به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سلیم تهرانی

سلیم تهرانیغزل هاشمارهٔ ۳۹۶: شد بهار و شمع با گل آشنایی می کند

1450عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شد بهار و شمع با گل آشنایی می کند
آشنایی از برای روشنایی می کند
با تپانچه می توان تا چند رو را سرخ داشت؟
چهره را لعلی شراب کهربایی می کند
با کسی الفت مکن هرگز که یاران را فلک
آشنا با یکدگر بهر جدایی می کند
هیچ صید از پنجه ی خونین صیادی ندید
با دل من آنچه آن دست حنایی می کند
آنکه دل بر صحبت عمر سبکرو بسته است
خواب خوش در سایه ی مرغ هوایی می کند
هرکه می خواهد به تنهایی کند شهرت سلیم
همچو عنقا دخل در کار خدایی می کند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۹۵: بی لب او باده بر طبع ایاغم می خور ...2شمارهٔ ۳۹۶: شد بهار و شمع با گل آشنایی می کند 3شمارهٔ ۳۹۷: زاهد امشب تا سحر با ما شراب ناب ز ...4شمارهٔ ۳۹۸: سیل ویرانی ز کنج خانه ی ما می برد 5شمارهٔ ۳۹۹: مرا ز بزم خود آن پر عتاب می راند 6شمارهٔ ۴۰۰: درد ما خسته دلان تن به مداوا ندهد 7شمارهٔ ۴۰۱: جا به هر دل که گرفت او، دگر از جا ...8شمارهٔ ۴۰۲: با لطف ساعدت ید بیضا نمی رسد 9شمارهٔ ۴۰۳: می حرام محتسب بادا که بی ما می خو ...10شمارهٔ ۴۰۴: دلم آشفتگی در کار هرکس دید، می لر ...11شمارهٔ ۴۰۵: شد بهار و باغبان دیگر در دکان گشو ...12شمارهٔ ۴۰۶: باغبان خلد از گلزار ما گل می برد 13شمارهٔ ۴۰۷: دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد 14شمارهٔ ۴۰۸: رونق ناموس را چون عشق رسوا بشکند 15شمارهٔ ۴۰۹: درین ره کعبه سنگ راه باشد 16شمارهٔ ۴۱۰: دل آشفته از نام شراب ناب می سوزد 17شمارهٔ ۴۱۱: کسی کز عاشقی دم زد، چه باک از دشم ...18شمارهٔ ۴۱۲: چه پروای گلستان و سر و برگ چمن دا ...19شمارهٔ ۴۱۳: مرا به کوی تو دلگرمی شراب آورد 20شمارهٔ ۴۱۴: نوبهار است و جنونم سوی هامون می ک ...21شمارهٔ ۴۱۵: شمع، برقع ز پی پاس تجلی دارد 22شمارهٔ ۴۱۶: زین چمن گر لاله ذوق از تاج شاهی م ...23شمارهٔ ۴۱۷: تا مرا تعلیم عشق او نواپرداز کرد 24شمارهٔ ۴۱۸: آنکه در پیری می عشرت به ساغر می ک ...25شمارهٔ ۴۱۹: اسیر عشق تو سود و زیان چه می داند 26شمارهٔ ۴۲۰: از نفس آنچه دلم دید، ز زنجیر ندید 27شمارهٔ ۴۲۱: اهل شیراز، بهشتی صفتان دهرند 28شمارهٔ ۴۲۲: غریبی را به من عشقت وطن کرد 29شمارهٔ ۴۲۳: رسید آن مست و از گردن صراحی در بغ ...30شمارهٔ ۴۲۴: روزگار از چمن وصل توام دور افکند 31شمارهٔ ۴۲۵: خورشید از نمود رخت بی نمود شد 32شمارهٔ ۴۲۶: چون در دلش ز لعل تو اندیشه بگذرد 33شمارهٔ ۴۲۷: خراب لعل لبت کی شراب می گیرد 34شمارهٔ ۴۲۸: کامم ز جهان گوهر نایاب برآمد 35شمارهٔ ۴۲۹: در گدایی همت ما پادشاهی می کند 36شمارهٔ ۴۳۰: می گریزد خوابم از جایی که مخمل می ...37شمارهٔ ۴۳۱: به کوی عشق، دل دادخواه می خواهند 38شمارهٔ ۴۳۲: قفس ترا چو خوش افتاد به ز باغ بود 39شمارهٔ ۴۳۳: دیگر بهار شد که هوا گلفشان شود 40شمارهٔ ۴۳۴: به عشق باده ز خون امید و بیم خورن ...41شمارهٔ ۴۳۵: گل ز بویت در گلستان لاف شاهی می ز ...42شمارهٔ ۴۳۶: کاروانی دگر از مصر هوس می آید 43شمارهٔ ۴۳۷: عنان شکوه را در بزم او دست ادب پی ...44شمارهٔ ۴۳۸: از عکس رخش که تاب دارد 45شمارهٔ ۴۳۹: چشم خود بگشا حدیث خوش نگاهی می رو ...46شمارهٔ ۴۴۰: در ره شوق، دل از بیم خطر می لرزد 47شمارهٔ ۴۴۱: چنان به عشق تو دل با زمانه شک دار ...48شمارهٔ ۴۴۲: به راه شوق، خضر جستجو چه می داند 49شمارهٔ ۴۴۳: مژگان من وظیفه ی خوناب می خورد 50شمارهٔ ۴۴۴: ز خنده آب بقا را به تشنه شور کند 51شمارهٔ ۴۴۵: خوش آنکه خسته دلان می ز جام ژرف ک ...52شمارهٔ ۴۴۶: شد بناگوش، چو صبحم همه یکبار سفید 53شمارهٔ ۴۴۷: قدح بر چشمه ی خورشید در جوهر شرف ...54شمارهٔ ۴۴۸: اضطراب شعله را داغم به گلخن می ده ...55شمارهٔ ۴۴۹: ز بس اندیشه از آشوب ملک جم، نگین ...56شمارهٔ ۴۵۰: بلبل ما ناله بر آهنگ غربت ساز کرد 57شمارهٔ ۴۵۱: عاشق پرشکوه خاموش از تغافل می شود 58شمارهٔ ۴۵۲: