به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سلیم تهرانی

سلیم تهرانیغزل هاشمارهٔ ۴۰۰: درد ما خسته دلان تن به مداوا ندهد

2020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

درد ما خسته دلان تن به مداوا ندهد
صندل آن به که دگر دردسر ما ندهد
دلم از نقش تو در سینه تسلی نشود
کام مرغان قفس را گل دیبا ندهد
سخت کاری ست به سر بردن مجنون در شهر
به که دیوانه ز کف دامن صحرا ندهد
هر کجا حسن تو از چهره نقاب اندازد
فرصت دیدن یوسف به زلیخا ندهد
در چمن بیند اگر جلوه ی بالای ترا
ریشه سرو دگر آب به بالا ندهد
گر دو رنگی نکند در چمن دهر سلیم
باغبان آب به شاخ گل رعنا ندهد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۹۹: مرا ز بزم خود آن پر عتاب می راند 2شمارهٔ ۴۰۰: درد ما خسته دلان تن به مداوا ندهد 3شمارهٔ ۴۰۱: جا به هر دل که گرفت او، دگر از جا ...4شمارهٔ ۴۰۲: با لطف ساعدت ید بیضا نمی رسد 5شمارهٔ ۴۰۳: می حرام محتسب بادا که بی ما می خو ...6شمارهٔ ۴۰۴: دلم آشفتگی در کار هرکس دید، می لر ...7شمارهٔ ۴۰۵: شد بهار و باغبان دیگر در دکان گشو ...8شمارهٔ ۴۰۶: باغبان خلد از گلزار ما گل می برد 9شمارهٔ ۴۰۷: دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد 10شمارهٔ ۴۰۸: رونق ناموس را چون عشق رسوا بشکند 11شمارهٔ ۴۰۹: درین ره کعبه سنگ راه باشد 12شمارهٔ ۴۱۰: دل آشفته از نام شراب ناب می سوزد 13شمارهٔ ۴۱۱: کسی کز عاشقی دم زد، چه باک از دشم ...14شمارهٔ ۴۱۲: چه پروای گلستان و سر و برگ چمن دا ...15شمارهٔ ۴۱۳: مرا به کوی تو دلگرمی شراب آورد 16شمارهٔ ۴۱۴: نوبهار است و جنونم سوی هامون می ک ...17شمارهٔ ۴۱۵: شمع، برقع ز پی پاس تجلی دارد 18شمارهٔ ۴۱۶: زین چمن گر لاله ذوق از تاج شاهی م ...19شمارهٔ ۴۱۷: تا مرا تعلیم عشق او نواپرداز کرد 20شمارهٔ ۴۱۸: آنکه در پیری می عشرت به ساغر می ک ...21شمارهٔ ۴۱۹: اسیر عشق تو سود و زیان چه می داند 22شمارهٔ ۴۲۰: از نفس آنچه دلم دید، ز زنجیر ندید 23شمارهٔ ۴۲۱: اهل شیراز، بهشتی صفتان دهرند 24شمارهٔ ۴۲۲: غریبی را به من عشقت وطن کرد 25شمارهٔ ۴۲۳: رسید آن مست و از گردن صراحی در بغ ...26شمارهٔ ۴۲۴: روزگار از چمن وصل توام دور افکند 27شمارهٔ ۴۲۵: خورشید از نمود رخت بی نمود شد 28شمارهٔ ۴۲۶: چون در دلش ز لعل تو اندیشه بگذرد 29شمارهٔ ۴۲۷: خراب لعل لبت کی شراب می گیرد 30شمارهٔ ۴۲۸: کامم ز جهان گوهر نایاب برآمد 31شمارهٔ ۴۲۹: در گدایی همت ما پادشاهی می کند 32شمارهٔ ۴۳۰: می گریزد خوابم از جایی که مخمل می ...33شمارهٔ ۴۳۱: به کوی عشق، دل دادخواه می خواهند 34شمارهٔ ۴۳۲: قفس ترا چو خوش افتاد به ز باغ بود 35شمارهٔ ۴۳۳: دیگر بهار شد که هوا گلفشان شود 36شمارهٔ ۴۳۴: به عشق باده ز خون امید و بیم خورن ...37شمارهٔ ۴۳۵: گل ز بویت در گلستان لاف شاهی می ز ...38شمارهٔ ۴۳۶: کاروانی دگر از مصر هوس می آید 39شمارهٔ ۴۳۷: عنان شکوه را در بزم او دست ادب پی ...40شمارهٔ ۴۳۸: از عکس رخش که تاب دارد 41شمارهٔ ۴۳۹: چشم خود بگشا حدیث خوش نگاهی می رو ...42شمارهٔ ۴۴۰: در ره شوق، دل از بیم خطر می لرزد 43شمارهٔ ۴۴۱: چنان به عشق تو دل با زمانه شک دار ...44شمارهٔ ۴۴۲: به راه شوق، خضر جستجو چه می داند 45شمارهٔ ۴۴۳: مژگان من وظیفه ی خوناب می خورد 46شمارهٔ ۴۴۴: ز خنده آب بقا را به تشنه شور کند 47شمارهٔ ۴۴۵: خوش آنکه خسته دلان می ز جام ژرف ک ...48شمارهٔ ۴۴۶: شد بناگوش، چو صبحم همه یکبار سفید 49شمارهٔ ۴۴۷: قدح بر چشمه ی خورشید در جوهر شرف ...50شمارهٔ ۴۴۸: اضطراب شعله را داغم به گلخن می ده ...51شمارهٔ ۴۴۹: ز بس اندیشه از آشوب ملک جم، نگین ...52شمارهٔ ۴۵۰: بلبل ما ناله بر آهنگ غربت ساز کرد 53شمارهٔ ۴۵۱: عاشق پرشکوه خاموش از تغافل می شود 54شمارهٔ ۴۵۲: تنها من ضعیف ندارم بدن کبود 55شمارهٔ ۴۵۳: ز می به آب فتادن مرا زیان دارد 56شمارهٔ ۴۵۴: همچو مرغ از دست من پیمانه ی مل می ...57شمارهٔ ۴۵۵: چو شعله آن گل رویم به روی خار کشی ...58شمارهٔ ۴۵۶: ساقی ما که