به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب

840عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب
از گل تبسم است درین گلستان غریب
هر سو دود، نبیند یک طبع آشنا
کافر مباد همچو سخن در جهان غریب
یک تن نیافتیم که فهمد زبان ما
هم شهری اند مردم و، ما در میان غریب
بر لوح خاک گشته بخط غبار ثبت
نبود علو تیر ز افتادگان غریب
دنیای کج روش، نبود جای راستان
پیوستن خدنگ، بود بر کمان غریب
واعظ بگوش مردم دنیاست وعظ تو
چون در دیار کفر، صدای اذان غریب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 2شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 3شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 4شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 5شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...6شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...7شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 8شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 9شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...10شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 11شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...12شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...13شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟14شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 15شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 16شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 17شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 18شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 19شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...20شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...21شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...22شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 23شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 24شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...25شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...26شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 27شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...28شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...29شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 30شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...31شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 32شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 33شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 34شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 35شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...36شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 37شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 38شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 39شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...40شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 41شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 42شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 43شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...44شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...45شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...46شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...47شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...48شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 49شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 50شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...51شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 52شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...53شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 54شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...55شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...56شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 57شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...58شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...59شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...60شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 61شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 62شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...63شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...64شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 65شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...66شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...67شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...68شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...69شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...70شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...71شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...72شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 73شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 74شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 75شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 76شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 77شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...78شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...79شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 80شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 81شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...82شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...83شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 84شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...85شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...86شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...87شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 88شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...89شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...90شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...91شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 92شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 93شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 94شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 95شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...96شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...97شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...98شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 99شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 100شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...101شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 102شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 103شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...104شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 105شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...106شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...107شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 108شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 109شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 110شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 111شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...112شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...113شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 114شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 115شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...116شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 117شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 118شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 119شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...120شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 121شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...122شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...123شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...124شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...125شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...126شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...127شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...128شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...129شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...130شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 131شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...132شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 133شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...134شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...135شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 136شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...137شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...138شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...139شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 140شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 141شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 142شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 143شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 144شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 145شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 146شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 147شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 148شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 149شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 150شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 151شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 152شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 153شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...154شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 155شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 156شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 157شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 158شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 159شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 160شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 161شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 162شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...163شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...164شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 165شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...166شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...167شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...168شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 169شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...170شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 171شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 172شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...173شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 174شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...175شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 176شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...177شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...178شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 179شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...180شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 181شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...182شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...183شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 184شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...185شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 186شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 187شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...188شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 189شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 190شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 191شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 192شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...193شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 194شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 195شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...196شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...197شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 198شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 199شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...200شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...201شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...202شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...203شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...204شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 205شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 206شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...207شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 208شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...209شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 210شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...211شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...212شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟213شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 214شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 215شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...216شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!217شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...218شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...219شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...220شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...221شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟222شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟223شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...224شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 225شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...226شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...227شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...228شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...229شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...230شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 231شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...232شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 233شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 234شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...235شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...236شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...237شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 238شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 239شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 240شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 241شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 242شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...243شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 244شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...245شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 246شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 247شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...248شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 249شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 250شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 251شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 252شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!253شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 254شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 255شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 256شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...257شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 258شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 259شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...260شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...261شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 262شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 263شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 264شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...265شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!266شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 267شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 268شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...269شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 270شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 271شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 272شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...273شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...274شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 275شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 276شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...277شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...278شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...279شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 280شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 281شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...282شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...283شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...284شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟285شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 286شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 287شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...288شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...289شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...290شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...291شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...292شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...293شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...294شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 295شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 296شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...297شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...298شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...299شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...300شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 301شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 302شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 303شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 304شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 305شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 306شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...307شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...308شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 309شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 310شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 311شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...312شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...313شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 314شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 315شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...316شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 317شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...318شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 319شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 320شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...321شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 322شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 323شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...324شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...325شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...326شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 327شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...328شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 329شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...330شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...331شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 332شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 333شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 334شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...335شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...336شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 337شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...338شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 339شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...340شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 341شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 342شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...343شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 344شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...345شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!346شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...347شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 348شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 349شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 350شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 351شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...352شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 353شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 354شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...355شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...356شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...357شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 358شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 359شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...360شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 361شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 362شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 363شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...364شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 365شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...366شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 367شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...368شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...369شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...370شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...371شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!372شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...373شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...374شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...375شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 376شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 377شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...378شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 379شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 380شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 381شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...382شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 383شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...384شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 385شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 386شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...387شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 388شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 389شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...390شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 391شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...392شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...393شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...394شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 395شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...396شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...397شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 398شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 399شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 400شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 401شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 402شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 403شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...404شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 405شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 406شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...407شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...408شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 409شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 410شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 411شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...412شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...413شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟414شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...415شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...416شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 417شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...418شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 419شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 420شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 421شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 422شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...423شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...424شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...425شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 426شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...427شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 428شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...429شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...430شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...431شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...432شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟433شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...434شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...435شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...436شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 437شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 438شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 439شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...440شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 441شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 442شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 443شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...444شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...445شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...446شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 447شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 448شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...449شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...450شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 451شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 452شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 453شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...454شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 455شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 456شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 457شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...458شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 459شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 460شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...461شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 462شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 463شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...464شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 465شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...466شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 467شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 468شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 469شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 470شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...471شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...472شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...473شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...474شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 475شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 476شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 477شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...478شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...479شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...480شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...481شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...482شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 483شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...484شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 485شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...486شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 487شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...488شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 489شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟490شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...491شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...492شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...493شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 494شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...495شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...496شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 497شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 498شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 499شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...500شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...501شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:502شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 503شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 504شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...505شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...506شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...507شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 508شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 509شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 510شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 511شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 512شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...513شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!514شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...515شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 516شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...517شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟518شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...519شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...520شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...521شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 522شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...523شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 524شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 525شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 526شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...527شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...528شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...529شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...530شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...531شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