تنها من ضعیف ندارم بدن کبود 59شمارهٔ ۴۵۳: ز می به آب فتادن مرا زیان دارد 60شمارهٔ ۴۵۴: همچو مرغ از دست من پیمانه ی مل می ...61شمارهٔ ۴۵۵: چو شعله آن گل رویم به روی خار کشی ...62شمارهٔ ۴۵۶: ساقی ما که بسی چشم و دل از پی دار ...63شمارهٔ ۴۵۷: عشق آشوب دل و جوش درون می آرد 64شمارهٔ ۴۵۸: از دیر و کعبه تا به دو جانب دو خا ...65شمارهٔ ۴۵۹: دلم به سینه ز ننگ سخنوری خون شد 66شمارهٔ ۴۶۰: چشم پر افسون او سحرآفرینی می کند 67شمارهٔ ۴۶۱: همای شوق من بر قاف همت آشیان دارد 68شمارهٔ ۴۶۲: دلم آسوده شد تا در خم زلفش مکان د ...69شمارهٔ ۴۶۳: وقت آن شد که جنون رخت به صحرا ببر ...70شمارهٔ ۴۶۴: ای به خورشید سیاهی زده از روی سفی ...71شمارهٔ ۴۶۵: ز گریه گشت مرا دیده ی خراب سفید 72شمارهٔ ۴۶۶: چشم توام ز هوش تهیدست می کند 73شمارهٔ ۴۶۷: شورش منصور را آخر سرم معراج شد 74شمارهٔ ۴۶۸: دلم در باغ نتوانست امشب خواب راحت ...75شمارهٔ ۴۶۹: دلم چو لاله در اطراف باغ می رقصد 76شمارهٔ ۴۷۰: از گریبان سر نیاوردم برون تا چاک ...77شمارهٔ ۴۷۱: به دست آیینه از عکس رخش گلدسته را ...78شمارهٔ ۴۷۲: چو آیینه خیالش در دلم بسیار می گر ...79شمارهٔ ۴۷۳: خون بی تابان به محشر نیست بی گفت ...80شمارهٔ ۴۷۴: نوبهار آمد که روی باغ را گلگون کن ...81شمارهٔ ۴۷۵: چه غم دارد مرا از خویش اگر محروم ...82شمارهٔ ۴۷۶: نکته سنجان! صفحه را از وصف می گلگ ...83شمارهٔ ۴۷۷: دوستان می روم از خود که صبا می آی ...84شمارهٔ ۴۷۸: حریر شعله ی ما را در آب می بافند 85شمارهٔ ۴۷۹: در چمن ای گلرخان تا چند منزل خوش ...86شمارهٔ ۴۸۰: خوش آنکه دوستی از دوست باخبر گردد 87شمارهٔ ۴۸۱: برگ عیشی قسمت ما نیست در بستان هن ...88شمارهٔ ۴۸۲: نگاه از شوق دیدارت به چشم من نمی ...89شمارهٔ ۴۸۳: رفت اشکم که سری بر گذر یار کشد 90شمارهٔ ۴۸۴: دارم دلی که پای ز هر گلشنی کشید 91شمارهٔ ۴۸۵: دل حزین عجبی نیست کز نوا افتد 92شمارهٔ ۴۸۶: همچو شمعم آتش از مژگان به دامن می ...93شمارهٔ ۴۸۷: چون مست من سوار به عزم شکار شد 94شمارهٔ ۴۸۸: ز دام عشق کی آزادی ام هوس باشد 95شمارهٔ ۴۸۹: دلم چون هاله دامی از پی صید مهی د ...96شمارهٔ ۴۹۰: هیچ کس یک قطره آبم غیر چشم تر ندا ...97شمارهٔ ۴۹۱: جلوه را زیور نباید چون به آیین می ...98شمارهٔ ۴۹۲: تیغ ما آلوده ی خون کسی از کین نشد 99شمارهٔ ۴۹۳: اگر دریا ز اشکم دم زند، آشوب می خ ...100شمارهٔ ۴۹۴: کسی را در فغان ناله چون محبوب می ...101شمارهٔ ۴۹۵: نسیم صبحدم از موسمی نوید دهد 102شمارهٔ ۴۹۶: لاله و گل چهره از شرم تو رنگین کر ...103شمارهٔ ۴۹۷: فلک انجام کاروبار ما داند چه خواه ...104شمارهٔ ۴۹۸: روز بی معشوق و شب بی جام گلگون می ...105شمارهٔ ۴۹۹: یک تن به جهان خاطر وارسته ندارد 106شمارهٔ ۵۰۰: یاد ایامی که بلبل چون من محزون نب ...107شمارهٔ ۵۰۱: لب تو ساغر می را نمک به کار کند 108شمارهٔ ۵۰۲: چو می فروش به مینا شراب ناب کند 109شمارهٔ ۵۰۳: هر که دلتنگ است کی در عشق چون من ...110شمارهٔ ۵۰۴: چو حسن پرده گشا از پی نظاره شود 111شمارهٔ ۵۰۵: کار من خراب ندانم کجا رسد 112شمارهٔ ۵۰۶: فلک دایم به قصد مردم وارسته می گر ...113شمارهٔ ۵۰۷: مشکل که یاد ما به قدح نوشی آورد 114شمارهٔ ۵۰۸: بهار رفته ز بس دلپذیر می آید 115شمارهٔ ۵۰۹: کجاست عشق که آتش فروز آه شود 116شمارهٔ ۵۱۰: خودپرستند بتان، خیل خدا نشناسند 117شمارهٔ ۵۱۱: باده در جام خمار من دلگیر کنید 118شمارهٔ ۵۱۲: بازم از ابر قدح برقی به خرمن ریخت ...119شمارهٔ ۵۱۳: خرم آن روزی که یاری جانب یاری رود 120شمارهٔ ۵۱۴: رشکم ز گفتگوی تو خاموش می کند 121شمارهٔ ۵۱۵: ساقی دلگشای ما آمد 122شمارهٔ ۵۱۶: از نکهت تو باده ره هوش می زند 123شمارهٔ ۵۱۷: دل به تدبیر رهایی چو به سویم بیند 124شمارهٔ ۵۱۸: نه همین نازش مرا منع از رخ او می ...125شمارهٔ ۵۱۹: مشاطه خم گیسوی جانانه نسازد 126شمارهٔ ۵۲۰: ز دست رفت دل و در پی شراب افتاد 127شمارهٔ ۵۲۱: غبار خط نوخیزت ز سوی مشک می آید 128شمارهٔ ۵۲۲: فغان کز دیر، زاهد سبحه را بگسسته ...129شمارهٔ ۵۲۳: هرکه شوق طایر وصل تو صیادش کند 130شمارهٔ ۵۲۴: لاله ای هرجا که بیند، داغ ما روشن ...131شمارهٔ ۵۲۵: بر رخت راه نگاه از گلستان بیرون ر ...132شمارهٔ ۵۲۶: کرده ام در گوشه ی ایران قناعت کار ...133شمارهٔ ۵۲۷: خنده ی شوخ تو فرصت به تغافل ندهد 134شمارهٔ ۵۲۸: صبرم از درد تو تکلیف مداوا می کند 135شمارهٔ ۵۲۹: دل بی لبت شکفته به ساغر نمی شود 136شمارهٔ ۵۳۰: نهال ما که چو نی پر ز بند می روید 137شمارهٔ ۵۳۱: دگر عشق بر جان غم پرورم زد 138شمارهٔ ۵۳۲: کرشمه ی تو اگر دست از شراب کشد 139شمارهٔ ۵۳۳: آیینه از خیال رخش آفتاب شد 140شمارهٔ ۵۳۴: بعد ازین از باغ در گلخن وطن خواهی ...141شمارهٔ ۵۳۵: بس که بر من چشم او افسون سودا می ...142شمارهٔ ۵۳۶: گل از هوای تو در رنگ و بو نمی گنج ...143شمارهٔ ۵۳۷: از بزم می چو آن قد رعنا بلند شد 144شمارهٔ ۵۳۸: چون گل ز پاره ی دلم اسباب داده ان ...145شمارهٔ ۵۳۹: گلستان را سرو نوخیز قدش آباد کرد 146شمارهٔ ۵۴۰: زلفت ز من حزین گریزد 147شمارهٔ ۵۴۱: ز مرگم گر غبار غم که در دل بود، ب ...148شمارهٔ ۵۴۲: بی نیازی عارفان را کارسازی می کند 149شمارهٔ ۵۴۳: از فروغ چهره، گلخن را چو گلشن می ...150شمارهٔ ۵۴۴: سرشک شوق تو آبی به جوی ما آورد 151شمارهٔ ۵۴۵: با عشق، کی مراتب امید شد بلند؟152شمارهٔ ۵۴۶: دلم آن زلف سیه برد و تغافل دارد 153شمارهٔ ۵۴۷: دود از جگرم زمزمه ی چنگ برآورد 154شمارهٔ ۵۴۸: در چمنم شمشاد من گر شانه بر کاکل ...155شمارهٔ ۵۴۹: قلم من که سخن با ورق دل دارد 156شمارهٔ ۵۵۰: می کشان در انجمن چون حرف لعل او ز ...157شمارهٔ ۵۵۱: به هر چمن که دلم با فغان درون آید 158شمارهٔ ۵۵۲: به بزم وصل، دل من ز جا نمی جنبد 159شمارهٔ ۵۵۳: من این دردی که دارم چاره اش آن سی ...160شمارهٔ ۵۵۴: به عمر خضر تغافل ز بی نیازی کرد 161شمارهٔ ۵۵۵: لبت چون غنچه دلتنگی ندارد 162شمارهٔ ۵۵۶: به دل هر چیز بیند عشق آتشخو بسوزا ...163شمارهٔ ۵۵۷: در عشق دلم را به جبین نقش وفا بود 164شمارهٔ ۵۵۸: چو آهم گرم گردد، دوست از دشمن نمی ...165شمارهٔ ۵۵۹: نماند باده و آن تندخو نمی آید 166شمارهٔ ۵۶۰: از خون خویش می به ایاغ تو می کنند 167شمارهٔ ۵۶۱: گل ز رخسار تو رنگ و بو به دامن می ...168شمارهٔ ۵۶۲: آنکه چون گل غیر جام لعل دورانش ند ...169شمارهٔ ۵۶۳: یاد روی او کتانم را لباس ماه کرد 170شمارهٔ ۵۶۴: اسیر عشق از کف ساغر خوناب نگذارد 171شمارهٔ ۵۶۵: اهل عالم که ز اقبال هما می گویند 172شمارهٔ ۵۶۶: نه جا در باغ و بستانی، نه ره در گ ...173شمارهٔ ۵۶۷: مطرب این مجلس امشب راه دل ها می ز ...174شمارهٔ ۵۶۸: عشق از سرم چو شور ز میخانه کم نشد 175شمارهٔ ۵۶۹: چون خم می امشب از مستی دلم در جوش ...176شمارهٔ ۵۷۰: خطش به تازه باعث ناز و نیاز شد 177شمارهٔ ۵۷۱: سرم چو گوی به میخانه بی درنگ دود 178شمارهٔ ۵۷۲: کسی کو تا ز کار اهل همت سر برون آ ...179شمارهٔ ۵۷۳: جز خم می کو کسی تا چاره ی پیری کن ...180شمارهٔ ۵۷۴: چه رنگ ها که ازین سیمتن شکسته شود 181شمارهٔ ۵۷۵: ننگ مستی تا به کی قدر کمالم بشکند 182شمارهٔ ۵۷۶: ای دریده ز تو گل پیرهن خون آلود 183شمارهٔ ۵۷۷: از قفای زلف مشکین تو عنبر می دود 184شمارهٔ ۵۷۸: اضطراب دلم از شوق تو دیدن دارد 185شمارهٔ ۵۷۹: گل پی نکهت او دست دعا کرد بلند 186شمارهٔ ۵۸۰: در ره عشق بتان جان ز بلا نتوان بر ...187شمارهٔ ۵۸۱: ز بالین همنشینم هر نفس غمناک برخی ...188شمارهٔ ۵۸۲: چه عیش ها که اسیران به وصل ساز کن ...189شمارهٔ ۵۸۳: شکفته گل ز بر خار ما همیشه رود 190شمارهٔ ۵۸۴: اهل میخانه گلاب از گل صهبا گیرند 191شمارهٔ ۵۸۵: جان فراوان است اگر جانانه ای پیدا ...192شمارهٔ ۵۸۶: می تا به کی ز رنگم، در زیر ننگ با ...193شمارهٔ ۵۸۷: از جهان هرکه چو ما خرقه بدوشان گذ ...194شمارهٔ ۵۸۸: در گلستانی که هر زاغی خوش آوازی ک ...195شمارهٔ ۵۸۹: رهنمای مقصد هرکس توکل می شود 196شمارهٔ ۵۹۰: نگذرد فتنه ز راهی که پی او باشد 197شمارهٔ ۵۹۱: مرا معانی کوتاه، دلپسند نباشد 198شمارهٔ ۵۹۲: برای طعنه ی ما