به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فغانی شیرازی

فغانی شیرازیغزل هاشمارهٔ ۲۷: صبحست و جلوه داده مستان پیاله ها را

1190عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

صبحست و جلوه داده مستان پیاله ها را
روی از نشاط خندان، گلها و لاله ها را
در هر کنار جویی افتاده های و هویی
مرغان بلند کرده آهنگ ناله ها را
هر می که خورده یاری از دست گلعذاری
گلها نثار کرده از شوق ژاله ها را
در حلقه ی محبان از بهر بستن دل
مستانه باز کرده خوبان کلاله ها را
در خون عندلیبان خوبان چو غنچه ی گل
نو کرده اند هر یک رنگین قباله ها را
بلبل چرا نگوید این نکته های رنگین
در حسن چون گشاده گلبن رساله ها را
خوش وقت باده نوشان کز غایت کرامت
نوشند آب و بخشند زرین پیاله ها را
در شاهراه معنی از هر غزل فغانی
دامی دراز کرده مشکین غزاله ها را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۶: چشم از دو جهان دوخت تماشای تو ما ر ...2شمارهٔ ۲۷: صبحست و جلوه داده مستان پیاله ها ر ...3شمارهٔ ۲۸: آنم که سر نمیکشم از خنجر بلا 4شمارهٔ ۲۹: در طاعت و عشرت بقرارست دل ما 5شمارهٔ ۳۰: که برفروخت بمی چهره آفتاب مرا 6شمارهٔ ۳۱: بسوی من نظر مهر نیست ماه مرا 7شمارهٔ ۳۲: ساقیا بیدار گردان چشم خواب آلوده ر ...8شمارهٔ ۳۳: آنکه بتیزی زبان نرم کند ادیب را 9شمارهٔ ۳۴: بد نمیآید هلاک دوستان خوب مرا 10شمارهٔ ۳۵: وبال گشت گل باده بر پلاس مرا 11شمارهٔ ۳۶: گر بشمشیر جفا پاره کنی سینه ی ما 12شمارهٔ ۳۷: نخواهد گشت خالی ساغر می شادکامان ر ...13شمارهٔ ۳۸: دارد زبون بتیغ زبان طعنه گو مرا 14شمارهٔ ۳۹: هرگز نظر بکام نیالوده ایم ما 15شمارهٔ ۴۰: ای بر دلم زوعده ی خام تو داغها 16شمارهٔ ۴۱: چندم خراشی از سخن تلخ سینه را 17شمارهٔ ۴۲: مدامت چهره گلگون از شراب لاله گون ...18شمارهٔ ۴۳: بسوز ای شمع خوبان عاشق دیوانه ی خو ...19شمارهٔ ۴۴: خدا را صاف کن با ما دل بی کینه ی خ ...20شمارهٔ ۴۵: آه کامشب دیده ام خوابی که میسوزد م ...21شمارهٔ ۴۶: بر دل فزود خال تو داغی دگر مرا 22شمارهٔ ۴۷: خراش سینه شد امروز عیش دینه ی ما 23شمارهٔ ۴۸: زهی سرسبزی از سرو بلندت تاج شاهی ر ...24شمارهٔ ۴۹: آزاد تر از بلبل باغست دل ما 25شمارهٔ ۵۰: مستانه برون تاخته یی توسن کین را 26شمارهٔ ۵۱: روزی که تن ز جان شود و جان ز تن جد ...27شمارهٔ ۵۲: دلا تا کی هوای گشت باغ و می شود ما ...28شمارهٔ ۵۳: خیز و چراغ صبح کن ماه تمام خویش را 29شمارهٔ ۵۴: در مستان زدم تا حال هشیاران شود پی ...30شمارهٔ ۵۵: نشد جز درد و داغ عشق حاصل در سفر م ...31شمارهٔ ۵۶: دگرم ز روی ساقی چه گلی شکفت امشب 32شمارهٔ ۵۷: دهی حیات ابد این دم از تو نیست عجب 33شمارهٔ ۵۸: من از سوز جگر دارم دل و جان در خطر ...34شمارهٔ ۵۹: دل از نظاره ی آن گلعذارم گلشنست ام ...35شمارهٔ ۶۰: منم ای شمع دل رفته و جان آمده بر ل ...36شمارهٔ ۶۱: آنم که ببزم کسم آهنگ نبودست 37شمارهٔ ۶۲: یار را چون هوس صحبت درویشانست 38شمارهٔ ۶۳: بهار و لاله ما بی گل و پیاله گذشت 39شمارهٔ ۶۴: گل گل رخت ز دیده ی نمناک من شکفت 40شمارهٔ ۶۵: دوش جان زندگی از چشمه ی حیوان تو د ...41شمارهٔ ۶۶: گل خود روی مرا بوی بنی آدم نیست 42شمارهٔ ۶۷: باز آن رخ شکفته عرقناک بهر چیست 43شمارهٔ ۶۸: هرگز به ازین پسر نبودست 44شمارهٔ ۶۹: گواه حال مستی بمکتب چشم پر خوابت 45شمارهٔ ۷۰: پیش تو ناز سروسهی جز نیاز چیست 46شمارهٔ ۷۱: غریب کوی تو بی ناله ی حزین ننشست 47شمارهٔ ۷۲: آنکه از لوح جفا نوک قلم باز گرفت 48شمارهٔ ۷۳: خرام سر و تو جان را حیات دمبدمست 49شمارهٔ ۷۴: قد تو نهالیست که آتش ثمر اوست 50شمارهٔ ۷۵: آبی که بسته اند بدلها دهان تست 51شمارهٔ ۷۶: باران و موج آب و می و روز عشرتست 52شمارهٔ ۷۷: طبیبم دید و درمانم ندانست 53شمارهٔ ۷۸: چشمت ز حال ما چو نظر باز می گرفت 54شمارهٔ ۷۹: خوش آن دمید که در دام روزگار نسوخت 55شمارهٔ ۸۰: شب دیده ام مشاهده ی آن جمال داشت 56شمارهٔ ۸۱: تویی مراد دو عالم خرد همین دانست 57شمارهٔ ۸۲: وقت گلم تمام به آه و فغان گذشت 58شمارهٔ ۸۳: باده