بسی چشم و دل از پی دار ...59شمارهٔ ۴۵۷: عشق آشوب دل و جوش درون می آرد 60شمارهٔ ۴۵۸: از دیر و کعبه تا به دو جانب دو خا ...61شمارهٔ ۴۵۹: دلم به سینه ز ننگ سخنوری خون شد 62شمارهٔ ۴۶۰: چشم پر افسون او سحرآفرینی می کند 63شمارهٔ ۴۶۱: همای شوق من بر قاف همت آشیان دارد 64شمارهٔ ۴۶۲: دلم آسوده شد تا در خم زلفش مکان د ...65شمارهٔ ۴۶۳: وقت آن شد که جنون رخت به صحرا ببر ...66شمارهٔ ۴۶۴: ای به خورشید سیاهی زده از روی سفی ...67شمارهٔ ۴۶۵: ز گریه گشت مرا دیده ی خراب سفید 68شمارهٔ ۴۶۶: چشم توام ز هوش تهیدست می کند 69شمارهٔ ۴۶۷: شورش منصور را آخر سرم معراج شد 70شمارهٔ ۴۶۸: دلم در باغ نتوانست امشب خواب راحت ...71شمارهٔ ۴۶۹: دلم چو لاله در اطراف باغ می رقصد 72شمارهٔ ۴۷۰: از گریبان سر نیاوردم برون تا چاک ...73شمارهٔ ۴۷۱: به دست آیینه از عکس رخش گلدسته را ...74شمارهٔ ۴۷۲: چو آیینه خیالش در دلم بسیار می گر ...75شمارهٔ ۴۷۳: خون بی تابان به محشر نیست بی گفت ...76شمارهٔ ۴۷۴: نوبهار آمد که روی باغ را گلگون کن ...77شمارهٔ ۴۷۵: چه غم دارد مرا از خویش اگر محروم ...78شمارهٔ ۴۷۶: نکته سنجان! صفحه را از وصف می گلگ ...79شمارهٔ ۴۷۷: دوستان می روم از خود که صبا می آی ...80شمارهٔ ۴۷۸: حریر شعله ی ما را در آب می بافند 81شمارهٔ ۴۷۹: در چمن ای گلرخان تا چند منزل خوش ...82شمارهٔ ۴۸۰: خوش آنکه دوستی از دوست باخبر گردد 83شمارهٔ ۴۸۱: برگ عیشی قسمت ما نیست در بستان هن ...84شمارهٔ ۴۸۲: نگاه از شوق دیدارت به چشم من نمی ...85شمارهٔ ۴۸۳: رفت اشکم که سری بر گذر یار کشد 86شمارهٔ ۴۸۴: دارم دلی که پای ز هر گلشنی کشید 87شمارهٔ ۴۸۵: دل حزین عجبی نیست کز نوا افتد 88شمارهٔ ۴۸۶: همچو شمعم آتش از مژگان به دامن می ...89شمارهٔ ۴۸۷: چون مست من سوار به عزم شکار شد 90شمارهٔ ۴۸۸: ز دام عشق کی آزادی ام هوس باشد 91شمارهٔ ۴۸۹: دلم چون هاله دامی از پی صید مهی د ...92شمارهٔ ۴۹۰: هیچ کس یک قطره آبم غیر چشم تر ندا ...93شمارهٔ ۴۹۱: جلوه را زیور نباید چون به آیین می ...94شمارهٔ ۴۹۲: تیغ ما آلوده ی خون کسی از کین نشد 95شمارهٔ ۴۹۳: اگر دریا ز اشکم دم زند، آشوب می خ ...96شمارهٔ ۴۹۴: کسی را در فغان ناله چون محبوب می ...97شمارهٔ ۴۹۵: نسیم صبحدم از موسمی نوید دهد 98شمارهٔ ۴۹۶: لاله و گل چهره از شرم تو رنگین کر ...99شمارهٔ ۴۹۷: فلک انجام کاروبار ما داند چه خواه ...100شمارهٔ ۴۹۸: روز بی معشوق و شب بی جام گلگون می ...101شمارهٔ ۴۹۹: یک تن به جهان خاطر وارسته ندارد 102شمارهٔ ۵۰۰: یاد ایامی که بلبل چون من محزون نب ...103شمارهٔ ۵۰۱: لب تو ساغر می را نمک به کار کند 104شمارهٔ ۵۰۲: چو می فروش به مینا شراب ناب کند 105شمارهٔ ۵۰۳: هر که دلتنگ است کی در عشق چون من ...106شمارهٔ ۵۰۴: چو حسن پرده گشا از پی نظاره شود 107شمارهٔ ۵۰۵: کار من خراب ندانم کجا رسد 108شمارهٔ ۵۰۶: فلک دایم به قصد مردم وارسته می گر ...109شمارهٔ ۵۰۷: مشکل که یاد ما به قدح نوشی آورد 110شمارهٔ ۵۰۸: بهار رفته ز بس دلپذیر می آید 111شمارهٔ ۵۰۹: کجاست عشق که آتش فروز آه شود 112شمارهٔ ۵۱۰: خودپرستند بتان، خیل خدا نشناسند 113شمارهٔ ۵۱۱: باده در جام خمار من دلگیر کنید 114شمارهٔ ۵۱۲: بازم از ابر قدح برقی به خرمن ریخت ...115شمارهٔ ۵۱۳: خرم آن روزی که یاری جانب یاری رود 116شمارهٔ ۵۱۴: رشکم ز گفتگوی تو خاموش می کند 117شمارهٔ ۵۱۵: ساقی دلگشای ما آمد 118شمارهٔ ۵۱۶: از نکهت تو باده ره هوش می زند 119شمارهٔ ۵۱۷: دل به تدبیر رهایی چو به سویم بیند 120شمارهٔ ۵۱۸: نه همین نازش مرا منع از رخ او می ...121شمارهٔ ۵۱۹: مشاطه خم گیسوی جانانه نسازد 122شمارهٔ ۵۲۰: ز دست رفت دل و در پی شراب افتاد 123شمارهٔ ۵۲۱: غبار خط نوخیزت ز سوی مشک می آید 124شمارهٔ ۵۲۲: فغان کز دیر، زاهد سبحه را بگسسته ...125شمارهٔ ۵۲۳: هرکه شوق طایر وصل تو صیادش کند 126شمارهٔ ۵۲۴: لاله ای هرجا که بیند، داغ ما روشن ...127شمارهٔ ۵۲۵: بر رخت راه نگاه از گلستان بیرون ر ...128شمارهٔ ۵۲۶: کرده