به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سعدی شیرازی

سعدی شیرازیغزل های سعدیغزل ۳۸: چه دل‌ها بردی ای ساقی به ساق فتنه انگیزت

2430عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چه دل‌ها بردی ای ساقی به ساق فتنه‌انگیزت

دریغا بوسه چندی بر زنخدان دلاویزت

خدنگ غمزه از هر سو نهان انداختن تا کی

سپر انداخت عقل از دست ناوک‌های خونریزت

برآمیزی و بگریزی و بنمایی و بربایی

فغان از قهر لطف اندود و زهر شکرآمیزت

لب شیرینت ار شیرین بدیدی در سخن گفتن

بر او شکرانه بودی گر بدادی ملک پرویزت

جهان از فتنه و آشوب یک چندی برآسودی

اگر نه روی شهرآشوب و چشم فتنه‌انگیزت

دگر رغبت کجا ماند کسی را سوی هشیاری

چو بیند دست در آغوش مستان سحرخیزت

دمادم درکش ای سعدی شراب صرف و دم درکش

که با مستان مجلس درنگیرد زهد و پرهیزت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1غزل ۳۷: مپندار از لب شیرین عبارت 2غزل ۳۸: چه دل‌ها بردی ای ساقی به ساق فتنه انگ ...3غزل ۳۹: بی تو حرامست به خلوت نشست 4غزل ۴۰: چنان به موی تو آشفته‌ام به بوی تو مست 5غزل ۴۱: دیر آمدی‌ای نگار سرمست 6غزل ۴۲: نشاید گفتن آن کس را دلی هست 7غزل ۴۳: اگر مراد تو ای دوست بی مرادی ماست 8غزل ۴۴: بوی گل و بانگ مرغ برخاست 9غزل ۴۵: خوش می‌رود این پسر که برخاست 10غزل ۴۶: دیگر نشنیدیم چنین فتنه که برخاست 11غزل ۴۷: سلسله موی دوست حلقه دام بلاست 12غزل ۴۸: صبر کن ای دل که صبر سیرت اهل صفاست 13غزل ۴۹: خرم آن بقعه که آرامگه یار آن جاست 14غزل ۵۰: عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست 15غزل ۵۱: آن نه زلفست و بناگوش که روزست و شب‌ست 16غزل ۵۲: آن ماه دوهفته در نقابست 17غزل ۵۳: دیدار تو حل مشکلاتست 18غزل ۵۴: سرو چمن پیش اعتدال تو پستست 19غزل ۵۵: مجنون عشق را دگر امروز حالتست 20غزل ۵۶: ای کاب زندگانی من در دهان توست 21غزل ۵۷: هر صبحدم نسیم گل از بوستان توست 22غزل ۵۸: اتفاقم به سر کوی کسی افتادست 23غزل ۵۹: این تویی یا سرو بستانی به رفتار آمدست 24غزل ۶۰: شب فراق که داند که تا سحر چندست 25غزل ۶۱: افسوس بر آن دیده که روی تو ندیدست 26غزل ۶۲: ای لعبت خندان لب لعلت که مزیدست 27غزل ۶۳: از هر چه می‌رود سخن دوست خوشترست 28غزل ۶۴: این بوی روح پرور از آن خوی دلبرست 29غزل ۶۵: عیب یاران و دوستان هنرست 30غزل ۶۶: هر کسی را نتوان گفت که صاحب نظرست 31غزل ۶۷: فریاد من از فراق یارست 32غزل ۶۸: چشمت خوشست و بر اثر خواب خوشترست 33غزل ۶۹: عشرت خوشست و بر طرف جوی خوشترست 34غزل ۷۰: ای که از سرو روان قد تو چالاکترست 35غزل ۷۱: دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگست 36غزل ۷۲: پای سرو بوستانی در گلست 37غزل ۷۳: دیده از دیدار خوبان برگرفتن مشکلست 38غزل ۷۴: شراب از دست خوبان سلسبیلست 39غزل ۷۵: کارم چو زلف یار پریشان و درهمست 40غزل ۷۶: یارا بهشت صحبت یاران همدمست 41غزل ۷۷: بر من که صبوحی زده‌ام خرقه حرامست 42غزل ۷۸: امشب به راستی شب ما روز روشنست 43غزل ۷۹: این باد بهار بوستانست 44غزل ۸۰: این خط شریف از آن بنانست 45غزل ۸۱: چه رویست آن که پیش کاروانست 46غزل ۸۲: هزار سختی اگر بر من آید آسانست 47غزل ۸۳: مگر نسیم سحر بوی زلف یار منست 48غزل ۸۴: ز من مپرس که در دست او دلت چونست 49غزل ۸۵: با همه مهر و با منش کینست 50غزل ۸۶: بخت جوان دارد آن که با تو قرینست 51غزل ۸۷: گر کسی سرو شنیدست که رفتست اینست 52غزل ۸۸: با خردمندی و خوبی پارسا و نیک خوست 53غزل ۸۹: بتا هلاک شود دوست در محبت دوست 54غزل ۹۰: سرمست درآمد از درم دوست 55غزل ۹۱: سفر دراز نباشد به پای طالب دوست 56غزل ۹۲: کس به چشم در نمی‌آید که گویم مثل اوست 57غزل ۹۳: یار من آن که لطف خداوند یار اوست 58غزل ۹۴: خورشید زیر سایه زلف چو شام اوست 59غزل ۹۵: آن که دل من چو گوی در خم چوگان اوست 60غزل ۹۶: ز هر چه هست گزیرست و ناگزیر از دوست 61غزل ۹۷: صبحی مبارکست نظر بر جمال دوست 62غزل ۹۸: گفتم مگر به خواب ببینم خیال دوست 63غزل ۹۹: صبح می‌خندد و من گریه کنان از غم دوست 64غزل ۱۰۰: این مطرب از کجاست که برگفت نام دوست 65غزل ۱۰۱: ای پیک پی خجسته که داری نشان