به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قاسم انوار

قاسم انوارغزل هاشمارهٔ ۲۵۸: مرا گر اندرون پر نار باشد

790عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مرا گر اندرون پر نار باشد
ز عشق آن بت دلدار باشد
دلم در عشق بگریزد قیامت
در آن وقتی که دارا دار باشد
زبون گردد ازین عشق جگر سوز
اگر خود حیدر کرار باشد
چو زلف و روی او بینند مستان
همه شب تا سحر زنهار باشد
مرا گر عقل، اگر جانست، اگر دل
فدای آن بت عیار باشد
نباشد دل زمانی از تو خالی
اگر در خرقه و زنار باشد
از آن شربت،که قاسم کرد ترکیب
مگر در کلبه عطار باشد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۵۷: هر که او را هوس منصب اعلا باشد 2شمارهٔ ۲۵۸: مرا گر اندرون پر نار باشد 3شمارهٔ ۲۵۹: ارنی و لن ترانی راز و نیاز باشد 4شمارهٔ ۲۶۰: مست و مستور ندیدیم و گر هم باشد 5شمارهٔ ۲۶۱: مظهر ذات و صفت آدم و عالم باشد 6شمارهٔ ۲۶۲: تا دل آشفته آن زلف پریشان باشد 7شمارهٔ ۲۶۳: عاشقی را،که دل از عشق پریشان باشد 8شمارهٔ ۲۶۴: گرترا میل دلی سوی دل و جان باشد 9شمارهٔ ۲۶۵: گر دلم عید ترا لایق قربان باشد 10شمارهٔ ۲۶۶: کسی که روی تو بیند چگونه شاد نباش ...11شمارهٔ ۲۶۷: نه از خطاست که در ابروی تو چین با ...12شمارهٔ ۲۶۸: بپیش درد من درمان چه باشد؟13شمارهٔ ۲۶۹: رنگرز و رنگرزی دیر شد 14شمارهٔ ۲۷۰: از دولت وصال تو کارم بکام شد 15شمارهٔ ۲۷۱: آیینه سبب گشت که روی تو عیان شد 16شمارهٔ ۲۷۲: درمان طلب کردم بسی،این درد را درم ...17شمارهٔ ۲۷۳: باز دست عشق عقلم را گریبان میکشد 18شمارهٔ ۲۷۴: شوری از شیوه شیرین تو پیدا آمد 19شمارهٔ ۲۷۵: روی هرکس که باندازه مرآت آمد 20شمارهٔ ۲۷۶: باده از خم ارادت بسعادت آمد 21شمارهٔ ۲۷۷: بر دلم بار غم عشق بغایت آمد 22شمارهٔ ۲۷۸: آن ماه دل افروز که رشک قمر آمد 23شمارهٔ ۲۷۹: امروز بار دیگر آن ماه دلبر آمد 24شمارهٔ ۲۸۰: باز آفتاب دولت از بام ما بر آمد 25شمارهٔ ۲۸۱: نهال دولتم را گل بر آمد 26شمارهٔ ۲۸۲: چشم بیدار مرا نوبت دیدار آمد 27شمارهٔ ۲۸۳: شاد باش،ای دل من،نوبت دیدار آمد 28شمارهٔ ۲۸۴: باز، ز خم باده های ناب بر آمد 29شمارهٔ ۲۸۵: یار ببازار کاینات برآمد 30شمارهٔ ۲۸۶: آن یار چو ناگاه ببازار برآمد 31شمارهٔ ۲۸۷: چون ماه من از مشرق انوار بر آمد 32شمارهٔ ۲۸۸: چون ماه نو از مشرق انوار برآمد 33شمارهٔ ۲۸۹: دلدار من از خانه ببازار برآمد 34شمارهٔ ۲۹۰: دمید صبح سعادت،که یار باز آمد 35شمارهٔ ۲۹۱: ازکف ساقی جان باده چو در جام آمد 36شمارهٔ ۲۹۲: آخر،ای شوخ جهان،عشوه گری با ما چن ...37شمارهٔ ۲۹۳: در هوایت عاشقان مستمند 38شمارهٔ ۲۹۴: چنانکه چشم تو در غمزه دلبری داند 39شمارهٔ ۲۹۵: مرا اگر تو ندانی حبیب می داند 40شمارهٔ ۲۹۶: حالت جان مرا پیر مغان میداند 41شمارهٔ ۲۹۷: در آن چمن که تو دیدی گلی ببار نما ...42شمارهٔ ۲۹۸: منگر بعاشقان،که ز صد یک نشان نمان ...43شمارهٔ ۲۹۹: در هیچ زمان غیر بدل راه ندادند 44شمارهٔ ۳۰۰: چند در مسجد و در صومعه غارت کردند 