کتابخانه دیجیتال


    با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

    شب از رویت سخنهایی بهار اندوده می‌گفتم

    زگیسو هرکه می‌پرسید مشک سوده می‌گفتم

    وفا در هیچ صورت نیست ننگ آلود کمظرفی

    ز خود چون صفر اگر می‌کاستم افزوده می‌گفتم

    خرابات حضورم‌ گردش چشم که بود امشب

    که من از هر چه می‌گفتم قدح پیموده می‌گفتم

    گذشت از آسمان چون صبح گرد وحشتم اما

    هنوز افسانهٔ بال قفس فرسوده می‌گفتم

    ندامت هم نبود از چاره‌کاران سیهکاری

    عبث با اشک درد دامن آلوده می‌گفتم

    جنون‌کرد وگریبانها درید از بند بند من

    دو روزی بیش ازین حرفی‌که لب نگشوده می‌گفتم

    ز غیرت فرصت ذوق طلب دامن‌کشید از من

    به جرم آن‌که حرف دست برهم سوده می‌گفتم

    نواهای سپند من عبث داغ تپیدن شد

    به حیرت‌گر نفس می‌سوختم آسوده می‌گفتم

    گه از وحدت نفس راندم‌،‌گه ازکثرت جنون خواندم

    شنیدن داشت هذیانی‌که من نغنوده می‌گفتم

    سخنها داشتم از دستگاه علم و فن بیدل

    به خاموشی یقینم شدکه پر بیهوده می‌گفتم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید
فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

نظرات

Captcha