ی صافم خلاص از آب حیوان کرده ...59شمارهٔ ۸۴: مجنون راه عشقم و دل هادی منست 60شمارهٔ ۸۵: بیمار عشق را سر و برگ علاج نیست 61شمارهٔ ۸۶: این همه شکل خوش دلکش که در گلزار ه ...62شمارهٔ ۸۷: آنرا که قدم در ره صاحبنظرانست 63شمارهٔ ۸۸: مستم اگر باده نیست لعل لب یار هست 64شمارهٔ ۸۹: گشود چاک گریبان که یاسمین اینست 65شمارهٔ ۹۰: از سرمه، نرگست همه رنگ حنا گرفت 66شمارهٔ ۹۱: بیمار ترا دیده ی نمناک همانست 67شمارهٔ ۹۲: صد شعله ی آه از دل هر گوشه نشین خا ...68شمارهٔ ۹۳: خونین جگران را چه غم از ناز و نعیم ...69شمارهٔ ۹۴: دیوانه ی ترا هوس گشت باغ نیست 70شمارهٔ ۹۵: شبانه می زده یی ماه من چنین پیداست 71شمارهٔ ۹۶: بگشا زبان که طبع زبونم گره شدست 72شمارهٔ ۹۷: جفای لاله رخان راحت و فراغ منست 73شمارهٔ ۹۸: شبست و ما همه جویای می ایاغ کجاست 74شمارهٔ ۹۹: باز امشبم ز لاله و گل خانه پر شدست 75شمارهٔ ۱۰۰: دل ببیداد نهادیم عطای تو کجاست 76شمارهٔ ۱۰۱: دور از تو عمر من همه با درد و غم ...77شمارهٔ ۱۰۲: شمع من میل منت امروز چون هر روز ن ...78شمارهٔ ۱۰۳: دوا خواهم ز تو ادراکم اینست 79شمارهٔ ۱۰۴: پیش ما خاطر شاد و دل غمناک یکیست 80شمارهٔ ۱۰۵: برویم میشوی خندان و چشمم از تو خو ...81شمارهٔ ۱۰۶: رویم شکفته از سخن تلخ مردمست 82شمارهٔ ۱۰۷: فروغ حسن تو از آه سوزناک منست 83شمارهٔ ۱۰۸: آتشکده دلی که درو منزل تو نیست 84شمارهٔ ۱۰۹: ای دل بیا که نوبت مستی گذشته است 85شمارهٔ ۱۱۰: ترک من جانب صحرا پی نخجیر شدست 86شمارهٔ ۱۱۱: تا کی بهانه ات بدل بت پرست ماست 87شمارهٔ ۱۱۲: دل بیقرار و دولت دیدار مشکلست 88شمارهٔ ۱۱۳: عاشقان را در سر شوریده سودا آتشست 89شمارهٔ ۱۱۴: باز نقاش خزان طرح دگرگون زده است 90شمارهٔ ۱۱۵: سرو من زلف پریشان بر رخ گلگون شکس ...91شمارهٔ ۱۱۶: آه کان ابرو کمان چشم سیاه از ناز ...92شمارهٔ ۱۱۷: ای آنکه همه سوختنت از پی کامست 93شمارهٔ ۱۱۸: آمد سحاب و چهره ی گلها ز خواب شست 94شمارهٔ ۱۱۹: نیست بیرون و درونم ذره یی خالی ز ...95شمارهٔ ۱۲۰: ما را ز نوبهار گل روی او ببست 96شمارهٔ ۱۲۱: دمی که آن گل خندان بقصد خون منست 97شمارهٔ ۱۲۲: ماه رخسار تو آیینه ی مقصود منست 98شمارهٔ ۱۲۳: خوبان که ز ملک دلشان چشم خراجست 99شمارهٔ ۱۲۴: ما را نه میل باغ و نه پروای بلبلس ...100شمارهٔ ۱۲۵: عاشقان را دم گرم و نفس سرد بسست 101شمارهٔ ۱۲۶: عیدست و نوبهار و چمن سبز و خرمست 102شمارهٔ ۱۲۷: چمن ز سایه ی سروت چو گلشن ارمست 103شمارهٔ ۱۲۸: در دلم سوزی عجب از عشق زیبا دلبری ...104شمارهٔ ۱۲۹: چمن شکفت و نسیمی ز هر گلی برخاست 105شمارهٔ ۱۳۰: آزاد بلبلی که بدام بلا نسوخت 106شمارهٔ ۱۳۱: خود رای من بخلوت رازت پناه چیست 107شمارهٔ ۱۳۲: بیگناهم خشم و نازت با من ای خود ک ...108شمارهٔ ۱۳۳: غمی دارم ازو سودم همینست 109شمارهٔ ۱۳۴: آه ازین ناز و دلبری که تراست 110شمارهٔ ۱۳۵: دوش آه من سر راهش برسم داد بست 111شمارهٔ ۱۳۶: از گلم گلها شکفت و از مزارم لاله ...112شمارهٔ ۱۳۷: خورشید من که رخش جفا گرم داشتست 113شمارهٔ ۱۳۸: باز با مرغ سحر خوان غنچه عهد تازه ...114شمارهٔ ۱۳۹: اگرچه زشت نماید بدوستان ستم دوست 115شمارهٔ ۱۴۰: دست اجلم بر دل ماتمزده ره بست 116شمارهٔ ۱۴۱: با که گویم اینکه در بیخوابیم شب چ ...117شمارهٔ ۱۴۲: هر زمان از عشق پاک آن شوخ با من خ ...118شمارهٔ ۱۴۳: سبزی آثار خط گرد لب آن ساده بست 119شمارهٔ ۱۴۴: دل بیتو چنان سوخت که داغش نتوان ی ...120شمارهٔ ۱۴۵: چشمم نظری در رخ آن دل گسل انداخت 121شمارهٔ ۱۴۶: یار باید که غم یار خورد یار کجاست 122شمارهٔ ۱۴۷: روزی که در دلم عشق تو خانه ساخت 123شمارهٔ ۱۴۸: باده در جامت مدام از اشک گلگون من ...124شمارهٔ ۱۴۹: مست تو بجز ناله ی جانسوز ندانست 125شمارهٔ ۱۵۰: بازم چراغ دل بمی ناب روشنست 126شمارهٔ ۱۵۱: من بنده ی حسنی که نشانش نتوان یاف ...127شمارهٔ ۱۵۲: خوبی همین کرشمه و ناز و خرام نیست 128شمارهٔ ۱۵۳: در کنج محنت این دل دیوانه خوشترست 129شمارهٔ ۱۵۴: دیوانه ام مرا سخن واژگون بسست 130شمارهٔ ۱۵۵: مرا به باده نه باغ و