به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قاسم انوار

قاسم انوارغزل هاشمارهٔ ۲۴۱: مرا سودای او دیوانه دارد

810عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مرا سودای او دیوانه دارد
خراب ومست آن جانانه دارد
نمی دانم چه شانست این که دایم
سواد زلف او در شانه دارد؟
چنان مستان چشم خویشتن شد
که او از خود بکس پروا ندارد
فدای چشم مست پر خمارم
که در هر گوشه صد می خانه دارد
سلامی می کنم بر حضرت دوست
جواب من همه پیمانه دارد
گدای معنوی نزد من آنست
که ذوق صحبت سلطان ندارد
همی گویند:قاسم بت پرستست
بتی دارد، بلی، در خانه دارد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۴۰: آن خواجه سر بشر ندارد 2شمارهٔ ۲۴۱: مرا سودای او دیوانه دارد 3شمارهٔ ۲۴۲: بپیش اهل سیادت سعادتی دارد 4شمارهٔ ۲۴۳: دلم از شیوه شیرین تو شوری دارد 5شمارهٔ ۲۴۴: هر دلی در دو جهان چشم و چراغی دار ...6شمارهٔ ۲۴۵: جانم از نرگس مخمور تو جاهی دارد 7شمارهٔ ۲۴۶: جانم از دولت درد تو دوایی دارد 8شمارهٔ ۲۴۷: در ولای تو دلم حسن وفایی دارد 9شمارهٔ ۲۴۸: من رند خرابات مغانم چه توان کرد؟10شمارهٔ ۲۴۹: تا که از جور زمان بر جگرم ریش رسد ...11شمارهٔ ۲۵۰: چو عکس مشرق صبح ازل هویدا شد 12شمارهٔ ۲۵۱: تا به کی این دل من واله و شیدا با ...13شمارهٔ ۲۵۲: تا به کی خاطر من واله و شیدا باشد ...14شمارهٔ ۲۵۳: در قیامت همه کس طالب و جویا باشد 15شمارهٔ ۲۵۴: طور سینا چه بود؟ سینه دانا باشد 16شمارهٔ ۲۵۵: گر همه میل دلت جانب سلما باشد 17شمارهٔ ۲۵۶: هر کرا در دل و جان عشق و تولا باش ...18شمارهٔ ۲۵۷: هر که او را هوس منصب اعلا باشد 19شمارهٔ ۲۵۸: مرا گر اندرون پر نار باشد 20شمارهٔ ۲۵۹: ارنی و لن ترانی راز و نیاز باشد 21شمارهٔ ۲۶۰: مست و مستور ندیدیم و گر هم باشد 22شمارهٔ ۲۶۱: مظهر ذات و صفت آدم و عالم باشد 23شمارهٔ ۲۶۲: تا دل آشفته آن زلف پریشان باشد 24شمارهٔ ۲۶۳: عاشقی را،که دل از عشق پریشان باشد 25شمارهٔ ۲۶۴: گرترا میل دلی سوی دل و جان باشد 26شمارهٔ ۲۶۵: گر دلم عید ترا لایق قربان باشد 27شمارهٔ ۲۶۶: کسی که روی تو بیند چگونه شاد نباش ...28شمارهٔ ۲۶۷: نه از خطاست که در ابروی تو چین با ...29شمارهٔ ۲۶۸: بپیش درد من درمان چه باشد؟30شمارهٔ ۲۶۹: رنگرز و رنگرزی دیر شد 31شمارهٔ ۲۷۰: از دولت وصال تو کارم بکام شد 32شمارهٔ ۲۷۱: آیینه سبب گشت که روی تو عیان شد 33شمارهٔ ۲۷۲: درمان طلب کردم بسی،این درد را درم ...34شمارهٔ ۲۷۳: باز دست عشق عقلم را گریبان میکشد 35شمارهٔ ۲۷۴: شوری از شیوه شیرین تو پیدا آمد 36شمارهٔ ۲۷۵: روی هرکس که باندازه مرآت آمد 37شمارهٔ ۲۷۶: باده از خم ارادت بسعادت آمد 38شمارهٔ ۲۷۷: بر دلم بار غم عشق بغایت آمد 39شمارهٔ ۲۷۸: آن ماه دل افروز که رشک قمر آمد 40شمارهٔ ۲۷۹: امروز بار دیگر آن ماه دلبر آمد 41شمارهٔ ۲۸۰: باز آفتاب دولت از بام ما بر آمد 42شمارهٔ ۲۸۱: نهال دولتم را گل بر آمد 43شمارهٔ ۲۸۲: چشم بیدار مرا نوبت دیدار آمد 44شمارهٔ ۲۸۳: شاد باش،ای دل من،نوبت دیدار آمد 45شمارهٔ ۲۸۴: باز، ز خم باده های ناب بر آمد 46شمارهٔ ۲۸۵: یار ببازار کاینات برآمد 