45شمارهٔ ۳۰۱: عاشقان را چو صلا جانب می خانه زدن ...46شمارهٔ ۳۰۲: اندرین دور، که مستان طریقت خوارند 47شمارهٔ ۳۰۳: هر گه که یار شیوه ناز ابتدی کند 48شمارهٔ ۳۰۴: آنان که بجز روی تو جایی نگرانند 49شمارهٔ ۳۰۵: خرده بینان طریقت همه صرافانند 50شمارهٔ ۳۰۶: آب حیوان،که سکندر طلبش میفرمود 51شمارهٔ ۳۰۷: ای عشق توام در دو جهان مقصد و مقص ...52شمارهٔ ۳۰۸: بر کهن دیر جهان دوست تجلی فرمود 53شمارهٔ ۳۰۹: بیمن دولت محبوب عاقبت محمود 54شمارهٔ ۳۱۰: تویی،که مرهم ریشی و غایت مقصود 55شمارهٔ ۳۱۱: دل آینه صورت و معنیست عجب بود 56شمارهٔ ۳۱۲: رنگ رز خواست که خمی کند از کور و ...57شمارهٔ ۳۱۳: ز سوز و شوق تو از جان و دل بر آمد ...58شمارهٔ ۳۱۴: زلفت شب قدرست،زهی سایه ممدود!59شمارهٔ ۳۱۵: ساقیا،نور صبح روی نمود 60شمارهٔ ۳۱۶: سرمایه سعادت ما در دیار بود 61شمارهٔ ۳۱۷: صدبار فکر کردم و صد راه آزمود 62شمارهٔ ۳۱۸: عشقش بخاک بردم و گفتم که: یا ودود 63شمارهٔ ۳۱۹: «علم القرآن » ز «الرحمن » چه بود؟64شمارهٔ ۳۲۰: فتنه در خواب قیامت خفته بود 65شمارهٔ ۳۲۱: فرو ریختی باز در جام جود 66شمارهٔ ۳۲۲: کسی که شیوه حکمت گرفت گوی ربود 67شمارهٔ ۳۲۳: «یحبه و یحبونم » چنین فرمود:68شمارهٔ ۳۲۴: این عشق و مودت اثر لطف خدا بود 69شمارهٔ ۳۲۵: گیسوی تو هر چند کمندی زبلا بود 70شمارهٔ ۳۲۶: روی زیبای تو چون شمع صفا خواهد بو ...71شمارهٔ ۳۲۷: مقام ما بسر کوی یار خواهد بود 72شمارهٔ ۳۲۸: تا جهاندار، جهاندار جهان خواهد بو ...73شمارهٔ ۳۲۹: هرکجا می گذرد دوست، فغان خواهد بو ...74شمارهٔ ۳۳۰: بعد ازین دلبر ما عربده جو خواهد ب ...75شمارهٔ ۳۳۱: گر با تو دمی محرم اسرار توان بود 76شمارهٔ ۳۳۲: صاحب قلاده اهل نزاع و غلو بود 77شمارهٔ ۳۳۳: چون حسن دلاویز تو در جلوه گری بود 78شمارهٔ ۳۳۴: گاهی درون پرده عزت نهان شود 79شمارهٔ ۳۳۵: از افق مکرمت صبح سعادت دمید 80شمارهٔ ۳۳۶: تعینات جهان در میان بیم و امید 81شمارهٔ ۳۳۷: دل ما باده طلب کرد و شرابش برسید 82شمارهٔ ۳۳۸: صبح ازل ز مشرق انوار بردمید 83شمارهٔ ۳۳۹: منم و چشم رمد دیده و نور خورشید 84شمارهٔ ۳۴۰: نعم الفقیه، حال مدرس کجا رسید؟85شمارهٔ ۳۴۱: «یحبهم » ز چه رو گشت آن مراد مرید ...86شمارهٔ ۳۴۲: طریق توبه و تقوی شکستم تا چه پیش ...87شمارهٔ ۳۴۳: بانگ مستان خرابات فنا می آید 88شمارهٔ ۳۴۴: بوی سنبل ز دم باد صبا می آید 89شمارهٔ ۳۴۵: بوی عشق از نفس باد صبا می آید 90شمارهٔ ۳۴۶: از خم صفا جام می ناب بیارید 91شمارهٔ ۳۴۷: از خم صفا باده چون قند بیارید 92شمارهٔ ۳۴۸: خانه ما روضه شد،چون مقدم رضوان رس ...93شمارهٔ ۳۴۹: درد مرا نوبت درمان رسید 94شمارهٔ ۳۵۰: موسی بکوه طور بنور عیان رسید 95شمارهٔ ۳۵۱: دل ز داروخانه دردت دوا دارد امید 96شمارهٔ ۳۵۲: هر کرا جرعه می داد بسر گردانید 97شمارهٔ ۳۵۳: صفیر مرغ جان اسرار گوید 98شمارهٔ ۳۵۴: دلم از قصه هجران چه گوید؟