بهار شد باعث 131شمارهٔ ۱۵۶: دو هفته ییکه حریفی درین سرای سپنج 132شمارهٔ ۱۵۷: ای از نظاره ی تو خجل آفتاب صبح 133شمارهٔ ۱۵۸: مرغ دلم به حلقه ی مویی نهاده رخ 134شمارهٔ ۱۵۹: مردم ز عیش گلشن دنیا چه دیده اند 135شمارهٔ ۱۶۰: دلم که سوخت سپند مه جمال تو باد 136شمارهٔ ۱۶۱: این باد ز طرف چمن کیست که داند 137شمارهٔ ۱۶۲: آن پریچهره که دیوانه اش اهل نظرند 138شمارهٔ ۱۶۳: هرگز این دست تهی بند نقابی نکشید 139شمارهٔ ۱۶۴: خواهم که بوسم آن لب و روهم نمیدهد 140شمارهٔ ۱۶۵: گل آمد ساقیا محبوب گلرخسار می بای ...141شمارهٔ ۱۶۶: دمبدم در عاشقی دل را زیانی می شود 142شمارهٔ ۱۶۷: محتسب گر بدر میکده مانع نشود 143شمارهٔ ۱۶۸: چو باشم سر بزانو مانده شب در فکر ...144شمارهٔ ۱۶۹: مقیدان تو از یاد غیر خاموشند 145شمارهٔ ۱۷۰: آنی که از تو حرف جفا می توان شنید 146شمارهٔ ۱۷۱: فراوشم شود چندان کزو بیداد می آید 147شمارهٔ ۱۷۲: آنکه بهر دیگران در زلف چین می افگ ...148شمارهٔ ۱۷۳: خزان آمد گریبان را برندی چاک خواه ...149شمارهٔ ۱۷۴: بتان شهر که ترکانه باج می طلبند 150شمارهٔ ۱۷۵: آه آتشناک من بوی دل مجنون دهد 151شمارهٔ ۱۷۶: ترک من چون لاله برگ عیش در صحرا ک ...152شمارهٔ ۱۷۷: بازم بسینه عشق و جنون جوش می زند 153شمارهٔ ۱۷۸: سیمای توام در دل پر نور نگنجد 154شمارهٔ ۱۷۹: چشمم ز گرد آن کف پا یاد می کند 155شمارهٔ ۱۸۰: تا رخت را سبزه در گلبرگ تر پنهان ...156شمارهٔ ۱۸۱: از جور گلرخان دل من خوار و زار شد 157شمارهٔ ۱۸۲: تو آن گلی که مه آسمان جبین تو بوس ...158شمارهٔ ۱۸۳: گلی که از نفسش مشک ناب بگدازد 159شمارهٔ ۱۸۴: مجاوران سر کوی یار سر بخشند 160شمارهٔ ۱۸۵: مدام از کشت امیدم خس و خاشاک می ر ...161شمارهٔ ۱۸۶: پیش لبت که مرد که هم از تو جان ند ...162شمارهٔ ۱۸۷: احبابرا ادای کلام تو می کشد 163شمارهٔ ۱۸۸: از دیده پنهان آن پری گشت و دل من ...164شمارهٔ ۱۸۹: خزان رسید و گلستان به آن جمال نما ...165شمارهٔ ۱۹۰: دلم ز روز بد خویش ماتمی دارد 166شمارهٔ ۱۹۱: روزی فلکم پیش در او نرسانید 167شمارهٔ ۱۹۲: امروز اگر می بمن آن لب نرساند 168شمارهٔ ۱۹۳: نه قرار دل بر من نه بزلف یار گیرد 169شمارهٔ ۱۹۴: رسید آن شمع و از هر جانبی پروانه ...170شمارهٔ ۱۹۵: چه سازم وه که آن بیباک رو از مرد ...171شمارهٔ ۱۹۶: بهر کس گر درآیی خوبی رخسار کی مان ...172شمارهٔ ۱۹۷: چه شد که از همه جا بوی درد می آید 173شمارهٔ ۱۹۸: صبا برگ گلی سوی من مجنون نیندازد 174شمارهٔ ۱۹۹: ماه من از خانه مست شب بهوای که شد 175شمارهٔ ۲۰۰: ماتم نشست و کوکبه ی سور شد بلند 176شمارهٔ ۲۰۱: رفتی و چشم روشنم از اشک حرمان تیر ...177شمارهٔ ۲۰۲: نوبهار آمد که بوی گل جهانرا خوش ک ...178شمارهٔ ۲۰۳: دلم آه سحر چون با دعا دمساز گردان ...179شمارهٔ ۲۰۴: بر اوج حسن چو آن ترک کج کلاه بر آ ...180شمارهٔ ۲۰۵: ز بیرحمی چو آن گل پیرهن دور از بر ...181شمارهٔ ۲۰۶: شبها گذشت و چشم من یک لحظه آرامی ...182شمارهٔ ۲۰۷: بیا که ساقی ما باده ی طهور دهد 183شمارهٔ ۲۰۸: خون خوردنم ز هجر تو از حد برون مب ...184شمارهٔ ۲۰۹: حسن تو بچشم ما نگنجد 185شمارهٔ ۲۱۰: بمجلسی که تویی می دگر نمی گنجد 186شمارهٔ ۲۱۱: آمد بهار و دل بمی و جام تازه شد 187شمارهٔ ۲۱۲: آن رهروان که رو به در دل نهاده ان ...188شمارهٔ ۲۱۳: جفا مکن که دگر آن جفا نمی گنجد 189شمارهٔ ۲۱۴: با چون منی چرا می چون ارغوان خورن ...190شمارهٔ ۲۱۵: نظاره ی روی تو بسی خانه سیه کرد 191شمارهٔ ۲۱۶: عشق آمد و هوای صف طاعتم نماند 192شمارهٔ ۲۱۷: دوشم چراغ دیده به صد نور و تاب بو ...193شمارهٔ ۲۱۸: منم که دوست مرادم ز تلخ و شور دهد 194شمارهٔ ۲۱۹: ستمگران غم اهل نظر نمی دانند 195شمارهٔ ۲۲۰: آنان که به اخلاص کلام تو نویسند 196شمارهٔ ۲۲۱: ز گلگشت آمدی بنشین که مشک چین فرو ...197شمارهٔ ۲۲۲: کیم من تا کس از مرکب برای من فرود ...198شمارهٔ ۲۲۳: گلرخان بر سر خاکم چمنی ساخته اند 199شمارهٔ ۲۲۴: سحر فغان من آنمه ز طرف بام شنید 200شمارهٔ ۲۲۵: سرشک لعل من حاصل گل آزار می آرد 201شمارهٔ ۲۲۶: کنون که