به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قاسم انوار

قاسم انوارغزل هاشمارهٔ ۲۴۰: آن خواجه سر بشر ندارد

1090عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن خواجه سر بشر ندارد
پیداست که رو بشر ندارد
هر چندکه عالم و مطیعست
در صنف غزا سپر ندارد
نگذشت ز علم و زهد هرگز
زیرا سر این سفر ندارد
از شاخ شجر حدیث گوید
اما خبر از ثمر ندارد
در بحر محاورست،چه سود؟
چون سود ز بحر بر ندارد
در ظلمت جهل می رود راه
از نور یقین خبر ندارد
در بحر فناست جان قاسم
جایی که ملک گذر ندارد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳۹: نقاره سحری قصه ای نهان دارد 2شمارهٔ ۲۴۰: آن خواجه سر بشر ندارد 3شمارهٔ ۲۴۱: مرا سودای او دیوانه دارد 4شمارهٔ ۲۴۲: بپیش اهل سیادت سعادتی دارد 5شمارهٔ ۲۴۳: دلم از شیوه شیرین تو شوری دارد 6شمارهٔ ۲۴۴: هر دلی در دو جهان چشم و چراغی دار ...7شمارهٔ ۲۴۵: جانم از نرگس مخمور تو جاهی دارد 8شمارهٔ ۲۴۶: جانم از دولت درد تو دوایی دارد 9شمارهٔ ۲۴۷: در ولای تو دلم حسن وفایی دارد 10شمارهٔ ۲۴۸: من رند خرابات مغانم چه توان کرد؟11شمارهٔ ۲۴۹: تا که از جور زمان بر جگرم ریش رسد ...12شمارهٔ ۲۵۰: چو عکس مشرق صبح ازل هویدا شد 13شمارهٔ ۲۵۱: تا به کی این دل من واله و شیدا با ...14شمارهٔ ۲۵۲: تا به کی خاطر من واله و شیدا باشد ...15شمارهٔ ۲۵۳: در قیامت همه کس طالب و جویا باشد 16شمارهٔ ۲۵۴: طور سینا چه بود؟ سینه دانا باشد 17شمارهٔ ۲۵۵: گر همه میل دلت جانب سلما باشد 18شمارهٔ ۲۵۶: هر کرا در دل و جان عشق و تولا باش ...19شمارهٔ ۲۵۷: هر که او را هوس منصب اعلا باشد 20شمارهٔ ۲۵۸: مرا گر اندرون پر نار باشد 21شمارهٔ ۲۵۹: ارنی و لن ترانی راز و نیاز باشد 22شمارهٔ ۲۶۰: مست و مستور ندیدیم و گر هم باشد 23شمارهٔ ۲۶۱: مظهر ذات و صفت آدم و عالم باشد 24شمارهٔ ۲۶۲: تا دل آشفته آن زلف پریشان باشد 25شمارهٔ ۲۶۳: عاشقی را،که دل از عشق پریشان باشد 26شمارهٔ ۲۶۴: گرترا میل دلی سوی دل و جان باشد 27شمارهٔ ۲۶۵: گر دلم عید ترا لایق قربان باشد 28شمارهٔ ۲۶۶: کسی که روی تو بیند چگونه شاد نباش ...29شمارهٔ ۲۶۷: نه از خطاست که در ابروی تو چین با ...30شمارهٔ ۲۶۸: بپیش درد من درمان چه باشد؟31شمارهٔ ۲۶۹: رنگرز و رنگرزی دیر شد 32شمارهٔ ۲۷۰: از دولت وصال تو کارم بکام شد 33شمارهٔ ۲۷۱: آیینه سبب گشت که روی تو عیان شد 34شمارهٔ ۲۷۲: درمان طلب کردم بسی،این درد را درم ...35شمارهٔ ۲۷۳: باز دست عشق عقلم را گریبان میکشد 36شمارهٔ ۲۷۴: شوری از شیوه شیرین تو پیدا آمد 37شمارهٔ ۲۷۵: روی هرکس که باندازه مرآت آمد 38شمارهٔ ۲۷۶: باده از خم ارادت بسعادت آمد 39شمارهٔ ۲۷۷: بر دلم بار غم عشق بغایت آمد 40شمارهٔ ۲۷۸: آن ماه دل افروز که رشک قمر آمد 41شمارهٔ ۲۷۹: امروز بار دیگر آن ماه دلبر آمد 42شمارهٔ ۲۸۰: باز آفتاب دولت از بام ما بر آمد 43شمارهٔ ۲۸۱: نهال دولتم را گل بر آمد 44شمارهٔ ۲۸۲: چشم بیدار مرا نوبت دیدار آمد 45شمارهٔ ۲۸۳: شاد باش،ای دل من،نوبت دیدار آمد 46شمارهٔ ۲۸۴: باز، ز خم باده های ناب بر آمد 47شمارهٔ ۲۸۵: یار ببازار کاینات برآمد 48شمارهٔ ۲۸۶: آن یار چو ناگاه ببازار برآمد 49شمارهٔ ۲۸۷: چون ماه من از مشرق انوار بر آمد 50شمارهٔ ۲۸۸: چون ماه نو از مشرق انوار برآمد 51شمارهٔ ۲۸۹: دلدار من از خانه ببازار برآمد 52شمارهٔ ۲۹۰: دمید صبح سعادت،که یار باز آمد 53شمارهٔ ۲۹۱: ازکف ساقی جان باده چو در جام آمد 54شمارهٔ ۲۹۲: آخر،ای شوخ جهان،عشوه گری با ما چن ...55شمارهٔ ۲۹۳: در هوایت عاشقان مستمند 56شمارهٔ ۲۹۴: چنانکه چشم تو در غمزه دلبری داند 57شمارهٔ ۲۹۵: مرا اگر تو ندانی حبیب می داند 58شمارهٔ ۲۹۶: حالت جان مرا پیر مغان میداند 59شمارهٔ ۲۹۷: در آن چمن که تو دیدی گلی ببار نما ...60شمارهٔ ۲۹۸: منگر بعاشقان،که ز صد یک نشان نمان ...61شمارهٔ ۲۹۹: در هیچ زمان غیر بدل راه ندادند 62شمارهٔ ۳۰۰: چند در مسجد و در صومعه غارت کردند 63شمارهٔ ۳۰۱: عاشقان را چو صلا جانب می خانه زدن ...64شمارهٔ ۳۰۲: اندرین دور، که مستان طریقت خوارند 65شمارهٔ ۳۰۳: هر گه که یار شیوه ناز ابتدی کند 66شمارهٔ ۳۰۴: آنان که بجز روی تو جایی نگرانند 67شمارهٔ ۳۰۵: خرده بینان طریقت همه صرافانند 68شمارهٔ ۳۰۶: آب حیوان،که سکندر طلبش میفرمود 69شمارهٔ ۳۰۷: ای عشق توام در دو جهان مقصد و مقص ...70شمارهٔ ۳۰۸: بر کهن دیر جهان دوست تجلی فرمود 71شمارهٔ ۳۰۹: بیمن دولت محبوب عاقبت محمود 72شمارهٔ ۳۱۰: تویی،که مرهم ریشی و غایت مقصود 73شمارهٔ ۳۱۱: دل آینه صورت و معنیست عجب بود 74شمارهٔ ۳۱۲: رنگ رز خواست که خمی کند از کور و ...75شمارهٔ ۳۱۳: ز سوز و شوق تو از جان و دل بر آمد ...76شمارهٔ ۳۱۴: زلفت شب قدرست،زهی سایه ممدود!77شمارهٔ ۳۱۵: ساقیا،نور صبح روی نمود 78شمارهٔ ۳۱۶: سرمایه سعادت ما در دیار بود 79شمارهٔ ۳۱۷: صدبار فکر کردم و صد راه آزمود 80شمارهٔ ۳۱۸: عشقش بخاک بردم و گفتم که: یا ودود 81شمارهٔ ۳۱۹: «علم القرآن » ز «الرحمن » چه بود؟82شمارهٔ ۳۲۰: فتنه در خواب قیامت خفته بود 83شمارهٔ ۳۲۱: فرو ریختی باز در جام جود 84شمارهٔ ۳۲۲: کسی که شیوه حکمت گرفت گوی ربود 85شمارهٔ ۳۲۳: «یحبه و یحبونم » چنین فرمود:86شمارهٔ ۳۲۴: این عشق و مودت اثر لطف خدا بود 87شمارهٔ ۳۲۵: گیسوی تو هر چند کمندی زبلا بود 88شمارهٔ ۳۲۶: روی زیبای تو چون شمع صفا خواهد بو ...89شمارهٔ ۳۲۷: مقام ما بسر کوی یار خواهد بود 90شمارهٔ ۳۲۸: تا جهاندار، جهاندار جهان خواهد بو ...91شمارهٔ ۳۲۹: هرکجا می گذرد دوست، فغان خواهد بو ...92شمارهٔ ۳۳۰: بعد ازین دلبر ما عربده جو خواهد ب ...93شمارهٔ ۳۳۱: گر با تو دمی محرم اسرار توان بود 94شمارهٔ ۳۳۲: صاحب قلاده اهل نزاع و غلو بود 95شمارهٔ ۳۳۳: چون حسن دلاویز تو در جلوه گری بود 96شمارهٔ ۳۳۴: گاهی درون پرده عزت نهان شود 97شمارهٔ ۳۳۵: از افق مکرمت صبح سعادت دمید 98شمارهٔ ۳۳۶: تعینات جهان در میان بیم و امید 99شمارهٔ ۳۳۷: دل ما باده طلب کرد و شرابش برسید 100شمارهٔ ۳۳۸: صبح ازل ز مشرق انوار بردمید 101شمارهٔ ۳۳۹: منم و چشم رمد دیده و نور خورشید 102شمارهٔ ۳۴۰: نعم الفقیه، حال مدرس کجا رسید؟