به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

واعظ قزوینی

واعظ قزوینیغزل هاشمارهٔ ۱۹: بهار است و از اشکم گل به دامن میکند صحرا

810عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بهار است و از اشکم گل به دامن میکند صحرا
ز جوش لاله یا خون گریه بر من میکند صحرا
نیفتد تا براه عاقلی از بیخودی مجنون
به هر سو آتشی از لاله روشن میکند صحرا
لباس بی لباسی برقد دیوانه میدوزد
که از جو رشته و از خار سوزن میکند صحرا
ز یک روزن که باشد در سرا روشن شود محفل
سراسر این جهان را بر تو روزن می کند صحرا
مخور غم خرمیها هست از پی تیره روزی را
چراغ گل زدود ابر روشن میکند صحرا
نه خاراست آنکه در پا میخلد هرگام مجنون را
زدل خار غمش بیرون بسوزن میکند صحرا
ازین بی آبرو مردم رمیدن زنده ام دارد
کند با ماهیان بحر آنچه بامن میکند صحرا
چرا مجنون نگردد روز و شب بر گرد او واعظ
غبارش پاک از خاطر به دامن می کند صحرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸: این قدر طول امل ره میدهی در دل چرا 2شمارهٔ ۱۹: بهار است و از اشکم گل به دامن میکن ...3شمارهٔ ۲۰: ز کیفیت بود هر گوشه صد میخانه در ص ...4شمارهٔ ۲۱: گر کنم تحریر احوال دل ناشاد را 5شمارهٔ ۲۲: شاد از غیرت ندیدم خاطر ناشاد را 6شمارهٔ ۲۳: پی تحصیل آسایش فگندی در بدر خود را 7شمارهٔ ۲۴: نوروز گشت و هر رگ ابری بهار را 8شمارهٔ ۲۵: عینک شود چو شیشه دل عقل پیر را 9شمارهٔ ۲۶: صبح میسازد شب من چشم گوهرپاش را 10شمارهٔ ۲۷: بنرمی میتوان تسخیر کردن خصم سرکش ر ...11شمارهٔ ۲۸: زیور تن صحت اعضاست اهل هوش را 12شمارهٔ ۲۹: خواهد گشود عقده دلهای ریش را 13شمارهٔ ۳۰: دل چسان پنهان کند در سینه آه خویش ...14شمارهٔ ۳۱: مدان یک دم روا ای خواجه در دادن تو ...15شمارهٔ ۳۲: در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را 16شمارهٔ ۳۳: گشته از سوز شرر زان سینه گلخن سنگ ...17شمارهٔ ۳۴: بزرگان می کنند از کیسه غیر این تجم ...18شمارهٔ ۳۵: نیست غیر از خط بطلان دفتر ایام را 19شمارهٔ ۳۶: گل چو او خواهد شود، بنگر خیال خام ...20شمارهٔ ۳۷: از بسکه سست گشته تن مبتلا مرا 21شمارهٔ ۳۸: ز پاس آشنایی، بهره نبود خلق عالم ر ...22شمارهٔ ۳۹: اگر نه، از گل محنت سرشته اند مرا؟23شمارهٔ ۴۰: در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مر ...24شمارهٔ ۴۱: زان لعل لب سخن شده رنگین ز بس مرا 25شمارهٔ ۴۲: نیست غیر از وصل آبی آتش جوش مرا 26شمارهٔ ۴۳: دولتی نیست به از تیغ تو بیباک مرا 27شمارهٔ ۴۴: چو وصف لعل تو شیرین کند کلام مرا 28شمارهٔ ۴۵: دلخراشی کرد از بس در شب هجران مرا 29شمارهٔ ۴۶: جوهر از تیغ زبان شد،ریخت تا دندان ...30شمارهٔ ۴۷: گداخت آتش عشق تو مغز جان مرا 31شمارهٔ ۴۸: نیست غمخوار چو لیلی، دل محزون مرا 32شمارهٔ ۴۹: برده از بس فکر آن شوخ کمان ابرو مر ...33شمارهٔ ۵۰: نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا 34شمارهٔ ۵۱: در میان خلق عالم، کشت تنهایی مرا 35شمارهٔ ۵۲: شد دماغ از سنبل او بسکه سودایی مرا 36شمارهٔ ۵۳: بستیم ز لب، در به رخ آفات زمان را 37شمارهٔ ۵۴: وعده کردی که بگیری به نگاهی جان را 38شمارهٔ ۵۵: غمی در دل کند ماتم سرا صحرا و گلشن ...39شمارهٔ ۵۶: گرفتم در نظر، هر جا شدم، آن قد موز ...40شمارهٔ ۵۷: اگر در خواب بینم لنگر آن کوه تمکین ...41شمارهٔ ۵۸: اگر لذت شناس درد سازی جان شیرین را 42شمارهٔ ۵۹: بلا نتیجه بود، عیشهای نوشین را 43شمارهٔ ۶۰: به خونریزی همانا داد فرمان چشم جاد ...44شمارهٔ ۶۱: قرب حق جویی؟ رضا جو باش خلق الله ر ...45شمارهٔ ۶۲: کرد ظاهر از نقاب آن روی گلگون کرده ...46شمارهٔ ۶۳: در وحشت دو کون بجو آن یگانه را 47شمارهٔ ۶۴: دوست می سازد تواضع دشمن دیرینه را 48شمارهٔ ۶۵: گر به رنگش لاله یی باشد به دامن کو ...49شمارهٔ ۶۶: به پیری، از چه رو می افگنی کار جوا ...50شمارهٔ ۶۷: زخم کاری، می برازد بر دل پردرد ما 51شمارهٔ ۶۸: عرق ناکرده پاک، از محفل ما شد نگار ...52شمارهٔ ۶۹: قد خم شد و افتاد جهان از نظر ما 53شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟54شمارهٔ ۷۱: منزل کناره کرده، ز راه عبور ما 55شمارهٔ ۷۲: بسکه گردیدند همراهان ما دلگیر ما 56شمارهٔ ۷۳: غیر افغان، برنخیزد نغمه یی ز آواز ...57شمارهٔ ۷۴: هرگه آن گلزار خوبی، یاد می آرد ز م ...58شمارهٔ ۷۵: شیشه دلها شکستن، نیست کار سنگ ما 59شمارهٔ ۷۶: بالید از رخ تو دل پر ملال ما 60شمارهٔ ۷۷: خامه بیجا میکند، عرض شکست حال ما 61شمارهٔ ۷۸: شده با نیک و بد آیینه دل خوش گل ما 62شمارهٔ ۷۹: سامان حرف و صوت ندارد بیان ما 63شمارهٔ ۸۰: با عدو، بر خویش پیچیدن بود جولان م ...64شمارهٔ ۸۱: سرکرد وصف خوبی رویت، زبان ما 65شمارهٔ ۸۲: نبود صفت لعل تو، حد سخن ما 66شمارهٔ ۸۳: خاکساری شده سرمایه آسودن ما 67شمارهٔ ۸۴: تنگ از بسکه شد زمانه ما 68شمارهٔ ۸۵: تو صاف باش و، مزن حرف دردنوشی ما 69شمارهٔ ۸۶: در جهان گشته سمر حرف پریشانی ما 70شمارهٔ ۸۷: دلا از خواب بگشا چشم و، سر کن آه و ...71شمارهٔ ۸۸: ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها 72شمارهٔ ۸۹: از زبان کلک نقاشان، شنیدم بارها 73شمارهٔ ۹۰: برای نان کشی تا چند از دونان تفوقه ...74شمارهٔ ۹۱: تا چند ای ستمگر تاراج مال و جانها؟