99شمارهٔ ۳۵۵: در پس آیینه چیست باز نمایید 100شمارهٔ ۳۵۶: با ما سخن از خرقه و سجاده مگویید 101شمارهٔ ۳۵۷: از باده گلگون قدری هست بگویید 102شمارهٔ ۳۵۸: از پیر مغان گر خبری هست بگویید 103شمارهٔ ۳۵۹: در مجلس ما جز سخن یار مگویید 104شمارهٔ ۳۶۰: گدایی می کنم زان یار دلبر 105شمارهٔ ۳۶۱: هله! ای دوست بیا باده بخور، غصه م ...106شمارهٔ ۳۶۲: اول ثبوت عرش، پس آنگه جلوس یار 107شمارهٔ ۳۶۳: ای جان جهان، ساقی جان، رطل گران د ...108شمارهٔ ۳۶۴: بیا، بیا، که غریبیم و عاشقیم و نز ...109شمارهٔ ۳۶۵: جام جمست این دل بیچاره، گوش دار 110شمارهٔ ۳۶۶: در داستان عشق تفصی نمود یار 111شمارهٔ ۳۶۷: درد سری میدهد زحمت رنج خمار 112شمارهٔ ۳۶۸: رو خرقه گرو کن، دل و دلدار بدست آ ...113شمارهٔ ۳۶۹: ساقیا، مست خرابیم، بما جامی آر 114شمارهٔ ۳۷۰: ساقی، بیار باده، که تلخست انتظار 115شمارهٔ ۳۷۱: ساقی، بیار باده گل رنگ خوشگوار 116شمارهٔ ۳۷۲: سینه مجروحست و عقل آشفته، خاطر بی ...117شمارهٔ ۳۷۳: عزت عشق بود غیرت یار 118شمارهٔ ۳۷۴: غلطی نیست در حساب و شمار 119شمارهٔ ۳۷۵: قصه ای نو رسید از اسرار:120شمارهٔ ۳۷۶: لاف عرفان می زند آن زاهد لاغر شکا ...121شمارهٔ ۳۷۷: ماییم و جام باده و سودای آن نگار 122شمارهٔ ۳۷۸: مشربم عذبست و مطرب عشق و ساقی یار ...123شمارهٔ ۳۷۹: مشکین کلاله را چو برافکند آن نگار 124شمارهٔ ۳۸۰: منم و عشق سرکش عیار 125شمارهٔ ۳۸۱: هر که هشیار درین دیر مغانش مگذار 126شمارهٔ ۳۸۲: اگرچه خسرو عالم شوی و گر فغفور 127شمارهٔ ۳۸۳: پیش ما قصه شوقست و شهودست و حضور 128شمارهٔ ۳۸۴: در کهن دیر زمان جمله فریبست و غرو ...129شمارهٔ ۳۸۵: کار بی همکار سخت و راه بی همراه د ...130شمارهٔ ۳۸۶: امکان صبر نیست، ز سر گیرم این نفی ...131شمارهٔ ۳۸۷: چو نازنین جهانی بحسن خویش بناز 132شمارهٔ ۳۸۸: ماییم و حضرت تو و صد سوز و صد نیا ...133شمارهٔ ۳۸۹: با زلف و رخت مست مدامیم شب و روز 134شمارهٔ ۳۹۰: فکر عقل از حد گذشت، ای عشق، آتش ب ...135شمارهٔ ۳۹۱: دلم در عشق ناپرواست امروز 136شمارهٔ ۳۹۲: از لب لعل توام کار بکامست امروز 137شمارهٔ ۳۹۳: سید سادات عالم غیر انسان نیست کس 138شمارهٔ ۳۹۴: ز چشم گوشه نشینان نشان سودا پرس 139شمارهٔ ۳۹۵: گر کسی مست و خرابست ز مستانش پرس 140شمارهٔ ۳۹۶: از ما حکایت می و پیر و مغانه پرس 141شمارهٔ ۳۹۷: دلی دارم ز سودایش پر آتش 142شمارهٔ ۳۹۸: تو شمع مجلسی در بزم جان باش 143شمارهٔ ۳۹۹: جان هوادار تو شد، فاش مکن اسرارش 144شمارهٔ ۴۰۰: خواجه مستست، ببین در سر و در دستا ...145شمارهٔ ۴۰۱: بر کنار طاس گردون زد هلال انگشت د ...146شمارهٔ ۴۰۲: بنده از دوست سئوالی بصفا کردم دوش 147شمارهٔ ۴۰۳: پهلوی خوانان غزل می خواند دوش 148شمارهٔ ۴۰۴: واردات عاشقان کز عشق می آید بگوش 149شمارهٔ ۴۰۵: باده ام صافست و مطرب صاف و ساقی ص ...150شمارهٔ ۴۰۶: بنادانان مگو سر حقایق 151شمارهٔ ۴۰۷: متمادی شدست یوم فراق 152شمارهٔ ۴۰۸: بآرزوی تو در خاک می روم، در خاک 153شمارهٔ ۴۰۹: چه بود قصه لیلی درین نشیمن خاک؟