ام در گوشه ی ایران قناعت کار ...129شمارهٔ ۵۲۷: خنده ی شوخ تو فرصت به تغافل ندهد 130شمارهٔ ۵۲۸: صبرم از درد تو تکلیف مداوا می کند 131شمارهٔ ۵۲۹: دل بی لبت شکفته به ساغر نمی شود 132شمارهٔ ۵۳۰: نهال ما که چو نی پر ز بند می روید 133شمارهٔ ۵۳۱: دگر عشق بر جان غم پرورم زد 134شمارهٔ ۵۳۲: کرشمه ی تو اگر دست از شراب کشد 135شمارهٔ ۵۳۳: آیینه از خیال رخش آفتاب شد 136شمارهٔ ۵۳۴: بعد ازین از باغ در گلخن وطن خواهی ...137شمارهٔ ۵۳۵: بس که بر من چشم او افسون سودا می ...138شمارهٔ ۵۳۶: گل از هوای تو در رنگ و بو نمی گنج ...139شمارهٔ ۵۳۷: از بزم می چو آن قد رعنا بلند شد 140شمارهٔ ۵۳۸: چون گل ز پاره ی دلم اسباب داده ان ...141شمارهٔ ۵۳۹: گلستان را سرو نوخیز قدش آباد کرد 142شمارهٔ ۵۴۰: زلفت ز من حزین گریزد 143شمارهٔ ۵۴۱: ز مرگم گر غبار غم که در دل بود، ب ...144شمارهٔ ۵۴۲: بی نیازی عارفان را کارسازی می کند 145شمارهٔ ۵۴۳: از فروغ چهره، گلخن را چو گلشن می ...146شمارهٔ ۵۴۴: سرشک شوق تو آبی به جوی ما آورد 147شمارهٔ ۵۴۵: با عشق، کی مراتب امید شد بلند؟148شمارهٔ ۵۴۶: دلم آن زلف سیه برد و تغافل دارد 149شمارهٔ ۵۴۷: دود از جگرم زمزمه ی چنگ برآورد 150شمارهٔ ۵۴۸: در چمنم شمشاد من گر شانه بر کاکل ...151شمارهٔ ۵۴۹: قلم من که سخن با ورق دل دارد 152شمارهٔ ۵۵۰: می کشان در انجمن چون حرف لعل او ز ...153شمارهٔ ۵۵۱: به هر چمن که دلم با فغان درون آید 154شمارهٔ ۵۵۲: به بزم وصل، دل من ز جا نمی جنبد 155شمارهٔ ۵۵۳: من این دردی که دارم چاره اش آن سی ...156شمارهٔ ۵۵۴: به عمر خضر تغافل ز بی نیازی کرد 157شمارهٔ ۵۵۵: لبت چون غنچه دلتنگی ندارد 158شمارهٔ ۵۵۶: به دل هر چیز بیند عشق آتشخو بسوزا ...159شمارهٔ ۵۵۷: در عشق دلم را به جبین نقش وفا بود 160شمارهٔ ۵۵۸: چو آهم گرم گردد، دوست از دشمن نمی ...161شمارهٔ ۵۵۹: نماند باده و آن تندخو نمی آید 162شمارهٔ ۵۶۰: از خون خویش می به ایاغ تو می کنند 163شمارهٔ ۵۶۱: گل ز رخسار تو رنگ و بو به دامن می ...164شمارهٔ ۵۶۲: آنکه چون گل غیر جام لعل دورانش ند ...165شمارهٔ ۵۶۳: یاد روی او کتانم را لباس ماه کرد 166شمارهٔ ۵۶۴: اسیر عشق از کف ساغر خوناب نگذارد 167شمارهٔ ۵۶۵: اهل عالم که ز اقبال هما می گویند 168شمارهٔ ۵۶۶: نه جا در باغ و بستانی، نه ره در گ ...169شمارهٔ ۵۶۷: مطرب این مجلس امشب راه دل ها می ز ...170شمارهٔ ۵۶۸: عشق از سرم چو شور ز میخانه کم نشد 171شمارهٔ ۵۶۹: چون خم می امشب از مستی دلم در جوش ...172شمارهٔ ۵۷۰: خطش به تازه باعث ناز و نیاز شد 173شمارهٔ ۵۷۱: سرم چو گوی به میخانه بی درنگ دود 174شمارهٔ ۵۷۲: کسی کو تا ز کار اهل همت سر برون آ ...175شمارهٔ ۵۷۳: جز خم می کو کسی تا چاره ی پیری کن ...176شمارهٔ ۵۷۴: چه رنگ ها که ازین سیمتن شکسته شود 177شمارهٔ ۵۷۵: ننگ مستی تا به کی قدر کمالم بشکند 178شمارهٔ ۵۷۶: ای دریده ز تو گل پیرهن خون آلود 179شمارهٔ ۵۷۷: از قفای زلف مشکین تو عنبر می دود 180شمارهٔ ۵۷۸: اضطراب دلم از شوق تو دیدن دارد 181شمارهٔ ۵۷۹: گل پی نکهت او دست دعا کرد بلند 182شمارهٔ ۵۸۰: در ره عشق بتان جان ز بلا نتوان بر ...183شمارهٔ ۵۸۱: ز بالین همنشینم هر نفس غمناک برخی ...184شمارهٔ ۵۸۲: چه عیش ها که اسیران به وصل ساز کن ...185شمارهٔ ۵۸۳: شکفته گل ز بر خار ما همیشه رود 186شمارهٔ ۵۸۴: اهل میخانه گلاب از گل صهبا گیرند 187شمارهٔ ۵۸۵: جان فراوان است اگر جانانه ای پیدا ...188شمارهٔ ۵۸۶: می تا به کی ز رنگم، در زیر ننگ با ...189شمارهٔ ۵۸۷: از جهان هرکه چو ما خرقه بدوشان گذ ...190شمارهٔ ۵۸۸: در گلستانی که هر زاغی خوش آوازی ک ...191شمارهٔ ۵۸۹: رهنمای مقصد هرکس توکل می شود 192شمارهٔ ۵۹۰: نگذرد فتنه ز راهی که پی او باشد 193شمارهٔ ۵۹۱: مرا معانی کوتاه، دلپسند نباشد 194شمارهٔ ۵۹۲: برای طعنه ی ما این همه چه در جوشن ...195شمارهٔ ۵۹۳: در سر کوی تو جمعند پریشانی چند 196شمارهٔ ۵۹۴: جرعه ای تا می خورد، خون در ایاغم ...197شمارهٔ ۵۹۵: زین گلستان تا