75شمارهٔ ۹۲: ز شوق گفتگویش، نیست هوشی در شنیدنه ...76شمارهٔ ۹۳: ای بار داده کعبه کویت براهها 77شمارهٔ ۹۴: با حوادث برنمی آیند مال و جاهها 78شمارهٔ ۹۵: تخته آیینه مهر تواند این سینه ها 79شمارهٔ ۹۶: بسکه سودا آورد بازار و شهر و خانه ...80شمارهٔ ۹۷: به پیری آنچنان گردیده ام از ناتوان ...81شمارهٔ ۹۸: ز طوفان خروشم، رعشه پیدا میکند دری ...82شمارهٔ ۹۹: اوراق روز و شب همه طی شد به صد شتا ...83شمارهٔ ۱۰۰: خرمی بی غم نمی باشد درین باغ خراب 84شمارهٔ ۱۰۱: پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خ ...85شمارهٔ ۱۰۲: چه پیش خلق گشایی دهان برای طلب؟86شمارهٔ ۱۰۳: توان پرید بر اوج شرف ببال ادب 87شمارهٔ ۱۰۴: غنچه یی، باشد خموشی از گلستان ادب 88شمارهٔ ۱۰۵: برخاست چون شباب و، بجایش نشست شیب 89شمارهٔ ۱۰۶: در عهد ماست بسکه دل شادمان غریب 90شمارهٔ ۱۰۷: یک نظر غافل نمیگردند از پاس حیات 91شمارهٔ ۱۰۸: رفت عهد شباب و، دندان ریخت 92شمارهٔ ۱۰۹: به پیری و جوانی در طلب، زشتست تقص ...93شمارهٔ ۱۱۰: نکهت از زلف کجش سودائی سر در هواس ...94شمارهٔ ۱۱۱: در چنگ خصم پاک گهر ایمن از بلاست 95شمارهٔ ۱۱۲: با نازکی حسن تو، کی تاب حجاب است 96شمارهٔ ۱۱۳: ز روزگار وفا خواهی؟ از تو این عجب ...97شمارهٔ ۱۱۴: اگر نه دیده بینایی تو معیوب است 98شمارهٔ ۱۱۵: دور از تو، همدمم غم و اندوه و محن ...99شمارهٔ ۱۱۶: عالمی چون شهر کوران از غبار کثرت ...100شمارهٔ ۱۱۷: جمشید کو؟ سکندر گیتی ستان کجاست؟101شمارهٔ ۱۱۸: درا بخاطرم ای خرمی، که جا اینجاست 102شمارهٔ ۱۱۹: دماغ اهل فنا، از مکاره آزاد است 103شمارهٔ ۱۲۰: کجا عاقل بهستی دل نهاده است 104شمارهٔ ۱۲۱: سر سبزی دل، به زهر درد است 105شمارهٔ ۱۲۲: زان لبم، چاره یک شکر خند است 106شمارهٔ ۱۲۳: هر قدر نیکی بود پوشیده تر، نیکوتر ...107شمارهٔ ۱۲۴: کدخدایی یک قلم، رنج و غم و درد سر ...108شمارهٔ ۱۲۵: رفت پیری چو ز حد، مرگ گوارنده تر ...109شمارهٔ ۱۲۶: بر عدو پشت نکردن سپر است 110شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است 111شمارهٔ ۱۲۸: از بهر دو نان، منت دونان چه ضرور ...112شمارهٔ ۱۲۹: مرد خدا که پیشت، پامال چون حصیر ا ...113شمارهٔ ۱۳۰: نه همین صبح از غمم پیر است 114شمارهٔ ۱۳۱: نه شوق منصب هندم، نه ذوق جاگیر اس ...115شمارهٔ ۱۳۲: سجده پیش هر بتی کفر است،یک جانان ...116شمارهٔ ۱۳۳: دگر بجای رخ ساده، لوح ساده بس است 117شمارهٔ ۱۳۴: باز امشب ناوک آن غمزه بر ما پرکش ...118شمارهٔ ۱۳۵: رفیق راه طلب، راه را رفیق خوش است 119شمارهٔ ۱۳۶: برد ز مجلس ما فیض آنکه خاموش است 120شمارهٔ ۱۳۷: تلاش برتری از حد، خلاف فرهنگ است 121شمارهٔ ۱۳۸: در دلت آن نه رشته امل است 122شمارهٔ ۱۳۹: گردباد از خودنمایی، روز وشب پا در ...123شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است 124شمارهٔ ۱۴۱: صفای چهره گلگون او سراب دل است 125شمارهٔ ۱۴۲: تا عکس گل روی تو در چشم تر ماست 126شمارهٔ ۱۴۳: فکر زلفش، در ره دیوانگی شبگیر ماس ...127شمارهٔ ۱۴۴: با گدا خلق کن، دست سخایی درم است 128شمارهٔ ۱۴۵: هست خفت گرمی یاران بهر کو آدم است 129شمارهٔ ۱۴۶: بهار گلشن آن روی چون سمن، شرم است 130شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای م ...131شمارهٔ ۱۴۸: زکام اینکه فرو ریزدم، نه دندان اس ...132شمارهٔ ۱۴۹: ز اهل جود، چه منت؟ دهنده یزدان اس ...133شمارهٔ ۱۵۰: این درهم و دینار، که چشم تو بر آن ...134شمارهٔ ۱۵۱: غازه را آتش از آن چهره دگر در جان ...135شمارهٔ ۱۵۲: قالیت، گرنه کار کرمان است 136شمارهٔ ۱۵۳: بهار ما، نفس سرد و، چشم گریان است 137شمارهٔ ۱۵۴: بی فکر تو، ناپاک دل از لوث جهان ا ...138شمارهٔ ۱۵۵: آه، شمعی ز شبستان سحرخیزان است 139شمارهٔ ۱۵۶: در ره حق، گام اول ترک هستی دادن ا ...140شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است 141شمارهٔ ۱۵۸: فکر آن موی میانم، بسکه در کاهیدن ...142شمارهٔ ۱۵۹: از خواجه ضبط و، مال ز فرزند یا زن ...143شمارهٔ ۱۶۰: بعد مردن، نشان ما سخن است 144شمارهٔ ۱۶۱: مایه عزت، ز مردم روی پنهان کردن ا ...145شمارهٔ ۱۶۲: پیری رسید و، قامت از آن