کتابخانه دیجیتال


    با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

    به‌ کنج زانوی تسلیم طرح امن انداز

    در آب آینه‌، موجیست بی‌نشیب و فراز

    به پردهٔ تو ز ساز عدم نوایی هست

    که هر نفس زدنت سرمه می‌دهد آواز

    در این هوسکده جهدی که بی‌نشان گردی

    بس است آینه‌ات را همین قدر پرداز

    گذشت فرصت و دل وانشد کسی چه‌کند

    گشاد عقدهٔ بی‌رشته‌گسسته است دراز

    غبار ما چو سحر سینه‌چاک می‌گذرد

    که سر به سجده نبردیم و رفت وقت نماز

    چو غنچه پرده‌در رنگ و بو خودآرایی‌ست

    اگر تو گل نکنی نیست هیچ کس غماز

    ز جیب و دامن خویشت اگر خبر باشد

    بلند و پست‌تویی سر به هیچ جا مفراز

    به ملک عشق ندارد تفاوت اقبال

    کله شکستن محمود و چین زلف ایاز

    فضای دشت و در آیینه خانه است ای صبح

    تبسمی ‌کن و بر صنعت بهار بناز

    نسیم‌ کوی فنا مژدهٔ چه عافیت است

    که می‌رود شرر کاغذ این قدر گلباز

    اگر دماغ هوس ذوق خودسری دارد

    بس است چون پر رنگت شکستگی پرواز

    فغان‌ که شمع صفت زین بهار نومیدی

    ندید کس‌ گل انجام بر سر آغاز

    به هرچه وانگری عالم‌ گرفتاری ا‌ست

    ز دام و دانه مگو عمر زلف یار دراز

    چه لمعه داشت فروغ جمال او بیدل

    که هرکجا نگهی بود کرد با مژه ساز

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید
فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

نظرات

Captcha