دوست 66غزل ۱۰۲: تا دست‌ها کمر نکنی بر میان دوست 67غزل ۱۰۳: ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست 68غزل ۱۰۴: مرا تو غایت مقصودی از جهان ای دوست 69غزل ۱۰۵: آب حیات منست خاک سر کوی دوست 70غزل ۱۰۶: شادی به روزگار گدایان کوی دوست 71غزل ۱۰۷: صبحدم خاکی به صحرا برد باد از کوی دو ...72غزل ۱۰۸: مرا خود با تو چیزی در میان هست 73غزل ۱۰۹: بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست 74غزل ۱۱۰: هر چه در روی تو گویند به زیبایی هست 75غزل ۱۱۱: مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری ه ...76غزل ۱۱۲: زهی رفیق که با چون تو سروبالاییست 77غزل ۱۱۳: مرا از آن چه که بیرون شهر صحراییست 78غزل ۱۱۴: دردیست درد عشق که هیچش طبیب نیست 79غزل ۱۱۵: کیست آن کش سر پیوند تو در خاطر نیست 80غزل ۱۱۶: گر صبر دل از تو هست و گر نیست 81غزل ۱۱۷: ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیس ...82غزل ۱۱۸: جان ندارد هر که جانانیش نیست 83غزل ۱۱۹: هر چه خواهی کن که ما را با تو روی جن ...84غزل ۱۲۰: خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست 85غزل ۱۲۱: با فراقت چند سازم برگ تنهاییم نیست 86غزل ۱۲۲: در من این هست که صبرم ز نکورویان نیس ...87غزل ۱۲۳: در من این هست که صبرم ز نکورویان نیس ...88غزل ۱۲۴: روز وصلم قرار دیدن نیست 89غزل ۱۲۵: کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیس ...90غزل ۱۲۶: نه خود اندر زمین نظیر تو نیست 91غزل ۱۲۷: دل نماندست که گوی خم چوگان تو نیست 92غزل ۱۲۸: چو ترک دلبر من شاهدی به شنگی نیست 93غزل ۱۲۹: خسرو آنست که در صحبت او شیرینیست 94غزل ۱۳۰: دوش دور از رویت ای جان جانم از غم تا ...95غزل ۱۳۱: دوشم آن سنگ دل پریشان داشت 96غزل ۱۳۲: چو ابر زلف تو پیرامن قمر می‌گشت 97غزل ۱۳۳: خیال روی توام دوش در نظر می‌گشت 98غزل ۱۳۴: دلی که دید که پیرامن خطر می‌گشت 99غزل ۱۳۵: آن را که میسر نشود صبر و قناعت 100غزل ۱۳۶: ای دیدنت آسایش و خندیدنت آفت 101غزل ۱۳۷: کیست آن لعبت خندان که پری وار برفت 102غزل ۱۳۸: عشق در دل ماند و یار از دست رفت 103غزل ۱۳۹: دلم از دست غمت دامن صحرا بگرفت 104غزل ۱۴۰: چشمت چو تیغ غمزه خون خوار برگرفت 105غزل ۱۴۱: هر که دلارام دید از دلش آرام رفت 106غزل ۱۴۲: ای کسوت زیبایی بر قامت چالاکت 107غزل ۱۴۳: این که تو داری قیامتست نه قامت 108غزل ۱۴۴: ای که رحمت می‌نیاید بر منت 109غزل ۱۴۵: آفرین خدای بر جانت 110غزل ۱۴۶: ای جان خردمندان گوی خم چوگانت 111غزل ۱۴۷: جان و تنم ای دوست فدای تن و جانت 112غزل ۱۴۸: چو نیست راه برون آمدن ز میدانت 113غزل ۱۴۹: چه لطیفست قبا بر تن چون سرو روانت 114غزل ۱۵۰: خوش می‌روی به تنها تن‌ها فدای جانت 115غزل ۱۵۱: گر جان طلبی فدای جانت 116غزل ۱۵۲: بیا که نوبت صلحست و دوستی و عنایت 117غزل ۱۵۳: سر تسلیم نهادیم به حکم و رایت 118غزل ۱۵۴: جان من جان من فدای تو باد 119غزل ۱۵۵: زان گه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد 120غزل ۱۵۶: فرهاد را چو بر رخ شیرین نظر فتاد 121غزل ۱۵۷: پیش رویت قمر نمی‌تابد 122غزل ۱۵۸: مویت رها مکن که چنین بر هم اوفتد 123غزل ۱۵۹: نه آن شبست که کس در میان ما گنجد 124غزل ۱۶۰: حدیث عشق به طومار در نمی‌گنجد 125غزل ۱۶۱: کس این کند که ز یار و دیار برگردد 126غزل ۱۶۲: طرفه می‌دارند یاران صبر من بر داغ و ...127غزل ۱۶۳: هر که می با تو خورد عربده کرد 128غزل ۱۶۴: دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد 129غزل ۱۶۵: که می‌رود به شفاعت که دوست بازآرد 130غزل ۱۶۶: هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی ...131غزل ۱۶۷: گر از جفای تو روزی دلم بیازارد 132غزل ۱۶۸: کس این کند که دل از یار خویش بردارد 133غزل ۱۶۹: تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد 134غزل ۱۷۰: غلام آن سبک روحم که با من سر گران دا ...135غزل ۱۷۱: مگر نسیم سحر بوی یار من دارد 136غزل ۱۷۲: هر آن ناظر که منظوری ندارد 137غزل ۱۷۳: آن که بر نسترن از غالیه خالی دارد 138غزل ۱۷۴: آن شکرخنده که پرنوش دهانی دارد 139غزل ۱۷۵: بازت ندانم از سر پیمان ما