این همه چه در جوشن ...199شمارهٔ ۵۹۳: در سر کوی تو جمعند پریشانی چند 200شمارهٔ ۵۹۴: جرعه ای تا می خورد، خون در ایاغم ...201شمارهٔ ۵۹۵: زین گلستان تا قیامت، جوش بلبل کم ...202شمارهٔ ۵۹۶: بی تو معموره ی دل رو به خرابی دار ...203شمارهٔ ۵۹۷: خروش فتنه ای از روزگار می آید 204شمارهٔ ۵۹۸: پرتوی هردم به دل فیض الهی افکند 205شمارهٔ ۵۹۹: دلم امشب ز جنون چون خم می جوشان ب ...206شمارهٔ ۶۰۰: سری دارم چو مغزش در میان درد 207شمارهٔ ۶۰۱: می کشان روی تمنا کی به زمزم می نه ...208شمارهٔ ۶۰۲: از چشم من خیال تو بیرون نمی رود 209شمارهٔ ۶۰۳: می بده ساقی که حسن باغ و بستان می ...210شمارهٔ ۶۰۴: چو گل به آب روان شد، چو می به تاب ...211شمارهٔ ۶۰۵: آیینه را چو نوبت دیدار می رسد 212شمارهٔ ۶۰۶: ای خوش آن روز که آن سیب ذقن سبز ش ...213شمارهٔ ۶۰۷: آهم چو جوش زد، دل ناشاد بشکند 214شمارهٔ ۶۰۸: تیغ بردار که چون حوصله بی تاب شود 215شمارهٔ ۶۰۹: نه همین تنها مرا چون شمع، آتش قوت ...216شمارهٔ ۶۱۰: دل من ناله ز شوق تو پر آشوب کند 217شمارهٔ ۶۱۱: پیاله چون به من از دست او حواله ش ...218شمارهٔ ۶۱۲: ز فیض شمع رخت ذره آفتاب شود 219شمارهٔ ۶۱۳: دل در طلب چه گوش به صوت درا کند 220شمارهٔ ۶۱۴: هر طرف جلوه کند، روی به ما بنماید 221شمارهٔ ۶۱۵: همنشین از گریه ی من کاشکی دامان ک ...222شمارهٔ ۶۱۶: در عشق، دل چه ناله ی مستانه می کش ...223شمارهٔ ۶۱۷: از بس که مرا بخت زبون شور برآمد 224شمارهٔ ۶۱۸: هر سنگ ریزه، طور تجلی نمی شود 225شمارهٔ ۶۱۹: به یاد زلفت از هر سینه بوی مشک می ...226شمارهٔ ۶۲۰: خوش آن نسیم کزان زلف مشکسود آید 227شمارهٔ ۶۲۱: قدم هر کس به راه او نهد منزل نمی ...228شمارهٔ ۶۲۲: سایه ی بخت، مرا افسر شاهی باشد 229شمارهٔ ۶۲۳: بی توام ذوق کی از بستر راحت باشد 230شمارهٔ ۶۲۴: غبار غم ز ابر نوبهاری در جهان گم ...231شمارهٔ ۶۲۵: سحر که ناله مرا گرم چون جرس گیرد 232شمارهٔ ۶۲۶: قلم دگر به زبان حرف آشنا دارد 233شمارهٔ ۶۲۷: دل پی لاله رخان همچو صبا می گردد 234شمارهٔ ۶۲۸: چند روزه زندگی بر ما گرانی می کند 235شمارهٔ ۶۲۹: دلم از رهگذر فقر، حکایت نکند 236شمارهٔ ۶۳۰: معشوق ما به جلوه چو آهنگ می کند 237شمارهٔ ۶۳۱: لطف ساقی، خار از پهلوی آتش می کشد 238شمارهٔ ۶۳۲: مستان تواند خسته ای چند 239شمارهٔ ۶۳۳: شراب صحبت اهل جهان صداع آرد 240شمارهٔ ۶۳۴: به بی پروایی ما غافلان، تقدیر می ...241شمارهٔ ۶۳۵: به عشق، کار جز از دست من نمی آید 242شمارهٔ ۶۳۶: چه شد نگاه تو گر شرم ما نگه دارد 243شمارهٔ ۶۳۷: از غم هرکسی این سوخته تن می لرزد 244شمارهٔ ۶۳۸: سوی وطن ز ناله ام آشوب می برد 245شمارهٔ ۶۳۹: چو در غمخانه ی ما آید آن دلبر نمی ...246شمارهٔ ۶۴۰: کینه ی ما را ازو صبر و تحمل می کش ...247شمارهٔ ۶۴۱: دو روز عمر که خواه و نخواه می گذر ...248شمارهٔ ۶۴۲: بهار رفت و دل از ابر کامیاب نشد 249شمارهٔ ۶۴۳: دل در سواد زلف تو بیهوش می شود 250شمارهٔ ۶۴۴: مشاطه را جمال تو دیوانه می کند 251شمارهٔ ۶۴۵: در قید محبت دل ناشاد نباشد 252شمارهٔ ۶۴۶: در بیابان هرکه یاد آن خم کاکل کند 253شمارهٔ ۶۴۷: بی سبب مردم به قید نام و ننگ افتا ...254شمارهٔ ۶۴۸: در آزار دلم طفلی که از گردون سبق ...255شمارهٔ ۶۴۹: سر کن سخنی تا دل بدحال گشاید 256شمارهٔ ۶۵۰: خرم آنان که به دل راه تمنا بستند 257شمارهٔ ۶۵۱: آنچه در پرده ی گل بود نهان، روی ت ...258شمارهٔ ۶۵۲: دلم آن پر عتاب می طلبد 259شمارهٔ ۶۵۳: ماند ای شیخ، که مانی به ابابیل سف ...260شمارهٔ ۶۵۴: شد موی خضر در طلبت جابه جا سفید 261شمارهٔ ۶۵۵: در کوی تو دیوانه مرا نام نهادند 262شمارهٔ ۶۵۶: ای نغمه سرای چمنت بلبل کاغذ 263شمارهٔ ۶۵۷: به خون خود کنم آلوده، ای صبا کاغذ 264شمارهٔ ۶۵۸: آمد بهار و شد می چون ارغوان لذیذ 265شمارهٔ ۶۵۹: شد بهار و بوستان را داد آب و تاب ...266شمارهٔ ۶۶۰: پر شکوه مکن، خاطر آن ماه نگه دار 267شمارهٔ ۶۶۱: زخم ناسورم من و از لطف مرهم شرمسا ...268شمارهٔ ۶۶۲: حسن، شیرین را ازان می پرورد دایم ...269شمارهٔ ۶۶۳: آمد بهار و باغ شکفت از سرور ابر 270شمارهٔ ۶۶۴: زاهد بنای سست ورع را خراب گیر 271شمارهٔ ۶۶۵: ای خطت سرمایه ی عنبرفروشان بهار 272شمارهٔ ۶۶۶: مست گر نیستی از شیوه ی مستان مگذر 273شمارهٔ ۶۶۷: ای دل ز آیینه تعلیم تن آسانی بگیر 274شمارهٔ ۶۶۸: صبا دعای مرا سوی می گساران بر 275شمارهٔ ۶۶۹: دارد از داغ دل من خاطر مرهم غبار 276شمارهٔ ۶۷۰: گلرخان بینند هرگه بر اسیر یکدگر 277شمارهٔ ۶۷۱: نیستی عیش و طرب، بیگانگی کم یاد گ ...278شمارهٔ ۶۷۲: ای که همچون آب خواهد خورد خاکت غم ...279شمارهٔ ۶۷۳: از دل برون نکرده خیال جفا هنوز 280شمارهٔ ۶۷۴: از فیض ابر شد به چمن هر نهال سبز 281شمارهٔ ۶۷۵: ز شوق وصل چو پروانه در سراغ مسوز 282شمارهٔ ۶۷۶: دهد مرغ دلم را عزم پرواز 283شمارهٔ ۶۷۷: مردم و زخم از دم شمشیر می آید هنو ...284شمارهٔ ۶۷۸: چنین کز من بود نخل سخن سبز 285شمارهٔ ۶۷۹: بهار در قدح گل می غریب مریز 286شمارهٔ ۶۸۰: همچو گل پرده ی دل در خس و خاشاک ا ...287شمارهٔ ۶۸۱: صبحدم چون صاحبان غیب بر اهل نیاز 288شمارهٔ ۶۸۲: چو موج، موسم گل سبحه را در آب اند ...289شمارهٔ ۶۸۳: چون گلم از جامه بر تن مانده دامان ...290شمارهٔ ۶۸۴: ای خوش آن سروری که از ناموس 291شمارهٔ ۶۸۵: مگذر ز می، ز باطن اهل صفا بترس 292شمارهٔ ۶۸۶: از دل آشفتگان شرح پریشانی بپرس 293شمارهٔ ۶۸۷: راه شوقی نسپردم افسوس 294شمارهٔ ۶۸۸: همچو عنقاست مرا گوشه ای از دنیا ب ...295شمارهٔ ۶۸۹: ای به غیر از من ناکام، به کام همه ...296شمارهٔ ۶۹۰: زاهد از رشک این قدر گرم عتاب ما م ...297شمارهٔ ۶۹۱: قدم برون نگذارم ز آستانه ی خویش 298شمارهٔ ۶۹۲: هر کجا گرم است بازار ادب، محجوب ب ...299شمارهٔ ۶۹۳: باده، ای عیسی لقا از دست نامحرم م ...300شمارهٔ ۶۹۴: در وادی محبت، چون خضر راهبر باش 301شمارهٔ ۶۹۵: عاشقی، دیگر به فکر منزل و مسکن مب ...302شمارهٔ ۶۹۶: کار عاشق واژگون باشد ز سیر اخترش 303شمارهٔ ۶۹۷: چمنی را که بود خرمی از رخسارش 304شمارهٔ ۶۹۸: چو گل کسی که هوای تو برده آرامش 305شمارهٔ ۶۹۹: خوش آنکه باده ی ناب است مایه ی هو ...306شمارهٔ ۷۰۰: هرکه را ساز بود زمزمه ی زنجیرش 307شمارهٔ ۷۰۱: خبر بگیر ز احوال خضر در کویش 308شمارهٔ ۷۰۲: از روی دل ز عاجزی خود خجل مباش 309شمارهٔ ۷۰۳: درون کاسه ی سر دارم از جنون آتش 310شمارهٔ ۷۰۴: زخم دل کم نیست، سامان گر نباشد گو ...311شمارهٔ ۷۰۵: شراب همچو گل و لاله خور ز ساغر خو ...312شمارهٔ ۷۰۶: ز مژگان آب چشمم می زند جوش 313شمارهٔ ۷۰۷: هلاک تاج نه چون شمع صبحگاهی باش 314شمارهٔ ۷۰۸: ای دل ز گرد کلفت عالم غمین مباش 315شمارهٔ ۷۰۹: هرکه سرگرم کند شوق تو چون خورشیدش 316شمارهٔ ۷۱۰: سر تا به پا چو شمع همه اشک و آه ب ...317شمارهٔ ۷۱۱: خرم آن گلشن که امید بهاری باشدش 318شمارهٔ ۷۱۲: چو گل که گفت درین باغ شاد و خندان ...319شمارهٔ ۷۱۳: عقل نگذارد مرا یک دم ز دردسر خلاص 320شمارهٔ ۷۱۴: سرو شد باز با صبا رقاص 321شمارهٔ ۷۱۵: نیست همچون گل مرا از باده بیهوشی ...322شمارهٔ ۷۱۶: کنم برای جنون یارب از که سامان قر ...323شمارهٔ ۷۱۷: بهار شد که کند شیخ جلوه گاه غلط 324شمارهٔ ۷۱۸: منم که ساخته ام سور با عزا مربوط 325شمارهٔ ۷۱۹: ای گل روی تو بهار نشاط 326شمارهٔ ۷۲۰: به قدر جرم برد هرکسی ز رحمت حظ 327شمارهٔ ۷۲۱: نه می به جام و نه معشوق در کنار، ...328شمارهٔ ۷۲۲: زده گل دست بر دامان حافظ 329شمارهٔ ۷۲۳: زهی نهال خزان دیده ای ز باغ تو شم ...330شمارهٔ ۷۲۴: ای شوق رخت سوخته مغز قلم شمع 331شمارهٔ ۷۲۵: هرکه را بینی، بود در فکر سامان طم ...332شمارهٔ ۷۲۶: زهی ز نور جبین تو در حجاب چراغ 333شمارهٔ ۷۲۷: از سرم کی می رود هرگز برون سودای ...334شمارهٔ ۷۲۸: ز تاب گل ز بس افروخت آشیانه ی مرغ 335شمارهٔ ۷۲۹: چون کند در انجمن تاب رخش روشن چرا ...336شمارهٔ ۷۳۰: حرف گل و حدیث بهار و خزان دروغ 337شمارهٔ ۷۳۱: آهم اثر نیافت ز فریاد بی وقوف 338شمارهٔ ۷۳۲: کنم به جام می اوقات عمر چون جم صر ...339شمارهٔ ۷۳۳: دایم از بخت سیه بر خویش پیچانم چو ...340شمارهٔ ۷۳۴: چو غنچه در گرهی بند، نقد خود ز تل ...341شمارهٔ ۷۳۵: آتش به باغ زد ز خزان روزگار حیف 342شمارهٔ ۷۳۶: شب چو وصف رخش کنم به رفیق 343شمارهٔ ۷۳۷: کدام سر که نشد خاک آستانه ی عشق؟