به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سلیم تهرانی

سلیم تهرانیغزل هاشمارهٔ ۶۳: کی به دل آرم خیال آشیان خویش را

1770عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

کی به دل آرم خیال آشیان خویش را
کز قفس بیرون نمی خواهم فغان خویش را
همچو مجنون ناتوانی از کجا، عشق از کجا
یافت در صحرا مگر دیوانه جان خویش را؟!
در گلستان محبت، عاقبت چون فاخته
بر سر سروی نهادم خان و مان خویش را
نام آن لب بردم و شد عمرها کز ذوق آن
می مکم چون غنچه اطراف دهان خویش را
ای هما، از پهلوی خود کن قناعت همچو من
آخر از بهر که داری استخوان خویش را
آب و نان دیگر نمی خواهم سلیم از روزگار
همچو ساغر وقف می کردم دهان خویش را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۲: برق عشق آمد که سوزد خرمن تدبیر را 2شمارهٔ ۶۳: کی به دل آرم خیال آشیان خویش را 3شمارهٔ ۶۴: سرو چون سایه ز پی آمده رفتار ترا 4شمارهٔ ۶۵: کی ز تیغ آفتاب خویش باشد غم مرا 5شمارهٔ ۶۶: دلم به عشق هلاک است کینه خواهی را 6شمارهٔ ۶۷: گر به گوش خود ز مردم بشنوی گفتار ر ...7شمارهٔ ۶۸: یارب این چاک گریبان ز چه باشد گل ر ...8شمارهٔ ۶۹: شکست فتح بود بیدلان جنگ ترا 9شمارهٔ ۷۰: گرفته از علم سروقد او پیش خیلی را 10شمارهٔ ۷۱: تا چند کنی خون دل صاحب نظران را 11شمارهٔ ۷۲: در سر کوی تو شب خاک بود بستر ما 12شمارهٔ ۷۳: ز حریم کعبه کمتر نبود کنشت ما را 13شمارهٔ ۷۴: جهان چه می به قدح ریخت بی خبر ما ر ...14شمارهٔ ۷۵: ز طوف میکده واجب بود سپاس مرا 15شمارهٔ ۷۶: در دوزخ و بهشت نیاسوده ایم ما 16شمارهٔ ۷۷: به غیر میکده زاهد بود شراب کجا 17شمارهٔ ۷۸: گل ز بلبل یاد گیرد مستی جاوید را 18شمارهٔ ۷۹: چو غنچه جمع کن از خار عشق دامان را 19شمارهٔ ۸۰: بیا که سوخت ز شوق تو لاله در صحرا 20شمارهٔ ۸۱: من از میانه برون، یار در کنار مرا 21شمارهٔ ۸۲: درین کشور چه میپرسی غرور حسن سرکش ...22شمارهٔ ۸۳: در دیده ندارم دگر ای عهدشکن آب 23شمارهٔ ۸۴: نیست ممکن جرعه ی آبی نباشد با نصیب 24شمارهٔ ۸۵: سخن ماست سربسر مرغوب 25شمارهٔ ۸۶: خون گل ریزد درین باغ پرافسون آفتاب 26شمارهٔ ۸۷: بر آن سرم که کنم فاش گفتگوی شراب 27شمارهٔ ۸۸: نوبهار است و به جدول می رود مستانه ...28شمارهٔ ۸۹: بهار است و چمن چون روی محبوب 29شمارهٔ ۹۰: خامه را پیدا شد از حرف تو در دل اض ...30شمارهٔ ۹۱: دیدم آخر به دست، جام طرب 31شمارهٔ ۹۲: چو احتیاج طلب می شود، نقاب طلب 32شمارهٔ ۹۳: از برای رونق وحدت به کثرت جای ماست 33شمارهٔ ۹۴: گر زمین از جا رود، آزادگان را باک ...34شمارهٔ ۹۵: یاد ایامی که حسن اندیشه ی ناموس دا ...35شمارهٔ ۹۶: مژده ی حسن قبولم در سخن از اول است 36شمارهٔ ۹۷: عشق او در وادی من فکرها بسیار داشت 37شمارهٔ ۹۸: ناله ی ما چون جرس شایسته ی تأثیر ن ...38شمارهٔ ۹۹: چه ذوق در شب وصل از نظاره ی صبح اس ...39شمارهٔ ۱۰۰: بخت بد با اخترم هر شب به جنگ افتا ...40شمارهٔ ۱۰۱: شورش مغز جنون ناله ی مستانه ی ماس ...41شمارهٔ ۱۰۲: با رسوم جهان دلم جنگی ست 42شمارهٔ ۱۰۳: کسی که قسمت او غیر بینوایی نیست 43شمارهٔ ۱۰۴: مدعی گر نکند بحث سخن دلگیر است 44شمارهٔ ۱۰۵: دلم شکفته نگردد ز بس جهان تنگ است 45شمارهٔ ۱۰۶: لاله را با روی او تاب قدح نوشی کج ...46شمارهٔ ۱۰۷: شعله ی رسوایی منصور، خس پوش من اس ...47شمارهٔ ۱۰۸: شد خزان و در چمن رنگ دگر افلاک ری ...48شمارهٔ ۱۰۹: مغفر و خفتان به میدان محبت ننگ ما ...49شمارهٔ ۱۱۰: به بوی خرقه گلم در چمن عنانگیر اس ...50شمارهٔ ۱۱۱: گل این باغ را ساغر ز می شام و سحر ...51شمارهٔ ۱۱۲: نظاره ی تو ز بس دلفریب افتاده ست 52شمارهٔ ۱۱۳: ساقی چه دهی پند من این بزم شراب ا ...53شمارهٔ ۱۱۴: ما را نه سر گل، نه تمنای گلاب است 54شمارهٔ ۱۱۵: چشم تو ز بیماری خود بر سر ناز است 55شمارهٔ ۱۱۶: آتش گل را اگر باشد شراری، خال اوس ...56شمارهٔ ۱۱۷: می توان رفتن ز کویش، لیک حسرت در ...57شمارهٔ ۱۱۸: دارد حذر ز فتنه ی او هر که عاقل ا ...58شمارهٔ ۱۱۹: آمد بهار و ابر هوادار ما شده ست 59شمارهٔ ۱۲۰: تا سحر امشب شراب ناب می باید گرفت 60شمارهٔ ۱۲۱: صد نشان خاک مرا از اثر عصیان است 61شمارهٔ ۱۲۲: درین بساط که نقشی به مدعا ننشست 62شمارهٔ ۱۲۳: خزان ببین که چمن را چگونه جان داد ...63شمارهٔ ۱۲۴: چشم من حلقه ای از سلسله ی دست من ...64شمارهٔ ۱۲۵: گدای کوی خراباتم و غمم این است 65شمارهٔ ۱۲۶: جهان بر خود مرا واله گرفته ست 66شمارهٔ ۱۲۷: می شناسم چشم او را، طرفه مست کافر ...67شمارهٔ ۱۲۸: بیار می که غمم باز در هجوم گرفت 68شمارهٔ ۱۲۹: میخانه ی ما چون طرب آباد بهار است 69شمارهٔ ۱۳۰: در چمن چون لاله می بی باک می باید ...70شمارهٔ ۱۳۱: مهر و کین تو هر دو مطلوب است 71شمارهٔ ۱۳۲: دلم نگاه ترا سخت آشنا دیده ست 72شمارهٔ ۱۳۳: بر من هوای بزم تو بسیار غالب است 73شمارهٔ ۱۳۴: نوبهار است و چمن در پی سامان گل ا ...74شمارهٔ ۱۳۵: دل از هوای صحبت جانانه پر شده ست 75شمارهٔ ۱۳۶: بی سبب کی دامنم از گریه چون دریا ...76شمارهٔ ۱۳۷: در سر کوی تو ما را بینوایی بهتر ا ...77شمارهٔ ۱۳۸: شعله ی شوقم و از شرم زبانم لال اس ...78شمارهٔ ۱۳۹: مرا ز راز دو عالم، سخن بلندتر است 79شمارهٔ ۱۴۰: کجا موافق طبع تو ای خردمند است 80شمارهٔ ۱۴۱: ساغر گلی ز گلشن بیهوشی من است 81شمارهٔ ۱۴۲: شمع بر روی تو سرگرم نگاه افتاده س ...82شمارهٔ ۱۴۳: چراغان سینه ام از داغ عشق لاله رو ...83شمارهٔ ۱۴۴: هر چه گوید ز بقا عمر سبکسر، باد ا ...84شمارهٔ ۱۴۵: دلم همیشه ز آشوب عشق بی تاب است 85شمارهٔ ۱۴۶: حاجت به گل ندارد، آن سر که کج کلا ...86شمارهٔ ۱۴۷: شکفتگی به گل رویت آرزومند است 87شمارهٔ ۱۴۸: روی نیکوی ترا تندی خو در کار است 88شمارهٔ ۱۴۹: هنوزم از هوس عشق، خارخاری هست 89شمارهٔ ۱۵۰: آنکه پیغامی به سوی او برد از ما، ...90شمارهٔ ۱۵۱: ز بس اشک نیازم خاکسار است 91شمارهٔ ۱۵۲: میان عافیت و روزگار ما جنگ است 92شمارهٔ ۱۵۳: دل به یک زمزمه، چون آینه، پرداز گ ...93شمارهٔ ۱۵۴: در باغ هر گلی ز تو در خون تازه ای ...94شمارهٔ ۱۵۵: سروکارم نه به کفر و نه به دین می ...95شمارهٔ ۱۵۶: نه در کلاه نمد راحتی، نه در تاج ا ...96شمارهٔ ۱۵۷: رسید موسم پیری و وقت عجز و نیاز ا ...97شمارهٔ ۱۵۸: زهی ز شوق لبت زاهدان شراب پرست 98شمارهٔ ۱۵۹: بیا که صحبت مرغان بوستان گرم است 99شمارهٔ ۱۶۰: مرا ز آتش تب مغز استخوان خنک است 100شمارهٔ ۱۶۱: ز من شکایت آن جورپیشه برعکس است 101شمارهٔ ۱۶۲: زاهد همه عمرم به می ناب گذشته ست 102شمارهٔ ۱۶۳: بی تو در بزم طرب بس که دلم محزون ...103شمارهٔ ۱۶۴: دلم از یاد چشم گلرخان راه خرابات ...104شمارهٔ ۱۶۵: جهان ز بی خبران چون مکان گله شده ...105شمارهٔ ۱۶۶: زلف تو رنگ و بوی ز عنبر گرفته است 106شمارهٔ ۱۶۷: فغان که در ره ما بانگی از درایی ن ...107شمارهٔ ۱۶۸: ای گل شکفته شو که بجا می فرستمت 108شمارهٔ ۱۶۹: سحر به سوی چمن یار چون شمال گذشت 109شمارهٔ ۱۷۰: دلم از آبله ی غم چو کف سوخته است 110شمارهٔ ۱۷۱: پیش رویش مژه را قدرت جنبیدن نیست 111شمارهٔ ۱۷۲: کدام دل که ز تاب حسد گداخته نیست 112شمارهٔ ۱۷۳: سخن ما که بتان را غم کس یک مو نیس ...113شمارهٔ ۱۷۴: رنگ سخنت زان لب جان پرور سرخ است 114شمارهٔ ۱۷۵: چو زاهد در دماغم شوری از وسواس پی ...115شمارهٔ ۱۷۶: خاک راهیم و غبار ما چو آب گوهر اس ...116شمارهٔ ۱۷۷: منم که مایه ی جمعیتم پریشانی ست 117شمارهٔ ۱۷۸: شوق دام زلف او دلگیر باغم کرده اس ...118شمارهٔ ۱۷۹: دل رمیده ام از خنده ی تو بیزار اس ...119شمارهٔ ۱۸۰: مگذر ز دوستی که محبت مبارک است 120شمارهٔ ۱۸۱: چند نالم، دل ز طبع ناله پردازم گر ...121شمارهٔ ۱۸۲: چشم او از دست نرگس، جام مخموری گر ...122شمارهٔ ۱۸۳: با تو گل را سر و سامان خودآرایی ن ...123شمارهٔ ۱۸۴: بیا که وصل تو گل را بهار دلخواه ا ...124شمارهٔ ۱۸۵: تا به کی ای خضر خواهی این چنین غا ...125شمارهٔ ۱۸۶: باز برقی را نظر بر خرمنم افتاده ا ...126شمارهٔ ۱۸۷: سامان شادمانی و برگ طرب کجاست 127شمارهٔ ۱۸۸: سبزه ی خطش دمید و روزگار عاشقی ست 128شمارهٔ ۱۸۹: کدام گل که به دامن ز نوبهارم نیست ...129شمارهٔ ۱۹۰: بیا که بی لب لعل تو بس که پیر شده ...130شمارهٔ ۱۹۱: از مشک چین مگو، که در آن زلف چین ...131شمارهٔ ۱۹۲: گل نشاط به بزم شراب پامال است 132شمارهٔ ۱۹۳: چون صراحی، خنده ام با چشم گریان آ ...133شمارهٔ ۱۹۴: در وادی وفا ره و رفتار نازک است 134شمارهٔ ۱۹۵: چه منت است اگر شیوه ی وفا آموخت؟135شمارهٔ ۱۹۶: شوق بی حد شد و رسوایی دل نزدیک اس ...136شمارهٔ ۱۹۷: باغبان را چشم لطف از مصلحت بر سوی ...137شمارهٔ ۱۹۸: دلا ز دام صفیری به گلستان بفرست 138شمارهٔ ۱۹۹: آنکه در شور آورد شوریده حالان را ...139شمارهٔ ۲۰۰: دل بی لب او خراب خفته ست 140شمارهٔ ۲۰۱: کی بزم اسیران ترا شمع و چراغ است 141شمارهٔ ۲۰۲: دلم ز نسبت روی تو مهربان گل است 142شمارهٔ ۲۰۳: ای خوش آن آزاده ای کو در به روی ک ...143شمارهٔ ۲۰۴: به گلشن بی تو سروم دود آه است 144شمارهٔ ۲۰۵: همچو بلبل دلم غمین گل است 145شمارهٔ ۲۰۶: چو شعله گرم درآمد، چو گل به تاب ن ...146شمارهٔ ۲۰۷: با نسیم صبح شمع خلوت من سرکش است 147شمارهٔ ۲۰۸: بر سر عشق تو هر کس هست با من دشمن ...148شمارهٔ ۲۰۹: نارسایی به هنر در همه جا همراه اس ...149شمارهٔ ۲۱۰: ساقی بیا که فصل بهاران غنیمت است 150شمارهٔ ۲۱۱: دلی که صید بتان گشت فارغ از ستم ا ...151شمارهٔ ۲۱۲: شد بهار و به بوستان عید است 152شمارهٔ ۲۱۳: پیاله گیر که عذر شراب بی نمک است 153شمارهٔ ۲۱۴: پنجه ی عشقم دگر قفل فغان پیچیده ا ...154شمارهٔ ۲۱۵: هرجا نشسته، بی سروسامان نشسته است 155شمارهٔ ۲۱۶: یوسف هندی نژاد من مرا از بر گریخت 156شمارهٔ ۲۱۷: پی شکستن پیمان بهانه بسیار است 157شمارهٔ ۲۱۸: به خاک هند مرا تاب زیستن ز کجاست 158شمارهٔ ۲۱۹: صاف می از دگران، لای ته شیشه ز ما ...159شمارهٔ ۲۲۰: کی دهم دیگر عنان آن بت چین را ز د ...160شمارهٔ ۲۲۱: خشت کوی می فروشان سر بسر آیینه اس ...161شمارهٔ ۲۲۲: شمعیم و زندگانی ما در گداز ماست 162شمارهٔ ۲۲۳: به نقش طالع ما چشم قرعه حیران است 163شمارهٔ ۲۲۴: شعله ای چون شمع من در پرده ی فانو ...164شمارهٔ ۲۲۵: هوای تخت ندارد کسی که گوشه نشین ا ...165شمارهٔ ۲۲۶: هر کجا موج زند جام شرابی دام است 166شمارهٔ ۲۲۷: درین چمن هوس عیش، کیمیا طلبی ست 167شمارهٔ ۲۲۸: گر به ظاهر کسی از قید جهان آزاد ا ...168شمارهٔ ۲۲۹: ز می ملاحظه زاهد مکن که این عیب ا ...169شمارهٔ ۲۳۰: بهار آمد و سر تا به سر جهان سبز ا ...170شمارهٔ ۲۳۱: جدل از خصم هنر باشد و از من عیب ا ...171شمارهٔ ۲۳۲: خوش وقت آنکه خصمی گردون ندیده است 172شمارهٔ ۲۳۳: خوبرویان را سری با عاشقان پیر نیس ...173شمارهٔ ۲۳۴: از سایه ی تو سبز سر خاک من بس است 174شمارهٔ ۲۳۵: بنای توبه ز ابر بهار در خلل است 175شمارهٔ ۲۳۶: هما! نصیب تو از من چنان که خواهی ...176شمارهٔ ۲۳۷: خمار وصل، دلم را ز اضطراب شکست 177شمارهٔ ۲۳۸: سینه ریشان ترا تیغ شهادت مرهم است 178شمارهٔ ۲۳۹: همچو لاله روزگارم در قدح نوشی گذش ...179شمارهٔ ۲۴۰: ز جوش ناله به دل اضطراب بسیار است 180شمارهٔ ۲۴۱: غنچه دلتنگ و لاله در خون است 181شمارهٔ ۲۴۲: ز دوری تو مرا خوشدلی میسر نیست 182شمارهٔ ۲۴۳: خوش آن کز فکر بیش و کم گذشته ست 183شمارهٔ ۲۴۴: موسم کسب هوا شد که دگر مهتاب است 184شمارهٔ ۲۴۵: بهار آمد و ما را به باغ راهی نیست 185شمارهٔ ۲۴۶: زان می که باغ را رخ او در پیاله ر ...186شمارهٔ ۲۴۷: حاصل سوختگان در ره برق خطر است 187شمارهٔ ۲۴۸: پایه ی نعش مرا یار من از جا برداش ...188شمارهٔ ۲۴۹: سوختن از تب سوزان محبت تابی ست 189شمارهٔ ۲۵۰: غیر بدگویی اگر خصم پرآشوب نداشت 190شمارهٔ ۲۵۱: عشق را چندان که مهرش بود هم کینش ...191شمارهٔ ۲۵۲: در باغ بی تو خاطر سنبل شکسته است 192شمارهٔ ۲۵۳: از عشق حکایت مکن افسانه بزرگ است 193شمارهٔ ۲۵۴: می بی منت اگر میل کنی، حیرانی ست 194شمارهٔ ۲۵۵: کی توان در عشق، بی سامان حیرانی ن ...195شمارهٔ ۲۵۶: خصمی به میان من و غیر از سخن توست 196شمارهٔ ۲۵۷: چنان ز گریه ی من اشک همنشینم ریخت 197شمارهٔ ۲۵۸: امشب که ز بختم به سوی بزم تو راه ...198شمارهٔ ۲۵۹: یار ما مونس بد و نیک است 199شمارهٔ ۲۶۰: دلم چو شمع همه عمر میهمان خود است 200شمارهٔ ۲۶۱: خون دلم چو لاله، آرایش ایاغ است 201شمارهٔ ۲۶۲: من تشنه ی آن چشمه که آبش همه خون ...202شمارهٔ ۲۶۳: خط نیست این به گرد گلت، سبزه ی تر ...203شمارهٔ ۲۶۴: بازم از زخم خدنگش در دل و جان آتش ...204شمارهٔ ۲۶۵: آن گل که توان حرفی ازان زد گل داغ ...205شمارهٔ ۲۶۶: بیا که فصل خوش روزگار نزدیک است 206شمارهٔ ۲۶۷: به توبه هر که ز یک قطره ی شراب گذ ...207شمارهٔ ۲۶۸: ره بیرون شدنم زین چمن از یاد شده ...208شمارهٔ ۲۶۹: در گلستان جهان هر مرغ نالان خود ا ...209شمارهٔ ۲۷۰: شمع از هوای وصلت، در حالت هلاک اس ...210شمارهٔ ۲۷۱: از بس که تلخکام ازین ناتوان گذشت 211شمارهٔ ۲۷۲: مرا کی از سبوی می گزیر است 212شمارهٔ ۲۷۳: شکسته خاطرم و رغبت نشاطم نیست 213شمارهٔ ۲۷۴: ایام بهار است و گلی در چمنم نیست 214شمارهٔ ۲۷۵: از شوق تو دل همره عمر گذران است 215شمارهٔ ۲۷۶: خطش دمید و به نازش نیاز من باقی س ...216شمارهٔ ۲۷۷: درین حدیقه دل مستمند بسیار است 217شمارهٔ ۲۷۸: در دلم بگذشت و چشمم اشک بی تابانه ...218شمارهٔ ۲۷۹: ای دل سفر به لجه ی عمان مبارک است 219شمارهٔ ۲۸۰: چند باشم ز در دیر مغان دور، بس اس ...220شمارهٔ ۲۸۱: دماغ ساغر می از شراب ما خشک است 221شمارهٔ ۲۸۲: شراب غمزه ی مست تو خون بی گنه است 222شمارهٔ ۲۸۳: حکایت لب او همچو قند مشهور است 223شمارهٔ ۲۸۴: مشرق خورشید را فیض گریبان تو نیست 224شمارهٔ ۲۸۵: غنچه را برگ گل آیا در گریبان از ک ...225شمارهٔ ۲۸۶: شد عمرها و شورش عشقم ز سر نرفت 226شمارهٔ ۲۸۷: گرمی گریه به سودای تو دامانم سوخت 227شمارهٔ ۲۸۸: نوای مرغ شباهنگ، ناله ی نی ماست 228شمارهٔ ۲۸۹: بیا که دل ز ورق حرف کینه خواهی شس ...229شمارهٔ ۲۹۰: سر نهادن به سر کوی غمت تسلیم است 230شمارهٔ ۲۹۱: شد بهار و لاله صحن باغ را میخانه ...231شمارهٔ ۲۹۲: کاروان اشک هرگه بی توام از دل گذش ...232شمارهٔ ۲۹۳: بوالهوس! با عشق خوبان این قدر امس ...233شمارهٔ ۲۹۴: ای گل دگر ز دست کجا می گذارمت 234شمارهٔ ۲۹۵: راحتی ما را اگر می باشد از آزار م ...235شمارهٔ ۲۹۶: رفتی و از نقش رویت دیده ی خونین پ ...236شمارهٔ ۲۹۷: هر کجا موجی ست، از مژگان ما برخاس ...237شمارهٔ ۲۹۸: خونم از دوری می در تن لاغر خشک اس ...238شمارهٔ ۲۹۹: خضر از لب تشنگان روی آتشناک اوست 239شمارهٔ ۳۰۰: خوش نیست به اهل طلب ایام لئیم است 240شمارهٔ ۳۰۱: آیینه را ز چشم تو تاب نگاه نیست 241شمارهٔ ۳۰۲: واقف کسی ز شیوه ی آن کج کلاه نیست 242شمارهٔ ۳۰۳: دلم به عشق ز آسیب فتنه آزاد است 243شمارهٔ ۳۰۴: شکوه ی احباب را نتوان به خود مشکل ...244شمارهٔ ۳۰۵: بجز نسیم که آن زلف تابدار شکست 245شمارهٔ ۳۰۶: با وجود صد هنر، لافم ز شعر دلکش ا ...246شمارهٔ ۳۰۷: معنی رنگین به هر اندیشه نیست 247شمارهٔ ۳۰۸: هما به طالع من بال و پر ز بوم گرف ...248شمارهٔ ۳۰۹: شبم این روشنی کز آه دیده ست 249شمارهٔ ۳۱۰: در دشت جز غم تو مرا غمگسار نیست 250شمارهٔ ۳۱۱: کوی عشق است و سعادت را در اینجا ک ...251شمارهٔ ۳۱۲: شور عجبی در چمن از بلبل صبح است 252شمارهٔ ۳۱۳: آفت باد خزان را می توان معذور داش ...253شمارهٔ ۳۱۴: مقیم کوی عشق از قید هر تکلیف آزاد ...254شمارهٔ ۳۱۵: به سینه ام ز غمت داغ بر سر داغ اس ...255شمارهٔ ۳۱۶: همچو مرغان قفس ما را ز گل بویی بس ...256شمارهٔ ۳۱۷: از بهار وصلم امشب جیب و دامان پر ...257شمارهٔ ۳۱۸: مژده یاران را که یار از دست ما سا ...258شمارهٔ ۳۱۹: دلم بی طره ای آشفته حال است 259شمارهٔ ۳۲۰: ز عشقم به هر محفل افسانه ای ست 260شمارهٔ ۳۲۱: به چشم همت من عرصه ی زمین تنگ است 261شمارهٔ ۳۲۲: در مقام بی خطر، آزادگان را خواب ن ...262شمارهٔ ۳۲۳: حسن با مهر و وفا بیگانه است 263شمارهٔ ۳۲۴: از خم زلفش دلم با آه و افغان بازگ ...264شمارهٔ ۳۲۵: آن قدر سوزی که خواهد شعله با آه م ...265شمارهٔ ۳۲۶: نشان هستی من چون حباب پیرهن است 266شمارهٔ ۳۲۷: قصه ی منصور را سر کرده است 267شمارهٔ ۳۲۸: چو مجنون بر زبانم حرف او افسانه ی ...268شمارهٔ ۳۲۹: عاشقانیم، به ما طعنه ی دیگر خود ن ...269شمارهٔ ۳۳۰: گر عاشقی، از گنه چه باک است 270شمارهٔ ۳۳۱: مرا گوش از بهر پیغام اوست 271شمارهٔ ۳۳۲: همه تن خون دل من همچو دهان زخم اس ...272شمارهٔ ۳۳۳: عشق خونریز که شیر مست است 273شمارهٔ ۳۳۴: چون شحنه مرا پنجه ی تقدیر گرفته س ...274شمارهٔ ۳۳۵: از مصلحت الفت به من پیر گرفته ست 275شمارهٔ ۳۳۶: از عیش دل مرا چه رنگ است 276شمارهٔ ۳۳۷: زین پس سر مینای می ناب سلامت!277شمارهٔ ۳۳۸: لطف این دلشکنان [در حق] ما معلوم ...278شمارهٔ ۳۳۹: هر کجا حرف تو آید به میان، گل گوش ...279شمارهٔ ۳۴۰: ز دیده اشک چکد روز وصل یار عبث 280شمارهٔ ۳۴۱: با مدعی گذشته ام بر کنار بحث 281شمارهٔ ۳۴۲: زاهد بیا و پرده برافکن ز راز خبث 282شمارهٔ ۳۴۳: به من ز یاد رخ اوست گلستان محتاج 283شمارهٔ ۳۴۴: گلی به رنگ رخش گلستان ندارد هیچ 284شمارهٔ ۳۴۵: شیخ است و خودآرایی بسیار و دگر هی ...285شمارهٔ ۳۴۶: دارم هوس رخصت آهی و دگر هیچ 286شمارهٔ ۳۴۷: بیخودی از گل روی تو کند بلبل صبح 287شمارهٔ ۳۴۸: خوش آن دمی که لبم گردد آشنای قدح 288شمارهٔ ۳۴۹: ای کشیده می از قرابه ی صبح 289شمارهٔ ۳۵۰: بر ما دمی نمی گذرد بی شراب تلخ 290شمارهٔ ۳۵۱: حاصل من نیست از شهد سخن جز کام تل ...291شمارهٔ ۳۵۲: شد باغ از بهار، سفید و سیاه و سرخ 292شمارهٔ ۳۵۳: سودی به ره عشق ز تدبیر نباشد 293شمارهٔ ۳۵۴: زبان که یاد دل بوالفضول می آرد 294شمارهٔ ۳۵۵: طالع من شد ضعیف از بس غم افلاک خو ...295شمارهٔ ۳۵۶: چند چون مرغ کسی بادیه پیما باشد؟296شمارهٔ ۳۵۷: زین چرخ ستمکشان نرستند 297شمارهٔ ۳۵۸: سحر شد و دم تأثیر ناله می گذرد 298شمارهٔ ۳۵۹: عمرها رفت و نشد نام زلیخایی بلند 299شمارهٔ ۳۶۰: فصلی چنین که بلبل، از شوق جوش دار ...300شمارهٔ ۳۶۱: امشب گل شکفتگی ما دو رنگ بود 301شمارهٔ ۳۶۲: وجودم را غم عشق تو ای بی باک می س ...302شمارهٔ ۳۶۳: به صحرا آن کمان ابرو پی نخجیر می ...303شمارهٔ ۳۶۴: آبروی تیغ را خونگرمی بسمل برد 304شمارهٔ ۳۶۵: ماه چون روی او نمی باشد 305شمارهٔ ۳۶۶: می دو ساله به لب های یار من نرسد 306شمارهٔ ۳۶۷: ای نهاده حسن را برطاق از ابروی بل ...307شمارهٔ ۳۶۸: حمله ی شوق تو غافل را دل آگاه داد 308شمارهٔ ۳۶۹: آمد دی و ز میکده ها شور شد بلند 309شمارهٔ ۳۷۰: در چمن دوش صبا بوی تو سودا می کرد 310شمارهٔ ۳۷۱: دامان طرب بهار افشاند 311شمارهٔ ۳۷۲: خوش آن عاشق که خون از دیده ی نمنا ...312شمارهٔ ۳۷۳: به غیر کار جفا آسمان نمی داند 313شمارهٔ ۳۷۴: قاصد، دیگر به تو کم می رسد 314شمارهٔ ۳۷۵: چشم من ناز توتیا نکشد 315شمارهٔ ۳۷۶: آن کس که ز آسوده دلی رنگ برآرد 316شمارهٔ ۳۷۷: عشق دل ها را به آن زلف چو سنبل می ...317شمارهٔ ۳۷۸: بی قراران گر ز کوی او برون گامی ن ...318شمارهٔ ۳۷۹: مطلب بجز آزار ز مطلوب نباشد 319شمارهٔ ۳۸۰: مرا بر حاصل کس نیست امید 320شمارهٔ ۳۸۱: به من هر دم ز روی مهربانی یار می ...321شمارهٔ ۳۸۲: نه همین از تو مرا گرد غم از سینه ...322شمارهٔ ۳۸۳: چشم خویشان را حسد از بس به دولت ش ...323شمارهٔ ۳۸۴: تا از قبول عشق، سخن بهره مند شد 324شمارهٔ ۳۸۵: ز دل غبار به چشم پر آب می آید 325شمارهٔ ۳۸۶: از دل گله ی ما ره اظهار نداند 326شمارهٔ ۳۸۷: می خورم خون که حنا آن کف پا می بو ...327شمارهٔ ۳۸۸: چو حسن سبز تمنای اهل دید بود 328شمارهٔ ۳۸۹: گل به غفلت ز گلستان جهان برخیزد 329شمارهٔ ۳۹۰: عشق در هر جا نقاب از روی زیبا می ...330شمارهٔ ۳۹۱: ابر چشمم چون به عزم گریه دامان بش ...331شمارهٔ ۳۹۲: خراب نشأه ی آن لب، می و مینا نمی ...332شمارهٔ ۳۹۳: به کوی عشق اسیران به بوی یار روند 333شمارهٔ ۳۹۴: ازین حسرت که دور از دامن دلدار می ...334شمارهٔ ۳۹۵: بی لب او باده بر طبع ایاغم می خور ...335شمارهٔ ۳۹۶: شد بهار و شمع با گل آشنایی می کند 336شمارهٔ ۳۹۷: زاهد امشب تا سحر با ما شراب ناب ز ...337شمارهٔ ۳۹۸: سیل ویرانی ز کنج خانه ی ما می برد 338شمارهٔ ۳۹۹: مرا ز بزم خود آن پر عتاب می راند 339شمارهٔ ۴۰۰: درد ما خسته دلان تن به مداوا ندهد 340شمارهٔ ۴۰۱: جا به هر دل که گرفت او، دگر از جا ...341شمارهٔ ۴۰۲: با لطف ساعدت ید بیضا نمی رسد 342شمارهٔ ۴۰۳: می حرام محتسب بادا که بی ما می خو ...343شمارهٔ ۴۰۴: دلم آشفتگی در کار هرکس دید، می لر ...344شمارهٔ ۴۰۵: شد بهار و باغبان دیگر در دکان گشو ...345شمارهٔ ۴۰۶: باغبان خلد از گلزار ما گل می برد 346شمارهٔ ۴۰۷: دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد 347شمارهٔ ۴۰۸: رونق ناموس را چون عشق رسوا بشکند 348شمارهٔ ۴۰۹: درین ره کعبه سنگ راه باشد 349شمارهٔ ۴۱۰: دل آشفته از نام شراب ناب می سوزد 350شمارهٔ ۴۱۱: کسی کز عاشقی دم زد، چه باک از دشم ...351شمارهٔ ۴۱۲: چه پروای گلستان و سر و برگ چمن دا ...352شمارهٔ ۴۱۳: مرا به کوی تو دلگرمی شراب آورد 353شمارهٔ ۴۱۴: نوبهار است و جنونم سوی هامون می ک ...354شمارهٔ ۴۱۵: شمع، برقع ز پی پاس تجلی دارد 355شمارهٔ ۴۱۶: زین چمن گر لاله ذوق از تاج شاهی م ...356شمارهٔ ۴۱۷: تا مرا تعلیم عشق او نواپرداز کرد 357شمارهٔ ۴۱۸: آنکه در پیری می عشرت به ساغر می ک ...358شمارهٔ ۴۱۹: اسیر عشق تو سود و زیان چه می داند 359شمارهٔ ۴۲۰: از نفس آنچه دلم دید، ز زنجیر ندید 360شمارهٔ ۴۲۱: اهل شیراز، بهشتی صفتان دهرند 361شمارهٔ ۴۲۲: غریبی را به من عشقت وطن کرد 362شمارهٔ ۴۲۳: رسید آن مست و از گردن صراحی در بغ ...363شمارهٔ ۴۲۴: روزگار از چمن وصل توام دور افکند 364شمارهٔ ۴۲۵: خورشید از نمود رخت بی نمود شد 365شمارهٔ ۴۲۶: چون در دلش ز لعل تو اندیشه بگذرد 366شمارهٔ ۴۲۷: خراب لعل لبت کی شراب می گیرد 367شمارهٔ ۴۲۸: کامم ز جهان گوهر نایاب برآمد 368شمارهٔ ۴۲۹: در گدایی همت ما پادشاهی می کند 369شمارهٔ ۴۳۰: می گریزد خوابم از جایی که مخمل می ...370شمارهٔ ۴۳۱: به کوی عشق، دل دادخواه می خواهند 371شمارهٔ ۴۳۲: قفس ترا چو خوش افتاد به ز باغ بود 372شمارهٔ ۴۳۳: دیگر بهار شد که هوا گلفشان شود 373شمارهٔ ۴۳۴: به عشق باده ز خون امید و بیم خورن ...374شمارهٔ ۴۳۵: گل ز بویت در گلستان لاف شاهی می ز ...375شمارهٔ ۴۳۶: کاروانی دگر از مصر هوس می آید 376شمارهٔ ۴۳۷: عنان شکوه را در بزم او دست ادب پی ...377شمارهٔ ۴۳۸: از عکس رخش که تاب دارد 378شمارهٔ ۴۳۹: چشم خود بگشا حدیث خوش نگاهی می رو ...379شمارهٔ ۴۴۰: در ره شوق، دل از بیم خطر می لرزد 380شمارهٔ ۴۴۱: چنان به عشق تو دل با زمانه شک دار ...381شمارهٔ ۴۴۲: به راه شوق، خضر جستجو چه می داند 382شمارهٔ ۴۴۳: مژگان من وظیفه ی خوناب می خورد 383شمارهٔ ۴۴۴: ز خنده آب بقا را به تشنه شور کند 384شمارهٔ ۴۴۵: خوش آنکه خسته دلان می ز جام ژرف ک ...385شمارهٔ ۴۴۶: شد بناگوش، چو صبحم همه یکبار سفید 386شمارهٔ ۴۴۷: قدح بر چشمه ی خورشید در جوهر شرف ...387شمارهٔ ۴۴۸: اضطراب شعله را داغم به گلخن می ده ...388شمارهٔ ۴۴۹: ز بس اندیشه از آشوب ملک جم، نگین ...389شمارهٔ ۴۵۰: بلبل ما ناله بر آهنگ غربت ساز کرد 390شمارهٔ ۴۵۱: عاشق پرشکوه خاموش از تغافل می شود 391شمارهٔ ۴۵۲: تنها من ضعیف ندارم بدن کبود 392شمارهٔ ۴۵۳: ز می به آب فتادن مرا زیان دارد 393شمارهٔ ۴۵۴: همچو مرغ از دست من پیمانه ی مل می ...394شمارهٔ ۴۵۵: چو شعله آن گل رویم به روی خار کشی ...395شمارهٔ ۴۵۶: ساقی ما که بسی چشم و دل از پی دار ...396شمارهٔ ۴۵۷: عشق آشوب دل و جوش درون می آرد 397شمارهٔ ۴۵۸: از دیر و کعبه تا به دو جانب دو خا ...398شمارهٔ ۴۵۹: دلم به سینه ز ننگ سخنوری خون شد 399شمارهٔ ۴۶۰: چشم پر افسون او سحرآفرینی می کند 400شمارهٔ ۴۶۱: همای شوق من بر قاف همت آشیان دارد 401شمارهٔ ۴۶۲: دلم آسوده شد تا در خم زلفش مکان د ...402شمارهٔ ۴۶۳: وقت آن شد که جنون رخت به صحرا ببر ...403شمارهٔ ۴۶۴: ای به خورشید سیاهی زده از روی سفی ...404شمارهٔ ۴۶۵: ز گریه گشت مرا دیده ی خراب سفید 405شمارهٔ ۴۶۶: چشم توام ز هوش تهیدست می کند 406شمارهٔ ۴۶۷: شورش منصور را آخر سرم معراج شد 407شمارهٔ ۴۶۸: دلم در باغ نتوانست امشب خواب راحت ...408شمارهٔ ۴۶۹: دلم چو لاله در اطراف باغ می رقصد 409شمارهٔ ۴۷۰: از گریبان سر نیاوردم برون تا چاک ...410شمارهٔ ۴۷۱: به دست آیینه از عکس رخش گلدسته را ...411شمارهٔ ۴۷۲: چو آیینه خیالش در دلم بسیار می گر ...412شمارهٔ ۴۷۳: خون بی تابان به محشر نیست بی گفت ...413شمارهٔ ۴۷۴: نوبهار آمد که روی باغ را گلگون کن ...414شمارهٔ ۴۷۵: چه غم دارد مرا از خویش اگر محروم ...415شمارهٔ ۴۷۶: نکته سنجان! صفحه را از وصف می گلگ ...416شمارهٔ ۴۷۷: دوستان می روم از خود که صبا می آی ...417شمارهٔ ۴۷۸: حریر شعله ی ما را در آب می بافند 418شمارهٔ ۴۷۹: در چمن ای گلرخان تا چند منزل خوش ...419شمارهٔ ۴۸۰: خوش آنکه دوستی از دوست باخبر گردد 420شمارهٔ ۴۸۱: برگ عیشی قسمت ما نیست در بستان هن ...421شمارهٔ ۴۸۲: نگاه از شوق دیدارت به چشم من نمی ...422شمارهٔ ۴۸۳: رفت اشکم که سری بر گذر یار کشد 423شمارهٔ ۴۸۴: دارم دلی که پای ز هر گلشنی کشید 424شمارهٔ ۴۸۵: دل حزین عجبی نیست کز نوا افتد 425شمارهٔ ۴۸۶: همچو شمعم آتش از مژگان به دامن می ...426شمارهٔ ۴۸۷: چون مست من سوار به عزم شکار شد 427شمارهٔ ۴۸۸: ز دام عشق کی آزادی ام هوس باشد 428شمارهٔ ۴۸۹: دلم چون هاله دامی از پی صید مهی د ...429شمارهٔ ۴۹۰: هیچ کس یک قطره آبم غیر چشم تر ندا ...430شمارهٔ ۴۹۱: جلوه را زیور نباید چون به آیین می ...431شمارهٔ ۴۹۲: تیغ ما آلوده ی خون کسی از کین نشد 432شمارهٔ ۴۹۳: اگر دریا ز اشکم دم زند، آشوب می خ ...433شمارهٔ ۴۹۴: کسی را در فغان ناله چون محبوب می ...434شمارهٔ ۴۹۵: نسیم صبحدم از موسمی نوید دهد 435شمارهٔ ۴۹۶: لاله و گل چهره از شرم تو رنگین کر ...436شمارهٔ ۴۹۷: فلک انجام کاروبار ما داند چه خواه ...437شمارهٔ ۴۹۸: روز بی معشوق و شب بی جام گلگون می ...438شمارهٔ ۴۹۹: یک تن به جهان خاطر وارسته ندارد 439شمارهٔ ۵۰۰: یاد ایامی که بلبل چون من محزون نب ...440شمارهٔ ۵۰۱: لب تو ساغر می را نمک به کار کند 441شمارهٔ ۵۰۲: چو می فروش به مینا شراب ناب کند 442شمارهٔ ۵۰۳: هر که دلتنگ است کی در عشق چون من ...443شمارهٔ ۵۰۴: چو حسن پرده گشا از پی نظاره شود 444شمارهٔ ۵۰۵: کار من خراب ندانم کجا رسد 445شمارهٔ ۵۰۶: فلک دایم به قصد مردم وارسته می گر ...446شمارهٔ ۵۰۷: مشکل که یاد ما به قدح نوشی آورد 447شمارهٔ ۵۰۸: بهار رفته ز بس دلپذیر می آید 448شمارهٔ ۵۰۹: کجاست عشق که آتش فروز آه شود 449شمارهٔ ۵۱۰: خودپرستند بتان، خیل خدا نشناسند 450شمارهٔ ۵۱۱: باده در جام خمار من دلگیر کنید 451شمارهٔ ۵۱۲: بازم از ابر قدح برقی به خرمن ریخت ...452شمارهٔ ۵۱۳: خرم آن روزی که یاری جانب یاری رود 453شمارهٔ ۵۱۴: رشکم ز گفتگوی تو خاموش می کند 454شمارهٔ ۵۱۵: ساقی دلگشای ما آمد 455شمارهٔ ۵۱۶: از نکهت تو باده ره هوش می زند 456شمارهٔ ۵۱۷: دل به تدبیر رهایی چو به سویم بیند 457شمارهٔ ۵۱۸: نه همین نازش مرا منع از رخ او می ...458شمارهٔ ۵۱۹: مشاطه خم گیسوی جانانه نسازد 459شمارهٔ ۵۲۰: ز دست رفت دل و در پی شراب افتاد 460شمارهٔ ۵۲۱: غبار خط نوخیزت ز سوی مشک می آید 461شمارهٔ ۵۲۲: فغان کز دیر، زاهد سبحه را بگسسته ...462شمارهٔ ۵۲۳: هرکه شوق طایر وصل تو صیادش کند 463شمارهٔ ۵۲۴: لاله ای هرجا که بیند، داغ ما روشن ...464شمارهٔ ۵۲۵: بر رخت راه نگاه از گلستان بیرون ر ...465شمارهٔ ۵۲۶: کرده ام در گوشه ی ایران قناعت کار ...466شمارهٔ ۵۲۷: خنده ی شوخ تو فرصت به تغافل ندهد 467شمارهٔ ۵۲۸: صبرم از درد تو تکلیف مداوا می کند 468شمارهٔ ۵۲۹: دل بی لبت شکفته به ساغر نمی شود 469شمارهٔ ۵۳۰: نهال ما که چو نی پر ز بند می روید 470شمارهٔ ۵۳۱: دگر عشق بر جان غم پرورم زد 471شمارهٔ ۵۳۲: کرشمه ی تو اگر دست از شراب کشد 472شمارهٔ ۵۳۳: آیینه از خیال رخش آفتاب شد 473شمارهٔ ۵۳۴: بعد ازین از باغ در گلخن وطن خواهی ...474شمارهٔ ۵۳۵: بس که بر من چشم او افسون سودا می ...475شمارهٔ ۵۳۶: گل از هوای تو در رنگ و بو نمی گنج ...476شمارهٔ ۵۳۷: از بزم می چو آن قد رعنا بلند شد 477شمارهٔ ۵۳۸: چون گل ز پاره ی دلم اسباب داده ان ...478شمارهٔ ۵۳۹: گلستان را سرو نوخیز قدش آباد کرد 479شمارهٔ ۵۴۰: زلفت ز من حزین گریزد 480شمارهٔ ۵۴۱: ز مرگم گر غبار غم که در دل بود، ب ...481شمارهٔ ۵۴۲: بی نیازی عارفان را کارسازی می کند 482شمارهٔ ۵۴۳: از فروغ چهره، گلخن را چو گلشن می ...483شمارهٔ ۵۴۴: سرشک شوق تو آبی به جوی ما آورد 484شمارهٔ ۵۴۵: با عشق، کی مراتب امید شد بلند؟485شمارهٔ ۵۴۶: دلم آن زلف سیه برد و تغافل دارد 486شمارهٔ ۵۴۷: دود از جگرم زمزمه ی چنگ برآورد 487شمارهٔ ۵۴۸: در چمنم شمشاد من گر شانه بر کاکل ...488شمارهٔ ۵۴۹: قلم من که سخن با ورق دل دارد 489شمارهٔ ۵۵۰: می کشان در انجمن چون حرف لعل او ز ...490شمارهٔ ۵۵۱: به هر چمن که دلم با فغان درون آید 491شمارهٔ ۵۵۲: به بزم وصل، دل من ز جا نمی جنبد 492شمارهٔ ۵۵۳: من این دردی که دارم چاره اش آن سی ...493شمارهٔ ۵۵۴: به عمر خضر تغافل ز بی نیازی کرد 494شمارهٔ ۵۵۵: لبت چون غنچه دلتنگی ندارد 495شمارهٔ ۵۵۶: به دل هر چیز بیند عشق آتشخو بسوزا ...496شمارهٔ ۵۵۷: در عشق دلم را به جبین نقش وفا بود 497شمارهٔ ۵۵۸: چو آهم گرم گردد، دوست از دشمن نمی ...498شمارهٔ ۵۵۹: نماند باده و آن تندخو نمی آید 499شمارهٔ ۵۶۰: از خون خویش می به ایاغ تو می کنند 500شمارهٔ ۵۶۱: گل ز رخسار تو رنگ و بو به دامن می ...501شمارهٔ ۵۶۲: آنکه چون گل غیر جام لعل دورانش ند ...502شمارهٔ ۵۶۳: یاد روی او کتانم را لباس ماه کرد 503شمارهٔ ۵۶۴: اسیر عشق از کف ساغر خوناب نگذارد 504شمارهٔ ۵۶۵: اهل عالم که ز اقبال هما می گویند 505شمارهٔ ۵۶۶: نه جا در باغ و بستانی، نه ره در گ ...506شمارهٔ ۵۶۷: مطرب این مجلس امشب راه دل ها می ز ...507شمارهٔ ۵۶۸: عشق از سرم چو شور ز میخانه کم نشد 508شمارهٔ ۵۶۹: چون خم می امشب از مستی دلم در جوش ...509شمارهٔ ۵۷۰: خطش به تازه باعث ناز و نیاز شد 510شمارهٔ ۵۷۱: سرم چو گوی به میخانه بی درنگ دود 511شمارهٔ ۵۷۲: کسی کو تا ز کار اهل همت سر برون آ ...512شمارهٔ ۵۷۳: جز خم می کو کسی تا چاره ی پیری کن ...513شمارهٔ ۵۷۴: چه رنگ ها که ازین سیمتن شکسته شود 514شمارهٔ ۵۷۵: ننگ مستی تا به کی قدر کمالم بشکند 515شمارهٔ ۵۷۶: ای دریده ز تو گل پیرهن خون آلود 516شمارهٔ ۵۷۷: از قفای زلف مشکین تو عنبر می دود 517شمارهٔ ۵۷۸: اضطراب دلم از شوق تو دیدن دارد 518شمارهٔ ۵۷۹: گل پی نکهت او دست دعا کرد بلند 519شمارهٔ ۵۸۰: در ره عشق بتان جان ز بلا نتوان بر ...520شمارهٔ ۵۸۱: ز بالین همنشینم هر نفس غمناک برخی ...521شمارهٔ ۵۸۲: چه عیش ها که اسیران به وصل ساز کن ...522شمارهٔ ۵۸۳: شکفته گل ز بر خار ما همیشه رود 523شمارهٔ ۵۸۴: اهل میخانه گلاب از گل صهبا گیرند 524شمارهٔ ۵۸۵: جان فراوان است اگر جانانه ای پیدا ...525شمارهٔ ۵۸۶: می تا به کی ز رنگم، در زیر ننگ با ...526شمارهٔ ۵۸۷: از جهان هرکه چو ما خرقه بدوشان گذ ...527شمارهٔ ۵۸۸: در گلستانی که هر زاغی خوش آوازی ک ...528شمارهٔ ۵۸۹: رهنمای مقصد هرکس توکل می شود 529شمارهٔ ۵۹۰: نگذرد فتنه ز راهی که پی او باشد 530شمارهٔ ۵۹۱: مرا معانی کوتاه، دلپسند نباشد 531شمارهٔ ۵۹۲: برای طعنه ی ما این همه چه در جوشن ...532شمارهٔ ۵۹۳: در سر کوی تو جمعند پریشانی چند 533شمارهٔ ۵۹۴: جرعه ای تا می خورد، خون در ایاغم ...534شمارهٔ ۵۹۵: زین گلستان تا قیامت، جوش بلبل کم ...535شمارهٔ ۵۹۶: بی تو معموره ی دل رو به خرابی دار ...536شمارهٔ ۵۹۷: خروش فتنه ای از روزگار می آید 537شمارهٔ ۵۹۸: پرتوی هردم به دل فیض الهی افکند 538شمارهٔ ۵۹۹: دلم امشب ز جنون چون خم می جوشان ب ...539شمارهٔ ۶۰۰: سری دارم چو مغزش در میان درد 540شمارهٔ ۶۰۱: می کشان روی تمنا کی به زمزم می نه ...541شمارهٔ ۶۰۲: از چشم من خیال تو بیرون نمی رود 542شمارهٔ ۶۰۳: می بده ساقی که حسن باغ و بستان می ...543شمارهٔ ۶۰۴: چو گل به آب روان شد، چو می به تاب ...544شمارهٔ ۶۰۵: آیینه را چو نوبت دیدار می رسد 545شمارهٔ ۶۰۶: ای خوش آن روز که آن سیب ذقن سبز ش ...546شمارهٔ ۶۰۷: آهم چو جوش زد، دل ناشاد بشکند 547شمارهٔ ۶۰۸: تیغ بردار که چون حوصله بی تاب شود 548شمارهٔ ۶۰۹: نه همین تنها مرا چون شمع، آتش قوت ...549شمارهٔ ۶۱۰: دل من ناله ز شوق تو پر آشوب کند 550شمارهٔ ۶۱۱: پیاله چون به من از دست او حواله ش ...551شمارهٔ ۶۱۲: ز فیض شمع رخت ذره آفتاب شود 552شمارهٔ ۶۱۳: دل در طلب چه گوش به صوت درا کند 553شمارهٔ ۶۱۴: هر طرف جلوه کند، روی به ما بنماید 554شمارهٔ ۶۱۵: همنشین از گریه ی من کاشکی دامان ک ...555شمارهٔ ۶۱۶: در عشق، دل چه ناله ی مستانه می کش ...556شمارهٔ ۶۱۷: از بس که مرا بخت زبون شور برآمد 557شمارهٔ ۶۱۸: هر سنگ ریزه، طور تجلی نمی شود 558شمارهٔ ۶۱۹: به یاد زلفت از هر سینه بوی مشک می ...559شمارهٔ ۶۲۰: خوش آن نسیم کزان زلف مشکسود آید 560شمارهٔ ۶۲۱: قدم هر کس به راه او نهد منزل نمی ...561شمارهٔ ۶۲۲: سایه ی بخت، مرا افسر شاهی باشد 562شمارهٔ ۶۲۳: بی توام ذوق کی از بستر راحت باشد 563شمارهٔ ۶۲۴: غبار غم ز ابر نوبهاری در جهان گم ...564شمارهٔ ۶۲۵: سحر که ناله مرا گرم چون جرس گیرد 565شمارهٔ ۶۲۶: قلم دگر به زبان حرف آشنا دارد 566شمارهٔ ۶۲۷: دل پی لاله رخان همچو صبا می گردد 567شمارهٔ ۶۲۸: چند روزه زندگی بر ما گرانی می کند 568شمارهٔ ۶۲۹: دلم از رهگذر فقر، حکایت نکند 569شمارهٔ ۶۳۰: معشوق ما به جلوه چو آهنگ می کند 570شمارهٔ ۶۳۱: لطف ساقی، خار از پهلوی آتش می کشد 571شمارهٔ ۶۳۲: مستان تواند خسته ای چند 572شمارهٔ ۶۳۳: شراب صحبت اهل جهان صداع آرد 573شمارهٔ ۶۳۴: به بی پروایی ما غافلان، تقدیر می ...574شمارهٔ ۶۳۵: به عشق، کار جز از دست من نمی آید 575شمارهٔ ۶۳۶: چه شد نگاه تو گر شرم ما نگه دارد 576شمارهٔ ۶۳۷: از غم هرکسی این سوخته تن می لرزد 577شمارهٔ ۶۳۸: سوی وطن ز ناله ام آشوب می برد 578شمارهٔ ۶۳۹: چو در غمخانه ی ما آید آن دلبر نمی ...579شمارهٔ ۶۴۰: کینه ی ما را ازو صبر و تحمل می کش ...580شمارهٔ ۶۴۱: دو روز عمر که خواه و نخواه می گذر ...581شمارهٔ ۶۴۲: بهار رفت و دل از ابر کامیاب نشد 582شمارهٔ ۶۴۳: دل در سواد زلف تو بیهوش می شود 583شمارهٔ ۶۴۴: مشاطه را جمال تو دیوانه می کند 584شمارهٔ ۶۴۵: در قید محبت دل ناشاد نباشد 585شمارهٔ ۶۴۶: در بیابان هرکه یاد آن خم کاکل کند 586شمارهٔ ۶۴۷: بی سبب مردم به قید نام و ننگ افتا ...587شمارهٔ ۶۴۸: در آزار دلم طفلی که از گردون سبق ...588شمارهٔ ۶۴۹: سر کن سخنی تا دل بدحال گشاید 589شمارهٔ ۶۵۰: خرم آنان که به دل راه تمنا بستند 590شمارهٔ ۶۵۱: آنچه در پرده ی گل بود نهان، روی ت ...591شمارهٔ ۶۵۲: دلم آن پر عتاب می طلبد 592شمارهٔ ۶۵۳: ماند ای شیخ، که مانی به ابابیل سف ...593شمارهٔ ۶۵۴: شد موی خضر در طلبت جابه جا سفید 594شمارهٔ ۶۵۵: در کوی تو دیوانه مرا نام نهادند 595شمارهٔ ۶۵۶: ای نغمه سرای چمنت بلبل کاغذ 596شمارهٔ ۶۵۷: به خون خود کنم آلوده، ای صبا کاغذ 597شمارهٔ ۶۵۸: آمد بهار و شد می چون ارغوان لذیذ 598شمارهٔ ۶۵۹: شد بهار و بوستان را داد آب و تاب ...599شمارهٔ ۶۶۰: پر شکوه مکن، خاطر آن ماه نگه دار 600شمارهٔ ۶۶۱: زخم ناسورم من و از لطف مرهم شرمسا ...601شمارهٔ ۶۶۲: حسن، شیرین را ازان می پرورد دایم ...602شمارهٔ ۶۶۳: آمد بهار و باغ شکفت از سرور ابر 603شمارهٔ ۶۶۴: زاهد بنای سست ورع را خراب گیر 604شمارهٔ ۶۶۵: ای خطت سرمایه ی عنبرفروشان بهار 605شمارهٔ ۶۶۶: مست گر نیستی از شیوه ی مستان مگذر 606شمارهٔ ۶۶۷: ای دل ز آیینه تعلیم تن آسانی بگیر 607شمارهٔ ۶۶۸: صبا دعای مرا سوی می گساران بر 608شمارهٔ ۶۶۹: دارد از داغ دل من خاطر مرهم غبار 609شمارهٔ ۶۷۰: گلرخان بینند هرگه بر اسیر یکدگر 610شمارهٔ ۶۷۱: نیستی عیش و طرب، بیگانگی کم یاد گ ...611شمارهٔ ۶۷۲: ای که همچون آب خواهد خورد خاکت غم ...612شمارهٔ ۶۷۳: از دل برون نکرده خیال جفا هنوز 613شمارهٔ ۶۷۴: از فیض ابر شد به چمن هر نهال سبز 614شمارهٔ ۶۷۵: ز شوق وصل چو پروانه در سراغ مسوز 615شمارهٔ ۶۷۶: دهد مرغ دلم را عزم پرواز 616شمارهٔ ۶۷۷: مردم و زخم از دم شمشیر می آید هنو ...617شمارهٔ ۶۷۸: چنین کز من بود نخل سخن سبز 618شمارهٔ ۶۷۹: بهار در قدح گل می غریب مریز 619شمارهٔ ۶۸۰: همچو گل پرده ی دل در خس و خاشاک ا ...620شمارهٔ ۶۸۱: صبحدم چون صاحبان غیب بر اهل نیاز 621شمارهٔ ۶۸۲: چو موج، موسم گل سبحه را در آب اند ...622شمارهٔ ۶۸۳: چون گلم از جامه بر تن مانده دامان ...623شمارهٔ ۶۸۴: ای خوش آن سروری که از ناموس 624شمارهٔ ۶۸۵: مگذر ز می، ز باطن اهل صفا بترس 625شمارهٔ ۶۸۶: از دل آشفتگان شرح پریشانی بپرس 626شمارهٔ ۶۸۷: راه شوقی نسپردم افسوس 627شمارهٔ ۶۸۸: همچو عنقاست مرا گوشه ای از دنیا ب ...628شمارهٔ ۶۸۹: ای به غیر از من ناکام، به کام همه ...629شمارهٔ ۶۹۰: زاهد از رشک این قدر گرم عتاب ما م ...630شمارهٔ ۶۹۱: قدم برون نگذارم ز آستانه ی خویش 631شمارهٔ ۶۹۲: هر کجا گرم است بازار ادب، محجوب ب ...632شمارهٔ ۶۹۳: باده، ای عیسی لقا از دست نامحرم م ...633شمارهٔ ۶۹۴: در وادی محبت، چون خضر راهبر باش 634شمارهٔ ۶۹۵: عاشقی، دیگر به فکر منزل و مسکن مب ...635شمارهٔ ۶۹۶: کار عاشق واژگون باشد ز سیر اخترش 636شمارهٔ ۶۹۷: چمنی را که بود خرمی از رخسارش 637شمارهٔ ۶۹۸: چو گل کسی که هوای تو برده آرامش 638شمارهٔ ۶۹۹: خوش آنکه باده ی ناب است مایه ی هو ...639شمارهٔ ۷۰۰: هرکه را ساز بود زمزمه ی زنجیرش 640شمارهٔ ۷۰۱: خبر بگیر ز احوال خضر در کویش 641شمارهٔ ۷۰۲: از روی دل ز عاجزی خود خجل مباش 642شمارهٔ ۷۰۳: درون کاسه ی سر دارم از جنون آتش 643شمارهٔ ۷۰۴: زخم دل کم نیست، سامان گر نباشد گو ...644شمارهٔ ۷۰۵: شراب همچو گل و لاله خور ز ساغر خو ...645شمارهٔ ۷۰۶: ز مژگان آب چشمم می زند جوش 646شمارهٔ ۷۰۷: هلاک تاج نه چون شمع صبحگاهی باش 647شمارهٔ ۷۰۸: ای دل ز گرد کلفت عالم غمین مباش 648شمارهٔ ۷۰۹: هرکه سرگرم کند شوق تو چون خورشیدش 649شمارهٔ ۷۱۰: سر تا به پا چو شمع همه اشک و آه ب ...650شمارهٔ ۷۱۱: خرم آن گلشن که امید بهاری باشدش 651شمارهٔ ۷۱۲: چو گل که گفت درین باغ شاد و خندان ...652شمارهٔ ۷۱۳: عقل نگذارد مرا یک دم ز دردسر خلاص 653شمارهٔ ۷۱۴: سرو شد باز با صبا رقاص 654شمارهٔ ۷۱۵: نیست همچون گل مرا از باده بیهوشی ...655شمارهٔ ۷۱۶: کنم برای جنون یارب از که سامان قر ...656شمارهٔ ۷۱۷: بهار شد که کند شیخ جلوه گاه غلط 657شمارهٔ ۷۱۸: منم که ساخته ام سور با عزا مربوط 658شمارهٔ ۷۱۹: ای گل روی تو بهار نشاط 659شمارهٔ ۷۲۰: به قدر جرم