به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۱۸: این قدر طول امل ره میدهی در دل چرا

800عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

این قدر طول امل ره میدهی در دل چرا
مصحف خود را این خط میکنی باطل چرا؟
عیش دنیا احتلام خواب غفلت بیش نیست
از خیالی این قدر آلودگی ای دل چرا
از محیط آرزو بگذر نفس تا میوزد
در چنین باد مرادی این قدر کاهل چرا
صید مطلب تا کنی بگریز از خود همچو تیر
چون کمان حلقه برخود این قدر مایل چرا
قد خمید و دل همان بر زندگانی بسته است
همچو ناخن مانده یی در عقده مشکل چرا
دانه جان را ز کاه جسم میسازد جدا
این قدر لرزش ز باد مرگ ای حاصل چرا
چشم تا وا می کنی از خواب غفلت منزل است
چون ره خوابیده واعظ دوری منزل چرا؟

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷: چو دست سائلان نبود گلی دامان وسعت ...2شمارهٔ ۱۸: این قدر طول امل ره میدهی در دل چرا 3شمارهٔ ۱۹: بهار است و از اشکم گل به دامن میکن ...4شمارهٔ ۲۰: ز کیفیت بود هر گوشه صد میخانه در ص ...5شمارهٔ ۲۱: گر کنم تحریر احوال دل ناشاد را 6شمارهٔ ۲۲: شاد از غیرت ندیدم خاطر ناشاد را 7شمارهٔ ۲۳: پی تحصیل آسایش فگندی در بدر خود را 8شمارهٔ ۲۴: نوروز گشت و هر رگ ابری بهار را 9شمارهٔ ۲۵: عینک شود چو شیشه دل عقل پیر را 10شمارهٔ ۲۶: صبح میسازد شب من چشم گوهرپاش را 11شمارهٔ ۲۷: بنرمی میتوان تسخیر کردن خصم سرکش ر ...12شمارهٔ ۲۸: زیور تن صحت اعضاست اهل هوش را 13شمارهٔ ۲۹: خواهد گشود عقده دلهای ریش را 14شمارهٔ ۳۰: دل چسان پنهان کند در سینه آه خویش ...15شمارهٔ ۳۱: مدان یک دم روا ای خواجه در دادن تو ...16شمارهٔ ۳۲: در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را 17شمارهٔ ۳۳: گشته از سوز شرر زان سینه گلخن سنگ ...18شمارهٔ ۳۴: بزرگان می کنند از کیسه غیر این تجم ...19شمارهٔ ۳۵: نیست غیر از خط بطلان دفتر ایام را 20شمارهٔ ۳۶: گل چو او خواهد شود، بنگر خیال خام ...21شمارهٔ ۳۷: از بسکه سست گشته تن مبتلا مرا 22شمارهٔ ۳۸: ز پاس آشنایی، بهره نبود خلق عالم ر ...23شمارهٔ ۳۹: اگر نه، از گل محنت سرشته اند مرا؟24شمارهٔ ۴۰: در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مر ...25شمارهٔ ۴۱: زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا 26شمارهٔ ۴۲: نیست غیر از وصل آبی آتش جوش مرا 27شمارهٔ ۴۳: دولتی نیست به از تیغ تو بیباک مرا 28شمارهٔ ۴۴: چو وصف لعل تو شیرین کند کلام مرا 29شمارهٔ ۴۵: دلخراشی کرد از بس در شب هجران مرا 30شمارهٔ ۴۶: جوهر از تیغ زبان شد،ریخت تا دندان ...31شمارهٔ ۴۷: گداخت آتش عشق تو مغز جان مرا 32شمارهٔ ۴۸: نیست غمخوار چو لیلی، دل محزون مرا 33شمارهٔ ۴۹: برده از بس فکر آن شوخ کمان ابرو مر ...34شمارهٔ ۵۰: نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا 35شمارهٔ ۵۱: در میان خلق عالم، کشت تنهایی مرا 36شمارهٔ ۵۲: شد دماغ از سنبل او بسکه سودایی مرا 37شمارهٔ ۵۳: بستیم ز لب، در به رخ آفات زمان را 38شمارهٔ ۵۴: وعده کردی که بگیری به نگاهی جان را 39شمارهٔ ۵۵: غمی در دل کند ماتم سرا صحرا و گلشن ...40شمارهٔ ۵۶: گرفتم در نظر، هر جا شدم، آن قد موز ...41شمارهٔ ۵۷: اگر در خواب بینم لنگر آن کوه تمکین ...42شمارهٔ ۵۸: اگر لذت شناس درد سازی جان شیرین را 43شمارهٔ ۵۹: بلا نتیجه بود، عیشهای نوشین را 44شمارهٔ ۶۰: به خونریزی همانا داد فرمان چشم جاد ...45شمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله ر ...46شمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده ...47شمارهٔ ۶۳: در وحشت دو کون بجو آن یگانه را 48شمارهٔ ۶۴: دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را 49شمارهٔ ۶۵: گر به رنگش لاله یی باشد به دامن کو ...50شمارهٔ ۶۶: به پیری، از چه رو می افگنی کار جوا ...51شمارهٔ ۶۷: زخم کاری، می برازد بر دل پردرد ما 52شمارهٔ ۶۸: عرق ناکرده پاک، از محفل ما شد نگار ...53شمارهٔ ۶۹: قد خم شد و افتاد جهان از نظر ما 54شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟55شمارهٔ ۷۱: منزل کناره کرده، ز راه عبور ما 56شمارهٔ ۷۲: بسکه گردیدند همراهان ما دلگیر ما 57شمارهٔ ۷۳: غیر افغان، برنخیزد نغمه یی ز آواز ...58شمارهٔ ۷۴: هرگه آن گلزار خوبی، یاد می آرد ز م ...59شمارهٔ ۷۵: شیشه دلها شکستن، نیست کار سنگ ما 60شمارهٔ ۷۶: بالید از رخ تو دل پر ملال ما 61شمارهٔ ۷۷: خامه بیجا میکند، عرض شکست حال ما 62شمارهٔ ۷۸: شده با نیک و بد آیینه دل خوش گل ما 63شمارهٔ ۷۹: سامان حرف و صوت ندارد بیان ما 64شمارهٔ ۸۰: با عدو، بر خویش پیچیدن بود جولان م ...65شمارهٔ ۸۱: سرکرد وصف خوبی رویت، زبان ما 66شمارهٔ ۸۲: نبود صفت لعل تو، حد سخن ما 67شمارهٔ ۸۳: خاکساری شده سرمایه آسودن ما 68شمارهٔ ۸۴: تنگ از بسکه شد زمانه ما 69شمارهٔ ۸۵: تو صاف باش و، مزن حرف دردنوشی ما 70شمارهٔ ۸۶: در جهان گشته سمر حرف پریشانی ما 71شمارهٔ ۸۷: دلا از خواب بگشا چشم و، سر کن آه و ...72شمارهٔ ۸۸: ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها 73شمارهٔ ۸۹: از زبان کلک نقاشان، شنیدم بارها 74شمارهٔ ۹۰: برای نان کشی تا چند از دونان تفوقه ...75شمارهٔ ۹۱: تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟76شمارهٔ ۹۲: ز شوق گفتگویش، نیست هوشی در شنیدنه ...77شمارهٔ ۹۳: ای بار داده کعبه کویت براهها 78شمارهٔ ۹۴: با حوادث برنمی آیند مال و جاهها 79شمارهٔ ۹۵: تخته آیینه مهر تواند این سینه ها 80شمارهٔ ۹۶: بسکه سودا آورد بازار و شهر و خانه ...81شمارهٔ ۹۷: به پیری آنچنان گردیده ام از ناتوان ...82شمارهٔ ۹۸: ز طوفان خروشم، رعشه پیدا میکند دری ...83شمارهٔ ۹۹: اوراق روز و شب همه طی شد به صد شتا ...84شمارهٔ ۱۰۰: خرمی بی غم نمی باشد درین باغ خراب 85شمارهٔ ۱۰۱: پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خ ...86شمارهٔ ۱۰۲: چه پیش خلق گشایی دهان برای طلب؟87شمارهٔ ۱۰۳: توان پرید بر اوج شرف ببال ادب 88شمارهٔ ۱۰۴: غنچه یی، باشد خموشی از گلستان ادب 89شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 90شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 91شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 92شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 93شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...94شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...95شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 96شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 97شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...98شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 99شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...100شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...101شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟102شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 103شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 104شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 105شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 106شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 107شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...108شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...109شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...110شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 111شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 112شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...113شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...114شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 115شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...116شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...117شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 118شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...119شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 120شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 121شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 122شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 123شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...124شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 125شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 126شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 127شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...128شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 129شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 130شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 131شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...132شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...133شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...134شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...135شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...136شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 137شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 138شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...139شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 140شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...141شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 142شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...143شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...144شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 145شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...146شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...147شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...148شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 149شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 150شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...151شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...152شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 153شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...154شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...155شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...156شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...157شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...158شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...159شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...160شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 161شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 162شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 163شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 164شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 165شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...166شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...167شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 168شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 169شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...170شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...171شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 172شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...173شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...174شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...175شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 176شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...177شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...178شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...179شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 180شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 181شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 182شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 183شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...184شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...185شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...186شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 187شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 188شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...189شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 190شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 191شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...192شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 193شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...194شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...195شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 196شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 197شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 198شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 199شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...200شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...201شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 202شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 203شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...204شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 205شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 206شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 207شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...208شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 209شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...210شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...211شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...212شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...213شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...214شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...215شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...216شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...217شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...218شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 219شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...220شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 221شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...222شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...223شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 224شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...225شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...226شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...227شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 228شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 229شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 230شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 231شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 232شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 233شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 234شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 235شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 236شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 237شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 238شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 239شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 240شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 241شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...242شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 243شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 244شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 245شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 246شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 247شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 248شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 249شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 250شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...251شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...252شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 253شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...254شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...255شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...256شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 257شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...258شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 259شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 260شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...261شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 262شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...263شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 264شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...265شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...266شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 267شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...268شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 269شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...270شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...271شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 272شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...273شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 274شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 275شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...276شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 277شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 278شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 279شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 280شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...281شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 282شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 283شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...284شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...285شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 286شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 287شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...288شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...289شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...290شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...291شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...292شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 293شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 294شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...295شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 296شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...297شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 298شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...299شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...300شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟301شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 302شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 303شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...304شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!305شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...306شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...307شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...308شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...309شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟310شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟311شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...312شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 313شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...314شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...315شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...316شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...317شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...318شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 319شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...320شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 321شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 322شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...323شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...324شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...325شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 326شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 327شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 328شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 329شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 330شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...331شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 332شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...333شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 334شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 335شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...336شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 337شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 338شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 339شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 340شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!341شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 342شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 343شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 344شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...345شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 346شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 347شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...348شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...349شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 350شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 351شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 352شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...353شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!354شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 355شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 356شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...357شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 358شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 359شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 360شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...361شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...362شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 363شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 364شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...365شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...366شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...367شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 368شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 369شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...370شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...371شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...372شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟373شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 374شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 375شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...376شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...377شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...378شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...379شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...380شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...381شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...382شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 383شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 384شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...385شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...386شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...387شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...388شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 389شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 390شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 391شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 392شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 393شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 394شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...395شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...396شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 397شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 398شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 399شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...400شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...401شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 402شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 403شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...404شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 405شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...406شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 407شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 408شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...409شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 410شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 411شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...412شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...413شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...414شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 415شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...416شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 417شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...418شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...419شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 420شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 421شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 422شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...423شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...424شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 425شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...426شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 427شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...428شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 429شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 430شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...431شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 432شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...433شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!434شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...435شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 436شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 437شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 438شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 439شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...440شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 441شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 442شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...443شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...444شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...445شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 446شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 447شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...448شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 449شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 450شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 451شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...452شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 453شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...454شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 455شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...456شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...457شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...458شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...459شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!460شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...461شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...462شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...463شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 464شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 465شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...466شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 467شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 468شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 469شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...470شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 471شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...472شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 473شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 474شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...475شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 476شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 477شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...478شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 479شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...480شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...481شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...482شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 483شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...484شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...485شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 486شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 487شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 488شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 489شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 490شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 491شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...492شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 493شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 494شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...495شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...496شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 497شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 498شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 499شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...500شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...501شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟502شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...503شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...504شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 505شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...506شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 507شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 508شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 509شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 510شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...511شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...512شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...513شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 514شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...515شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 516شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...517شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...518شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...519شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...520شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟521شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...522شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...523شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...524شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 525شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 526شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 527شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...528شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 529شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 530شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 531شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...532شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...533شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...534شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 535شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 536شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...537شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...538شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 539شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 540شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 541شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...542شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 543شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 544شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 545شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...546شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 547شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 548شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...549شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 550شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 551شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...552شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 553شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...554شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 555شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 556شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 557شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 558شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...559شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...560شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...561شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...562شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 563شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 564شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 565شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...566شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...567شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...568شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...569شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...570شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 571شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...572شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 573شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...574شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 575شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...576شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 577شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟578شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...579شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...580شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...581شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 582شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...583شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...584شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 585شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 586شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 587شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...588شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...589شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:590شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 591شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 592شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...593شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...594شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...595شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 596شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 597شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 598شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 599شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 600شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...601شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!602شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...603شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 604شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...605شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟606شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...607شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...608شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...609شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 610شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...611شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 612شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 613شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 614شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...615شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...616شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...617شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...618شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...619شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