خیمهٔ نوروز بر صحرا زدند چارطاق لعل بر خضرا زدند لاله را بنگر که گوئی عرشیان کرسی از یاقوت برمینا زدند کارداران بهار از زرد گل آل زر بر رقعهٔ خارا زدند از حرم طارم نشینان چمن خرگه گلریز بر صحرا زدند گوشه‌های باغ از آب چشم ابر خنده‌ها بر چشمهای ما زدند مطربان با مرغ همدستان شدند عندلیبان پردهٔ عنقا زدند در هوای مجلس جمشید عهد غلغل اندر طارم اعلی زدند باد نوروزش همایون کاین ندا قدسیان در عالم بالا زدند طوطیان با طبع خواجو گاه نطق طعنه‌ها بر بلبل گویا زدند