قیامت، جوش بلبل کم ...198شمارهٔ ۵۹۶: بی تو معموره ی دل رو به خرابی دار ...199شمارهٔ ۵۹۷: خروش فتنه ای از روزگار می آید 200شمارهٔ ۵۹۸: پرتوی هردم به دل فیض الهی افکند 201شمارهٔ ۵۹۹: دلم امشب ز جنون چون خم می جوشان ب ...202شمارهٔ ۶۰۰: سری دارم چو مغزش در میان درد 203شمارهٔ ۶۰۱: می کشان روی تمنا کی به زمزم می نه ...204شمارهٔ ۶۰۲: از چشم من خیال تو بیرون نمی رود 205شمارهٔ ۶۰۳: می بده ساقی که حسن باغ و بستان می ...206شمارهٔ ۶۰۴: چو گل به آب روان شد، چو می به تاب ...207شمارهٔ ۶۰۵: آیینه را چو نوبت دیدار می رسد 208شمارهٔ ۶۰۶: ای خوش آن روز که آن سیب ذقن سبز ش ...209شمارهٔ ۶۰۷: آهم چو جوش زد، دل ناشاد بشکند 210شمارهٔ ۶۰۸: تیغ بردار که چون حوصله بی تاب شود 211شمارهٔ ۶۰۹: نه همین تنها مرا چون شمع، آتش قوت ...212شمارهٔ ۶۱۰: دل من ناله ز شوق تو پر آشوب کند 213شمارهٔ ۶۱۱: پیاله چون به من از دست او حواله ش ...214شمارهٔ ۶۱۲: ز فیض شمع رخت ذره آفتاب شود 215شمارهٔ ۶۱۳: دل در طلب چه گوش به صوت درا کند 216شمارهٔ ۶۱۴: هر طرف جلوه کند، روی به ما بنماید 217شمارهٔ ۶۱۵: همنشین از گریه ی من کاشکی دامان ک ...218شمارهٔ ۶۱۶: در عشق، دل چه ناله ی مستانه می کش ...219شمارهٔ ۶۱۷: از بس که مرا بخت زبون شور برآمد 220شمارهٔ ۶۱۸: هر سنگ ریزه، طور تجلی نمی شود 221شمارهٔ ۶۱۹: به یاد زلفت از هر سینه بوی مشک می ...222شمارهٔ ۶۲۰: خوش آن نسیم کزان زلف مشکسود آید 223شمارهٔ ۶۲۱: قدم هر کس به راه او نهد منزل نمی ...224شمارهٔ ۶۲۲: سایه ی بخت، مرا افسر شاهی باشد 225شمارهٔ ۶۲۳: بی توام ذوق کی از بستر راحت باشد 226شمارهٔ ۶۲۴: غبار غم ز ابر نوبهاری در جهان گم ...227شمارهٔ ۶۲۵: سحر که ناله مرا گرم چون جرس گیرد 228شمارهٔ ۶۲۶: قلم دگر به زبان حرف آشنا دارد 229شمارهٔ ۶۲۷: دل پی لاله رخان همچو صبا می گردد 230شمارهٔ ۶۲۸: چند روزه زندگی بر ما گرانی می کند 231شمارهٔ ۶۲۹: دلم از رهگذر فقر، حکایت نکند 232شمارهٔ ۶۳۰: معشوق ما به جلوه چو آهنگ می کند 233شمارهٔ ۶۳۱: لطف ساقی، خار از پهلوی آتش می کشد 234شمارهٔ ۶۳۲: مستان تواند خسته ای چند 235شمارهٔ ۶۳۳: شراب صحبت اهل جهان صداع آرد 236شمارهٔ ۶۳۴: به بی پروایی ما غافلان، تقدیر می ...237شمارهٔ ۶۳۵: به عشق، کار جز از دست من نمی آید 238شمارهٔ ۶۳۶: چه شد نگاه تو گر شرم ما نگه دارد 239شمارهٔ ۶۳۷: از غم هرکسی این سوخته تن می لرزد 240شمارهٔ ۶۳۸: سوی وطن ز ناله ام آشوب می برد 241شمارهٔ ۶۳۹: چو در غمخانه ی ما آید آن دلبر نمی ...242شمارهٔ ۶۴۰: کینه ی ما را ازو صبر و تحمل می کش ...243شمارهٔ ۶۴۱: دو روز عمر که خواه و نخواه می گذر ...244شمارهٔ ۶۴۲: بهار رفت و دل از ابر کامیاب نشد 245شمارهٔ ۶۴۳: دل در سواد زلف تو بیهوش می شود 246شمارهٔ ۶۴۴: مشاطه را جمال تو دیوانه می کند 247شمارهٔ ۶۴۵: در قید محبت دل ناشاد نباشد 248شمارهٔ ۶۴۶: در بیابان هرکه یاد آن خم کاکل کند 249شمارهٔ ۶۴۷: بی سبب مردم به قید نام و ننگ افتا ...250شمارهٔ ۶۴۸: در آزار دلم طفلی که از گردون سبق ...251شمارهٔ ۶۴۹: سر کن سخنی تا دل بدحال گشاید 252شمارهٔ ۶۵۰: خرم آنان که به دل راه تمنا بستند 253شمارهٔ ۶۵۱: آنچه در پرده ی گل بود نهان، روی ت ...254شمارهٔ ۶۵۲: دلم آن پر عتاب می طلبد 255شمارهٔ ۶۵۳: ماند ای شیخ، که مانی به ابابیل سف ...256شمارهٔ ۶۵۴: شد موی خضر در طلبت جابه جا سفید 257شمارهٔ ۶۵۵: در کوی تو دیوانه مرا نام نهادند 258شمارهٔ ۶۵۶: ای نغمه سرای چمنت بلبل کاغذ 259شمارهٔ ۶۵۷: به خون خود کنم آلوده، ای صبا کاغذ 260شمارهٔ ۶۵۸: آمد بهار و شد می چون ارغوان لذیذ 261شمارهٔ ۶۵۹: شد بهار و بوستان را داد آب و تاب ...262شمارهٔ ۶۶۰: پر شکوه مکن، خاطر آن ماه نگه دار 263شمارهٔ ۶۶۱: زخم ناسورم من و از لطف مرهم شرمسا ...264شمارهٔ ۶۶۲: حسن، شیرین را ازان می پرورد دایم ...265شمارهٔ ۶۶۳: آمد بهار و باغ شکفت از سرور ابر 266شمارهٔ ۶۶۴: زاهد بنای سست ورع را خراب گیر 267شمارهٔ ۶۶۵: ای خطت سرمایه