم و جام باده و مهتاب ...1062شمارهٔ ۱۱۶۰: خوش رفیقی او که گه گه در نظر می ...1063شمارهٔ ۱۱۶۱: آیتی از رحمت آمد، گر چه سر تا پا ...1064شمارهٔ ۱۱۶۲: شد دل من خون ز داغ هجر او یارب ک ...1065شمارهٔ ۱۱۶۳: صبح دولت می دمد از روی آن خورشید ...1066شمارهٔ ۱۱۶۴: نام سرچشمه حیوان چه بری با دهنش 1067شمارهٔ ۱۱۶۵: آن سخن گفتن تو هست هنوزم در گوش 1068شمارهٔ ۱۱۶۶: از خدنگ غمزه دلدوز خویش 1069شمارهٔ ۱۱۶۷: زلف تو هر موی و بادی در سرش 1070شمارهٔ ۱۱۶۸: آنکه از جان دوست تر می دارمش 1071شمارهٔ ۱۱۶۹: ای لب چون شکرت چشمه نوش 1072شمارهٔ ۱۱۷۰: شاد باش، ای شب فرخنده دوش 1073شمارهٔ ۱۱۷۱: رغم آن دل که نگهدارندش 1074شمارهٔ ۱۱۷۲: خلق به هر کار و من برسر سودای خو ...1075شمارهٔ ۱۱۷۳: مستی گرفت شیوه آن چشم پر خمارش 1076شمارهٔ ۱۱۷۴: خواهم که سیر بینم روی چو یاسمینش 1077شمارهٔ ۱۱۷۵: دیدم چو آفتابی در سایه کلاهش 1078شمارهٔ ۱۱۷۶: چندین شبم گذشت به کنج خراب خویش 1079شمارهٔ ۱۱۷۷: شبها من و دلی و غمی بهر جان خویش 1080شمارهٔ ۱۱۷۸: ابر خوش است و وقت خوش است و هوای ...1081شمارهٔ ۱۱۷۹: دل برد و زهره نیست که آن باز خوا ...1082شمارهٔ ۱۱۸۰: هر بامداد تا به شبم بر سر رهش 1083شمارهٔ ۱۱۸۱: فرشته می ننویسد گناه دم به دمش 1084شمارهٔ ۱۱۸۲: گر، ای نسیم، ترا ره دهنده در حرم ...1085شمارهٔ ۱۱۸۳: ستمگری که دلم شاد نیست جز به غمش 1086شمارهٔ ۱۱۸۴: قبا و پیرهن او که می رسد به تنش 1087شمارهٔ ۱۱۸۵: کرشمه های سر زلف در بنا گوشش 1088شمارهٔ ۱۱۸۶: کسی که هست نظر بر جمال میمونش 1089شمارهٔ ۱۱۸۷: نظر ز دیده بدزدم چو بنگرم رویش 1090شمارهٔ ۱۱۸۸: شد آن که پای مرا بوسه می زند او ...1091شمارهٔ ۱۱۸۹: ترک من، سر مکش ز پرده خویش 1092شمارهٔ ۱۱۹۰: باغ بشکفت و سوری و سمنش 1093شمارهٔ ۱۱۹۱: رفت دل، نیست روشنم حالش 1094شمارهٔ ۱۱۹۲: لب نگر وان دهان خندانش 1095شمارهٔ ۱۱۹۳: سوار من از من عنان در مکش 1096شمارهٔ ۱۱۹۴: آن چشم سخنگو نگر و آن لب خاموش 1097شمارهٔ ۱۱۹۵: او می رود و عاشق مسکین گرانش 1098شمارهٔ ۱۱۹۶: به سنگی چون سگان از دور خرسندم ز ...1099شمارهٔ ۱۱۹۷: خضر در کوی او ره گم کند زان شکل ...1100شمارهٔ ۱۱۹۸: دل من دست بازی می کند هر لحظه با ...1101شمارهٔ ۱۱۹۹: زلفت که باد از هر طرف گه گه پریش ...1102شمارهٔ ۱۲۰۰: گه گه نظری باز مدار از من درویش 1103شمارهٔ ۱۲۰۱: نیاید گر چه هرگز از فرامش گشتگان ...1104شمارهٔ ۱۲۰۲: گرم روزی به دست افتد کمند زلف دل ...1105شمارهٔ ۱۲۰۳: هر کس نشسته شاد به کام و هوای خو ...1106شمارهٔ ۱۲۰۴: دیده را زان سبزه نو رسته نوروزی ...1107شمارهٔ ۱۲۰۵: غم دل زان خورم کانجاست آن بالای ...1108شمارهٔ ۱۲۰۶: آمد بهار و شد چمن و لاله زار خوش 1109شمارهٔ ۱۲۰۷: چون سبزه بر دمید ز گلزار یار خط 1110شمارهٔ ۱۲۰۸: تا شد ز مطلع غیب خورشید حسن طالع 1111شمارهٔ ۱۲۰۹: چو مهر می کند از مشرق پیاله طلوع 1112شمارهٔ ۱۲۱۰: گل ز بیم باد زیر پرده می دارد چر ...1113شمارهٔ ۱۲۱۱: شاه حسنی وز متاع نیکوان داری فرا ...1114شمارهٔ ۱۲۱۲: دی می گذشت و سوی او دلها روان از ...1115شمارهٔ ۱۲۱۳: دی مست می رفتی، بتا، رو کرده از ...1116شمارهٔ ۱۲۱۴: ای ز سودای تو در دل رونق بازار ع ...1117شمارهٔ ۱۲۱۵: رسید دوش ندایی ازین بلند رواق 1118شمارهٔ ۱۲۱۶: دو چشمت آفت دلهاست هر یک 1119شمارهٔ ۱۲۱۷: ای باد، لطفی کن برو در کوی جانان ...1120شمارهٔ ۱۲۱۸: بوستان جلوه در گرفت اینک 1121شمارهٔ ۱۲۱۹: ترک سفید روی و سیه چشم و لاله رن ...1122شمارهٔ ۱۲۲۰: دل رفت ز تن بیرون دلدار همان در ...1123شمارهٔ ۱۲۲۱: خهی در هر نظر چون خویش مقبول 1124شمارهٔ ۱۲۲۲: مرا بهرت خصومتهاست با دل 1125شمارهٔ ۱۲۲۳: نگارا، صحبت از اغیار بگسل 1126شمارهٔ ۱۲۲۴: زهی زلفت شکسته نرخ سنبل 1127شمارهٔ ۱۲۲۵: مسلمانان برفت از دست من دل 1128شمارهٔ ۱۲۲۶: خیز که جلوه می کند چهره دلگشای گ ...1129شمارهٔ ۱۲۲۷: ترک من رفتم ز کویت گر ز من گشتی ...1130شمارهٔ ۱۲۲۸: می رود یار و مرا آزار می ماند به ...1131شمارهٔ ۱۲۲۹: من مسکین چه کنم، پیش که گویم غم ...1132شمارهٔ ۱۲۳۰: رسته بودم مه من چندگه از زاری دل 1133شمارهٔ ۱۲۳۱: ای فرق تا به پای همه آرزوی دل 1134شمارهٔ ۱۲۳۲: من نخواهم برد جان از دست دل 1135شمارهٔ ۱۲۳۳: مده پندم که من در سینه سودایی دگ ...1136شمارهٔ ۱۲۳۴: همی خواهم ترا بینم، نظر سویی که ...1137شمارهٔ ۱۲۳۵: من این آه جگر سوز از دل پیمان شک ...1138شمارهٔ ۱۲۳۶: برون آ اندکی، جانا که بسیار آرزو ...1139شمارهٔ ۱۲۳۷: به یاد دیدن روی تو گلزار آرزو دا ...1140شمارهٔ ۱۲۳۸: من آن خاکم که در راه وفا رو بر ز ...1141شمارهٔ ۱۲۳۹: نترسم از بلا چون دیده بر رخساره ...1142شمارهٔ ۱۲۴۰: شبی، آسایشم نبود، عجب بیداریی دا ...1143شمارهٔ ۱۲۴۱: به چشم تر دمی کاندر دل بریانش می ...1144شمارهٔ ۱۲۴۲: من و شبها و یاد آن سرکویی که من ...1145شمارهٔ ۱۲۴۳: تویی در پیش من یا خود مه و پروین ...1146شمارهٔ ۱۲۴۴: چو خواهم با تو حال خود بگویم، جا ...1147شمارهٔ ۱۲۴۵: همیشه در فراقت با دل افگار می گر ...1148شمارهٔ ۱۲۴۶: خراش سینه خود با یکی خونخوار می ...1149شمارهٔ ۱۲۴۷: بگویم حال خویشت، لیک از آزار می ...1150شمارهٔ ۱۲۴۸: همه شب با دل خود نقش آن دلدار بر ...1151شمارهٔ ۱۲۴۹: تو سر مستی و من عاشق، بیا تا با ...1152شمارهٔ ۱۲۵۰: نیارم تاب دیدن، دیر دیرت بهر آن ...1153شمارهٔ ۱۲۵۱: چمن چون بوی تو آرد، به بویت در چ ...1154شمارهٔ ۱۲۵۲: سواره آمدی و صید خود کردی دل و ت ...1155شمارهٔ ۱۲۵۳: ندانم کیست اندر دل که در جان می ...1156شمارهٔ ۱۲۵۴: ز هجران روز من شب گشت و کی بودی ...1157شمارهٔ ۱۲۵۵: ز دستم شد عنان دل، چه داند کس که ...1158شمارهٔ ۱۲۵۶: بدو بودم شبی، افسانه آن شب بگویی ...1159شمارهٔ ۱۲۵۷: نگارا، عزم آن دارم که جان در پای ...1160شمارهٔ ۱۲۵۸: چو دادی مژده این نعمتم کت روی بن ...1161شمارهٔ ۱۲۵۹: سرو منی و از دل بستان خودت خوانم 1162شمارهٔ ۱۲۶۰: سودای سر زلفت کاندر دل و جان دار ...1163شمارهٔ ۱۲۶۱: ای گل، صفت حسنت بر وجه حسن گویم 1164شمارهٔ ۱۲۶۲: در دیده چه کار آید؟ این اشک چو ب ...1165شمارهٔ ۱۲۶۳: نبض دل شوریده رنجور گرفتیم 1166شمارهٔ ۱۲۶۴: ما ترک رضای دل خودکام گرفتیم 1167شمارهٔ ۱۲۶۵: آن نرگس پر ناز و جفا را ز که دان ...1168شمارهٔ ۱۲۶۶: ما از هوس روی بتان باز نیاییم 1169شمارهٔ ۱۲۶۷: جان زحمت خود برد و به جانان نرسی ...1170شمارهٔ ۱۲۶۸: عمری شد و ما عاشق و دیوانه بماند ...1171شمارهٔ ۱۲۶۹: صافی مده، ای دوست که ما درد کشان ...1172شمارهٔ ۱۲۷۰: ای از نظرم رفته، نظر سوی که دارم 1173شمارهٔ ۱۲۷۱: عاشق شدم و محرم این کار ندارم 1174شمارهٔ ۱۲۷۲: گمراه شدم، ره سوی جانان ز که پرس ...1175شمارهٔ ۱۲۷۳: یارب، غم آن سرو خرامان به که گوی ...1176شمارهٔ ۱۲۷۴: هر دم غم خود با دل افگار بگویم 1177شمارهٔ ۱۲۷۵: زین پای ادب نیست که در کوی تو آی ...1178شمارهٔ ۱۲۷۶: بیا ساقی که ما در می فتادیم 1179شمارهٔ ۱۲۷۷: به رخ خاک درت رفتیم و رفتیم 1180شمارهٔ ۱۲۷۸: همی دزدی ز من اندام چون سیم 1181شمارهٔ ۱۲۷۹: سفر کردند یاران جان ما هم 1182شمارهٔ ۱۲۸۰: ببستی چشم من ز افسون زبان هم 1183شمارهٔ ۱۲۸۱: بتی هر روز بر دل میر سازم 1184شمارهٔ ۱۲۸۲: خیالت بر دل خود شاه سازم 1185شمارهٔ ۱۲۸۳: ز هر موی تو دل در بند دارم 1186شمارهٔ ۱۲۸۴: مرا دل ده که من سنگی ندارم 1187شمارهٔ ۱۲۸۵: غمت با این و با آن گفتم، نگفتم 1188شمارهٔ ۱۲۸۶: شبی در کوی آن مه روی رفتم 1189شمارهٔ ۱۲۸۷: به دست باد، کان سو جان فرستم 1190شمارهٔ ۱۲۸۸: پری رویی که من حیران اویم 1191شمارهٔ ۱۲۸۹: دل بی عشق را من دل نگویم 1192شمارهٔ ۱۲۹۰: ز عشقت بیقرارم، با که گویم 1193شمارهٔ ۱۲۹۱: نهانی چند سوی یار بینم 1194شمارهٔ ۱۲۹۲: منت هر شب که گرد کوی گردم 1195شمارهٔ ۱۲۹۳: ز تو صد فتنه بر جان پیش دیدم 1196شمارهٔ ۱۲۹۴: لبالب کن قدح ساقی که مستم 1197شمارهٔ ۱۲۹۵: بیا، جانا، که جانت را بمیرم 1198شمارهٔ ۱۲۹۶: نمی داند مه نامهربانم 1199شمارهٔ ۱۲۹۷: امشب سوی دوست راه گیریم 1200شمارهٔ ۱۲۹۸: ما دلشدگان بیقراریم 1201شمارهٔ ۱۲۹۹: از دست غمت به ناله ماییم 1202شمارهٔ ۱۳۰۰: ما عاشق روی نیکوانیم 1203شمارهٔ ۱۳۰۱: آن مرغ که بود زیرکش نام 1204شمارهٔ ۱۳۰۲: نه دست رسی به یار دارم 1205شمارهٔ ۱۳۰۳: من کشته روی یار خویشم 1206شمارهٔ ۱۳۰۴: ای روی تو عمر جاودانم 1207شمارهٔ ۱۳۰۵: من عاشق آن رخ چو ماهم 1208شمارهٔ ۱۳۰۶: ای گریه، ترا چه شکر گویم 1209شمارهٔ ۱۳۰۷: زان غمزه خونخوار جان افگار خوش م ...1210شمارهٔ ۱۳۰۸: یارب، چه باشد گه گهی جانان در آغ ...1211شمارهٔ ۱۳۰۹: مستم که امشب گوییا میهای پنهان خ ...1212شمارهٔ ۱۳۱۰: امشب میان نوخطان سرمست و غلتان ب ...1213شمارهٔ ۱۳۱۱: اینک به کوی یار خود من بهر مردن ...1214شمارهٔ ۱۳۱۲: از غمزه ناوک زن شدی، آماج گاهت د ...1215شمارهٔ ۱۳۱۳: بسیار خواهم از نظر تا روی او یکس ...1216شمارهٔ ۱۳۱۴: هر دم بنتوانم که آن رخسار زیبا ب ...1217شمارهٔ ۱۳۱۵: جانم برون آمد ز غم، آخر به جانان ...1218شمارهٔ ۱۳۱۶: خواهم دل خون گشته را از دست تو د ...1219شمارهٔ ۱۳۱۷: یک شب اگر من دور از آن گیسوی در ...1220شمارهٔ ۱۳۱۸: باز آمد آن وقتی که من از گریه در ...1221شمارهٔ ۱۳۱۹: دیدم بلای ناگهان عاشق شدم، دیوان ...1222شمارهٔ ۱۳۲۰: هر سحری به کوی تو شعله وای خود ک ...1223شمارهٔ ۱۳۲۱: بر در تو ز دشمنان گر چه که صد جف ...1224شمارهٔ ۱۳۲۲: آن نه منم که از جفا دست ز یار در ...1225شمارهٔ ۱۳۲۳: ملکت عشق ملک شد از کرم الهیم 1226شمارهٔ ۱۳۲۴: گر گلی ندهی ز باغ خود به خاری هم ...1227شمارهٔ ۱۳۲۵: ای خوش آن روزی که ما با یار خود ...1228شمارهٔ ۱۳۲۶: ما گرفتار غم و از خویشتن وامانده ...1229شمارهٔ ۱۳۲۷: باده در ره، ساقیا، تا جای در جان ...1230شمارهٔ ۱۳۲۸: ای سفر کرده ز چشم و در دل و جانی ...1231شمارهٔ ۱۳۲۹: گر گذر افتد ترا در کوی جانان، ای ...1232شمارهٔ ۱۳۳۰: هر شبی چون یاد آن رخسار گلناری ک ...1233شمارهٔ ۱۳۳۱: بخت گویم نیست تا پیش تو سربازی ک ...1234شمارهٔ ۱۳۳۲: بخت اگر یاری دهد چون جان در آغوش ...1235شمارهٔ ۱۳۳۳: منزل عشقت که من پوشیده در جان می ...1236شمارهٔ ۱۳۳۴: سایه وارم هر شب از سودای زلفت، چ ...1237شمارهٔ ۱۳۳۵: عزم آن دارم که از دل نقد جان بیر ...1238شمارهٔ ۱۳۳۶: یک سخن گر زان لب شکرفشان بیرون ک ...1239شمارهٔ ۱۳۳۷: نی مجال آن که او را از دل خود بر ...1240شمارهٔ ۱۳۳۸: ای خوش آن شبها که من در دیده خوا ...1241شمارهٔ ۱۳۳۹: خرم آن روزی که من با دوست کاری د ...1242شمارهٔ ۱۳۴۰: یاد باد آن کز لبش هر لحظه جامی د ...1243شمارهٔ ۱۳۴۱: دوش من روی چو ماه آشنایی دیده ام 1244شمارهٔ ۱۳۴۲: من که دور از دوستان وز یار دور ا ...1245شمارهٔ ۱۳۴۳: این منم، یارب که با دلدار هم زان ...1246شمارهٔ ۱۳۴۴: باز وقت آمد که من سر در پریشانی ...1247شمارهٔ ۱۳۴۵: نکنم ز عشق تو به که سر گناه دارم 1248شمارهٔ ۱۳۴۶: شب من سیه شد از غم، مه من کجات ج ...1249شمارهٔ ۱۳۴۷: ز تو نعمت است و راحت لب شکرین و ...1250شمارهٔ ۱۳۴۸: نفسی برون ندادم که حدیث دل نگفتم 1251شمارهٔ ۱۳۴۹: وقت آنست که ما رو به خرابان نهیم 1252شمارهٔ ۱۳۵۰: عهدها را گه آن شد که ز سر تازه ک ...1253شمارهٔ ۱۳۵۱: ما به کوی تو سگانیم و به راه تو ...1254شمارهٔ ۱۳۵۲: فرخ آن روز که دیده بر رخت باز کن ...1255شمارهٔ ۱۳۵۳: ای خوش آن دم که سخنهای تو در گوش ...1256شمارهٔ ۱۳۵۴: پیش روی تو حدیث مه و جوزا نکنم 1257شمارهٔ ۱۳۵۵: من اگر بر در تو هر شبی افغان نکن ...1258شمارهٔ ۱۳۵۶: بی تو جان رفت و به تن باز نیاید، ...1259شمارهٔ ۱۳۵۷: التفاتی به من آن ماه ندارد، چه ک ...1260شمارهٔ ۱۳۵۸: هر شب از دست غمت دیده و دل خون ش ...1261شمارهٔ ۱۳۵۹: سوی من بین که ز هجرت به گداز آمد ...1262شمارهٔ ۱۳۶۰: بی تو امید ندارم که زمانی بزیم 1263شمارهٔ ۱۳۶۱: بخت برگشت ز من تا تو برفتی ز برم 1264شمارهٔ ۱۳۶۲: من و گنج غم و در سینه همان سیم ت ...1265شمارهٔ ۱۳۶۳: خرم آن روز که من آن رخ زیبا بینم 1266شمارهٔ ۱۳۶۴: یارب، آن روز بیابم که جمالت بینم 1267شمارهٔ ۱۳۶۵: حال خود باز بر آیین دگر می بینم 1268شمارهٔ ۱۳۶۶: می گذشتی و به سویت نگران می