به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قاسم انوار

قاسم انوارغزل هاشمارهٔ ۱۲۹: مرا چون عاشقی دارالامانست

780عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مرا چون عاشقی دارالامانست
دلم با دوست سر بر آستانت
ز «سبحان الذی اسری » بمقصود
همه ره کاروان در کاروانست
همه گم کرده اند این راه، اما
چو وابینی همه با همگنانست
چو می داند بجانش دوست دارم
ازین هم نیز با ما سرگرانست
مگر، ای ساربان، محمل روان شد؟
جرسها را فغان اندر فغانست
کلید گنج معنی را بدست آر
وگرنه گنج عرفان جاودانست
دلت از یاد حق چیزی ندانست
همه میل دلت با چینه دانست
اگر رومی رومی در حقیقت
چرا میل دلت با زنگیانست؟
نیارامد دل قاسم بجز دوست
درین احوال سری درمیانست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۸: مرا پیوند او پیوند جانست 2شمارهٔ ۱۲۹: مرا چون عاشقی دارالامانست 3شمارهٔ ۱۳۰: مرا نور یقین همراه جانست 4شمارهٔ ۱۳۱: مرا هوای تو اندر میانه جانست 5شمارهٔ ۱۳۲: همه صحرا گلست و ارغوانست 6شمارهٔ ۱۳۳: دلم از شوق تو خونست و ندانم چونست 7شمارهٔ ۱۳۴: شریعت در طریقت مستعینست 8شمارهٔ ۱۳۵: آفتابیست جمالت که جهان پرتو اوست 9شمارهٔ ۱۳۶: باد صبا برگرفت پرده ز رخسار دوست 10شمارهٔ ۱۳۷: برآمد آفتاب طلعت دوست 11شمارهٔ ۱۳۸: بوی جان میآید از باد صبا، این بو ...12شمارهٔ ۱۳۹: بیار جان طلب کار را بحضرت دوست 13شمارهٔ ۱۴۰: دل من شیوه شیرین ترا دارد دوست 14شمارهٔ ۱۴۱: ز پیدایی چو پنهانست آن دوست 15شمارهٔ ۱۴۲: عاشق بمرگ مایل و عاقل بهانه جوست 16شمارهٔ ۱۴۳: عرصه عالم بما پیداست، ما پیدا بدو ...17شمارهٔ ۱۴۴: نمی توان خبری دادن از حقیقت دوست 18شمارهٔ ۱۴۵: دل ما بصد جان طلب کار اوست 19شمارهٔ ۱۴۶: قمری دارم کین چشم نهان خانه اوست 20شمارهٔ ۱۴۷: در سویدای دلم سودای اوست 21شمارهٔ ۱۴۸: سر بلندی بین، که دایم در سرم سودا ...22شمارهٔ ۱۴۹: ای دل و دلدار من، راه بوصل از چه ...23شمارهٔ ۱۵۰: آن یار جفا پیشه، که پشتست و پناهس ...24شمارهٔ ۱۵۱: برون ز راه خدا راهرو نه در راهست 25شمارهٔ ۱۵۲: در فهم همین نکته بسی عزت و جاهست 26شمارهٔ ۱۵۳: زان یار جفا پیشه، که پشتست و پناه ...27شمارهٔ ۱۵۴: مگو ز سختی این ره، چو دوست همراهس ...28شمارهٔ ۱۵۵: هرچند اگر سرخ و سفیدست و سیاهست 29شمارهٔ ۱۵۶: همچو خورشید، که او را نظری با ما ...30شمارهٔ ۱۵۷: عاشق قرین مهر و وفا هرکجا که هست 31شمارهٔ ۱۵۸: بکوی عاشقان بت خانه ای هست 32شمارهٔ ۱۵۹: زان یار سفر کرده کسی را خبری هست؟33شمارهٔ ۱۶۰: براه پیر مغان رو، که راه سرمستیست 34شمارهٔ ۱۶۱: در جمله ذرات جهان لمعه حسنیست 35شمارهٔ ۱۶۲: رخسار تو چون آینه صورت و معنیست 36شمارهٔ ۱۶۳: رخسار تو چون آینه صورت و معنیست 37شمارهٔ ۱۶۴: طریق عشق سپردن طریق بوالعجبیست 38شمارهٔ ۱۶۵: چون روی تو ز مصحف تنزیه آیتیست 39شمارهٔ ۱۶۶: گر جمله تویی تو، نیک و بد چیست؟40شمارهٔ ۱۶۷: ای بت عیار من، نام تو امروز چیست؟41شمارهٔ ۱۶۸: ای دوست، حکایت نهان چیست؟42شمارهٔ ۱۶۹: همه دردست درین واقعه، پس درمان چی ...43شمارهٔ ۱۷۰: بخون آغشته ام، درمان من چیست؟44شمارهٔ ۱۷۱: آنکه دل بر دست و دارد قصد جان پید ...45شمارهٔ ۱۷۲: عاشق روی ترا خرقه و زنار یکیست 46شمارهٔ ۱۷۳: پیوسته دلم در غم آن یار گرامیست 47شمارهٔ ۱۷۴: میان مجلس رندان حدیث فردا نیست 48شمارهٔ ۱۷۵: بیا، بیا، که مرا با تو نسبت جا نی ...49شمارهٔ ۱۷۶: حلقه بر در مزن، که بارت نیست 50شمارهٔ ۱۷۷: حلقه بر در مزن، که راهت نیست 51شمارهٔ ۱۷۸: همه کار و بار جهان هیچ نیست 52شمارهٔ ۱۷۹: تا با خودم از خودم خبر نیست 53شمارهٔ ۱۸۰: در بزم یار باده ناخوشگوار نیست 54شمارهٔ ۱۸۱: از تو بمقصود ره دور نیست 55شمارهٔ ۱۸۲: بی جمالت بوستان عیش ما را نور نیس ...56شمارهٔ ۱۸۳: بی یاد دوست در دل مستان سرور نیست 57شمارهٔ ۱۸۴: عاشقان در جمع با یارند و این بس د ...58شمارهٔ ۱۸۵: دل را ز جان گزیر وز جانان