به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۴۰: در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مرا

710عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مرا
ریزش اشک زمین سایی رسا باید مرا
بسکه هر عضوم ز ضعف تن به راهی میرود
چون قفس از هر جهت چندین عصا باید مرا
هر سر مویی ازو دستیست دامنگیر چشم
دیده یی از بهر هر عضوش جدا باید مرا
چشم بستن از دو عالم، دیده را بینش فزاست
از غبار دیده خود توتیا باید مرا
آنچه من در راه او کردم، بسان گرد باد
خلعت از خاک درش سر تا به پا باید مرا
گر تنم واعظ ز هجرش خرج کاهیدن شود
روز وصلش جانی از بهر فدا باید مرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۹: اگر نه، از گل محنت سرشته اند مرا؟2شمارهٔ ۴۰: در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مر ...3شمارهٔ ۴۱: زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا 4شمارهٔ ۴۲: نیست غیر از وصل آبی آتش جوش مرا 5شمارهٔ ۴۳: دولتی نیست به از تیغ تو بیباک مرا 6شمارهٔ ۴۴: چو وصف لعل تو شیرین کند کلام مرا 7شمارهٔ ۴۵: دلخراشی کرد از بس در شب هجران مرا 8شمارهٔ ۴۶: جوهر از تیغ زبان شد،ریخت تا دندان ...9شمارهٔ ۴۷: گداخت آتش عشق تو مغز جان مرا 10شمارهٔ ۴۸: نیست غمخوار چو لیلی، دل محزون مرا 11شمارهٔ ۴۹: برده از بس فکر آن شوخ کمان ابرو مر ...12شمارهٔ ۵۰: نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا 13شمارهٔ ۵۱: در میان خلق عالم، کشت تنهایی مرا 14شمارهٔ ۵۲: شد دماغ از سنبل او بسکه سودایی مرا 15شمارهٔ ۵۳: بستیم ز لب، در به رخ آفات زمان را 16شمارهٔ ۵۴: وعده کردی که بگیری به نگاهی جان را 17شمارهٔ ۵۵: غمی در دل کند ماتم سرا صحرا و گلشن ...18شمارهٔ ۵۶: گرفتم در نظر، هر جا شدم، آن قد موز ...19شمارهٔ ۵۷: اگر در خواب بینم لنگر آن کوه تمکین ...20شمارهٔ ۵۸: اگر لذت شناس درد سازی جان شیرین را 21شمارهٔ ۵۹: بلا نتیجه بود، عیشهای نوشین را 22شمارهٔ ۶۰: به خونریزی همانا داد فرمان چشم جاد ...23شمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله ر ...24شمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده ...25شمارهٔ ۶۳: در وحشت دو کون بجو آن یگانه را 26شمارهٔ ۶۴: دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را 27شمارهٔ ۶۵: گر به رنگش لاله یی باشد به دامن کو ...28شمارهٔ ۶۶: به پیری، از چه رو می افگنی کار جوا ...29شمارهٔ ۶۷: زخم کاری، می برازد بر دل پردرد ما 30شمارهٔ ۶۸: عرق ناکرده پاک، از محفل ما شد نگار ...31شمارهٔ ۶۹: قد خم شد و افتاد جهان از نظر ما 32شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟33شمارهٔ ۷۱: منزل کناره کرده، ز راه عبور ما 34شمارهٔ ۷۲: بسکه گردیدند همراهان ما دلگیر ما 35شمارهٔ ۷۳: غیر افغان، برنخیزد نغمه یی ز آواز ...36شمارهٔ ۷۴: هرگه آن گلزار خوبی، یاد می آرد ز م ...37شمارهٔ ۷۵: شیشه دلها شکستن، نیست کار سنگ ما 38شمارهٔ ۷۶: بالید از رخ تو دل پر ملال ما 39شمارهٔ ۷۷: خامه بیجا میکند، عرض شکست حال ما 40شمارهٔ ۷۸: شده با نیک و بد آیینه دل خوش گل ما 41شمارهٔ ۷۹: سامان حرف و صوت ندارد بیان ما 42شمارهٔ ۸۰: با عدو، بر خویش پیچیدن بود جولان م ...43شمارهٔ ۸۱: سرکرد وصف خوبی رویت، زبان ما 44شمارهٔ ۸۲: نبود صفت لعل تو، حد سخن ما 45شمارهٔ ۸۳: خاکساری شده سرمایه آسودن ما 46شمارهٔ ۸۴: تنگ از بسکه شد زمانه ما 47شمارهٔ ۸۵: تو صاف باش و، مزن حرف دردنوشی ما 48شمارهٔ ۸۶: در جهان گشته سمر حرف پریشانی ما 49شمارهٔ ۸۷: دلا از خواب بگشا چشم و، سر کن آه و ...50شمارهٔ ۸۸: ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها 51شمارهٔ ۸۹: از زبان کلک نقاشان، شنیدم بارها 52شمارهٔ ۹۰: برای نان کشی تا چند از دونان تفوقه ...53شمارهٔ ۹۱: تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟54شمارهٔ ۹۲: ز شوق گفتگویش، نیست هوشی در شنیدنه ...55شمارهٔ ۹۳: ای بار داده کعبه کویت براهها 56شمارهٔ ۹۴: با حوادث برنمی آیند مال و جاهها 57شمارهٔ ۹۵: تخته آیینه مهر تواند این سینه ها 58شمارهٔ ۹۶: بسکه سودا آورد بازار و شهر و خانه ...59شمارهٔ ۹۷: به پیری آنچنان گردیده ام از ناتوان ...60شمارهٔ ۹۸: ز طوفان خروشم، رعشه پیدا میکند دری ...61شمارهٔ ۹۹: اوراق روز و شب همه طی شد به صد شتا ...62شمارهٔ ۱۰۰: خرمی بی غم نمی باشد درین باغ خراب 63شمارهٔ ۱۰۱: پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خ ...64شمارهٔ ۱۰۲: چه پیش خلق گشایی دهان برای طلب؟65شمارهٔ ۱۰۳: توان پرید بر اوج شرف ببال ادب 66شمارهٔ ۱۰۴: غنچه یی، باشد خموشی از گلستان ادب 67شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 68شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 69شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 70شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 71شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...72شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...73شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 74شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 75شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...76شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 77شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...78شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...79شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟80شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 81شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 82شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 83شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 84شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 85شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...86شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...87شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...88شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 89شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 90شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...91شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...92شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 93شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...94شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...95شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 96شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...97شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 98شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 99شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 100شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 101شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...102شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 103شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 104شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 105شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...106شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 107شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 108شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 109شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...110شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...111شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...112شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...113شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...114شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 115شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 116شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...117شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 118شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...119شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 120شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...121شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...122شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 123شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...124شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...125شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...126شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 127شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 128شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...129شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...130شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 131شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...132شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...133شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...134شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...135شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...136شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...137شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...138شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 139شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 140شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 141شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 142شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 143شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...144شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...145شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 146شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 147شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...148شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...149شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 150شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...151شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...152شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...153شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 154شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...155شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...156شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...157شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 158شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 159شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 160شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 161شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...162شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...163شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...164شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 165شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 166شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...167شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 168شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 169شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...170شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 171شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...172شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...173شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 174شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 175شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 176شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 177شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...178شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...179شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 180شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 181شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...182شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 183شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 184شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 185شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...186شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 187شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...188شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...189شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...190شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...191شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...192شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...193شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...194شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...195شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...196شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 197شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...198شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 199شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...200شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...201شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 202شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...203شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...204شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...205شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 206شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 207شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 208شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 209شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 210شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 211شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 212شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 213شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 214شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 215شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 216شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 217شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 218شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 219شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...220شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 221شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 222شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 223شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 224شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 225شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 226شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 227شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 228شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...229شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...230شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 231شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...232شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...233شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...234شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 235شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...236شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 237شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 238شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...239شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 240شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...241شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 242شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...243شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...244شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 245شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...246شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 247شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...248شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...249شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 250شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...251شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 252شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 253شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...254شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 255شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 256شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 257شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 258شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...259شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 260شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 261شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...262شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...263شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 264شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 265شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...266شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...267شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...268شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...269شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...270شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 271شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 272شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...273شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 274شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...275شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 276شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...277شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...278شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟279شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 280شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 281شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...282شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!283شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...284شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...285شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...286شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...287شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟288شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟289شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...290شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 291شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...292شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...293شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...294شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...295شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...296شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 297شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...298شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 299شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 300شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...301شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...302شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...303شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 304شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 305شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 306شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 307شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 308شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...309شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 310شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...311شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 312شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 313شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...314شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 315شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 316شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 317شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 318شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!319شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 320شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 321شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 322شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...323شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 324شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 325شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...326شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...327شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 328شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 329شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 330شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...331شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!332شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 333شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 334شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...335شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 336شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 337شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 338شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...339شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...340شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 341شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 342شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...343شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...344شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...345شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 346شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 347شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...348شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...349شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...350شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟351شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 352شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 353شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...354شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...355شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...356شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...357شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...358شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...359شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...360شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 361شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 362شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...363شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...364شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...365شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...366شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 367شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 368شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 369شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 370شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 371شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 372شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...373شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...374شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 375شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 376شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 377شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...378شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...379شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 380شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 381شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...382شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 383شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...384شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 385شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 386شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...387شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 388شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 389شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...390شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...391شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...392شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 393شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...394شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 395شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...396شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...397شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 398شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 399شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 400شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...401شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...402شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 403شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...404شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 405شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...406شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 407شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 408شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...409شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 410شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...411شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!412شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...413شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 414شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 415شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 416شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 417شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...418شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 419شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 420شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...421شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...422شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...423شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 424شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 425شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...426شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 427شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 428شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 429شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...430شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 431شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...432شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 433شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...434شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...435شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...436شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...437شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!438شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...439شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...440شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...441شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 442شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 443شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...444شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 445شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 446شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 447شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...448شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 449شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...450شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 451شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 452شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...453شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 454شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 455شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...456شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 457شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...458شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...459شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...460شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 461شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...462شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...463شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 464شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 465شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 466شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 467شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 468شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 469شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...470شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 471شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 472شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...473شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...474شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 475شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 476شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 477شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...478شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...479شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟480شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...481شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...482شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 483شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...484شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 485شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 486شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 487شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 488شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...489شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...490شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...491شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 492شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...493شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 494شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...495شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...496شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...497شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...498شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟499شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...500شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...501شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...502شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 503شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 504شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 505شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...506شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 507شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 508شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 509شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...510شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...511شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...512شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 513شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 514شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...515شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...516شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 517شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 518شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 519شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...520شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 521شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 522شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 523شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...524شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 525شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 526شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...527شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 528شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 529شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...530شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 531شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...532شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 533شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 534شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 535شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 536شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...537شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...538شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...539شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...540شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 541شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 542شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 543شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...544شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...545شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...546شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...547شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...548شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 549شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...550شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 551شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...552شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 553شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...554شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 555شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟556شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...557شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...558شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...559شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 560شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...561شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...562شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 563شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 564شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 565شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...566شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...567شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:568شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 569شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 570شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...571شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...572شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...573شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 574شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 575شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 576شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 577شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 578شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...579شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!580شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...581شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 582شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...583شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟584شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...585شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...586شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...587شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 588شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...589شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 590شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 591شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 592شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...593شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...594شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...595شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...596شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...597شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