ابروی خوشت که ماه عید است

انگشت نمای اهل دید است

از روی تو عید عاشقان را

صبحی به مبارکی دمیده ست

هر سال یکی ست عید روزه

ما را همه روزه از تو عید است

شد عید من از رخت خجسته

زین عید خجسته تر که دیده ست

گفتی ز غمت به جان رسانم

عیدی ز توام همین رسیده ست

خیاط زمانه خلعت لطف

بر قامت دلکشت بریده ست

بی وعده وصل مژده عید

بر جامی خسته دل وعیداست