103شمارهٔ ۳۴۱: «یحبهم » ز چه رو گشت آن مراد مرید ...104شمارهٔ ۳۴۲: طریق توبه و تقوی شکستم تا چه پیش ...105شمارهٔ ۳۴۳: بانگ مستان خرابات فنا می آید 106شمارهٔ ۳۴۴: بوی سنبل ز دم باد صبا می آید 107شمارهٔ ۳۴۵: بوی عشق از نفس باد صبا می آید 108شمارهٔ ۳۴۶: از خم صفا جام می ناب بیارید 109شمارهٔ ۳۴۷: از خم صفا باده چون قند بیارید 110شمارهٔ ۳۴۸: خانه ما روضه شد،چون مقدم رضوان رس ...111شمارهٔ ۳۴۹: درد مرا نوبت درمان رسید 112شمارهٔ ۳۵۰: موسی بکوه طور بنور عیان رسید 113شمارهٔ ۳۵۱: دل ز داروخانه دردت دوا دارد امید 114شمارهٔ ۳۵۲: هر کرا جرعه می داد بسر گردانید 115شمارهٔ ۳۵۳: صفیر مرغ جان اسرار گوید 116شمارهٔ ۳۵۴: دلم از قصه هجران چه گوید؟117شمارهٔ ۳۵۵: در پس آیینه چیست باز نمایید 118شمارهٔ ۳۵۶: با ما سخن از خرقه و سجاده مگویید 119شمارهٔ ۳۵۷: از باده گلگون قدری هست بگویید 120شمارهٔ ۳۵۸: از پیر مغان گر خبری هست بگویید 121شمارهٔ ۳۵۹: در مجلس ما جز سخن یار مگویید 122شمارهٔ ۳۶۰: گدایی می کنم زان یار دلبر 123شمارهٔ ۳۶۱: هله! ای دوست بیا باده بخور، غصه م ...124شمارهٔ ۳۶۲: اول ثبوت عرش، پس آنگه جلوس یار 125شمارهٔ ۳۶۳: ای جان جهان، ساقی جان، رطل گران د ...126شمارهٔ ۳۶۴: بیا، بیا، که غریبیم و عاشقیم و نز ...127شمارهٔ ۳۶۵: جام جمست این دل بیچاره، گوش دار 128شمارهٔ ۳۶۶: در داستان عشق تفصی نمود یار 129شمارهٔ ۳۶۷: درد سری میدهد زحمت رنج خمار 130شمارهٔ ۳۶۸: رو خرقه گرو کن، دل و دلدار بدست آ ...131شمارهٔ ۳۶۹: ساقیا، مست خرابیم، بما جامی آر 132شمارهٔ ۳۷۰: ساقی، بیار باده، که تلخست انتظار 133شمارهٔ ۳۷۱: ساقی، بیار باده گل رنگ خوشگوار 134شمارهٔ ۳۷۲: سینه مجروحست و عقل آشفته، خاطر بی ...135شمارهٔ ۳۷۳: عزت عشق بود غیرت یار 136شمارهٔ ۳۷۴: غلطی نیست در حساب و شمار 137شمارهٔ ۳۷۵: قصه ای نو رسید از اسرار:138شمارهٔ ۳۷۶: لاف عرفان می زند آن زاهد لاغر شکا ...139شمارهٔ ۳۷۷: ماییم و جام باده و سودای آن نگار 140شمارهٔ ۳۷۸: مشربم عذبست و مطرب عشق و ساقی یار ...141شمارهٔ ۳۷۹: مشکین کلاله را چو برافکند آن نگار 142شمارهٔ ۳۸۰: منم و عشق سرکش عیار 143شمارهٔ ۳۸۱: هر که هشیار درین دیر مغانش مگذار 144شمارهٔ ۳۸۲: اگرچه خسرو عالم شوی و گر فغفور 145شمارهٔ ۳۸۳: پیش ما قصه شوقست و شهودست و حضور 146شمارهٔ ۳۸۴: در کهن دیر زمان جمله فریبست و غرو ...147شمارهٔ ۳۸۵: کار بی همکار سخت و راه بی همراه د ...148شمارهٔ ۳۸۶: امکان صبر نیست، ز سر گیرم این نفی ...149شمارهٔ ۳۸۷: چو نازنین جهانی بحسن خویش بناز 150شمارهٔ ۳۸۸: ماییم و حضرت تو و صد سوز و صد نیا ...151شمارهٔ ۳۸۹: با زلف و رخت مست مدامیم شب و روز 152شمارهٔ ۳۹۰: فکر عقل از حد گذشت، ای عشق، آتش ب ...153شمارهٔ ۳۹۱: دلم در عشق ناپرواست امروز 154شمارهٔ ۳۹۲: از لب لعل توام کار بکامست امروز 155شمارهٔ ۳۹۳: سید سادات عالم غیر انسان نیست کس 156شمارهٔ ۳۹۴: ز چشم گوشه نشینان نشان سودا پرس 157شمارهٔ ۳۹۵: گر کسی مست و خرابست ز مستانش پرس 158شمارهٔ ۳۹۶: از ما حکایت می و پیر و مغانه پرس 159شمارهٔ ۳۹۷: دلی دارم ز سودایش پر آتش 160شمارهٔ ۳۹۸: تو شمع مجلسی در بزم جان باش 161شمارهٔ ۳۹۹: جان هوادار تو شد، فاش مکن اسرارش 162شمارهٔ ۴۰۰: خواجه مستست، ببین در سر و در دستا ...163شمارهٔ ۴۰۱: بر کنار طاس گردون زد هلال انگشت د ...164شمارهٔ ۴۰۲: بنده از دوست سئوالی بصفا کردم دوش 165شمارهٔ ۴۰۳: پهلوی خوانان غزل می خواند دوش 166شمارهٔ ۴۰۴: واردات عاشقان کز عشق می آید بگوش 167شمارهٔ ۴۰۵: باده ام صافست و مطرب صاف و ساقی ص ...168شمارهٔ ۴۰۶: بنادانان مگو سر حقایق 169شمارهٔ ۴۰۷: متمادی شدست یوم فراق 170شمارهٔ ۴۰۸: بآرزوی تو در خاک می روم، در خاک 171شمارهٔ ۴۰۹: چه بود قصه لیلی درین نشیمن خاک؟172شمارهٔ ۴۱۰: رندیم و عاشقیم و جهان سوز و جامه ...173شمارهٔ ۴۱۱: ای زلف و رخت میگون، ای دوست سلام ...174شمارهٔ ۴۱۲: نور ولایت تویی، شاه سلام علیک 175شمارهٔ ۴۱۳: در تو عجب مانده ام ای عشق شنگ 176شمارهٔ ۴۱۴: از شبستان ازل، تا بامداد آب و گل 177شمارهٔ ۴۱۵: بلبل آشفته حال، از سرمستی بنال 178شمارهٔ ۴۱۶: بیار، ساقی عشاق، جام مالامال 179شمارهٔ ۴۱۷: خاطرم آشفته و جان در ملال 180شمارهٔ ۴۱۸: ما گنج قدیمیم درین دیر کهن سال 181شمارهٔ ۴۱۹: مقررست و معین، برای اهل کمال 182شمارهٔ ۴۲۰: خدای را چو ندانی، چه فقه و چه معق ...183شمارهٔ ۴۲۱: این چه حدیثست که کرد آن صنم؟184شمارهٔ ۴۲۲: بهیچ یار و دیاری اگر چه دل ننهادم 185شمارهٔ ۴۲۳: خوش وقت من، که آینه کردار روشنم 186شمارهٔ ۴۲۴: سلطان دلنواز چو باز آمد از کرم 187شمارهٔ ۴۲۵: طلب گاری ز حد بگذشت و ما محروم و ...188شمارهٔ ۴۲۶: نی چو بنالید، بگفتا: نیم 189شمارهٔ ۴۲۷: از ما مپیچ رو، که غریبیم و تلخ کا ...190شمارهٔ ۴۲۸: یک جام بجانی دهد آن ساقی خودکام 191شمارهٔ ۴۲۹: بیا، که نوبت رندیست، عاشقم، مستم 192شمارهٔ ۴۳۰: دوش آن مه دو هفته دستم گرفت، دستم 193شمارهٔ ۴۳۱: سوی می خانه میکشی دستم 194شمارهٔ ۴۳۲: من از سودای جانان نیم مستم 195شمارهٔ ۴۳۳: اگر بر خاک کویت گرد گردم 196شمارهٔ ۴۳۴: سفر گزیدم و آهنگ آن جهان کردم 197شمارهٔ ۴۳۵: دوش بر اوج لا مکان خیمه اصطفا زدم 198شمارهٔ ۴۳۶: بدوستی، که ترا نیک دوست می دارم 199شمارهٔ ۴۳۷: دینار نمی خواهم، من عاشق دیدارم 200شمارهٔ ۴۳۸: گر بنالم من از این درد که در دل د ...201شمارهٔ ۴۳۹: منت از دل بصد جان دوست دارم 202شمارهٔ ۴۴۰: نه تنها من خراب و مست یارم 203شمارهٔ ۴۴۱: باده می نوشم و سودای تو در سر دار ...204شمارهٔ ۴۴۲: سرم سبزست و لب خندان و عیش جاودان ...205شمارهٔ ۴۴۳: عاشق یارم، بغیر یار ندارم 206شمارهٔ ۴۴۴: جگر گر مست و دل گر مست و آه آتشین ...207شمارهٔ ۴۴۵: از نایره شوقت در دل شرری دارم 208شمارهٔ ۴۴۶: در ملک وصال او ظل شجری دارم 209شمارهٔ ۴۴۷: چشم گریان و دل زار و نزاری دارم 210شمارهٔ ۴۴۸: عیسی بظهور آمد، من مرده چرا باشم؟211شمارهٔ ۴۴۹: خیالست این که: من بی یار باشم 212شمارهٔ ۴۵۰: ای دوای درد بیماران، سلام علیکم 213شمارهٔ ۴۵۱: بحمدالله من از دردی کشانم 214شمارهٔ ۴۵۲: فقر می گفت که: من خسرو جاویدانم 215شمارهٔ ۴۵۳: من بیچاره سودا زده سرگردانم 216شمارهٔ ۴۵۴: من ز سودای تو سرگشته و سرگردانم 217شمارهٔ ۴۵۵: مشرب عذب مرا هر نفس از خم قدیم 218شمارهٔ ۴۵۶: میان آتش سوزان علم فراخته ایم 219شمارهٔ ۴۵۷: ما در هوای عشق تو سرمست باده ایم 220شمارهٔ ۴۵۸: پهلوی خوان بسر کوی حبیب آمده ایم 221شمارهٔ ۴۵۹: گرنه آنست که جوینده یار آمده ایم؟