به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام

910عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام
شمع را خواهند بردن مرده از کاشانه ام
روزگارم خنده رو آمد ببالین هر صباح
شام بیرون رفت چون دود سیاه از خانه ام
بسکه از بند حصار شهر وحشت میکند
میرمد از حلقه زنجیر خود دیوانه ام
از مکافات ستم روشندلان ایمن نیند
شمع لرزد بر خود، از بیتابی پروانه ام
خانه خواه هر بلا واعظ منم در شهر عشق
منزلی سیلاب را نبود بجز ویرانه ام

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...2شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 3شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...4شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 5شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...6شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...7شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...8شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...9شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!10شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...11شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...12شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...13شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 14شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 15شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...16شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 17شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 18شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 19شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...20شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 21شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...22شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 23شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 24شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...25شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 26شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 27شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...28شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 29شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...30شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...31شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...32شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 33شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...34شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...35شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 36شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 37شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 38شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 39شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 40شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 41شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...42شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 43شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 44شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...45شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...46شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 47شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 48شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 49شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...50شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...51شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟52شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...53شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...54شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 55شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...56شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 57شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 58شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 59شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 60شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...61شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...62شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...63شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 64شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...65شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 66شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...67شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...68شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...69شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...70شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟71شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...72شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...73شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...74شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 75شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 76شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 77شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...78شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 79شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 80شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 81شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...82شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...83شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...84شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 85شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 86شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...87شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...88شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 89شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 90شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 91شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...92شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 93شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 94شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 95شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...96شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 97شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 98شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...99شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 100شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 101شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...102شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 103شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...104شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 105شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 106شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 107شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 108شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...109شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...110شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...111شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...112شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 113شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 114شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 115شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...116شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...117شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...118شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...119شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...120شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 121شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...122شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 123شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...124شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 125شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...126شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 127شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟128شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...129شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...130شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...131شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 132شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...133شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...134شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 135شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 136شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 137شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...138شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...139شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:140شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 141شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 142شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...143شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...144شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...145شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 146شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 147شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 148شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 149شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 150شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...151شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!152شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...153شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 154شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...155شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟156شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...157شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...158شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...159شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 160شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...161شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 162شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 163شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 164شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...165شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...166شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...167شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...168شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...169شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