در خمیدن ...146شمارهٔ ۱۶۳: میدود هر سو سخن،صاحب سخن گر ساکن ...147شمارهٔ ۱۶۴: عشق معشوقیست کوی او دل تنگ من است 148شمارهٔ ۱۶۵: کوه کن از طرفی، وز طرفی مجنون است 149شمارهٔ ۱۶۶: دل تو آهن و رو سنگ و خواب سنگین ا ...150شمارهٔ ۱۶۷: در طریق زندگانی هر قدم چندین گو ا ...151شمارهٔ ۱۶۸: طرف از شکستگان جهان کس نبسته است 152شمارهٔ ۱۶۹: چون دو ابروی سیاهت که بهم پیوسته ...153شمارهٔ ۱۷۰: خود هیچ و، نقاب از خط شبرنگ گرفته ...154شمارهٔ ۱۷۱: لوح دنیا از خط مهر و محبت ساده اس ...155شمارهٔ ۱۷۲: جانشین سفره، اکنون قالی کرمان شده ...156شمارهٔ ۱۷۳: مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده ا ...157شمارهٔ ۱۷۴: مایه جمعیت خاطر، نه سامان بوده اس ...158شمارهٔ ۱۷۵: بسکه ضعفم از نگاه او بخود بالیده ...159شمارهٔ ۱۷۶: خود کوه لنگری و، دلت سنگ خاره است 160شمارهٔ ۱۷۷: پیری رسید و، از همه وقت کناره است 161شمارهٔ ۱۷۸: بربند میان، وقت کنارت ز میانهاست 162شمارهٔ ۱۷۹: دو رنگی، شیوه اهل زمانه است 163شمارهٔ ۱۸۰: تا کی غم معاش خورم؟ وقت بندگی است 164شمارهٔ ۱۸۱: چو خیزی از سر شهرت سریر سلطانی اس ...165شمارهٔ ۱۸۲: دیدم ملک و مال جهان را، ندیدنی اس ...166شمارهٔ ۱۸۳: زآن شوخ دید تا دل ناسور پشت دست 167شمارهٔ ۱۸۴: ز بسکه قوت جذب نگاه با آن روست 168شمارهٔ ۱۸۵: درها همه بسته است، گشاده است در د ...169شمارهٔ ۱۸۶: خاطرت چون رم کند از هر دو عالم،را ...170شمارهٔ ۱۸۷: واعظ دل شده هرجا که بود بنده اوست 171شمارهٔ ۱۸۸: گفتمش: آن آتش است؟ گفت که: نی،روس ...172شمارهٔ ۱۸۹: چشم بگشا سرو آزادم، ببین احوال چی ...173شمارهٔ ۱۹۰: درد رنجوران تو، درمان چه میداند ک ...174شمارهٔ ۱۹۱: در پای دلت هر غم بی فایده بندیست 175شمارهٔ ۱۹۲: سوی قبرستان گذاری کن، که خوش بوم ...176شمارهٔ ۱۹۳: رم کن از الفت، که تنهایی عجب یار ...177شمارهٔ ۱۹۴: آنکه هرلحظه نمرد از غم رویت، چون ...178شمارهٔ ۱۹۵: آید چو مرگ هستی پیرو جوان یکیست 179شمارهٔ ۱۹۶: خرام ناز تو، معمار شهر ویرانیست 180شمارهٔ ۱۹۷: در چهره بی شرم، نشانی ز صفا نیست 181شمارهٔ ۱۹۸: فکر سامان جهان، کار من رنجور نیست 182شمارهٔ ۱۹۹: کریم اوست که منت در آب و نانش نیس ...183شمارهٔ ۲۰۰: درد ما از پختگی، زحمت ده هر گوش ن ...184شمارهٔ ۲۰۱: عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیس ...185شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست 186شمارهٔ ۲۰۳: خاطر بلهوس او چه وفا خواهد داشت 187شمارهٔ ۲۰۴: خوشا سراب که، پا از عدم برون نگذا ...188شمارهٔ ۲۰۵: در طریق بندگی از خویش میباید گذشت 189شمارهٔ ۲۰۶: شب ز دردم، جمله دریا حق گذشت 190شمارهٔ ۲۰۷: خامه از برگشته بختی تا به آن دلبر ...191شمارهٔ ۲۰۸: سوی یار از همه پرداخته میباید رفت 192شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرف ...193شمارهٔ ۲۱۰: مفت آیین سخا را کی توان دامن گرفت ...194شمارهٔ ۲۱۱: در چشم شناسای ره و رسم امانت 195شمارهٔ ۲۱۲: به غیر معنی رنگین، مجو ز ما میراث 196شمارهٔ ۲۱۳: واعظ مکن نصیحت خود صرف ما عبث 197شمارهٔ ۲۱۴: زندگی شد همه نابود، پی بود عبث 198شمارهٔ ۲۱۵: بآب سبزه، به جان تن، بود چه سان م ...199شمارهٔ ۲۱۶: عقل اگر داری مکن هرگز تمنا تخت و ...200شمارهٔ ۲۱۷: رنگ سرخ آدمی را میکند زرد احتیاج 201شمارهٔ ۲۱۸: ای خواجه بخیل که هرگز ندیده است 202شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان ...203شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ 204شمارهٔ ۲۲۱: فصل شباب رفت و، نیامد بکار هیچ 205شمارهٔ ۲۲۲: دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح 206شمارهٔ ۲۲۳: بشکفان چون غنچه، چشم از خواب در ب ...207شمارهٔ ۲۲۴: نه من نمیروم آن شوخ را ببر گستاخ 208شمارهٔ ۲۲۵: پرید رنگ من، از می چو گشت جانان س ...209شمارهٔ ۲۲۶: نیست از بد گوهران، نرمی کم از دشن ...210شمارهٔ ۲۲۷: سخن تا پخته نبود کی پسند خاص و عا ...211شمارهٔ ۲۲۸: ز گلشن چون براه آن سرو قد لاله رو ...212شمارهٔ ۲۲۹: بدل اندیشه جانانم از شوکت نمی گنج ...213شمارهٔ ۲۳۰: عرق بر خویش چون از تاب آن گلبرگ ت ...214شمارهٔ ۲۳۱: فضای دل خلاص از خار خار غم کجا گر ...215شمارهٔ ۲۳۲: بکش تیغ ای ستمگر تا جهانی جان بکف ...216شمارهٔ ۲۳۳: ز پرگویی زبان کس را وبال دین و جا ...217شمارهٔ ۲۳۴: آزاده بهمراهی کس بند نگردد 218شمارهٔ ۲۳۵: ز یاران رنجش هم، مانع دیدار میگرد ...219شمارهٔ ۲۳۶: چگونه سوی تن از شرم باز میگردد 220شمارهٔ ۲۳۷: زبان حال عاشق، آن زمان غماز میگرد ...221شمارهٔ ۲۳۸: کی از اسباب نیکی بدگهر فرخنده میگ ...222شمارهٔ ۲۳۹: چشم دل منعم سیر، ز اسباب نمیگردد 223شمارهٔ ۲۴۰: دل منعم، ملول از گفتگوی زر نمیگرد ...224شمارهٔ ۲۴۱: میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگرد ...225شمارهٔ ۲۴۲: کدام روز آن، نگار بدخو، بجنگ دلها ...226شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد 227شمارهٔ ۲۴۴: چون بهله بصید دلم آن مست برآرد 228شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد 229شمارهٔ ۲۴۶: گرچه درد دل ما شرح و بیانی دارد 230شمارهٔ ۲۴۷: تاب رخش، ماه و آفتاب ندارد 231شمارهٔ ۲۴۸: فضای خاطرم از غم از آن غبار ندارد 232شمارهٔ ۲۴۹: آغاز محبت دگر انجام ندارد 233شمارهٔ ۲۵۰: بگو به شرم، ز چشمم ترا نگاه ندارد 234شمارهٔ ۲۵۱: جهان خاک کرم خیزی ندارد 235شمارهٔ ۲۵۲: بی غم عالم، دمی بر اهل دولت نگذرد 236شمارهٔ ۲۵۳: زما بخشم جهان دو رنگ میگذرد 237شمارهٔ ۲۵۴: نتوانست ز بس ضعف بدندان جا کرد 238شمارهٔ ۲۵۵: آتش حسنش، کمان عشق را طیار کرد 239شمارهٔ ۲۵۶: چشم شوخم در رخ او خیرگی بسیار کرد 240شمارهٔ ۲۵۷: زهر مرگ دوستان در مغزم از بس کار ...241شمارهٔ ۲۵۸: ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد 242شمارهٔ ۲۵۹: صرصر آهم چراغ روز را خاموش کرد 243شمارهٔ ۲۶۰: گلی تو، گل! نظر اما نمیتوانم کرد 244شمارهٔ ۲۶۱: حبذا زور جنون، مغلوب زنجیرم نکرد 245شمارهٔ ۲۶۲: پیری در خواهش بدل ریش برآورد 246شمارهٔ ۲۶۳: نخل امیدت ببار آه سحر میآورد 247شمارهٔ ۲۶۴: بی نیازی ساقی از مینا برون میآورد 248شمارهٔ ۲۶۵: در هر سخن، سخنور صد تاب میخورد 249شمارهٔ ۲۶۶: میان عشق و ننگ و نام، الفت در نمی ...250شمارهٔ ۲۶۷: بدرویشان فسون جاه و دولت در نمیگی ...251شمارهٔ ۲۶۸: میرود فکر جهانم، که ز کار اندازد 252شمارهٔ ۲۶۹: چو حرف دانه خالش، قلم مذکور میساز ...253شمارهٔ ۲۷۰: مرا ذکر تو با این کهنگی ها تازه م ...254شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر ...255شمارهٔ ۲۷۲: با دل خسته، چو بیرحمی او بستیزد 256شمارهٔ ۲۷۳: دشمن چو ریزشی دید، زو شور و شر نخ ...257شمارهٔ ۲۷۴: دلخوردنی ز مال، به اهل غنا رسد 258شمارهٔ ۲۷۵: مرد از راه شکست خود بعزت میرسد 259شمارهٔ ۲۷۶: از جگر خوناب اشکم خوش به سامان می ...260شمارهٔ ۲۷۷: به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد 261شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا ب ...262شمارهٔ ۲۷۹: ز دستبرد حوادث گرت خبر باشد 263شمارهٔ ۲۸۰: بشوق آن گل عارض، مرا با خار خوش ب ...264شمارهٔ ۲۸۱: نه جوهر کسب ملک و مال اسباب جهان ...265شمارهٔ ۲۸۲: پردگی نیست عطا، گر همه پنهان باشد 266شمارهٔ ۲۸۳: الهی تا جهان باشد، شه ما کامران ب ...267شمارهٔ ۲۸۴: همین توقعم از تنگ آن دهن باشد 268شمارهٔ ۲۸۵: ز پیری، چون مرا قد همچو شمع سرنگو ...269شمارهٔ ۲۸۶: بریدن از جهان، سرمایه ارزندگی باش ...270شمارهٔ ۲۸۷: ما را ز آشنایان، غیر از جفا نباشد 271شمارهٔ ۲۸۸: آن را که به دل هیچ به جز یار نباش ...272شمارهٔ ۲۸۹: شوری اگر بسر هست، دستار گو نباشد 273شمارهٔ ۲۹۰: با دست او چو رنگ حنا دستیار شد 274شمارهٔ ۲۹۱: گره در ابروان، از گرمی خویش چو اخ ...275شمارهٔ ۲۹۲: صحرا ز باد دستی آهم فقیر شد 276شمارهٔ ۲۹۳: همچنان کز آب سرو بوستان قد میکشد 277شمارهٔ ۲۹۴: زحمت ایام، راحتجو فزونتر میکشد 278شمارهٔ ۲۹۵: پیری آمد بر تنم هر موی خنجر میکشد 279شمارهٔ ۲۹۶: سراپای وجودم، بسکه گم در عشق جانا ...280شمارهٔ ۲۹۷: بخود دم تا فرو بردم، سخن شد 281شمارهٔ ۲۹۸: آنکه خود را سبب هستی ما میداند 282شمارهٔ ۲۹۹: مرا از نعمت دیدار، دل سیری نمیدان ...283شمارهٔ ۳۰۰: بسکه کاهیدم ز غم، با خرده جان تن ...284شمارهٔ ۳۰۱: یار در نکته سرایی نه ز کس میماند 285شمارهٔ ۳۰۲: آنانکه از شراب تو مدهوش گشته اند 286شمارهٔ ۳۰۳: هر گه آن مه، رخ بنماید از پی دفع ...287شمارهٔ ۳۰۴: تن بمحنت ده، اگر خواهی که گردی سر ...288شمارهٔ ۳۰۵: با همه زشتی، بدام عشق خویشی پای ب ...289شمارهٔ ۳۰۶: می پرستان چهره ها از تاب می افروخ ...290شمارهٔ ۳۰۷: اهل دنیا، بسکه در دل حسرت زر داشت ...291شمارهٔ ۳۰۸: حرفی اگر بعاشق بیتاب میزند 292شمارهٔ ۳۰۹: عارف اگر چه بیغم دل دم نمیزند 293شمارهٔ ۳۱۰: این حریفان که گهی زاهد و گه اوباش ...294شمارهٔ ۳۱۱: فرداست اینکه زمره شاهنشهان کشند 295شمارهٔ ۳۱۲: یاران ز خودستایی، پیوسته در خروشن ...296شمارهٔ ۳۱۳: ز بس نگار من از خویش هم حجاب کند 297شمارهٔ ۳۱۴: حلقه بر هر دری این زمزمه را ساز ک ...298شمارهٔ ۳۱۵: چون به محفل رخ فرو زد، رنگ صهبا ب ...299شمارهٔ ۳۱۶: از سعی تیشه، چون دل فرهاد نشکند؟