222شمارهٔ ۴۶۰: مست بودیم بگلبانگ تو هشیار شدیم 223شمارهٔ ۴۶۱: اقبال عشق بود، که ما مقبل آمدیم 224شمارهٔ ۴۶۲: ما در جهان کون برای تو آمدیم 225شمارهٔ ۴۶۳: این عنایت ازلی بود که ره پرسیدیم 226شمارهٔ ۴۶۴: در مسجد و در کعبه و بت خانه دویدی ...227شمارهٔ ۴۶۵: ما در طلب دوست فراوان بدویدیم 228شمارهٔ ۴۶۶: در دور رخت یک دل هشیار ندیدیم 229شمارهٔ ۴۶۷: در کعبه و بت خانه بجز یار ندیدیم 230شمارهٔ ۴۶۸: هزاران بحر در دردانه دیدیم 231شمارهٔ ۴۶۹: جانا، بجز از تو کس نداریم 232شمارهٔ ۴۷۰: عمریست که سودای سر زلف تو داریم 233شمارهٔ ۴۷۱: غیر از تو کس دگر نداریم 234شمارهٔ ۴۷۲: ما در دل و جان آتش سودای تو داریم 235شمارهٔ ۴۷۳: ما عاشق و رند و پاکبازیم 236شمارهٔ ۴۷۴: ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم 237شمارهٔ ۴۷۵: با روی تو ز سبزه و گلزار فارغیم 238شمارهٔ ۴۷۶: گرچه در طور شریعت همه مأمورانیم 239شمارهٔ ۴۷۷: لب مگز، عشوه مده باز، که ما مستان ...240شمارهٔ ۴۷۸: ما و این عشق دل افروز، که جان در ...241شمارهٔ ۴۷۹: ما نه امروزست کز عشق و ولا دم می ...242شمارهٔ ۴۸۰: تو جان و دل مایی، من وصف تو چون گ ...243شمارهٔ ۴۸۱: چه گویم؟ ای مسلمانان، چه گویم؟244شمارهٔ ۴۸۲: ماه عیانست روی یار چه گویم؟245شمارهٔ ۴۸۳: عجب رعنا و زیبایی، چه گویم؟246شمارهٔ ۴۸۴: من معدن اسرارم، اما بنمی گویم 247شمارهٔ ۴۸۵: این سخن نیست باندازه که من میگویم 248شمارهٔ ۴۸۶: ما سوز عشق را بدو عالم نمیدهیم 249شمارهٔ ۴۸۷: ما عشق یار را بدو عالم نمیدهیم 250شمارهٔ ۴۸۸: بیا، بیا، که فقیریم و خاکسار تویی ...251شمارهٔ ۴۸۹: بر سر راهم بدید و گفت:«هی سن کیم ...252شمارهٔ ۴۹۰: بصلاح آمد از اوصاف خدای ذوالمن 253شمارهٔ ۴۹۱: بفضل و رحمت و توفیق ذوالمن 254شمارهٔ ۴۹۲: دوش آن مه دو هفته من با هزار فن 255شمارهٔ ۴۹۳: ساقی جان، لطف فرما کاسه دردی بمن 256شمارهٔ ۴۹۴: سامان عیش نیست درین دار پر فتن 257شمارهٔ ۴۹۵: طالبانی که اسیرند درین حبس بدن 258شمارهٔ ۴۹۶: من بجانان زنده ام، گر باز دانی ای ...259شمارهٔ ۴۹۷: یارم ز در در آمو، وشتن کنید وشتن 260شمارهٔ ۴۹۸: آن ماه مسافر سفری کرد ز کرمان 261شمارهٔ ۴۹۹: ای ساقی دل و جان، ای نور چشم اعیا ...262شمارهٔ ۵۰۰: ای عاشقان، ای عاشقان، هنگام آن شد ...263شمارهٔ ۵۰۱: این چنین مست و معربد بکجا؟ ای دل ...264شمارهٔ ۵۰۲: ای نور دل و دیده وای زبده اعیان 265شمارهٔ ۵۰۳: با هیچ رسید این صفت باده فروشان 266شمارهٔ ۵۰۴: بس عجب طرفه حدیثیست که: آن شاه جه ...267شمارهٔ ۵۰۵: بشنو ز عشق رمزی، حیران مباش، حیرا ...268شمارهٔ ۵۰۶: بقدر جام بود شور و حالت مستان 269شمارهٔ ۵۰۷: بیا، ای یار سودایی، بیا، ای جان س ...270شمارهٔ ۵۰۸: بیا، که عشق برافراخت سنجق سلطان 271شمارهٔ ۵۰۹: تربیت میکند مرا جانان 272شمارهٔ ۵۱۰: تن زنده بجان آمد و جان زنده بجانا ...273شمارهٔ ۵۱۱: جانم بلب رسید ز غم، ساقی، الامان 274شمارهٔ ۵۱۲: چندان که گفتم: خاطر مرنجان 275شمارهٔ ۵۱۳: حیات تن ز جان آمد، حیات جان ز جان ...276شمارهٔ ۵۱۴: خبری دهید جان را، که ز دوست چیست ...277شمارهٔ ۵۱۵: دل با تو نظر دارد، اما نظری پنهان 278شمارهٔ ۵۱۶: دوست در مجلسست و جان در جان 279شمارهٔ ۵۱۷: ز خوبان عربده خوش باشد، ای جان 280شمارهٔ ۵۱۸: ساقی چو تو باشی، همه جا باده پرست ...281شمارهٔ ۵۱۹: سرگشته ایم و حیران در کوی مهرورزا ...282شمارهٔ ۵۲۰: عشق و معشوق و عاشق حیران 283شمارهٔ ۵۲۱: «فوز النجات » می طلبی؟ جام می ستا ...284شمارهٔ ۵۲۲: «کن فکان » جان را خبر گوید ز «کان ...285شمارهٔ ۵۲۳: «کل یوم هو فی شان » چه نشانست و چ ...286شمارهٔ ۵۲۴: «کل یوم هو فی شان » ز چه کردند بی ...287شمارهٔ ۵۲۵: گر ره بتو هست، چیست فرمان؟288شمارهٔ ۵۲۶: گر شیر نه ای، بگذر ازین بیشه شیرا ...289شمارهٔ ۵۲۷: گفت حق: «کل من علیها فان »290شمارهٔ ۵۲۸: ما که مستان خرابیم درین دیر مغان 291شمارهٔ ۵۲۹: مقررست و معین بحجت و برهان 292شمارهٔ ۵۳۰: میان باطن جانی و جان تویی، ای جان 293شمارهٔ ۵۳۱: همه بودند که گفتند بپیدا و نهان 294شمارهٔ ۵۳۲: همه جا اوست شاه جاویدان 295شمارهٔ ۵۳۳: جگر پردرد و دل پر خونم، ای جان 296شمارهٔ ۵۳۴: یار همان، درد همان، دل همان 297شمارهٔ ۵۳۵: «حصل ما فی الصدور» لذت جان یافتن 298شمارهٔ ۵۳۶: در دل از شوق تو شوریست که نتوان گ ...299شمارهٔ ۵۳۷: چه باشد شیوه عاشق؟ بمعشوقان نظر ک ...300شمارهٔ ۵۳۸: مرا از زخم شمشیرت نمی شاید حذر کر ...301شمارهٔ ۵۳۹: خواهی بجهان شوری، بنیاد قیامت کن 302شمارهٔ ۵۴۰: نیم مستان ترا سرگشته چون پرگار کن 303شمارهٔ ۵۴۱: بیتی همی سرایم و زاریست کار من 304شمارهٔ ۵۴۲: ناوک غمزه می زند بر دل من نگار من 305شمارهٔ ۵۴۳: بسامان آمد احوال دل من 306شمارهٔ ۵۴۴: بسودایت سرشت آب و گل من 307شمارهٔ ۵۴۵: عید و بر قندان تویی، ای جان جان ج ...308شمارهٔ ۵۴۶: جگر گرمست و آهم سرد و دل خون 309شمارهٔ ۵۴۷: دل آشفته دارم، چشم پر خون 310شمارهٔ ۵۴۸: ما را هوای باده نابست در درون 311شمارهٔ ۵۴۹: از عیان گر واقفی، بگذر ز عین 312شمارهٔ ۵۵۰: الا! ای نفس، خودکامی و خودبین 313شمارهٔ ۵۵۱: ای یار، ندانم که چه رسمست و چه آی ...314شمارهٔ ۵۵۲: بجان آمد ز هجران جان مسکین 315شمارهٔ ۵۵۳: پیر مغان کجاست؟ که آن مرد دوربین 316شمارهٔ ۵۵۴: جعل را چند ازین تحسین و تمکین؟317شمارهٔ ۵۵۵: «حمدلله » گفت رب العالمین 318شمارهٔ ۵۵۶: گفت: نور آسمانست و زمین 319شمارهٔ ۵۵۷: ما داغ آرزوی تو داریم بر جبین 320شمارهٔ ۵۵۸: منت خدای را، که در اطوار ما و طین 321شمارهٔ ۵۵۹: هله! ای ساقی جانها، بده آن باده ر ...322شمارهٔ ۵۶۰: ای دل و جانت بهواها گرو 323شمارهٔ ۵۶۱: باده کهنه گیر و شیشه نو 324شمارهٔ ۵۶۲: ای ساقی جان بخش ما،یک لحظه ما را ...325شمارهٔ ۵۶۳: تو محیطی و دیگران همه جو 326شمارهٔ ۵۶۴: چه شنیدی که دل از دست بدادی،تو عم ...327شمارهٔ ۵۶۵: زان نکهت مشکین،که همی آید از آن س ...328شمارهٔ ۵۶۶: «ستر الله علینا» چه علالاست درین ...329شمارهٔ ۵۶۷: دل شوریده را تمنا تو 330شمارهٔ ۵۶۸: ای دل، اگر تو عاشقی، با عاشقان هم ...331شمارهٔ ۵۶۹: از لعل یار اگر شکری یافتی بگو 332شمارهٔ ۵۷۰: پیش ما قصه جام و جم و جمشید مگو 333شمارهٔ ۵۷۱: «الا یاایهاالساقی »، مرا جام مصفا ...334شمارهٔ ۵۷۲: «کان الله » گفت و «کان الله له »335شمارهٔ ۵۷۳: ای آفتاب روی ترا پرده دار ماه 336شمارهٔ ۵۷۴: بر بیدلان گذشت و نکرد اینطرف نگاه 337شمارهٔ ۵۷۵: پیش از بنای مدرسه و رسم خانقاه 338شمارهٔ ۵۷۶: «عز من قائل » چه گفت اله؟