باد خزان فرش لعل فام کشید 202شمارهٔ ۲۲۷: تا چند طلب باشد و مطلوب نباشد 203شمارهٔ ۲۲۸: دود از دل من باده ی گلرنگ برآورد 204شمارهٔ ۲۲۹: باین جادو و شانم تا سر پیوند خواه ...205شمارهٔ ۲۳۰: ساقی چه بود باده و زین آب چه خیزد 206شمارهٔ ۲۳۱: صبحی بمن آن شاخ گل از خواب نخیزد 207شمارهٔ ۲۳۲: هوا خوشبوی گشت و مرغ در پرواز می ...208شمارهٔ ۲۳۳: افغان که دل به هیچ مقامم نمی کشد 209شمارهٔ ۲۳۴: روز گلگشتست و یاران برگ عشرت ساخت ...210شمارهٔ ۲۳۵: بیا که شاهد گل شمع بوستان گردید 211شمارهٔ ۲۳۶: گلرخان از نفس ما اثری یافته اند 212شمارهٔ ۲۳۷: خوبی بالتفات وفا کم نمی شود 213شمارهٔ ۲۳۸: معاذالله گرت با همدمان رغبت زیاد ...214شمارهٔ ۲۳۹: دود برآمد ز دلم چون سپند 215شمارهٔ ۲۴۰: چه تندی است که سویت نگاه نتوان کر ...216شمارهٔ ۲۴۱: میخواره ی مرا لب خندان نگه کنید 217شمارهٔ ۲۴۲: غباری کان گل از دامن بوقت رفتن اف ...218شمارهٔ ۲۴۳: از چه مجنون مرغ را بر فرق خود جا ...219شمارهٔ ۲۴۴: می خورده خنده بر من ناشاد می کند 220شمارهٔ ۲۴۵: معلم چون به تعلیم خط از دستش قلم ...221شمارهٔ ۲۴۶: گل آمد و بی یار نشستن که تواند 222شمارهٔ ۲۴۷: بیا که ساقی ما بی نقاب جلوه نمود 223شمارهٔ ۲۴۸: بیخودی در عشقبازی باد و رسوایی مب ...224شمارهٔ ۲۴۹: لعلت ازمی خنده بر برگ گل سیراب زد 225شمارهٔ ۲۵۰: عید شد هر کس مه نو را مبارکباد کر ...226شمارهٔ ۲۵۱: دل سوزان من از نکهت نوروز نگشاید 227شمارهٔ ۲۵۲: چکند دل که بدوران غمت خون نخورد 228شمارهٔ ۲۵۳: در تن سوخته چندانکه نفس می گنجد 229شمارهٔ ۲۵۴: چون از می صبوحی رنگ رخش برآید 230شمارهٔ ۲۵۵: دمی که بوی گل از باد نوبهار آید 231شمارهٔ ۲۵۶: سر از نیاز من آنسرو سرفراز کشید 232شمارهٔ ۲۵۷: هرگز برخت سیر نگاهی نتوان کرد 233شمارهٔ ۲۵۸: ما را گلی از باغ تو چیدن نگذارند 234شمارهٔ ۲۵۹: جز جور و جفا پیشه ی محبوب نباشد 235شمارهٔ ۲۶۰: از توبه ی من دیر مغان بیت حزن شد 236شمارهٔ ۲۶۱: کدام عید که حسن تو صد شهید ندارد 237شمارهٔ ۲۶۲: چشمم دمی ز دیدن روی تو بس نکرد 238شمارهٔ ۲۶۳: آنچه من می کشم از عشق تو مجنون نک ...239شمارهٔ ۲۶۴: دلم روانشد و جان هم ره سفر گیرد 240شمارهٔ ۲۶۵: چو رو از جاب صید آن شکار انداز می ...241شمارهٔ ۲۶۶: هر آنچ از صورت و معنی بر اهل راز ...242شمارهٔ ۲۶۷: مرا یاد تو هر دم آتشی در دل برافر ...243شمارهٔ ۲۶۸: مرا هر روز بیتو صد غم جانسوز پیش ...244شمارهٔ ۲۶۹: زبان بوصف جمال تو بر نمی آید 245شمارهٔ ۲۷۰: سری که در قدم سرو سرفراز تو باشد 246شمارهٔ ۲۷۱: دوش آن پری ز دام رقیبان رمیده بود 247شمارهٔ ۲۷۲: تا دیده با رخ تو مقابل نمی شود 248شمارهٔ ۲۷۳: هر لحظه ام خیال بسوی دگر برد 249شمارهٔ ۲۷۴: ماه من از جامه خواب مهر سر بر می ...250شمارهٔ ۲۷۵: خوش آن شبها که سر بر آستان دلستان ...251شمارهٔ ۲۷۶: بگذشت از غرور و عتابش کسی ندید 252شمارهٔ ۲۷۷: یاد تو هیچم از دل پر خون نمی رود 253شمارهٔ ۲۷۸: گر می روم نزدیک او شوق وصالم می ک ...254شمارهٔ ۲۷۹: چون گوش بر فسانه ام آن پر بهانه م ...255شمارهٔ ۲۸۰: گر آن خورشید روزی بر سر من سایه ا ...256شمارهٔ ۲۸۱: درون سینه ام این نیم جان کز بهر م ...257شمارهٔ ۲۸۲: دلم بی آن شکر لب ترک عیش خویشتن گ ...258شمارهٔ ۲۸۳: از کعبه عزم دیر برون از طریق بود 259شمارهٔ ۲۸۴: ساقی بیا که روز برفتن شتاب کرد 260شمارهٔ ۲۸۵: نسوزیم که گل این چراغ می ماند 261شمارهٔ ۲۸۶: امروز صفای دلم از سیمتنی بود 262شمارهٔ ۲۸۷: خطش چو بنام من از خامه برون آید 263شمارهٔ ۲۸۸: شراب خورد و شبیخون بعاشقان آورد 264شمارهٔ ۲۸۹: ز می برآمده، آن رنگ آل تا چکند 265شمارهٔ ۲۹۰: آن گل از طرف کشت می آید 266شمارهٔ ۲۹۱: در هر که نیست نشأه درد تو مرده با ...267شمارهٔ ۲۹۲: دلم که همره آن مه چو ابر چست شود 268شمارهٔ ۲۹۳: تو گر زارم کشی غمخوار جان من که خ ...269شمارهٔ ۲۹۴: تا چند بافسون جهان بند توان بود 270شمارهٔ ۲۹۵: وقتست ای حریف که می در سبو کنند 271شمارهٔ ۲۹۶: خنجر کشید و عربده با اهل حال کرد 272شمارهٔ ۲۹۷: تا کی