344شمارهٔ ۷۳۸: شد چو گلبن سبز در پیراهن من خار ع ...345شمارهٔ ۷۳۹: بس است، این همه زاهد مکن ادای خنک 346شمارهٔ ۷۴۰: چند باشد ز گلشن افلاک 347شمارهٔ ۷۴۱: رفت آن شمع و ز حسرت شد لب پیمانه ...348شمارهٔ ۷۴۲: لاله ام، در داغ دل بسیار دارم من ...349شمارهٔ ۷۴۳: می آیدم به تحفه ز میخانه جام خشک 350شمارهٔ ۷۴۴: همچو آتش داردم ایام در زندان سنگ 351شمارهٔ ۷۴۵: از سخن آن به که کس خاموش گردد همچ ...352شمارهٔ ۷۴۶: دارم دلی همچون جرس، پیوسته نالان ...353شمارهٔ ۷۴۷: ز باغ رفتی و گشتم کباب خنده ی گل 354شمارهٔ ۷۴۸: هر قطره ی شبنم رخ گل 355شمارهٔ ۷۴۹: در محبت بس که خواری دیدم از پهلوی ...356شمارهٔ ۷۵۰: پروانه را چو مرغ چمن نیست تاب گل 357شمارهٔ ۷۵۱: مگر افتد گذارش سوی آن گل 358شمارهٔ ۷۵۲: شب ز مستی شور در بزم شراب انداختی ...359شمارهٔ ۷۵۳: بر راه وعده، ای گل رعنا نشسته ام 360شمارهٔ ۷۵۴: جام می در کف ز کوی او جدایی می کن ...361شمارهٔ ۷۵۵: خم می هست، چه اندیشه ی محشر دارم 362شمارهٔ ۷۵۶: ز مستی بر دم تیغ شهادت هر زمان غل ...363شمارهٔ ۷۵۷: منم که غیر سفر نیست پیشه ی دگرم 364شمارهٔ ۷۵۸: روم چو از سر کویش، نمی رود پایم 365شمارهٔ ۷۵۹: به دل، آشفتگی از زلف خوبان بیشتر ...366شمارهٔ ۷۶۰: گهی با وصل و گه با حسرت دیدار می ...367شمارهٔ ۷۶۱: سوی خم می این دل مخمور فرستیم 368شمارهٔ ۷۶۲: عشق کو تا مژه در خون جگر غوطه دهم 369شمارهٔ ۷۶۳: ز سنگ رهگذر اندیشه ای کجا دارم 370شمارهٔ ۷۶۴: دمید صبح و به باغ از پی هوا رفتم 371شمارهٔ ۷۶۵: چون تنک ظرفان کجا من می ز ساغر می ...372شمارهٔ ۷۶۶: ای خوش آن ساعت که روی خنجری رنگین ...373شمارهٔ ۷۶۷: چو عندلیب نه از باده ی کهن مستم 374شمارهٔ ۷۶۸: به دل شکست تمنای یاری چمنم 375شمارهٔ ۷۶۹: در چمن چون گفتگویی از لب او واکنم 376شمارهٔ ۷۷۰: تکلیف شراب است نمک ریزی داغم 377شمارهٔ ۷۷۱: ز لاله و گل این باغ، کی خبر داریم 378شمارهٔ ۷۷۲: بیا که چتر سعادت ز برگ تاک کنیم 379شمارهٔ ۷۷۳: صوفیان را شده ز آهنگم 380شمارهٔ ۷۷۴: داغ نتواند گرفتن در دل ما جای زخم 381شمارهٔ ۷۷۵: ما در چمن بساط تمنا فکنده ایم 382شمارهٔ ۷۷۶: اثر در عالم از دارا و اسکندر نمی ...383شمارهٔ ۷۷۷: نیم بلبل که فصل گل به گلشن آشیان ...384شمارهٔ ۷۷۸: قطره ی خونابه ای تا سوی مژگان می ...385شمارهٔ ۷۷۹: خوش آن که بینم روی او، وز اضطراب ...386شمارهٔ ۷۸۰: آنم که می به نغمه ی زنجیر می خورم 387شمارهٔ ۷۸۱: نقش ابروش به دل، روز فراقی بستیم 388شمارهٔ ۷۸۲: به کوی عشق خوبان تا گذشتم 389شمارهٔ ۷۸۳: مگذار ز دستم که گل باغ وفایم 390شمارهٔ ۷۸۴: خوش آن روزی که می در هر چمن بی با ...391شمارهٔ ۷۸۵: کی بود در چمن که سرودی نداشتیم 392شمارهٔ ۷۸۶: سر از کجاست که چون لاله فکر تاج ک ...393شمارهٔ ۷۸۷: ز تنهایی چو مینا راز با پیمانه می ...394شمارهٔ ۷۸۸: خویش را بر محرمان آن بت چین بسته ...395شمارهٔ ۷۸۹: در سخن سنجی هرکس بتر از غمازیم 396شمارهٔ ۷۹۰: هلال عیدم و ترک کلاه خورشیدم 397شمارهٔ ۷۹۱: ما چو مرغان قفس، زمزمه در دل داری ...398شمارهٔ ۷۹۲: لب مبند از ناله، می دانم جفا داری ...399شمارهٔ ۷۹۳: هزار خانه خرابی به شهر و ده دارم 400شمارهٔ ۷۹۴: ما به گلزار معانی آب گوهر بسته ای ...401شمارهٔ ۷۹۵: افروخت رخ از باده و بگداخته بودم 402شمارهٔ ۷۹۶: ز شوقت گاه در دنبال گل همچون صبا ...403شمارهٔ ۷۹۷: ز فیض عشق تو چون حسن دلپذیر شدیم 404شمارهٔ ۷۹۸: در قفس از هر نسیمی عیش گلشن می کن ...405شمارهٔ ۷۹۹: چگونه زمزمه ای در چمن به کام کنم 406شمارهٔ ۸۰۰: صبح چون میل تماشای گلستان می کنیم 407شمارهٔ ۸۰۱: به افسون محبت دست آتش را به مو بن ...408شمارهٔ ۸۰۲: خوش آن روزی که برآن طره های مشکبو ...409شمارهٔ ۸۰۳: ما راه فغان بر دل ناشاد گرفتیم 410شمارهٔ ۸۰۴: چو