به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله را

860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله را
نیست غیر از طاق دلها راه، آن درگاه را
تا شود آگاه از احوال هر نزدیک و دور
برفراز تخت از آن جا داده ایزد شاه را
میتواند ناله یی دودش رساندن برفلک
گر به مه سایی ز حشمت قبه خرگاه را
با خیال دوست عمری همنشینی کرده است
کی غم دنیا بسر گنجد دل آگاه را
گشته راحت رنج تنهایی مرا از جور خلق
دیدن اخوان به چشمم کرده یوسف چاه را
تا به کی واعظ شوی پامال سرکوب خسان؟
ساز محراب سجود خویش آن درگاه را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۰: به خونریزی همانا داد فرمان چشم جاد ...2شمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله ر ...3شمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده ...4شمارهٔ ۶۳: در وحشت دو کون بجو آن یگانه را 5شمارهٔ ۶۴: دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را 6شمارهٔ ۶۵: گر به رنگش لاله یی باشد به دامن کو ...7شمارهٔ ۶۶: به پیری، از چه رو می افگنی کار جوا ...8شمارهٔ ۶۷: زخم کاری، می برازد بر دل پردرد ما 9شمارهٔ ۶۸: عرق ناکرده پاک، از محفل ما شد نگار ...10شمارهٔ ۶۹: قد خم شد و افتاد جهان از نظر ما 11شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟12شمارهٔ ۷۱: منزل کناره کرده، ز راه عبور ما 13شمارهٔ ۷۲: بسکه گردیدند همراهان ما دلگیر ما 14شمارهٔ ۷۳: غیر افغان، برنخیزد نغمه یی ز آواز ...15شمارهٔ ۷۴: هرگه آن گلزار خوبی، یاد می آرد ز م ...16شمارهٔ ۷۵: شیشه دلها شکستن، نیست کار سنگ ما 17شمارهٔ ۷۶: بالید از رخ تو دل پر ملال ما 18شمارهٔ ۷۷: خامه بیجا میکند، عرض شکست حال ما 19شمارهٔ ۷۸: شده با نیک و بد آیینه دل خوش گل ما 20شمارهٔ ۷۹: سامان حرف و صوت ندارد بیان ما 21شمارهٔ ۸۰: با عدو، بر خویش پیچیدن بود جولان م ...22شمارهٔ ۸۱: سرکرد وصف خوبی رویت، زبان ما 23شمارهٔ ۸۲: نبود صفت لعل تو، حد سخن ما 24شمارهٔ ۸۳: خاکساری شده سرمایه آسودن ما 25شمارهٔ ۸۴: تنگ از بسکه شد زمانه ما 26شمارهٔ ۸۵: تو صاف باش و، مزن حرف دردنوشی ما 27شمارهٔ ۸۶: در جهان گشته سمر حرف پریشانی ما 28شمارهٔ ۸۷: دلا از خواب بگشا چشم و، سر کن آه و ...29شمارهٔ ۸۸: ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها 30شمارهٔ ۸۹: از زبان کلک نقاشان، شنیدم بارها 31شمارهٔ ۹۰: برای نان کشی تا چند از دونان تفوقه ...32شمارهٔ ۹۱: تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟33شمارهٔ ۹۲: ز شوق گفتگویش، نیست هوشی در شنیدنه ...34شمارهٔ ۹۳: ای بار داده کعبه کویت براهها 35شمارهٔ ۹۴: با حوادث برنمی آیند مال و جاهها 36شمارهٔ ۹۵: تخته آیینه مهر تواند این سینه ها 37شمارهٔ ۹۶: بسکه سودا آورد بازار و شهر و خانه ...38شمارهٔ ۹۷: به پیری آنچنان گردیده ام از ناتوان ...39شمارهٔ ۹۸: ز طوفان خروشم، رعشه پیدا میکند دری ...40شمارهٔ ۹۹: اوراق روز و شب همه طی شد به صد شتا ...41شمارهٔ ۱۰۰: خرمی بی غم نمی باشد درین باغ خراب 42شمارهٔ ۱۰۱: پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خ ...43شمارهٔ ۱۰۲: چه پیش خلق گشایی دهان برای طلب؟44شمارهٔ ۱۰۳: توان پرید بر اوج شرف ببال ادب 45شمارهٔ ۱۰۴: غنچه یی، باشد خموشی از گلستان ادب 46شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 47شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 48شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 49شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 50شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...51شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...52شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 53شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 54شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...55شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 56شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...57شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...58شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟59شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 60شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 61شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 62شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 63شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 64شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...65شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...66شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...67شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 68شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 69شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...70شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...71شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 72شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...73شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...74شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 75شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...76شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 77شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 78شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 79شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 80شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...81شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 82شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 83شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 84شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...85شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 86شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 87شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 88شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...89شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...90شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...91شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...92شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...93شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 94شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 95شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...96شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 97شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...98شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 99شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...100شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...101شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 102شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...103شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...104شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...105شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 106شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 107شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...108شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...109شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 110شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...111شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...112شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...113شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...114شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...115شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...116شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...117شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 118شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 119شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 120شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 121شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 122شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...123شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...124شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 125شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 126شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...127شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...128شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 129شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...130شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...131شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...132شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 133شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...134شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...135شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...136شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 137شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 138شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 139شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 140شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...141شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...142شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...143شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 144شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 145شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...146شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 147شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 148شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...149شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 150شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...151شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...152شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 153شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 154شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 155شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 156شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...157شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...158شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 159شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 160شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...161شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 162شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 163شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 164شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...165شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 166شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...167شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...168شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...169شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...170شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...171شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...172شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...173شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...174شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...175شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 176شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...177شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 178شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...179شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...180شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 181شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...182شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...183شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...184شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 185شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 186شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 187شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 188شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 189شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 190شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 191شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 192شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 193شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 194شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 195شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 196شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 197شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 198شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...199شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 200شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 201شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 202شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 203شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 204شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 205شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 206شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 207شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...208شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...209شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 210شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...211شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...212شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...213شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 214شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...215شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 216شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 217شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...218شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 219شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...220شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 221شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...222شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...223شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 224شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...225شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 226شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...227شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...228شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 229شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...230شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 231شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 232شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...233شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 234شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 235شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 236شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 237شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...238شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 239شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 240شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...241شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...242شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 243شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 244شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...245شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...246شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...247شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...248شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...249شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 250شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 251شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...252شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 253شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...254شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 255شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...256شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...257شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟258شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 259شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 260شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...261شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!262شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...263شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...264شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...265شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...266شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟267شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟268شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...269شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 270شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...271شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...272شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...273شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...274شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...275شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 276شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...277شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 278شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 279شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...280شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...281شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...282شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 283شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 284شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 285شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 286شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 287شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...288شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 289شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...290شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 291شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 292شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...293شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 294شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 295شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 296شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 297شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!298شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 299شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 300شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 301شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...302شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 303شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 304شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...305شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...306شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 307شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 308شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 309شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...310شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!311شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 312شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 313شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...314شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 315شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 316شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 317شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...318شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...319شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 320شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 321شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...322شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...323شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...324شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 325شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 326شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...327شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...328شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...329شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟330شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 331شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 332شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...333شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...334شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...335شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...336شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...337شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...338شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...339شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 340شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 341شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...342شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...343شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...344شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...345شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 346شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 347شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 348شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 349شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 350شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 351شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...352شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...353شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 354شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 355شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 356شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...357شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...358شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 359شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 360شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...361شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 362شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...363شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 364شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 365شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...366شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 367شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 368شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...369شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...370شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...371شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 372شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...373شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 374شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...375شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...376شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 377شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 378شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 379شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...380شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...381شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 382شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...383شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 384شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...385شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 386شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 387شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...388شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 389شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...390شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!391شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...392شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 393شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 394شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 395شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 396شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...397شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 398شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 399شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...400شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...401شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...402شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 403شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 404شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...405شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 406شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 407شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 408شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...409شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 410شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...411شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 412شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...413شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...414شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...415شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...416شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!417شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...418شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...419شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...420شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 421شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 422شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...423شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 424شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 425شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 426شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...427شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 428شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...429شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 430شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 431شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...432شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 433شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 434شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...435شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 436شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...437شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...438شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...439شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 440شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...441شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...442شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 443شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 444شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 445شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 446شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 447شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 448شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...449شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 450شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 451شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...452شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...453شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 454شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 455شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 456شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...457شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...458شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟459شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...460شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...461شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 462شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...463شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 464شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 465شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 466شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 467شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...468شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...469شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...470شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 471شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...472شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 473شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...474شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...475شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...476شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...477شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟478شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...479شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...480شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...481شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 482شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 483شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 484شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...485شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 486شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 487شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 488شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...489شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...490شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...491شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 492شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 493شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...494شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...495شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 496شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 497شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 498شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...499شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 500شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 501شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 502شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...503شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 504شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 505شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...506شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 507شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 508شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...509شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 510شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...511شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 512شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 513شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 514شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 515شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...516شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...517شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...518شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...519شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 520شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 521شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 522شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...523شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...524شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...525شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...526شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...527شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 528شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...529شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 530شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...531شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 532شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...533شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 534شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟535شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...536شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...537شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...538شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 539شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...540شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...541شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 542شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 543شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 544شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...545شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...546شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:547شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 548شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 549شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...550شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...551شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...552شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 553شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 554شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 555شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 556شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 557شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...558شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!559شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...560شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 561شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...562شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟563شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...564شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...565شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...566شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 567شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...568شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 569شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 570شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 571شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...572شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...573شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...574شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...575شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...576شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