47شمارهٔ ۲۸۶: آن یار چو ناگاه ببازار برآمد 48شمارهٔ ۲۸۷: چون ماه من از مشرق انوار بر آمد 49شمارهٔ ۲۸۸: چون ماه نو از مشرق انوار برآمد 50شمارهٔ ۲۸۹: دلدار من از خانه ببازار برآمد 51شمارهٔ ۲۹۰: دمید صبح سعادت،که یار باز آمد 52شمارهٔ ۲۹۱: ازکف ساقی جان باده چو در جام آمد 53شمارهٔ ۲۹۲: آخر،ای شوخ جهان،عشوه گری با ما چن ...54شمارهٔ ۲۹۳: در هوایت عاشقان مستمند 55شمارهٔ ۲۹۴: چنانکه چشم تو در غمزه دلبری داند 56شمارهٔ ۲۹۵: مرا اگر تو ندانی حبیب می داند 57شمارهٔ ۲۹۶: حالت جان مرا پیر مغان میداند 58شمارهٔ ۲۹۷: در آن چمن که تو دیدی گلی ببار نما ...59شمارهٔ ۲۹۸: منگر بعاشقان،که ز صد یک نشان نمان ...60شمارهٔ ۲۹۹: در هیچ زمان غیر بدل راه ندادند 61شمارهٔ ۳۰۰: چند در مسجد و در صومعه غارت کردند 62شمارهٔ ۳۰۱: عاشقان را چو صلا جانب می خانه زدن ...63شمارهٔ ۳۰۲: اندرین دور، که مستان طریقت خوارند 64شمارهٔ ۳۰۳: هر گه که یار شیوه ناز ابتدی کند 65شمارهٔ ۳۰۴: آنان که بجز روی تو جایی نگرانند 66شمارهٔ ۳۰۵: خرده بینان طریقت همه صرافانند 67شمارهٔ ۳۰۶: آب حیوان،که سکندر طلبش میفرمود 68شمارهٔ ۳۰۷: ای عشق توام در دو جهان مقصد و مقص ...69شمارهٔ ۳۰۸: بر کهن دیر جهان دوست تجلی فرمود 70شمارهٔ ۳۰۹: بیمن دولت محبوب عاقبت محمود 71شمارهٔ ۳۱۰: تویی،که مرهم ریشی و غایت مقصود 72شمارهٔ ۳۱۱: دل آینه صورت و معنیست عجب بود 73شمارهٔ ۳۱۲: رنگ رز خواست که خمی کند از کور و ...74شمارهٔ ۳۱۳: ز سوز و شوق تو از جان و دل بر آمد ...75شمارهٔ ۳۱۴: زلفت شب قدرست،زهی سایه ممدود!76شمارهٔ ۳۱۵: ساقیا،نور صبح روی نمود 77شمارهٔ ۳۱۶: سرمایه سعادت ما در دیار بود 78شمارهٔ ۳۱۷: صدبار فکر کردم و صد راه آزمود 79شمارهٔ ۳۱۸: عشقش بخاک بردم و گفتم که: یا ودود 80شمارهٔ ۳۱۹: «علم القرآن » ز «الرحمن » چه بود؟81شمارهٔ ۳۲۰: فتنه در خواب قیامت خفته بود 82شمارهٔ ۳۲۱: فرو ریختی باز در جام جود 83شمارهٔ ۳۲۲: کسی که شیوه حکمت گرفت گوی ربود 84شمارهٔ ۳۲۳: «یحبه و یحبونم » چنین فرمود:85شمارهٔ ۳۲۴: این عشق و مودت اثر لطف خدا بود 86شمارهٔ ۳۲۵: گیسوی تو هر چند کمندی زبلا بود 87شمارهٔ ۳۲۶: روی زیبای تو چون شمع صفا خواهد بو ...88شمارهٔ ۳۲۷: مقام ما بسر کوی یار خواهد بود 89شمارهٔ ۳۲۸: تا جهاندار، جهاندار جهان خواهد بو ...90شمارهٔ ۳۲۹: هرکجا می گذرد دوست، فغان خواهد بو ...91شمارهٔ ۳۳۰: بعد ازین دلبر ما عربده جو خواهد ب ...92شمارهٔ ۳۳۱: گر با تو دمی محرم اسرار توان بود 93شمارهٔ ۳۳۲: صاحب قلاده اهل نزاع و غلو بود 94شمارهٔ ۳۳۳: چون حسن دلاویز تو در جلوه گری بود 95شمارهٔ ۳۳۴: گاهی درون پرده عزت نهان شود 96شمارهٔ ۳۳۵: از افق مکرمت صبح سعادت دمید 97شمارهٔ ۳۳۶: تعینات جهان در میان بیم و امید 98شمارهٔ ۳۳۷: دل ما باده طلب کرد و شرابش برسید 99شمارهٔ ۳۳۸: صبح ازل ز مشرق انوار بردمید 100شمارهٔ ۳۳۹: منم و چشم رمد دیده و نور خورشید 101شمارهٔ ۳۴۰: نعم الفقیه، حال مدرس کجا رسید؟