به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۳۲: در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را

990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را
یاد تو کرده شوخ مگر طفل اشک را
غافل نمیشود نفسی از مکیدنش
پستان مادر است جگر طفل اشک را
در کوچه نشاط مبادا که گم شود
مگذار هیچگه ز نظر طفل اشک را
در مهد بیقراری دل نیست طاقتش
گیریم در کنار مگر طفل اشک را
می پرورد بخون دل از مهربانیش
درد تو مادر است پدر طفل اشک را
واعظ شود چراغم روشن ازو مگر
زان پرورم بخون جگر طفل اشک را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۱: مدان یک دم روا ای خواجه در دادن تو ...2شمارهٔ ۳۲: در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را 3شمارهٔ ۳۳: گشته از سوز شرر زان سینه گلخن سنگ ...4شمارهٔ ۳۴: بزرگان می کنند از کیسه غیر این تجم ...5شمارهٔ ۳۵: نیست غیر از خط بطلان دفتر ایام را 6شمارهٔ ۳۶: گل چو او خواهد شود، بنگر خیال خام ...7شمارهٔ ۳۷: از بسکه سست گشته تن مبتلا مرا 8شمارهٔ ۳۸: ز پاس آشنایی، بهره نبود خلق عالم ر ...9شمارهٔ ۳۹: اگر نه، از گل محنت سرشته اند مرا؟10شمارهٔ ۴۰: در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مر ...11شمارهٔ ۴۱: زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا 12شمارهٔ ۴۲: نیست غیر از وصل آبی آتش جوش مرا 13شمارهٔ ۴۳: دولتی نیست به از تیغ تو بیباک مرا 14شمارهٔ ۴۴: چو وصف لعل تو شیرین کند کلام مرا 15شمارهٔ ۴۵: دلخراشی کرد از بس در شب هجران مرا 16شمارهٔ ۴۶: جوهر از تیغ زبان شد،ریخت تا دندان ...17شمارهٔ ۴۷: گداخت آتش عشق تو مغز جان مرا 18شمارهٔ ۴۸: نیست غمخوار چو لیلی، دل محزون مرا 19شمارهٔ ۴۹: برده از بس فکر آن شوخ کمان ابرو مر ...20شمارهٔ ۵۰: نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا 21شمارهٔ ۵۱: در میان خلق عالم، کشت تنهایی مرا 22شمارهٔ ۵۲: شد دماغ از سنبل او بسکه سودایی مرا 23شمارهٔ ۵۳: بستیم ز لب، در به رخ آفات زمان را 24شمارهٔ ۵۴: وعده کردی که بگیری به نگاهی جان را 25شمارهٔ ۵۵: غمی در دل کند ماتم سرا صحرا و گلشن ...26شمارهٔ ۵۶: گرفتم در نظر، هر جا شدم، آن قد موز ...27شمارهٔ ۵۷: اگر در خواب بینم لنگر آن کوه تمکین ...28شمارهٔ ۵۸: اگر لذت شناس درد سازی جان شیرین را 29شمارهٔ ۵۹: بلا نتیجه بود، عیشهای نوشین را 30شمارهٔ ۶۰: به خونریزی همانا داد فرمان چشم جاد ...31شمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله ر ...32شمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده ...33شمارهٔ ۶۳: در وحشت دو کون بجو آن یگانه را 34شمارهٔ ۶۴: دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را 35شمارهٔ ۶۵: گر به رنگش لاله یی باشد به دامن کو ...36شمارهٔ ۶۶: به پیری، از چه رو می افگنی کار جوا ...37شمارهٔ ۶۷: زخم کاری، می برازد بر دل پردرد ما 38شمارهٔ ۶۸: عرق ناکرده پاک، از محفل ما شد نگار ...39شمارهٔ ۶۹: قد خم شد و افتاد جهان از نظر ما 40شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟41شمارهٔ ۷۱: منزل کناره کرده، ز راه عبور ما 42شمارهٔ ۷۲: بسکه گردیدند همراهان ما دلگیر ما 43شمارهٔ ۷۳: غیر افغان، برنخیزد نغمه یی ز آواز ...44شمارهٔ ۷۴: هرگه آن گلزار خوبی، یاد می آرد ز م ...45شمارهٔ ۷۵: شیشه دلها شکستن، نیست کار سنگ ما 46شمارهٔ ۷۶: بالید از رخ تو دل پر ملال ما 47شمارهٔ ۷۷: خامه بیجا میکند، عرض شکست حال ما 48شمارهٔ ۷۸: شده با نیک و بد آیینه دل خوش گل ما 49شمارهٔ ۷۹: سامان حرف و صوت ندارد بیان ما 50شمارهٔ ۸۰: با عدو، بر خویش پیچیدن بود جولان م ...51شمارهٔ ۸۱: سرکرد وصف خوبی رویت، زبان ما 52شمارهٔ ۸۲: نبود صفت لعل تو، حد سخن ما 53شمارهٔ ۸۳: خاکساری شده سرمایه آسودن ما 54شمارهٔ ۸۴: تنگ از بسکه شد زمانه ما 55شمارهٔ ۸۵: تو صاف باش و، مزن حرف دردنوشی ما 56شمارهٔ ۸۶: در جهان گشته سمر حرف پریشانی ما 57شمارهٔ ۸۷: دلا از خواب بگشا چشم و، سر کن آه و ...58شمارهٔ ۸۸: ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها 59شمارهٔ ۸۹: از زبان کلک نقاشان، شنیدم بارها 60شمارهٔ ۹۰: برای نان کشی تا چند از دونان تفوقه ...61شمارهٔ ۹۱: تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟62شمارهٔ ۹۲: ز شوق گفتگویش، نیست هوشی در شنیدنه ...63شمارهٔ ۹۳: ای بار داده کعبه کویت براهها 64شمارهٔ ۹۴: با حوادث برنمی آیند مال و جاهها 65شمارهٔ ۹۵: تخته آیینه مهر تواند این سینه ها 66شمارهٔ ۹۶: بسکه سودا آورد بازار و شهر و خانه ...67شمارهٔ ۹۷: به پیری آنچنان گردیده ام از ناتوان ...68شمارهٔ ۹۸: ز طوفان خروشم، رعشه پیدا میکند دری ...69شمارهٔ ۹۹: اوراق روز و شب همه طی شد به صد شتا ...70شمارهٔ ۱۰۰: خرمی بی غم نمی باشد درین باغ خراب 71شمارهٔ ۱۰۱: پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خ ...72شمارهٔ ۱۰۲: چه پیش خلق گشایی دهان برای طلب؟73شمارهٔ ۱۰۳: توان پرید بر اوج شرف ببال ادب 74شمارهٔ ۱۰۴: غنچه یی، باشد خموشی از گلستان ادب 75شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 76شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 77شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 78شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 79شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...80شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...81شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 82شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 83شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...84شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 85شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...86شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...87شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟88شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 89شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 90شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 91شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 92شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 93شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...94شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...95شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...96شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 97شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 98شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...99شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...100شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 101شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...102شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...103شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 104شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...105شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 106شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 107شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 108شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 109شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...110شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 111شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 112شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 113شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...114شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 115شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 116شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 117شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...118شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...119شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...120شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...121شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...122شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 123شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 124شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...125شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 126شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...127شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 128شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...129شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...130شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 131شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...132شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...133شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...134شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 135شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 136شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...137شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...138شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 139شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...140شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...141شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...142شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...143شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...144شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...145شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...146شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 147شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 148شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 149شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 150شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 151شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...152شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...153شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 154شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 155شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...156شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...157شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 158شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...159شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...160شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...161شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 162شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...163شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...164شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...165شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 166شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 167شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 168شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 169شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...170شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...171شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...172شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 173شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 174شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...175شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 176شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 177شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...178شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 179شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...180شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...181شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 182شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 183شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 184شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 185شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...186شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...187شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 188شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 189شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...190شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 191شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 192شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 193شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...194شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 195شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...196شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...197شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...198شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...199شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...200شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...201شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...202شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...203شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...204شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 205شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...206شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 207شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...208شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...209شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 210شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...211شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...212شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...213شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 214شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 215شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 216شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 217شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 218شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 219شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 220شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 221شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 222شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 223شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 224شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 225شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 226شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 227شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...228شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 229شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 230شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 231شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 232شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 233شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 234شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 235شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 236شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...237شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...238شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 239شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...240شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...241شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...242شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 243شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...244شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 245شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 246شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...247شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 248شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...249شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 250شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...251شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...252شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 253شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...254شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 255شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...256شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...257شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 258شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...259شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 260شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 261شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...262شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 263شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 264شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 265شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 266شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...267شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 268شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 269شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...270شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...271شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 272شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 273شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...274شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...275شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...276شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...277شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...278شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 279شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 280شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...281شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 282شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...283شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 284شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...285شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...286شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟287شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 288شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 289شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...290شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!291شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...292شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...293شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...294شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...295شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟296شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟297شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...298شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 299شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...300شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...301شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...302شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...303شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...304شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 305شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...306شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 307شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 308شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...309شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...310شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...311شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 312شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 313شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 314شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 315شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 316شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...317شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 318شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...319شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 320شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 321شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...322شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 323شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 324شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 325شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 326شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!327شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 328شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 329شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 330شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...331شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 332شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 333شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...334شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...335شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 336شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 337شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 338شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...339شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!340شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 341شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 342شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...343شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 344شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 345شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 346شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...347شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...348شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 349شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 350شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...351شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...352شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...353شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 354شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 355شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...356شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...357شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...358شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟359شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 360شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 361شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...362شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...363شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...364شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...365شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...366شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...367شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...368شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 369شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 370شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...371شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...372شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...373شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...374شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 375شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 376شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 377شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 378شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 379شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 380شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...381شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...382شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 383شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 384شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 385شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...386شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...387شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 388شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 389شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...390شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 391شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...392شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 393شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 394شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...395شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 396شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 397شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...398شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...399شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...400شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 401شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...402شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 403شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...404شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...405شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 406شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 407شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 408شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...409شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...410شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 411شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...412شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 413شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...414شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 415شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 416شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...417شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 418شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...419شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!420شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...421شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 422شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 423شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 424شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 425شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...426شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 427شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 428شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...429شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...430شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...431شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 432شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 433شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...434شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 435شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 436شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 437شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...438شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 439شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...440شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 441شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...442شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...443شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...444شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...445شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!446شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...447شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...448شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...449شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 450شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 451شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...452شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 453شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 454شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 455شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...456شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 457شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...458شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 459شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 460شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...461شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 462شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 463شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...464شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 465شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...466شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...467شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...468شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 469شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...470شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...471شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 472شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 473شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 474شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 475شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 476شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 477شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...478شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 479شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 480شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...481شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...482شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 483شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 484شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 485شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...486شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...487شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟488شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...489شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...490شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 491شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...492شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 493شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 494شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 495شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 496شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...497شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...498شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...499شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 500شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...501شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 502شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...503شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...504شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...505شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...506شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟507شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...508شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...509شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...510شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 511شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 512شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 513شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...514شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 515شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 516شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 517شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...518شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...519شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...520شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 521شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 522شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...523شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...524شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 525شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 526شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 527شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...528شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 529شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 530شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 531شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...532شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 533شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 534شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...535شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 536شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 537شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...538شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 539شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...540شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 541شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 542شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 543شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 544شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...545شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...546شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...547شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...548شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 549شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 550شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 551شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...552شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...553شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...554شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...555شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...556شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 557شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...558شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 559شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...560شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 561شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...562شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 563شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟564شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...565شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...566شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...567شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 568شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...569شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...570شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 571شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 572شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 573شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...574شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...575شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:576شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 577شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 578شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...579شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...580شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...581شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 582شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 583شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 584شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 585شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 586شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...587شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!588شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...589شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 590شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...591شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟592شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...593شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...594شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...595شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 596شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...597شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 598شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 599شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 600شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...601شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...602شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...603شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...604شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...605شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