که برد 140غزل ۱۷۶: آن کیست کاندر رفتنش صبر از دل ما می‌ ...141غزل ۱۷۷: هر گه که بر من آن بت عیار بگذرد 142غزل ۱۷۸: کیست آن فتنه که با تیر و کمان می‌گذر ...143غزل ۱۷۹: کیست آن ماه منور که چنین می‌گذرد 144غزل ۱۸۰: انصاف نبود آن رخ دلبند نهان کرد 145غزل ۱۸۱: باد آمد و بوی عنبر آورد 146غزل ۱۸۲: زنده شود هر که پیش دوست بمیرد 147غزل ۱۸۳: کدام چاره سگالم که با تو درگیرد 148 غزل ۱۸۴: دلم دل از هوس یار بر نمی‌گیرد 149غزل ۱۸۵: کسی به عیب من از خویشتن نپردازد 150غزل ۱۸۶: بگذشت و باز آتش در خرمن سکون زد 151غزل ۱۸۷: هشیار کسی باید کز عشق بپرهیزد 152غزل ۱۸۸: به حدیث درنیایی که لبت شکر نریزد 153غزل ۱۸۹: آه اگر دست دل من به تمنا نرسد 154غزل ۱۹۰: از این تعلق بیهوده تا به من چه رسد 155غزل ۱۹۱: کی برست این گل خندان و چنین زیبا شد 156غزل ۱۹۲: گر آن مراد شبی در کنار ما باشد 157غزل ۱۹۳: شورش بلبلان سحر باشد 158غزل ۱۹۴: شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد 159غزل ۱۹۵: از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد 160غزل ۱۹۶: سر جانان ندارد هر که او را خوف جان ب ...161غزل ۱۹۷: نظر خدای بینان طلب هوا نباشد 162غزل ۱۹۸: با کاروان مصری چندین شکر نباشد 163غزل ۱۹۹: تا حال منت خبر نباشد 164غزل ۲۰۰: چه کسی که هیچ کس را به تو بر نظر نبا ...165غزل ۲۰۱: آن به که نظر باشد و گفتار نباشد 166غزل ۲۰۲: جنگ از طرف دوست دل آزار نباشد 167غزل ۲۰۳: تو را نادیدن ما غم نباشد 168غزل ۲۰۴: گر گویمت که سروی سرو این چنین نباشد 169غزل ۲۰۵: اگر سروی به بالای تو باشد 170غزل ۲۰۶: در پای تو افتادن شایسته دمی باشد 171غزل ۲۰۷: تو را خود یک زمان با ما سر صحرا نمی‌ ...172غزل ۲۰۸: مرا به عاقبت این شوخ سیمتن بکشد 173غزل ۲۰۹: تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد 174غزل ۲۱۰: خواب خوش من ای پسر دستخوش خیال شد 175غزل ۲۱۱: امروز در فراق تو دیگر به شام شد 176غزل ۲۱۲: هر که شیرینی فروشد مشتری بر وی بجوشد 177غزل ۲۱۳: دوش بی روی تو آتش به سرم بر می‌شد 178غزل ۲۱۴: سرمست ز کاشانه به گلزار برآمد 179غزل ۲۱۵: ساعتی کز درم آن سرو روان بازآمد 180غزل ۲۱۶: روز برآمد بلند ای پسر هوشمند 181غزل ۲۱۷: آن را که غمی چون غم من نیست چه داند 182غزل ۲۱۸: آن سرو که گویند به بالای تو ماند 183غزل ۲۱۹: کسی که روی تو دیدست حال من داند 184غزل ۲۲۰: دلم خیال تو را ره نمای می‌داند 185غزل ۲۲۱: مجلس ما دگر امروز به بستان ماند 186غزل ۲۲۲: حسن تو دایم بدین قرار نماند 187غزل ۲۲۳: عیب جویانم حکایت پیش جانان گفته‌اند 188غزل ۲۲۴: گلبنان پیرایه بر خود کرده‌اند 189غزل ۲۲۵: اینان مگر ز رحمت محض آفریده‌اند 190غزل ۲۲۶: درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند 191غزل ۲۲۷: آخر ای سنگ دل سیم زنخدان تا چند 192غزل ۲۲۸: کاروان می‌رود و بار سفر می‌بندند 193غزل ۲۲۹: پیش رویت دگران صورت بر دیوارند 194غزل ۲۳۰: شاید این طلعت میمون که به فالش دارند 195غزل ۲۳۱: تو آن نه‌ای که دل از صحبت تو برگیرند 196غزل ۲۳۲: دو چشم مست تو کز خواب صبح برخیزند 197غزل ۲۳۳: روندگان مقیم از بلا نپرهیزند 198غزل ۲۳۴: آفتاب از کوه سر بر می‌زند 199غزل ۲۳۵: بلبلی بی‌دل نوایی می‌زند 200غزل ۲۳۶: توانگران که به جنب سرای درویشند 201غزل ۲۳۷: یار باید که هر چه یار کند 202غزل ۲۳۸: بخرام بالله تا صبا بیخ صنوبر برکند 203غزل ۲۳۹: کسی که روی تو بیند نگه به کس نکند 204غزل ۲۴۰: چه کند بنده که بر جور تحمل نکند 205غزل ۲۴۱: میل بین کان سروبالا می‌کند 206غزل ۲۴۲: سرو بلند بین که چه رفتار می‌کند 207غزل ۲۴۳: زلف او بر رخ چو جولان می‌کند 208غزل ۲۴۴: یار با ما بی‌وفایی می‌کند 209غزل ۲۴۵: هر که بی او زندگانی می‌کند 210غزل ۲۴۶: دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند 211غزل ۲۴۷: با دوست باش گر همه آفاق دشمنند 212غزل ۲۴۸: شوخی مکن ای یار که صاحب نظرانند 213غزل ۲۴۹: این جا شکری هست که چندین مگسانند 214غزل ۲۵۰: خوبرویان جفاپیشه وفا نیز کنند 215غزل ۲۵۱: اگر تو برشکنی دوستان سلام کنند 216غزل ۲۵۲: نشاید که خوبان به صحرا روند 