کسی بزهد و لب خشک خو کند 273شمارهٔ ۲۹۸: خوبان خراب نرگس مستانه ی تو اند 274شمارهٔ ۲۹۹: التفات چشم آن مشگین غزالم می کشد 275شمارهٔ ۳۰۰: گه بلطفم می نوازد گه بنازم می کشد 276شمارهٔ ۳۰۱: هر مصور کان جمال و صورت موزون کشد 277شمارهٔ ۳۰۲: طبع تو بدخوی بود نرم و حلیم از چه ...278شمارهٔ ۳۰۳: نوروز علم برزد و گل در چمن آمد 279شمارهٔ ۳۰۴: گر تلخ شدی سوز تو از سینه کجا شد 280شمارهٔ ۳۰۵: چون بدلسوزی من یار زبان تیز کند 281شمارهٔ ۳۰۶: هر دل که گرم از آتش پنهان من شود 282شمارهٔ ۳۰۷: مه خورشد روی من دمی یکجا نمی گنجد 283شمارهٔ ۳۰۸: عیدست و هر سو جلوه گر شوخ دلارای ...284شمارهٔ ۳۰۹: ای هر قدم بخاک رهت بسملی دگر 285شمارهٔ ۳۱۰: ای عارضت به بوسه ز لب دلنوازتر 286شمارهٔ ۳۱۱: ای مرا هر ذره با مهر تو پیوندی دگ ...287شمارهٔ ۳۱۲: از بیم جان گویم که دل دارد دلارای ...288شمارهٔ ۳۱۳: خط گرد خال آن لب میگون زیاده تر 289شمارهٔ ۳۱۴: باز این دل دیوانه را افتاده سودای ...290شمارهٔ ۳۱۵: کار ما جز نامرادی نیست دور از وصل ...291شمارهٔ ۳۱۶: ما شسته ایم ز آینه ی دیده گرد غیر 292شمارهٔ ۳۱۷: چون بمیخانه رسیدی سخن دور گذار 293شمارهٔ ۳۱۸: شب هجرم خوش آمد ناله و فریاد از آ ...294شمارهٔ ۳۱۹: شکر خدا که با من بیدل نشست یار 295شمارهٔ ۳۲۰: دلا به گوشه ی آن چشم شرمناک نگر 296شمارهٔ ۳۲۱: خیز ای ندیم و مجمره ی عود برفروز 297شمارهٔ ۳۲۲: هلاک جانم از آن خط دلکشست هنوز 298شمارهٔ ۳۲۳: خورشید من امروز بشکل دگری باز 299شمارهٔ ۳۲۴: مست آمدی کرشمه کنان در قبای ناز 300شمارهٔ ۳۲۵: رخ برفروز و خون دلم را روانه ساز 301شمارهٔ ۳۲۶: ما گرفتاریم بر ما ناوک بیداد ریز 302شمارهٔ ۳۲۷: چون یار شدی مهر و وفا گم نکنی باز 303شمارهٔ ۳۲۸: این نخل تازه بین که ندیدست خار کس 304شمارهٔ ۳۲۹: دارم از غنچه ی لعل تو خطایی که مپ ...305شمارهٔ ۳۳۰: از جان من حکایت جانان من بپرس 306شمارهٔ ۳۳۱: زین بحر نیلگون دم آبی ندید کس 307شمارهٔ ۳۳۲: آلوده بمی لعل ترا چون نگرد کس 308شمارهٔ ۳۳۳: هیچ دولت تا ابد باقی نمی ماند بکس 309شمارهٔ ۳۳۴: آتشم در جان و در دل حسرت جامست و ...310شمارهٔ ۳۳۵: ببستر افتم و مردن کنم بهانه ی خوی ...311شمارهٔ ۳۳۶: رمید از خواب چشمان عتاب آلوده بین ...312شمارهٔ ۳۳۷: افزون ز صد قیامت در دل زیار آتش 313شمارهٔ ۳۳۸: برغم من بحریفان می شبانه مکش 314شمارهٔ ۳۳۹: بغایت تلخ گفتارست در می لعل میگون ...315شمارهٔ ۳۴۰: کو مطربی که مست شوم از ترانه اش 316شمارهٔ ۳۴۱: یا مرا کامی ده از لعل شراب آلود خ ...317شمارهٔ ۳۴۲: که فتاد در فراقت که نسوختی تمامش؟318شمارهٔ ۳۴۳: فغان ز بازی اسب و هوای خانه ی زین ...319شمارهٔ ۳۴۴: از پی دل مرو و عاشق بی باک مباش 320شمارهٔ ۳۴۵: می رسد عشق و دل افسرده می آرد بجو ...321شمارهٔ ۳۴۶: چه ترکیبست یا رب در ته پیراهن اند ...322شمارهٔ ۳۴۷: من نه آنم کز لب لعل تو یابم کام خ ...323شمارهٔ ۳۴۸: گر بنگری در آینه روی چو ماه خویش 324شمارهٔ ۳۴۹: تا چند دردسر کشم از گفتگوی خویش 325شمارهٔ ۳۵۰: فردا که هر غنیم نماید غنیم خویش 326شمارهٔ ۳۵۱: سراسر شیوه ی نازست سرو ناز پروردش 327شمارهٔ ۳۵۲: چنان تیزست در خون ریختن مژگان خون ...328شمارهٔ ۳۵۳: نتوانم که بینم از دورش 329شمارهٔ ۳۵۴: با کسان در صلح و با خود دایما در ...330شمارهٔ ۳۵۵: دل از عیش جهان کندیم و ذوق باده ی ...331شمارهٔ ۳۵۶: ایدل بتلخی شب هجران صبور باش 332شمارهٔ ۳۵۷: مردم و خود را زغمهای جهان کردم خل ...333شمارهٔ ۳۵۸: عاشقانرا نه گل و باغ و بهارست غرض 334شمارهٔ ۳۵۹: گر من ز شوق یار فرستم بیار خط 335شمارهٔ ۳۶۰: ترک یاری کردی از وصل تو یاران را ...336شمارهٔ ۳۶۱: امشب از آهم مشو گرم و مسوزانم چو ...337شمارهٔ ۳۶۲: تا بکی خندیدن و دل گرمی افزودن چو ...338شمارهٔ ۳۶۳: میگدازم دیده تا یکروزه موجودم چو ...339شمارهٔ ۳۶۴: مرا که تیره شد از کثرت گناه چراغ 340شمارهٔ ۳۶۵: ای فتنه ی جمالت روی چو ماه یوسف 341شمارهٔ ۳۶۶: خرم شبی که گردد معشوق یار عاشق 342شمارهٔ ۳۶۷: جانم افگارست و تن بیمار و دل