154شمارهٔ ۴۱۰: رندیم و عاشقیم و جهان سوز و جامه ...155شمارهٔ ۴۱۱: ای زلف و رخت میگون، ای دوست سلام ...156شمارهٔ ۴۱۲: نور ولایت تویی، شاه سلام علیک 157شمارهٔ ۴۱۳: در تو عجب مانده ام ای عشق شنگ 158شمارهٔ ۴۱۴: از شبستان ازل، تا بامداد آب و گل 159شمارهٔ ۴۱۵: بلبل آشفته حال، از سرمستی بنال 160شمارهٔ ۴۱۶: بیار، ساقی عشاق، جام مالامال 161شمارهٔ ۴۱۷: خاطرم آشفته و جان در ملال 162شمارهٔ ۴۱۸: ما گنج قدیمیم درین دیر کهن سال 163شمارهٔ ۴۱۹: مقررست و معین، برای اهل کمال 164شمارهٔ ۴۲۰: خدای را چو ندانی، چه فقه و چه معق ...165شمارهٔ ۴۲۱: این چه حدیثست که کرد آن صنم؟166شمارهٔ ۴۲۲: بهیچ یار و دیاری اگر چه دل ننهادم 167شمارهٔ ۴۲۳: خوش وقت من، که آینه کردار روشنم 168شمارهٔ ۴۲۴: سلطان دلنواز چو باز آمد از کرم 169شمارهٔ ۴۲۵: طلب گاری ز حد بگذشت و ما محروم و ...170شمارهٔ ۴۲۶: نی چو بنالید، بگفتا: نیم 171شمارهٔ ۴۲۷: از ما مپیچ رو، که غریبیم و تلخ کا ...172شمارهٔ ۴۲۸: یک جام بجانی دهد آن ساقی خودکام 173شمارهٔ ۴۲۹: بیا، که نوبت رندیست، عاشقم، مستم 174شمارهٔ ۴۳۰: دوش آن مه دو هفته دستم گرفت، دستم 175شمارهٔ ۴۳۱: سوی می خانه میکشی دستم 176شمارهٔ ۴۳۲: من از سودای جانان نیم مستم 177شمارهٔ ۴۳۳: اگر بر خاک کویت گرد گردم 178شمارهٔ ۴۳۴: سفر گزیدم و آهنگ آن جهان کردم 179شمارهٔ ۴۳۵: دوش بر اوج لا مکان خیمه اصطفا زدم 180شمارهٔ ۴۳۶: بدوستی، که ترا نیک دوست می دارم 181شمارهٔ ۴۳۷: دینار نمی خواهم، من عاشق دیدارم 182شمارهٔ ۴۳۸: گر بنالم من از این درد که در دل د ...183شمارهٔ ۴۳۹: منت از دل بصد جان دوست دارم 184شمارهٔ ۴۴۰: نه تنها من خراب و مست یارم 185شمارهٔ ۴۴۱: باده می نوشم و سودای تو در سر دار ...186شمارهٔ ۴۴۲: سرم سبزست و لب خندان و عیش جاودان ...187شمارهٔ ۴۴۳: عاشق یارم، بغیر یار ندارم 188شمارهٔ ۴۴۴: جگر گر مست و دل گر مست و آه آتشین ...189شمارهٔ ۴۴۵: از نایره شوقت در دل شرری دارم 190شمارهٔ ۴۴۶: در ملک وصال او ظل شجری دارم 191شمارهٔ ۴۴۷: چشم گریان و دل زار و نزاری دارم 192شمارهٔ ۴۴۸: عیسی بظهور آمد، من مرده چرا باشم؟193شمارهٔ ۴۴۹: خیالست این که: من بی یار باشم 194شمارهٔ ۴۵۰: ای دوای درد بیماران، سلام علیکم 195شمارهٔ ۴۵۱: بحمدالله من از دردی کشانم 196شمارهٔ ۴۵۲: فقر می گفت که: من خسرو جاویدانم 197شمارهٔ ۴۵۳: من بیچاره سودا زده سرگردانم 198شمارهٔ ۴۵۴: من ز سودای تو سرگشته و سرگردانم 199شمارهٔ ۴۵۵: مشرب عذب مرا هر نفس از خم قدیم 200شمارهٔ ۴۵۶: میان آتش سوزان علم فراخته ایم 201شمارهٔ ۴۵۷: ما در هوای عشق تو سرمست باده ایم 202شمارهٔ ۴۵۸: پهلوی خوان بسر کوی حبیب آمده ایم 203شمارهٔ ۴۵۹: گرنه آنست که جوینده یار آمده ایم؟