102شمارهٔ ۳۴۱: «یحبهم » ز چه رو گشت آن مراد مرید ...103شمارهٔ ۳۴۲: طریق توبه و تقوی شکستم تا چه پیش ...104شمارهٔ ۳۴۳: بانگ مستان خرابات فنا می آید 105شمارهٔ ۳۴۴: بوی سنبل ز دم باد صبا می آید 106شمارهٔ ۳۴۵: بوی عشق از نفس باد صبا می آید 107شمارهٔ ۳۴۶: از خم صفا جام می ناب بیارید 108شمارهٔ ۳۴۷: از خم صفا باده چون قند بیارید 109شمارهٔ ۳۴۸: خانه ما روضه شد،چون مقدم رضوان رس ...110شمارهٔ ۳۴۹: درد مرا نوبت درمان رسید 111شمارهٔ ۳۵۰: موسی بکوه طور بنور عیان رسید 112شمارهٔ ۳۵۱: دل ز داروخانه دردت دوا دارد امید 113شمارهٔ ۳۵۲: هر کرا جرعه می داد بسر گردانید 114شمارهٔ ۳۵۳: صفیر مرغ جان اسرار گوید 115شمارهٔ ۳۵۴: دلم از قصه هجران چه گوید؟116شمارهٔ ۳۵۵: در پس آیینه چیست باز نمایید 117شمارهٔ ۳۵۶: با ما سخن از خرقه و سجاده مگویید 118شمارهٔ ۳۵۷: از باده گلگون قدری هست بگویید 119شمارهٔ ۳۵۸: از پیر مغان گر خبری هست بگویید 120شمارهٔ ۳۵۹: در مجلس ما جز سخن یار مگویید 121شمارهٔ ۳۶۰: گدایی می کنم زان یار دلبر 122شمارهٔ ۳۶۱: هله! ای دوست بیا باده بخور، غصه م ...123شمارهٔ ۳۶۲: اول ثبوت عرش، پس آنگه جلوس یار 124شمارهٔ ۳۶۳: ای جان جهان، ساقی جان، رطل گران د ...125شمارهٔ ۳۶۴: بیا، بیا، که غریبیم و عاشقیم و نز ...126شمارهٔ ۳۶۵: جام جمست این دل بیچاره، گوش دار 127شمارهٔ ۳۶۶: در داستان عشق تفصی نمود یار 128شمارهٔ ۳۶۷: درد سری میدهد زحمت رنج خمار 129شمارهٔ ۳۶۸: رو خرقه گرو کن، دل و دلدار بدست آ ...130شمارهٔ ۳۶۹: ساقیا، مست خرابیم، بما جامی آر 131شمارهٔ ۳۷۰: ساقی، بیار باده، که تلخست انتظار 132شمارهٔ ۳۷۱: ساقی، بیار باده گل رنگ خوشگوار 133شمارهٔ ۳۷۲: سینه مجروحست و عقل آشفته، خاطر بی ...134شمارهٔ ۳۷۳: عزت عشق بود غیرت یار 135شمارهٔ ۳۷۴: غلطی نیست در حساب و شمار 136شمارهٔ ۳۷۵: قصه ای نو رسید از اسرار:137شمارهٔ ۳۷۶: لاف عرفان می زند آن زاهد لاغر شکا ...138شمارهٔ ۳۷۷: ماییم و جام باده و سودای آن نگار 139شمارهٔ ۳۷۸: مشربم عذبست و مطرب عشق و ساقی یار ...140شمارهٔ ۳۷۹: مشکین کلاله را چو برافکند آن نگار 141شمارهٔ ۳۸۰: منم و عشق سرکش عیار 142شمارهٔ ۳۸۱: هر که هشیار درین دیر مغانش مگذار 143شمارهٔ ۳۸۲: اگرچه خسرو عالم شوی و گر فغفور 144شمارهٔ ۳۸۳: پیش ما قصه شوقست و شهودست و حضور 145شمارهٔ ۳۸۴: در کهن دیر زمان جمله فریبست و غرو ...146شمارهٔ ۳۸۵: کار بی همکار سخت و راه بی همراه د ...147شمارهٔ ۳۸۶: امکان صبر نیست، ز سر گیرم این نفی ...148شمارهٔ ۳۸۷: چو نازنین جهانی بحسن خویش بناز 149شمارهٔ ۳۸۸: ماییم و حضرت تو و صد سوز و صد نیا ...150شمارهٔ ۳۸۹: با زلف و رخت مست مدامیم شب و روز 151شمارهٔ ۳۹۰: فکر عقل از حد گذشت، ای عشق، آتش ب ...152شمارهٔ ۳۹۱: دلم در عشق ناپرواست امروز 153شمارهٔ ۳۹۲: از لب لعل توام کار بکامست امروز 154شمارهٔ ۳۹۳: سید سادات عالم غیر انسان نیست کس 155شمارهٔ ۳۹۴: ز چشم گوشه نشینان نشان سودا پرس 156شمارهٔ ۳۹۵: گر کسی مست و خرابست ز مستانش پرس 157شمارهٔ ۳۹۶: از ما حکایت می و پیر و مغانه پرس 158شمارهٔ ۳۹۷: دلی دارم ز سودایش پر آتش 159شمارهٔ ۳۹۸: تو شمع مجلسی در بزم جان باش 160شمارهٔ ۳۹۹: جان هوادار تو شد، فاش مکن اسرارش 161شمارهٔ ۴۰۰: خواجه مستست، ببین در سر و