به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر نوشت

860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر نوشت
نام را صد ره به پایان برد و باز از سرنوشت
از خسان پرداخت چون محفل، سخن آمد کند
بی خسک باشد چو کاغذ می توان بهتر نوشت
میتوان ای خواجه گمنام با دست سخا
نام خود بر صفحه گیتی به آب زر نوشت
کس نیابد دوستکامی در جهان بیراستی
هیچکس این نسخه نتوانست بی مسطر نوشت
خامه بی لطفیت مرسوم ما کم قسمتان
یک قلم بر حسرت آن دست و آن خنجر نوشت
هست کوتاهی ز خواندن ورنه شرح درد من
هر قدر واعظ نویسی میتوان دیگر نوشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 2شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...3شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 4شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...5شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...6شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 7شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 8شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 9شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 10شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...11شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...12شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 13شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 14شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...15شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 16شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 17شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 18شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...19شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 20شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...21شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...22شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...23شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...24شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...25شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...26شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...27شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...28شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...29شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 30شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...31شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 32شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...33شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...34شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 35شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...36شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...37شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...38شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 39شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 40شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 41شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 42شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 43شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 44شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 45شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 46شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 47شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 48شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 49شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 50شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 51شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 52شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...53شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 54شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 55شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 56شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 57شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 58شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 59شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 60شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 61شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...62شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...63شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 64شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...65شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...66شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...67شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 68شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...69شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 70شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 71شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...72شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 73شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...74شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 75شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...76شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...77شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 78شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...79شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 80شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...81شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...82شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 83شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...84شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 85شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 86شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...87شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 88شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 89شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 90شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 91شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...92شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 93شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 94شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...95شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...96شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 97شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 98شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...99شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...100شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...101شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...102شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...103شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 104شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 105شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...106شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 107شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...108شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 109شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...110شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...111شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟112شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 113شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 114شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...115شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!116شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...117شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...118شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...119شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...120شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟121شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟122شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...123شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 124شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...125شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...126شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...127شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...128شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...129شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 130شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...131شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 132شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 133شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...134شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...135شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...136شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 137شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 138شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 139شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 140شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 141شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...142شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 143شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...144شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 145شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 146شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...147شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 148شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 149شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 150شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 151شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!152شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 153شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 154شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 155شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...156شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 157شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 158شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...159شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...160شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 161شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 162شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 163شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...164شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!165شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 166شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 167شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...168شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 169شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 170شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 171شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...172شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...173شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 174شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 175شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...176شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...177شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...178شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 179شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 180شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...181شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...182شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...183شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟184شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 185شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 186شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...187شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...188شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...189شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...190شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...191شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...192شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...193شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 194شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 195شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...196شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...197شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...198شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...199شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 200شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 201شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 202شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 203شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 204شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 205شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...206شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...207شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 208شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 209شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 210شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...211شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...212شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 213شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 214شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...215شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 216شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...217شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 218شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 219شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...220شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 221شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 222شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...223شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...224شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...225شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 226شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...227شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 228شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...229شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...230شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 231شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 232شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 233شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...234شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...235شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 236شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...237شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 238شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...239شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 240شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 241شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...242شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 243شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...244شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!245شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...246شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 247شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 248شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 249شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 250شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...251شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 252شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 253شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...254شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...255شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...256شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 257شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 258شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...259شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 260شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 261شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 262شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...263شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 264شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...265شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 266شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...267شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...268شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...269شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...270شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!271شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...272شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...273شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...274شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 275شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 276شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...277شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 278شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 279شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 280شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...281شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 282شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...283شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 284شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 285شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...286شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 287شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 288شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...289شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 290شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...291شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...292شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...293شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 294شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...295شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...296شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 297شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 298شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 299شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 300شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 301شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 302شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...303شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 304شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 305شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...306شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...307شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 308شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 309شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 310شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...311شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...312شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟313شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...314شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...315شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 316شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...317شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 318شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 319شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 320شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 321شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...322شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...323شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...324شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 325شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...326شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 327شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...328شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...329شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...330شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...331شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟332شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...333شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...334شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...335شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 336شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 337شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 338شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...339شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 340شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 341شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 342شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...343شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...344شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...345شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 346شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 347شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...348شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...349شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 350شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 351شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 352شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...353شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 354شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 355شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 356شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...357شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 358شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 359شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...360شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 361شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 362شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...363شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 364شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...365شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 366شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 367شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 368شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 369شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...370شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...371شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...372شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...373شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 374شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 375شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 376شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...377شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...378شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...379شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...380شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...381شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 382شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...383شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 384شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...385شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 386شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...387شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 388شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟389شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...390شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...391شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...392شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 393شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...394شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...395شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 396شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 397شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 398شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...399شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...400شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:401شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 402شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 403شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...404شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...405شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...406شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 407شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 408شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 409شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 410شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 411شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...412شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!413شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...414شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 415شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...416شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟417شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...418شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...419شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...420شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 421شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...422شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 423شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 424شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 425شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...426شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...427شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...428شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...429شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...430شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