گزیر نی ...59شمارهٔ ۱۸۶: جان ما را دولت عشق رخت امروز نیست 60شمارهٔ ۱۸۷: شکی نماند که جز دوست در جهان کس ن ...61شمارهٔ ۱۸۸: بی جام عشق عیش دل ما تمام نیست 62شمارهٔ ۱۸۹: پیر ما جامیست، اما در خور این جام ...63شمارهٔ ۱۹۰: از دولت دیدار تو دل را غم جان نیس ...64شمارهٔ ۱۹۱: بجز وصلت حیات جاودان نیست 65شمارهٔ ۱۹۲: چو رویت تازه گل در بوستان نیست 66شمارهٔ ۱۹۳: بپیش مردم نادیده این سخن شینیست 67شمارهٔ ۱۹۴: خلق گویند که: در عشق بلیاتی نیست 68شمارهٔ ۱۹۵: هرکه را نفی فراوان شد و اثباتی نی ...69شمارهٔ ۱۹۶: از یار سفر کرده کسی را خبری نیست 70شمارهٔ ۱۹۷: در صومعه و دیر مغان هیچ سری نیست 71شمارهٔ ۱۹۸: ز بحر عشق تو هر قطره ای چو دریایی ...72شمارهٔ ۱۹۹: چراغ مرد معنی آشناییست 73شمارهٔ ۲۰۰: هرکجا در دو جهان عاشق روشن راییست 74شمارهٔ ۲۰۱: مرا با روی تو پیوسته روییست 75شمارهٔ ۲۰۲: باغبانا، بجهان تخم نکو باید کاشت 76شمارهٔ ۲۰۳: باز شوری بمحلت زد، ازین کو بگذشت 77شمارهٔ ۲۰۴: در شرح آن جمال بیانها ز حد گذشت 78شمارهٔ ۲۰۵: دردم ز اشتیاق تو ز اندازه در گذشت 79شمارهٔ ۲۰۶: چشم سرمست تو ما را بستم کاری کشت 80شمارهٔ ۲۰۷: ناگهان در تاخت عشقت، ملک جان یغما ...81شمارهٔ ۲۰۸: ذکر جمیل یار جهان را فرو گرفت 82شمارهٔ ۲۰۹: هرگز هوای وصل تو از جان ما نرفت 83شمارهٔ ۲۱۰: جان ببوی وصل یار از کعبه تا بتخان ...84شمارهٔ ۲۱۱: دیدمش دوش که :سرمست و خرامان میرف ...85شمارهٔ ۲۱۲: اسرار تو با خاطر هشیار توان گفت 86شمارهٔ ۲۱۳: با عشق ز تسبیح و مصلا نتوان گفت 87شمارهٔ ۲۱۴: در حسن و جمالی که تو داری چه توان ...88شمارهٔ ۲۱۵: بحق صحبت دیرین مرا مران بخجالت 89شمارهٔ ۲۱۶: ای رهنمای ملک معانی، چه گویمت؟90شمارهٔ ۲۱۷: ای پرتو جمال الهی،چه گویمت؟91شمارهٔ ۲۱۸: ای دل، چو پیش آمد غمی،آن را فرج د ...92شمارهٔ ۲۱۹: من و معشوق و جام ناب صباح 93شمارهٔ ۲۲۰: عشق تو مرا از هر دو جهان ساخت مجر ...94شمارهٔ ۲۲۱: ای دل و جان گرامی به تمنای تو شاد 95شمارهٔ ۲۲۲: بسودای تو خوش حالیم و دلشاد 96شمارهٔ ۲۲۳: بسیار سعی کردم و بسیار اجتهاد 97شمارهٔ ۲۲۴: جام در پای صراحی سر نهاد 98شمارهٔ ۲۲۵: دریغ باشد ازین چار سوی کون و فساد 99شمارهٔ ۲۲۶: سفر گزیدم ازین آستان کون و فساد 100شمارهٔ ۲۲۷: ما همه شیداییان بودیم و مستان ودا ...101شمارهٔ ۲۲۸: هزار شکر که سلطان عشق جان را داد 102شمارهٔ ۲۲۹: بنده پیر مغانیم، که جاویدان باد 103شمارهٔ ۲۳۰: حدم آن کس زند که بادم داد 104شمارهٔ ۲۳۱: ساقیم باده داد و بادم داد 105شمارهٔ ۲۳۲: نگین سلیمان بدیوان که داد؟106شمارهٔ ۲۳۳: ساقی مرا ز باده ناب مغانه داد 107شمارهٔ ۲۳۴: تو آن دری که در عمان نگنجد 108شمارهٔ ۲۳۵: ابر سودای تو آن لحظه که توفان بار ...109شمارهٔ ۲۳۶: دلم از جور تو بسیار شکایت دارد 110شمارهٔ ۲۳۷: ز ذوق عالم عرفان کجا خبر دارد 111شمارهٔ ۲۳۸: دیده مشتاق و دلم میل فراوان دارد 112شمارهٔ ۲۳۹: نقاره سحری قصه ای نهان دارد 113شمارهٔ ۲۴۰: آن خواجه سر بشر ندارد 114شمارهٔ ۲۴۱: مرا سودای او دیوانه دارد 115شمارهٔ ۲۴۲: بپیش اهل سیادت سعادتی دارد 116شمارهٔ ۲۴۳: دلم از شیوه شیرین تو شوری دارد 117شمارهٔ ۲۴۴: هر دلی در دو جهان چشم و چراغی دار ...118شمارهٔ ۲۴۵: جانم از نرگس مخمور تو جاهی دارد 119شمارهٔ ۲۴۶: جانم از دولت درد تو دوایی دارد 120شمارهٔ ۲۴۷: در ولای تو دلم حسن وفایی دارد 121شمارهٔ ۲۴۸: من رند خرابات مغانم چه توان کرد؟122شمارهٔ ۲۴۹: تا که از جور زمان بر جگرم ریش رسد ...123شمارهٔ ۲۵۰: چو عکس مشرق صبح ازل هویدا شد 124شمارهٔ ۲۵۱: تا به کی این دل من واله و شیدا با ...125شمارهٔ ۲۵۲: تا به کی خاطر من واله و شیدا باشد ...126شمارهٔ ۲۵۳: در قیامت همه کس طالب و جویا باشد 127شمارهٔ ۲۵۴: طور سینا چه بود؟ سینه دانا باشد 128شمارهٔ ۲۵۵: گر همه میل دلت جانب سلما باشد 129شمارهٔ ۲۵۶: هر کرا در دل و جان عشق و تولا باش ...130شمارهٔ ۲۵۷: هر که او را هوس منصب اعلا باشد 131شمارهٔ ۲۵۸: مرا گر اندرون پر نار باشد 132شمارهٔ ۲۵۹: ارنی و لن ترانی راز و نیاز باشد 133شمارهٔ ۲۶۰: مست و مستور ندیدیم و گر هم باشد 134شمارهٔ ۲۶۱: مظهر ذات و صفت آدم و عالم باشد 135شمارهٔ ۲۶۲: تا دل آشفته آن زلف پریشان باشد 136شمارهٔ ۲۶۳: عاشقی را،که دل از عشق پریشان باشد 137شمارهٔ ۲۶۴: گرترا میل دلی سوی دل و جان باشد 138شمارهٔ ۲۶۵: گر دلم عید ترا لایق قربان باشد 139شمارهٔ ۲۶۶: کسی که روی تو بیند چگونه شاد نباش ...140شمارهٔ ۲۶۷: نه از خطاست که در ابروی تو چین با ...141شمارهٔ ۲۶۸: بپیش درد من درمان چه باشد؟142شمارهٔ ۲۶۹: رنگرز و رنگرزی دیر شد 143شمارهٔ ۲۷۰: از دولت وصال تو کارم بکام شد 144شمارهٔ ۲۷۱: آیینه سبب گشت که روی تو عیان شد 145شمارهٔ ۲۷۲: درمان طلب کردم بسی،این درد را درم ...146شمارهٔ ۲۷۳: باز دست عشق عقلم را گریبان میکشد 147شمارهٔ ۲۷۴: شوری از شیوه شیرین تو پیدا آمد 148شمارهٔ ۲۷۵: روی هرکس که باندازه مرآت آمد 149شمارهٔ ۲۷۶: باده از خم ارادت بسعادت آمد 150شمارهٔ ۲۷۷: بر دلم بار غم عشق بغایت آمد 151شمارهٔ ۲۷۸: آن ماه دل افروز که رشک قمر آمد 152شمارهٔ ۲۷۹: امروز بار دیگر آن ماه دلبر آمد 153شمارهٔ ۲۸۰: باز آفتاب دولت از بام ما بر آمد 154شمارهٔ ۲۸۱: نهال دولتم را گل بر آمد 155شمارهٔ ۲۸۲: چشم بیدار مرا نوبت دیدار آمد 156شمارهٔ ۲۸۳: شاد باش،ای دل من،نوبت دیدار آمد 157شمارهٔ ۲۸۴: باز، ز خم باده های ناب بر آمد 158شمارهٔ ۲۸۵: یار ببازار کاینات برآمد 159شمارهٔ ۲۸۶: آن یار چو ناگاه ببازار برآمد 160شمارهٔ ۲۸۷: چون ماه من از مشرق انوار بر آمد 161شمارهٔ ۲۸۸: چون ماه نو از مشرق انوار برآمد 162شمارهٔ ۲۸۹: دلدار من از خانه ببازار برآمد 163شمارهٔ ۲۹۰: دمید صبح سعادت،که یار باز آمد 164شمارهٔ ۲۹۱: ازکف ساقی جان باده چو در جام آمد 165شمارهٔ ۲۹۲: آخر،ای شوخ جهان،عشوه گری با ما چن ...166شمارهٔ ۲۹۳: در هوایت عاشقان مستمند 167شمارهٔ ۲۹۴: چنانکه چشم تو در غمزه دلبری داند 168شمارهٔ ۲۹۵: مرا اگر تو ندانی حبیب می داند 169شمارهٔ ۲۹۶: حالت جان مرا پیر مغان میداند 170شمارهٔ ۲۹۷: در آن چمن که تو دیدی گلی ببار نما ...171شمارهٔ ۲۹۸: منگر بعاشقان،که ز صد یک نشان نمان ...172شمارهٔ ۲۹۹: در هیچ زمان غیر بدل راه ندادند 173شمارهٔ ۳۰۰: چند در مسجد و در صومعه غارت کردند 174شمارهٔ ۳۰۱: عاشقان را چو صلا جانب می خانه زدن ...175شمارهٔ ۳۰۲: اندرین دور، که مستان طریقت خوارند 176شمارهٔ ۳۰۳: هر گه که یار شیوه ناز ابتدی کند 177شمارهٔ ۳۰۴: آنان که بجز روی تو جایی نگرانند 178شمارهٔ ۳۰۵: خرده بینان طریقت همه صرافانند 179شمارهٔ ۳۰۶: آب حیوان،که سکندر طلبش میفرمود 180شمارهٔ ۳۰۷: ای عشق توام در دو جهان مقصد و مقص ...181شمارهٔ ۳۰۸: بر کهن دیر جهان دوست تجلی فرمود 182شمارهٔ ۳۰۹: بیمن دولت محبوب عاقبت محمود 183شمارهٔ ۳۱۰: تویی،که مرهم ریشی و غایت مقصود 184شمارهٔ ۳۱۱: دل آینه صورت و معنیست عجب بود 185شمارهٔ ۳۱۲: رنگ رز خواست که خمی کند از کور و ...186شمارهٔ ۳۱۳: ز سوز و شوق تو از جان و دل بر آمد ...187شمارهٔ ۳۱۴: زلفت شب قدرست،زهی سایه ممدود!188شمارهٔ ۳۱۵: ساقیا،نور صبح روی نمود 189شمارهٔ ۳۱۶: سرمایه سعادت ما در دیار بود 190شمارهٔ ۳۱۷: صدبار فکر کردم و صد راه آزمود 191شمارهٔ ۳۱۸: عشقش بخاک بردم و گفتم که: یا ودود 192شمارهٔ ۳۱۹: «علم القرآن » ز «الرحمن » چه بود؟