کتابخانه دیجیتال


    با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

    وقت است نوبهار در عیش وا کند
    باغ از شکوفه خنده دندان نما کند
    جامی به گردش آر که این کهنه آسیا
    وقت است استخوان مرا توتیا کنند
    امروز چون حباب درین بحر آبگون
    دولت در آن سرست که کسب هوا کند
    گر بگذرد به غنچه پیکان نسیم صبح
    بی اختیار لب به شکر خنده وا کند
    خونش بود به فتوی پیر مغان حلال
    در نو بهار هرکه صبوحی قضاکند
    ابری که نرم کرد دل سنگ خاره را
    کی توبه مرا به درستی رها کند
    صائب به غیر روی عرقناک یار نیست
    ابر تری که آینه دل جلا کند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید
فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

نظرات

Captcha