به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۳۰: دل چسان پنهان کند در سینه آه خویش را

740عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل چسان پنهان کند در سینه آه خویش را
دانه چون بر خویشتن دزدد گیاه خویش را
بسکه شب کردم چو صیقل با قد خم اضطراب
ساختم آیینه سنگ تکیه گاه خویش را
در بزرگی باید افگندن ز سر تاج غرور
میوه در بالیدن اندازد کلاه خویش را
تهمت رحمی بخود مگذار و خون من بریز
میتوان با خون من شستن گناه خویش را
جاده نتواند بگرد جلوه شوقم رسید
زین سبب گم میکنم هر لحظه راه خویش را
بسکه شب دادم ز غم خاکستر دل را بباد
از نفس آیینه کردم صبحگاه خویش را
بسکه باشد دل صلاح اندیش و من اظهار دوست
می کشم از دست دل طومار آه خویش را
روسیه گردد ز خورشید و، کند واعظ سفید
ز آفتاب لطف حق روی سیاه خویش را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹: خواهد گشود عقده دلهای ریش را 2شمارهٔ ۳۰: دل چسان پنهان کند در سینه آه خویش ...3شمارهٔ ۳۱: مدان یک دم روا ای خواجه در دادن تو ...4شمارهٔ ۳۲: در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را 5شمارهٔ ۳۳: گشته از سوز شرر زان سینه گلخن سنگ ...6شمارهٔ ۳۴: بزرگان می کنند از کیسه غیر این تجم ...7شمارهٔ ۳۵: نیست غیر از خط بطلان دفتر ایام را 8شمارهٔ ۳۶: گل چو او خواهد شود، بنگر خیال خام ...9شمارهٔ ۳۷: از بسکه سست گشته تن مبتلا مرا 10شمارهٔ ۳۸: ز پاس آشنایی، بهره نبود خلق عالم ر ...11شمارهٔ ۳۹: اگر نه، از گل محنت سرشته اند مرا؟12شمارهٔ ۴۰: در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مر ...13شمارهٔ ۴۱: زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا 14شمارهٔ ۴۲: نیست غیر از وصل آبی آتش جوش مرا 15شمارهٔ ۴۳: دولتی نیست به از تیغ تو بیباک مرا 16شمارهٔ ۴۴: چو وصف لعل تو شیرین کند کلام مرا 17شمارهٔ ۴۵: دلخراشی کرد از بس در شب هجران مرا 18شمارهٔ ۴۶: جوهر از تیغ زبان شد،ریخت تا دندان ...19شمارهٔ ۴۷: گداخت آتش عشق تو مغز جان مرا 20شمارهٔ ۴۸: نیست غمخوار چو لیلی، دل محزون مرا 21شمارهٔ ۴۹: برده از بس فکر آن شوخ کمان ابرو مر ...22شمارهٔ ۵۰: نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا 23شمارهٔ ۵۱: در میان خلق عالم، کشت تنهایی مرا 24شمارهٔ ۵۲: شد دماغ از سنبل او بسکه سودایی مرا 25شمارهٔ ۵۳: بستیم ز لب، در به رخ آفات زمان را 26شمارهٔ ۵۴: وعده کردی که بگیری به نگاهی جان را 27شمارهٔ ۵۵: غمی در دل کند ماتم سرا صحرا و گلشن ...28شمارهٔ ۵۶: گرفتم در نظر، هر جا شدم، آن قد موز ...29شمارهٔ ۵۷: اگر در خواب بینم لنگر آن کوه تمکین ...30شمارهٔ ۵۸: اگر لذت شناس درد سازی جان شیرین را 31شمارهٔ ۵۹: بلا نتیجه بود، عیشهای نوشین را 32شمارهٔ ۶۰: به خونریزی همانا داد فرمان چشم جاد ...33شمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله ر ...34شمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده ...35شمارهٔ ۶۳: در وحشت دو کون بجو آن یگانه را 36شمارهٔ ۶۴: دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را 37شمارهٔ ۶۵: گر به رنگش لاله یی باشد به دامن کو ...38شمارهٔ ۶۶: به پیری، از چه رو می افگنی کار جوا ...39شمارهٔ ۶۷: زخم کاری، می برازد بر دل پردرد ما 40شمارهٔ ۶۸: عرق ناکرده پاک، از محفل ما شد نگار ...41شمارهٔ ۶۹: قد خم شد و افتاد جهان از نظر ما 42شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟43شمارهٔ ۷۱: منزل کناره کرده، ز راه عبور ما 44شمارهٔ ۷۲: بسکه گردیدند همراهان ما دلگیر ما 45شمارهٔ ۷۳: غیر افغان، برنخیزد نغمه یی ز آواز ...46شمارهٔ ۷۴: هرگه آن گلزار خوبی، یاد می آرد ز م ...47شمارهٔ ۷۵: شیشه دلها شکستن، نیست کار سنگ ما 48شمارهٔ ۷۶: بالید از رخ تو دل پر ملال ما 49شمارهٔ ۷۷: خامه بیجا میکند، عرض شکست حال ما 50شمارهٔ ۷۸: شده با نیک و بد آیینه دل خوش گل ما 51شمارهٔ ۷۹: سامان حرف و صوت ندارد بیان ما 52شمارهٔ ۸۰: با عدو، بر خویش پیچیدن بود جولان م ...53شمارهٔ ۸۱: سرکرد وصف خوبی رویت، زبان ما 54شمارهٔ ۸۲: نبود صفت لعل تو، حد سخن ما 55شمارهٔ ۸۳: خاکساری شده سرمایه آسودن ما 56شمارهٔ ۸۴: تنگ از بسکه شد زمانه ما 57شمارهٔ ۸۵: تو صاف باش و، مزن حرف دردنوشی ما 58شمارهٔ ۸۶: در جهان گشته سمر حرف پریشانی ما 59شمارهٔ ۸۷: دلا از خواب بگشا چشم و، سر کن آه و ...60شمارهٔ ۸۸: ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها 61شمارهٔ ۸۹: از زبان کلک نقاشان، شنیدم بارها 62شمارهٔ ۹۰: برای نان کشی تا چند از دونان تفوقه ...63شمارهٔ ۹۱: تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟64شمارهٔ ۹۲: ز شوق گفتگویش، نیست هوشی در شنیدنه ...65شمارهٔ ۹۳: ای بار داده کعبه کویت براهها 66شمارهٔ ۹۴: با حوادث برنمی آیند مال و جاهها 67شمارهٔ ۹۵: تخته آیینه مهر تواند این سینه ها 68شمارهٔ ۹۶: بسکه سودا آورد بازار و شهر و خانه ...69شمارهٔ ۹۷: به پیری آنچنان گردیده ام از ناتوان ...70شمارهٔ ۹۸: ز طوفان خروشم، رعشه پیدا میکند دری ...71شمارهٔ ۹۹: اوراق روز و شب همه طی شد به صد شتا ...72شمارهٔ ۱۰۰: خرمی بی غم نمی باشد درین باغ خراب 73شمارهٔ ۱۰۱: پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خ ...74شمارهٔ ۱۰۲: چه پیش خلق گشایی دهان برای طلب؟75شمارهٔ ۱۰۳: توان پرید بر اوج شرف ببال ادب 76شمارهٔ ۱۰۴: غنچه یی، باشد خموشی از گلستان ادب 77شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 78شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 79شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 80شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 81شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...82شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...83شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 84شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 85شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...86شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 87شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...88شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...89شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟90شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 91شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 92شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 93شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 94شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 95شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...96شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...97شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...98شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 99شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 100شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...101شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...102شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 103شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...104شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...105شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 106شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...107شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 108شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 109شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 110شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 111شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...112شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 113شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 114شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 115شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...116شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 117شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 118شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 119شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...120شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...121شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...122شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...123شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...124شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 125شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 126شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...127شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 128شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...129شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 130شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...131شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...132شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 133شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...134شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...135شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...136شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 137شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 138شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...139شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...140شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 141شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...142شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...143شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...144شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...145شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...146شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...147شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...148شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 149شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 150شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 151شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 152شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 153شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...154شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...155شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 156شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 157شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...158شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...159شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 160شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...161شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...162شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...163شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 164شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...165شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...166شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...167شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 168شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 169شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 170شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 171شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...172شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...173شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...174شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 175شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 176شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...177شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 178شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 179شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...180شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 181شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...182شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...183شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 184شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 185شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 186شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 187شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...188شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...189شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 190شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 191شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...192شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 193شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 194شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 195شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...196شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 197شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...198شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...199شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...200شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...201شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...202شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...203شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...204شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...205شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...206شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 207شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...208شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 209شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...210شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...211شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 212شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...213شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...214شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...215شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 216شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 217شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 218شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 219شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 220شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 221شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 222شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 223شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 224شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 225شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 226شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 227شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 228شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 229شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...230شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 231شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 232شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 233شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 234شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 235شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 236شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 237شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 238شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...239شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...240شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 241شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...242شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...243شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...244شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 245شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...246شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 247شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 248شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...249شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 250شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...251شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 252شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...253شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...254شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 255شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...256شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 257شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...258شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...259شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 260شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...261شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 262شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 263شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...264شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 265شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 266شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 267شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 268شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...269شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 270شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 271شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...272شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...273شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 274شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 275شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...276شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...277شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...278شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...279شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...280شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 281شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 282شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...283شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 284شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...285شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 286شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...287شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...288شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟289شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 290شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 291شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...292شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!293شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...294شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...295شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...296شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...297شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟298شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟299شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...300شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 301شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...302شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...303شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...304شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...305شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...306شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 307شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...308شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 309شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 310شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...311شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...312شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...313شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 314شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 315شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 316شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 317شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 318شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...319شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 320شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...321شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 322شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 323شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...324شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 325شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 326شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 327شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 328شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!329شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 330شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 331شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 332شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...333شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 334شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 335شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...336شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...337شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 338شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 339شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 340شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...341شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!342شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 343شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 344شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...345شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 346شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 347شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 348شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...349شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...350شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 351شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 352شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...353شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...354شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...355شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 356شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 357شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...358شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...359شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...360شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟361شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 362شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 363شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...364شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...365شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...366شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...367شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...368شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...369شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...370شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 371شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 372شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...373شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...374شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...375شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...376شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 377شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 378شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 379شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 380شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 381شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 382شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...383شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...384شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 385شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 386شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 387شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...388شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...389شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 390شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 391شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...392شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 393شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...394شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 395شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 396شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...397شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 398شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 399شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...400شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...401شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...402شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 403شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...404شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 405شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...406شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...407شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 408شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 409شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 410شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...411شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...412شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 413شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...414شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 415شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...416شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 417شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 418شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...419شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 420شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...421شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!422شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...423شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 424شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 425شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 426شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 427شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...428شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 429شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 430شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...431شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...432شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...433شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 434شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 435شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...436شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 437شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 438شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 439شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...440شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 441شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...442شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 443شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...444شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...445شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...446شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...447شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!448شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...449شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...450شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...451شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 452شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 453شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...454شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 455شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 456شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 457شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...458شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 459شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...460شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 461شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 462شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...463شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 464شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 465شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...466شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 467شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...468شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...469شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...470شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 471شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...472شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...473شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 474شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 475شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 476شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 477شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 478شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 479شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...480شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 481شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 482شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...483شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...484شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 485شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 486شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 487شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...488شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...489شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟490شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...491شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...492شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 493شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...494شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 495شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 496شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 497شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 498شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...499شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...500شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...501شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 502شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...503شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 504شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...505شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...506شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...507شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...508شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟509شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...510شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...511شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...512شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 513شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 514شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 515شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...516شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 517شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 518شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 519شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...520شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...521شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...522شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 523شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 524شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...525شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...526شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 527شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 528شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 529شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...530شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 531شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 532شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 533شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...534شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 535شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 536شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...537شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 538شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 539شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...540شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 541شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...542شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 543شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 544شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 545شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 546شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...547شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...548شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...549شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...550شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 551شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 552شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 553شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...554شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...555شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...556شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...557شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...558شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 559شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...560شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 561شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...562شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 563شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...564شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 565شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟566شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...567شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...568شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...569شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 570شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...571شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...572شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 573شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 574شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 575شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...576شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...577شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:578شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 579شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 580شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...581شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...582شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...583شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 584شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 585شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 586شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 587شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 588شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...589شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!590شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...591شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 592شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...593شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟594شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...595شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...596شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...597شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 598شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...599شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 600شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 601شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 602شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...603شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...604شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...605شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...606شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...607شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