ی عنبرفروشان بهار 268شمارهٔ ۶۶۶: مست گر نیستی از شیوه ی مستان مگذر 269شمارهٔ ۶۶۷: ای دل ز آیینه تعلیم تن آسانی بگیر 270شمارهٔ ۶۶۸: صبا دعای مرا سوی می گساران بر 271شمارهٔ ۶۶۹: دارد از داغ دل من خاطر مرهم غبار 272شمارهٔ ۶۷۰: گلرخان بینند هرگه بر اسیر یکدگر 273شمارهٔ ۶۷۱: نیستی عیش و طرب، بیگانگی کم یاد گ ...274شمارهٔ ۶۷۲: ای که همچون آب خواهد خورد خاکت غم ...275شمارهٔ ۶۷۳: از دل برون نکرده خیال جفا هنوز 276شمارهٔ ۶۷۴: از فیض ابر شد به چمن هر نهال سبز 277شمارهٔ ۶۷۵: ز شوق وصل چو پروانه در سراغ مسوز 278شمارهٔ ۶۷۶: دهد مرغ دلم را عزم پرواز 279شمارهٔ ۶۷۷: مردم و زخم از دم شمشیر می آید هنو ...280شمارهٔ ۶۷۸: چنین کز من بود نخل سخن سبز 281شمارهٔ ۶۷۹: بهار در قدح گل می غریب مریز 282شمارهٔ ۶۸۰: همچو گل پرده ی دل در خس و خاشاک ا ...283شمارهٔ ۶۸۱: صبحدم چون صاحبان غیب بر اهل نیاز 284شمارهٔ ۶۸۲: چو موج، موسم گل سبحه را در آب اند ...285شمارهٔ ۶۸۳: چون گلم از جامه بر تن مانده دامان ...286شمارهٔ ۶۸۴: ای خوش آن سروری که از ناموس 287شمارهٔ ۶۸۵: مگذر ز می، ز باطن اهل صفا بترس 288شمارهٔ ۶۸۶: از دل آشفتگان شرح پریشانی بپرس 289شمارهٔ ۶۸۷: راه شوقی نسپردم افسوس 290شمارهٔ ۶۸۸: همچو عنقاست مرا گوشه ای از دنیا ب ...291شمارهٔ ۶۸۹: ای به غیر از من ناکام، به کام همه ...292شمارهٔ ۶۹۰: زاهد از رشک این قدر گرم عتاب ما م ...293شمارهٔ ۶۹۱: قدم برون نگذارم ز آستانه ی خویش 294شمارهٔ ۶۹۲: هر کجا گرم است بازار ادب، محجوب ب ...295شمارهٔ ۶۹۳: باده، ای عیسی لقا از دست نامحرم م ...296شمارهٔ ۶۹۴: در وادی محبت، چون خضر راهبر باش 297شمارهٔ ۶۹۵: عاشقی، دیگر به فکر منزل و مسکن مب ...298شمارهٔ ۶۹۶: کار عاشق واژگون باشد ز سیر اخترش 299شمارهٔ ۶۹۷: چمنی را که بود خرمی از رخسارش 300شمارهٔ ۶۹۸: چو گل کسی که هوای تو برده آرامش 301شمارهٔ ۶۹۹: خوش آنکه باده ی ناب است مایه ی هو ...302شمارهٔ ۷۰۰: هرکه را ساز بود زمزمه ی زنجیرش 303شمارهٔ ۷۰۱: خبر بگیر ز احوال خضر در کویش 304شمارهٔ ۷۰۲: از روی دل ز عاجزی خود خجل مباش 305شمارهٔ ۷۰۳: درون کاسه ی سر دارم از جنون آتش 306شمارهٔ ۷۰۴: زخم دل کم نیست، سامان گر نباشد گو ...307شمارهٔ ۷۰۵: شراب همچو گل و لاله خور ز ساغر خو ...308شمارهٔ ۷۰۶: ز مژگان آب چشمم می زند جوش 309شمارهٔ ۷۰۷: هلاک تاج نه چون شمع صبحگاهی باش 310شمارهٔ ۷۰۸: ای دل ز گرد کلفت عالم غمین مباش 311شمارهٔ ۷۰۹: هرکه سرگرم کند شوق تو چون خورشیدش 312شمارهٔ ۷۱۰: سر تا به پا چو شمع همه اشک و آه ب ...313شمارهٔ ۷۱۱: خرم آن گلشن که امید بهاری باشدش 314شمارهٔ ۷۱۲: چو گل که گفت درین باغ شاد و خندان ...315شمارهٔ ۷۱۳: عقل نگذارد مرا یک دم ز دردسر خلاص 316شمارهٔ ۷۱۴: سرو شد باز با صبا رقاص 317شمارهٔ ۷۱۵: نیست همچون گل مرا از باده بیهوشی ...318شمارهٔ ۷۱۶: کنم برای جنون یارب از که سامان قر ...319شمارهٔ ۷۱۷: بهار شد که کند شیخ جلوه گاه غلط 320شمارهٔ ۷۱۸: منم که ساخته ام سور با عزا مربوط 321شمارهٔ ۷۱۹: ای گل روی تو بهار نشاط 322شمارهٔ ۷۲۰: به قدر جرم برد هرکسی ز رحمت حظ 323شمارهٔ ۷۲۱: نه می به جام و نه معشوق در کنار، ...324شمارهٔ ۷۲۲: زده گل دست بر دامان حافظ 325شمارهٔ ۷۲۳: زهی نهال خزان دیده ای ز باغ تو شم ...326شمارهٔ ۷۲۴: ای شوق رخت سوخته مغز قلم شمع 327شمارهٔ ۷۲۵: هرکه را بینی، بود در فکر سامان طم ...328شمارهٔ ۷۲۶: زهی ز نور جبین تو در حجاب چراغ 329شمارهٔ ۷۲۷: از سرم کی می رود هرگز برون سودای ...330شمارهٔ ۷۲۸: ز تاب گل ز بس افروخت آشیانه ی مرغ 331شمارهٔ ۷۲۹: چون کند در انجمن تاب رخش روشن چرا ...332شمارهٔ ۷۳۰: حرف گل و حدیث بهار و خزان دروغ 333شمارهٔ ۷۳۱: آهم اثر نیافت ز فریاد بی وقوف 334شمارهٔ ۷۳۲: کنم به جام می اوقات عمر چون جم صر ...335شمارهٔ ۷۳۳: دایم از بخت سیه بر خویش پیچانم چو ...336شمارهٔ ۷۳۴: چو غنچه در گرهی بند، نقد خود ز تل ...337شمارهٔ ۷۳۵: آتش به باغ زد ز خزان روزگار حیف 338شمارهٔ ۷۳۶: شب چو وصف رخش کنم به رفیق 339شمارهٔ ۷۳۷: کدام سر که نشد خاک آستانه ی عشق؟