خون ...343شمارهٔ ۳۶۸: یارم اگر بمهر کشد یا بکین چه باک 344شمارهٔ ۳۶۹: تا کی روم ز کوی تو غمگین و دردناک 345شمارهٔ ۳۷۰: دارم ز پسته ی تو بدل آتشین نمک 346شمارهٔ ۳۷۱: محروم باد چشم من از گلشن وصال 347شمارهٔ ۳۷۲: سروت که لاله رنگ شد از باده ی زلا ...348شمارهٔ ۳۷۳: ای فروغ جوهر حسنت برون از خط و خا ...349شمارهٔ ۳۷۴: خوبان دل غمناک ندانند چه حاصل 350شمارهٔ ۳۷۵: دلم صد پاره و نقش تو در هر پاره ی ...351شمارهٔ ۳۷۶: عشقم بلای جان شد، آن لعل آتشین هم 352شمارهٔ ۳۷۷: پروانه یی که رنجد از درد و داغ مر ...353شمارهٔ ۳۷۸: چند گردیم درین دیر کهن پیر شدیم 354شمارهٔ ۳۷۹: زبان در ذکر و در دل نقش زلف یار م ...355شمارهٔ ۳۸۰: شود در گلشنم دل چاک و در مجلس جگر ...356شمارهٔ ۳۸۱: زرشک همدمانش بسکه جوشد هر نفس خون ...357شمارهٔ ۳۸۲: از کوی تو چون باد بر آشفتم و رفتم 358شمارهٔ ۳۸۳: خوش آن حالت که در روی گلی نظاره م ...359شمارهٔ ۳۸۴: همه شب دارم از دل باده ی نابی که ...360شمارهٔ ۳۸۵: زغم جان می دهم چون دلربای خود نمی ...361شمارهٔ ۳۸۶: دلم پیاله ی خون جام لاله گون چکنم 362شمارهٔ ۳۸۷: بیتو شامی که چراغ طرب افروخته ام 363شمارهٔ ۳۸۸: ببویت صبحدم گریان بگلگشت چمن رفتم 364شمارهٔ ۳۸۹: دل گشت خون و داد بگریه سرای چشم 365شمارهٔ ۳۹۰: مرا که دل نگذارد که بیتو آب خورم 366شمارهٔ ۳۹۱: هرگز به وصلت ای گل رعنا نمی رسم 367شمارهٔ ۳۹۲: شب آمد هر کسی را روی در کاشنه یی ...368شمارهٔ ۳۹۳: ببزمت گر بپهلوی رقیبان جا نمی کرد ...369شمارهٔ ۳۹۴: ای غنچه تو چشمه ی نوش و نبات هم 370شمارهٔ ۳۹۵: من آشفته هم در خواب مستی کاش می م ...371شمارهٔ ۳۹۶: هر دم اندیشه ی ان شوخ ستمکاره کنم 372شمارهٔ ۳۹۷: بس بینوا ز ساقی خود دور مانده ام 373شمارهٔ ۳۹۸: تا بکی در کنج خلوت گرد بیحاصل خور ...374شمارهٔ ۳۹۹: قدح بیار که من خانه سوز و دیر پرس ...375شمارهٔ ۴۰۰: سحر ز میکده گریان و دردناک شدم 376شمارهٔ ۴۰۱: رفتیم و گرد هستی از کوی یار بردیم 377شمارهٔ ۴۰۲: مست گشتم سر ز قید هوشیاران می برم 378شمارهٔ ۴۰۳: ما نخل خرد از بن و پیوند شکستیم 379شمارهٔ ۴۰۴: ما بهر ساقیان دل فرزانه سوختیم 380شمارهٔ ۴۰۵: رفتم ز کوی تو، چو مقامی نداشتم 381شمارهٔ ۴۰۶: لب از می شسته وز آب لطافت روی چون ...382شمارهٔ ۴۰۷: چنین که پیش نظر صورت نکوی تو دارم 383شمارهٔ ۴۰۸: دیده را فرش حریم حرمت ساخته ام 384شمارهٔ ۴۰۹: ما رند خراباتی و معشوق پرستیم 385شمارهٔ ۴۱۰: خوش آن مستی که چون بر آستان او جب ...386شمارهٔ ۴۱۱: امشب چراغ دل بحضور تو سوختم 387شمارهٔ ۴۱۲: شب آن بدمهر را با غیر چون یکرنگ م ...388شمارهٔ ۴۱۳: متاب آن رخ زمن یکدم که در کوی تو ...389شمارهٔ ۴۱۴: چندانکه رفته ام بچمن گل ندیده ام 390شمارهٔ ۴۱۵: مبین، که تاب نگاه تو آفتاب ندارم 391شمارهٔ ۴۱۶: اسیر لطف و گرفتار خشم و ناز توام 392شمارهٔ ۴۱۷: جدا زان ماهر و امشب بدل دردی عجب ...393شمارهٔ ۴۱۸: گرچه طور رندی و بدنامی از حد می ب ...394شمارهٔ ۴۱۹: آه کز هجر تو شبها باده خون دانسته ...395شمارهٔ ۴۲۰: ما نقد جان بگوشه ی میخانه برده ای ...396شمارهٔ ۴۲۱: رفتیم و هر چه بود بعالم گذاشتیم 397شمارهٔ ۴۲۲: بیا که پیش تو ای سرو گلعذار بمیرم 398شمارهٔ ۴۲۳: ما سینه را ز جور تو غافل شکافتیم 399شمارهٔ ۴۲۴: شب آه و ناله از دل غمناک می زدم 400شمارهٔ ۴۲۵: هر دم آرایش آن عارض چون گل کشدم 401شمارهٔ ۴۲۶: ز شوق آنکه خواند نامه ام را آنچنا ...402شمارهٔ ۴۲۷: جدا از آن شاخ گل صد داغ حسرت زین ...403شمارهٔ ۴۲۸: غمت خوردم که روزی با تو چون گل هم ...404شمارهٔ ۴۲۹: روز نوروزست و دل درد تو دارد سوز ...405شمارهٔ ۴۳۰: هر زمان با خود خیال آن رخ گلگون ک ...406شمارهٔ ۴۳۱: کی بود ای گل که تنگت در دل شیدا ک ...407شمارهٔ ۴۳۲: مدام از آتشی آشفته حالم 408شمارهٔ ۴۳۳: ما سر به آب خنجر قصاب شسته ایم 409شمارهٔ ۴۳۴: ساقی خرابم از طرب دوش چون کنم 410شمارهٔ ۴۳۵: بیخود شدم ز آمدنت باده چون کشم 411شمارهٔ ۴۳۶: کجاست دل که به شبهای تار گشت کنم 412شمارهٔ ۴۳۷: ما باده را بنغمه ی