217غزل ۲۵۳: به بوی آن که شبی در حرم بیاسایند 218غزل ۲۵۴: اخترانی که به شب در نظر ما آیند 219غزل ۲۵۵: تو را سماع نباشد که سوز عشق نبود 220غزل ۲۵۶: نفسی وقت بهارم هوس صحرا بود 221غزل ۲۵۷: از دست دوست هر چه ستانی شکر بود 222غزل ۲۵۸: مرا راحت از زندگی دوش بود 223غزل ۲۵۹: ناچار هر که صاحب روی نکو بود 224غزل ۲۶۰: من چه در پای تو ریزم که خورای تو بود 225غزل ۲۶۱: یا رب شب دوشین چه مبارک سحری بود 226غزل ۲۶۲: عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود 227غزل ۲۶۳: گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود 228غزل ۲۶۴: هر که مجموع نباشد به تماشا نرود 229غزل ۲۶۵: هر که را باغچه‌ای هست به بستان نرود 230غزل ۲۶۶: در من این عیب قدیمست و به در می‌نرود 231غزل ۲۶۷: سروبالایی به صحرا می‌رود 232غزل ۲۶۸: ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود 233غزل ۲۶۹: آن که مرا آرزوست دیر میسر شود 234غزل ۲۷۰: هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود 235غزل ۲۷۱: بخت این کند که رای تو با ما یکی شود 236غزل ۲۷۲: آن که نقشی دیگرش جایی مصور می‌شود 237غزل ۲۷۳: هفته‌ای می‌رود از عمر و به ده روز کش ...238غزل ۲۷۴: چه سروست آن که بالا می‌نماید 239غزل ۲۷۵: نگفتم روزه بسیاری نپاید 240غزل ۲۷۶: به حسن دلبر من هیچ در نمی‌باید 241غزل ۲۷۷: بخت بازآید از آن در که یکی چون درآید 242غزل ۲۷۸: سروی چو تو می‌باید تا باغ بیاراید 243غزل ۲۷۹: فراق را دلی از سنگ سختتر باید 244غزل ۲۸۰: مرو به خواب که خوابت ز چشم برباید 245غزل ۲۸۱: امیدوار چنانم که کار بسته برآید 246غزل ۲۸۲: مرا چو آرزوی روی آن نگار آید 247غزل ۲۸۳: سرمست اگر درآیی عالم به هم برآید 248غزل ۲۸۴: به کوی لاله رخان هر که عشقباز آید 249غزل ۲۸۵: کاروانی شکر از مصر به شیراز آید 250غزل ۲۸۶: اگر آن عهدشکن با سر میثاق آید 251غزل ۲۸۷: نه چندان آرزومندم که وصفش در بیان آی ...252غزل ۲۸۸: که برگذشت که بوی عبیر می‌آید 253غزل ۲۸۹: آن نه عشقست که از دل به دهان می‌آید 254غزل ۲۹۰: تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید 255غزل ۲۹۱: آنک از جنت فردوس یکی می‌آید 256غزل ۲۹۲: شیرین دهان آن بت عیار بنگرید 257غزل ۲۹۳: آفتابست آن پری رخ یا ملایک یا بشر 258غزل ۲۹۴: آمد گه آن که بوی گلزار 259غزل ۲۹۵: خفتن عاشق یکیست بر سر دیبا و خار 260غزل ۲۹۶: دولت جان پرورست صحبت آموزگار 261غزل ۲۹۷: زنده کدامست بر هوشیار 262غزل ۲۹۸: شرطست جفا کشیدن از یار 263غزل ۲۹۹: ای صبر پای دار که پیمان شکست یار 264غزل ۳۰۰: یار آن بود که صبر کند بر جفای یار 265غزل ۳۰۱: هر شب اندیشه دیگر کنم و رای دگر 266غزل ۳۰۲: به فلک می‌رسد از روی چو خورشید تو نو ...267غزل ۳۰۳: پروانه نمی‌شکیبد از دور 268غزل ۳۰۴: آن کیست که می‌رود به نخجیر 269غزل ۳۰۵: از همه باشد به حقیقت گزیر 270غزل ۳۰۶: ای پسر دلربا وی قمر دلپذیر 271غزل ۳۰۷: دل برگرفتی از برم ای دوست دست گیر 272غزل ۳۰۸: فتنه‌ام بر زلف و بالای تو ای بدر منی ...273غزل ۳۰۹: ما در این شهر غریبیم و در این ملک فق ...274غزل ۳۱۰: ای به خلق از جهانیان ممتاز 275غزل ۳۱۱: متقلب درون جامه ناز 276غزل ۳۱۲: بزرگ دولت آن کز درش تو آیی باز 277غزل ۳۱۳: برآمد باد صبح و بوی نوروز 278غزل ۳۱۴: مبارکتر شب و خرمترین روز 279غزل ۳۱۵: پیوند روح می‌کند این باد مشک بیز 280غزل ۳۱۶: ساقی سیمتن چه خسبی خیز 281غزل ۳۱۷: بوی بهار آمد بنال ای بلبل شیرین نفس 282غزل ۳۱۸: امشب مگر به وقت نمی‌خواند این خروس 283غزل ۳۱۹: هر که بی دوست می‌برد خوابش 284غزل ۳۲۰: یاری به دست کن که به امید راحتش 285غزل ۳۲۱: آن که هلاک من همی‌خواهد و من سلامتش 286غزل ۳۲۲: خجلست سرو بستان بر قامت بلندش 287غزل ۳۲۳: هر که نازک بود تن یارش 288غزل ۳۲۴: هر که نامهربان بود یارش 289غزل ۳۲۵: کس ندیدست به شیرینی و لطف و نازش 290غزل ۳۲۶: دست به جان نمی‌رسد تا به تو برفشانمش 291غزل ۳۲۷: چون برآمد ماه روی از مطلع پیراهنش 292غزل ۳۲۸: رها نمی‌کند ایام در کنار منش 293غزل ۳۲۹: خوشست درد که باشد امید درمانش 294غزل ۳۳۰: زینهار از دهان خندانش 295غزل ۳۳۱: هر که