340شمارهٔ ۷۳۸: شد چو گلبن سبز در پیراهن من خار ع ...341شمارهٔ ۷۳۹: بس است، این همه زاهد مکن ادای خنک 342شمارهٔ ۷۴۰: چند باشد ز گلشن افلاک 343شمارهٔ ۷۴۱: رفت آن شمع و ز حسرت شد لب پیمانه ...344شمارهٔ ۷۴۲: لاله ام، در داغ دل بسیار دارم من ...345شمارهٔ ۷۴۳: می آیدم به تحفه ز میخانه جام خشک 346شمارهٔ ۷۴۴: همچو آتش داردم ایام در زندان سنگ 347شمارهٔ ۷۴۵: از سخن آن به که کس خاموش گردد همچ ...348شمارهٔ ۷۴۶: دارم دلی همچون جرس، پیوسته نالان ...349شمارهٔ ۷۴۷: ز باغ رفتی و گشتم کباب خنده ی گل 350شمارهٔ ۷۴۸: هر قطره ی شبنم رخ گل 351شمارهٔ ۷۴۹: در محبت بس که خواری دیدم از پهلوی ...352شمارهٔ ۷۵۰: پروانه را چو مرغ چمن نیست تاب گل 353شمارهٔ ۷۵۱: مگر افتد گذارش سوی آن گل 354شمارهٔ ۷۵۲: شب ز مستی شور در بزم شراب انداختی ...355شمارهٔ ۷۵۳: بر راه وعده، ای گل رعنا نشسته ام 356شمارهٔ ۷۵۴: جام می در کف ز کوی او جدایی می کن ...357شمارهٔ ۷۵۵: خم می هست، چه اندیشه ی محشر دارم 358شمارهٔ ۷۵۶: ز مستی بر دم تیغ شهادت هر زمان غل ...359شمارهٔ ۷۵۷: منم که غیر سفر نیست پیشه ی دگرم 360شمارهٔ ۷۵۸: روم چو از سر کویش، نمی رود پایم 361شمارهٔ ۷۵۹: به دل، آشفتگی از زلف خوبان بیشتر ...362شمارهٔ ۷۶۰: گهی با وصل و گه با حسرت دیدار می ...363شمارهٔ ۷۶۱: سوی خم می این دل مخمور فرستیم 364شمارهٔ ۷۶۲: عشق کو تا مژه در خون جگر غوطه دهم 365شمارهٔ ۷۶۳: ز سنگ رهگذر اندیشه ای کجا دارم 366شمارهٔ ۷۶۴: دمید صبح و به باغ از پی هوا رفتم 367شمارهٔ ۷۶۵: چون تنک ظرفان کجا من می ز ساغر می ...368شمارهٔ ۷۶۶: ای خوش آن ساعت که روی خنجری رنگین ...369شمارهٔ ۷۶۷: چو عندلیب نه از باده ی کهن مستم 370شمارهٔ ۷۶۸: به دل شکست تمنای یاری چمنم 371شمارهٔ ۷۶۹: در چمن چون گفتگویی از لب او واکنم 372شمارهٔ ۷۷۰: تکلیف شراب است نمک ریزی داغم 373شمارهٔ ۷۷۱: ز لاله و گل این باغ، کی خبر داریم 374شمارهٔ ۷۷۲: بیا که چتر سعادت ز برگ تاک کنیم 375شمارهٔ ۷۷۳: صوفیان را شده ز آهنگم 376شمارهٔ ۷۷۴: داغ نتواند گرفتن در دل ما جای زخم 377شمارهٔ ۷۷۵: ما در چمن بساط تمنا فکنده ایم 378شمارهٔ ۷۷۶: اثر در عالم از دارا و اسکندر نمی ...379شمارهٔ ۷۷۷: نیم بلبل که فصل گل به گلشن آشیان ...380شمارهٔ ۷۷۸: قطره ی خونابه ای تا سوی مژگان می ...381شمارهٔ ۷۷۹: خوش آن که بینم روی او، وز اضطراب ...382شمارهٔ ۷۸۰: آنم که می به نغمه ی زنجیر می خورم 383شمارهٔ ۷۸۱: نقش ابروش به دل، روز فراقی بستیم 384شمارهٔ ۷۸۲: به کوی عشق خوبان تا گذشتم 385شمارهٔ ۷۸۳: مگذار ز دستم که گل باغ وفایم 386شمارهٔ ۷۸۴: خوش آن روزی که می در هر چمن بی با ...387شمارهٔ ۷۸۵: کی بود در چمن که سرودی نداشتیم 388شمارهٔ ۷۸۶: سر از کجاست که چون لاله فکر تاج ک ...389شمارهٔ ۷۸۷: ز تنهایی چو مینا راز با پیمانه می ...390شمارهٔ ۷۸۸: خویش را بر محرمان آن بت چین بسته ...391شمارهٔ ۷۸۹: در سخن سنجی هرکس بتر از غمازیم 392شمارهٔ ۷۹۰: هلال عیدم و ترک کلاه خورشیدم 393شمارهٔ ۷۹۱: ما چو مرغان قفس، زمزمه در دل داری ...394شمارهٔ ۷۹۲: لب مبند از ناله، می دانم جفا داری ...395شمارهٔ ۷۹۳: هزار خانه خرابی به شهر و ده دارم 396شمارهٔ ۷۹۴: ما به گلزار معانی آب گوهر بسته ای ...397شمارهٔ ۷۹۵: افروخت رخ از باده و بگداخته بودم 398شمارهٔ ۷۹۶: ز شوقت گاه در دنبال گل همچون صبا ...399شمارهٔ ۷۹۷: ز فیض عشق تو چون حسن دلپذیر شدیم 400شمارهٔ ۷۹۸: در قفس از هر نسیمی عیش گلشن می کن ...401شمارهٔ ۷۹۹: چگونه زمزمه ای در چمن به کام کنم 402شمارهٔ ۸۰۰: صبح چون میل تماشای گلستان می کنیم 403شمارهٔ ۸۰۱: به افسون محبت دست آتش را به مو بن ...404شمارهٔ ۸۰۲: خوش آن روزی که برآن طره های مشکبو ...405شمارهٔ ۸۰۳: ما راه فغان بر دل ناشاد گرفتیم 406شمارهٔ ۸۰۴: چو بلبل باعث شوریده گفتاری نمی دا ...407شمارهٔ ۸۰۵: از زمین