به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است

820عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است
اهل همت را بسر، دست نوازش چون یم است
سربلندی آرزو داری، سخاوت پیشه کن
کاین علم را، ریزش باران احسان پرچم است
فکر عمری کن، اگر کوته نمیسازی امل
کز برای این امل این زندگانی ها کم است
از هنرها، غیر زرداری کنون نبود پسند
این غزل را مصرع برجسته نقش درهم است
نیست ما صافی نهادان را ز کس پوشیده یی
نیک و بد در خانه آیینه واعظ محرم است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 2شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 3شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 4شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...5شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...6شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...7شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...8شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...9شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 10شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 11شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...12شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 13شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...14شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 15شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...16شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...17شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 18شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...19شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...20شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...21شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 22شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 23شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...24شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...25شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 26شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...27شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...28شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...29شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...30شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...31شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...32شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...33شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 34شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 35شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 36شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 37شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 38شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...39شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...40شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 41شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 42شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...43شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...44شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 45شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...46شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...47شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...48شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 49شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...50شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...51شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...52شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 53شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 54شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 55شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 56شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...57شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...58شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...59شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 60شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 61شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...62شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 63شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 64شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...65شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 66شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...67شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...68شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 69شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 70شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 71شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 72شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...73شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...74شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 75شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 76شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...77شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 78شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 79شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 80شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...81شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 82شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...83شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...84شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...85شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...86شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...87شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...88شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...89شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...90شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...91شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 92شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...93شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 94شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...95شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...96شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 97شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...98شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...99شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...100شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 101شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 102شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 103شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 104شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 105شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 106شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 107شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 108شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 109شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 110شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 111شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 112شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 113شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 114شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...115شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 116شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 117شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 118شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 119شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 120شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 121شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 122شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 123شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...124شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...125شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 126شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...127شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...128شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...129شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 130شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...131شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 132شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 133شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...134شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 135شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...136شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 137شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...138شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...139شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 140شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...141شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 142شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...143شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...144شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 145شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...146شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 147شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 148شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...149شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 150شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 151شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 152شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 153شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...154شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 155شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 156شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...157شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...158شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 159شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 160شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...161شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...162شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...163شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...164شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...165شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 166شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 167شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...168شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 169شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...170شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 171شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...172شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...173شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟174شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 175شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 176شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...177شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!178شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...179شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...180شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...181شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...182شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟183شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟184شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...185شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 186شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...187شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...188شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...189شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...190شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...191شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 192شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...193شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 194شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 195شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...196شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...197شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...198شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 199شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 200شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 201شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 202شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 203شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...204شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 205شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...206شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 207شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 208شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...209شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 210شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 211شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 212شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 213شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!214شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 215شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 216شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 217شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...218شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 219شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 220شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...221شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...222شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 223شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 224شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 225شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...226شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!227شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 228شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 229شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...230شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 231شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 232شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 233شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...234شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...235شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 236شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 237شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...238شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...239شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...240شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 241شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 242شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...243شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...244شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...245شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟246شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 247شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 248شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...249شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...250شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...251شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...252شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...253شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...254شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...255شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 256شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 257شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...258شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...259شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...260شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...261شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 262شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 263شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 264شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 265شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 266شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 267شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...268شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...269شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 270شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 271شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 272شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...273شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...274شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 275شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 276شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...277شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 278شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...279شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 280شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 281شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...282شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 283شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 284شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...285شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...286شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...287شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 288شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...289شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 290شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...291شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...292شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 293شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 294شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 295شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...296شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...297شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 298شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...299شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 300شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...301شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 302شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 303شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...304شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 305شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...306شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!307شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...308شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 309شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 310شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 311شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 312شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...313شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 314شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 315شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...316شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...317شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...318شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 319شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 320شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...321شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 322شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 323شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 324شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...325شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 326شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...327شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 328شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...329شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...330شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...331شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...332شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!333شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...334شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...335شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...336شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 337شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 338شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...339شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 340شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 341شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 342شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...343شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 344شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...345شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 346شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 347شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...348شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 349شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 350شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...351شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 352شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...353شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...354شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...355شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 356شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...357شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...358شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 359شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 360شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 361شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 362شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 363شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 364شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...365شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 366شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 367شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...368شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...369شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 370شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 371شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 372شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...373شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...374شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟375شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...376شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...377شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 378شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...379شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 380شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 381شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 382شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 383شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...384شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...385شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...386شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 387شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...388شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 389شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...390شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...391شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...392شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...393شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟394شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...395شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...396شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...397شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 398شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 399شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 400شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...401شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 402شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 403شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 404شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...405شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...406شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...407شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 408شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 409شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...410شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...411شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 412شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 413شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 414شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...415شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 416شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 417شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 418شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...419شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 420شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 421شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...422شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 423شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 424شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...425شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 426شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...427شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 428شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 429شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 430شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 431شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...432شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...433شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...434شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...435شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 436شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 437شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 438شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...439شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...440شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...441شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...442شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...443شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 444شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...445شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 446شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...447شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 448شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...449شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 450شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟451شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...452شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...453شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...454شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 455شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...456شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...457شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 458شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 459شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 460شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...461شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...462شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:463شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 464شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 465شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...466شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...467شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...468شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 469شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 470شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 471شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 472شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 473شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...474شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!475شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...476شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 477شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...478شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟479شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...480شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...481شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...482شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 483شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...484شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 485شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 486شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 487شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...488شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...489شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...490شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...491شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...492شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