برد هرکسی ز رحمت حظ 660شمارهٔ ۷۲۱: نه می به جام و نه معشوق در کنار، ...661شمارهٔ ۷۲۲: زده گل دست بر دامان حافظ 662شمارهٔ ۷۲۳: زهی نهال خزان دیده ای ز باغ تو شم ...663شمارهٔ ۷۲۴: ای شوق رخت سوخته مغز قلم شمع 664شمارهٔ ۷۲۵: هرکه را بینی، بود در فکر سامان طم ...665شمارهٔ ۷۲۶: زهی ز نور جبین تو در حجاب چراغ 666شمارهٔ ۷۲۷: از سرم کی می رود هرگز برون سودای ...667شمارهٔ ۷۲۸: ز تاب گل ز بس افروخت آشیانه ی مرغ 668شمارهٔ ۷۲۹: چون کند در انجمن تاب رخش روشن چرا ...669شمارهٔ ۷۳۰: حرف گل و حدیث بهار و خزان دروغ 670شمارهٔ ۷۳۱: آهم اثر نیافت ز فریاد بی وقوف 671شمارهٔ ۷۳۲: کنم به جام می اوقات عمر چون جم صر ...672شمارهٔ ۷۳۳: دایم از بخت سیه بر خویش پیچانم چو ...673شمارهٔ ۷۳۴: چو غنچه در گرهی بند، نقد خود ز تل ...674شمارهٔ ۷۳۵: آتش به باغ زد ز خزان روزگار حیف 675شمارهٔ ۷۳۶: شب چو وصف رخش کنم به رفیق 676شمارهٔ ۷۳۷: کدام سر که نشد خاک آستانه ی عشق؟677شمارهٔ ۷۳۸: شد چو گلبن سبز در پیراهن من خار ع ...678شمارهٔ ۷۳۹: بس است، این همه زاهد مکن ادای خنک 679شمارهٔ ۷۴۰: چند باشد ز گلشن افلاک 680شمارهٔ ۷۴۱: رفت آن شمع و ز حسرت شد لب پیمانه ...681شمارهٔ ۷۴۲: لاله ام، در داغ دل بسیار دارم من ...682شمارهٔ ۷۴۳: می آیدم به تحفه ز میخانه جام خشک 683شمارهٔ ۷۴۴: همچو آتش داردم ایام در زندان سنگ 684شمارهٔ ۷۴۵: از سخن آن به که کس خاموش گردد همچ ...685شمارهٔ ۷۴۶: دارم دلی همچون جرس، پیوسته نالان ...686شمارهٔ ۷۴۷: ز باغ رفتی و گشتم کباب خنده ی گل 687شمارهٔ ۷۴۸: هر قطره ی شبنم رخ گل 688شمارهٔ ۷۴۹: در محبت بس که خواری دیدم از پهلوی ...689شمارهٔ ۷۵۰: پروانه را چو مرغ چمن نیست تاب گل 690شمارهٔ ۷۵۱: مگر افتد گذارش سوی آن گل 691شمارهٔ ۷۵۲: شب ز مستی شور در بزم شراب انداختی ...692شمارهٔ ۷۵۳: بر راه وعده، ای گل رعنا نشسته ام 693شمارهٔ ۷۵۴: جام می در کف ز کوی او جدایی می کن ...694شمارهٔ ۷۵۵: خم می هست، چه اندیشه ی محشر دارم 695شمارهٔ ۷۵۶: ز مستی بر دم تیغ شهادت هر زمان غل ...696شمارهٔ ۷۵۷: منم که غیر سفر نیست پیشه ی دگرم 697شمارهٔ ۷۵۸: روم چو از سر کویش، نمی رود پایم 698شمارهٔ ۷۵۹: به دل، آشفتگی از زلف خوبان بیشتر ...699شمارهٔ ۷۶۰: گهی با وصل و گه با حسرت دیدار می ...700شمارهٔ ۷۶۱: سوی خم می این دل مخمور فرستیم 701شمارهٔ ۷۶۲: عشق کو تا مژه در خون جگر غوطه دهم 702شمارهٔ ۷۶۳: ز سنگ رهگذر اندیشه ای کجا دارم 703شمارهٔ ۷۶۴: دمید صبح و به باغ از پی هوا رفتم 704شمارهٔ ۷۶۵: چون تنک ظرفان کجا من می ز ساغر می ...705شمارهٔ ۷۶۶: ای خوش آن ساعت که روی خنجری رنگین ...706شمارهٔ ۷۶۷: چو عندلیب نه از باده ی کهن مستم 707شمارهٔ ۷۶۸: به دل شکست تمنای یاری چمنم 708شمارهٔ ۷۶۹: در چمن چون گفتگویی از لب او واکنم 709شمارهٔ ۷۷۰: تکلیف شراب است نمک ریزی داغم 710شمارهٔ ۷۷۱: ز لاله و گل این باغ، کی خبر داریم 711شمارهٔ ۷۷۲: بیا که چتر سعادت ز برگ تاک کنیم 712شمارهٔ ۷۷۳: صوفیان را شده ز آهنگم 713شمارهٔ ۷۷۴: داغ نتواند گرفتن در دل ما جای زخم 714شمارهٔ ۷۷۵: ما در چمن بساط تمنا فکنده ایم 715شمارهٔ ۷۷۶: اثر در عالم از دارا و اسکندر نمی ...716شمارهٔ ۷۷۷: نیم بلبل که فصل گل به گلشن آشیان ...717شمارهٔ ۷۷۸: قطره ی خونابه ای تا سوی مژگان می ...718شمارهٔ ۷۷۹: خوش آن که بینم روی او، وز اضطراب ...719شمارهٔ ۷۸۰: آنم که می به نغمه ی زنجیر می خورم 720شمارهٔ ۷۸۱: نقش ابروش به دل، روز فراقی بستیم 721شمارهٔ ۷۸۲: به کوی عشق خوبان تا گذشتم 722شمارهٔ ۷۸۳: مگذار ز دستم که گل باغ وفایم 723شمارهٔ ۷۸۴: خوش آن روزی که می در هر چمن بی با ...724شمارهٔ ۷۸۵: کی بود در چمن که سرودی نداشتیم 725شمارهٔ ۷۸۶: سر از کجاست که چون لاله فکر تاج ک ...726شمارهٔ ۷۸۷: ز تنهایی چو مینا راز با پیمانه می ...727شمارهٔ ۷۸۸: خویش را بر محرمان آن بت چین بسته ...728شمارهٔ ۷۸۹: در سخن سنجی هرکس بتر از غمازیم 729شمارهٔ ۷۹۰: هلال عیدم و ترک کلاه خورشیدم 730شمارهٔ ۷۹۱: ما چو مرغان قفس، زمزمه در دل داری ...731شمارهٔ ۷۹۲: لب مبند از ناله، می دانم جفا داری ...732شمارهٔ ۷۹۳: هزار خانه خرابی به شهر و ده دارم 733شمارهٔ ۷۹۴: ما به گلزار معانی آب گوهر بسته ای ...734شمارهٔ ۷۹۵: افروخت رخ از باده و بگداخته بودم 735شمارهٔ ۷۹۶: ز شوقت گاه در دنبال گل همچون صبا ...736شمارهٔ ۷۹۷: ز فیض عشق تو چون حسن دلپذیر شدیم 737شمارهٔ ۷۹۸: در قفس از هر نسیمی عیش گلشن می کن ...738شمارهٔ ۷۹۹: چگونه زمزمه ای در چمن به کام کنم 739شمارهٔ ۸۰۰: صبح چون میل تماشای گلستان می کنیم 740شمارهٔ ۸۰۱: به افسون محبت دست آتش را به مو بن ...741شمارهٔ ۸۰۲: خوش آن روزی که برآن طره های مشکبو ...742شمارهٔ ۸۰۳: ما راه فغان بر دل ناشاد گرفتیم 743شمارهٔ ۸۰۴: چو بلبل باعث شوریده گفتاری نمی دا ...744شمارهٔ ۸۰۵: از زمین آزرده ام، وز آسمان رنجیده ...745شمارهٔ ۸۰۶: به دیده چند ز نقش تو گل بر آب زنم 746شمارهٔ ۸۰۷: به جامم باده ی ناب است و خون دل ه ...747شمارهٔ ۸۰۸: هوای توست در سر، سایه ی گل را نمی ...748شمارهٔ ۸۰۹: ز بی پروایی چشمت دل آزرده ای دارم 749شمارهٔ ۸۱۰: منم که با می و مطرب همیشه در جنگم 750شمارهٔ ۸۱۱: ما همچو گل به چاک گریبان نشسته ای ...751شمارهٔ ۸۱۲: چو سوسن از حدیث آرزوی دل زبان بست ...752شمارهٔ ۸۱۳: به کویت چون توانم من به این حال خ ...753شمارهٔ ۸۱۴: گر امید رحمی از فریادرس می داشتم 754شمارهٔ ۸۱۵: از جنون عاشقی هرگز وطن نشناختم 755شمارهٔ ۸۱۶: چو گل از هر طرف چاک دگر دارد گریب ...756شمارهٔ ۸۱۷: جرعه ای ریز که تا چاره ی خمیازه ک ...757شمارهٔ ۸۱۸: بس که گشتم ناتوان، هرگه صفیری می ...758شمارهٔ ۸۱۹: ز من مپرس چه از روزگار می خواهم 759شمارهٔ ۸۲۰: گه ز شوق او در آتش، گاه در خون می ...760شمارهٔ ۸۲۱: عاشقم، از ناله نتوانم زمانی تن زن ...761شمارهٔ ۸۲۲: خویش را از بس به تیغ موج این دریا ...762شمارهٔ ۸۲۳: چون گره جا در خم آن زلف دلکش کرده ...763شمارهٔ ۸۲۴: هردم غمی آید ز حریفان لئیمم 764شمارهٔ ۸۲۵: کرشمه سنج نگاه ستیزه جویانیم 765شمارهٔ ۸۲۶: چو جای در صف طفلان کنم، ندیم شوم 766شمارهٔ ۸۲۷: فصل گل رفت و به جام می دمی نگذاشت ...767شمارهٔ ۸۲۸: یاد ایامی که دامی همچو بلبل داشتی ...768شمارهٔ ۸۲۹: ای در ایام تو تیغ غمزه را الماس ن ...769شمارهٔ ۸۳۰: به حیرتم که ز گلشن چه چیز می خواه ...770شمارهٔ ۸۳۱: ما خس و خار از ره