204شمارهٔ ۴۶۰: مست بودیم بگلبانگ تو هشیار شدیم 205شمارهٔ ۴۶۱: اقبال عشق بود، که ما مقبل آمدیم 206شمارهٔ ۴۶۲: ما در جهان کون برای تو آمدیم 207شمارهٔ ۴۶۳: این عنایت ازلی بود که ره پرسیدیم 208شمارهٔ ۴۶۴: در مسجد و در کعبه و بت خانه دویدی ...209شمارهٔ ۴۶۵: ما در طلب دوست فراوان بدویدیم 210شمارهٔ ۴۶۶: در دور رخت یک دل هشیار ندیدیم 211شمارهٔ ۴۶۷: در کعبه و بت خانه بجز یار ندیدیم 212شمارهٔ ۴۶۸: هزاران بحر در دردانه دیدیم 213شمارهٔ ۴۶۹: جانا، بجز از تو کس نداریم 214شمارهٔ ۴۷۰: عمریست که سودای سر زلف تو داریم 215شمارهٔ ۴۷۱: غیر از تو کس دگر نداریم 216شمارهٔ ۴۷۲: ما در دل و جان آتش سودای تو داریم 217شمارهٔ ۴۷۳: ما عاشق و رند و پاکبازیم 218شمارهٔ ۴۷۴: ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم 219شمارهٔ ۴۷۵: با روی تو ز سبزه و گلزار فارغیم 220شمارهٔ ۴۷۶: گرچه در طور شریعت همه مأمورانیم 221شمارهٔ ۴۷۷: لب مگز، عشوه مده باز، که ما مستان ...222شمارهٔ ۴۷۸: ما و این عشق دل افروز، که جان در ...223شمارهٔ ۴۷۹: ما نه امروزست کز عشق و ولا دم می ...224شمارهٔ ۴۸۰: تو جان و دل مایی، من وصف تو چون گ ...225شمارهٔ ۴۸۱: چه گویم؟ ای مسلمانان، چه گویم؟226شمارهٔ ۴۸۲: ماه عیانست روی یار چه گویم؟227شمارهٔ ۴۸۳: عجب رعنا و زیبایی، چه گویم؟228شمارهٔ ۴۸۴: من معدن اسرارم، اما بنمی گویم 229شمارهٔ ۴۸۵: این سخن نیست باندازه که من میگویم 230شمارهٔ ۴۸۶: ما سوز عشق را بدو عالم نمیدهیم 231شمارهٔ ۴۸۷: ما عشق یار را بدو عالم نمیدهیم 232شمارهٔ ۴۸۸: بیا، بیا، که فقیریم و خاکسار تویی ...233شمارهٔ ۴۸۹: بر سر راهم بدید و گفت:«هی سن کیم ...234شمارهٔ ۴۹۰: بصلاح آمد از اوصاف خدای ذوالمن 235شمارهٔ ۴۹۱: بفضل و رحمت و توفیق ذوالمن 236شمارهٔ ۴۹۲: دوش آن مه دو هفته من با هزار فن 237شمارهٔ ۴۹۳: ساقی جان، لطف فرما کاسه دردی بمن 238شمارهٔ ۴۹۴: سامان عیش نیست درین دار پر فتن 239شمارهٔ ۴۹۵: طالبانی که اسیرند درین حبس بدن 240شمارهٔ ۴۹۶: من بجانان زنده ام، گر باز دانی ای ...241شمارهٔ ۴۹۷: یارم ز در در آمو، وشتن کنید وشتن 242شمارهٔ ۴۹۸: آن ماه مسافر سفری کرد ز کرمان 243شمارهٔ ۴۹۹: ای ساقی دل و جان، ای نور چشم اعیا ...244شمارهٔ ۵۰۰: ای عاشقان، ای عاشقان، هنگام آن شد ...245شمارهٔ ۵۰۱: این چنین مست و معربد بکجا؟ ای دل ...246شمارهٔ ۵۰۲: ای نور دل و دیده وای زبده اعیان 247شمارهٔ ۵۰۳: با هیچ رسید این صفت باده فروشان 248شمارهٔ ۵۰۴: بس عجب طرفه حدیثیست که: آن شاه جه ...249شمارهٔ ۵۰۵: بشنو ز عشق رمزی، حیران مباش، حیرا ...250شمارهٔ ۵۰۶: بقدر جام بود شور و حالت مستان 251شمارهٔ ۵۰۷: بیا، ای یار سودایی، بیا، ای جان س ...252شمارهٔ ۵۰۸: بیا، که عشق برافراخت سنجق سلطان 253شمارهٔ ۵۰۹: تربیت میکند مرا جانان 254شمارهٔ ۵۱۰: تن زنده بجان آمد و جان زنده بجانا ...255شمارهٔ ۵۱۱: جانم بلب رسید ز غم، ساقی، الامان 256شمارهٔ ۵۱۲: چندان که گفتم: خاطر مرنجان 257شمارهٔ ۵۱۳: حیات تن ز جان آمد، حیات جان ز جان ...258شمارهٔ ۵۱۴: خبری دهید جان را، که ز دوست چیست ...259شمارهٔ ۵۱۵: دل با تو نظر دارد، اما نظری پنهان 260شمارهٔ ۵۱۶: دوست در مجلسست و جان در جان 261شمارهٔ ۵۱۷: ز خوبان عربده خوش باشد، ای جان 262شمارهٔ ۵۱۸: ساقی چو تو باشی، همه جا باده پرست ...263شمارهٔ ۵۱۹: سرگشته ایم و حیران در کوی مهرورزا ...264شمارهٔ ۵۲۰: عشق و معشوق و عاشق حیران 265شمارهٔ ۵۲۱: «فوز النجات » می طلبی؟ جام می ستا ...266شمارهٔ ۵۲۲: «کن فکان » جان را خبر گوید ز «کان ...267شمارهٔ ۵۲۳: «کل یوم هو فی شان » چه نشانست و چ ...268شمارهٔ ۵۲۴: «کل یوم هو فی شان » ز چه کردند بی ...269شمارهٔ ۵۲۵: گر ره بتو هست، چیست فرمان؟270شمارهٔ ۵۲۶: گر شیر نه ای، بگذر ازین بیشه شیرا ...271شمارهٔ ۵۲۷: گفت حق: «کل من علیها فان »272شمارهٔ ۵۲۸: ما که مستان خرابیم درین دیر مغان 273شمارهٔ ۵۲۹: مقررست و معین بحجت و برهان 274شمارهٔ ۵۳۰: میان باطن جانی و جان تویی، ای جان 275شمارهٔ ۵۳۱: همه بودند که گفتند بپیدا و نهان 276شمارهٔ ۵۳۲: همه جا اوست شاه جاویدان 277شمارهٔ ۵۳۳: جگر پردرد و دل پر خونم، ای جان 278شمارهٔ ۵۳۴: یار همان، درد همان، دل همان 279شمارهٔ ۵۳۵: «حصل ما فی الصدور» لذت جان یافتن 280شمارهٔ ۵۳۶: در دل از شوق تو شوریست که نتوان گ ...281شمارهٔ ۵۳۷: چه باشد شیوه عاشق؟ بمعشوقان نظر ک ...282شمارهٔ ۵۳۸: مرا از زخم شمشیرت نمی شاید حذر کر ...283شمارهٔ ۵۳۹: خواهی بجهان شوری، بنیاد قیامت کن 284شمارهٔ ۵۴۰: نیم مستان ترا سرگشته چون پرگار کن 285شمارهٔ ۵۴۱: بیتی همی سرایم و زاریست کار من 286شمارهٔ ۵۴۲: ناوک غمزه می زند بر دل من نگار من 287شمارهٔ ۵۴۳: بسامان آمد احوال دل من 288شمارهٔ ۵۴۴: بسودایت سرشت آب و گل من 289شمارهٔ ۵۴۵: عید و بر قندان تویی، ای جان جان ج ...290شمارهٔ ۵۴۶: جگر گرمست و آهم سرد و دل خون 291شمارهٔ ۵۴۷: دل آشفته دارم، چشم پر خون 292شمارهٔ ۵۴۸: ما را هوای باده نابست در درون 293شمارهٔ ۵۴۹: از عیان گر واقفی، بگذر ز عین 294شمارهٔ ۵۵۰: الا! ای نفس، خودکامی و خودبین 295شمارهٔ ۵۵۱: ای یار، ندانم که چه رسمست و چه آی ...296شمارهٔ ۵۵۲: بجان آمد ز هجران جان مسکین 297شمارهٔ ۵۵۳: پیر مغان کجاست؟ که آن مرد دوربین 298شمارهٔ ۵۵۴: جعل را چند ازین تحسین و تمکین؟299شمارهٔ ۵۵۵: «حمدلله » گفت رب العالمین 300شمارهٔ ۵۵۶: گفت: نور آسمانست و زمین 301شمارهٔ ۵۵۷: ما داغ آرزوی تو داریم بر جبین 302شمارهٔ ۵۵۸: منت خدای را، که در اطوار ما و طین 303شمارهٔ ۵۵۹: هله! ای ساقی جانها، بده آن باده ر ...304شمارهٔ ۵۶۰: ای دل و جانت بهواها گرو 305شمارهٔ ۵۶۱: باده کهنه گیر و شیشه نو 306شمارهٔ ۵۶۲: ای ساقی جان بخش ما،یک لحظه ما را ...307شمارهٔ ۵۶۳: تو محیطی و دیگران همه جو 308شمارهٔ ۵۶۴: چه شنیدی که دل از دست بدادی،تو عم ...309شمارهٔ ۵۶۵: زان نکهت مشکین،که همی آید از آن س ...310شمارهٔ ۵۶۶: «ستر الله علینا» چه علالاست درین ...311شمارهٔ ۵۶۷: دل شوریده را تمنا تو 312شمارهٔ ۵۶۸: ای دل، اگر تو عاشقی، با عاشقان هم ...313شمارهٔ ۵۶۹: از لعل یار اگر شکری یافتی بگو 314شمارهٔ ۵۷۰: پیش ما قصه جام و جم و جمشید مگو 315شمارهٔ ۵۷۱: «الا یاایهاالساقی »، مرا جام مصفا ...316شمارهٔ ۵۷۲: «کان الله » گفت و «کان الله له »317شمارهٔ ۵۷۳: ای آفتاب روی ترا پرده دار ماه 318شمارهٔ ۵۷۴: بر بیدلان گذشت و نکرد اینطرف نگاه 319شمارهٔ ۵۷۵: پیش از بنای مدرسه و رسم خانقاه 320شمارهٔ ۵۷۶: «عز من قائل » چه گفت اله؟