339شمارهٔ ۵۷۷: گم کرده ایم راه و ندانیم پیشگاه 340شمارهٔ ۵۷۸: مرا یاریست، اندر گاه و بیگاه 341شمارهٔ ۵۷۹: در میان همه خوبان بت ما از همه به 342شمارهٔ ۵۸۰: آتش عشق تو شوری در جهان انداخته 343شمارهٔ ۵۸۱: ای آتش سودای تو در کن فکان انداخت ...344شمارهٔ ۵۸۲: ای خیالت عقل کل را در گمان انداخت ...345شمارهٔ ۵۸۳: ای کمالت نعت عزت در جهان انداخته 346شمارهٔ ۵۸۴: روی مه را جلوه دادی، زلف میگون تا ...347شمارهٔ ۵۸۵: ای کوس کبریای تو در لامکان زده 348شمارهٔ ۵۸۶: هله!ای ساقی جانها، قدح باده بمن د ...349شمارهٔ ۵۸۷: ساقیا، عذر مگو، باده بسر مستان ده 350شمارهٔ ۵۸۸: گرم از طالع فرخ رخ جانان شود دیده 351شمارهٔ ۵۸۹: گر تو از مستان عشقی در وله 352شمارهٔ ۵۹۰: بجانان زنده ام، الحمدلله 353شمارهٔ ۵۹۱: از مسجد و می خانه وز کعبه و بت خا ...354شمارهٔ ۵۹۲: بیا، ای ماه کنعانی، بیا ای شاه فر ...355شمارهٔ ۵۹۳: پر گشت جهان از می گل رنگ مغانه 356شمارهٔ ۵۹۴: مرآت دل شکستی، ای گنج جاودانه 357شمارهٔ ۵۹۵: می کشد آن حبیب فرزانه 358شمارهٔ ۵۹۶: آیینه تیره شد، ز چه تیره است آینه ...359شمارهٔ ۵۹۷: تا گرد ماه سنبل مشکین نهاده ای 360شمارهٔ ۵۹۸: همه لذت، همه شهوت، همگی رد شده ای 361شمارهٔ ۵۹۹: این شناسی که: از آن شهر و دیار آم ...362شمارهٔ ۶۰۰: خطاب «لن ترانی » چیست؟ یعنی 363شمارهٔ ۶۰۱: «هدی للمتقین » گفتند: یعنی 364شمارهٔ ۶۰۲: هر لحظه مرا میرسد انوار تجلی 365شمارهٔ ۶۰۳: بجان تو، که خمارم بغایت، ای چلبی 366شمارهٔ ۶۰۴: دل ز من برداشت یار مهربان، واحسرت ...367شمارهٔ ۶۰۵: با یاد خدا باش، بهر جای که هستی 368شمارهٔ ۶۰۶: چو با تست مقصود، هرجا که هستی 369شمارهٔ ۶۰۷: چه ذوق نیستی یابی؟ که هستی 370شمارهٔ ۶۰۸: السلام علیک، یا سندی 371شمارهٔ ۶۰۹: ای دل عشاق را بروی تو شادی 372شمارهٔ ۶۱۰: دلم از غصه هجران تو دارد دردی 373شمارهٔ ۶۱۱: گر گلی از گلشن حسنش ببازار آمدی 374شمارهٔ ۶۱۲: گر نسیم رحمتی از کوی جانان آمدی 375شمارهٔ ۶۱۳: فرودی باشد و ننگ و جودی 376شمارهٔ ۶۱۴: گر جان بهوای تو گرفتار نبودی 377شمارهٔ ۶۱۵: جان نوروز و جان صد عیدی 378شمارهٔ ۶۱۶: ای آفتاب روی ترا ماه مشتری 379شمارهٔ ۶۱۷: ای عشق دل فروز، که شاه مظفری 380شمارهٔ ۶۱۸: وصال یار بصد جان بخر، اگر نخری 381شمارهٔ ۶۱۹: مرا از پرتو روی تو هر لمعه است دی ...382شمارهٔ ۶۲۰: ای دوست، بگو باری تا: عزم کجا دار ...383شمارهٔ ۶۲۱: روی دل را بسوی جان داری 384شمارهٔ ۶۲۲: حکایتی دو سه دارم، بشرط دستوری 385شمارهٔ ۶۲۳: ز حد گذشت حکایت ز قصه دوری 386شمارهٔ ۶۲۴: شب عیدست و ما عاشق، چه گویم قصه د ...387شمارهٔ ۶۲۵: من قبله بدل کردم، تا کی بود این ک ...388شمارهٔ ۶۲۶: میسرت نشود عاشقی و مستوری 389شمارهٔ ۶۲۷: نه مست جام خدایی، نه مرد مستوری 390شمارهٔ ۶۲۸: گر زانکه بگویند: گدایی و فقیری 391شمارهٔ ۶۲۹: اگر ز مصر جهانی و گر ز تبریزی 392شمارهٔ ۶۳۰: تو همچو عقل شریفی و همچو روح عزیز ...393شمارهٔ ۶۳۱: تا سر الهی ز ملاهی نشناسی 394شمارهٔ ۶۳۲: من عشقم و عشق من چه پرسی؟