به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۱۵: ریش سازد ز نزاکت گل رخسار ترا

760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ریش سازد ز نزاکت گل رخسار ترا
گر خلد خار به پا طالب دیدار ترا
فرصت چشم گشودن به نگاهی ندهد
کس چو حیرت نکشد غیرت رخسار ترا
مگذر از خاک من ای شوخ که نتوان دیدن
در کف جلوه گری دامن رفتار ترا
تا ببالی بخود از خوبی خود در کار است
دامن آینه یی آتش رخسار ترا
گر چو خورشید رسد بر فلکم سر ندهم
بدو صد بال هما سایه دیوار ترا
واعظ ما نه ز خود این همه شیرین سخن است
دیده دلچسبی شیرینی گفتار ترا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴: ز لطف دوست کی آید دریدن پرده ما را ...2شمارهٔ ۱۵: ریش سازد ز نزاکت گل رخسار ترا 3شمارهٔ ۱۶: نتوان به پند کرد نکو بدسرشت را 4شمارهٔ ۱۷: چو دست سائلان نبود گلی دامان وسعت ...5شمارهٔ ۱۸: این قدر طول امل ره میدهی در دل چرا 6شمارهٔ ۱۹: بهار است و از اشکم گل به دامن میکن ...7شمارهٔ ۲۰: ز کیفیت بود هر گوشه صد میخانه در ص ...8شمارهٔ ۲۱: گر کنم تحریر احوال دل ناشاد را 9شمارهٔ ۲۲: شاد از غیرت ندیدم خاطر ناشاد را 10شمارهٔ ۲۳: پی تحصیل آسایش فگندی در بدر خود را 11شمارهٔ ۲۴: نوروز گشت و هر رگ ابری بهار را 12شمارهٔ ۲۵: عینک شود چو شیشه دل عقل پیر را 13شمارهٔ ۲۶: صبح میسازد شب من چشم گوهرپاش را 14شمارهٔ ۲۷: بنرمی میتوان تسخیر کردن خصم سرکش ر ...15شمارهٔ ۲۸: زیور تن صحت اعضاست اهل هوش را 16شمارهٔ ۲۹: خواهد گشود عقده دلهای ریش را 17شمارهٔ ۳۰: دل چسان پنهان کند در سینه آه خویش ...18شمارهٔ ۳۱: مدان یک دم روا ای خواجه در دادن تو ...19شمارهٔ ۳۲: در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را 20شمارهٔ ۳۳: گشته از سوز شرر زان سینه گلخن سنگ ...21شمارهٔ ۳۴: بزرگان می کنند از کیسه غیر این تجم ...22شمارهٔ ۳۵: نیست غیر از خط بطلان دفتر ایام را 23شمارهٔ ۳۶: گل چو او خواهد شود، بنگر خیال خام ...24شمارهٔ ۳۷: از بسکه سست گشته تن مبتلا مرا 25شمارهٔ ۳۸: ز پاس آشنایی، بهره نبود خلق عالم ر ...26شمارهٔ ۳۹: اگر نه، از گل محنت سرشته اند مرا؟27شمارهٔ ۴۰: در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مر ...28شمارهٔ ۴۱: زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا 29شمارهٔ ۴۲: نیست غیر از وصل آبی آتش جوش مرا 30شمارهٔ ۴۳: دولتی نیست به از تیغ تو بیباک مرا 31شمارهٔ ۴۴: چو وصف لعل تو شیرین کند کلام مرا 32شمارهٔ ۴۵: دلخراشی کرد از بس در شب هجران مرا 33شمارهٔ ۴۶: جوهر از تیغ زبان شد،ریخت تا دندان ...34شمارهٔ ۴۷: گداخت آتش عشق تو مغز جان مرا 35شمارهٔ ۴۸: نیست غمخوار چو لیلی، دل محزون مرا 36شمارهٔ ۴۹: برده از بس فکر آن شوخ کمان ابرو مر ...37شمارهٔ ۵۰: نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا 38شمارهٔ ۵۱: در میان خلق عالم، کشت تنهایی مرا 39شمارهٔ ۵۲: شد دماغ از سنبل او بسکه سودایی مرا 40شمارهٔ ۵۳: بستیم ز لب، در به رخ آفات زمان را 41شمارهٔ ۵۴: وعده کردی که بگیری به نگاهی جان را 42شمارهٔ ۵۵: غمی در دل کند ماتم سرا صحرا و گلشن ...43شمارهٔ ۵۶: گرفتم در نظر، هر جا شدم، آن قد موز ...44شمارهٔ ۵۷: اگر در خواب بینم لنگر آن کوه تمکین ...45شمارهٔ ۵۸: اگر لذت شناس درد سازی جان شیرین را 46شمارهٔ ۵۹: بلا نتیجه بود، عیشهای نوشین را 47شمارهٔ ۶۰: به خونریزی همانا داد فرمان چشم جاد ...48شمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله ر ...49شمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده ...50شمارهٔ ۶۳: در وحشت دو کون بجو آن یگانه را 51شمارهٔ ۶۴: دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را 52شمارهٔ ۶۵: گر به رنگش لاله یی باشد به دامن کو ...53شمارهٔ ۶۶: به پیری، از چه رو می افگنی کار جوا ...54شمارهٔ ۶۷: زخم کاری، می برازد بر دل پردرد ما 55شمارهٔ ۶۸: عرق ناکرده پاک، از محفل ما شد نگار ...56شمارهٔ ۶۹: قد خم شد و افتاد جهان از نظر ما 57شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟58شمارهٔ ۷۱: منزل کناره کرده، ز راه عبور ما 59شمارهٔ ۷۲: بسکه گردیدند همراهان ما دلگیر ما 60شمارهٔ ۷۳: غیر افغان، برنخیزد نغمه یی ز آواز ...61شمارهٔ ۷۴: هرگه آن گلزار خوبی، یاد می آرد ز م ...62شمارهٔ ۷۵: شیشه دلها شکستن، نیست کار سنگ ما 63شمارهٔ ۷۶: بالید از رخ تو دل پر ملال ما 64شمارهٔ ۷۷: خامه بیجا میکند، عرض شکست حال ما 65شمارهٔ ۷۸: شده با نیک و بد آیینه دل خوش گل ما 66شمارهٔ ۷۹: سامان حرف و صوت ندارد بیان ما 67شمارهٔ ۸۰: با عدو، بر خویش پیچیدن بود جولان م ...68شمارهٔ ۸۱: سرکرد وصف خوبی رویت، زبان ما 69شمارهٔ ۸۲: نبود صفت لعل تو، حد سخن ما 70شمارهٔ ۸۳: خاکساری شده سرمایه آسودن ما 71شمارهٔ ۸۴: تنگ از بسکه شد زمانه ما 72شمارهٔ ۸۵: تو صاف باش و، مزن حرف دردنوشی ما 73شمارهٔ ۸۶: در جهان گشته سمر حرف پریشانی ما 74شمارهٔ ۸۷: دلا از خواب بگشا چشم و، سر کن آه و ...75شمارهٔ ۸۸: ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها 76شمارهٔ ۸۹: از زبان کلک نقاشان، شنیدم بارها 77شمارهٔ ۹۰: برای نان کشی تا چند از دونان تفوقه ...78شمارهٔ ۹۱: تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟79شمارهٔ ۹۲: ز شوق گفتگویش، نیست هوشی در شنیدنه ...80شمارهٔ ۹۳: ای بار داده کعبه کویت براهها 81شمارهٔ ۹۴: با حوادث برنمی آیند مال و جاهها 82شمارهٔ ۹۵: تخته آیینه مهر تواند این سینه ها 83شمارهٔ ۹۶: بسکه سودا آورد بازار و شهر و خانه ...84شمارهٔ ۹۷: به پیری آنچنان گردیده ام از ناتوان ...85شمارهٔ ۹۸: ز طوفان خروشم، رعشه پیدا میکند دری ...86شمارهٔ ۹۹: اوراق روز و شب همه طی شد به صد شتا ...87شمارهٔ ۱۰۰: خرمی بی غم نمی باشد درین باغ خراب 88شمارهٔ ۱۰۱: پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خ ...89شمارهٔ ۱۰۲: چه پیش خلق گشایی دهان برای طلب؟90شمارهٔ ۱۰۳: توان پرید بر اوج شرف ببال ادب 91شمارهٔ ۱۰۴: غنچه یی، باشد خموشی از گلستان ادب 92شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 93شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 94شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 95شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 96شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...97شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...98شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 99شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 100شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...101شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 102شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...103شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...104شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟105شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 106شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 107شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 108شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 109شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 110شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...111شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...112شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...113شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 114شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 115شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...116شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...117شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 118شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...119شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...120شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 121شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...122شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 123شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 124شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 125شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 126شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...127شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 128شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 129شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 130شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...131شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 132شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 133شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 134شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...135شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...136شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...137شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...138شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...139شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 140شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 141شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...142شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 143شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...144شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 145شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...146شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...147شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 148شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...149شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...150شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...151شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 152شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 153شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...154شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...155شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 156شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...157شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...158شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...159شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...160شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...161شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...162شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...163شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 164شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 165شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 166شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 167شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 168شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...169شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...170شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 171شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 172شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...173شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...174شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 175شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...176شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...177شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...178شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 179شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...180شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...181شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...182شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 183شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 184شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 185شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 186شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...187شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...188شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...189شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 190شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 191شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...192شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 193شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 194شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...195شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 196شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...197شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...198شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 199شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 200شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 201شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 202شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...203شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...204شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 205شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 206شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...207شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 208شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 209شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 210شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...211شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 212شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...213شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...214شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...215شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...216شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...217شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...218شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...219شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...220شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...221شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 222شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...223شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 224شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...225شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...226شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 227شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...228شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...229شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...230شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 231شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 232شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 233شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 234شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 235شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 236شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 237شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 238شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 239شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 240شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 241شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 242شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 243شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 244شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...245شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 246شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 247شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 248شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 249شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 250شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 251شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 252شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 253شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...254شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...255شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 256شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...257شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...258شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...259شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 260شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...261شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 262شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 263شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...264شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 265شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...266شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 267شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...268شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...269شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 270شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...271شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 272شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...273شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...274شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 275شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...276شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 277شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 278شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...279شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 280شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 281شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 282شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 283شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...284شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 285شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 286شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...287شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...288شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 289شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 290شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...291شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...292شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...293شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...294شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...295شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 296شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 297شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...298شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 299شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...300شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 301شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...302شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...303شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟304شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 305شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 306شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...307شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!308شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...309شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...310شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...311شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...312شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟313شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟314شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...315شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 316شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...317شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...318شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...319شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...320شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...321شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 322شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...323شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 324شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 325شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...326شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...327شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...328شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 329شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 330شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 331شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 332شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 333شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...334شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 335شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...336شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 337شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 338شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...339شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 340شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 341شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 342شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 343شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!344شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 345شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 346شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 347شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...348شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 349شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 350شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...351شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...352شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 353شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 354شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 355شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...356شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!357شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 358شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 359شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...360شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 361شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 362شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 363شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...364شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...365شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 366شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 367شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...368شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...369شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...370شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 371شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 372شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...373شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...374شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...375شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟376شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 377شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 378شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...379شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...380شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...381شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...382شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...383شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...384شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...385شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 386شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 387شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...388شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...389شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...390شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...391شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 392شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 393شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 394شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 395شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 396شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 397شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...398شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...399شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 400شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 401شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 402شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...403شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...404شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 405شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 406شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...407شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 408شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...409شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 410شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 411شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...412شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 413شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 414شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...415شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...416شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...417شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 418شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...419شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 420شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...421شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...422شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 423شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 424شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 425شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...426شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...427شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 428شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...429شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 430شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...431شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 432شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 433شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...434شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 435شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...436شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!437شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...438شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 439شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 440شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 441شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 442شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...443شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 444شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 445شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...446شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...447شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...448شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 449شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 450شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...451شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 452شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 453شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 454شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...455شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 456شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...457شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 458شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...459شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...460شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...461شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...462شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!463شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...464شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...465شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...466شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 467شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 468شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...469شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 470شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 471شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 472شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...473شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 474شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...475شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 476شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 477شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...478شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 479شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 480شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...481شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 482شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...483شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...484شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...485شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 486شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...487شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...488شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 489شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 490شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 491شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 492شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 493شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 494شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...495شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 496شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 497شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...498شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...499شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 500شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 501شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 502شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...503شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...504شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟505شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...506شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...507شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 508شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...509شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 510شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 511شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 512شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 513شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...514شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...515شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...516شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 517شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...518شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 519شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...520شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...521شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...522شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...523شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟524شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...525شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...526شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...527شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 528شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 529شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 530شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...531شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 532شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 533شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 534شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...535شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...536شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...537شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 538شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 539شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...540شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...541شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 542شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 543شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 544شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...545شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 546شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 547شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 548شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...549شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 550شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 551شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...552شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 553شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 554شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...555شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 556شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...557شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 558شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 559شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 560شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 561شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...562شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...563شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...564شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...565شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 566شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 567شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 568شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...569شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...570شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...571شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...572شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...573شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 574شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...575شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 576شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...577شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 578شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...579شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 580شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟581شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...582شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...583شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...584شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 585شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...586شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...587شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 588شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 589شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 590شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...591شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...592شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:593شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 594شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 595شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...596شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...597شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...598شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 599شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 600شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 601شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 602شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 603شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...604شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!605شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...606شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 607شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...608شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟609شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...610شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...611شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...612شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 613شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...614شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 615شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 616شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 617شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...618شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...619شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...620شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...621شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...622شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