هست التفات بر جانش 296غزل ۳۳۲: هر که سودای تو دارد چه غم از هر که ج ...297غزل ۳۳۳: خطا کردی به قول دشمنان گوش 298غزل ۳۳۴: قیامت باشد آن قامت در آغوش 299غزل ۳۳۵: یکی را دست حسرت بر بناگوش 300غزل ۳۳۶: رفتی و نمی‌شوی فراموش 301غزل ۳۳۷: گر یکی از عشق برآرد خروش 302غزل ۳۳۸: دلی که دید که غایب شدست از این درویش 303غزل ۳۳۹: گردن افراشته‌ام بر فلک از طالع خویش 304غزل ۳۴۰: هر کسی را هوسی در سر و کاری در پیش 305غزل ۳۴۱: گرم قبول کنی ور برانی از بر خویش 306غزل ۳۴۲: یار بیگانه نگیرد هر که دارد یار خویش 307غزل ۳۴۳: نخواند بر گل رویت چه جای بلبل باغ 308غزل ۳۴۴: ساقی بده آن شراب گلرنگ 309غزل ۳۴۵: گرم بازآمدی محبوب سیم اندام سنگین دل 310غزل ۳۴۶: مرا رسد که برآرم هزار ناله چو بلبل 311غزل ۳۴۷: جزای آن که نگفتیم شکر روز وصال 312غزل ۳۴۸: چشم خدا بر تو ای بدیع شمایل 313غزل ۳۴۹: بی‌دل گمان مبر که نصیحت کند قبول 314غزل ۳۵۰: من ایستاده‌ام اینک به خدمتت مشغول 315غزل ۳۵۱: نشسته بودم و خاطر به خویشتن مشغول 316غزل ۳۵۲: جانان هزاران آفرین بر جانت از سر تا ...317غزل ۳۵۳: رفیق مهربان و یار همدم 318غزل ۳۵۴: وقت‌ها یک دم برآسودی تنم 319غزل ۳۵۵: انتبه قبل السحر یا ذالمنام 320غزل ۳۵۶: چو بلبل سحری برگرفت نوبت بام 321غزل ۳۵۷: حکایت از لب شیرین دهان سیم اندام 322غزل ۳۵۸: زهی سعادت من کم تو آمدی به سلام 323غزل ۳۵۹: ساقیا می ده که مرغ صبح بام 324غزل ۳۶۰: شمع بخواهد نشست بازنشین ای غلام 325غزل ۳۶۱: ماه چنین کس ندید خوش سخن و کش خرام 326غزل ۳۶۲: مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام 327غزل ۳۶۳: روزگاریست که سودازده روی توام 328غزل ۳۶۴: من اندر خود نمی‌یابم که روی از دوست ...329غزل ۳۶۵: به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم 330غزل ۳۶۶: گو خلق بدانند که من عاشق و مستم 331غزل ۳۶۷: من خود ای ساقی از این شوق که دارم مس ...332غزل ۳۶۸: دل پیش تو و دیده به جای دگرستم 333غزل ۳۶۹: چو تو آمدی مرا بس که حدیث خویش گفتم 334غزل ۳۷۰: من همان روز که آن خال بدیدم گفتم 335غزل ۳۷۱: من از آن روز که دربند توام آزادم 336غزل ۳۷۲: عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم 337غزل ۳۷۳: هزار عهد کردم که گرد عشق نگردم 338غزل ۳۷۴: از در درآمدی و من از خود به درشدم 339غزل ۳۷۵: چنان در قید مهرت پای بندم 340غزل ۳۷۶: خرامان از درم بازآ کت از جان آرزومند ...341غزل ۳۷۷: شکست عهد مودت نگار دلبندم 342غزل ۳۷۸: من با تو نه مرد پنجه بودم 343غزل ۳۷۹: آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم 344غزل ۳۸۰: عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم 345غزل ۳۸۱: دو هفته می‌گذرد کان مه دوهفته ندیدم 346غزل ۳۸۲: من چون تو به دلبری ندیدم 347غزل ۳۸۳: می‌روم وز سر حسرت به قفا می‌نگرم 348غزل ۳۸۴: نرفت تا تو برفتی خیالت از نظرم 349غزل ۳۸۵: یک امشبی که در آغوش شاهد شکرم 350غزل ۳۸۶: شب دراز به امید صبح بیدارم 351غزل ۳۸۷: من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم 352غزل ۳۸۸: منم این بی تو که پروای تماشا دارم 353غزل ۳۸۹: باز از شراب دوشین در سر خمار دارم 354غزل ۳۹۰: نه دسترسی به یار دارم 355غزل ۳۹۱: من اگر نظر حرامست بسی گناه دارم 356غزل ۳۹۲: من دوست می‌دارم جفا کز دست جانان می‌ ...357غزل ۳۹۳: گر به رخسار چو ماهت صنما می‌نگرم 358غزل ۳۹۴: به خدا اگر بمیرم که دل از تو برنگیرم 359غزل ۳۹۵: گر من ز محبتت بمیرم 360غزل ۳۹۶: من این طمع نکنم کز تو کام برگیرم 361غزل ۳۹۷: از تو با مصلحت خویش نمی‌پردازم 362غزل ۳۹۸: نظر از مدعیان بر تو نمی‌اندازم 363غزل ۳۹۹: خنک آن روز که در پای تو جان اندازم 364غزل ۴۰۰: وه که در عشق چنان می‌سوزم 365غزل ۴۰۱: یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم 366غزل ۴۰۲: من بی‌مایه که باشم که خریدار تو باشم 367غزل ۴۰۳: در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم 368غزل ۴۰۴: غم زمانه خورم یا فراق یار کشم 369غزل ۴۰۵: هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم 370غزل ۴۰۶: بار فراق دوستان