395شمارهٔ ۶۳۳: دلا، ز باده و خم خانه که میپرسی؟396شمارهٔ ۶۳۴: زمانی یار شو، گر یار باشی 397شمارهٔ ۶۳۵: چه غمست آخر از غم؟ چو تو در میانه ...398شمارهٔ ۶۳۶: امروز بجد دارم با تو سر دشنامی 399شمارهٔ ۶۳۷: ای قطب جامی، شاه انامی 400شمارهٔ ۶۳۸: ای ماه معربد، ز کجایی و چه نامی؟401شمارهٔ ۶۳۹: زنهار! درین کوی بغفلت نخرامی 402شمارهٔ ۶۴۰: گر شمس منیر آمدی، ار بدر تمامی 403شمارهٔ ۶۴۱: هله! ای جان گرامی، ز کجایی و چه ن ...404شمارهٔ ۶۴۲: پیش از بنای مدرسه و دیر ارمنی 405شمارهٔ ۶۴۳: سخنی می رود، ای دوست، مسلم سخنی 406شمارهٔ ۶۴۴: سؤال میکنم، ار هست رخصت سخنی 407شمارهٔ ۶۴۵: گر بر حدیث اهل دل انکار می کنی 408شمارهٔ ۶۴۶: ای آتش سودای تو در جان جهانی 409شمارهٔ ۶۴۷: ای خواجه، جمالست و جهانست و جوانی 410شمارهٔ ۶۴۸: با روی دل فروزت عیشیست جاودانی 411شمارهٔ ۶۴۹: بتو جان کجا برد پی؟ که تو شاه بی ...412شمارهٔ ۶۵۰: بدرویشی دلی گر بود و جانی 413شمارهٔ ۶۵۱: بیابان را بپیمودی، ولیکن بس ویاوا ...414شمارهٔ ۶۵۲: تا بکی شیوه تقلید و ره آسانی؟415شمارهٔ ۶۵۳: تو جام جمی، اما در جام نمیدانی 416شمارهٔ ۶۵۴: تو محبوب جانی و جان جهانی 417شمارهٔ ۶۵۵: تو مرهم دل ریشی و راحت جانی 418شمارهٔ ۶۵۶: جراحات دلم را تازه کرد آن یار روح ...419شمارهٔ ۶۵۷: جراحت دل من تازه کرد دلبر جانی 420شمارهٔ ۶۵۸: خوشدل شدم که دادم دل را بدلستانی 421شمارهٔ ۶۵۹: ز نور روی تو پیداست سر سبع مثانی 422شمارهٔ ۶۶۰: صلای کافری و غارت مسلمانی 423شمارهٔ ۶۶۱: فداک عقلی و روحی، که راحت جانی 424شمارهٔ ۶۶۲: هله ای دوست، چه گویم؟ که تو محبوب ...425شمارهٔ ۶۶۳: هله! ای ماه وفاپیشه، که محبوب جها ...426شمارهٔ ۶۶۴: هله! ای یار گرانمایه،سبک روح جهان ...427شمارهٔ ۶۶۵: روسیه را، گر ببینی، رد کنی 428شمارهٔ ۶۶۶: تراست ناز، که سلطان حسن و تمکینی 429شمارهٔ ۶۶۷: هله! ای عشق کهن سال، که هر روز نو ...430شمارهٔ ۶۶۸: یار میگوید ببانگ پهلوی :431شمارهٔ ۶۶۹: سخن در سر عاشق کمترک گوی 432شمارهٔ ۶۷۰: مسئله مشکل و آسان توی 433شمارهٔ ۶۷۱: در خاکدان مباش، که خوار جهان شوی 434شمارهٔ ۶۷۲: بسیار طالبی، که مگر ذو فنون شوی 435شمارهٔ ۶۷۳: اگر در طاعتی، گر در گناهی 436شمارهٔ ۶۷۴: تو شاه جهانی و ندانم که چه شاهی؟437شمارهٔ ۶۷۵: تو نور یقین آمدی و رهبر راهی 438شمارهٔ ۶۷۶: در وصف جمال تو توان گفت که: ماهی 439شمارهٔ ۶۷۷: درمانده ام از غم جدایی 440شمارهٔ ۶۷۸: دل ما بغمزه بردی، رخ مه نمی نمایی 441شمارهٔ ۶۷۹: زلف را شانه زن، که رعنایی 442شمارهٔ ۶۸۰: سؤالی دارم، ای جان، کز کجایی 443شمارهٔ ۶۸۱: غرق آن بحر محیطست دل شیدایی 444شمارهٔ ۶۸۲: چو زنان،مباش قانع،ز جهان برنگ و ب ...445شمارهٔ ۶۸۳: هله! عاشقان، که راهست بهو،زنید هو ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