به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۳: گر چنین ابروی او ره می زند اصحاب را

1070عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر چنین ابروی او ره می زند اصحاب را

رفته رفته طاق نسیان می کند محراب را

از شبیخون حوادث عشقبازان غافلند

می کند خون در جگر صید حرم قصاب را

سیر چشمان خیال از فکر وصل آسوده اند

می گزد می شیرمست پرتو مهتاب را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲ - قطعه (در) تاریخ: چون به الهام الهی ...2شمارهٔ ۳: گر چنین ابروی او ره می زند اصحاب را 3شمارهٔ ۴: سرگرانی مانع است از آمدن تیر ترا 4شمارهٔ ۵: تا نگیرم بوسه از لب گلعذار خویش را 5شمارهٔ ۶: آتش افروز جنون شد دامن صحرا مرا 6شمارهٔ ۷: چند دارم در بغل پنهان دل افسرده را 7شمارهٔ ۸: پیش رویش چون کنم منع از گرستن دیده ...8شمارهٔ ۹: بی نگاه من نشد در عشق معشوقی تمام 9شمارهٔ ۱۰: نیست ظرف راز عشق او حریم سینه را 10شمارهٔ ۱۱: سر به دیوار ندامت می زند تدبیر ما 11شمارهٔ ۱۲: کام خود از کوشش امید می گیریم ما 12شمارهٔ ۱۳: تا ز زیر سنگ می آید برون مجنون ما 13شمارهٔ ۱۴: ازان پیوسته می لرزد دل از پاس قدم ...14شمارهٔ ۱۵: (سپندی شد عقیق صبر در زیر زبان ما ...15شمارهٔ ۱۶: یکی صد شد ز گلچین برگ عشرت گلشن ما ...16شمارهٔ ۱۷: فروغ عارضت پروانه سازد شمع بالین ر ...17شمارهٔ ۱۸: به خودسازی بدل کن ای سیه دل خانه س ...18شمارهٔ ۱۹: ز هجران که دارد لاله داغی دلسیاهی ...19شمارهٔ ۲۰: نگه دارد خدا آن سیمتن را از گزند م ...20شمارهٔ ۲۱: بزم عشق است میا از در عادت به درون 21شمارهٔ ۲۲: جان من رفتن ازین سینه بی کینه چرا 22شمارهٔ ۲۳: گل روی تو چو شبنم نگران ساخت مرا 23شمارهٔ ۲۴: نه چنان تنگ گرفته است دل تنگ مرا 24شمارهٔ ۲۵: تا به کی دور بود سایه ابراز سر ما 25شمارهٔ ۲۶: رخنه در سنگ کند ناخن اندیشه ما 26شمارهٔ ۲۷: صیقلی می شود از زخم زبان سینه ما 27شمارهٔ ۲۸: رنگ بر روی گل آید ز وفاداری ما 28شمارهٔ ۲۹: زهی رخ تو نموداری از بهشت خدا 29شمارهٔ ۳۰: (مده ز دست درین فصل جام صهبا را 30شمارهٔ ۳۱: اسیر ساخت به یک خنده نهان ما را 31شمارهٔ ۳۲: در زیر بار مهره گل نیست دست ما 32شمارهٔ ۳۳: غافل مشو ز رتبه شوق بلند ما 33شمارهٔ ۳۴: قانع به جرعه نیست لب میگسار ما 34شمارهٔ ۳۵: تا کی به شعله ای نزند جوش داغ ما 35شمارهٔ ۳۶: (مردانه ازین خرقه سالوس برون آ 36شمارهٔ ۳۷: از نغمه عشاق چه ذوق اهل هوس را 37شمارهٔ ۳۸: بلبل به ثنای تو گشوده است زبان را 38شمارهٔ ۳۹: هر نگه صد کاسه خون می خورد 39شمارهٔ ۴۰: چه غم از کشمکش ماست جهان گذران را 40شمارهٔ ۴۱: لعل از کان بدخشان، گوهر از عمان طل ...41شمارهٔ ۴۲: چنان ز ساده دلی ها رمیده ام ز کتاب 42شمارهٔ ۴۳: گر ز روی خود براندازی نقاب 43شمارهٔ ۴۴: گل رخسار او در عالم آب 44شمارهٔ ۴۵: (ای لعل تو جان بخش ترا ز عیسی مشرب 45شمارهٔ ۴۶: (حاجت از خاک مراد در میخانه طلب 46شمارهٔ ۴۷: هر که از بی طاقتی نالید تمکینش سزا ...47شمارهٔ ۴۸: سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است 48شمارهٔ ۴۹: شیوه ما گرد جانان بی خبر گردیدن اس ...49شمارهٔ ۵۰: خاکساری مشرب و افتادگی دین من است 50شمارهٔ ۵۱: چه حاجت است به می لعل سیر رنگ ترا 51شمارهٔ ۵۲: خوش آن شبی که کنم مست دیده بانش را 52شمارهٔ ۵۳: سرشته اند به دیوانگی سرشت مرا 53شمارهٔ ۵۴: ز ناز بوسه لب دلستان نداد مرا 54شمارهٔ ۵۵: نمی کشد دل غمگین به صبحگاه مرا 55شمارهٔ ۵۶: سلاح جوهر ذاتی است شیرمردان را 56شمارهٔ ۵۷: ز جلوه تو حیاتی است خاکساران را 57شمارهٔ ۵۸: بهار مایه غفلت بود گرانان را 58شمارهٔ ۵۹: به دست شانه مده زلف عنبرین بو را 59شمارهٔ ۶۰: چه نسبت است به روی تو روی آینه را 60شمارهٔ ۶۱: چو آفتاب بکش جام صبحگاهی را 61شمارهٔ ۶۲: گذشت عمر و نگردید پخته طینت ما 62شمارهٔ ۶۳: باقی به حق، ز خویش فنا می کند ترا 63شمارهٔ ۶۴: کو باده تا به سنگ زنم جام عقل را 64شمارهٔ ۶۵: (از رحم بر زمین نزد آسمان مرا 65شمارهٔ ۶۶: کو عشق تا به هم شکند هستی مرا 66شمارهٔ ۶۷: عیدست مرگ دست به هستی فشانده را 67شمارهٔ ۶۸: مجنون کند فریب نگاهت غزاله را 68شمارهٔ ۶۹: غم روزی نخورد هر که دلش آزاده است 69شمارهٔ ۷۰: آن که صد شیوه به آن چشم سخنگو داده ...70شمارهٔ ۷۱: لعل سیراب تو ترخنده به صهبا زده اس ...71شمارهٔ ۷۲: سبزه خط تو راه دل آگاه زده است 72شمارهٔ ۷۳: داغ مشکینم که ناف لاله ها را سوخته ...73شمارهٔ ۷۴: در غلط می افکند هر دم سپند بزم را 74شمارهٔ ۷۵: دل به دام زلف آن مشکین کمند افتاده ...75شمارهٔ ۷۶: بخت ما چون بیدمجنون سرنگون افتاده ...76شمارهٔ ۷۷: تا خیال عارضش در دیده مأوا کرده اس ...77شمارهٔ ۷۸: بر سر گردون گل انجم سرشک ما زده اس ...78شمارهٔ ۷۹: از خمار خواب خوش یوسف به زندان آمد ...79شمارهٔ ۸۰: گل ز تیغ غمزه اش در خاک و خون غلطی ...80شمارهٔ ۸۱: آنچه می دانیش روی به خون اندوده ای ...81شمارهٔ ۸۲: هر که چشم رغبت از نظاره مرغوب بست 82شمارهٔ ۸۳: چشم ما طرفی کز آن رخسار آتشناک بست 83شمارهٔ ۸۴: بس که تند و تلخ و خشم آلود آن بدخو ...84شمارهٔ ۸۵: بس که بر رویم غبار کلفت از هر سو ن ...85شمارهٔ ۸۶: خوشدلی فرش است در هر جا شراب و ساز ...86شمارهٔ ۸۷: در محبت جز تهیدستی متاعی باب نیست 87شمارهٔ ۸۸: (آتشین جانی چو من بر صفحه ایام نیس ...88شمارهٔ ۸۹: ذوقی از حرف محبت بی صفای سینه نیست 89شمارهٔ ۹۰: تا خیال زلف او ره در دل دیوانه داش ...90شمارهٔ ۹۱: در محبت کام نتوان بی دل خونخواره ی ...91شمارهٔ ۹۲: پنجه غیرت دل پرویز را در هم شکست 92شمارهٔ ۹۳: به این عنوان اگر قامت کشد سرو دلار ...93شمارهٔ ۹۴: هر کجا قامت دلدار به دعوی برخاست 94شمارهٔ ۹۵: تار و پود فلک از ناله پیچیده ماست 95شمارهٔ ۹۶: پیش ارباب خرد رسم تکلف باب است 96شمارهٔ ۹۷: پیش اشکم که خروشنده تر از سیلاب اس ...97شمارهٔ ۹۸: چشمت از گوشه میخانه بلاخیزترست 98شمارهٔ ۹۹: در شکست دل ما سعی نه از تدبیرست 99شمارهٔ ۱۰۰: فکر دنیای دنی کار خدانشناس است 100شمارهٔ ۱۰۱: چاره خاک نشینان به قضا ساختن است 101شمارهٔ ۱۰۲: تا به کام است فلک، خار گل پیرهن ا ...102شمارهٔ ۱۰۳: شور دریای وجود از سر پرشور من است 103شمارهٔ ۱۰۴: اشک از گرمی آه دل من گلگون است 104شمارهٔ ۱۰۵: نامه لاله که داغ جگرش مضمون است 105شمارهٔ ۱۰۶: یک سر زلف تو در چین و یکی ماچین ا ...106شمارهٔ ۱۰۷: روزگاری است که پایم ز چمن کوتاه ا ...107شمارهٔ ۱۰۸: اشک خالی کن دلهای غم اندوخته است 108شمارهٔ ۱۰۹: راحت و محنت عالم به هم آمیخته است 109شمارهٔ ۱۱۰: دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است 110شمارهٔ ۱۱۱: جوش سودا ز سرم عقل گرانبار گرفت 111شمارهٔ ۱۱۲: دل به منت ز من آن یار جفاکیش گرفت 112شمارهٔ ۱۱۳: (دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخ ...113شمارهٔ ۱۱۴: مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست 114شمارهٔ ۱۱۵: سیاه روی کتاب از ورق شماری ماست 115شمارهٔ ۱۱۶: ترا که پنبه گوش شعور سیماب است 116شمارهٔ ۱۱۷: زبان شانه درازست بر سر عالم 117شمارهٔ ۱۱۸: دل آرمیده بود گفتگو چو هموارست 118شمارهٔ ۱۱۹: ستاره سحر عشق چشم بیدارست 119شمارهٔ ۱۲۰: ترا که خط بناگوش ابجد نازست 120شمارهٔ ۱۲۱: کلام تلخ جبینان حلاوت آمیزست 121شمارهٔ ۱۲۲: تبسمی که دهد یار ازان دهن جان است 122شمارهٔ ۱۲۳: سخن بلند چو گردد به وحی مقرون است 123شمارهٔ ۱۲۴: ز ناله ام در و بام قفس نگارین است 124شمارهٔ ۱۲۵: هزار گرگ هوس در کمین عصمت توست 125شمارهٔ ۱۲۶: حیرتکده چشم مرا خواب ندیده است 126شمارهٔ ۱۲۷: بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است 127شمارهٔ ۱۲۸: اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی اس ...128شمارهٔ ۱۲۹: ارباب همم را چه غم از بی پر و بال ...129شمارهٔ ۱۳۰: جز گوشه میخانه مرا جای دگر نیست 130شمارهٔ ۱۳۱: جز نام تو بر لوح دلم هیچ رقم نیست 131شمارهٔ ۱۳۲: ارباب حیا را لب نانی ز جهان نیست 132شمارهٔ ۱۳۳: در چشم و دل پاک ز دنیا خبری نیست 133شمارهٔ ۱۳۴: هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت 134شمارهٔ ۱۳۵: زاهدان را گوشه خلوت بس است 135شمارهٔ ۱۳۶: ای دل بی درد، آزادی بس است 136شمارهٔ ۱۳۷: در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست 137شمارهٔ ۱۳۸: سرکشم ز ابر بهاری گذشته است 138شمارهٔ ۱۳۹: غم پوشش برونم را گرفته است 139شمارهٔ ۱۴۰: ای که گفتی نگاه خیره تو 140شمارهٔ ۱۴۱: زهرست بی تبسم شیرین شراب تلخ 141شمارهٔ ۱۴۲: شنیدم آنقدر از دوستان تلخ 142شمارهٔ ۱۴۳: زلف مشکین تو سر در دامن محشر نهاد 143شمارهٔ ۱۴۴: سرو را از جلوه مستانه از جا می بر ...144شمارهٔ ۱۴۵: عقل را از مغز بیرون داغ سودا می ب ...145شمارهٔ ۱۴۶: قسم به شمع تجلی که پرتوش ازلی است 146شمارهٔ ۱۴۷: ترا که برق بلا خوشه چین خرمن نیست 147شمارهٔ ۱۴۸: خیال طره او در دل خراب گذشت 148شمارهٔ ۱۴۹: مرا به نیم تبسم خراب کرد و گذشت 149شمارهٔ ۱۵۰: ترخنده از عرق به می ناب زد رخت 150شمارهٔ ۱۵۱: هستی نماند و در سر پوچ آرزو بجاست 151شمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست 152شمارهٔ ۱۵۳: ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست 153شمارهٔ ۱۵۴: چون غنچه گر زبان تو با دل موافق ا ...154شمارهٔ ۱۵۵: موج خطر سفینه اهل توکل است 155شمارهٔ ۱۵۶: یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت 156شمارهٔ ۱۵۷: امروز حسن خط به رخ او مسلم است 157شمارهٔ ۱۵۸: نرمی حصار عافیت جان روشن است 158شمارهٔ ۱۵۹: ناخن به سینه ریزی حسن هلال ازوست 159شمارهٔ ۱۶۰: تا عارضت ز آتش می برفروخته است 160شمارهٔ ۱۶۱: زلفت که همچو شام غریبان گرفته است 161شمارهٔ ۱۶۲: از سرد مهری آتش شوقم فسرده است 162شمارهٔ ۱۶۳: در جوش خلق کعبه حاجات گم شده است 163شمارهٔ ۱۶۴: خال تو ریشه در شکرستان دوانده است 164شمارهٔ ۱۶۵: دل بی خیال طایر شهپر بریده است 165شمارهٔ ۱۶۶: از پسته تو شور ملاحت چکیده است 166شمارهٔ ۱۶۷: آتش ز شرم خوی تو تا سر کشیده است 167شمارهٔ ۱۶۸: دارد سری به کاکل او هر سری که هست 168شمارهٔ ۱۶۹: (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست 169شمارهٔ ۱۷۰: عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست 170شمارهٔ ۱۷۱: بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست 171شمارهٔ ۱۷۲: در گلشن وجود ره بوالفضول نیست 172شمارهٔ ۱۷۳: بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت 173شمارهٔ ۱۷۴: از ما به گفتگو دل و جان می توان گ ...174شمارهٔ ۱۷۵: تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت 175شمارهٔ ۱۷۶: رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است 176شمارهٔ ۱۷۷: رخسار تو شاداب تر از لاله طورست 177شمارهٔ ۱۷۸: می بی نمک صحبت احباب حرام است 178شمارهٔ ۱۷۹: آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است 179شمارهٔ ۱۸۰: از وصل، ملال دل خرم نمکین است 180شمارهٔ ۱۸۱: روی دل این خسته به آن چشم سخنگوست 181شمارهٔ ۱۸۲: (راه سخنم معنی بسیار گرفته است 182شمارهٔ ۱۸۳: ...183شمارهٔ ۱۸۴: از خموشی هر که سر در جیب فکرت می ...184شمارهٔ ۱۸۵: ناله بلبل به بال شیون ما می پرد 185شمارهٔ ۱۸۶: تا به برگ سبز، خط او چمن را یاد ک ...186شمارهٔ ۱۸۷: کاوش مژگان او از بس که دست انداز ...187شمارهٔ ۱۸۸: ناله من بزم عشرت را مصیبتخانه کرد 188شمارهٔ ۱۸۹: بوی خون از غنچه گل بر دماغم می خو ...189شمارهٔ ۱۹۰: می چسان مغز من آتش روان را پرورد 190شمارهٔ ۱۹۱: بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب ز ...191شمارهٔ ۱۹۲: من کیم تا دست امیدم به آن دامن رس ...192شمارهٔ ۱۹۳: بی تو بر من شش جهت چون خانه زنبور ...193شمارهٔ ۱۹۴: تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سی ...194شمارهٔ ۱۹۵: از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ ...195شمارهٔ ۱۹۶: دل فتاد از چشم مست یار تا فرزانه ...196شمارهٔ ۱۹۷: وقت شد تا لشکر خط ماه تا ماهی کشد 197شمارهٔ ۱۹۸: هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد 198شمارهٔ ۱۹۹: شوربختم، دل به آن کنج دهانم می کش ...199شمارهٔ ۲۰۰: خط ظالم از گل رخسار او کین می کشد 200شمارهٔ ۲۰۱: داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد 201شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 202شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 203شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...204شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...205شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 206شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 207شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...208شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...209شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...210شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...211شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...212شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...213شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...214شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...215شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...216شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...217شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 218شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...219شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...220شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...221شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...222شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...223شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...224شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...225شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 226شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 227شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...228شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 229شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...230شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...231شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...232شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...233شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...234شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...235شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...236شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...237شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 238شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...239شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 240شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 241شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...242شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 243شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...244شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...245شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...246شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...247شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 248شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 249شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 250شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...251شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...252شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...253شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 254شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 255شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...256شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...257شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...258شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...259شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...260شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...261شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...262شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...263شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...264شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...265شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...266شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...267شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...268شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...269شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...270شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...271شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...272شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...273شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...274شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...275شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...276شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...277شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...278شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...279شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...280شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 281شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...282شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...283شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...284شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...285شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...286شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...287شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...288شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 289شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...290شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...291شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...292شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...293شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...294شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...295شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...296شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 297شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 298شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...299شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 300شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...301شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...302شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...303شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...304شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...305شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...306شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...307شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 308شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 309شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 310شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 311شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 312شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 313شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 314شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 315شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 316شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 317شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 318شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 319شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 320شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 321شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 322شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 323شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 324شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 325شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 326شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 327شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 328شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...329شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 330شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 331شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 332شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 333شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 334شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 335شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 336شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 337شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 338شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...339شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 340شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 341شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 342شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 343شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 344شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 345شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 346شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 347شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 348شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 349شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...350شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 351شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 352شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 353شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 354شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 355شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...356شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 357شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 358شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 359شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 360شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 361شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 362شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 363شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 364شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 365شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 366شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 367شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 368شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 369شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 370شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...371شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 372شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 373شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 374شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 375شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 376شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 377شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 378شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 379شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 380شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 381شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...382شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...383شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...384شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 385شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 386شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 387شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 388شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 389شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 390شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 391شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 392شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...393شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...394شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 395شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 396شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 397شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 398شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 399شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 400شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 401شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 402شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 403شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...404شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 405شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 406شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 407شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 408شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...409شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 410شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 411شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 412شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 413شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 414شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 415شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 416شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 417شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...418شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 419شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 420شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 421شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 422شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 423شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 424شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 425شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 426شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 427شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 428شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 429شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 430شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 431شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 432شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 433شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 434شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 435شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 436شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 437شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 438شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 439شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 440شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 441شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 442شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 443شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 444شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 445شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 446شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 447شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 448شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 449شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 450شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 451شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 452شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 453شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...454شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 455شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 456شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 457شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...458شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 459شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 460شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 461شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 462شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 463شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...464شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 465شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...466شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...467شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 468شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 469شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...470شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 471شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 472شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 473شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...474شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...475شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 476شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 477شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 478شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 479شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 480شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...481شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 482شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 483شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 484شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 485شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...486شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...487شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...488شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...489شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...490شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...491شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 492شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 493شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 494شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...495شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 496شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...497شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...498شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...499شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...500شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...501شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...502شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...503شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...504شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...505شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...506شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...507شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...508شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 509شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 510شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...511شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...512شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 513شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 514شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 515شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 516شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 517شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 518شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 519شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 520شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 521شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 522شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 523شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 524شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 525شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 526شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 527شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 528شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 529شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 530شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 531شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 532شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 533شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 534شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 535شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 536شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 537شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 538شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 539شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 540شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...541شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...542شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 543شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 544شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 545شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 546شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...547شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 548شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...549شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...550شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...551شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...552شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...553شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...554شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...555شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 556شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 557شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 558شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 559شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 560شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 561شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 562شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...563شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 564شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...565شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...566شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...567شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...568شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...569شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...570شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 571شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...572شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 573شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 574شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 575شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 576شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 577شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 578شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 579شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 580شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 581شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 582شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 583شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 584شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 585شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 586شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 587شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 588شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 589شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 590شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 591شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 592شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 593شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 594شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 595شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 596شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 597شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 598شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...599شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 600شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...601شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 602شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 603شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 604شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...605شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...606شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 607شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 608شمارهٔ ۶۰۹: ...609شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 610شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...611شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...612شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 613شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 614شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 615شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 616شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...617شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 618شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...619شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...620شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...621شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...622شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...623شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...624شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...625شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 626شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 627شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 628شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 629شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 630شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 631شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 632شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...633شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 634شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...635شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...636شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...637شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...638شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...639شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...640شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 641شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...642شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 643شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 644شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 645شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 646شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 647شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 648شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 649شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 650شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 651شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 652شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 653شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 654شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 655شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 656شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 657شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 658شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 659شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 660شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 661شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 662شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 663شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 664شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 665شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 666شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 667شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 668شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...669شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 670شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...671شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 672شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 673شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 674شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...675شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...676شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 677شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