دیدم 1269شمارهٔ ۱۳۶۷: مدتی شد که نظر بر رخ یاری دارم 1270شمارهٔ ۱۳۶۸: گر چه از عقل و دیده و جان برخیزم 1271شمارهٔ ۱۳۶۹: کس بدین روز مبادا که من بد روزم 1272شمارهٔ ۱۳۷۰: دل آواره به جایی ست که من می دان ...1273شمارهٔ ۱۳۷۱: دل صد پاره که صد جا گرهش بر بستم 1274شمارهٔ ۱۳۷۲: سبزه ها نو می دمد بیرون رویم 1275شمارهٔ ۱۳۷۳: ای به چشم تو خمار و خواب هم 1276شمارهٔ ۱۳۷۴: ای رخت چون ماه و از مه بیش هم 1277شمارهٔ ۱۳۷۵: در فراقت زندگانی چون کنم 1278شمارهٔ ۱۳۷۶: باز با درد جدایی چون کنم 1279شمارهٔ ۱۳۷۷: بر جمالت مبتلایم، چون کنم 1280شمارهٔ ۱۳۷۸: میزنی تو غمزه، من جان می کنم 1281شمارهٔ ۱۳۷۹: راز دل پوشیده با جانان برم 1282شمارهٔ ۱۳۸۰: دوش رخ بر آستانش سوده ام 1283شمارهٔ ۱۳۸۱: هر شبی با گریه های خود خوشم 1284شمارهٔ ۱۳۸۲: توبه دیرینه را می بشکنم 1285شمارهٔ ۱۳۸۳: دلبرا، در جان نشین، فی العین هم 1286شمارهٔ ۱۳۸۴: از دو زلف تو شکن وام کنم 1287شمارهٔ ۱۳۸۵: خم آن طره دلبند کشم 1288شمارهٔ ۱۳۸۶: گر سخن زان قد رعنا گویم 1289شمارهٔ ۱۳۸۷: روی تو ماه سما می گوییم 1290شمارهٔ ۱۳۸۸: من عاشقم، نه رعنا، کز دوست کام خ ...1291شمارهٔ ۱۳۸۹: ابر بهار باران، وین چشم خونفشان ...1292شمارهٔ ۱۳۹۰: از دل پیام دارم، بر دوست چون رسا ...1293شمارهٔ ۱۳۹۱: جانا، بر آستانت روزی که جا بگیرم 1294شمارهٔ ۱۳۹۲: از دست دل بر آنم کز جان خود بشور ...1295شمارهٔ ۱۳۹۳: چون نآرم آنکه فارغ زان آشنا گریز ...1296شمارهٔ ۱۳۹۴: کاری چو برنیاید از آه صبح خیزم 1297شمارهٔ ۱۳۹۵: رفتیم ما و دل به یکی سو گذاشتیم 1298شمارهٔ ۱۳۹۶: هر دم گذر به کوی و سرایی که ما ک ...1299شمارهٔ ۱۳۹۷: هر شب به کوی وصل تو دزدیده ره کن ...1300شمارهٔ ۱۳۹۸: ما عافیت نثار ره درد کرده ایم 1301شمارهٔ ۱۳۹۹: رحمی که بر در تو غریب اوفتاده ام 1302شمارهٔ ۱۴۰۰: تا دامن از بساط جهان در کشیده ای ...1303شمارهٔ ۱۴۰۱: خیز، ای به دل نشسته که بیدل نشست ...1304شمارهٔ ۱۴۰۲: بخرام تا به زیر قدم پی سپر شویم 1305شمارهٔ ۱۴۰۳: می خواستم که روزه گشایم نماز شام 1306شمارهٔ ۱۴۰۴: از طره تو جز ره سودا نیافتم 1307شمارهٔ ۱۴۰۵: عمرم گذشت و روی تو دیدن نیافتم 1308شمارهٔ ۱۴۰۶: هرگز ز دور چرخ وفایی نیافتم 1309شمارهٔ ۱۴۰۷: شب تا به روز خون جگر نوش کرده ام 1310شمارهٔ ۱۴۰۸: اول به سینه بهر غمت جای کرده ام 1311شمارهٔ ۱۴۰۹: هر شب فتاده بر در تو خاک در خورم 1312شمارهٔ ۱۴۱۰: تلخاب حسرت است هر آبی که من خورم 1313شمارهٔ ۱۴۱۱: امشب من آن نیم که فغان را فرو بر ...1314شمارهٔ ۱۴۱۲: هر شب به دل تصور نازش فرو برم 1315شمارهٔ ۱۴۱۳: فریاد از این جفا که من از یار می ...1316شمارهٔ ۱۴۱۴: چون ناله بهر دیدنت از ناز برکشم 1317شمارهٔ ۱۴۱۵: نی پای آن که از سر کویت سفر کنم 1318شمارهٔ ۱۴۱۶: هر روز دیده بر ره یاد صبا نهم 1319شمارهٔ ۱۴۱۷: با تو چه روز بود که من آشنا شدم 1320شمارهٔ ۱۴۱۸: ای دیده، پای شو که بر یار می روم 1321شمارهٔ ۱۴۱۹: دل داده ام به دلبر و جانی خریده ...1322شمارهٔ ۱۴۲۰: گر خود سخن ز زهره و از ماه بشنوم 1323شمارهٔ ۱۴۲۱: رو زردی از من است ز چشم سیه گرم 1324شمارهٔ ۱۴۲۲: اگر نه روی تو ببینم، به ماهتاب ن ...1325شمارهٔ ۱۴۲۳: کرشمه کردنت ار چه بلاست، باز ندا ...1326شمارهٔ ۱۴۲۴: برفت عمر و به سوی خدای روی نکردم 1327شمارهٔ ۱۴۲۵: خراب کرد به یک بار خواب نرگس مست ...1328شمارهٔ ۱۴۲۶: گذشت عمر و دمی در رخ تو سیر ندید ...1329شمارهٔ ۱۴۲۷: اگر ز من بروی، تاب دوری تو ندارم 1330شمارهٔ ۱۴۲۸: کجایی، ای به فدای تو گشته جان و ...1331شمارهٔ ۱۴۲۹: دلم ز دست تو خون شد، ندانم این ب ...1332شمارهٔ ۱۴۳۰: بیار، ساقی، دریای بیکرانه به سوی ...1333شمارهٔ ۱۴۳۱: نهفته خورد می آن شوخ و منکر است ...1334شمارهٔ ۱۴۳۲: غمم بکشت که از یار مانده ام، چه ...1335شمارهٔ ۱۴۳۳: برونم از دل پر خون نمی شوی، چه ک ...1336شمارهٔ ۱۴۳۴: گذشت یار و نسازم به خوی او، چه ک ...1337شمارهٔ ۱۴۳۵: برابر لب او انگبین چگونه کنم 1338شمارهٔ ۱۴۳۶: گر آشکار حدیث نهان خویش کنم 1339شمارهٔ ۱۴۳۷: نه بخت آن که به سوی تو جان خویش ...1340شمارهٔ ۱۴۳۸: نه یار وعده بوس و کنار می کندم 1341شمارهٔ ۱۴۳۹: من آن نیم که به عمر از وفای خود ...1342شمارهٔ ۱۴۴۰: ببین که باز به دست تو اوفتاد دلم 1343شمارهٔ ۱۴۴۱: شکست پشت من از بار غم، چه چاره ک ...1344شمارهٔ ۱۴۴۲: گذشت باز بدین سوی ترک کج کلهم 1345شمارهٔ ۱۴۴۳: زبان نماند، ز لعلت سخن کجا یابم 1346شمارهٔ ۱۴۴۴: کجات جویم و گر جویمت، کجا یابم 1347شمارهٔ ۱۴۴۵: کدام سوی روم کز فراق امان یابم 1348شمارهٔ ۱۴۴۶: به جان رسیدم و از دل خبر نمی یاب ...1349شمارهٔ ۱۴۴۷: من آنچه دوش بدین جان مبتلا گفتم 1350شمارهٔ ۱۴۴۸: نبودی آن که منت دلنواز می گفتم 1351شمارهٔ ۱۴۴۹: بیا که بهر تو جان در بلا گرو کرد ...1352شمارهٔ ۱۴۵۰: توانم از همه خوبان نظر بگردانم 1353شمارهٔ ۱۴۵۱: خراب گشتم و با خویش بس نمی آیم 1354شمارهٔ ۱۴۵۲: منم که بی به تو صد گونه داغ می س ...1355شمارهٔ ۱۴۵۳: همه شب از تو به دیوار خانه غم گو ...1356شمارهٔ ۱۴۵۴: رخی که بر کف پای تو سیم تن مالم 1357شمارهٔ ۱۴۵۵: اگر چه از تو دل خسته و غمین دارم 1358شمارهٔ ۱۴۵۶: نه یک دل، ار چه هزار است، آن او ...1359شمارهٔ ۱۴۵۷: نیامده ست به چشم آدمی بدین سانم 1360شمارهٔ ۱۴۵۸: چنین که غمزه خوبان نشست در کینم 1361شمارهٔ ۱۴۵۹: چو من ز دوست به داغ درونه خرسندم 1362شمارهٔ ۱۴۶۰: به دیده ای که ترا دیده ام نمی یا ...1363شمارهٔ ۱۴۶۱: به دیدنت که من خو گرفته می آیم 1364شمارهٔ ۱۴۶۲: ما که در راه غم قدم زده ایم 1365شمارهٔ ۱۴۶۳: ما در این شهر پای بند توایم 1366شمارهٔ ۱۴۶۴: غم کشی چند یار خویش کنم 1367شمارهٔ ۱۴۶۵: خیز تا باده در پیاله کنیم 1368شمارهٔ ۱۴۶۶: هر شب از شوق جامه پاره کنم 1369شمارهٔ ۱۴۶۷: چون شکر زان دو لعل تر بکنم 1370شمارهٔ ۱۴۶۸: جان من از غمت چنان شده ام 1371شمارهٔ ۱۴۶۹: گر در وصل را گشاد دهیم 1372شمارهٔ ۱۴۷۰: تیغ برکش که تا ز سر برهیم 1373شمارهٔ ۱۴۷۱: گل دل تازه گردد از دم خم 1374شمارهٔ ۱۴۷۲: این تویی تا به خواب می بینم 1375شمارهٔ ۱۴۷۳: رویت، ای نازنین، که می بینم 1376شمارهٔ ۱۴۷۴: دوش می رفت و آه می کردم 1377شمارهٔ ۱۴۷۵: دل به زلفت سپردم و رفتم 1378شمارهٔ ۱۴۷۶: دل ز مهر تو در که پیوندم 1379شمارهٔ ۱۴۷۷: من اگر دوستت همی دارم 1380شمارهٔ ۱۴۷۸: ای وجود تو دیده جانم 1381شمارهٔ ۱۴۷۹: سحرگه که بیدار گردیده بودم 1382شمارهٔ ۱۴۸۰: من از دست دل دوش دیوانه بودم 1383شمارهٔ ۱۴۸۱: من آن ترک طناز را می شناسم 1384شمارهٔ ۱۴۸۲: ز عشقت من خسته جان می خراشم 1385شمارهٔ ۱۴۸۳: گذشت آن که من صبر و دین داشتم 1386شمارهٔ ۱۴۸۴: چو نام تو در نامه ای دیده ام 1387شمارهٔ ۱۴۸۵: بیا تا بی گل و صهبا نباشیم 1388شمارهٔ ۱۴۸۶: بحل کن آن همه خونها که در غمت خو ...1389شمارهٔ ۱۴۸۷: دوستان در ره دل سنگ گران است تنم 1390شمارهٔ ۱۴۸۸: گر رسم روزی به تو نوآشنایی ها کن ...1391شمارهٔ ۱۴۸۹: چون ز تو می نتوانم که شکیبا باشم 1392شمارهٔ ۱۴۹۰: ز عشقت خواستم از جان و یک دم با ...1393شمارهٔ ۱۴۹۱: عاشق شدم، با یار بدعهد وغا کردم 1394شمارهٔ ۱۴۹۲: زین پس سر آن نیست که من زهد فروش ...1395شمارهٔ ۱۴۹۳: گر من به کمند تو گرفتار نباشم 1396شمارهٔ ۱۴۹۴: چون دولت آن نیست که پهلوی تو باش ...1397شمارهٔ ۱۴۹۵: عشقت نصیب من همه غم داد، درد هم 1398شمارهٔ ۱۴۹۶: ماهی رود و من همه شب خواب ندانم 1399شمارهٔ ۱۴۹۷: دریاب که من طاقت هجر تو ندارم 1400شمارهٔ ۱۴۹۸: ابر می بارد و من بار سفر می بندم 1401شمارهٔ ۱۴۹۹: مرا بین کاندرین حالت سر و سامان ...1402شمارهٔ ۱۵۰۰: باز این دل من رو به که آورد، ندا ...1403شمارهٔ ۱۵۰۱: وقتی ازین پیش تر خوشدلیی داشتیم 1404شمارهٔ ۱۵۰۲: بس به مویت اسیر شد جانم 1405شمارهٔ ۱۵۰۳: از پس عمر شبی هم نفس یار شدم 1406شمارهٔ ۱۵۰۴: از آن لب می وزد بویی و بوی خون ن ...1407شمارهٔ ۱۵۰۵: غبار مشک می خیزد، ندانم تا چه با ...1408شمارهٔ ۱۵۰۶: همی رفتی و می گفتند اندر حسن فرد ...1409شمارهٔ ۱۵۰۷: شب ست این وه چه بی پایان و یا خو ...1410شمارهٔ ۱۵۰۸: درآ، ای شاخ گل، خندان و مجلس را ...1411شمارهٔ ۱۵۰۹: بهار آمد، ولی سرو گلستان چون توا ...1412شمارهٔ ۱۵۱۰: زهی رسم بناگوشت گل اندر سبزه پرو ...1413شمارهٔ ۱۵۱۱: مرا قامت چو چوگان است و سر چون گ ...1414شمارهٔ ۱۵۱۲: شبی با ما خیال خویشتن را میهمان ...1415شمارهٔ ۱۵۱۳: وصیت می کنم، گر بشنود ابرو کمان ...1416شمارهٔ ۱۵۱۴: ندارم روزی از رویت به جز حیرت گه ...1417شمارهٔ ۱۵۱۵: مخند از درد من، جانا، نه بر بازی ...1418شمارهٔ ۱۵۱۶: با چون تو مهی یک شب گر خواب توان ...1419شمارهٔ ۱۵۱۷: گیسوی ترا نسبت با شب نتوان کردن 1420شمارهٔ ۱۵۱۸: یوسف چو رخت ماهی در خواب ندیده س ...1421شمارهٔ ۱۵۱۹: مبارک باد، ماه روزه داران 1422شمارهٔ ۱۵۲۰: خمار و خواب و چشم کافرش بین 1423شمارهٔ ۱۵۲۱: برآمد ماه عید از اوج گردون 1424شمارهٔ ۱۵۲۲: شبی بخرام و مه را کار بشکن 1425شمارهٔ ۱۵۲۳: خوش آمد با توام دیدار کردن 1426شمارهٔ ۱۵۲۴: بر آن رویی که نتوان می گرفتن 1427شمارهٔ ۱۵۲۵: نه بی یادت برآید یک دم از من 1428شمارهٔ ۱۵۲۶: روزی که به عالم است شب دان 1429شمارهٔ ۱۵۲۷: از همچو تویی برید نتوان 1430شمارهٔ ۱۵۲۸: ای میر همه شکر فروشان 1431شمارهٔ ۱۵۲۹: زین خوش پسران و شکل ایشان 1432شمارهٔ ۱۵۳۰: ای آرزوی امیدواران 1433شمارهٔ ۱۵۳۱: سر مست رود چو در گلستان 1434شمارهٔ ۱۵۳۲: تا از بر تو جدا شدم من 1435شمارهٔ ۱۵۳۳: جانا، گذری به بوستان کن 1436شمارهٔ ۱۵۳۴: یک دم فراموشم نه ای، گر چه نیاری ...1437شمارهٔ ۱۵۳۵: سودای خوبان کم نشد، زین جان غم ف ...1438شمارهٔ ۱۵۳۶: ماهی گذشت و شب نخفت این دیده بید ...1439شمارهٔ ۱۵۳۷: ماه هلال ابروی من عقل مرا شیدا م ...1440شمارهٔ ۱۵۳۸: مانا که بگشاید دلم، بندی ز گیسو ...1441شمارهٔ ۱۵۳۹: هر مجلسی و ساقیی، من در خمار خوی ...1442شمارهٔ ۱۵۴۰: خونی ز چشمم می رود، در انتظار کی ...1443شمارهٔ ۱۵۴۱: آمد بهار، ای یار من، بشکفت گلها ...1444شمارهٔ ۱۵۴۲: بالای تست این پیش من یا سرو بستا ...1445شمارهٔ ۱۵۴۳: ز اندازه بگذشت آرزو، طاقت ندارم ...1446شمارهٔ ۱۵۴۴: خواهی دلا، فردوس جان، رخسار جانا ...1447شمارهٔ ۱۵۴۵: خواب ز چشم من بشد، چشم تو بست خو ...1448شمارهٔ ۱۵۴۶: آفت زهد و توبه شد ترک شرابخوار م ...1449شمارهٔ ۱۵۴۷: گر چه ز خوی نازکت سوخته گشت جان ...1450شمارهٔ ۱۵۴۸: تنگ نبات چون بود، لب بگشا که هم ...1451شمارهٔ ۱۵۴۹: رفتی و شد بی تو جانم زار، باز آی ...1452شمارهٔ ۱۵۵۰: آخر، ای خود بین من، روزی به غمخو ...1453شمارهٔ ۱۵۵۱: آن کلاه کج بر آن سرو بلند او ببی ...1454شمارهٔ ۱۵۵۲: صبح دولت می دمد یا خود رخ جانانس ...1455شمارهٔ ۱۵۵۳: ای به کویت هر سحرگه جای تنها مان ...1456شمارهٔ ۱۵۵۴: باش تا مشکت ز برگ یاسمین آید برو ...1457شمارهٔ ۱۵۵۵: دوش سرمست آن نگار نازنین آمد برو ...1458شمارهٔ ۱۵۵۶: نام گل بردن به پیشت بر زبان آید ...1459شمارهٔ ۱۵۵۷: عافیت را در همه عالم نمی یابم نش ...1460شمارهٔ ۱۵۵۸: آن که فصل گل همی گویند، اینک آمد ...1461شمارهٔ ۱۵۵۹: جان من از بیدلان، آخر گهی یادی ب ...1462شمارهٔ ۱۵۶۰: چشم را در ملک خوبی شحنه بیداد کن 1463شمارهٔ ۱۵۶۱: عاشقان را گه گهی از رخ نوایی تاز ...1464شمارهٔ ۱۵۶۲: ترک من بر عزم رفتن تیر در ترکش م ...1465شمارهٔ ۱۵۶۳: ناز در چشم و کرشمه در سر ابرو مک ...1466شمارهٔ ۱۵۶۴: بی وفا یارا، چنین هم بی وفاداری ...1467شمارهٔ ۱۵۶۵: تا کی، ای مه روی، کین انگیختن 1468شمارهٔ ۱۵۶۶: خویش را در کوی بی خویشی فگن 1469شمارهٔ ۱۵۶۷: عمر برفت و نرفت عشق ز سودای من 1470شمارهٔ ۱۵۶۸: ای دل، از آنها که رفت، گر بتوانی ...1471شمارهٔ ۱۵۶۹: از شب گیسوی تست روشنی روز من 1472شمارهٔ ۱۵۷۰: ای دل، به چشم عبرت نظاره جهان کن 1473شمارهٔ ۱۵۷۱: یک ره ز در برون آ، قصد هزار جان ...1474شمارهٔ ۱۵۷۲: تا چند کوشی آخر در خون بیگناهان 1475شمارهٔ ۱۵۷۳: ای دور مانده از نظر دورماندگان 1476شمارهٔ ۱۵۷۴: ای تیغ بر کشیده چو مردم کشندگان 1477شمارهٔ ۱۵۷۵: ای بی خبر، ز دیده بی خواب عاشقان 1478شمارهٔ ۱۵۷۶: ای باد، بوی یار بدین مبتلا