300شمارهٔ ۳۱۷: تند خویی مرد را بیقدر در عالم کند 301شمارهٔ ۳۱۸: نوبهار آمد، خردگو فکر زنجیرم کند 302شمارهٔ ۳۱۹: غنچه سالی خون خورد، تا چهره یی گل ...303شمارهٔ ۳۲۰: آشنایی بتو عیب است که بیگانه کند!304شمارهٔ ۳۲۱: هست سالک با خدا، گر کار دنیا میکن ...305شمارهٔ ۳۲۲: گفت و گوی آن دهن، اندیشه بیجا میک ...306شمارهٔ ۳۲۳: فارغ از خود هر که میگردد، فراغت م ...307شمارهٔ ۳۲۴: زآن چشم، دل به یک دو نظر صلح میکن ...308شمارهٔ ۳۲۵: امروز کس کجا ز سخن یاد میکند؟309شمارهٔ ۳۲۶: کی دگر دیوانه ما با قبا سر میکند؟310شمارهٔ ۳۲۷: میشود جان تازه، چون دوری ازین تن ...311شمارهٔ ۳۲۸: پیش تو شکوه عزم تظلم نمیکند 312شمارهٔ ۳۲۹: در زبان خبطی سخن را از بها می افگ ...313شمارهٔ ۳۳۰: خوبان بغازه چون رخ خود لاله گون ک ...314شمارهٔ ۳۳۱: نیست دندان آنکه پیران از دهان می ...315شمارهٔ ۳۳۲: دردمندان، بسکه رم از خودنمایی میک ...316شمارهٔ ۳۳۳: گردید حرص افزون، آن را که مال افز ...317شمارهٔ ۳۳۴: سخن سیم و زر و خانه و اسباب بود 318شمارهٔ ۳۳۵: مهر و کین از بهر حق، در خلق عالم ...319شمارهٔ ۳۳۶: بر ما سخن سرد عزیزان نه گران بود 320شمارهٔ ۳۳۷: آنچه از آه ستمکش، بستم کیش رود 321شمارهٔ ۳۳۸: همچنان کز خطش آن خال نهان پیدا شو ...322شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟ ...323شمارهٔ ۳۴۰: تا نسازی با جفا، کی مشکلت آسان شو ...324شمارهٔ ۳۴۱: قد چون خمید، جمله حواست زبون شود 325شمارهٔ ۳۴۲: چو شرح حال شهیدان او رساله شود 326شمارهٔ ۳۴۳: بدگهر، نیک بدینار و بدرهم نشود 327شمارهٔ ۳۴۴: رویش چو آتشین ز می ناب میشود 328شمارهٔ ۳۴۵: چون بلند افتاد همت، تخت عزت میشود 329شمارهٔ ۳۴۶: از ضعیفی، ناله ام حاجت رواتر میشو ...330شمارهٔ ۳۴۷: گر چنین بر ما کمان ناز پرکش میشود 331شمارهٔ ۳۴۸: ریخت چون دندان، مدار جسم مشکل میش ...332شمارهٔ ۳۴۹: سنبل از تاب خم موی تو، درهم میشود 333شمارهٔ ۳۵۰: با صبوری کارهای مشکل آسان میشود 334شمارهٔ ۳۵۱: ای که پرچین جبهه ات، از حرف مردن ...335شمارهٔ ۳۵۲: کارها در آب و خاک فقر وارون میشود 336شمارهٔ ۳۵۳: تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمیشود 337شمارهٔ ۳۵۴: از چشم تنگ مردم، چشمم عصا نخواهد 338شمارهٔ ۳۵۵: عشق او جان خسته میخواهد 339شمارهٔ ۳۵۶: عجب دانم، از زخم بسمل برآید!340شمارهٔ ۳۵۷: ز عکست آینه، چون آب در خروش آید 341شمارهٔ ۳۵۸: ز خوی تند، همان تندخو بجان آید 342شمارهٔ ۳۵۹: خرد بگیر سر خود، که یار میآید 343شمارهٔ ۳۶۰: ره مقصود طی کردن، نه از تقصیر میآ ...344شمارهٔ ۳۶۱: خیر باشد، نگهش سخت بتک میآید 345شمارهٔ ۳۶۲: دوستان، مژده که ماه رمضان میآید 346شمارهٔ ۳۶۳: فریب عام، از هر رند بازاری نمی آی ...347شمارهٔ ۳۶۴: غم او ساخت دلم تنگ و، هم او بگشای ...348شمارهٔ ۳۶۵: تن نزار من، از چاکهای جامه نماید 349شمارهٔ ۳۶۶: هرگز بجهان کار کجان راست نیاید 350شمارهٔ ۳۶۷: عهد شباب بگذشت، وقت شتاب گردید 351شمارهٔ ۳۶۸: تا هوای سرمه گشتن ز استخوانم سر ک ...352شمارهٔ ۳۶۹: درد تو، کی توان بتن ناتوان کشید؟!353شمارهٔ ۳۷۰: جز حرف زر و سیم، دلت هیچ نگوید 354شمارهٔ ۳۷۱: از حرص گشته کام جهان پیش ما لذیذ 355شمارهٔ ۳۷۲: گر بود در پیش مهمان، نعمت الوان ل ...356شمارهٔ ۳۷۳: دل که باشد نشیمن غم یار 357شمارهٔ ۳۷۴: با چنان وحشت ز شوق رحمت آمرزگار 358شمارهٔ ۳۷۵: گزندگیست، چو خاری که خفت آرد بار 359شمارهٔ ۳۷۶: گوشه گیران را بره درگه سلطان چه ک ...360شمارهٔ ۳۷۷: گر نپرسد حالم آن نامهربان غمخوار ...361شمارهٔ ۳۷۸: روشن همیشه شمع دل از سوز آه دار 362شمارهٔ ۳۷۹: در چشم عقل هرکه بود سر حساب تر 363شمارهٔ ۳۸۰: میکند لطفی، ز بیرحمی بسی خونخوار ...364شمارهٔ ۳۸۱: مرا گلگشت معنی باشد از سیر چمن خو ...365شمارهٔ ۳۸۲: خلق می بینند فیض از تنگدستان بیشت ...366شمارهٔ ۳۸۳: میشود زین بندگیها، شرمساری بیشتر 367شمارهٔ ۳۸۴: مست آمد، با جمالی از شفق گلرنگ تر 368شمارهٔ ۳۸۵: کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس بتمک ...369شمارهٔ ۳۸۶: کند پند ملایم در گرانجانان اثر به ...370شمارهٔ ۳۸۷: الینده ساغر گل مفلسونک ایاغینه بن ...371شمارهٔ ۳۸۸: منعم! باهل فقر چه خوانی نوای زر؟