به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست

890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در پای دلت هر غم بی فایده بندیست
هر پیچشت از فکر جهان چین کمندیست
از آتش زر این همه آوازه منعم
در گوش خردمند چو فریاد سپندیست
مد نگهت، برخط هر لوح مزاری
در پنجه مژگان تو سررشته پندیست
خاموشی هر یک ز عزیزان ته خاک
بر مردم غفلت زده، فریاد بلندیست
تاکی گله از کوتهی جذبه معشوق
گردن چو نهی، بر تو ز هر جاده کمندیست
دل از غم بیهوده دنیا چو فگندیم
واعظ ز جهان چاره ما کند بلندیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...2شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 3شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...4شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...5شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...6شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 7شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 8شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 9شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 10شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...11شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...12شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...13شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 14شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 15شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...16شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 17شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 18شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...19شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 20شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...21شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...22شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 23شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 24شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 25شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 26شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...27شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...28شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 29شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 30شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...31شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 32شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 33شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 34شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...35شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 36شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...37شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...38شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...39شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...40شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...41شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...42شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...43شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...44شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...45شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 46شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...47شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 48شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...49شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...50شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 51شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...52شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...53شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...54شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 55شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 56شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 57شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 58شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 59شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 60شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 61شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 62شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 63شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 64شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 65شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 66شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 67شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 68شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...69شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 70شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 71شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 72شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 73شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 74شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 75شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 76شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 77شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...78شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...79شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 80شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...81شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...82شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...83شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 84شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...85شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 86شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 87شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...88شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 89شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...90شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 91شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...92شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...93شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 94شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...95شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 96شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...97شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...98شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 99شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...100شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 101شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 102شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...103شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 104شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 105شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 106شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 107شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...108شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 109شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 110شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...111شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...112شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 113شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 114شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...115شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...116شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...117شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...118شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...119شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 120شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 121شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...122شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 123شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...124شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 125شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...126شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...127شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟128شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 129شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 130شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...131شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!132شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...133شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...134شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...135شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...136شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟137شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟138شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...139شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 140شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...141شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...142شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...143شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...144شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...145شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 146شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...147شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 148شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 149شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...150شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...151شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...152شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 153شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 154شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 155شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 156شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 157شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...158شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 159شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...160شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 161شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 162شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...163شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 164شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 165شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 166شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 167شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!168شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 169شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 170شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 171شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...172شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 173شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 174شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...175شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...176شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 177شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 178شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 179شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...180شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!181شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 182شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 183شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...184شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 185شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 186شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 187شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...188شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...189شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 190شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 191شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...192شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...193شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...194شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 195شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 196شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...197شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...198شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...199شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟200شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 201شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 202شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...203شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...204شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...205شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...206شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...207شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...208شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...209شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 210شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 211شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...212شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...213شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...214شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...215شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 216شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 217شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 218شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 219شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 220شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 221شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...222شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...223شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 224شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 225شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 226شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...227شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...228شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 229شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 230شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...231شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 232شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...233شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 234شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 235شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...236شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 237شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 238شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...239شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...240شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...241شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 242شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...243شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 244شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...245شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...246شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 247شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 248شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 249شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...250شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...251شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 252شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...253شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 254شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...255شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 256شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 257شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...258شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 259شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...260شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!261شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...262شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 263شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 264شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 265شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 266شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...267شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 268شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 269شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...270شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...271شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...272شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 273شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 274شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...275شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 276شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 277شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 278شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...279شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 280شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...281شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 282شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...283شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...284شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...285شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...286شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!287شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...288شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...289شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...290شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 291شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 292شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...293شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 294شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 295شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 296شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...297شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 298شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...299شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 300شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 301شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...302شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 303شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 304شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...305شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 306شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...307شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...308شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...309شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 310شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...311شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...312شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 313شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 314شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 315شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 316شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 317شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 318شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...319شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 320شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 321شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...322شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...323شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 324شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 325شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 326شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...327شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...328شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟329شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...330شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...331شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 332شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...333شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 334شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 335شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 336شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 337شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...338شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...339شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...340شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 341شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...342شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 343شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...344شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...345شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...346شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...347شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟348شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...349شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...350شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...351شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 352شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 353شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 354شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...355شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 356شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 357شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 358شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...359شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...360شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...361شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 362شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 363شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...364شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...365شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 366شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 367شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 368شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...369شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 370شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 371شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 372شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...373شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 374شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 375شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...376شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 377شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 378شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...379شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 380شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...381شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 382شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 383شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 384شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 385شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...386شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...387شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...388شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...389شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 390شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 391شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 392شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...393شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...394شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...395شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...396شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...397شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 398شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...399شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 400شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...401شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 402شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...403شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 404شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟405شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...406شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...407شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...408شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 409شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...410شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...411شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 412شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 413شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 414شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...415شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...416شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:417شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 418شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 419شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...420شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...421شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...422شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 423شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 424شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 425شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 426شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 427شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...428شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!429شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...430شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 431شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...432شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟433شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...434شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...435شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...436شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 437شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...438شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 439شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 440شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 441شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...442شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...443شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...444شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...445شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...446شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