رسان 1479شمارهٔ ۱۵۷۷: برداشتن نظر ز نگاری نمی توان 1480شمارهٔ ۱۵۷۸: بنشست عشق یار به جانم چنان درون 1481شمارهٔ ۱۵۷۹: دل می بری و در خم مو می کنی، مکن 1482شمارهٔ ۱۵۸۰: ای دیده، بیش در رخ جانان نظر مکن 1483شمارهٔ ۱۵۸۱: عزم برون چو مست خماری شوی، مکن 1484شمارهٔ ۱۵۸۲: ای دل، ز وعده کج آن شوخ یاد کن 1485شمارهٔ ۱۵۸۳: ای دل، علم به ملک قناعت بلند کن 1486شمارهٔ ۱۵۸۴: جانا، شبی به کوی غریبان مقام کن 1487شمارهٔ ۱۵۸۵: امروز باز شکل دگرگشت یار من 1488شمارهٔ ۱۵۸۶: باز آمد آن که سوخته اوست جان من 1489شمارهٔ ۱۵۸۷: ای بوده در قفای تو دایم دعای من 1490شمارهٔ ۱۵۸۸: کم زان که جان به کوی تو دانیم سو ...1491شمارهٔ ۱۵۸۹: خوش است میکده، ساقی، به روی همنف ...1492شمارهٔ ۱۵۹۰: رو، ای صبا و سلامم به دلنواز رسا ...1493شمارهٔ ۱۵۹۱: نظر چگونه توان در همه جهان کردن 1494شمارهٔ ۱۵۹۲: صواب نیست به تو فکر حور عین کردن 1495شمارهٔ ۱۵۹۳: میسر ار شود از چون تو نخل برخورد ...1496شمارهٔ ۱۵۹۴: چنین که بی تو زمان نمی توان بودن 1497شمارهٔ ۱۵۹۵: اگر بخواهمش آن روی دلستان دیدن 1498شمارهٔ ۱۵۹۶: ز زلف تو کمر فتنه بر میان بستن 1499شمارهٔ ۱۵۹۷: دلم که سوخت ز عشقش چراغ جان من ا ...1500شمارهٔ ۱۵۹۸: بیار ساقی و جام شراب در گردان 1501شمارهٔ ۱۵۹۹: دریغ صحبت دیرینه وفاداران 1502شمارهٔ ۱۶۰۰: آخر نگاهی بر حال ما کن 1503شمارهٔ ۱۶۰۱: سبزه همان و گل و صحرا همان 1504شمارهٔ ۱۶۰۲: روی ترش کرده به یاران مبین 1505شمارهٔ ۱۶۰۳: ای سمن نامه وفا بستان 1506شمارهٔ ۱۶۰۴: عالم از جام لب خراب مکن 1507شمارهٔ ۱۶۰۵: گواه جبین است بر درد من 1508شمارهٔ ۱۶۰۶: دل شکیبا نمی توان کردن 1509شمارهٔ ۱۶۰۷: من خسته را ز آن خود کن، ببین 1510شمارهٔ ۱۶۰۸: چه کنم کز دل من آن صنم آید بیرون 1511شمارهٔ ۱۶۰۹: ای شکل و بالایت بلا، از بهر جان ...1512شمارهٔ ۱۶۱۰: چه بلاست از دو چشمت نظر نیاز کرد ...1513شمارهٔ ۱۶۱۱: گر ز شوخی نیستت پروای من 1514شمارهٔ ۱۶۱۲: یار بی فرمان و دل هم همچنان 1515شمارهٔ ۱۶۱۳: همی ریزی به بازی خون یاران 1516شمارهٔ ۱۶۱۴: عشق آتشم در جان زد و جانان ازان ...1517شمارهٔ ۱۶۱۵: دل گمگشته به بازار خریدن نتوان 1518شمارهٔ ۱۶۱۶: در ره عشق از بلا آزاد نتوان زیست ...1519شمارهٔ ۱۶۱۷: آرایش مجلس تویی، مجلس بیارا هر ز ...1520شمارهٔ ۱۶۱۸: یک دگر خلق به سودای دل و جان گفت ...1521شمارهٔ ۱۶۱۹: جانا همان و دل همان درد من شیدا ...1522شمارهٔ ۱۶۲۰: صبح دمید و روز شد، شمع به گوشه ن ...1523شمارهٔ ۱۶۲۱: ای مشک وام داده زلفت به آهوی چین 1524شمارهٔ ۱۶۲۲: خه از کجاها می رسی آلوده می همچن ...1525شمارهٔ ۱۶۲۳: از خانه دشمن خاست دل، فریاد کردن ...1526شمارهٔ ۱۶۲۴: آستان یار و آن گه خون من 1527شمارهٔ ۱۶۲۵: عیش من تلخ است ازان شکر لب شیرین ...1528شمارهٔ ۱۶۲۶: صد ره گذری هر دم بر جان خراب من 1529شمارهٔ ۱۶۲۷: سواره اینک آن سرو روانم می رود ب ...1530شمارهٔ ۱۶۲۸: چشم است، یارب، آنچنان یا خود بلا ...1531شمارهٔ ۱۶۲۹: آه ازین تنگ قبایان شده تنگم داما ...1532شمارهٔ ۱۶۳۰: ای جهانی کشته، جان چند کس خواهی ...1533شمارهٔ ۱۶۳۱: بنشین نفسی کز همه لطف تو بس است ...1534شمارهٔ ۱۶۳۲: ای آشنا، درین چه بی بن نظاره کن 1535شمارهٔ ۱۶۳۳: چون همی دانی که تن چون جان نهان ...1536شمارهٔ ۱۶۳۴: ای غمت خوش تر ز شادی کسان 1537شمارهٔ ۱۶۳۵: یک شب، ای ماه جهان افروز من 1538شمارهٔ ۱۶۳۶: از آن خویش کنم من که جان دهم بست ...1539شمارهٔ ۱۶۳۷: گر هوس بردم به رویت چشم خود بر د ...1540شمارهٔ ۱۶۳۸: چون بستدی دل من، پرسشم کن به ازی ...1541شمارهٔ ۱۶۳۹: آخر بگو، ای نازنین، ناز تو تا کی ...1542شمارهٔ ۱۶۴۰: در سرم باز هوایی ست که گفتن نتوا ...1543شمارهٔ ۱۶۴۱: امروز به نظاره آن سرو خرامان 1544شمارهٔ ۱۶۴۲: ز سر کرشمه یک ره نظری به روی من ...1545شمارهٔ ۱۶۴۳: منم و خیال بازی شب و روز با جوان ...1546شمارهٔ ۱۶۴۴: دلم را کرد صد پاره به سینه خار خ ...1547شمارهٔ ۱۶۴۵: دلم آشفته شد، جانا، به بالای بلا ...1548شمارهٔ ۱۶۴۶: مه شبگرد من امشب چو مه می گشت و ...1549شمارهٔ ۱۶۴۷: دو رخ بنمای و بازار کواکب بشکن ا ...1550شمارهٔ ۱۶۴۸: بدینسان کز غمت بر خاک دارم هر زم ...1551شمارهٔ ۱۶۴۹: بیچاره دلم خون شد در پیش خیال تو 1552شمارهٔ ۱۶۵۰: ای جان من آویزان از بند قبای تو 1553شمارهٔ ۱۶۵۱: آن کیست که می آید صد لشکر دل با ...1554شمارهٔ ۱۶۵۲: از دوری خود، جانا، حال دل من بشن ...1555شمارهٔ ۱۶۵۳: ای رهزن عشاق، چه عیار کسی تو 1556شمارهٔ ۱۶۵۴: خلقی همه در شهر و مرا جا به دگر ...1557شمارهٔ ۱۶۵۵: ای سبزه دمانید به گرد قمر از مو 1558شمارهٔ ۱۶۵۶: من اینجا و دل گمره در آن کو 1559شمارهٔ ۱۶۵۷: زینسان که ناوک می زند چشم شکاران ...1560شمارهٔ ۱۶۵۸: آن شکل جولانش نگر، وان خلق در دن ...1561شمارهٔ ۱۶۵۹: ترکی ست بدخو آنکه من دارم سر و س ...1562شمارهٔ ۱۶۶۰: خیزد چو از خواب آن پسر تا کس نشو ...1563شمارهٔ ۱۶۶۱: ای زندگانی بخش من لعل شکر گفتار ...1564شمارهٔ ۱۶۶۲: گر چه که هست خون دل باده خوشگوار ...1565شمارهٔ ۱۶۶۳: تا به زمانه شد خبر از مه با کمال ...1566شمارهٔ ۱۶۶۴: باز به خون خلق شد چشم جفانمای تو 1567شمارهٔ ۱۶۶۵: نیست گشاده چشم من جز به خیال روی ...1568شمارهٔ ۱۶۶۶: روی یار از سبزه تر بوستانی یافت ...1569شمارهٔ ۱۶۶۷: مست می گردی ز خانه، بیش نافرمان ...1570شمارهٔ ۱۶۶۸: مردم چشم مرا برد آب و گر آیی درو 1571شمارهٔ ۱۶۶۹: از من، ای ساده پسر، دور مشو 1572شمارهٔ ۱۶۷۰: پر زخم است و شکست زلف گرانبار تو 1573شمارهٔ ۱۶۷۱: پرده صبرم درید غمزه دلدوز تو 1574شمارهٔ ۱۶۷۲: گر نه کمند بلاست بر دل عشاق تو 1575شمارهٔ ۱۶۷۳: نوبت خوبی زدند در شب گیسوی تو 1576شمارهٔ ۱۶۷۴: عاشق و دیوانه ام، سلسله یار کو 1577شمارهٔ ۱۶۷۵: خون گریم ار چه از ستم بیکران تو 1578شمارهٔ ۱۶۷۶: هر جا که لب به خنده گشاید دهان ت ...1579شمارهٔ ۱۶۷۷: کس چون جهد ز گیسوی همچون کمند تو 1580شمارهٔ ۱۶۷۸: گر باده می خورم به سر من خمار تو 1581شمارهٔ ۱۶۷۹: هر شب منم فتاده به گرد سرای تو 1582شمارهٔ ۱۶۸۰: بوی وفا ز طره عنبرفشان تو 1583شمارهٔ ۱۶۸۱: مست آمد آن نگار که ما مست روی او 1584شمارهٔ ۱۶۸۲: عشق نوست و یار نوست و بهار نو 1585شمارهٔ ۱۶۸۳: سوی شکار، ای پسر نازنین، مرو 1586شمارهٔ ۱۶۸۴: ای خرد مست لعل چون می تو 1587شمارهٔ ۱۶۸۵: ای به بالا بلند و زیبا تو 1588شمارهٔ ۱۶۸۶: یا دلم را به راز محرم شو 1589شمارهٔ ۱۶۸۷: لاله دمد از خون شهیدان غم او 1590شمارهٔ ۱۶۸۸: تا شدم چشم آشنا با روی تو 1591شمارهٔ ۱۶۸۹: آیین تو دل بردن است، ای چشم خلقی ...1592شمارهٔ ۱۶۹۰: دل و جان مرا زاندازه و بگذشت آرز ...1593شمارهٔ ۱۶۹۱: ز دلها لشکری دارد سخن با تاجدارا ...1594شمارهٔ ۱۶۹۲: ای گلستان ترا بالای سرو 1595شمارهٔ ۱۶۹۳: همی گویم که وقتی، ز آن مشتاقان م ...1596شمارهٔ ۱۶۹۴: بیا، ای باغ جان، تا بنگرم سرو رو ...1597شمارهٔ ۱۶۹۵: امشب، ای باد، یکی جانب آن بستان ...1598شمارهٔ ۱۶۹۶: عارض همچون نگارستان تو 1599شمارهٔ ۱۶۹۷: کارم از دست برفته ست ز نادیدن تو 1600شمارهٔ ۱۶۹۸: دلی دارم چو دامان گل از غم چاک گ ...1601شمارهٔ ۱۶۹۹: چه شکل است این که می آید سمند نا ...1602شمارهٔ ۱۷۰۰: من ار چه هر شب از شبهای هجرش می ...1603شمارهٔ ۱۷۰۱: تو دور افتاده از ما و نگنجد شوق ...1604شمارهٔ ۱۷۰۲: ای از رقم شبگون دیباچه مه کرده 1605شمارهٔ ۱۷۰۳: ای جان، چو سخن گویم مستانه و رند ...1606شمارهٔ ۱۷۰۴: ای رفته و ترک من بدنام گرفته 1607شمارهٔ ۱۷۰۵: دلی دارم ز هجران پاره پاره 1608شمارهٔ ۱۷۰۶: دلم در عشق جانان گشته پاره 1609شمارهٔ ۱۷۰۷: نسیم زلف بر دست صبا ده 1610شمارهٔ ۱۷۰۸: چو بنمایی رخ گلنار گونه 1611شمارهٔ ۱۷۰۹: گشادم دیده روی تو ناگه 1612شمارهٔ ۱۷۱۰: تا دل ز توام به غم نشسته 1613شمارهٔ ۱۷۱۱: در خون منم، ای صنم، نشسته 1614شمارهٔ ۱۷۱۲: ای در دل من مقیم گشته 1615شمارهٔ ۱۷۱۳: ای در دل من چو جان نشسته 1616شمارهٔ ۱۷۱۴: ای آرزوی دل شکسته 1617شمارهٔ ۱۷۱۵: ای آمده جان هر شکسته 1618شمارهٔ ۱۷۱۶: ای دهلی و ای بتان ساده 1619شمارهٔ ۱۷۱۷: ای غالیه گرد ماه سوده 1620شمارهٔ ۱۷۱۸: ای حسن، تو آفت زمانه 1621شمارهٔ ۱۷۱۹: ای آرزوی هزار سینه 1622شمارهٔ ۱۷۲۰: عید است خوبان نیم شب در کوی خمار ...1623شمارهٔ ۱۷۲۱: ای قبله ابروی تو محراب ابرار آمد ...1624شمارهٔ ۱۷۲۲: عید است و ساقی در قدح جام مصفا د ...1625شمارهٔ ۱۷۲۳: جانا، روان کن راحتی، ای راحت جان ...1626شمارهٔ ۱۷۲۴: ای غمزه خون ریز تو خونم به افسون ...1627شمارهٔ ۱۷۲۵: دوش در آمد از درم تازه چو باد صب ...1628شمارهٔ ۱۷۲۶: گر کنی گشت چمن با شوخ و با شنگی ...1629شمارهٔ ۱۷۲۷: همه شب رود رهی رو به ره صبا نشست ...1630شمارهٔ ۱۷۲۸: مه من خراب گشتم ز رخت به یک نظار ...1631شمارهٔ ۱۷۲۹: نوبهار است و چمن جلوه جوزا کرده 1632شمارهٔ ۱۷۳۰: ای به خشم از بر من رفته و تنها م ...1633شمارهٔ ۱۷۳۱: منم امروز ز روی چو تو یاری مانده 1634شمارهٔ ۱۷۳۲: ای صبا، از زلف او بندی بخواه 1635شمارهٔ ۱۷۳۳: هر شب از سودای آن زلف سیاه 1636شمارهٔ ۱۷۳۴: ای جفایت بر من مسکین همه 1637شمارهٔ ۱۷۳۵: ای ترا جور و جفا آیین همه 1638شمارهٔ ۱۷۳۶: جان من بر دست بیدادم مده 1639شمارهٔ ۱۷۳۷: باغ بین فصل بهاری ساخته 1640شمارهٔ ۱۷۳۸: ای جهان چشم سیاهت بسته 1641شمارهٔ ۱۷۳۹: خسروا گر عاشقی جام بلا پیش نه 1642شمارهٔ ۱۷۴۰: از لب او، ای خیال، نقل لب ما مده 1643شمارهٔ ۱۷۴۱: ای از گل تو ما را در دیده خار ما ...1644شمارهٔ ۱۷۴۲: مهر تو در دل من مانند جان نشسته 1645شمارهٔ ۱۷۴۳: ماییم و مجلس می خوبی سه چار ساده 1646شمارهٔ ۱۷۴۴: از بس که ریخت چشمم بهر تو خون تی ...1647شمارهٔ ۱۷۴۵: روزی به لاغ گفتم کت نسبتی ست با ...1648شمارهٔ ۱۷۴۶: شمع فلک برآید با آتشین زبانه 1649شمارهٔ ۱۷۴۷: من بهر تو به دیده و دل خانه ساخت ...1650شمارهٔ ۱۷۴۸: ای عشقت آتشی به همه شهر درزده 1651شمارهٔ ۱۷۴۹: بیا شبی بر من سرخوش از شراب شده 1652شمارهٔ ۱۷۵۰: رسید وقت که هر روز بامداد پگه 1653شمارهٔ ۱۷۵۱: به کوی عقل مرو، گر به عشوه بردی ...1654شمارهٔ ۱۷۵۲: مدار جان من از بهر جان ما روزه 1655شمارهٔ ۱۷۵۳: مهی در آمده و در درونه جا کرده 1656شمارهٔ ۱۷۵۴: چو بوی زلف تو همراهی صبا کرده 1657شمارهٔ ۱۷۵۵: بکش به گرد رخ خط دلربا پرده 1658شمارهٔ ۱۷۵۶: چو خاست صبحدم آن مه ز خواب پژمرد ...1659شمارهٔ ۱۷۵۷: مکش به ناز مرا، ای به ناز پرورده 1660شمارهٔ ۱۷۵۸: ای فراق تو یار دیرینه 1661شمارهٔ ۱۷۵۹: ای رخت شمع حسن برکرده 1662شمارهٔ ۱۷۶۰: مه به زلف تو گر شود بسته 1663شمارهٔ ۱۷۶۱: جهان تا مه روشنت ساخته 1664شمارهٔ ۱۷۶۲: لبت در سخن انگبین ریخته 1665شمارهٔ ۱۷۶۳: در اوصاف خود عقل را ره مده 1666شمارهٔ ۱۷۶۴: قلاشم، ای منکر، مرا دربانی میخان ...1667شمارهٔ ۱۷۶۵: جان بهانه طلب و شکل تو نازآلوده 1668شمارهٔ ۱۷۶۶: ای گل که چنین در بغلت تنگ گرفته 1669شمارهٔ ۱۷۶۷: ای دل، ار تو عاشقی، زین غم خلاص ...1670شمارهٔ ۱۷۶۸: به گردت باد سردی هر دم از عشاق د ...1671شمارهٔ ۱۷۶۹: به باغ سایه ابرست و آب در سایه 1672شمارهٔ ۱۷۷۰: ای لبت شهر پر شکر کرده 1673شمارهٔ ۱۷۷۱: قاصد نیامد کآورد زان نامسلمان نا ...1674شمارهٔ ۱۷۷۲: شهری ست معمور و درو از هر طرف مه ...1675شمارهٔ ۱۷۷۳: جان ز هجرت چیست، زار افتاده ای 1676شمارهٔ ۱۷۷۴: هر روز کافتاب برآرد زبانه ای 1677شمارهٔ ۱۷۷۵: فریاد کاندر شهر ما خون می کند عی ...1678شمارهٔ ۱۷۷۶: خردی هنوز و کودکی، ای نازنین، بر ...1679شمارهٔ ۱۷۷۷: دیری ست کای گلبرگ تر بر روی ما خ ...1680شمارهٔ ۱۷۷۸: ای درد بیدرد دلم، تاراج پنهان کر ...1681شمارهٔ ۱۷۷۹: ای که چشم من به روی خویش روشن کر ...1682شمارهٔ ۱۷۸۰: سینه ام را از غم عالم تو بی غم ک ...1683شمارهٔ ۱۷۸۱: ای که در هیچ غمی با دل من یار نه ...1684شمارهٔ ۱۷۸۲: ای که در دیده درونی و در آغوش نه ...1685شمارهٔ ۱۷۸۳: خنده را سوختن جان من آموخته ای 1686شمارهٔ ۱۷۸۴: آتش اندر آب هرگز دیده ای 1687شمارهٔ ۱۷۸۵: باز بر خونم کمر بربسته ای 1688شمارهٔ ۱۷۸۶: سر در خمار، شب به کنار که بوده ا ...1689شمارهٔ ۱۷۸۷: ای ده یکی ز خوبی تو مه، چگونه ای 1690شمارهٔ ۱۷۸۸: مشک بر اطراف مه آورده ای 1691شمارهٔ ۱۷۸۹: ز آب ملاحت که رخ آلوده ای 1692شمارهٔ ۱۷۹۰: گر چه به هر سخن دلم از تن ربوده ...1693شمارهٔ ۱۷۹۱: تو شوخ هر کجا لب خندان گشوده ای 1694شمارهٔ ۱۷۹۲: آن دل خراب شد که تو آباد دیده ای 1695شمارهٔ ۱۷۹۳: تو با آن رو بگو مه را، چه باشی 1696شمارهٔ ۱۷۹۴: چه بد کردیم کز ما برشکستی 1697شمارهٔ ۱۷۹۵: چون می نرسد دست به پایی که تو دا ...1698شمارهٔ ۱۷۹۶: رخساره مکن راست به جایی که تو با ...1699شمارهٔ ۱۷۹۷: مست آمده ای باز به مهمان که بودی 1700شمارهٔ ۱۷۹۸: دیدی که حق خدمت بسیار ندیدی 1701شمارهٔ ۱۷۹۹: ای باد، حدیث دلم آنجاش بگویی 1702شمارهٔ ۱۸۰۰: ای باد، سلام دلم آنجا برسانی 1703شمارهٔ ۱۸۰۱: ای آنکه تو سلطان همه سیمبرانی 1704شمارهٔ ۱۸۰۲: شتربانا، دمی محمل میارای 1705شمارهٔ ۱۸۰۳: مرا زان میر خوبان نیست روزی 1706شمارهٔ ۱۸۰۴: چه کردم کآخرم فرمان نکردی 1707شمارهٔ ۱۸۰۵: چنین کان خنده شیرین تو کردی 1708شمارهٔ ۱۸۰۶: ز رحمت چشم بر چاکر نداری 1709شمارهٔ ۱۸۰۷: شکستی طره، تا در سر چه داری 1710شمارهٔ ۱۸۰۸: مرا چند آخر از خود دور داری 1711شمارهٔ ۱۸۰۹: دلا، با غمزه خوبان چه بازی 1712شمارهٔ ۱۸۱۰: رخساره چه می پوشی، در کینه چه می ...1713شمارهٔ ۱۸۱۱: اگر تو سرگذشت من بدانی 1714شمارهٔ ۱۸۱۲: نگارین مرا شد نوجوانی 1715شمارهٔ ۱۸۱۳: سزد گر نیکویی در من ببینی 1716شمارهٔ ۱۸۱۴: دیوانه شدم ز یار بدخوی 1717شمارهٔ ۱۸۱۵: بر لب اثر شراب داری 1718شمارهٔ ۱۸۱۶: جانا، تو زغم خبر نداری 1719شمارهٔ ۱۸۱۷: نی کار کسی ست عشقبازی 1720شمارهٔ ۱۸۱۸: ای برده دلم به دلستانی 1721شمارهٔ ۱۸۱۹: ای آنکه تمام هم چو ماهی 1722شمارهٔ ۱۸۲۰: ای مردم دیده نکویی 1723شمارهٔ ۱۸۲۱: بخرام، ای سرو روان کز باغ رضوان ...1724شمارهٔ ۱۸۲۲: ای قامت چون شاخ گل، از برگ گل خن ...1725شمارهٔ ۱۸۲۳: ای مه، بدین چابک روی، از آسمان ک ...1726شمارهٔ ۱۸۲۴: زینسان که از هر موی خود زنجیر صد ...1727شمارهٔ ۱۸۲۵: ای چهره زیبای تو رشک بتان آزری 1728شمارهٔ ۱۸۲۶: جان به فدات می کنم، بو که از آن ...1729شمارهٔ ۱۸۲۷: نیست دلی که هر دمش آفت دین نمی ش ...1730شمارهٔ ۱۸۲۸: قصد که داری، ای پسر، باز چنین که ...1731شمارهٔ ۱۸۲۹: می گذری که سینه را وقف هوای خود ...1732شمارهٔ ۱۸۳۰: دست به گل نمی زنی، زانکه نگار من ...1733شمارهٔ ۱۸۳۱: کج کلها، کمان کشا، تنگ قبای کیست ...1734شمارهٔ ۱۸۳۲: ای ز غبار خنگ تو یافته دیده روشن ...1735شمارهٔ ۱۸۳۳: رخ خوبت به چه ماند، به گلستان و ...1736شمارهٔ ۱۸۳۴: خواستم زو آبرویی، گفت «بیهوده مگ ...1737شمارهٔ ۱۸۳۵: باز این ابر بهاری از کجا آید همی 1738شمارهٔ ۱۸۳۶: سبزه نوخیز است و باران در فشان آ ...1739شمارهٔ ۱۸۳۷: باز بهر جان ما را ناز در سر می ک ...1740شمارهٔ ۱۸۳۸: ای پریوش، هر چه رسم مردمی کم می ...1741شمارهٔ ۱۸۳۹: هر زمانی از کرشمه خویشتن بینی کن ...1742شمارهٔ ۱۸۴۰: چتر عنبروش کن از گیسو که سلطان م ...1743شمارهٔ ۱۸۴۱: گر تو سیمین سرو را شکل سرافرازی ...1744شمارهٔ ۱۸۴۲: جان شیرین منی، ای از لطافت چون پ ...1745شمارهٔ ۱۸۴۳: چه شدت که از کرشمه نظری به ما نک ...1746شمارهٔ ۱۸۴۴: ز نظر اگر چه دوری، شب و روز در ح ...1747شمارهٔ ۱۸۴۵: بسم از جمال ساقی و شراب ارغوانی 1748شمارهٔ ۱۸۴۶: نفسی که با نگاری گذرد به شادمانی 1749شمارهٔ ۱۸۴۷: خنده ای کن شکرستان دهن بازگشای 1750شمارهٔ ۱۸۴۸: عالم آشوب تر از طره طراه خودی 1751شمارهٔ ۱۸۴۹: می به جام ار چه زخون من مسکین دا ...1752شمارهٔ ۱۸۵۰: بختم از خواب در آمد چو تو با من ...1753شمارهٔ ۱۸۵۱: گر تو رنج من مسکین گدا بشناسی 1754شمارهٔ ۱۸۵۲: نوبهار است و گل و موسم عید، ای س ...1755شمارهٔ ۱۸۵۳: باز، ای سرو خرامان، ز کجا می آیی 1756شمارهٔ ۱۸۵۴: آن نه روییست که ماهی ست بدان زیب ...1757شمارهٔ ۱۸۵۵: چو منی را مده از دست که کمتر یاب ...1758شمارهٔ ۱۸۵۶: جان من، بی من درمانده تنها چونی 1759شمارهٔ ۱۸۵۷: بی تو، ای بی تو به جان آمده جانم ...1760شمارهٔ ۱۸۵۸: دلها به غمزه دزدی، چون خنده برگش ...1761شمارهٔ ۱۸۵۹: ای بیغم از دل من، بسیار شد جدایی 1762شمارهٔ ۱۸۶۰: ای که تاراج دل و دین می دهی 1763شمارهٔ ۱۸۶۱: سرمه اندر چشم خودبین می کنی 1764شمارهٔ ۱۸۶۲: آنکه جان گویند خلقی، آن تویی 1765شمارهٔ ۱۸۶۳: ای ز رویت چشم جان را روشنی 1766شمارهٔ ۱۸۶۴: ترک من، بر شکل دیگر می روی 1767شمارهٔ ۱۸۶۵: تا فراقت تاخت بر من بارگی 1768شمارهٔ ۱۸۶۶: آمد آن شادی جان بر ما دی 1769شمارهٔ ۱۸۶۷: هر شب، ای ماه، کجا می گردی 1770شمارهٔ ۱۸۶۸: گر چه سعادت بسی ست در فلک مشتری 1771شمارهٔ ۱۸۶۹: ای رفته در غریبی، باز آکه عمر و ...1772شمارهٔ ۱۸۷۰: ای باد باز بر سر کوی که می روی 1773شمارهٔ ۱۸۷۱: نامردم است، هر که درو نیست مردمی 1774شمارهٔ ۱۸۷۲: به بت نمای مرا ره، اگر به دین نت ...1775شمارهٔ ۱۸۷۳: هلال عید نمود، ای مه دو هفته، کج ...1776شمارهٔ ۱۸۷۴: سلام و خدمت ما، ای صبا، به یار ب ...1777شمارهٔ ۱۸۷۵: ای باد صبحگاه به من نام او بگوی 1778شمارهٔ ۱۸۷۶: گاهم ز غمزه ها هدف تیر می کنی 1779شمارهٔ ۱۸۷۷: ای یار پر نمک، جگرم ریش می کنی 1780شمارهٔ ۱۸۷۸: بت من، بت پرست را چه زنی 1781شمارهٔ ۱۸۷۹: هیچ شکر چو آن دهان دیدی 1782شمارهٔ ۱۸۸۰: گر منت می کنم عنان گیری 1783شمارهٔ ۱۸۸۱: تا تو روی چو ماه بنمایی 1784شمارهٔ ۱۸۸۲: چو کار جهان نیست جز بیوفایی 1785شمارهٔ ۱۸۸۳: مرادوش گویی به خواب آمدی 1786شمارهٔ ۱۸۸۴: ز من برشکستی به یکبارگی 1787شمارهٔ ۱۸۸۵: تو خود به غمزه سراسر کرشمه و ناز ...1788شمارهٔ ۱۸۸۶: ای شب تیره به گیسوی کسی می مانی 1789شمارهٔ ۱۸۸۷: کرشمه کردن تو وقت نار و بدخویی 1790شمارهٔ ۱۸۸۸: سمن داری به زیر سبزه یا خود یاسم ...1791شمارهٔ ۱۸۸۹: تا داشت به جان طاقت، بودم به شکی ...1792شمارهٔ ۱۸۹۰: مگر، ای باد نوروزی، گذر بر یار م ...1793شمارهٔ ۱۸۹۱: دلا، آن ترک را دیدی، کنون سامان ...1794شمارهٔ ۱۸۹۲: عزیزی همچو جان، ار چه چو خاکم خو ...1795شمارهٔ ۱۸۹۳: گهی بنما و گه پوشیده دار آن روی ...1796شمارهٔ ۱۸۹۴: ز من که عاشق و