372شمارهٔ ۳۸۹: به از زمانه نداریم شوخ و شنگ دگر 373شمارهٔ ۳۹۰: کلاه ترک به سر نه، بگیر کشور دیگر 374شمارهٔ ۳۹۱: اوزگه عالمده مگر تو کسم غمیندن یا ...375شمارهٔ ۳۹۲: پیر چون گشتی، چو طفلان بازی دنیا ...376شمارهٔ ۳۹۳: چابقونچی، اگری باخشی مژگان یراقید ...377شمارهٔ ۳۹۴: گیچدی ئیگید لوق گونی ایندی خم اول ...378شمارهٔ ۳۹۵: غنچه سان این همه بر خویش مبال از ...379شمارهٔ ۳۹۶: قد خمید، از دیدن روها، به پشت پا ...380شمارهٔ ۳۹۷: گر نباشد بیش ای دل سیم و زر، با ک ...381شمارهٔ ۳۹۸: بهار کرد جهان را ز کوه و صحرا سبز 382شمارهٔ ۳۹۹: بر اهل ترک، نکرده است غم جفا هرگز 383شمارهٔ ۴۰۰: دنی نانجاق ترقی ایلسه عالی مکان ا ...384شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره ...385شمارهٔ ۴۰۲: یار طفلست و،ره کوچه نجسته است هنو ...386شمارهٔ ۴۰۳: بس است خواب، دگر چشم من ز جا برخی ...387شمارهٔ ۴۰۴: کاروان راه گمنامی نمیخواهد جرس 388شمارهٔ ۴۰۵: باشد بکشت عمر تو برق فنا نفس 389شمارهٔ ۴۰۶: موج دریای محنتی است نفس 390شمارهٔ ۴۰۷: گذشت زندگی و، شد ز دست کار افسوس 391شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس 392شمارهٔ ۴۰۹: تا به کی باشدت برای معاش 393شمارهٔ ۴۱۰: درفشان گردد چو دانا، در سخن، خامو ...394شمارهٔ ۴۱۱: زردرو چون خوشه، بهر روزی فردا مبا ...395شمارهٔ ۴۱۲: در گفتن عیب دگران بسته زبان باش 396شمارهٔ ۴۱۳: چو ابر بر سرمردم تمام احسان باش 397شمارهٔ ۴۱۴: تسخیر ملک فقر کن و، پادشاه باش 398شمارهٔ ۴۱۵: با خلق همنشین و، از ایشان رمیده ب ...399شمارهٔ ۴۱۶: شمشاد چیست تا کند آن زلف شانه اش؟ ...400شمارهٔ ۴۱۷: وقت نزاع، جان و دل از بهر غارتش 401شمارهٔ ۴۱۸: یارب بفضل خویش، گناهان ما ببخش 402شمارهٔ ۴۱۹: در زمین شوره هر دل که خواندی قابل ...403شمارهٔ ۴۲۰: نگین خاتم دلهاست در دندانش 404شمارهٔ ۴۲۱: گهر بر خویشتن پیچد ز فکر عقد دندا ...405شمارهٔ ۴۲۲: بهشت سفره درویش و، کاسه چو بینش 406شمارهٔ ۴۲۳: نشود عاشق از فغان خاموش 407شمارهٔ ۴۲۴: پیری آمد، نه جوانیست دگر از ما خو ...408شمارهٔ ۴۲۵: دل از خیال دوست، ندادم بفکر خویش 409شمارهٔ ۴۲۶: پادشاه ملک فقرم، بهر حفظ شان خویش 410شمارهٔ ۴۲۷: بود دنیا زنی، طول أملها زلف و گیس ...411شمارهٔ ۴۲۸: خرامان چون رود بیرون ز گلشن سرو د ...412شمارهٔ ۴۲۹: ای خوشا عزلت، که گردیم از در دلها ...413شمارهٔ ۴۳۰: نبود دعا فلک سیر، الا بپای اخلاص 414شمارهٔ ۴۳۱: غیر از خدنگ مرگ، که آن راست جان غ ...415شمارهٔ ۴۳۲: بر گردنم چنان شده محکم طناب قرض 416شمارهٔ ۴۳۳: عاشقان را ره ندارد، در دل پر غم ن ...417شمارهٔ ۴۳۴: نیست ای دل محنت آباد جهان، جای نش ...418شمارهٔ ۴۳۵: به پنج روزه حیاتست اعتبار غلط 419شمارهٔ ۴۳۶: ای مستی شباب، ترا کرده باب وعظ 420شمارهٔ ۴۳۷: باشد بحرف راست چو دایم بنای وعظ 421شمارهٔ ۴۳۸: میکنند از پیریم با هم سر و سامان ...422شمارهٔ ۴۳۹: راه اگر خواهی به اقلیم فنا مانند ...423شمارهٔ ۴۴۰: نیافته است کسی لذتی ز خوان طمع 424شمارهٔ ۴۴۱: غیر تلخی، طعم دیگر نیست در نان طم ...425شمارهٔ ۴۴۲: کسی ز خلق نباشد، چو خسروان قانع 426شمارهٔ ۴۴۳: از هجوم داغ، در تن نیست دیگر جای ...427شمارهٔ ۴۴۴: روشنایی از شب وصل تو اندوزد چراغ 428شمارهٔ ۴۴۵: ماند ز تاب و تب بدل زار من چراغ 429شمارهٔ ۴۴۶: انسان چه بود شرم و، درین نیست تکل ...430شمارهٔ ۴۴۷: میتواند لعل او شد بامی کوثر طرف 431شمارهٔ ۴۴۸: پیری آمد روشنی از چشم گریان رفت ح ...432شمارهٔ ۴۴۹: عهد شباب رفت و، نشد هیچ کار حیف!433شمارهٔ ۴۵۰: خانه ها کرده است ویران در جهان بس ...434شمارهٔ ۴۵۱: خواهد نمک خمیر وجودت ز شور عشق 435شمارهٔ ۴۵۲: غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق 436شمارهٔ ۴۵۳: نبود این همه گشتن پی دنیا لایق 437شمارهٔ ۴۵۴: نباشدم تن تنها، ز فوج دشمن باک 438شمارهٔ ۴۵۵: از یار بد چه نقص، بخوش طینتان پاک ...439شمارهٔ ۴۵۶: افزون بود ز عالم دل یاد آن بزرگ 440شمارهٔ ۴۵۷: بگذشت زندگی همه در انتظار مرگ 441شمارهٔ ۴۵۸: من با نگاه عجز و، تو دل سخت تر ز ...442شمارهٔ ۴۵۹: ای کرده پشت بر حق و، رو در قفای م ...443شمارهٔ ۴۶۰: گذشت عمر و، تو در کار کاهلی، کاهل ...444شمارهٔ ۴۶۱: قامتم گردید چون قلاب، از یاد اجل 445شمارهٔ ۴۶۲: ای از عرق جبین تو صبح بهار دل 446شمارهٔ ۴۶۳: چشم پیکانت، نگاهی کرده روزی سوی د ...447شمارهٔ ۴۶۴: بیهوشی دولت را، مردن شمرد عاقل 448شمارهٔ ۴۶۵: کی میکنند جامه جان از جسد قبول 449شمارهٔ ۴۶۶: تا کعبه با خیال تو همدوش رفته ام 450شمارهٔ ۴۶۷: از نهفتن، راز را رسوای عالم کرده ...451شمارهٔ ۴۶۸: گر شود صبح رخش، مجلس فروز خانه ام 452شمارهٔ ۴۶۹: مژده باد ای دل، که اینک میرسد ماه ...453شمارهٔ ۴۷۰: یارب ز چرک مال جهان بخش نفرتم 454شمارهٔ ۴۷۱: اگر عاصی، اگر مجرم،اگر بیدین، اگر ...455شمارهٔ ۴۷۲: غبار آسا نسیمی چون وزد، در پای او ...456شمارهٔ ۴۷۳: ز شرح اشتیاق دوست، تا حرفی بیان ک ...457شمارهٔ ۴۷۴: از ناز اگر نیایی، خود در خیال مرد ...458شمارهٔ ۴۷۵: ز غصه جان نبری، بی حذر ازین مردم!459شمارهٔ ۴۷۶: نهادم عینک و، ملک عدم را بی خفا د ...460شمارهٔ ۴۷۷: ز بس نومیدی، از امیدهای خویشتن دی ...461شمارهٔ ۴۷۸: چو رنگ خویش، هردم انقلاب ساکنی