در دستا ...162شمارهٔ ۴۰۱: بر کنار طاس گردون زد هلال انگشت د ...163شمارهٔ ۴۰۲: بنده از دوست سئوالی بصفا کردم دوش 164شمارهٔ ۴۰۳: پهلوی خوانان غزل می خواند دوش 165شمارهٔ ۴۰۴: واردات عاشقان کز عشق می آید بگوش 166شمارهٔ ۴۰۵: باده ام صافست و مطرب صاف و ساقی ص ...167شمارهٔ ۴۰۶: بنادانان مگو سر حقایق 168شمارهٔ ۴۰۷: متمادی شدست یوم فراق 169شمارهٔ ۴۰۸: بآرزوی تو در خاک می روم، در خاک 170شمارهٔ ۴۰۹: چه بود قصه لیلی درین نشیمن خاک؟171شمارهٔ ۴۱۰: رندیم و عاشقیم و جهان سوز و جامه ...172شمارهٔ ۴۱۱: ای زلف و رخت میگون، ای دوست سلام ...173شمارهٔ ۴۱۲: نور ولایت تویی، شاه سلام علیک 174شمارهٔ ۴۱۳: در تو عجب مانده ام ای عشق شنگ 175شمارهٔ ۴۱۴: از شبستان ازل، تا بامداد آب و گل 176شمارهٔ ۴۱۵: بلبل آشفته حال، از سرمستی بنال 177شمارهٔ ۴۱۶: بیار، ساقی عشاق، جام مالامال 178شمارهٔ ۴۱۷: خاطرم آشفته و جان در ملال 179شمارهٔ ۴۱۸: ما گنج قدیمیم درین دیر کهن سال 180شمارهٔ ۴۱۹: مقررست و معین، برای اهل کمال 181شمارهٔ ۴۲۰: خدای را چو ندانی، چه فقه و چه معق ...182شمارهٔ ۴۲۱: این چه حدیثست که کرد آن صنم؟183شمارهٔ ۴۲۲: بهیچ یار و دیاری اگر چه دل ننهادم 184شمارهٔ ۴۲۳: خوش وقت من، که آینه کردار روشنم 185شمارهٔ ۴۲۴: سلطان دلنواز چو باز آمد از کرم 186شمارهٔ ۴۲۵: طلب گاری ز حد بگذشت و ما محروم و ...187شمارهٔ ۴۲۶: نی چو بنالید، بگفتا: نیم 188شمارهٔ ۴۲۷: از ما مپیچ رو، که غریبیم و تلخ کا ...189شمارهٔ ۴۲۸: یک جام بجانی دهد آن ساقی خودکام 190شمارهٔ ۴۲۹: بیا، که نوبت رندیست، عاشقم، مستم 191شمارهٔ ۴۳۰: دوش آن مه دو هفته دستم گرفت، دستم 192شمارهٔ ۴۳۱: سوی می خانه میکشی دستم 193شمارهٔ ۴۳۲: من از سودای جانان نیم مستم 194شمارهٔ ۴۳۳: اگر بر خاک کویت گرد گردم 195شمارهٔ ۴۳۴: سفر گزیدم و آهنگ آن جهان کردم 196شمارهٔ ۴۳۵: دوش بر اوج لا مکان خیمه اصطفا زدم 197شمارهٔ ۴۳۶: بدوستی، که ترا نیک دوست می دارم 198شمارهٔ ۴۳۷: دینار نمی خواهم، من عاشق دیدارم 199شمارهٔ ۴۳۸: گر بنالم من از این درد که در دل د ...200شمارهٔ ۴۳۹: منت از دل بصد جان دوست دارم 201شمارهٔ ۴۴۰: نه تنها من خراب و مست یارم 202شمارهٔ ۴۴۱: باده می نوشم و سودای تو در سر دار ...203شمارهٔ ۴۴۲: سرم سبزست و لب خندان و عیش جاودان ...204شمارهٔ ۴۴۳: عاشق یارم، بغیر یار ندارم 205شمارهٔ ۴۴۴: جگر گر مست و دل گر مست و آه آتشین ...206شمارهٔ ۴۴۵: از نایره شوقت در دل شرری دارم 207شمارهٔ ۴۴۶: در ملک وصال او ظل شجری دارم 208شمارهٔ ۴۴۷: چشم گریان و دل زار و نزاری دارم 209شمارهٔ ۴۴۸: عیسی بظهور آمد، من مرده چرا باشم؟210شمارهٔ ۴۴۹: خیالست این که: من بی یار باشم 211شمارهٔ ۴۵۰: ای دوای درد بیماران، سلام علیکم 212شمارهٔ ۴۵۱: بحمدالله من از دردی کشانم 213شمارهٔ ۴۵۲: فقر می گفت که: من خسرو جاویدانم 214شمارهٔ ۴۵۳: من بیچاره سودا زده سرگردانم 215شمارهٔ ۴۵۴: من ز سودای تو سرگشته و سرگردانم 216شمارهٔ ۴۵۵: مشرب عذب مرا هر نفس از خم قدیم 217شمارهٔ ۴۵۶: میان آتش سوزان علم فراخته ایم 218شمارهٔ ۴۵۷: ما در هوای عشق تو سرمست باده ایم 219شمارهٔ ۴۵۸: پهلوی خوان بسر کوی حبیب آمده ایم 220شمارهٔ ۴۵۹: گرنه آنست که جوینده یار آمده ایم؟