به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت

780عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در طریق بندگی از خویش میباید گذشت
از هوای نفس کافر کیش میباید گذشت
راه هند مدعا بسیار نزدیک است، لیک
مشکل این کز آب روی خویش میباید گذشت
نیست آسان یکنفس همصحبت شاهان شدن
ز اختلاط مردم درویش میباید گذشت
راه عشقست این در آن نتوان شدن با خانه کوچ
از زن و فرزند و یار و خویش میباید گذشت
دیدن ارباب دنیا، آن قدر دشوار نیست
از سر یک خنده ای درویش میباید گذشت
عاشقان را واعظ از دکان عقل چاره ساز
دردمند و خسته و دلریش میباید گذشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...2شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 3شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 4شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...5شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 6شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...7شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...8شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 9شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 10شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 11شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 12شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...13شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...14شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 15شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 16شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...17شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 18شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 19شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 20شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...21شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 22شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...23شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...24شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...25شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...26شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...27شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...28شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...29شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...30شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...31شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 32شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...33شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 34شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...35شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...36شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 37شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...38شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...39شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...40شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 41شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 42شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 43شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 44شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 45شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 46شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 47شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 48شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 49شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 50شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 51شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 52شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 53شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 54شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...55شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 56شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 57شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 58شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 59شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 60شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 61شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 62شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 63شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...64شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...65شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 66شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...67شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...68شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...69شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 70شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...71شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 72شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 73شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...74شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 75شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...76شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 77شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...78شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...79شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 80شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...81شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 82شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...83شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...84شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 85شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...86شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 87شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 88شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...89شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 90شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 91شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 92شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 93شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...94شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 95شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 96شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...97شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...98شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 99شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 100شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...101شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...102شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...103شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...104شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...105شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 106شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 107شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...108شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 109شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...110شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 111شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...112شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...113شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟114شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 115شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 116شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...117شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!118شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...119شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...120شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...121شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...122شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟123شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟124شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...125شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 126شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...127شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...128شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...129شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...130شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...131شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 132شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...133شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 134شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 135شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...136شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...137شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...138شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 139شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 140شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 141شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 142شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 143شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...144شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 145شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...146شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 147شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 148شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...149شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 150شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 151شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 152شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 153شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!154شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 155شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 156شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 157شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...158شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 159شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 160شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...161شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...162شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 163شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 164شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 165شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...166شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!167شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 168شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 169شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...170شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 171شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 172شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 173شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...174شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...175شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 176شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 177شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...178شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...179شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...180شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 181شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 182شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...183شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...184شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...185شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟186شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 187شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 188شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...189شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...190شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...191شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...192شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...193شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...194شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...195شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 196شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 197شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...198شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...199شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...200شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...201شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 202شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 203شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 204شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 205شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 206شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 207شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...208شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...209شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 210شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 211شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 212شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...213شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...214شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 215شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 216شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...217شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 218شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...219شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 220شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 221شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...222شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 223شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 224شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...225شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...226شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...227شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 228شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...229شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 230شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...231شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...232شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 233شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 234شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 235شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...236شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...237شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 238شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...239شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 240شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...241شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 242شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 243شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...244شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 245شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...246شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!247شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...248شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 249شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 250شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 251شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 252شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...253شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 254شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 255شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...256شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...257شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...258شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 259شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 260شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...261شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 262شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 263شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 264شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...265شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 266شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...267شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 268شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...269شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...270شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...271شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...272شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!273شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...274شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...275شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...276شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 277شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 278شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...279شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 280شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 281شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 282شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...283شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 284شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...285شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 286شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 287شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...288شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 289شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 290شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...291شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 292شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...293شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...294شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...295شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 296شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...297شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...298شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 299شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 300شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 301شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 302شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 303شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 304شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...305شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 306شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 307شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...308شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...309شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 310شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 311شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 312شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...313شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...314شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟315شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...316شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...317شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 318شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...319شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 320شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 321شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 322شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 323شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...324شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...325شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...326شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 327شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...328شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 329شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...330شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...331شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...332شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...333شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟334شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...335شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...336شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...337شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 338شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 339شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 340شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...341شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 342شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 343شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 344شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...345شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...346شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...347شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 348شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 349شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...350شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...351شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 352شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 353شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 354شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...355شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 356شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 357شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 358شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...359شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 360شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 361شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...362شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 363شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 364شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...365شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 366شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...367شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 368شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 369شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 370شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 371شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...372شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...373شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...374شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...375شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 376شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 377شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 378شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...379شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...380شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...381شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...382شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...383شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 384شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...385شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 386شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...387شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 388شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...389شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 390شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟391شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...392شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...393شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...394شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 395شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...396شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...397شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 398شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 399شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 400شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...401شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...402شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:403شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 404شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 405شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...406شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...407شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...408شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 409شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 410شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 411شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 412شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 413شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...414شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!415شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...416شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 417شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...418شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟419شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...420شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...421شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...422شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 423شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...424شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 425شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 426شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 427شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...428شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...429شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...430شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...431شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...432شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