بلبل باعث شوریده گفتاری نمی دا ...411شمارهٔ ۸۰۵: از زمین آزرده ام، وز آسمان رنجیده ...412شمارهٔ ۸۰۶: به دیده چند ز نقش تو گل بر آب زنم 413شمارهٔ ۸۰۷: به جامم باده ی ناب است و خون دل ه ...414شمارهٔ ۸۰۸: هوای توست در سر، سایه ی گل را نمی ...415شمارهٔ ۸۰۹: ز بی پروایی چشمت دل آزرده ای دارم 416شمارهٔ ۸۱۰: منم که با می و مطرب همیشه در جنگم 417شمارهٔ ۸۱۱: ما همچو گل به چاک گریبان نشسته ای ...418شمارهٔ ۸۱۲: چو سوسن از حدیث آرزوی دل زبان بست ...419شمارهٔ ۸۱۳: به کویت چون توانم من به این حال خ ...420شمارهٔ ۸۱۴: گر امید رحمی از فریادرس می داشتم 421شمارهٔ ۸۱۵: از جنون عاشقی هرگز وطن نشناختم 422شمارهٔ ۸۱۶: چو گل از هر طرف چاک دگر دارد گریب ...423شمارهٔ ۸۱۷: جرعه ای ریز که تا چاره ی خمیازه ک ...424شمارهٔ ۸۱۸: بس که گشتم ناتوان، هرگه صفیری می ...425شمارهٔ ۸۱۹: ز من مپرس چه از روزگار می خواهم 426شمارهٔ ۸۲۰: گه ز شوق او در آتش، گاه در خون می ...427شمارهٔ ۸۲۱: عاشقم، از ناله نتوانم زمانی تن زن ...428شمارهٔ ۸۲۲: خویش را از بس به تیغ موج این دریا ...429شمارهٔ ۸۲۳: چون گره جا در خم آن زلف دلکش کرده ...430شمارهٔ ۸۲۴: هردم غمی آید ز حریفان لئیمم 431شمارهٔ ۸۲۵: کرشمه سنج نگاه ستیزه جویانیم 432شمارهٔ ۸۲۶: چو جای در صف طفلان کنم، ندیم شوم 433شمارهٔ ۸۲۷: فصل گل رفت و به جام می دمی نگذاشت ...434شمارهٔ ۸۲۸: یاد ایامی که دامی همچو بلبل داشتی ...435شمارهٔ ۸۲۹: ای در ایام تو تیغ غمزه را الماس ن ...436شمارهٔ ۸۳۰: به حیرتم که ز گلشن چه چیز می خواه ...437شمارهٔ ۸۳۱: ما خس و خار از ره خوبان به دامن م ...438شمارهٔ ۸۳۲: بیا که ساغر عشرت پر از شراب کنیم 439شمارهٔ ۸۳۳: گرفته با برو دوش تو الفتی دوشم 440شمارهٔ ۸۳۴: دل خود ز شوق زیان می فروشم 441شمارهٔ ۸۳۵: در ورطه ی کشاکش دوران فتاده ایم 442شمارهٔ ۸۳۶: ساغری کو تا به دل از عیش اسبابی د ...443شمارهٔ ۸۳۷: تنم ز ضعف بود رشته ای ز پیرهنم 444شمارهٔ ۸۳۸: از دو جانب سرگرانی را تحمل می کنی ...445شمارهٔ ۸۳۹: ای شبنم وجود مرا آفتاب گرم 446شمارهٔ ۸۴۰: ما چشم به لطف جم و کاوس نداریم 447شمارهٔ ۸۴۱: هرکه افتاد ز پا، خاک نشین من بودم 448شمارهٔ ۸۴۲: تقدیر خدا را چه علاج است، گداییم 449شمارهٔ ۸۴۳: اختیار گوشه درمان است، همت می کنم 450شمارهٔ ۸۴۴: گه مستم و گاه در خمارم 451شمارهٔ ۸۴۵: نوبهار است، چو گل فکر قدح نوشی کن 452شمارهٔ ۸۴۶: دهد به ذره چو خورشید آب و تاب، سخ ...453شمارهٔ ۸۴۷: تا به کی بر من شکست آید چو مینا ا ...454شمارهٔ ۸۴۸: مطرب از دستت گر آید، ناخنی بر چنگ ...455شمارهٔ ۸۴۹: ترک من کز بزم می گلرنگ می آید برو ...456شمارهٔ ۸۵۰: سرم از داغ سودا، باغ زاغان 457شمارهٔ ۸۵۱: نیست در حشر محبت گفتگوی کشتگان 458شمارهٔ ۸۵۲: فصل گل شد، ناله ی عیشی ز بلبل قرض ...459شمارهٔ ۸۵۳: چه آب و خاک و چه نیکویی سرشت است ...460شمارهٔ ۸۵۴: از کوی عشقت ای بت دلجوی دیگران 461شمارهٔ ۸۵۵: دشمن خود گرنه ای، ما را به خود دش ...462شمارهٔ ۸۵۶: زهی بر چهره خطت سایه ی جان 463شمارهٔ ۸۵۷: ای چو برگ غنچه در عهدت پر از جان ...464شمارهٔ ۸۵۸: انجمن شد ز یار آبادان 465شمارهٔ ۸۵۹: چون توان با غیر دل را خالی از کین ...466شمارهٔ ۸۶۰: به مردم عرض جمعیت کن از ایشان دگر ...467شمارهٔ ۸۶۱: آینه در دست گیر و یاد حیرانی بکن 468شمارهٔ ۸۶۲: عجب مدار ز زاهد شراب ما خوردن 469شمارهٔ ۸۶۳: ساقی ز کار من گره توبه باز کن 470شمارهٔ ۸۶۴: زهی حدیث غمت چون می طرب شیرین 471شمارهٔ ۸۶۵: رسیده ایم به بزم تو، مهربانی کن 472شمارهٔ ۸۶۶: زهی ز نرگس تو آهوی ختن مجنون 473شمارهٔ ۸۶۷: خاطر من نشکفد از وصل یار خویشتن 474شمارهٔ ۸۶۸: صفای گلشن کشمیر را تماشا کن 475شمارهٔ ۸۶۹: ز دست ساقی، تا کی پیاله نوشیدن؟