221شمارهٔ ۴۶۰: مست بودیم بگلبانگ تو هشیار شدیم 222شمارهٔ ۴۶۱: اقبال عشق بود، که ما مقبل آمدیم 223شمارهٔ ۴۶۲: ما در جهان کون برای تو آمدیم 224شمارهٔ ۴۶۳: این عنایت ازلی بود که ره پرسیدیم 225شمارهٔ ۴۶۴: در مسجد و در کعبه و بت خانه دویدی ...226شمارهٔ ۴۶۵: ما در طلب دوست فراوان بدویدیم 227شمارهٔ ۴۶۶: در دور رخت یک دل هشیار ندیدیم 228شمارهٔ ۴۶۷: در کعبه و بت خانه بجز یار ندیدیم 229شمارهٔ ۴۶۸: هزاران بحر در دردانه دیدیم 230شمارهٔ ۴۶۹: جانا، بجز از تو کس نداریم 231شمارهٔ ۴۷۰: عمریست که سودای سر زلف تو داریم 232شمارهٔ ۴۷۱: غیر از تو کس دگر نداریم 233شمارهٔ ۴۷۲: ما در دل و جان آتش سودای تو داریم 234شمارهٔ ۴۷۳: ما عاشق و رند و پاکبازیم 235شمارهٔ ۴۷۴: ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم 236شمارهٔ ۴۷۵: با روی تو ز سبزه و گلزار فارغیم 237شمارهٔ ۴۷۶: گرچه در طور شریعت همه مأمورانیم 238شمارهٔ ۴۷۷: لب مگز، عشوه مده باز، که ما مستان ...239شمارهٔ ۴۷۸: ما و این عشق دل افروز، که جان در ...240شمارهٔ ۴۷۹: ما نه امروزست کز عشق و ولا دم می ...241شمارهٔ ۴۸۰: تو جان و دل مایی، من وصف تو چون گ ...242شمارهٔ ۴۸۱: چه گویم؟ ای مسلمانان، چه گویم؟243شمارهٔ ۴۸۲: ماه عیانست روی یار چه گویم؟244شمارهٔ ۴۸۳: عجب رعنا و زیبایی، چه گویم؟245شمارهٔ ۴۸۴: من معدن اسرارم، اما بنمی گویم 246شمارهٔ ۴۸۵: این سخن نیست باندازه که من میگویم 247شمارهٔ ۴۸۶: ما سوز عشق را بدو عالم نمیدهیم 248شمارهٔ ۴۸۷: ما عشق یار را بدو عالم نمیدهیم 249شمارهٔ ۴۸۸: بیا، بیا، که فقیریم و خاکسار تویی ...250شمارهٔ ۴۸۹: بر سر راهم بدید و گفت:«هی سن کیم ...251شمارهٔ ۴۹۰: بصلاح آمد از اوصاف خدای ذوالمن 252شمارهٔ ۴۹۱: بفضل و رحمت و توفیق ذوالمن 253شمارهٔ ۴۹۲: دوش آن مه دو هفته من با هزار فن 254شمارهٔ ۴۹۳: ساقی جان، لطف فرما کاسه دردی بمن 255شمارهٔ ۴۹۴: سامان عیش نیست درین دار پر فتن 256شمارهٔ ۴۹۵: طالبانی که اسیرند درین حبس بدن 257شمارهٔ ۴۹۶: من بجانان زنده ام، گر باز دانی ای ...258شمارهٔ ۴۹۷: یارم ز در در آمو، وشتن کنید وشتن 259شمارهٔ ۴۹۸: آن ماه مسافر سفری کرد ز کرمان 260شمارهٔ ۴۹۹: ای ساقی دل و جان، ای نور چشم اعیا ...261شمارهٔ ۵۰۰: ای عاشقان، ای عاشقان، هنگام آن شد ...262شمارهٔ ۵۰۱: این چنین مست و معربد بکجا؟ ای دل ...263شمارهٔ ۵۰۲: ای نور دل و دیده وای زبده اعیان 264شمارهٔ ۵۰۳: با هیچ رسید این صفت باده فروشان 265شمارهٔ ۵۰۴: بس عجب طرفه حدیثیست که: آن شاه جه ...266شمارهٔ ۵۰۵: بشنو ز عشق رمزی، حیران مباش، حیرا ...267شمارهٔ ۵۰۶: بقدر جام بود شور و حالت مستان 268شمارهٔ ۵۰۷: بیا، ای یار سودایی، بیا، ای جان س ...269شمارهٔ ۵۰۸: بیا، که عشق برافراخت سنجق سلطان 270شمارهٔ ۵۰۹: تربیت میکند مرا جانان 271شمارهٔ ۵۱۰: تن زنده بجان آمد و جان زنده بجانا ...272شمارهٔ ۵۱۱: جانم بلب رسید ز غم، ساقی، الامان 273شمارهٔ ۵۱۲: چندان که گفتم: خاطر مرنجان 274شمارهٔ ۵۱۳: حیات تن ز جان آمد، حیات جان ز جان ...275شمارهٔ ۵۱۴: خبری دهید جان را، که ز دوست چیست ...276شمارهٔ ۵۱۵: دل با تو نظر دارد، اما نظری پنهان 277شمارهٔ ۵۱۶: دوست در مجلسست و جان در جان 278شمارهٔ ۵۱۷: ز خوبان عربده خوش باشد، ای جان 279شمارهٔ ۵۱۸: ساقی چو تو باشی، همه جا باده پرست ...280شمارهٔ ۵۱۹: سرگشته ایم و حیران در کوی مهرورزا ...281شمارهٔ ۵۲۰: عشق و معشوق و عاشق حیران 282شمارهٔ ۵۲۱: «فوز النجات » می طلبی؟ جام می ستا ...283شمارهٔ ۵۲۲: «کن فکان » جان را خبر گوید ز «کان ...284شمارهٔ ۵۲۳: «کل یوم هو فی شان » چه نشانست و چ ...285شمارهٔ ۵۲۴: «کل یوم هو فی شان » ز چه کردند بی ...286شمارهٔ ۵۲۵: گر ره بتو هست، چیست فرمان؟287شمارهٔ ۵۲۶: گر شیر نه ای، بگذر ازین بیشه شیرا ...288شمارهٔ ۵۲۷: گفت حق: «کل من علیها فان »289شمارهٔ ۵۲۸: ما که مستان خرابیم درین دیر مغان 290شمارهٔ ۵۲۹: مقررست و معین بحجت و برهان 291شمارهٔ ۵۳۰: میان باطن جانی و جان تویی، ای جان 292شمارهٔ ۵۳۱: همه بودند که گفتند بپیدا و نهان 293شمارهٔ ۵۳۲: همه جا اوست شاه جاویدان 294شمارهٔ ۵۳۳: جگر پردرد و دل پر خونم، ای جان 295شمارهٔ ۵۳۴: یار همان، درد همان، دل همان 296شمارهٔ ۵۳۵: «حصل ما فی الصدور» لذت جان یافتن 297شمارهٔ ۵۳۶: در دل از شوق تو شوریست که نتوان گ ...298شمارهٔ ۵۳۷: چه باشد شیوه عاشق؟ بمعشوقان نظر ک ...299شمارهٔ ۵۳۸: مرا از زخم شمشیرت نمی شاید حذر کر ...300شمارهٔ ۵۳۹: خواهی بجهان شوری، بنیاد قیامت کن 301شمارهٔ ۵۴۰: نیم مستان ترا سرگشته چون پرگار کن 302شمارهٔ ۵۴۱: بیتی همی سرایم و زاریست کار من 303شمارهٔ ۵۴۲: ناوک غمزه می زند بر دل من نگار من 304شمارهٔ ۵۴۳: بسامان آمد احوال دل من 305شمارهٔ ۵۴۴: بسودایت سرشت آب و گل من 306شمارهٔ ۵۴۵: عید و بر قندان تویی، ای جان جان ج ...307شمارهٔ ۵۴۶: جگر گرمست و آهم سرد و دل خون 308شمارهٔ ۵۴۷: دل آشفته دارم، چشم پر خون 309شمارهٔ ۵۴۸: ما را هوای باده نابست در درون 310شمارهٔ ۵۴۹: از عیان گر واقفی، بگذر ز عین 311شمارهٔ ۵۵۰: الا! ای نفس، خودکامی و خودبین 312شمارهٔ ۵۵۱: ای یار، ندانم که چه رسمست و چه آی ...313شمارهٔ ۵۵۲: بجان آمد ز هجران جان مسکین 314شمارهٔ ۵۵۳: پیر مغان کجاست؟ که آن مرد دوربین 315شمارهٔ ۵۵۴: جعل را چند ازین تحسین و تمکین؟316شمارهٔ ۵۵۵: «حمدلله » گفت رب العالمین 317شمارهٔ ۵۵۶: گفت: نور آسمانست و زمین 318شمارهٔ ۵۵۷: ما داغ آرزوی تو داریم بر جبین 319شمارهٔ ۵۵۸: منت خدای را، که در اطوار ما و طین 320شمارهٔ ۵۵۹: هله! ای ساقی جانها، بده آن باده ر ...321شمارهٔ ۵۶۰: ای دل و جانت بهواها گرو 322شمارهٔ ۵۶۱: باده کهنه گیر و شیشه نو 323شمارهٔ ۵۶۲: ای ساقی جان بخش ما،یک لحظه ما را ...324شمارهٔ ۵۶۳: تو محیطی و دیگران همه جو 325شمارهٔ ۵۶۴: چه شنیدی که دل از دست بدادی،تو عم ...326شمارهٔ ۵۶۵: زان نکهت مشکین،که همی آید از آن س ...327شمارهٔ ۵۶۶: «ستر الله علینا» چه علالاست درین ...328شمارهٔ ۵۶۷: دل شوریده را تمنا تو 329شمارهٔ ۵۶۸: ای دل، اگر تو عاشقی، با عاشقان هم ...330شمارهٔ ۵۶۹: از لعل یار اگر شکری یافتی بگو 331شمارهٔ ۵۷۰: پیش ما قصه جام و جم و جمشید مگو 332شمارهٔ ۵۷۱: «الا یاایهاالساقی »، مرا جام مصفا ...333شمارهٔ ۵۷۲: «کان الله » گفت و «کان الله له »334شمارهٔ ۵۷۳: ای آفتاب روی ترا پرده دار ماه 335شمارهٔ ۵۷۴: بر بیدلان گذشت و نکرد اینطرف نگاه 336شمارهٔ ۵۷۵: پیش از بنای مدرسه و رسم خانقاه 337شمارهٔ ۵۷۶: «عز من قائل » چه گفت اله؟