ناهید خورده ای ...413شمارهٔ ۴۳۸: ما خویش را بچنگ ملامت سپرده ایم 414شمارهٔ ۴۳۹: شبی که در نظر آن طره ی خمیده کشم 415شمارهٔ ۴۴۰: دشمن شدی بیکدمه زاری که داشتم 416شمارهٔ ۴۴۱: تمام عمر اگر بر قبله ی طاعت جبین ...417شمارهٔ ۴۴۲: ترا گزیده برای گزند خویشتنم 418شمارهٔ ۴۴۳: چونی هر چند از درد جدایی ناتوان ر ...419شمارهٔ ۴۴۴: منم دل پریشان چه در طرب گشایم 420شمارهٔ ۴۴۵: امیدم این نبود کزین در خجل روم 421شمارهٔ ۴۴۶: چنین تا کی بحسرت سوی آن گلپیرهن ب ...422شمارهٔ ۴۴۷: کند در دل نشیمن آن پری در دیده من ...423شمارهٔ ۴۴۸: نمودی روی گرم خویش و عاشق ساختی ب ...424شمارهٔ ۴۴۹: خوش آنکه بیخبر از جام آرزوی تو با ...425شمارهٔ ۴۵۰: بحالی بس عجب شب زان جوان سرخوش اف ...426شمارهٔ ۴۵۱: هر سخن کز وصف آن لبهای میگون بشنو ...427شمارهٔ ۴۵۲: ز دل جز خون نشان در چشم بیحاصل نم ...428شمارهٔ ۴۵۳: چه باشد عاشقی خود را بغمها مبتلا ...429شمارهٔ ۴۵۴: جمال و جاه داری هر چه خواهی می تو ...430شمارهٔ ۴۵۵: همچو مجنون در بیابانم وطن خواهد ش ...431شمارهٔ ۴۵۶: هر دم از بزم طرب آن دلنواز آید بر ...432شمارهٔ ۴۵۷: بسوی درد از گلشن افلاک می آید برو ...433شمارهٔ ۴۵۸: مجو ای دل بخور از بهر ترتیب دماغ ...434شمارهٔ ۴۵۹: می آفتست و در نظرم پر فنی چنین 435شمارهٔ ۴۶۰: ای چراغ دل مرو در بزم مردم جامکن 436شمارهٔ ۴۶۱: ای ز جان شیرین تر آغاز ترش رویی م ...437شمارهٔ ۴۶۲: تا کی شود نقاب رخ گل لباس من 438شمارهٔ ۴۶۳: رخ برفروز از می و گلگشت باغ کن 439شمارهٔ ۴۶۴: شبی ای شمع مهرویان گذر در منزل من ...440شمارهٔ ۴۶۵: بمن هر کس که روزی یار شد دامن کشی ...441شمارهٔ ۴۶۶: منم و دو چشم روشن برخ تو باز کردن 442شمارهٔ ۴۶۷: روز از روز زبونتر کندم گردون بین 443شمارهٔ ۴۶۸: لاله عطر آمیز و گل مشکین نفس خواه ...444شمارهٔ ۴۶۹: شود صد سوز پنهان هر دم از داغ دلم ...445شمارهٔ ۴۷۰: مه من چند یار ارجمندان می توان بو ...446شمارهٔ ۴۷۱: ساقی در آتشم، نظری در ایاغ کن 447شمارهٔ ۴۷۲: بته رسید قدح ساقیا شراب رسان 448شمارهٔ ۴۷۳: شکفت لاله، توهم عطر در شراب افشان 449شمارهٔ ۴۷۴: ما ناکس و تو در پی بد گفتن اینچنی ...450شمارهٔ ۴۷۵: گردم بهوا رفت چه گلگون فرسست این 451شمارهٔ ۴۷۶: اگر یاد آرمش یکدم که از دل غم برد ...452شمارهٔ ۴۷۷: نخل تو سرکش و دل خود کام من همان 453شمارهٔ ۴۷۸: ریخت شکوفه و مرا گریه برای او هما ...454شمارهٔ ۴۷۹: بهارست ای سرشک دیده ی من رو بصحرا ...455شمارهٔ ۴۸۰: مرو ای همنشین بیرون نگه در آتش من ...456شمارهٔ ۴۸۱: فصل خزان گذشت و رخ زرد من همان 457شمارهٔ ۴۸۲: بیا بشیر و بکنعانیان سلام رسان 458شمارهٔ ۴۸۳: تا کی دل از هوا شنود بوی پیرهن 459شمارهٔ ۴۸۴: چشم من از نظاره ی آن زلف مشگبو 460شمارهٔ ۴۸۵: ای ز سحر غمزه پنهان فتنه در ابروی ...461شمارهٔ ۴۸۶: دارم دلی هوای بسی خوبرو درو 462شمارهٔ ۴۸۷: ای مست ناز از دل ما بیخبر مشو 463شمارهٔ ۴۸۸: عرق چکیده ز رویش ز آفتاب فرو 464شمارهٔ ۴۸۹: چشم گریانم که می گردد ز شوقت خون ...465شمارهٔ ۴۹۰: خط مشگین چیست گرد عارض گلگون او 466شمارهٔ ۴۹۱: زهی شمع فلک در خرگه از تو 467شمارهٔ ۴۹۲: بتی کز غایت خوبی زند با مهر و مه ...468شمارهٔ ۴۹۳: هرگز نیافت برگ گلی عندلیب تو 469شمارهٔ ۴۹۴: داری برقیبان سریاری عجب از تو 470شمارهٔ ۴۹۵: هرگز بکسی باز نشد چشم و لب تو 471شمارهٔ ۴۹۶: نبیند از حیا هرگز کسی دامان پاک ا ...472شمارهٔ ۴۹۷: منت که باز شد گرهی از جبین تو 473شمارهٔ ۴۹۸: نیست یکدم که نه با ناله و فریادم ...474شمارهٔ ۴۹۹: ای باد صبح از پی آن نور دیده رو 475شمارهٔ ۵۰۰: لیلی اگر سنگ جفا بر کاسه ی غافل ز ...476شمارهٔ ۵۰۱: خال بنفشه گون برخ آتشین منه 477شمارهٔ ۵۰۲: چو در فسانه لبت شهد بر شکر بسته 478شمارهٔ ۵۰۳: نخل قدت که از چمن جان برآمده 479شمارهٔ ۵۰۴: ز دورت بینم و پوشم نر از غیرت دید ...480شمارهٔ ۵۰۵: باز آن مه در سمند ناز در جولان شد ...481شمارهٔ ۵۰۶: خوش آن حالت که بگشایی ز خواب سرخو ...482شمارهٔ ۵۰۷: رسید از سفر آن ماه و چهره تاب