به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ام

840عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ام
وز خموشی غیر را با خویش محرم کرده ام
هر دمی از زندگی پامال فکری میشود
عمر خود را جاده غمهای عالم کرده ام
سر نپیچیده است از تأثیر افغانم دلی
پادشاهی در جهان از دولت غم کرده ام
همچو من نخلی ندارد گلشن آزادگی
در جنون تا ریشه زنجیر محکم کرده ام
عالمی گردیده در خاطر، غم عالم مرا
ترک خود واعظ چه گویم،ترک عالم کرده ام

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 2شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...3شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 4شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...5شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 6شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...7شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...8شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...9شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...10شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!11شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...12شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...13شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...14شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 15شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 16شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...17شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 18شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 19شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 20شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...21شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 22شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...23شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 24شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 25شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...26شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 27شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 28شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...29شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 30شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...31شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...32شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...33شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 34شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...35شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...36شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 37شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 38شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 39شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 40شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 41شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 42شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...43شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 44شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 45شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...46شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...47شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 48شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 49شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 50شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...51شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...52شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟53شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...54شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...55شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 56شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...57شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 58شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 59شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 60شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 61شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...62شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...63شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...64شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 65شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...66شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 67شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...68شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...69شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...70شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...71شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟72شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...73شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...74شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...75شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 76شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 77شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 78شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...79شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 80شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 81شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 82شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...83شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...84شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...85شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 86شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 87شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...88شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...89شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 90شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 91شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 92شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...93شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 94شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 95شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 96شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...97شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 98شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 99شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...100شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 101شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 102شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...103شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 104شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...105شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 106شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 107شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 108شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 109شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...110شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...111شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...112شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...113شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 114شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 115شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 116شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...117شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...118شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...119شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...120شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...121شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 122شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...123شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 124شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...125شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 126شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...127شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 128شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟129شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...130شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...131شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...132شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 133شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...134شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...135شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 136شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 137شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 138شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...139شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...140شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:141شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 142شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 143شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...144شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...145شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...146شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 147شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 148شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 149شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 150شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 151شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...152شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!153شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...154شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 155شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...156شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟157شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...158شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...159شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...160شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 161شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...162شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 163شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 164شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 165شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...166شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...167شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...168شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...169شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...170شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