بس که نشست بر دلم 371غزل ۴۰۷: تا تو به خاطر منی کس نگذشت بر دلم 372غزل ۴۰۸: امروز مبارکست فالم 373غزل ۴۰۹: تا خبر دارم از او بی‌خبر از خویشتنم 374غزل ۴۱۰: چشم که بر تو می‌کنم چشم حسود می‌کنم 375غزل ۴۱۱: گر تیغ برکشد که محبان همی‌زنم 376غزل ۴۱۲: آن دوست که من دارم وان یار که من دان ...377غزل ۴۱۳: آن نه رویست که من وصف جمالش دانم 378غزل ۴۱۴: اگر دستم رسد روزی که انصاف از تو بست ...379غزل ۴۱۵: ای مرهم ریش و مونس جانم 380غزل ۴۱۶: بس که در منظر تو حیرانم 381غزل ۴۱۷: سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم 382غزل ۴۱۸: گر دست دهد هزار جانم 383غزل ۴۱۹: مرا تا نقره باشد می‌فشانم 384غزل ۴۲۰: ما همه چشمیم و تو نور ای صنم 385غزل ۴۲۱: چون من به نفس خویشتن این کار می‌کنم 386غزل ۴۲۲: آن کس که از او صبر محالست و سکونم 387غزل ۴۲۳: ز دستم بر نمی‌خیزد که یک دم بی تو بن ...388غزل ۴۲۴: من از تو صبر ندارم که بی تو بنشینم 389غزل ۴۲۵: منم یا رب در این دولت که روی یار می‌ ...390غزل ۴۲۶: دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی‌بی ...391غزل ۴۲۷: من از این جا به ملامت نروم 392غزل ۴۲۸: نه از چینم حکایت کن نه از روم 393غزل ۴۲۹: تو مپندار کز این در به ملامت بروم 394غزل ۴۳۰: به تو مشغول و با تو همراهم 395غزل ۴۳۱: امشب آن نیست که در خواب رود چشم ندیم 396غزل ۴۳۲: ما دگر کس نگرفتیم به جای تو ندیم 397غزل ۴۳۳: ما به روی دوستان از بوستان آسوده‌ایم 398غزل ۴۳۴: ما در خلوت به روی خلق ببستیم 399غزل ۴۳۵: ای سروبالای سهی کز صورت حال آگهی 400غزل ۴۳۶: عمرها در پی مقصود به جان گردیدیم 401غزل ۴۳۷: بگذار تا مقابل روی تو بگذریم 402غزل ۴۳۸: ما دل دوستان به جان بخریم 403غزل ۴۳۹: ما گدایان خیل سلطانیم 404غزل ۴۴۰: کاش کان دلبر عیار که من کشته اویم 405غزل ۴۴۱: عهد کردیم که بی دوست به صحرا نرویم 406غزل ۴۴۲: گر غصه روزگار گویم 407غزل ۴۴۳: بکن چندان که خواهی جور بر من 408غزل ۴۴۴: یا رب آن رویست یا برگ سمن 409غزل ۴۴۵: در وصف نیاید که چه شیرین دهنست آن 410غزل ۴۴۶: ای کودک خوبروی حیران 411غزل ۴۴۷: برخیز که می‌رود زمستان 412غزل ۴۴۸: خوشا و خرما وقت حبیبان 413غزل ۴۴۹: چه خوشست بوی عشق از نفس نیازمندان 414غزل ۴۵۰: بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران 415غزل ۴۵۱: دو چشم مست میگونت ببرد آرام هشیاران 416غزل ۴۵۲: فراق دوستانش باد و یاران 417غزل ۴۵۳: سخت به ذوق می‌دهد باد ز بوستان نشان 418غزل ۴۵۴: دیگر به کجا می‌رود این سرو خرامان 419غزل ۴۵۵: خفته خبر ندارد سر بر کنار جانان 420غزل ۴۵۶: ما نتوانیم و عشق پنجه درانداختن 421غزل ۴۵۷: چند بشاید به صبر دیده فرودوختن 422غزل ۴۵۸: گر متصور شدی با تو درآمیختن 423غزل ۴۵۹: نبایستی هم اول مهر بستن 424غزل ۴۶۰: خلاف دوستی کردن به ترک دوستان گفتن 425غزل ۴۶۱: سهل باشد به ترک جان گفتن 426غزل ۴۶۲: طوطی نگوید از تو دلاویزتر سخن 427غزل ۴۶۳: چه خوش بود دو دلارام دست در گردن 428غزل ۴۶۴: دست با سرو روان چون نرسد در گردن 429غزل ۴۶۵: میان باغ حرامست بی تو گردیدن 430غزل ۴۶۶: تا کی ای جان اثر وصل تو نتوان دیدن 431غزل ۴۶۷: آخر نگهی به سوی ما کن 432غزل ۴۶۸: چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مکن 433غزل ۴۶۹: گواهی امینست بر درد من 434غزل ۴۷۰: ای روی تو راحت دل من 435غزل ۴۷۱: وه که جدا نمی‌شود نقش تو از خیال من 436غزل ۴۷۲: ای به دیدار تو روشن چشم عالم بین من 437غزل ۴۷۳: دی به چمن برگذشت سرو سخنگوی من 438غزل ۴۷۴: نشان بخت بلندست و طالع میمون 439غزل ۴۷۵: بهست آن یا زنخ یا سیب سیمین 440غزل ۴۷۶: صبحم از مشرق برآمد باد نوروز از یمین 441غزل ۴۷۷: چه روی و موی و بناگوش و خط و خالست ا ...442غزل ۴۷۸: ای چشم تو دلفریب و جادو 443غزل ۴۷۹: من از دست کمانداران ابرو 444غزل ۴۸۰: گفتم به عقل پای برآرم ز بند او 445غزل ۴۸۱: صید بیابان عشق چون بخورد تیر او 446غزل ۴۸۲: هر که به خویشتن رود ره نبرد به سوی ا ...447غزل ۴۸۳: راستی گویم به سروی ماند این بالای تو 448غزل ۴۸۴: بیا که در غم عشقت مشوشم بی تو 449غزل ۴۸۵: ای طراوت برده از فردوس