به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده را

840عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده را
سوخت غمهای بصد خون جگر پرورده را
بی نقاب شرم، بی نور است حسن مهوشان
روشنی هرگز نباشد دیده بی پرده را
بی بصیرت هم ز فیض جستجو بی بهره نیست
دیده غربال یابد گوهر گم کرده را
بسکه باشد مدعا از ما به ما نزدیکتر
میتوان پرسید از منزل ره گم کرده را
گر نسیم آورد واعظ بوی زلف پرخمش
رایگان از کف مده این گنج بادآورده را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله ر ...2شمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده ...3شمارهٔ ۶۳: در وحشت دو کون بجو آن یگانه را 4شمارهٔ ۶۴: دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را 5شمارهٔ ۶۵: گر به رنگش لاله یی باشد به دامن کو ...6شمارهٔ ۶۶: به پیری، از چه رو می افگنی کار جوا ...7شمارهٔ ۶۷: زخم کاری، می برازد بر دل پردرد ما 8شمارهٔ ۶۸: عرق ناکرده پاک، از محفل ما شد نگار ...9شمارهٔ ۶۹: قد خم شد و افتاد جهان از نظر ما 10شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟11شمارهٔ ۷۱: منزل کناره کرده، ز راه عبور ما 12شمارهٔ ۷۲: بسکه گردیدند همراهان ما دلگیر ما 13شمارهٔ ۷۳: غیر افغان، برنخیزد نغمه یی ز آواز ...14شمارهٔ ۷۴: هرگه آن گلزار خوبی، یاد می آرد ز م ...15شمارهٔ ۷۵: شیشه دلها شکستن، نیست کار سنگ ما 16شمارهٔ ۷۶: بالید از رخ تو دل پر ملال ما 17شمارهٔ ۷۷: خامه بیجا میکند، عرض شکست حال ما 18شمارهٔ ۷۸: شده با نیک و بد آیینه دل خوش گل ما 19شمارهٔ ۷۹: سامان حرف و صوت ندارد بیان ما 20شمارهٔ ۸۰: با عدو، بر خویش پیچیدن بود جولان م ...21شمارهٔ ۸۱: سرکرد وصف خوبی رویت، زبان ما 22شمارهٔ ۸۲: نبود صفت لعل تو، حد سخن ما 23شمارهٔ ۸۳: خاکساری شده سرمایه آسودن ما 24شمارهٔ ۸۴: تنگ از بسکه شد زمانه ما 25شمارهٔ ۸۵: تو صاف باش و، مزن حرف دردنوشی ما 26شمارهٔ ۸۶: در جهان گشته سمر حرف پریشانی ما 27شمارهٔ ۸۷: دلا از خواب بگشا چشم و، سر کن آه و ...28شمارهٔ ۸۸: ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها 29شمارهٔ ۸۹: از زبان کلک نقاشان، شنیدم بارها 30شمارهٔ ۹۰: برای نان کشی تا چند از دونان تفوقه ...31شمارهٔ ۹۱: تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟32شمارهٔ ۹۲: ز شوق گفتگویش، نیست هوشی در شنیدنه ...33شمارهٔ ۹۳: ای بار داده کعبه کویت براهها 34شمارهٔ ۹۴: با حوادث برنمی آیند مال و جاهها 35شمارهٔ ۹۵: تخته آیینه مهر تواند این سینه ها 36شمارهٔ ۹۶: بسکه سودا آورد بازار و شهر و خانه ...37شمارهٔ ۹۷: به پیری آنچنان گردیده ام از ناتوان ...38شمارهٔ ۹۸: ز طوفان خروشم، رعشه پیدا میکند دری ...39شمارهٔ ۹۹: اوراق روز و شب همه طی شد به صد شتا ...40شمارهٔ ۱۰۰: خرمی بی غم نمی باشد درین باغ خراب 41شمارهٔ ۱۰۱: پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خ ...42شمارهٔ ۱۰۲: چه پیش خلق گشایی دهان برای طلب؟43شمارهٔ ۱۰۳: توان پرید بر اوج شرف ببال ادب 44شمارهٔ ۱۰۴: غنچه یی، باشد خموشی از گلستان ادب 45شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 46شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 47شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 48شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 49شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...50شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...51شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 52شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 53شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...54شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 55شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...56شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...57شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟58شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 59شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 60شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 61شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 62شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 63شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...64شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...65شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...66شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 67شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 68شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...69شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...70شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 71شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...72شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...73شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 74شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...75شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 76شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 77شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 78شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 79شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...80شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 81شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 82شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 83شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...84شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 85شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 86شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 87شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...88شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...89شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...90شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...91شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...92شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 93شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 94شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...95شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 96شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...97شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 98شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...99شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...100شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 101شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...102شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...103شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...104شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 105شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 106شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...107شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...108شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 109شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...110شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...111شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...112شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...113شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...114شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...115شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...116شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 117شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 118شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 119شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 120شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 121شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...122شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...123شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 124شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 125شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...126شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...127شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 128شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...129شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...130شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...131شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 132شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...133شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...134شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...135شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 136شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 137شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 138شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 139شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...140شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...141شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...142شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 143شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 144شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...145شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 146شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 147شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...148شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 149شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...150شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...151شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 152شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 153شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 154شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 155شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...156شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...157شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 158شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 159شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...160شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 161شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 162شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 163شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...164شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 165شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...166شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...167شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...168شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...169شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...170شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...171شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...172شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...173شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...174شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 175شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...176شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 177شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...178شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...179شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 180شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...181شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...182شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...183شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 184شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 185شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 186شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 187شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 188شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 189شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 190شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 191شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 192شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 193شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 194شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 195شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 196شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 197شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...198شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 199شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 200شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 201شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 202شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 203شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 204شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 205شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 206شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...207شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...208شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 209شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...210شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...211شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...212شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 213شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...214شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 215شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 216شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...217شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 218شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...219شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 220شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...221شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...222شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 223شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...224شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 225شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...226شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...227شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 228شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...229شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 230شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 231شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...232شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 233شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 234شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 235شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 236شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...237شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 238شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 239شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...240شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...241شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 242شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 243شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...244شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...245شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...246شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...247شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...248شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 249شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 250شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...251شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 252شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...253شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 254شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...255شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...256شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟257شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 258شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 259شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...260شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!261شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...262شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...263شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...264شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...265شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟266شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟267شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...268شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 269شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...270شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...271شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...272شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...273شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...274شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 275شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...276شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 277شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 278شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...279شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...280شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...281شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 282شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 283شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 284شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 285شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 286شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...287شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 288شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...289شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 290شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 291شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...292شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 293شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 294شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 295شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 296شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!297شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 298شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 299شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 300شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...301شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 302شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 303شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...304شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...305شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 306شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 307شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 308شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...309شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!310شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 311شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 312شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...313شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 314شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 315شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 316شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...317شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...318شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 319شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 320شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...321شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...322شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...323شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 324شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 325شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...326شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...327شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...328شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟329شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 330شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 331شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...332شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...333شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...334شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...335شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...336شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...337شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...338شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 339شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 340شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...341شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...342شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...343شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...344شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 345شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 346شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 347شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 348شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 349شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 350شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...351شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...352شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 353شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 354شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 355شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...356شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...357شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 358شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 359شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...360شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 361شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...362شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 363شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 364شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...365شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 366شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 367شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...368شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...369شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...370شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 371شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...372شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 373شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...374شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...375شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 376شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 377شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 378شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...379شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...380شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 381شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...382شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 383شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...384شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 385شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 386شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...387شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 388شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...389شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!390شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...391شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 392شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 393شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 394شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 395شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...396شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 397شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 398شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...399شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...400شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...401شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 402شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 403شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...404شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 405شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 406شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 407شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...408شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 409شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...410شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 411شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...412شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...413شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...414شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...415شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!416شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...417شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...418شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...419شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 420شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 421شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...422شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 423شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 424شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 425شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...426شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 427شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...428شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 429شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 430شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...431شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 432شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 433شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...434شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 435شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...436شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...437شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...438شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 439شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...440شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...441شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 442شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 443شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 444شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 445شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 446شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 447شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...448شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 449شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 450شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...451شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...452شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 453شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 454شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 455شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...456شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...457شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟458شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...459شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...460شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 461شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...462شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 463شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 464شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 465شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 466شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...467شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...468شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...469شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 470شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...471شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 472شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...473شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...474شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...475شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...476شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟477شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...478شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...479شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...480شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 481شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 482شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 483شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...484شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 485شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 486شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 487شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...488شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...489شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...490شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 491شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 492شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...493شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...494شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 495شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 496شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 497شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...498شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 499شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 500شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 501شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...502شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 503شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 504شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...505شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 506شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 507شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...508شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 509شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...510شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 511شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 512شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 513شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 514شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...515شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...516شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...517شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...518شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 519شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 520شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 521شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...522شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...523شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...524شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...525شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...526شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 527شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...528شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 529شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...530شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 531شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...532شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 533شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟534شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...535شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...536شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...537شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 538شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...539شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...540شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 541شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 542شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 543شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...544شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...545شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:546شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 547شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 548شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...549شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...550شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...551شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 552شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 553شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 554شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 555شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 556شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...557شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!558شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...559شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 560شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...561شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟562شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...563شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...564شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...565شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 566شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...567شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 568شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 569شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 570شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...571شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...572شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...573شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...574شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...575شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