اسیر عشق تو سود و زیان چه می داند
گل چراغ، بهار و خزان چه می داند
اگر ز لطف، تو فکری به حال من نکنی
علاج درد مرا آسمان چه می داند
قدم به ره چو نهد طالب تو، ننشیند
چو سیل بادیه نقل مکان چه می داند
مزن چو ناخن مطرب به پیش خر طنبور
نوای سوختگان را جهان چه می داند
سلیم گفتم دارم به طره ات سخنی
به خنده گفت که هندو زبان چه می داند