اعلا روی تو 450غزل ۴۸۶: آن سرو ناز بین که چه خوش می‌رود به ر ...451غزل ۴۸۷: پنجه با ساعد سیمین که نیندازی به 452غزل ۴۸۸: ای که شمشیر جفا بر سر ما آخته‌ای 453غزل ۴۸۹: ای رخ چون آینه افروخته 454غزل ۴۹۰: ای که ز دیده غایبی در دل ما نشسته‌ای 455غزل ۴۹۱: حناست آن که ناخن دلبند رشته‌ای 456غزل ۴۹۲: ای باغ حسن چون تو نهالی نیافته 457غزل ۴۹۳: سرمست بتی لطیف ساده 458غزل ۴۹۴: ای یار جفاکرده پیوندبریده 459غزل ۴۹۵: می‌برزند ز مشرق شمع فلک زبانه 460غزل ۴۹۶: ای صورتت ز گوهر معنی خزینه‌ای 461غزل ۴۹۷: خلاف سرو را روزی خرامان سوی بستان آی 462غزل ۴۹۸: قیمت گل برود چون تو به گلزار آیی 463غزل ۴۹۹: خرم آن روز که چون گل به چمن بازآیی 464غزل ۵۰۰: تا کیم انتظار فرمایی 465غزل ۵۰۱: تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زی ...466غزل ۵۰۲: تو با این لطف طبع و دلربایی 467غزل ۵۰۳: تو پری زاده ندانم ز کجا می‌آیی 468غزل ۵۰۴: چه رویست آن که دیدارش ببرد از من شکی ...469غزل ۵۰۵: خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی 470غزل ۵۰۶: دریچه‌ای ز بهشتش به روی بگشایی 471غزل ۵۰۷: گرم راحت رسانی ور گزایی 472غزل ۵۰۸: مشتاق توام با همه جوری و جفایی 473غزل ۵۰۹: من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفا ...474غزل ۵۱۰: نه من تنها گرفتارم به دام زلف زیبایی 475غزل ۵۱۱: هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی 476غزل ۵۱۲: همه چشمیم تا برون آیی 477غزل ۵۱۳: ای ولوله عشق تو بر هر سر کویی 478غزل ۵۱۴: ای خسته دلم در خم چوگان تو گویی 479غزل ۵۱۵: چه جرم رفت که با ما سخن نمی‌گویی 480غزل ۵۱۶: کدام کس به تو ماند که گویمت که چنویی 481غزل ۵۱۷: ای حسن خط از دفتر اخلاق تو بابی 482غزل ۵۱۸: تو خون خلق بریزی و روی درتابی 483غزل ۵۱۹: سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی 484غزل ۵۲۰: که دست تشنه می‌گیرد به آبی 485غزل ۵۲۱: سل المصانع رکبا تهیم فی الفلوات 486غزل ۵۲۲: تو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی 487غزل ۵۲۳: همه عمر برندارم سر از این خمار مستی 488غزل ۵۲۴: یارا قدحی پر کن از آن داروی مستی 489غزل ۵۲۵: اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی 490غزل ۵۲۶: تعالی الله چه رویست آن که گویی آفتاب ...491غزل ۵۲۷: ای باد که بر خاک در دوست گذشتی 492غزل ۵۲۸: یاد می‌داری که با من جنگ در سر داشتی 493غزل ۵۲۹: سست پیمانا به یک ره دل ز ما برداشتی 494غزل ۵۳۰: ندیدمت که بکردی وفا بدان چه بگفتی 495غزل ۵۳۱: ای از بهشت جزوی و از رحمت آیتی 496غزل ۵۳۲: چون خراباتی نباشد زاهدی 497غزل ۵۳۳: ای باد بامدادی خوش می‌روی به شادی 498غزل ۵۳۴: دیدی که وفا به جا نیاوردی 499غزل ۵۳۵: مپرس از من که هیچم یاد کردی 500غزل ۵۳۶: مکن سرگشته آن دل را که دست آموز غم ک ...501غزل ۵۳۷: چه باز در دلت آمد که مهر برکندی 502غزل ۵۳۸: گفتم آهن دلی کنم چندی 503غزل ۵۳۹: نگارا وقت آن آمد که دل با مهر پیوندی 504غزل ۵۴۰: خلاف شرط محبت چه مصلحت دیدی 505غزل ۵۴۱: مگر دگر سخن دشمنان نیوشیدی 506غزل ۵۴۲: آخر نگاهی بازکن وقتی که بر ما بگذری 507غزل ۵۴۳: ای برق اگر به گوشه آن بام بگذری 508غزل ۵۴۴: ای که بر دوستان همی‌گذری 509غزل ۵۴۵: بخت آیینه ندارم که در او می‌نگری 510غزل ۵۴۶: جور بر من می‌پسندد دلبری 511غزل ۵۴۷: خانه صاحب نظران می‌بری 512غزل ۵۴۸: دانی چه گفت مرا آن بلبل سحری 513غزل ۵۴۹: دانمت آستین چرا پیش جمال می‌بری 514غزل ۵۵۰: دیدم امروز بر زمین قمری 515غزل ۵۵۱: رفتی و همچنان به خیال من اندری 516غزل ۵۵۲: روی گشاده ای صنم طاقت خلق می‌بری 517غزل ۵۵۳: سرو بستانی تو یا مه یا پری 518غزل ۵۵۴: کس درنیامدست بدین خوبی از دری 519غزل ۵۵۵: گر برود به هر قدم در ره دیدنت سری 520غزل ۵۵۶: گر کنم در سر وفات سری 521غزل ۵۵۷: هرگز این صورت کند صورتگری 522غزل ۵۵۸: هر نوبتم که در نظر ای ماه بگذری 523غزل ۵۵۹: چونست حال بستان ای باد نوبهاری 524غزل ۵۶۰: خبر از عیش ندارد که ندارد یاری 525غزل ۵۶۱: خوش بود یاری و یاری بر کنار سبزه زار ...526غزل ۵۶۲: دو چشم مست تو برداشت رسم