338شمارهٔ ۵۷۷: گم کرده ایم راه و ندانیم پیشگاه 339شمارهٔ ۵۷۸: مرا یاریست، اندر گاه و بیگاه 340شمارهٔ ۵۷۹: در میان همه خوبان بت ما از همه به 341شمارهٔ ۵۸۰: آتش عشق تو شوری در جهان انداخته 342شمارهٔ ۵۸۱: ای آتش سودای تو در کن فکان انداخت ...343شمارهٔ ۵۸۲: ای خیالت عقل کل را در گمان انداخت ...344شمارهٔ ۵۸۳: ای کمالت نعت عزت در جهان انداخته 345شمارهٔ ۵۸۴: روی مه را جلوه دادی، زلف میگون تا ...346شمارهٔ ۵۸۵: ای کوس کبریای تو در لامکان زده 347شمارهٔ ۵۸۶: هله!ای ساقی جانها، قدح باده بمن د ...348شمارهٔ ۵۸۷: ساقیا، عذر مگو، باده بسر مستان ده 349شمارهٔ ۵۸۸: گرم از طالع فرخ رخ جانان شود دیده 350شمارهٔ ۵۸۹: گر تو از مستان عشقی در وله 351شمارهٔ ۵۹۰: بجانان زنده ام، الحمدلله 352شمارهٔ ۵۹۱: از مسجد و می خانه وز کعبه و بت خا ...353شمارهٔ ۵۹۲: بیا، ای ماه کنعانی، بیا ای شاه فر ...354شمارهٔ ۵۹۳: پر گشت جهان از می گل رنگ مغانه 355شمارهٔ ۵۹۴: مرآت دل شکستی، ای گنج جاودانه 356شمارهٔ ۵۹۵: می کشد آن حبیب فرزانه 357شمارهٔ ۵۹۶: آیینه تیره شد، ز چه تیره است آینه ...358شمارهٔ ۵۹۷: تا گرد ماه سنبل مشکین نهاده ای 359شمارهٔ ۵۹۸: همه لذت، همه شهوت، همگی رد شده ای 360شمارهٔ ۵۹۹: این شناسی که: از آن شهر و دیار آم ...361شمارهٔ ۶۰۰: خطاب «لن ترانی » چیست؟ یعنی 362شمارهٔ ۶۰۱: «هدی للمتقین » گفتند: یعنی 363شمارهٔ ۶۰۲: هر لحظه مرا میرسد انوار تجلی 364شمارهٔ ۶۰۳: بجان تو، که خمارم بغایت، ای چلبی 365شمارهٔ ۶۰۴: دل ز من برداشت یار مهربان، واحسرت ...366شمارهٔ ۶۰۵: با یاد خدا باش، بهر جای که هستی 367شمارهٔ ۶۰۶: چو با تست مقصود، هرجا که هستی 368شمارهٔ ۶۰۷: چه ذوق نیستی یابی؟ که هستی 369شمارهٔ ۶۰۸: السلام علیک، یا سندی 370شمارهٔ ۶۰۹: ای دل عشاق را بروی تو شادی 371شمارهٔ ۶۱۰: دلم از غصه هجران تو دارد دردی 372شمارهٔ ۶۱۱: گر گلی از گلشن حسنش ببازار آمدی 373شمارهٔ ۶۱۲: گر نسیم رحمتی از کوی جانان آمدی 374شمارهٔ ۶۱۳: فرودی باشد و ننگ و جودی 375شمارهٔ ۶۱۴: گر جان بهوای تو گرفتار نبودی 376شمارهٔ ۶۱۵: جان نوروز و جان صد عیدی 377شمارهٔ ۶۱۶: ای آفتاب روی ترا ماه مشتری 378شمارهٔ ۶۱۷: ای عشق دل فروز، که شاه مظفری 379شمارهٔ ۶۱۸: وصال یار بصد جان بخر، اگر نخری 380شمارهٔ ۶۱۹: مرا از پرتو روی تو هر لمعه است دی ...381شمارهٔ ۶۲۰: ای دوست، بگو باری تا: عزم کجا دار ...382شمارهٔ ۶۲۱: روی دل را بسوی جان داری 383شمارهٔ ۶۲۲: حکایتی دو سه دارم، بشرط دستوری 384شمارهٔ ۶۲۳: ز حد گذشت حکایت ز قصه دوری 385شمارهٔ ۶۲۴: شب عیدست و ما عاشق، چه گویم قصه د ...386شمارهٔ ۶۲۵: من قبله بدل کردم، تا کی بود این ک ...387شمارهٔ ۶۲۶: میسرت نشود عاشقی و مستوری 388شمارهٔ ۶۲۷: نه مست جام خدایی، نه مرد مستوری 389شمارهٔ ۶۲۸: گر زانکه بگویند: گدایی و فقیری 390شمارهٔ ۶۲۹: اگر ز مصر جهانی و گر ز تبریزی 391شمارهٔ ۶۳۰: تو همچو عقل شریفی و همچو روح عزیز ...392شمارهٔ ۶۳۱: تا سر الهی ز ملاهی نشناسی 393شمارهٔ ۶۳۲: من عشقم و عشق من چه پرسی؟