193شمارهٔ ۳۲۰: فتنه در خواب قیامت خفته بود 194شمارهٔ ۳۲۱: فرو ریختی باز در جام جود 195شمارهٔ ۳۲۲: کسی که شیوه حکمت گرفت گوی ربود 196شمارهٔ ۳۲۳: «یحبه و یحبونم » چنین فرمود:197شمارهٔ ۳۲۴: این عشق و مودت اثر لطف خدا بود 198شمارهٔ ۳۲۵: گیسوی تو هر چند کمندی زبلا بود 199شمارهٔ ۳۲۶: روی زیبای تو چون شمع صفا خواهد بو ...200شمارهٔ ۳۲۷: مقام ما بسر کوی یار خواهد بود 201شمارهٔ ۳۲۸: تا جهاندار، جهاندار جهان خواهد بو ...202شمارهٔ ۳۲۹: هرکجا می گذرد دوست، فغان خواهد بو ...203شمارهٔ ۳۳۰: بعد ازین دلبر ما عربده جو خواهد ب ...204شمارهٔ ۳۳۱: گر با تو دمی محرم اسرار توان بود 205شمارهٔ ۳۳۲: صاحب قلاده اهل نزاع و غلو بود 206شمارهٔ ۳۳۳: چون حسن دلاویز تو در جلوه گری بود 207شمارهٔ ۳۳۴: گاهی درون پرده عزت نهان شود 208شمارهٔ ۳۳۵: از افق مکرمت صبح سعادت دمید 209شمارهٔ ۳۳۶: تعینات جهان در میان بیم و امید 210شمارهٔ ۳۳۷: دل ما باده طلب کرد و شرابش برسید 211شمارهٔ ۳۳۸: صبح ازل ز مشرق انوار بردمید 212شمارهٔ ۳۳۹: منم و چشم رمد دیده و نور خورشید 213شمارهٔ ۳۴۰: نعم الفقیه، حال مدرس کجا رسید؟214شمارهٔ ۳۴۱: «یحبهم » ز چه رو گشت آن مراد مرید ...215شمارهٔ ۳۴۲: طریق توبه و تقوی شکستم تا چه پیش ...216شمارهٔ ۳۴۳: بانگ مستان خرابات فنا می آید 217شمارهٔ ۳۴۴: بوی سنبل ز دم باد صبا می آید 218شمارهٔ ۳۴۵: بوی عشق از نفس باد صبا می آید 219شمارهٔ ۳۴۶: از خم صفا جام می ناب بیارید 220شمارهٔ ۳۴۷: از خم صفا باده چون قند بیارید 221شمارهٔ ۳۴۸: خانه ما روضه شد،چون مقدم رضوان رس ...222شمارهٔ ۳۴۹: درد مرا نوبت درمان رسید 223شمارهٔ ۳۵۰: موسی بکوه طور بنور عیان رسید 224شمارهٔ ۳۵۱: دل ز داروخانه دردت دوا دارد امید 225شمارهٔ ۳۵۲: هر کرا جرعه می داد بسر گردانید 226شمارهٔ ۳۵۳: صفیر مرغ جان اسرار گوید 227شمارهٔ ۳۵۴: دلم از قصه هجران چه گوید؟228شمارهٔ ۳۵۵: در پس آیینه چیست باز نمایید 229شمارهٔ ۳۵۶: با ما سخن از خرقه و سجاده مگویید 230شمارهٔ ۳۵۷: از باده گلگون قدری هست بگویید 231شمارهٔ ۳۵۸: از پیر مغان گر خبری هست بگویید 232شمارهٔ ۳۵۹: در مجلس ما جز سخن یار مگویید 233شمارهٔ ۳۶۰: گدایی می کنم زان یار دلبر 234شمارهٔ ۳۶۱: هله! ای دوست بیا باده بخور، غصه م ...235شمارهٔ ۳۶۲: اول ثبوت عرش، پس آنگه جلوس یار 236شمارهٔ ۳۶۳: ای جان جهان، ساقی جان، رطل گران د ...237شمارهٔ ۳۶۴: بیا، بیا، که غریبیم و عاشقیم و نز ...238شمارهٔ ۳۶۵: جام جمست این دل بیچاره، گوش دار 239شمارهٔ ۳۶۶: در داستان عشق تفصی نمود یار 240شمارهٔ ۳۶۷: درد سری میدهد زحمت رنج خمار 241شمارهٔ ۳۶۸: رو خرقه گرو کن، دل و دلدار بدست آ ...242شمارهٔ ۳۶۹: ساقیا، مست خرابیم، بما جامی آر 243شمارهٔ ۳۷۰: ساقی، بیار باده، که تلخست انتظار 244شمارهٔ ۳۷۱: ساقی، بیار باده گل رنگ خوشگوار 245شمارهٔ ۳۷۲: سینه مجروحست و عقل آشفته، خاطر بی ...246شمارهٔ ۳۷۳: عزت عشق بود غیرت یار 247شمارهٔ ۳۷۴: غلطی نیست در حساب و شمار 248شمارهٔ ۳۷۵: قصه ای نو رسید از اسرار:249شمارهٔ ۳۷۶: لاف عرفان می زند آن زاهد لاغر شکا ...250شمارهٔ ۳۷۷: ماییم و جام باده و سودای آن نگار 251شمارهٔ ۳۷۸: مشربم عذبست و مطرب عشق و ساقی یار ...252شمارهٔ ۳۷۹: مشکین کلاله را چو برافکند آن نگار 253شمارهٔ ۳۸۰: منم و عشق سرکش عیار 254شمارهٔ ۳۸۱: هر که هشیار درین دیر مغانش مگذار 255شمارهٔ ۳۸۲: اگرچه خسرو عالم شوی و گر فغفور 256شمارهٔ ۳۸۳: پیش ما قصه شوقست و شهودست و حضور 257شمارهٔ ۳۸۴: در کهن دیر زمان جمله فریبست و غرو ...258شمارهٔ ۳۸۵: کار بی همکار سخت و راه بی همراه د ...259شمارهٔ ۳۸۶: امکان صبر نیست، ز سر گیرم این نفی ...260شمارهٔ ۳۸۷: چو نازنین جهانی بحسن خویش بناز 261شمارهٔ ۳۸۸: ماییم و حضرت تو و صد سوز و صد نیا ...262شمارهٔ ۳۸۹: با زلف و رخت مست مدامیم شب و روز 263شمارهٔ ۳۹۰: فکر عقل از حد گذشت، ای عشق، آتش ب ...264شمارهٔ ۳۹۱: دلم در عشق ناپرواست امروز 265شمارهٔ ۳۹۲: از لب لعل توام کار بکامست امروز 266شمارهٔ ۳۹۳: سید سادات عالم غیر انسان نیست کس 267شمارهٔ ۳۹۴: ز چشم گوشه نشینان نشان سودا پرس 268شمارهٔ ۳۹۵: گر کسی مست و خرابست ز مستانش پرس 269شمارهٔ ۳۹۶: از ما حکایت می و پیر و مغانه پرس 270شمارهٔ ۳۹۷: دلی دارم ز سودایش پر آتش 271شمارهٔ ۳۹۸: تو شمع مجلسی در بزم جان باش 272شمارهٔ ۳۹۹: جان هوادار تو شد، فاش مکن اسرارش 273شمارهٔ ۴۰۰: خواجه مستست، ببین در سر و در دستا ...274شمارهٔ ۴۰۱: بر کنار طاس گردون زد هلال انگشت د ...275شمارهٔ ۴۰۲: بنده از دوست سئوالی بصفا کردم دوش 276شمارهٔ ۴۰۳: پهلوی خوانان غزل می خواند دوش 277شمارهٔ ۴۰۴: واردات عاشقان کز عشق می آید بگوش 278شمارهٔ ۴۰۵: باده ام صافست و مطرب صاف و ساقی ص ...279شمارهٔ ۴۰۶: بنادانان مگو سر حقایق 280شمارهٔ ۴۰۷: متمادی شدست یوم فراق 281شمارهٔ ۴۰۸: بآرزوی تو در خاک می روم، در خاک 282شمارهٔ ۴۰۹: چه بود قصه لیلی درین نشیمن خاک؟