هشیاری 527غزل ۵۶۳: عمری به بوی یاری کردیم انتظاری 528غزل ۵۶۴: مرا دلیست گرفتار عشق دلداری 529غزل ۵۶۵: من از تو روی نپیچم گرم بیازاری 530غزل ۵۶۶: نه تو گفتی که به جای آرم و گفتم که ن ...531غزل ۵۶۷: اگر به تحفه جانان هزار جان آری 532غزل ۵۶۸: کس از این نمک ندارد که تو ای غلام دا ...533غزل ۵۶۹: حدیث یا شکرست آن که در دهان داری 534غزل ۵۷۰: هرگز نبود سرو به بالا که تو داری 535غزل ۵۷۱: تو اگر به حسن دعوی بکنی گواه داری 536غزل ۵۷۲: این چه رفتارست کارامیدن از من می‌بری 537غزل ۵۷۳: تو در کمند نیفتاده‌ای و معذوری 538غزل ۵۷۴: ما بی تو به دل برنزدیم آب صبوری 539غزل ۵۷۵: هر سلطنت که خواهی می‌کن که دلپذیری 540غزل ۵۷۶: اگر گلاله مشکین ز رخ براندازی 541غزل ۵۷۷: امیدوارم اگر صد رهم بیندازی 542غزل ۵۷۸: تو خود به صحبت امثال ما نپردازی 543غزل ۵۷۹: تا کی ای آتش سودا به سرم برخیزی 544غزل ۵۸۰: گر درون سوخته‌ای با تو برآرد نفسی 545غزل ۵۸۱: همی‌زنم نفس سرد بر امید کسی 546غزل ۵۸۲: یار گرفته‌ام بسی چون تو ندیده‌ام کسی 547غزل ۵۸۳: ما سپر انداختیم گر تو کمان می‌کشی 548غزل ۵۸۴: هرگز آن دل بنمیرد که تو جانش باشی 549غزل ۵۸۵: اگر تو پرده بر این زلف و رخ نمی‌پوشی 550غزل ۵۸۶: به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان ب ...551غزل ۵۸۷: به قلم راست نیاید صفت مشتاقی 552غزل ۵۸۸: عمرم به آخر آمد عشقم هنوز باقی 553غزل ۵۸۹: دل دیوانگیم هست و سر ناباکی 554غزل ۵۹۰: عشق جانان در جهان هرگز نبودی کاشکی 555غزل ۵۹۱: سخت زیبا می‌روی یک بارگی 556غزل ۵۹۲: روی بپوش ای قمر خانگی 557غزل ۵۹۳: بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی 558غزل ۵۹۴: ترحم ذلتی یا ذا المعالی 559غزل ۵۹۵: هرگز حسد نبردم بر منصبی و مالی 560غزل ۵۹۶: مرا تو جان عزیزی و یار محترمی 561غزل ۵۹۷: بسیار سفر باید تا پخته شود خامی 562غزل ۵۹۸: تو کدامی و چه نامی که چنین خوب خرامی 563غزل ۵۹۹: چون تنگ نباشد دل مسکین حمامی 564غزل ۶۰۰: صاحب نظر نباشد دربند نیک نامی 565غزل ۶۰۱: ای دریغا گر شبی در بر خرابت دیدمی 566غزل ۶۰۲: آسوده خاطرم که تو در خاطر منی 567غزل ۶۰۳: اگر تو میل محبت کنی و گر نکنی 568غزل ۶۰۴: زنده بی دوست خفته در وطنی 569غزل ۶۰۵: سروقدی میان انجمنی 570غزل ۶۰۶: کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی 571غزل ۶۰۷: من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی 572غزل ۶۰۸: ای سرو حدیقه معانی 573غزل ۶۰۹: بر آنم گر تو بازآیی که در پایت کنم ج ...574غزل ۶۱۰: بنده‌ام گر به لطف می‌خوانی 575غزل ۶۱۱: بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستا ...576غزل ۶۱۲: جمعی که تو در میان ایشانی 577غزل ۶۱۳: ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی 578غزل ۶۱۴: کبر یک سو نه اگر شاهد درویشانی 579غزل ۶۱۵: ندانمت به حقیقت که در جهان به که مان ...580غزل ۶۱۶: نگویم آب و گلست آن وجود روحانی 581غزل ۶۱۷: نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانی 582غزل ۶۱۸: همه کس را تن و اندام و جمالست و جوان ...583غزل ۶۱۹: چرا به سرکشی از من عنان بگردانی 584غزل ۶۲۰: فرخ صباح آن که تو بر وی نظر کنی 585غزل ۶۲۱: سرو ایستاده به چو تو رفتار می‌کنی 586غزل ۶۲۲: چشم رضا و مرحمت بر همه باز می‌کنی 587غزل ۶۲۳: دیدار می‌نمایی و پرهیز می‌کنی 588غزل ۶۲۴: روزی به زنخدانت گفتم به سیمینی 589غزل ۶۲۵: شبست و شاهد و شمع و شراب و شیرینی 590غزل ۶۲۶: امروز چنانی ای پری روی 591غزل ۶۲۷: خواهم اندر پایش افتادن چو گوی 592غزل ۶۲۸: تا کی روم از عشق تو شوریده به هر سوی 593غزل ۶۲۹: گلست آن یاسمن یا ماه یا روی 594غزل ۶۳۰: مرحبا ای نسیم عنبربوی 595غزل ۶۳۱: وقت آن آمد که خوش باشد کنار سبزه جوی 596غزل ۶۳۲: سرو سیمینا به صحرا می‌روی 597غزل ۶۳۳: ای باد صبحدم خبر دلستان بگوی 598غزل ۶۳۴: ای که به حسن قامتت سرو ندیده‌ام سهی 599غزل ۶۳۵: اگرم حیات بخشی و گرم هلاک خواهی 600غزل ۶۳۶: نشنیده‌ام که ماهی بر سر نهد کلاهی 601غزل ۶۳۷: ندانم از من خسته جگر چه می‌خواهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