مستم صلاح کار مجو ...1797شمارهٔ ۱۸۹۵: ای باد صبح گاهی، خه از کدام سویی 1798شمارهٔ ۱۸۹۶: نه از ره ست که گوییم کبک خوش گام ...1799شمارهٔ ۱۸۹۷: دلم که لاف زدی از کمال دانایی 1800شمارهٔ ۱۸۹۸: هر بار که تو در دل شب در دلم آیی 1801شمارهٔ ۱۸۹۹: تو، ای پسر، که از این سو سوار می ...1802شمارهٔ ۱۹۰۰: ما را در آرزویت بگذشت زندگانی 1803شمارهٔ ۱۹۰۱: هوس پخته ست این پروانه بهر خویشت ...1804شمارهٔ ۱۹۰۲: به ناز هر نفسی سوی من گذر چه کنی 1805شمارهٔ ۱۹۰۳: ای جان ز تن رفته، به تن باز کی آ ...1806شمارهٔ ۱۹۰۴: تو نیز ای بی وفا، تا کی ستم بر ج ...1807شمارهٔ ۱۹۰۵: ز من برگشته ای، جانا، ندانم با ک ...1808شمارهٔ ۱۹۰۶: بدین صفت که تویی در زمانه، معذور ...1809شمارهٔ ۱۹۰۷: هندوی زلف را چو تو یغما چنین دهی 1810شمارهٔ ۱۹۰۸: چو لب زنی به می و در میان بگردان ...1811شمارهٔ ۱۹۰۹: گر چه به نظاره ایم، نیز نخوانی 1812شمارهٔ ۱۹۱۰: ای دل، مرا به هر کو افسانه چند خ ...1813شمارهٔ ۱۹۱۱: بدین صفت که ببستی کمر به خونخوار ...1814شمارهٔ ۱۹۱۲: سزد که سجده کنند، ای برهمن عجمی 1815شمارهٔ ۱۹۱۳: نشان آن دهن از من چه پرسی 1816شمارهٔ ۱۹۱۴: به یک کرشمه کزان چشم دلربا کردی 1817شمارهٔ ۱۹۱۵: به خوبی همچو مه تابنده باشی 1818شمارهٔ ۱۹۱۶: ای که امروز به زیبایی او می نازی 1819شمارهٔ ۱۹۱۷: در تو، ای دوست به خون ریختنم دار ...1820شمارهٔ ۱۹۱۸: فسون چشمش ار خوابم نبستی 1821شمارهٔ ۱۹۱۹: دلی دارم در او دردی و داغی 1822شمارهٔ ۱۹۲۰: ای کاش مرا با تو سر و کار نبودی 1823شمارهٔ ۱۹۲۱: گر ماه تو از مشک تو آلوده نبودی 1824شمارهٔ ۱۹۲۲: امید نبود ار چه مرا یک نظر از وی 1825شمارهٔ ۱۹۲۳: من باد نخواهم که وزد بر چو تو با ...1826شمارهٔ ۱۹۲۴: صبا زلف ترا گر دم ندادی 1827شمارهٔ ۱۹۲۵: زهی رویت شکفته لاله زاری 1828شمارهٔ ۱۹۲۶: بیکار دلی باشد کو را نبود دردی 1829شمارهٔ ۱۹۲۷: گل آمد و هر مرغی زد نغمه به هر ب ...1830شمارهٔ ۱۹۲۸: عشق آتشم در جان زد و جانان ازان ...1831شمارهٔ ۱۹۲۹: فراهم کرد شکل کج کلاهی 1832شمارهٔ ۱۹۳۰: مرا دل با یکی مانده ست جایی 1833شمارهٔ ۱۹۳۱: ای زلف تو هر گره گشادی 1834شمارهٔ ۱۹۳۲: ای فتنه ز چشم تو نشانی 1835شمارهٔ ۱۹۳۳: گر چشم من در روی آن خورشید رخسار ...1836شمارهٔ ۱۹۳۴: بهر گشاد عالمی بگشا ز زلف خود خم ...1837شمارهٔ ۱۹۳۵: ای ننهاده هیچ گه تن به رضای چون ...1838شمارهٔ ۱۹۳۶: سرو سمنبرم کجا تا به برش درآرمی 1839شمارهٔ ۱۹۳۷: گر به کمند زلف تو من نه چنین اسی ...1840شمارهٔ ۱۹۳۸: پیش از این من با جوانان آشنایی ک ...1841شمارهٔ ۱۹۳۹: پیش از این من کاشکی عشقت نمی ورز ...1842شمارهٔ ۱۹۴۰: همه شب فرو نیاید به دلم کرشمه سا ...1843شمارهٔ ۱۹۴۱: پسرا و نازنینا، به کرشمه گاه گاه ...1844شمارهٔ ۱۹۴۲: به فراغ دل زمانی نظری به ماهرویی 1845شمارهٔ ۱۹۴۳: من ترا دارم و جز لطف توام نیست ک ...1846شمارهٔ ۱۹۴۴: در سر افتاده ز عشق توام، ای جان، ...1847شمارهٔ ۱۹۴۵: بسیار باشد، ای جان، از همچو من غ ...1848شمارهٔ ۱۹۴۶: آن چشم شوخ را بین هر غمزه ایی بل ...1849شمارهٔ ۱۹۴۷: هر شبم کآهم به عالم دم زدی 1850شمارهٔ ۱۹۴۸: من ندیدم چون تو هرگز دلبری 1851شمارهٔ ۱۹۴۹: آنکه مرا در دل است گر به کنار آم ...1852شمارهٔ ۱۹۵۰: یک ره بکن ز غمزه خونین اشارتی 1853شمارهٔ ۱۹۵۱: آمد بهار و سرو بر آراست قامتی 1854شمارهٔ ۱۹۵۲: مردانه می کشد به جفایم ستمگری 1855شمارهٔ ۱۹۵۳: ای صد شکست زلف ترا زیر هر خمی 1856شمارهٔ ۱۹۵۴: ساقی بیا که موسم عیش است و میم و ...1857شمارهٔ ۱۹۵۵: تو می روی و به نظاره تو چشم جهان ...1858شمارهٔ ۱۹۵۶: بسی نماند که جانی برون رود ز غری ...1859شمارهٔ ۱۹۵۷: یار است و صد کرشمه، شهر است و خو ...1860شمارهٔ ۱۹۵۸: ای که به چشم تو نیایم همی 1861شمارهٔ ۱۹۵۹: هر کسی را هوای سیم و زری 1862شمارهٔ ۱۹۶۰: دوش می گفت پیر ترسایی 1863شمارهٔ ۱۹۶۱: ای ز زلف تو مشک تر بویی 1864شمارهٔ ۱۹۶۲: دلی دارم، اما جز افگار نی 1865شمارهٔ ۱۹۶۳: مسلمانان، گرفتارم به دست نامسلما ...1866شمارهٔ ۱۹۶۴: ای گل، دهن تنگت صد تنگ شکر چیزی 1867شمارهٔ ۱۹۶۵: لعل است چنان با لب یا هست ز جان ...1868شمارهٔ ۱۹۶۶: بهاری این چنین خرم، مرا آواره دل ...1869شمارهٔ ۱۹۶۷: دو چشم مست ترا نیست از جهان خبری 1870شمارهٔ ۱۹۶۸: من اشک بیدلان را خنده می پنداشتم ...1871شمارهٔ ۱۹۶۹: صبا آمد، ولی بویی ازان گلزار بای ...1872شمارهٔ ۱۹۷۰: نیست در شهر گرفتارتر از من دگری 1873شمارهٔ ۱۹۷۱: سخن چون زان دو لب گویی، چه گوید ...1874شمارهٔ ۱۹۷۲: گل آمد و همه در باغ با می و جامی 1875شمارهٔ ۱۹۷۳: کشان دل تو به سوی گلی و نسترنی 1876شمارهٔ ۱۹۷۴: گذشت آن کین دل زارم شکیبا بود یک ...1877شمارهٔ ۱۹۷۵: خوش آن شبها که آن جان جهان مهمان ...1878شمارهٔ ۱۹۷۶: نبود یار من آن را که یار داشتمی 1879شمارهٔ ۱۹۷۷: ای غنچه را بر بسته لب، شکل و دها ...1880شمارهٔ ۱۹۷۸: شاه حسنی وز متاع نیکویی داری فرا ...1881شمارهٔ ۱۹۷۹: نوبهار آمد و بگذشت به شادی مه دی 1882شمارهٔ ۱۹۸۰: ای معدن ناز، ناز تا کی 1883شمارهٔ ۱۹۸۱: ای که به غمزه می کنی قصد شکار دی ...1884شمارهٔ ۱۹۸۲: باز روی تو خون آلوده و جعد تو تر ...1885شمارهٔ ۱۹۸۳: فتح می آید در دهلیز دولت باز کن 1886شمارهٔ ۱۹۸۴: ای به هر موی شده بسته زلف دل من 1887شمارهٔ ۱۹۸۵: گر حقیقت نشدت واقعه جانی من 1888شمارهٔ ۱۹۸۶: ترک من ای من غلام روی تو 1889شمارهٔ ۱۹۸۷: مطربا سوی چمن وقت گل آهنگ تو کو 1890شمارهٔ ۱۹۸۸: سوی تو دیدم ریختی خون دلم را بی ...1891شمارهٔ ۱۹۸۹: نشدت دل که به این دل شده مهمان آ ...1892شمارهٔ ۱۹۹۰: هزار شکر خدا را که چون تو دلداری 1893شمارهٔ ۱۹۹۱: رفت سرما و صبا می دهد از گل خبری 1894شمارهٔ ۱۹۹۲: ترک من خونابه من بین و دست از من ...1895شمارهٔ ۱۹۹۳: جهانی به خواب خوشست و من از غم ب ...1896شمارهٔ ۱۹۹۴: خیالی کرده ام وین از خیال خود نم ...1897شمارهٔ ۱۹۹۵: گر تو یک ناوک از آن چشم سیه بستا ...1898شمارهٔ ۱۹۹۶: می شکفد گل به چمن تا ز نسیم سحری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