به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خویشم

850عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خویشم
شدم خاکستر، اما همنشین آتش خویشم
بهر جا باشد او، من دور گرد آن سر کویم
خیالش تا بدل جا کرده، من هجران کش خویشم
فلک را نیست جرم،این اضطراب از خویشتن دارم
در این مجمر شرار آسا سپند آتش خویشم
چو حرف وصل گوید، خویش را دور افگنم اول
برای صید مطلب تیر روی ترکش خویشم
سراپا گرچه واعظ هستیم باشد ازو، لیکن
شررسان در فلاخن، از فروغ آتش خویشم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 2شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...3شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 4شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 5شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 6شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...7شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 8شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...9شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 10شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 11شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...12شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 13شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 14شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...15شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 16شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...17شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...18شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...19شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 20شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...21شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...22شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 23شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 24شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 25شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 26شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 27شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 28شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...29شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 30شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 31شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...32شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...33شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 34شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 35شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 36شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...37شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...38شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟39شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...40شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...41شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 42شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...43شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 44شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 45شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 46شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 47شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...48شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...49شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...50شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 51شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...52شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 53شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...54شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...55شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...56شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...57شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟58شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...59شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...60شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...61شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 62شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 63شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 64شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...65شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 66شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 67شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 68شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...69شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...70شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...71شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 72شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 73شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...74شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...75شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 76شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 77شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 78شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...79شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 80شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 81شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 82شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...83شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 84شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 85شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...86شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 87شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 88شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...89شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 90شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...91شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 92شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 93شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 94شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 95شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...96شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...97شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...98شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...99شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 100شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 101شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 102شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...103شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...104شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...105شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...106شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...107شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 108شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...109شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 110شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...111شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 112شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...113شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 114شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟115شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...116شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...117شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...118شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 119شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...120شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...121شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 122شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 123شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 124شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...125شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...126شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:127شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 128شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 129شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...130شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...131شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...132شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 133شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 134شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 135شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 136شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 137شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...138شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!139شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...140شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 141شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...142شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟143شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...144شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...145شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...146شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 147شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...148شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 149شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 150شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 151شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...152شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...153شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...154شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...155شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...156شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