283شمارهٔ ۴۱۰: رندیم و عاشقیم و جهان سوز و جامه ...284شمارهٔ ۴۱۱: ای زلف و رخت میگون، ای دوست سلام ...285شمارهٔ ۴۱۲: نور ولایت تویی، شاه سلام علیک 286شمارهٔ ۴۱۳: در تو عجب مانده ام ای عشق شنگ 287شمارهٔ ۴۱۴: از شبستان ازل، تا بامداد آب و گل 288شمارهٔ ۴۱۵: بلبل آشفته حال، از سرمستی بنال 289شمارهٔ ۴۱۶: بیار، ساقی عشاق، جام مالامال 290شمارهٔ ۴۱۷: خاطرم آشفته و جان در ملال 291شمارهٔ ۴۱۸: ما گنج قدیمیم درین دیر کهن سال 292شمارهٔ ۴۱۹: مقررست و معین، برای اهل کمال 293شمارهٔ ۴۲۰: خدای را چو ندانی، چه فقه و چه معق ...294شمارهٔ ۴۲۱: این چه حدیثست که کرد آن صنم؟295شمارهٔ ۴۲۲: بهیچ یار و دیاری اگر چه دل ننهادم 296شمارهٔ ۴۲۳: خوش وقت من، که آینه کردار روشنم 297شمارهٔ ۴۲۴: سلطان دلنواز چو باز آمد از کرم 298شمارهٔ ۴۲۵: طلب گاری ز حد بگذشت و ما محروم و ...299شمارهٔ ۴۲۶: نی چو بنالید، بگفتا: نیم 300شمارهٔ ۴۲۷: از ما مپیچ رو، که غریبیم و تلخ کا ...301شمارهٔ ۴۲۸: یک جام بجانی دهد آن ساقی خودکام 302شمارهٔ ۴۲۹: بیا، که نوبت رندیست، عاشقم، مستم 303شمارهٔ ۴۳۰: دوش آن مه دو هفته دستم گرفت، دستم 304شمارهٔ ۴۳۱: سوی می خانه میکشی دستم 305شمارهٔ ۴۳۲: من از سودای جانان نیم مستم 306شمارهٔ ۴۳۳: اگر بر خاک کویت گرد گردم 307شمارهٔ ۴۳۴: سفر گزیدم و آهنگ آن جهان کردم 308شمارهٔ ۴۳۵: دوش بر اوج لا مکان خیمه اصطفا زدم 309شمارهٔ ۴۳۶: بدوستی، که ترا نیک دوست می دارم 310شمارهٔ ۴۳۷: دینار نمی خواهم، من عاشق دیدارم 311شمارهٔ ۴۳۸: گر بنالم من از این درد که در دل د ...312شمارهٔ ۴۳۹: منت از دل بصد جان دوست دارم 313شمارهٔ ۴۴۰: نه تنها من خراب و مست یارم 314شمارهٔ ۴۴۱: باده می نوشم و سودای تو در سر دار ...315شمارهٔ ۴۴۲: سرم سبزست و لب خندان و عیش جاودان ...316شمارهٔ ۴۴۳: عاشق یارم، بغیر یار ندارم 317شمارهٔ ۴۴۴: جگر گر مست و دل گر مست و آه آتشین ...318شمارهٔ ۴۴۵: از نایره شوقت در دل شرری دارم 319شمارهٔ ۴۴۶: در ملک وصال او ظل شجری دارم 320شمارهٔ ۴۴۷: چشم گریان و دل زار و نزاری دارم 321شمارهٔ ۴۴۸: عیسی بظهور آمد، من مرده چرا باشم؟322شمارهٔ ۴۴۹: خیالست این که: من بی یار باشم 323شمارهٔ ۴۵۰: ای دوای درد بیماران، سلام علیکم 324شمارهٔ ۴۵۱: بحمدالله من از دردی کشانم 325شمارهٔ ۴۵۲: فقر می گفت که: من خسرو جاویدانم 326شمارهٔ ۴۵۳: من بیچاره سودا زده سرگردانم 327شمارهٔ ۴۵۴: من ز سودای تو سرگشته و سرگردانم 328شمارهٔ ۴۵۵: مشرب عذب مرا هر نفس از خم قدیم 329شمارهٔ ۴۵۶: میان آتش سوزان علم فراخته ایم 330شمارهٔ ۴۵۷: ما در هوای عشق تو سرمست باده ایم 331شمارهٔ ۴۵۸: پهلوی خوان بسر کوی حبیب آمده ایم 332شمارهٔ ۴۵۹: گرنه آنست که جوینده یار آمده ایم؟333شمارهٔ ۴۶۰: مست بودیم بگلبانگ تو هشیار شدیم 334شمارهٔ ۴۶۱: اقبال عشق بود، که ما مقبل آمدیم 335شمارهٔ ۴۶۲: ما در جهان کون برای تو آمدیم 336شمارهٔ ۴۶۳: این عنایت ازلی بود که ره پرسیدیم 337شمارهٔ ۴۶۴: در مسجد و در کعبه و بت خانه دویدی ...338شمارهٔ ۴۶۵: ما در طلب دوست فراوان بدویدیم 339شمارهٔ ۴۶۶: در دور رخت یک دل هشیار ندیدیم 340شمارهٔ ۴۶۷: در کعبه و بت خانه بجز یار ندیدیم 341شمارهٔ ۴۶۸: هزاران بحر در دردانه دیدیم 342شمارهٔ ۴۶۹: جانا، بجز از تو کس نداریم 343شمارهٔ ۴۷۰: عمریست که سودای سر زلف تو داریم 344شمارهٔ ۴۷۱: غیر از تو کس دگر نداریم 345شمارهٔ ۴۷۲: ما در دل و جان آتش سودای تو داریم 346شمارهٔ ۴۷۳: ما عاشق و رند و پاکبازیم 347شمارهٔ ۴۷۴: ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم 348شمارهٔ ۴۷۵: با روی تو ز سبزه و گلزار فارغیم 349شمارهٔ ۴۷۶: گرچه در طور شریعت همه مأمورانیم 350شمارهٔ ۴۷۷: لب مگز، عشوه مده باز، که ما مستان ...351شمارهٔ ۴۷۸: ما و این عشق دل افروز، که جان در ...352شمارهٔ ۴۷۹: ما نه امروزست کز عشق و ولا دم می ...353شمارهٔ ۴۸۰: تو جان و دل مایی، من وصف تو چون گ ...354شمارهٔ ۴۸۱: چه گویم؟ ای مسلمانان، چه گویم؟355شمارهٔ ۴۸۲: ماه عیانست روی یار چه گویم؟356شمارهٔ ۴۸۳: عجب رعنا و زیبایی، چه گویم؟357شمارهٔ ۴۸۴: من معدن اسرارم، اما بنمی گویم 358شمارهٔ ۴۸۵: این سخن نیست باندازه که من میگویم 359شمارهٔ ۴۸۶: ما سوز عشق را بدو عالم نمیدهیم 360شمارهٔ ۴۸۷: ما عشق یار را بدو عالم نمیدهیم 361شمارهٔ ۴۸۸: بیا، بیا، که فقیریم و خاکسار تویی ...362شمارهٔ ۴۸۹: بر سر راهم بدید و گفت:«هی سن کیم ...363شمارهٔ ۴۹۰: بصلاح آمد از اوصاف خدای ذوالمن 364شمارهٔ ۴۹۱: بفضل و رحمت و توفیق ذوالمن 365شمارهٔ ۴۹۲: دوش آن مه دو هفته من با هزار فن 366شمارهٔ ۴۹۳: ساقی جان، لطف فرما کاسه دردی بمن 367شمارهٔ ۴۹۴: سامان عیش نیست درین دار پر فتن 368شمارهٔ ۴۹۵: طالبانی که اسیرند درین حبس بدن 369شمارهٔ ۴۹۶: من بجانان زنده ام، گر باز دانی ای ...370شمارهٔ ۴۹۷: یارم ز در در آمو، وشتن کنید وشتن 371شمارهٔ ۴۹۸: آن ماه مسافر سفری کرد ز کرمان 372شمارهٔ ۴۹۹: ای ساقی دل و جان، ای نور چشم اعیا ...373شمارهٔ ۵۰۰: ای عاشقان، ای عاشقان، هنگام آن شد ...374شمارهٔ ۵۰۱: این چنین مست و معربد بکجا؟ ای دل ...375شمارهٔ ۵۰۲: ای نور دل و دیده وای زبده اعیان 376شمارهٔ ۵۰۳: با هیچ رسید این صفت باده فروشان 377شمارهٔ ۵۰۴: بس عجب طرفه حدیثیست که: آن شاه جه ...378شمارهٔ ۵۰۵: بشنو ز عشق رمزی، حیران مباش، حیرا ...379شمارهٔ ۵۰۶: بقدر جام بود شور و حالت مستان 380شمارهٔ ۵۰۷: بیا، ای یار سودایی، بیا، ای جان س ...381شمارهٔ ۵۰۸: بیا، که عشق برافراخت سنجق سلطان 382شمارهٔ ۵۰۹: تربیت میکند مرا جانان 383شمارهٔ ۵۱۰: تن زنده بجان آمد و جان زنده بجانا ...384شمارهٔ ۵۱۱: جانم بلب رسید ز غم، ساقی، الامان 385شمارهٔ ۵۱۲: چندان که گفتم: خاطر مرنجان 386شمارهٔ ۵۱۳: حیات تن ز جان آمد، حیات جان ز جان ...387شمارهٔ ۵۱۴: خبری دهید جان را، که ز دوست چیست ...388شمارهٔ ۵۱۵: دل با تو نظر دارد، اما نظری پنهان 389شمارهٔ ۵۱۶: دوست در مجلسست و جان در جان 390شمارهٔ ۵۱۷: ز خوبان عربده خوش باشد، ای جان 391شمارهٔ ۵۱۸: ساقی چو تو باشی، همه جا باده پرست ...392شمارهٔ ۵۱۹: سرگشته ایم و حیران در کوی مهرورزا ...393شمارهٔ ۵۲۰: عشق و معشوق و عاشق حیران 394شمارهٔ ۵۲۱: «فوز النجات » می طلبی؟ جام می ستا ...395شمارهٔ ۵۲۲: «کن فکان » جان را خبر گوید ز «کان ...396شمارهٔ ۵۲۳: «کل یوم هو فی شان » چه نشانست و چ ...397شمارهٔ ۵۲۴: «کل یوم هو فی شان » ز چه کردند بی ...398شمارهٔ ۵۲۵: گر ره بتو هست، چیست فرمان؟399شمارهٔ ۵۲۶: گر شیر نه ای، بگذر ازین بیشه شیرا ...400شمارهٔ ۵۲۷: گفت حق: «کل من علیها فان »401شمارهٔ ۵۲۸: ما که مستان خرابیم درین دیر مغان 402شمارهٔ ۵۲۹: مقررست و معین بحجت و برهان 403شمارهٔ ۵۳۰: میان باطن جانی و جان تویی، ای جان 404شمارهٔ ۵۳۱: همه بودند که گفتند بپیدا و نهان 405شمارهٔ ۵۳۲: همه جا اوست شاه جاویدان 406شمارهٔ ۵۳۳: جگر پردرد و دل پر خونم، ای جان 407شمارهٔ ۵۳۴: یار همان، درد همان، دل همان 408شمارهٔ ۵۳۵: «حصل ما فی الصدور» لذت جان یافتن 409شمارهٔ ۵۳۶: در دل از شوق تو شوریست که نتوان گ ...410شمارهٔ ۵۳۷: چه باشد شیوه عاشق؟ بمعشوقان نظر ک ...411شمارهٔ ۵۳۸: مرا از زخم شمشیرت نمی شاید حذر کر ...412شمارهٔ ۵۳۹: خواهی بجهان شوری، بنیاد قیامت کن 413شمارهٔ ۵۴۰: نیم مستان ترا سرگشته چون پرگار کن 414شمارهٔ ۵۴۱: بیتی همی سرایم و زاریست کار من 415شمارهٔ ۵۴۲: ناوک غمزه می زند بر دل من نگار من 416شمارهٔ ۵۴۳: بسامان آمد احوال دل من 417شمارهٔ ۵۴۴: بسودایت سرشت آب و گل من 418شمارهٔ ۵۴۵: عید و بر قندان تویی، ای جان جان ج ...419شمارهٔ ۵۴۶: جگر گرمست و آهم سرد و دل خون 420شمارهٔ ۵۴۷: دل آشفته دارم، چشم پر خون 421شمارهٔ ۵۴۸: ما را هوای باده نابست در درون 422شمارهٔ ۵۴۹: از عیان گر واقفی، بگذر ز عین 423شمارهٔ ۵۵۰: الا! ای نفس، خودکامی و خودبین 424شمارهٔ ۵۵۱: ای یار، ندانم که چه رسمست و چه آی ...425شمارهٔ ۵۵۲: بجان آمد ز هجران جان مسکین 426شمارهٔ ۵۵۳: پیر مغان کجاست؟ که آن مرد دوربین 427شمارهٔ ۵۵۴: جعل را چند ازین تحسین و تمکین؟428شمارهٔ ۵۵۵: «حمدلله » گفت رب العالمین 429شمارهٔ ۵۵۶: گفت: نور آسمانست و زمین 430شمارهٔ ۵۵۷: ما داغ آرزوی تو داریم بر جبین 431شمارهٔ ۵۵۸: منت خدای را، که در اطوار ما و طین 432شمارهٔ ۵۵۹: هله! ای ساقی جانها، بده آن باده ر ...433شمارهٔ ۵۶۰: ای دل و جانت بهواها گرو 434شمارهٔ ۵۶۱: باده کهنه گیر و شیشه نو 435شمارهٔ ۵۶۲: ای ساقی جان بخش ما،یک لحظه ما را ...436شمارهٔ ۵۶۳: تو محیطی و دیگران همه جو 437شمارهٔ ۵۶۴: چه شنیدی که دل از دست بدادی،تو عم ...438شمارهٔ ۵۶۵: زان نکهت مشکین،که همی آید از آن س ...439شمارهٔ ۵۶۶: «ستر الله علینا» چه علالاست درین ...440شمارهٔ ۵۶۷: دل شوریده را تمنا تو 441شمارهٔ ۵۶۸: ای دل، اگر تو عاشقی، با عاشقان هم ...442شمارهٔ ۵۶۹: از لعل یار اگر شکری یافتی بگو 443شمارهٔ ۵۷۰: پیش ما قصه جام و جم و جمشید مگو 444شمارهٔ ۵۷۱: «الا یاایهاالساقی »، مرا جام مصفا ...445شمارهٔ ۵۷۲: «کان الله » گفت و «کان الله له »446شمارهٔ ۵۷۳: ای آفتاب روی ترا پرده دار ماه 447شمارهٔ ۵۷۴: بر بیدلان گذشت و نکرد اینطرف نگاه 448شمارهٔ ۵۷۵: پیش از بنای مدرسه و رسم خانقاه 449شمارهٔ ۵۷۶: «عز من قائل » چه گفت اله؟450شمارهٔ ۵۷۷: گم کرده ایم راه و ندانیم پیشگاه 451شمارهٔ ۵۷۸: مرا یاریست، اندر گاه و بیگاه 452شمارهٔ ۵۷۹: در میان همه خوبان بت ما از همه به 453شمارهٔ ۵۸۰: آتش عشق تو شوری در جهان انداخته 454شمارهٔ ۵۸۱: ای آتش سودای تو در کن فکان انداخت ...455شمارهٔ ۵۸۲: ای خیالت عقل کل را در گمان انداخت ...456شمارهٔ ۵۸۳: ای کمالت نعت عزت در جهان انداخته 457شمارهٔ ۵۸۴: روی مه را جلوه دادی، زلف میگون تا ...458شمارهٔ ۵۸۵: ای کوس کبریای تو در لامکان زده 459شمارهٔ ۵۸۶: هله!ای ساقی جانها، قدح باده بمن د ...460شمارهٔ ۵۸۷: ساقیا، عذر مگو، باده بسر مستان ده 461شمارهٔ ۵۸۸: گرم از طالع فرخ رخ جانان شود دیده 462شمارهٔ ۵۸۹: گر تو از مستان عشقی در وله 463شمارهٔ ۵۹۰: بجانان زنده ام، الحمدلله 464شمارهٔ ۵۹۱: از مسجد و می خانه وز کعبه و بت خا ...465شمارهٔ ۵۹۲: بیا، ای ماه کنعانی، بیا ای شاه فر ...466شمارهٔ ۵۹۳: پر گشت جهان از می گل رنگ مغانه 467شمارهٔ ۵۹۴: مرآت دل شکستی، ای گنج جاودانه 468شمارهٔ ۵۹۵: می کشد آن حبیب فرزانه 469شمارهٔ ۵۹۶: آیینه تیره شد، ز چه تیره است آینه ...470شمارهٔ ۵۹۷: تا گرد ماه سنبل مشکین نهاده ای 471شمارهٔ ۵۹۸: همه لذت، همه شهوت، همگی رد شده ای 472شمارهٔ ۵۹۹: این شناسی که: از آن شهر و دیار آم ...473شمارهٔ ۶۰۰: خطاب «لن ترانی » چیست؟ یعنی 474شمارهٔ ۶۰۱: «هدی للمتقین » گفتند: یعنی 475شمارهٔ ۶۰۲: هر لحظه مرا میرسد انوار تجلی 476شمارهٔ ۶۰۳: بجان تو، که خمارم بغایت، ای چلبی 477شمارهٔ ۶۰۴: دل ز من برداشت یار مهربان، واحسرت ...478شمارهٔ ۶۰۵: با یاد خدا باش، بهر جای که هستی 479شمارهٔ ۶۰۶: چو با تست مقصود، هرجا که هستی 480شمارهٔ ۶۰۷: چه ذوق نیستی یابی؟ که هستی 481شمارهٔ ۶۰۸: السلام علیک، یا سندی 482شمارهٔ ۶۰۹: ای دل عشاق را بروی تو شادی 483شمارهٔ ۶۱۰: دلم از غصه هجران تو دارد دردی 484شمارهٔ ۶۱۱: گر گلی از گلشن حسنش ببازار آمدی 485شمارهٔ ۶۱۲: گر نسیم رحمتی از کوی جانان آمدی 486شمارهٔ ۶۱۳: فرودی باشد و ننگ و جودی 487شمارهٔ ۶۱۴: گر جان بهوای تو گرفتار نبودی 488شمارهٔ ۶۱۵: جان نوروز و جان صد عیدی 489شمارهٔ ۶۱۶: ای آفتاب روی ترا ماه مشتری 490شمارهٔ ۶۱۷: ای عشق دل فروز، که شاه مظفری 491شمارهٔ ۶۱۸: وصال یار بصد جان بخر، اگر نخری 492شمارهٔ ۶۱۹: مرا از پرتو روی تو هر لمعه است دی ...493شمارهٔ ۶۲۰: ای دوست، بگو باری تا: عزم کجا دار ...494شمارهٔ ۶۲۱: روی دل را بسوی جان داری 495شمارهٔ ۶۲۲: حکایتی دو سه دارم، بشرط دستوری 496شمارهٔ ۶۲۳: ز حد گذشت حکایت ز قصه دوری 497شمارهٔ ۶۲۴: شب عیدست و ما عاشق، چه گویم قصه د ...498شمارهٔ ۶۲۵: من قبله بدل کردم، تا کی بود این ک ...499شمارهٔ ۶۲۶: میسرت نشود عاشقی و مستوری 500شمارهٔ ۶۲۷: نه مست جام خدایی، نه مرد مستوری 501شمارهٔ ۶۲۸: گر زانکه بگویند: گدایی و فقیری 502شمارهٔ ۶۲۹: اگر ز مصر جهانی و گر ز تبریزی 503شمارهٔ ۶۳۰: تو همچو عقل شریفی و همچو روح عزیز ...504شمارهٔ ۶۳۱: تا سر الهی ز ملاهی نشناسی 505شمارهٔ ۶۳۲: من عشقم و عشق من چه پرسی؟506شمارهٔ ۶۳۳: دلا، ز باده و خم خانه که میپرسی؟507شمارهٔ ۶۳۴: زمانی یار شو، گر یار باشی 508شمارهٔ ۶۳۵: چه غمست آخر از غم؟ چو تو در میانه ...509شمارهٔ ۶۳۶: امروز بجد دارم با تو سر دشنامی 510شمارهٔ ۶۳۷: ای قطب جامی، شاه انامی 511شمارهٔ ۶۳۸: ای ماه معربد، ز کجایی و چه نامی؟512شمارهٔ ۶۳۹: زنهار! درین کوی بغفلت نخرامی 513شمارهٔ ۶۴۰: گر شمس منیر آمدی، ار بدر تمامی 514شمارهٔ ۶۴۱: هله! ای جان گرامی، ز کجایی و چه ن ...515شمارهٔ ۶۴۲: پیش از بنای مدرسه و دیر ارمنی 516شمارهٔ ۶۴۳: سخنی می رود، ای دوست، مسلم سخنی 517شمارهٔ ۶۴۴: سؤال میکنم، ار هست رخصت سخنی 518شمارهٔ ۶۴۵: گر بر حدیث اهل دل انکار می کنی 519شمارهٔ ۶۴۶: ای آتش سودای تو در جان جهانی 520شمارهٔ ۶۴۷: ای خواجه، جمالست و جهانست و جوانی 521شمارهٔ ۶۴۸: با روی دل فروزت عیشیست جاودانی 522شمارهٔ ۶۴۹: بتو جان کجا برد پی؟ که تو شاه بی ...523شمارهٔ ۶۵۰: بدرویشی دلی گر بود و جانی 524شمارهٔ ۶۵۱: بیابان را بپیمودی، ولیکن بس ویاوا ...525شمارهٔ ۶۵۲: تا بکی شیوه تقلید و ره آسانی؟526شمارهٔ ۶۵۳: تو جام جمی، اما در جام نمیدانی 527شمارهٔ ۶۵۴: تو محبوب جانی و جان جهانی 528شمارهٔ ۶۵۵: تو مرهم دل ریشی و راحت جانی 529شمارهٔ ۶۵۶: جراحات دلم را تازه کرد آن یار روح ...530شمارهٔ ۶۵۷: جراحت دل من تازه کرد دلبر جانی 531شمارهٔ ۶۵۸: خوشدل شدم که دادم دل را بدلستانی 532شمارهٔ ۶۵۹: ز نور روی تو پیداست سر سبع مثانی 533شمارهٔ ۶۶۰: صلای کافری و غارت مسلمانی 534شمارهٔ ۶۶۱: فداک عقلی و روحی، که راحت جانی 535شمارهٔ ۶۶۲: هله ای دوست، چه گویم؟ که تو محبوب ...536شمارهٔ ۶۶۳: هله! ای ماه وفاپیشه، که محبوب جها ...537شمارهٔ ۶۶۴: هله! ای یار گرانمایه،سبک روح جهان ...538شمارهٔ ۶۶۵: روسیه را، گر ببینی، رد کنی 539شمارهٔ ۶۶۶: تراست ناز، که سلطان حسن و تمکینی 540شمارهٔ ۶۶۷: هله! ای عشق کهن سال، که هر روز نو ...541شمارهٔ ۶۶۸: یار میگوید ببانگ پهلوی :542شمارهٔ ۶۶۹: سخن در سر عاشق کمترک گوی 543شمارهٔ ۶۷۰: مسئله مشکل و آسان توی 544شمارهٔ ۶۷۱: در خاکدان مباش، که خوار جهان شوی 545شمارهٔ ۶۷۲: بسیار طالبی، که مگر ذو فنون شوی 546شمارهٔ ۶۷۳: اگر در طاعتی، گر در گناهی 547شمارهٔ ۶۷۴: تو شاه جهانی و ندانم که چه شاهی؟548شمارهٔ ۶۷۵: تو نور یقین آمدی و رهبر راهی 549شمارهٔ ۶۷۶: در وصف جمال تو توان گفت که: ماهی 550شمارهٔ ۶۷۷: درمانده ام از غم جدایی 551شمارهٔ ۶۷۸: دل ما بغمزه بردی، رخ مه نمی نمایی 552شمارهٔ ۶۷۹: زلف را شانه زن، که رعنایی 553شمارهٔ ۶۸۰: سؤالی دارم، ای جان، کز کجایی 554شمارهٔ ۶۸۱: غرق آن بحر محیطست دل شیدایی 555شمارهٔ ۶۸۲: چو زنان،مباش قانع،ز جهان برنگ و ب ...556شمارهٔ ۶۸۳: هله! عاشقان، که راهست بهو،زنید هو ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