321شمارهٔ ۵۷۷: گم کرده ایم راه و ندانیم پیشگاه 322شمارهٔ ۵۷۸: مرا یاریست، اندر گاه و بیگاه 323شمارهٔ ۵۷۹: در میان همه خوبان بت ما از همه به 324شمارهٔ ۵۸۰: آتش عشق تو شوری در جهان انداخته 325شمارهٔ ۵۸۱: ای آتش سودای تو در کن فکان انداخت ...326شمارهٔ ۵۸۲: ای خیالت عقل کل را در گمان انداخت ...327شمارهٔ ۵۸۳: ای کمالت نعت عزت در جهان انداخته 328شمارهٔ ۵۸۴: روی مه را جلوه دادی، زلف میگون تا ...329شمارهٔ ۵۸۵: ای کوس کبریای تو در لامکان زده 330شمارهٔ ۵۸۶: هله!ای ساقی جانها، قدح باده بمن د ...331شمارهٔ ۵۸۷: ساقیا، عذر مگو، باده بسر مستان ده 332شمارهٔ ۵۸۸: گرم از طالع فرخ رخ جانان شود دیده 333شمارهٔ ۵۸۹: گر تو از مستان عشقی در وله 334شمارهٔ ۵۹۰: بجانان زنده ام، الحمدلله 335شمارهٔ ۵۹۱: از مسجد و می خانه وز کعبه و بت خا ...336شمارهٔ ۵۹۲: بیا، ای ماه کنعانی، بیا ای شاه فر ...337شمارهٔ ۵۹۳: پر گشت جهان از می گل رنگ مغانه 338شمارهٔ ۵۹۴: مرآت دل شکستی، ای گنج جاودانه 339شمارهٔ ۵۹۵: می کشد آن حبیب فرزانه 340شمارهٔ ۵۹۶: آیینه تیره شد، ز چه تیره است آینه ...341شمارهٔ ۵۹۷: تا گرد ماه سنبل مشکین نهاده ای 342شمارهٔ ۵۹۸: همه لذت، همه شهوت، همگی رد شده ای 343شمارهٔ ۵۹۹: این شناسی که: از آن شهر و دیار آم ...344شمارهٔ ۶۰۰: خطاب «لن ترانی » چیست؟ یعنی 345شمارهٔ ۶۰۱: «هدی للمتقین » گفتند: یعنی 346شمارهٔ ۶۰۲: هر لحظه مرا میرسد انوار تجلی 347شمارهٔ ۶۰۳: بجان تو، که خمارم بغایت، ای چلبی 348شمارهٔ ۶۰۴: دل ز من برداشت یار مهربان، واحسرت ...349شمارهٔ ۶۰۵: با یاد خدا باش، بهر جای که هستی 350شمارهٔ ۶۰۶: چو با تست مقصود، هرجا که هستی 351شمارهٔ ۶۰۷: چه ذوق نیستی یابی؟ که هستی 352شمارهٔ ۶۰۸: السلام علیک، یا سندی 353شمارهٔ ۶۰۹: ای دل عشاق را بروی تو شادی 354شمارهٔ ۶۱۰: دلم از غصه هجران تو دارد دردی 355شمارهٔ ۶۱۱: گر گلی از گلشن حسنش ببازار آمدی 356شمارهٔ ۶۱۲: گر نسیم رحمتی از کوی جانان آمدی 357شمارهٔ ۶۱۳: فرودی باشد و ننگ و جودی 358شمارهٔ ۶۱۴: گر جان بهوای تو گرفتار نبودی 359شمارهٔ ۶۱۵: جان نوروز و جان صد عیدی 360شمارهٔ ۶۱۶: ای آفتاب روی ترا ماه مشتری 361شمارهٔ ۶۱۷: ای عشق دل فروز، که شاه مظفری 362شمارهٔ ۶۱۸: وصال یار بصد جان بخر، اگر نخری 363شمارهٔ ۶۱۹: مرا از پرتو روی تو هر لمعه است دی ...364شمارهٔ ۶۲۰: ای دوست، بگو باری تا: عزم کجا دار ...365شمارهٔ ۶۲۱: روی دل را بسوی جان داری 366شمارهٔ ۶۲۲: حکایتی دو سه دارم، بشرط دستوری 367شمارهٔ ۶۲۳: ز حد گذشت حکایت ز قصه دوری 368شمارهٔ ۶۲۴: شب عیدست و ما عاشق، چه گویم قصه د ...369شمارهٔ ۶۲۵: من قبله بدل کردم، تا کی بود این ک ...370شمارهٔ ۶۲۶: میسرت نشود عاشقی و مستوری 371شمارهٔ ۶۲۷: نه مست جام خدایی، نه مرد مستوری 372شمارهٔ ۶۲۸: گر زانکه بگویند: گدایی و فقیری 373شمارهٔ ۶۲۹: اگر ز مصر جهانی و گر ز تبریزی 374شمارهٔ ۶۳۰: تو همچو عقل شریفی و همچو روح عزیز ...375شمارهٔ ۶۳۱: تا سر الهی ز ملاهی نشناسی 376شمارهٔ ۶۳۲: من عشقم و عشق من چه پرسی؟