تجلی الراح من کاس تصفی الروح فاقبلها

که می بخشد صفای می فروغ خلوت دلها

انلنی جرعة منها ارحنی ساعة عنی

که ماند از ظلمت هستی درون پرده مشکل ها

به جان شو ساکن کعبه بیابان چند پیمایی

چو نبود قرب روحانی چه سود از قطع منزل ها

برآر ای بحر بی پایان ز جود بیکران موجی

که خلقی تشنه لب مردند بر اطراف ساحل ها

مرا نظاره محمل ز سلمی باز می دارد

چه باشد برق استغنا زند آتش به محمل ها

تو سلطان فلک قدری چه باشی با گدا طبعان

تو خورشید جهانتابی چه گردی شمع محفل ها

صفای جام می جامی برد زنگ غم از خاطر

اذا ما تلق من هم فحاولها و ناولها