آزرده ام، وز آسمان رنجیده ...408شمارهٔ ۸۰۶: به دیده چند ز نقش تو گل بر آب زنم 409شمارهٔ ۸۰۷: به جامم باده ی ناب است و خون دل ه ...410شمارهٔ ۸۰۸: هوای توست در سر، سایه ی گل را نمی ...411شمارهٔ ۸۰۹: ز بی پروایی چشمت دل آزرده ای دارم 412شمارهٔ ۸۱۰: منم که با می و مطرب همیشه در جنگم 413شمارهٔ ۸۱۱: ما همچو گل به چاک گریبان نشسته ای ...414شمارهٔ ۸۱۲: چو سوسن از حدیث آرزوی دل زبان بست ...415شمارهٔ ۸۱۳: به کویت چون توانم من به این حال خ ...416شمارهٔ ۸۱۴: گر امید رحمی از فریادرس می داشتم 417شمارهٔ ۸۱۵: از جنون عاشقی هرگز وطن نشناختم 418شمارهٔ ۸۱۶: چو گل از هر طرف چاک دگر دارد گریب ...419شمارهٔ ۸۱۷: جرعه ای ریز که تا چاره ی خمیازه ک ...420شمارهٔ ۸۱۸: بس که گشتم ناتوان، هرگه صفیری می ...421شمارهٔ ۸۱۹: ز من مپرس چه از روزگار می خواهم 422شمارهٔ ۸۲۰: گه ز شوق او در آتش، گاه در خون می ...423شمارهٔ ۸۲۱: عاشقم، از ناله نتوانم زمانی تن زن ...424شمارهٔ ۸۲۲: خویش را از بس به تیغ موج این دریا ...425شمارهٔ ۸۲۳: چون گره جا در خم آن زلف دلکش کرده ...426شمارهٔ ۸۲۴: هردم غمی آید ز حریفان لئیمم 427شمارهٔ ۸۲۵: کرشمه سنج نگاه ستیزه جویانیم 428شمارهٔ ۸۲۶: چو جای در صف طفلان کنم، ندیم شوم 429شمارهٔ ۸۲۷: فصل گل رفت و به جام می دمی نگذاشت ...430شمارهٔ ۸۲۸: یاد ایامی که دامی همچو بلبل داشتی ...431شمارهٔ ۸۲۹: ای در ایام تو تیغ غمزه را الماس ن ...432شمارهٔ ۸۳۰: به حیرتم که ز گلشن چه چیز می خواه ...433شمارهٔ ۸۳۱: ما خس و خار از ره خوبان به دامن م ...434شمارهٔ ۸۳۲: بیا که ساغر عشرت پر از شراب کنیم 435شمارهٔ ۸۳۳: گرفته با برو دوش تو الفتی دوشم 436شمارهٔ ۸۳۴: دل خود ز شوق زیان می فروشم 437شمارهٔ ۸۳۵: در ورطه ی کشاکش دوران فتاده ایم 438شمارهٔ ۸۳۶: ساغری کو تا به دل از عیش اسبابی د ...439شمارهٔ ۸۳۷: تنم ز ضعف بود رشته ای ز پیرهنم 440شمارهٔ ۸۳۸: از دو جانب سرگرانی را تحمل می کنی ...441شمارهٔ ۸۳۹: ای شبنم وجود مرا آفتاب گرم 442شمارهٔ ۸۴۰: ما چشم به لطف جم و کاوس نداریم 443شمارهٔ ۸۴۱: هرکه افتاد ز پا، خاک نشین من بودم 444شمارهٔ ۸۴۲: تقدیر خدا را چه علاج است، گداییم 445شمارهٔ ۸۴۳: اختیار گوشه درمان است، همت می کنم 446شمارهٔ ۸۴۴: گه مستم و گاه در خمارم 447شمارهٔ ۸۴۵: نوبهار است، چو گل فکر قدح نوشی کن 448شمارهٔ ۸۴۶: دهد به ذره چو خورشید آب و تاب، سخ ...449شمارهٔ ۸۴۷: تا به کی بر من شکست آید چو مینا ا ...450شمارهٔ ۸۴۸: مطرب از دستت گر آید، ناخنی بر چنگ ...451شمارهٔ ۸۴۹: ترک من کز بزم می گلرنگ می آید برو ...452شمارهٔ ۸۵۰: سرم از داغ سودا، باغ زاغان 453شمارهٔ ۸۵۱: نیست در حشر محبت گفتگوی کشتگان 454شمارهٔ ۸۵۲: فصل گل شد، ناله ی عیشی ز بلبل قرض ...455شمارهٔ ۸۵۳: چه آب و خاک و چه نیکویی سرشت است ...456شمارهٔ ۸۵۴: از کوی عشقت ای بت دلجوی دیگران 457شمارهٔ ۸۵۵: دشمن خود گرنه ای، ما را به خود دش ...458شمارهٔ ۸۵۶: زهی بر چهره خطت سایه ی جان 459شمارهٔ ۸۵۷: ای چو برگ غنچه در عهدت پر از جان ...460شمارهٔ ۸۵۸: انجمن شد ز یار آبادان 461شمارهٔ ۸۵۹: چون توان با غیر دل را خالی از کین ...462شمارهٔ ۸۶۰: به مردم عرض جمعیت کن از ایشان دگر ...463شمارهٔ ۸۶۱: آینه در دست گیر و یاد حیرانی بکن 464شمارهٔ ۸۶۲: عجب مدار ز زاهد شراب ما خوردن 465شمارهٔ ۸۶۳: ساقی ز کار من گره توبه باز کن 466شمارهٔ ۸۶۴: زهی حدیث غمت چون می طرب شیرین 467شمارهٔ ۸۶۵: رسیده ایم به بزم تو، مهربانی کن 468شمارهٔ ۸۶۶: زهی ز نرگس تو آهوی ختن مجنون 469شمارهٔ ۸۶۷: خاطر من نشکفد از وصل یار خویشتن 470شمارهٔ ۸۶۸: صفای گلشن کشمیر را تماشا کن 471شمارهٔ ۸۶۹: ز دست ساقی، تا کی پیاله نوشیدن؟