377شمارهٔ ۶۳۳: دلا، ز باده و خم خانه که میپرسی؟378شمارهٔ ۶۳۴: زمانی یار شو، گر یار باشی 379شمارهٔ ۶۳۵: چه غمست آخر از غم؟ چو تو در میانه ...380شمارهٔ ۶۳۶: امروز بجد دارم با تو سر دشنامی 381شمارهٔ ۶۳۷: ای قطب جامی، شاه انامی 382شمارهٔ ۶۳۸: ای ماه معربد، ز کجایی و چه نامی؟383شمارهٔ ۶۳۹: زنهار! درین کوی بغفلت نخرامی 384شمارهٔ ۶۴۰: گر شمس منیر آمدی، ار بدر تمامی 385شمارهٔ ۶۴۱: هله! ای جان گرامی، ز کجایی و چه ن ...386شمارهٔ ۶۴۲: پیش از بنای مدرسه و دیر ارمنی 387شمارهٔ ۶۴۳: سخنی می رود، ای دوست، مسلم سخنی 388شمارهٔ ۶۴۴: سؤال میکنم، ار هست رخصت سخنی 389شمارهٔ ۶۴۵: گر بر حدیث اهل دل انکار می کنی 390شمارهٔ ۶۴۶: ای آتش سودای تو در جان جهانی 391شمارهٔ ۶۴۷: ای خواجه، جمالست و جهانست و جوانی 392شمارهٔ ۶۴۸: با روی دل فروزت عیشیست جاودانی 393شمارهٔ ۶۴۹: بتو جان کجا برد پی؟ که تو شاه بی ...394شمارهٔ ۶۵۰: بدرویشی دلی گر بود و جانی 395شمارهٔ ۶۵۱: بیابان را بپیمودی، ولیکن بس ویاوا ...396شمارهٔ ۶۵۲: تا بکی شیوه تقلید و ره آسانی؟397شمارهٔ ۶۵۳: تو جام جمی، اما در جام نمیدانی 398شمارهٔ ۶۵۴: تو محبوب جانی و جان جهانی 399شمارهٔ ۶۵۵: تو مرهم دل ریشی و راحت جانی 400شمارهٔ ۶۵۶: جراحات دلم را تازه کرد آن یار روح ...401شمارهٔ ۶۵۷: جراحت دل من تازه کرد دلبر جانی 402شمارهٔ ۶۵۸: خوشدل شدم که دادم دل را بدلستانی 403شمارهٔ ۶۵۹: ز نور روی تو پیداست سر سبع مثانی 404شمارهٔ ۶۶۰: صلای کافری و غارت مسلمانی 405شمارهٔ ۶۶۱: فداک عقلی و روحی، که راحت جانی 406شمارهٔ ۶۶۲: هله ای دوست، چه گویم؟ که تو محبوب ...407شمارهٔ ۶۶۳: هله! ای ماه وفاپیشه، که محبوب جها ...408شمارهٔ ۶۶۴: هله! ای یار گرانمایه،سبک روح جهان ...409شمارهٔ ۶۶۵: روسیه را، گر ببینی، رد کنی 410شمارهٔ ۶۶۶: تراست ناز، که سلطان حسن و تمکینی 411شمارهٔ ۶۶۷: هله! ای عشق کهن سال، که هر روز نو ...412شمارهٔ ۶۶۸: یار میگوید ببانگ پهلوی :413شمارهٔ ۶۶۹: سخن در سر عاشق کمترک گوی 414شمارهٔ ۶۷۰: مسئله مشکل و آسان توی 415شمارهٔ ۶۷۱: در خاکدان مباش، که خوار جهان شوی 416شمارهٔ ۶۷۲: بسیار طالبی، که مگر ذو فنون شوی 417شمارهٔ ۶۷۳: اگر در طاعتی، گر در گناهی 418شمارهٔ ۶۷۴: تو شاه جهانی و ندانم که چه شاهی؟419شمارهٔ ۶۷۵: تو نور یقین آمدی و رهبر راهی 420شمارهٔ ۶۷۶: در وصف جمال تو توان گفت که: ماهی 421شمارهٔ ۶۷۷: درمانده ام از غم جدایی 422شمارهٔ ۶۷۸: دل ما بغمزه بردی، رخ مه نمی نمایی 423شمارهٔ ۶۷۹: زلف را شانه زن، که رعنایی 424شمارهٔ ۶۸۰: سؤالی دارم، ای جان، کز کجایی 425شمارهٔ ۶۸۱: غرق آن بحر محیطست دل شیدایی 426شمارهٔ ۶۸۲: چو زنان،مباش قانع،ز جهان برنگ و ب ...427شمارهٔ ۶۸۳: هله! عاشقان، که راهست بهو،زنید هو ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