خوبان به دامن م ...771شمارهٔ ۸۳۲: بیا که ساغر عشرت پر از شراب کنیم 772شمارهٔ ۸۳۳: گرفته با برو دوش تو الفتی دوشم 773شمارهٔ ۸۳۴: دل خود ز شوق زیان می فروشم 774شمارهٔ ۸۳۵: در ورطه ی کشاکش دوران فتاده ایم 775شمارهٔ ۸۳۶: ساغری کو تا به دل از عیش اسبابی د ...776شمارهٔ ۸۳۷: تنم ز ضعف بود رشته ای ز پیرهنم 777شمارهٔ ۸۳۸: از دو جانب سرگرانی را تحمل می کنی ...778شمارهٔ ۸۳۹: ای شبنم وجود مرا آفتاب گرم 779شمارهٔ ۸۴۰: ما چشم به لطف جم و کاوس نداریم 780شمارهٔ ۸۴۱: هرکه افتاد ز پا، خاک نشین من بودم 781شمارهٔ ۸۴۲: تقدیر خدا را چه علاج است، گداییم 782شمارهٔ ۸۴۳: اختیار گوشه درمان است، همت می کنم 783شمارهٔ ۸۴۴: گه مستم و گاه در خمارم 784شمارهٔ ۸۴۵: نوبهار است، چو گل فکر قدح نوشی کن 785شمارهٔ ۸۴۶: دهد به ذره چو خورشید آب و تاب، سخ ...786شمارهٔ ۸۴۷: تا به کی بر من شکست آید چو مینا ا ...787شمارهٔ ۸۴۸: مطرب از دستت گر آید، ناخنی بر چنگ ...788شمارهٔ ۸۴۹: ترک من کز بزم می گلرنگ می آید برو ...789شمارهٔ ۸۵۰: سرم از داغ سودا، باغ زاغان 790شمارهٔ ۸۵۱: نیست در حشر محبت گفتگوی کشتگان 791شمارهٔ ۸۵۲: فصل گل شد، ناله ی عیشی ز بلبل قرض ...792شمارهٔ ۸۵۳: چه آب و خاک و چه نیکویی سرشت است ...793شمارهٔ ۸۵۴: از کوی عشقت ای بت دلجوی دیگران 794شمارهٔ ۸۵۵: دشمن خود گرنه ای، ما را به خود دش ...795شمارهٔ ۸۵۶: زهی بر چهره خطت سایه ی جان 796شمارهٔ ۸۵۷: ای چو برگ غنچه در عهدت پر از جان ...797شمارهٔ ۸۵۸: انجمن شد ز یار آبادان 798شمارهٔ ۸۵۹: چون توان با غیر دل را خالی از کین ...799شمارهٔ ۸۶۰: به مردم عرض جمعیت کن از ایشان دگر ...800شمارهٔ ۸۶۱: آینه در دست گیر و یاد حیرانی بکن 801شمارهٔ ۸۶۲: عجب مدار ز زاهد شراب ما خوردن 802شمارهٔ ۸۶۳: ساقی ز کار من گره توبه باز کن 803شمارهٔ ۸۶۴: زهی حدیث غمت چون می طرب شیرین 804شمارهٔ ۸۶۵: رسیده ایم به بزم تو، مهربانی کن 805شمارهٔ ۸۶۶: زهی ز نرگس تو آهوی ختن مجنون 806شمارهٔ ۸۶۷: خاطر من نشکفد از وصل یار خویشتن 807شمارهٔ ۸۶۸: صفای گلشن کشمیر را تماشا کن 808شمارهٔ ۸۶۹: ز دست ساقی، تا کی پیاله نوشیدن؟809شمارهٔ ۸۷۰: بهار شد که رود هرکسی به راه چمن 810شمارهٔ ۸۷۱: در غمت ناله ز مرغ چمن آید بیرون 811شمارهٔ ۸۷۲: ای جرس، سوی سفر هر لحظه آوازم مکن 812شمارهٔ ۸۷۳: ز عمر رفته چه نقصان به کامرانی من 813شمارهٔ ۸۷۴: از پی اسرار خود، کم با کسی پرخاش ...814شمارهٔ ۸۷۵: بگذر ز عقل و فیض محبت نگاه کن 815شمارهٔ ۸۷۶: من راز جهانم، بود افسانه به از من 816شمارهٔ ۸۷۷: نخورند در گلستان، گل و لاله آب بی ...817شمارهٔ ۸۷۸: ای سرو همچو سایه دوان در قفای تو 818شمارهٔ ۸۷۹: بیا و وصف زلف یار بشنو 819شمارهٔ ۸۸۰: بسته کمر کینم، از قبضه کمان او 820شمارهٔ ۸۸۱: نتوان یافت دلی خوش به جهان ای کاک ...821شمارهٔ ۸۸۲: کنم نهفته برین عالم دو رنگ نگاه 822شمارهٔ ۸۸۳: بیا که باغ شد از لاله کوی میخانه 823شمارهٔ ۸۸۴: در دل تنگم شراب ناب می گردد گره 824شمارهٔ ۸۸۵: ای شعله ی حسنت را، جان ها شده پرو ...825شمارهٔ ۸۸۶: دل چو می رفت سوی زلف تو، شد جان ه ...826شمارهٔ ۸۸۷: روی ننمایی، نباشد تا رخت پرداخته 827شمارهٔ ۸۸۸: گل شود گر پنجه ی من، زر نمی دارد ...828شمارهٔ ۸۸۹: فغان که موی سفیدم نمود آیینه 829شمارهٔ ۸۹۰: ساقی خمار دارم، یک ساغر دگر ده 830شمارهٔ ۸۹۱: جهان تنگ چو چاه است و ما کبوتر چا ...831شمارهٔ ۸۹۲: روز و شبم اگر به حضوری چه فایده 832شمارهٔ ۸۹۳: هرکه می خواهد ترا، سامان نمی دارد ...833شمارهٔ ۸۹۴: گلی دارم ز رنگ و بو برهنه 834شمارهٔ ۸۹۵: رو به آزار دل خصم دل آزار منه 835شمارهٔ ۸۹۶: صد خطر دارد بیابان محبت، آه آه 836شمارهٔ ۸۹۷: سحر زان شمع باشد تاب خورده 837شمارهٔ ۸۹۸: یک نفس چون لاله جام از کف ز هشیار ...838شمارهٔ ۸۹۹: ناله ای از من به کام دل نشد انگیخ ...839شمارهٔ ۹۰۰: چه غم ز حادثه آن را که شد شراب زد ...840شمارهٔ ۹۰۱: ما و دل دیگر به کوی تندخوی تازه ا ...841شمارهٔ ۹۰۲: در چمن ای بلبل از برگ و نوا افتاد ...842شمارهٔ ۹۰۳: به چهره خنده به گل های باصفا زده ...843شمارهٔ ۹۰۴: خدایا چون مرا در عاشقی ارشاد می د ...844شمارهٔ ۹۰۵: دل درین بادیه سویی دود و من سویی 845شمارهٔ ۹۰۶: چون نگه دارد مرا زنجیر زلف سنبلی؟846شمارهٔ ۹۰۷: ای بت، متاع اهل ریا را چه می کنی 847شمارهٔ ۹۰۸: شراب ای گل رعنا نهفته چند کشی 848شمارهٔ ۹۰۹: بعد مرگ از خاک ما مست تغافل نگذری 849شمارهٔ ۹۱۰: درین ره ای خضر از خار پا نمی میری 850شمارهٔ ۹۱۱: مباد آن دم که از ما رنجه گردد آشن ...851شمارهٔ ۹۱۲: چنان از رهروان فیض شد روی زمین خا ...852شمارهٔ ۹۱۳: چمن ز لاله برافروخت شمع زیبایی 853شمارهٔ ۹۱۴: جامه ی قد اوست زیبایی 854شمارهٔ ۹۱۵: من کیستم، آشفته تر از طره ی آهی 855شمارهٔ ۹۱۶: در دلی دایم مرا، در سینه پیدا نیس ...856شمارهٔ ۹۱۷: با کسی کی می کنم در عشقبازی همرهی 857شمارهٔ ۹۱۸: دارم عیشی به وصل ماهی 858شمارهٔ ۹۱۹: به بزم می کشان لاابالی 859شمارهٔ ۹۲۰: ز روی دل چه بر اهل هوس آیینه می د ...860شمارهٔ ۹۲۱: به ناله فاش مکن راز دل ز غمازی 861شمارهٔ ۹۲۲: در دعوی عشق تو نه آهی، نه فغانی 862شمارهٔ ۹۲۳: در کوی می فروشان، گردم ز بینوایی 863شمارهٔ ۹۲۴: بود در گشت باغ آشنایی 864شمارهٔ ۹۲۵: هر انگشت من از داغ جدایی 865شمارهٔ ۹۲۶: نه ذوق باغ به دل، نه هوای پروازی 866شمارهٔ ۹۲۷: در ره آوارگی بختم فکند از دشمنی 867شمارهٔ ۹۲۸: من کیستم درین دشت، آواره ی حزینی 868شمارهٔ ۹۲۹: برنمی خیزد نوای بلبلی از گلشنی 869شمارهٔ ۹۳۰: ای کاش زخم سینه ی ما واکند کسی 870شمارهٔ ۹۳۱: خوش بود گر ز سر هر هوسی برخیزی 871شمارهٔ ۹۳۲: دلم را این چمن زندان دلگیر است پن ...872شمارهٔ ۹۳۳: به روی جوهر ذاتی چه پرده می پوشی 873شمارهٔ ۹۳۴: دلم چون لاله افروزد ز داغی 874شمارهٔ ۹۳۵: در کوی عشق نیست ز اهل وفا کسی 875شمارهٔ ۹۳۶: آهم به درون دل ز تنگی 876شمارهٔ ۹۳۷: چیست دانی داغ دل، جام شراب زندگی 877شمارهٔ ۹۳۸: صورت پذیر نیست ز ما کار زندگی 878شمارهٔ ۹۳۹: تو آن گلی که ز چشم و دلم چمن داری 879شمارهٔ ۹۴۰: ساقی ار خواهی کنی احباب را گردآور ...880شمارهٔ ۹۴۱: کاسه ی ما ز سفال است، خوش این مسک ...881شمارهٔ ۹۴۲: لب لعلش ز میگونی لب جام است پندار ...882شمارهٔ ۹۴۳: صراحی را منه ساقی به پیش چشم من خ ...883شمارهٔ ۹۴۴: آب آتش تلاش یعنی می

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