472شمارهٔ ۸۷۰: بهار شد که رود هرکسی به راه چمن 473شمارهٔ ۸۷۱: در غمت ناله ز مرغ چمن آید بیرون 474شمارهٔ ۸۷۲: ای جرس، سوی سفر هر لحظه آوازم مکن 475شمارهٔ ۸۷۳: ز عمر رفته چه نقصان به کامرانی من 476شمارهٔ ۸۷۴: از پی اسرار خود، کم با کسی پرخاش ...477شمارهٔ ۸۷۵: بگذر ز عقل و فیض محبت نگاه کن 478شمارهٔ ۸۷۶: من راز جهانم، بود افسانه به از من 479شمارهٔ ۸۷۷: نخورند در گلستان، گل و لاله آب بی ...480شمارهٔ ۸۷۸: ای سرو همچو سایه دوان در قفای تو 481شمارهٔ ۸۷۹: بیا و وصف زلف یار بشنو 482شمارهٔ ۸۸۰: بسته کمر کینم، از قبضه کمان او 483شمارهٔ ۸۸۱: نتوان یافت دلی خوش به جهان ای کاک ...484شمارهٔ ۸۸۲: کنم نهفته برین عالم دو رنگ نگاه 485شمارهٔ ۸۸۳: بیا که باغ شد از لاله کوی میخانه 486شمارهٔ ۸۸۴: در دل تنگم شراب ناب می گردد گره 487شمارهٔ ۸۸۵: ای شعله ی حسنت را، جان ها شده پرو ...488شمارهٔ ۸۸۶: دل چو می رفت سوی زلف تو، شد جان ه ...489شمارهٔ ۸۸۷: روی ننمایی، نباشد تا رخت پرداخته 490شمارهٔ ۸۸۸: گل شود گر پنجه ی من، زر نمی دارد ...491شمارهٔ ۸۸۹: فغان که موی سفیدم نمود آیینه 492شمارهٔ ۸۹۰: ساقی خمار دارم، یک ساغر دگر ده 493شمارهٔ ۸۹۱: جهان تنگ چو چاه است و ما کبوتر چا ...494شمارهٔ ۸۹۲: روز و شبم اگر به حضوری چه فایده 495شمارهٔ ۸۹۳: هرکه می خواهد ترا، سامان نمی دارد ...496شمارهٔ ۸۹۴: گلی دارم ز رنگ و بو برهنه 497شمارهٔ ۸۹۵: رو به آزار دل خصم دل آزار منه 498شمارهٔ ۸۹۶: صد خطر دارد بیابان محبت، آه آه 499شمارهٔ ۸۹۷: سحر زان شمع باشد تاب خورده 500شمارهٔ ۸۹۸: یک نفس چون لاله جام از کف ز هشیار ...501شمارهٔ ۸۹۹: ناله ای از من به کام دل نشد انگیخ ...502شمارهٔ ۹۰۰: چه غم ز حادثه آن را که شد شراب زد ...503شمارهٔ ۹۰۱: ما و دل دیگر به کوی تندخوی تازه ا ...504شمارهٔ ۹۰۲: در چمن ای بلبل از برگ و نوا افتاد ...505شمارهٔ ۹۰۳: به چهره خنده به گل های باصفا زده ...506شمارهٔ ۹۰۴: خدایا چون مرا در عاشقی ارشاد می د ...507شمارهٔ ۹۰۵: دل درین بادیه سویی دود و من سویی 508شمارهٔ ۹۰۶: چون نگه دارد مرا زنجیر زلف سنبلی؟509شمارهٔ ۹۰۷: ای بت، متاع اهل ریا را چه می کنی 510شمارهٔ ۹۰۸: شراب ای گل رعنا نهفته چند کشی 511شمارهٔ ۹۰۹: بعد مرگ از خاک ما مست تغافل نگذری 512شمارهٔ ۹۱۰: درین ره ای خضر از خار پا نمی میری 513شمارهٔ ۹۱۱: مباد آن دم که از ما رنجه گردد آشن ...514شمارهٔ ۹۱۲: چنان از رهروان فیض شد روی زمین خا ...515شمارهٔ ۹۱۳: چمن ز لاله برافروخت شمع زیبایی 516شمارهٔ ۹۱۴: جامه ی قد اوست زیبایی 517شمارهٔ ۹۱۵: من کیستم، آشفته تر از طره ی آهی 518شمارهٔ ۹۱۶: در دلی دایم مرا، در سینه پیدا نیس ...519شمارهٔ ۹۱۷: با کسی کی می کنم در عشقبازی همرهی 520شمارهٔ ۹۱۸: دارم عیشی به وصل ماهی 521شمارهٔ ۹۱۹: به بزم می کشان لاابالی 522شمارهٔ ۹۲۰: ز روی دل چه بر اهل هوس آیینه می د ...523شمارهٔ ۹۲۱: به ناله فاش مکن راز دل ز غمازی 524شمارهٔ ۹۲۲: در دعوی عشق تو نه آهی، نه فغانی 525شمارهٔ ۹۲۳: در کوی می فروشان، گردم ز بینوایی 526شمارهٔ ۹۲۴: بود در گشت باغ آشنایی 527شمارهٔ ۹۲۵: هر انگشت من از داغ جدایی 528شمارهٔ ۹۲۶: نه ذوق باغ به دل، نه هوای پروازی 529شمارهٔ ۹۲۷: در ره آوارگی بختم فکند از دشمنی 530شمارهٔ ۹۲۸: من کیستم درین دشت، آواره ی حزینی 531شمارهٔ ۹۲۹: برنمی خیزد نوای بلبلی از گلشنی 532شمارهٔ ۹۳۰: ای کاش زخم سینه ی ما واکند کسی 533شمارهٔ ۹۳۱: خوش بود گر ز سر هر هوسی برخیزی 534شمارهٔ ۹۳۲: دلم را این چمن زندان دلگیر است پن ...535شمارهٔ ۹۳۳: به روی جوهر ذاتی چه پرده می پوشی 536شمارهٔ ۹۳۴: دلم چون لاله افروزد ز داغی 537شمارهٔ ۹۳۵: در کوی عشق نیست ز اهل وفا کسی 538شمارهٔ ۹۳۶: آهم به درون دل ز تنگی 539شمارهٔ ۹۳۷: چیست دانی داغ دل، جام شراب زندگی 540شمارهٔ ۹۳۸: صورت پذیر نیست ز ما کار زندگی 541شمارهٔ ۹۳۹: تو آن گلی که ز چشم و دلم چمن داری 542شمارهٔ ۹۴۰: ساقی ار خواهی کنی احباب را گردآور ...543شمارهٔ ۹۴۱: کاسه ی ما ز سفال است، خوش این مسک ...544شمارهٔ ۹۴۲: لب لعلش ز میگونی لب جام است پندار ...545شمارهٔ ۹۴۳: صراحی را منه ساقی به پیش چشم من خ ...546شمارهٔ ۹۴۴: آب آتش تلاش یعنی می

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