476شمارهٔ ۸۷۰: بهار شد که رود هرکسی به راه چمن 477شمارهٔ ۸۷۱: در غمت ناله ز مرغ چمن آید بیرون 478شمارهٔ ۸۷۲: ای جرس، سوی سفر هر لحظه آوازم مکن 479شمارهٔ ۸۷۳: ز عمر رفته چه نقصان به کامرانی من 480شمارهٔ ۸۷۴: از پی اسرار خود، کم با کسی پرخاش ...481شمارهٔ ۸۷۵: بگذر ز عقل و فیض محبت نگاه کن 482شمارهٔ ۸۷۶: من راز جهانم، بود افسانه به از من 483شمارهٔ ۸۷۷: نخورند در گلستان، گل و لاله آب بی ...484شمارهٔ ۸۷۸: ای سرو همچو سایه دوان در قفای تو 485شمارهٔ ۸۷۹: بیا و وصف زلف یار بشنو 486شمارهٔ ۸۸۰: بسته کمر کینم، از قبضه کمان او 487شمارهٔ ۸۸۱: نتوان یافت دلی خوش به جهان ای کاک ...488شمارهٔ ۸۸۲: کنم نهفته برین عالم دو رنگ نگاه 489شمارهٔ ۸۸۳: بیا که باغ شد از لاله کوی میخانه 490شمارهٔ ۸۸۴: در دل تنگم شراب ناب می گردد گره 491شمارهٔ ۸۸۵: ای شعله ی حسنت را، جان ها شده پرو ...492شمارهٔ ۸۸۶: دل چو می رفت سوی زلف تو، شد جان ه ...493شمارهٔ ۸۸۷: روی ننمایی، نباشد تا رخت پرداخته 494شمارهٔ ۸۸۸: گل شود گر پنجه ی من، زر نمی دارد ...495شمارهٔ ۸۸۹: فغان که موی سفیدم نمود آیینه 496شمارهٔ ۸۹۰: ساقی خمار دارم، یک ساغر دگر ده 497شمارهٔ ۸۹۱: جهان تنگ چو چاه است و ما کبوتر چا ...498شمارهٔ ۸۹۲: روز و شبم اگر به حضوری چه فایده 499شمارهٔ ۸۹۳: هرکه می خواهد ترا، سامان نمی دارد ...500شمارهٔ ۸۹۴: گلی دارم ز رنگ و بو برهنه 501شمارهٔ ۸۹۵: رو به آزار دل خصم دل آزار منه 502شمارهٔ ۸۹۶: صد خطر دارد بیابان محبت، آه آه 503شمارهٔ ۸۹۷: سحر زان شمع باشد تاب خورده 504شمارهٔ ۸۹۸: یک نفس چون لاله جام از کف ز هشیار ...505شمارهٔ ۸۹۹: ناله ای از من به کام دل نشد انگیخ ...506شمارهٔ ۹۰۰: چه غم ز حادثه آن را که شد شراب زد ...507شمارهٔ ۹۰۱: ما و دل دیگر به کوی تندخوی تازه ا ...508شمارهٔ ۹۰۲: در چمن ای بلبل از برگ و نوا افتاد ...509شمارهٔ ۹۰۳: به چهره خنده به گل های باصفا زده ...510شمارهٔ ۹۰۴: خدایا چون مرا در عاشقی ارشاد می د ...511شمارهٔ ۹۰۵: دل درین بادیه سویی دود و من سویی 512شمارهٔ ۹۰۶: چون نگه دارد مرا زنجیر زلف سنبلی؟513شمارهٔ ۹۰۷: ای بت، متاع اهل ریا را چه می کنی 514شمارهٔ ۹۰۸: شراب ای گل رعنا نهفته چند کشی 515شمارهٔ ۹۰۹: بعد مرگ از خاک ما مست تغافل نگذری 516شمارهٔ ۹۱۰: درین ره ای خضر از خار پا نمی میری 517شمارهٔ ۹۱۱: مباد آن دم که از ما رنجه گردد آشن ...518شمارهٔ ۹۱۲: چنان از رهروان فیض شد روی زمین خا ...519شمارهٔ ۹۱۳: چمن ز لاله برافروخت شمع زیبایی 520شمارهٔ ۹۱۴: جامه ی قد اوست زیبایی 521شمارهٔ ۹۱۵: من کیستم، آشفته تر از طره ی آهی 522شمارهٔ ۹۱۶: در دلی دایم مرا، در سینه پیدا نیس ...523شمارهٔ ۹۱۷: با کسی کی می کنم در عشقبازی همرهی 524شمارهٔ ۹۱۸: دارم عیشی به وصل ماهی 525شمارهٔ ۹۱۹: به بزم می کشان لاابالی 526شمارهٔ ۹۲۰: ز روی دل چه بر اهل هوس آیینه می د ...527شمارهٔ ۹۲۱: به ناله فاش مکن راز دل ز غمازی 528شمارهٔ ۹۲۲: در دعوی عشق تو نه آهی، نه فغانی 529شمارهٔ ۹۲۳: در کوی می فروشان، گردم ز بینوایی 530شمارهٔ ۹۲۴: بود در گشت باغ آشنایی 531شمارهٔ ۹۲۵: هر انگشت من از داغ جدایی 532شمارهٔ ۹۲۶: نه ذوق باغ به دل، نه هوای پروازی 533شمارهٔ ۹۲۷: در ره آوارگی بختم فکند از دشمنی 534شمارهٔ ۹۲۸: من کیستم درین دشت، آواره ی حزینی 535شمارهٔ ۹۲۹: برنمی خیزد نوای بلبلی از گلشنی 536شمارهٔ ۹۳۰: ای کاش زخم سینه ی ما واکند کسی 537شمارهٔ ۹۳۱: خوش بود گر ز سر هر هوسی برخیزی 538شمارهٔ ۹۳۲: دلم را این چمن زندان دلگیر است پن ...539شمارهٔ ۹۳۳: به روی جوهر ذاتی چه پرده می پوشی 540شمارهٔ ۹۳۴: دلم چون لاله افروزد ز داغی 541شمارهٔ ۹۳۵: در کوی عشق نیست ز اهل وفا کسی 542شمارهٔ ۹۳۶: آهم به درون دل ز تنگی 543شمارهٔ ۹۳۷: چیست دانی داغ دل، جام شراب زندگی 544شمارهٔ ۹۳۸: صورت پذیر نیست ز ما کار زندگی 545شمارهٔ ۹۳۹: تو آن گلی که ز چشم و دلم چمن داری 546شمارهٔ ۹۴۰: ساقی ار خواهی کنی احباب را گردآور ...547شمارهٔ ۹۴۱: کاسه ی ما ز سفال است، خوش این مسک ...548شمارهٔ ۹۴۲: لب لعلش ز میگونی لب جام است پندار ...549شمارهٔ ۹۴۳: صراحی را منه ساقی به پیش چشم من خ ...550شمارهٔ ۹۴۴: آب آتش تلاش یعنی می

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