گرف ...483شمارهٔ ۵۰۸: عمریست کز سر ما میل مراد رفته 484شمارهٔ ۵۰۹: نه خیال عنچه بندم نه بگل کنم نظار ...485شمارهٔ ۵۱۰: جان شهید عشق بجانان سپرده به 486شمارهٔ ۵۱۱: ایدل متاع جان بخرابات برده به 487شمارهٔ ۵۱۲: از ما رموز غنچه ی لعلت نهفته به 488شمارهٔ ۵۱۳: بر صید زخم خورده دویدن چه فایده 489شمارهٔ ۵۱۴: بازم ز جفایی دل افگار شکسته 490شمارهٔ ۵۱۵: یا رب از بستان حسنم سر و بالایی ب ...491شمارهٔ ۵۱۶: زهی روی دل افروزت چراغ منظر دیده 492شمارهٔ ۵۱۷: این منم هر شام چون پروانه جایی سو ...493شمارهٔ ۵۱۸: منمای سوار گردی بعنان تو روانه 494شمارهٔ ۵۱۹: کاکل بتاب رفته ز دام که جسته یی 495شمارهٔ ۵۲۰: گاهی عتاب و گاه ترحم نموده یی 496شمارهٔ ۵۲۱: باز ای فلک نتیجه ی انجم نموده یی 497شمارهٔ ۵۲۲: خلقی بحسن خویش گرفتار دیده یی 498شمارهٔ ۵۲۳: من کیستم شکسته دل هیچکاره یی 499شمارهٔ ۵۲۴: ساقی چه سر گران بمن زار گشته یی 500شمارهٔ ۵۲۵: بچشم من ز دگر روزها فزون شده یی 501شمارهٔ ۵۲۶: صوفی ز کعبه رو بخرابات کرده یی 502شمارهٔ ۵۲۷: ای برده دل از دلبران حسنت زروی دل ...503شمارهٔ ۵۲۸: چند بسینه از هوس داغ جنون نهد کسی 504شمارهٔ ۵۲۹: ای غنچه ی تو در سخن از سر معنوی 505شمارهٔ ۵۳۰: گل شکفت و هر کسی دارد هوای گلشنی 506شمارهٔ ۵۳۱: ای شمع جمالت اثر نور آلهی 507شمارهٔ ۵۳۲: تو گفتی کز سر کوی تو رو گردان شوم ...508شمارهٔ ۵۳۳: تا کی ای غنچه دهن گوش بهر پند کنی 509شمارهٔ ۵۳۴: هر سوی جلوه ای گل خندان چه می کنی 510شمارهٔ ۵۳۵: ای حدیثت شکر ناب چه شیرین سخنی 511شمارهٔ ۵۳۶: دارد نسیم گل دم جانبخش عیسوی 512شمارهٔ ۵۳۷: نه خوی نازکت از غیر دیگرگون شود ر ...513شمارهٔ ۵۳۸: گر بگویم بتو ای مه که چه زیبنده ی ...514شمارهٔ ۵۳۹: شب چون روم ز منزل آن ماه خرگهی 515شمارهٔ ۵۴۰: نکشم سر از وفایت بجفا و ناز و باز ...516شمارهٔ ۵۴۱: دلازین آستان درد دل خود بردنم اول ...517شمارهٔ ۵۴۲: تویی که هیچ گرفتی گل و شراب کسی 518شمارهٔ ۵۴۳: تا نباشد دولتی روی تو چون بیند کس ...519شمارهٔ ۵۴۴: نام دل بردی و جان ناتوانم سوختی 520شمارهٔ ۵۴۵: شب چو شاخ ارغوان یکتا قبا می آمدی 521شمارهٔ ۵۴۶: دوش از طرف گلستان مست و غلتان آمد ...522شمارهٔ ۵۴۷: چنان شد گریه ی من در فراق لاله رخ ...523شمارهٔ ۵۴۸: ای رقیب آندم که بر کف تیغ بیدادش ...524شمارهٔ ۵۴۹: از او قاصد بخشم آمد به من یارست پ ...525شمارهٔ ۵۵۰: بتو حال خود چه گویم که تو خود شنی ...526شمارهٔ ۵۵۱: چه شد کز صحبت یاران چنین رنجیده م ...527شمارهٔ ۵۵۲: یاد داری که دلم را بجفا خون کردی 528شمارهٔ ۵۵۳: بنشین و از میان کمر فتنه را گشای 529شمارهٔ ۵۵۴: سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی د ...530شمارهٔ ۵۵۵: چسان گویم که شب سر خوش کجا ایماه ...531شمارهٔ ۵۵۶: گه گه بجور از عاشی ای شوخ بیزارم ...532شمارهٔ ۵۵۷: ای بکرشمه هر زمان گلبن باغ دیگری 533شمارهٔ ۵۵۸: چه بد گفتم که خونم زین جواب تلخ م ...534شمارهٔ ۵۵۹: می خواه اضطراب برای چه می کنی 535شمارهٔ ۵۶۰: ای صبا منع گرفتاری بلبل می کنی 536شمارهٔ ۵۶۱: از گریه سوختیم و تو آهی نمی کنی 537شمارهٔ ۵۶۲: تا کی نشان خویش بظلمت فرو بری 538شمارهٔ ۵۶۳: هر گه فسانه من مجنون هوس کنی 539شمارهٔ ۵۶۴: دلا بی نقد جان راه سر کویش نپیمای ...540شمارهٔ ۵۶۵: نشستی با شراب و رود تا در خونم اف ...541شمارهٔ ۵۶۶: بس تازه و تری چمن آرای کیستی 542شمارهٔ ۵۶۷: گر آن بودی که بختم نیکخواه خویشتن ...543شمارهٔ ۵۶۸: هر نفس نالد گرفتاری بعشق نوگلی 544شمارهٔ ۵۶۹: ای چشم ترا جانب هر ذره نگاهی 545شمارهٔ ۵۷۰: منم و سر ارادت چو سگان بر آستانی 546شمارهٔ ۵۷۱: سرم در راه آن سرو خرامان خاک بایس ...547شمارهٔ ۵۷۲: بگشای پرده از گل رخسار اندکی 548شمارهٔ ۵۷۳: تو و حسن و کامرنی من و عشق و نامر ...549شمارهٔ ۵۷۴: با غمت سازم که روزی غمگسار من شوی 550شمارهٔ ۵۷۵: مرا در دیده جان آن پری رخسار بایس ...551شمارهٔ ۵۷۶: دلا در عشق جانان خواری و خونخوارگ ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