394شمارهٔ ۶۳۳: دلا، ز باده و خم خانه که میپرسی؟395شمارهٔ ۶۳۴: زمانی یار شو، گر یار باشی 396شمارهٔ ۶۳۵: چه غمست آخر از غم؟ چو تو در میانه ...397شمارهٔ ۶۳۶: امروز بجد دارم با تو سر دشنامی 398شمارهٔ ۶۳۷: ای قطب جامی، شاه انامی 399شمارهٔ ۶۳۸: ای ماه معربد، ز کجایی و چه نامی؟400شمارهٔ ۶۳۹: زنهار! درین کوی بغفلت نخرامی 401شمارهٔ ۶۴۰: گر شمس منیر آمدی، ار بدر تمامی 402شمارهٔ ۶۴۱: هله! ای جان گرامی، ز کجایی و چه ن ...403شمارهٔ ۶۴۲: پیش از بنای مدرسه و دیر ارمنی 404شمارهٔ ۶۴۳: سخنی می رود، ای دوست، مسلم سخنی 405شمارهٔ ۶۴۴: سؤال میکنم، ار هست رخصت سخنی 406شمارهٔ ۶۴۵: گر بر حدیث اهل دل انکار می کنی 407شمارهٔ ۶۴۶: ای آتش سودای تو در جان جهانی 408شمارهٔ ۶۴۷: ای خواجه، جمالست و جهانست و جوانی 409شمارهٔ ۶۴۸: با روی دل فروزت عیشیست جاودانی 410شمارهٔ ۶۴۹: بتو جان کجا برد پی؟ که تو شاه بی ...411شمارهٔ ۶۵۰: بدرویشی دلی گر بود و جانی 412شمارهٔ ۶۵۱: بیابان را بپیمودی، ولیکن بس ویاوا ...413شمارهٔ ۶۵۲: تا بکی شیوه تقلید و ره آسانی؟414شمارهٔ ۶۵۳: تو جام جمی، اما در جام نمیدانی 415شمارهٔ ۶۵۴: تو محبوب جانی و جان جهانی 416شمارهٔ ۶۵۵: تو مرهم دل ریشی و راحت جانی 417شمارهٔ ۶۵۶: جراحات دلم را تازه کرد آن یار روح ...418شمارهٔ ۶۵۷: جراحت دل من تازه کرد دلبر جانی 419شمارهٔ ۶۵۸: خوشدل شدم که دادم دل را بدلستانی 420شمارهٔ ۶۵۹: ز نور روی تو پیداست سر سبع مثانی 421شمارهٔ ۶۶۰: صلای کافری و غارت مسلمانی 422شمارهٔ ۶۶۱: فداک عقلی و روحی، که راحت جانی 423شمارهٔ ۶۶۲: هله ای دوست، چه گویم؟ که تو محبوب ...424شمارهٔ ۶۶۳: هله! ای ماه وفاپیشه، که محبوب جها ...425شمارهٔ ۶۶۴: هله! ای یار گرانمایه،سبک روح جهان ...426شمارهٔ ۶۶۵: روسیه را، گر ببینی، رد کنی 427شمارهٔ ۶۶۶: تراست ناز، که سلطان حسن و تمکینی 428شمارهٔ ۶۶۷: هله! ای عشق کهن سال، که هر روز نو ...429شمارهٔ ۶۶۸: یار میگوید ببانگ پهلوی :430شمارهٔ ۶۶۹: سخن در سر عاشق کمترک گوی 431شمارهٔ ۶۷۰: مسئله مشکل و آسان توی 432شمارهٔ ۶۷۱: در خاکدان مباش، که خوار جهان شوی 433شمارهٔ ۶۷۲: بسیار طالبی، که مگر ذو فنون شوی 434شمارهٔ ۶۷۳: اگر در طاعتی، گر در گناهی 435شمارهٔ ۶۷۴: تو شاه جهانی و ندانم که چه شاهی؟436شمارهٔ ۶۷۵: تو نور یقین آمدی و رهبر راهی 437شمارهٔ ۶۷۶: در وصف جمال تو توان گفت که: ماهی 438شمارهٔ ۶۷۷: درمانده ام از غم جدایی 439شمارهٔ ۶۷۸: دل ما بغمزه بردی، رخ مه نمی نمایی 440شمارهٔ ۶۷۹: زلف را شانه زن، که رعنایی 441شمارهٔ ۶۸۰: سؤالی دارم، ای جان، کز کجایی 442شمارهٔ ۶۸۱: غرق آن بحر محیطست دل شیدایی 443شمارهٔ ۶۸۲: چو زنان،مباش قانع،ز جهان برنگ و ب ...444شمارهٔ ۶۸۳: هله! عاشقان، که راهست بهو،زنید هو ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