به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت

800عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

رفت عهد شباب و، دندان ریخت
رگ ابری گذشت و، باران ریخت
شد جوانی، نماند در سر شور
رعشه پیری این نمکدان ریخت
تنگدل چند از غم رفتن؟
برگ خود گل بروی خندان ریخت
سست شد پا، ز سیل رفتن عمر
کاخ تن، عاقبت ز بنیان ریخت
روزگارم، به نازکی پرورد
چون گلم، عاقبت ز دامان ریخت
بود مانند گریه شادی
در جوانی چو عقد دندان ریخت
جز گل خاریم، نشد حاصل
ز آبرویی که پیش دونان ریخت
شعر نتوان بهر جمادی خواند
گوهر خود بخاک نتوان ریخت
کلک واعظ نریخت لعل خوشاب
خون دل بود، کو ز مژگان ریخت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 2شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 3شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...4شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...5شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 6شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 7شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...8شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 9شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...10شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...11شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟12شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 13شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 14شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 15شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 16شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 17شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...18شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...19شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...20شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 21شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 22شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...23شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...24شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 25شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...26شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...27شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 28شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...29شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 30شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 31شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 32شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 33شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...34شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 35شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 36شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 37شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...38شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 39شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 40شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 41شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...42شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...43شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...44شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...45شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...46شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 47شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 48شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...49شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 50شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...51شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 52شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...53شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...54شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 55شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...56شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...57شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...58شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 59شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 60شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...61شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...62شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 63شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...64شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...65شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...66شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...67شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...68شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...69شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...70شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 71شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 72شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 73شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 74شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 75شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...76شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...77شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 78شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 79شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...80شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...81شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 82شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...83شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...84شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...85شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 86شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...87شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...88شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...89شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 90شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 91شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 92شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 93شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...94شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...95شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...96شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 97شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 98شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...99شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 100شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 101شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...102شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 103شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...104شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...105شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 106شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 107شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 108شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 109شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...110شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...111شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 112شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 113شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...114شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 115شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 116شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 117شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...118شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 119شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...120شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...121شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...122شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...123شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...124شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...125شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...126شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...127شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...128شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 129شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...130شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 131شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...132شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...133شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 134شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...135شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...136شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...137شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 138شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 139شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 140شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 141شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 142شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 143شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 144شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 145شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 146شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 147شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 148شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 149شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 150شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 151شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...152شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 153شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 154شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 155شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 156شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 157شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 158شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 159شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 160شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...161شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...162شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 163شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...164شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...165شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...166شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 167شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...168شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 169شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 170شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...171شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 172شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...173شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 174شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...175شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...176شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 177شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...178شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 179شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...180شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...181شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 182شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...183شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 184شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 185شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...186شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 187شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 188شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 189شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 190شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...191شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 192شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 193شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...194شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...195شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 196شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 197شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...198شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...199شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...200شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...201شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...202شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 203شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 204شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...205شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 206شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...207شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 208شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...209شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...210شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟211شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 212شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 213شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...214شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!215شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...216شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...217شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...218شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...219شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟220شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟221شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...222شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 223شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...224شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...225شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...226شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...227شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...228شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 229شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...230شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 231شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 232شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...233شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...234شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...235شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 236شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 237شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 238شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 239شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 240شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...241شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 242شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...243شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 244شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 245شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...246شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 247شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 248شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 249شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 250شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!251شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 252شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 253شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 254شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...255شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 256شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 257شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...258شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...259شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 260شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 261شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 262شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...263شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!264شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 265شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 266شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...267شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 268شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 269شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 270شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...271شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...272شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 273شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 274شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...275شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...276شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...277شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 278شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 279شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...280شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...281شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...282شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟283شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 284شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 285شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...286شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...287شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...288شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...289شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...290شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...291شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...292شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 293شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 294شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...295شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...296شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...297شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...298شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 299شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 300شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 301شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 302شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 303شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 304شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...305شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...306شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 307شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 308شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 309شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...310شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...311شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 312شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 313شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...314شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 315شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...316شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 317شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 318شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...319شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 320شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 321شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...322شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...323شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...324شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 325شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...326شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 327شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...328شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...329شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 330شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 331شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 332شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...333شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...334شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 335شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...336شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 337شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...338شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 339شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 340شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...341شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 342شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...343شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!344شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...345شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 346شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 347شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 348شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 349شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...350شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 351شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 352شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...353شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...354شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...355شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 356شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 357شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...358شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 359شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 360شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 361شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...362شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 363شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...364شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 365شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...366شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...367شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...368شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...369شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!370شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...371شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...372شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...373شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 374شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 375شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...376شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 377شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 378شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 379شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...380شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 381شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...382شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 383شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 384شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...385شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 386شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 387شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...388شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 389شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...390شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...391شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...392شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 393شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...394شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...395شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 396شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 397شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 398شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 399شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 400شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 401شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...402شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 403شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 404شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...405شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...406شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 407شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 408شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 409شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...410شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...411شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟412شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...413شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...414شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 415شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...416شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 417شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 418شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 419شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 420شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...421شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...422شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...423شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 424شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...425شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 426شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...427شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...428شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...429شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...430شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟431شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...432شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...433شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...434شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 435شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 436شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 437شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...438شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 439شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 440شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 441شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...442شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...443شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...444شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 445شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 446شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...447شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...448شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 449شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 450شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 451شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...452شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 453شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 454شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 455شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...456شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 457شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 458شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...459شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 460شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 461شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...462شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 463شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...464شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 465شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 466شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 467شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 468شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...469شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...470شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...471شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...472شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 473شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 474شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 475شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...476شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...477شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...478شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...479شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...480شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 481شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...482شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 483شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...484شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 485شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...486شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 487شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟488شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...489شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...490شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...491شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 492شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...493شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...494شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 495شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 496شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 497شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...498شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...499شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:500شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 501شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 502شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...503شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...504شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...505شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 506شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 507شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 508شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 509شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 510شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...511شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!512شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...513شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 514شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...515شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟516شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...517شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...518شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...519شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 520شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...521شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 522شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 523شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 524شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...525شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...526شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...527شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...528شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...529شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