دا ...462شمارهٔ ۴۷۹: بشکند از ناتوانی استخوان در پیکرم 463شمارهٔ ۴۸۰: چو تار چنگ کند گوشمال غم سازم 464شمارهٔ ۴۸۱: ز غم گر سوختم، نزدیک یار مهوش خوی ...465شمارهٔ ۴۸۲: تا تیغ تو بگذاشته لب بر لب زخمم 466شمارهٔ ۴۸۳: باین افتادگیها، مرد میدان دلیرانم 467شمارهٔ ۴۸۴: سرهنگ مصر گوشه نشینی کنون منم 468شمارهٔ ۴۸۵: ز آن جهان پاک آمدم، آلوده دامن می ...469شمارهٔ ۴۸۶: در وطن سخت غریبم، سفری میخواهم 470شمارهٔ ۴۸۷: برآ ز خانه، که از خان و مان خویش ...471شمارهٔ ۴۸۸: چهره بگشای، که از شوق بپرواز آیم 472شمارهٔ ۴۸۹: ما ز هر عشرت دنیا بسخن ساخته ایم 473شمارهٔ ۴۹۰: چشم و گوش و عقل و حس رفتند و، ما ...474شمارهٔ ۴۹۱: ما بلبلان خار علایق گزیده ایم 475شمارهٔ ۴۹۲: برکنده از حیات، باندک بهانه ایم 476شمارهٔ ۴۹۳: ضعف پیری آمد و، دست از جهان برداش ...477شمارهٔ ۴۹۴: بی رهنما، براه طلب پا گذاشتیم 478شمارهٔ ۴۹۵: ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه ...479شمارهٔ ۴۹۶: از بزرگان وحشی و، با خاکساران همد ...480شمارهٔ ۴۹۷: برده است از بسکه فکر آن نگار جانی ...481شمارهٔ ۴۹۸: بنشین تا رخت از تاب نظر غازه کنیم 482شمارهٔ ۴۹۹: چون کند پیری ستم، یاد جوانی میکنی ...483شمارهٔ ۵۰۰: چنان زشتم، که ترسم چشم رحمت ننگرد ...484شمارهٔ ۵۰۱: خود هم ز ظلم خانه خرابند ظالمان 485شمارهٔ ۵۰۲: درست نیست گشودن به خنده لب چندان 486شمارهٔ ۵۰۳: از ما گذشت عمر، بآیین مهوشان 487شمارهٔ ۵۰۴: غم بود غم، شراب درویشان 488شمارهٔ ۵۰۵: پا ز دولت نخورد، ترک سر درویشان 489شمارهٔ ۵۰۶: برگ جوانیت ریخت، برگ نوای طفلان 490شمارهٔ ۵۰۷: ریخت دندان و، گره در بند نان ما ه ...491شمارهٔ ۵۰۸: در تنم گردید داغش دردمند استخوان 492شمارهٔ ۵۰۹: پیش لطفش میتوان با روسیاهی ساختن 493شمارهٔ ۵۱۰: برگ ریزانست، رنگ از روی پیران ریخ ...494شمارهٔ ۵۱۱: از کمی پیوسته باید بیشی خود خواست ...495شمارهٔ ۵۱۲: پهلوانی نیست سنگی یا گلی برداشتن 496شمارهٔ ۵۱۳: تو که بر خار تحمل نتوانی رفتن 497شمارهٔ ۵۱۴: زیاده فیض توان از شکستگان بردن 498شمارهٔ ۵۱۵: باین سامان چه ساز عیش دیگر میتوان ...499شمارهٔ ۵۱۶: بسکه بد باشد ز شوخی خنده بر یاران ...500شمارهٔ ۵۱۷: کو بخت حرف پیش تو ای نازنین زدن؟501شمارهٔ ۵۱۸: گر بسیر گلشن، آن حیرت فزا خواهد ش ...502شمارهٔ ۵۱۹: قامتم گر این چنین از غم دو تا خوا ...503شمارهٔ ۵۲۰: با چراغ دل ازین ظلمت سرا باید شدن 504شمارهٔ ۵۲۱: در دل میگشاید، چشم از اغیار پوشید ...505شمارهٔ ۵۲۲: بگوش آنکه بود بهره ور ز فهمیدن 506شمارهٔ ۵۲۳: پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن 507شمارهٔ ۵۲۴: گر فلاطون زمانی، حرف دانستن مزن 508شمارهٔ ۵۲۵: گشت چو معمار فیض، بانی بنیان حسن 509شمارهٔ ۵۲۶: ز شمع فیض تاریکی است، قانع را سرا ...510شمارهٔ ۵۲۷: شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روش ...511شمارهٔ ۵۲۸: خویش را آزاد خواهی، صید دام دوست ...512شمارهٔ ۵۲۹: یا رب از خواب گران غفلتم بیدار کن 513شمارهٔ ۵۳۰: دیده چون شبنم، برین گلزار عبرت با ...514شمارهٔ ۵۳۱: بر در حق جز خضوع و عجز استدعا مکن 515شمارهٔ ۵۳۲: پشت دست از حسرت دینار با دندان مک ...516شمارهٔ ۵۳۳: بهار آمد، که جوشد ز آتش دل باز خو ...517شمارهٔ ۵۳۴: ای گل، تو بی علاقه به دنیا شدی و ...518شمارهٔ ۵۳۵: چون زبان در گفتگو، بیجا ز کام آید ...519شمارهٔ ۵۳۶: که تواند شدن از بزم تو طناز برون؟520شمارهٔ ۵۳۷: کرا پا میرود از محفل آن سیمبر بیر ...521شمارهٔ ۵۳۸: دمی ز آن پیش کآید چون حباب جان زت ...522شمارهٔ ۵۳۹: حال ما خواهی بدانی، زلف خوبان را ...523شمارهٔ ۵۴۰: شوخیش را نکند گوشه نشین خانه زین 524شمارهٔ ۵۴۱: چهره آرایی بود از نشأه می ننگ او 525شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او 526شمارهٔ ۵۴۳: از آنم کم، که گویم شکر احسان زیاد ...527شمارهٔ ۵۴۴: میکند گرمی بما هر بیوفائی غیر تو 528شمارهٔ ۵۴۵: گردد چو بگفتار زبان در دهن تو 529شمارهٔ ۵۴۶: غم میرمد، ز پیچش زلف سیاه تو 530شمارهٔ ۵۴۷: نیست بلبل چو من و، گل نه چنانست ک ...531شمارهٔ ۵۴۸: موی چون گردید جو گندم، دگر هشیار ...532شمارهٔ ۵۴۹: گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا ب ...533شمارهٔ ۵۵۰: چشم بگشا غنچه آسا در بهار صبحگاه 534شمارهٔ ۵۵۱: غیر محرومی رویت نبود کار نگاه 535شمارهٔ ۵۵۲: نخل شمع، از چشم گریان سربلندی یاف ...536شمارهٔ ۵۵۳: دنیا طلب، به دنیا، دل بین چگونه د ...537شمارهٔ ۵۵۴: یارب ز کهنه دیر جهان، وحشتم بده 538شمارهٔ ۵۵۵: چشمش در ستم باز بر خلق کرده 539شمارهٔ ۵۵۶: یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده 540شمارهٔ ۵۵۷: کشد رشکم، اگر دانم کس احوال مرا د ...541شمارهٔ ۵۵۸: ز حیرت تو، کسی گردش از کباب ندیده 542شمارهٔ ۵۵۹: ویرمه، چوق رنگ گل عارض جانانمزه 543شمارهٔ ۵۶۰: زال دنیا محو گردیدن ندارد این همه 544شمارهٔ ۵۶۱: کشد از گرم رویی، نیک و بد را در ب ...545شمارهٔ ۵۶۲: نگذاشت جان غم تو برای شهادتی 546شمارهٔ ۵۶۳: شایسته قبول، ندارم عبادتی 547شمارهٔ ۵۶۴: زیر گل بودن، بسی خوشتر، که زیر من ...548شمارهٔ ۵۶۵: با من همیشه درد تو دارد عنایتی 549شمارهٔ ۵۶۶: نیی کریم، ز فیض آب تا نمیگردی 550شمارهٔ ۵۶۷: بگرد دولت دنیای دون پرور چه میگرد ...551شمارهٔ ۵۶۸: پسند دوست نبود خود پسندی 552شمارهٔ ۵۶۹: درین ماتم سرا از غفلت ای جاهل، چه ...553شمارهٔ ۵۷۰: بی سجده درگاه تو، نبود سر خاری 554شمارهٔ ۵۷۱: در دلها برویت میگشاید نرم گفتاری 555شمارهٔ ۵۷۲: سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری 556شمارهٔ ۵۷۳: بغیر بیکسیم نیست در جهان یاری 557شمارهٔ ۵۷۴: دل پر غم، سر پر شور و، جان بینوا ...558شمارهٔ ۵۷۵: نباشد مردی آن کاسباب ملک و، سیم و ...559شمارهٔ ۵۷۶: دلم از گرد کلفت، شام دیجور است پن ...560شمارهٔ ۵۷۷: گوشه یی میخواهم و، چشم بخوان دل ت ...561شمارهٔ ۵۷۸: میبرد هر دم دلم را، غمزه غارتگری 562شمارهٔ ۵۷۹: دگر مخواب، چو دندان فتادت ای سفری 563شمارهٔ ۵۸۰: خسروی خواهی، بنه از سر کلاه سروری 564شمارهٔ ۵۸۱: بهر نان تاکی بدرها آب روی خود بری ...565شمارهٔ ۵۸۲: نیست او شاه که دارد کمر سیم و زری ...566شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ا ...567شمارهٔ ۵۸۴: کیم من؟ بیدلی، بیچاره یی، از خویش ...568شمارهٔ ۵۸۵: ز دل رفتی مرا گرد تعلق، حبذا پیری ...569شمارهٔ ۵۸۶: ایام عیش بگذشت، شد روزگار پیری 570شمارهٔ ۵۸۷: کند پیوسته با آن تیغ ابرو هر که د ...571شمارهٔ ۵۸۸: بهرجا میفروزی چهره،آتشخانه میسازی 572شمارهٔ ۵۸۹: کونکلر یرده جیرانی فغانلر گوکده د ...573شمارهٔ ۵۹۰: گاهی سری بخاطر غمناک میکشی 574شمارهٔ ۵۹۱: نماز عاشقان باشد، همه مستی و بیهو ...575شمارهٔ ۵۹۲: دوست داند زبان خاموشی 576شمارهٔ ۵۹۳: چون ز صحرای عدم گشت بتن جان راضی؟577شمارهٔ ۵۹۴: همچو ناخن، شده خم بر در سلطان تاک ...578شمارهٔ ۵۹۵: از برای مال، گشتن کوه صحرا تا بکی ...579شمارهٔ ۵۹۶: با همه نیرنگ، تاکی گفت و گوی سادگ ...580شمارهٔ ۵۹۷: در میان دوستان، با این کمال بندگی 581شمارهٔ ۵۹۸: نیست چون بر غیر جان کندن، بنای زن ...582شمارهٔ ۵۹۹: با این دو روزه عمر، با این حرص پی ...583شمارهٔ ۶۰۰: چون کند شمع رخت را انجمن پروانگی 584شمارهٔ ۶۰۱: از حال میزند دم، صوفی بهرزه نالی 585شمارهٔ ۶۰۲: بر کتاب دل نوشتم تا خط عشقت جلی 586شمارهٔ ۶۰۳: ز بس پر گشته بزم از حیرت روی دل آ ...587شمارهٔ ۶۰۴: اگر گللر غمیندینک دور چمنده بلبل ...588شمارهٔ ۶۰۵: زبان گشود و، چنین گفت شمع نورانی:589شمارهٔ ۶۰۶: ندهم تن بجز از عریانی 590شمارهٔ ۶۰۷: با من نگاه او کرد، هر چند پهلوانی 591شمارهٔ ۶۰۸: چه دوداست آن ترا بر گرد لب از خط ...592شمارهٔ ۶۰۹: تو کز طول امل در بند جمع مال و سا ...593شمارهٔ ۶۱۰: تو جانی، جان! چرا چندین گرفتار بد ...594شمارهٔ ۶۱۱: بر من کند از بس غم عشق تو گرانی 595شمارهٔ ۶۱۲: بکام خویش، نچیدم گلی ز باغ جوانی 596شمارهٔ ۶۱۳: پیری رسید و نور نظر گشت رفتنی 597شمارهٔ ۶۱۴: نتواندم بعشوه جهان کرد رهزنی 598شمارهٔ ۶۱۵: زینت اهل صفا، آمده عریان بدنی 599شمارهٔ ۶۱۶: تن ز هم پاشید و، فکر پوشش آن میکن ...600شمارهٔ ۶۱۷: جوش بهار شد، سرو پا را چه میکنی؟!601شمارهٔ ۶۱۸: دولت آن باشد که حق را بنده فرمانی ...602شمارهٔ ۶۱۹: کام حاصل ای دل از آه سحر گاهی کنی 603شمارهٔ ۶۲۰: بملک فقر خود را آن زمان فرمانروا ...604شمارهٔ ۶۲۱: بنده عالم چرا از بهر ده درهم شوی؟605شمارهٔ ۶۲۲: نظر بگشا، نگه دانسته کن، در هر پر ...606شمارهٔ ۶۲۳: هر نقش درم بندی است، در دیده آگاه ...607شمارهٔ ۶۲۴: در کنار یار، از یار است دست ما ته ...608شمارهٔ ۶۲۵: خردمندی فزاید آدمی را بسکه تنهایی 609شمارهٔ ۶۲۶: ز مرگت دوستان را، آن قدرها نیست پ ...610شمارهٔ ۶۲۷: ای رنگت از طراوت، چون اطلس ختایی 611شمارهٔ ۶۲۸: چون تن درست بود، گو مباش دنیائی 612شمارهٔ ۶۲۹: برگی از باغ تو، هر رنگ گل زیبایی 613شمارهٔ ۶۳۰: بسویت جنبش هر نو نهال ایمای ابروی ...614شمارهٔ ۶۳۱: دیوانه گر نه یی، بخود این دل چه د ...615شمارهٔ ۶۳۲: بنده تن تا بکی، ای جان اگر آزاده ...616شمارهٔ ۶۳۳: با لاف عقل، بازی دنیا چه خورده یی ...617شمارهٔ ۶۳۴: عشق نبود جز بلا با صبر بی اندازه ...618شمارهٔ ۶۳۵: ای که از سودای گنج سیم و زر دیوان ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