به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۴۸: سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است

1140عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است

دست پیچ حسرتم زلف رسای او بس است

از لب شیرین چه می خواهند خون کوهکن؟

زخم دندان تأسف خونبهای او بس است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۷: هر که از بی طاقتی نالید تمکینش سزا ...2شمارهٔ ۴۸: سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است 3شمارهٔ ۴۹: شیوه ما گرد جانان بی خبر گردیدن اس ...4شمارهٔ ۵۰: خاکساری مشرب و افتادگی دین من است 5شمارهٔ ۵۱: چه حاجت است به می لعل سیر رنگ ترا 6شمارهٔ ۵۲: خوش آن شبی که کنم مست دیده بانش را 7شمارهٔ ۵۳: سرشته اند به دیوانگی سرشت مرا 8شمارهٔ ۵۴: ز ناز بوسه لب دلستان نداد مرا 9شمارهٔ ۵۵: نمی کشد دل غمگین به صبحگاه مرا 10شمارهٔ ۵۶: سلاح جوهر ذاتی است شیرمردان را 11شمارهٔ ۵۷: ز جلوه تو حیاتی است خاکساران را 12شمارهٔ ۵۸: بهار مایه غفلت بود گرانان را 13شمارهٔ ۵۹: به دست شانه مده زلف عنبرین بو را 14شمارهٔ ۶۰: چه نسبت است به روی تو روی آینه را 15شمارهٔ ۶۱: چو آفتاب بکش جام صبحگاهی را 16شمارهٔ ۶۲: گذشت عمر و نگردید پخته طینت ما 17شمارهٔ ۶۳: باقی به حق، ز خویش فنا می کند ترا 18شمارهٔ ۶۴: کو باده تا به سنگ زنم جام عقل را 19شمارهٔ ۶۵: (از رحم بر زمین نزد آسمان مرا 20شمارهٔ ۶۶: کو عشق تا به هم شکند هستی مرا 21شمارهٔ ۶۷: عیدست مرگ دست به هستی فشانده را 22شمارهٔ ۶۸: مجنون کند فریب نگاهت غزاله را 23شمارهٔ ۶۹: غم روزی نخورد هر که دلش آزاده است 24شمارهٔ ۷۰: آن که صد شیوه به آن چشم سخنگو داده ...25شمارهٔ ۷۱: لعل سیراب تو ترخنده به صهبا زده اس ...26شمارهٔ ۷۲: سبزه خط تو راه دل آگاه زده است 27شمارهٔ ۷۳: داغ مشکینم که ناف لاله ها را سوخته ...28شمارهٔ ۷۴: در غلط می افکند هر دم سپند بزم را 29شمارهٔ ۷۵: دل به دام زلف آن مشکین کمند افتاده ...30شمارهٔ ۷۶: بخت ما چون بیدمجنون سرنگون افتاده ...31شمارهٔ ۷۷: تا خیال عارضش در دیده مأوا کرده اس ...32شمارهٔ ۷۸: بر سر گردون گل انجم سرشک ما زده اس ...33شمارهٔ ۷۹: از خمار خواب خوش یوسف به زندان آمد ...34شمارهٔ ۸۰: گل ز تیغ غمزه اش در خاک و خون غلطی ...35شمارهٔ ۸۱: آنچه می دانیش روی به خون اندوده ای ...36شمارهٔ ۸۲: هر که چشم رغبت از نظاره مرغوب بست 37شمارهٔ ۸۳: چشم ما طرفی کز آن رخسار آتشناک بست 38شمارهٔ ۸۴: بس که تند و تلخ و خشم آلود آن بدخو ...39شمارهٔ ۸۵: بس که بر رویم غبار کلفت از هر سو ن ...40شمارهٔ ۸۶: خوشدلی فرش است در هر جا شراب و ساز ...41شمارهٔ ۸۷: در محبت جز تهیدستی متاعی باب نیست 42شمارهٔ ۸۸: (آتشین جانی چو من بر صفحه ایام نیس ...43شمارهٔ ۸۹: ذوقی از حرف محبت بی صفای سینه نیست 44شمارهٔ ۹۰: تا خیال زلف او ره در دل دیوانه داش ...45شمارهٔ ۹۱: در محبت کام نتوان بی دل خونخواره ی ...46شمارهٔ ۹۲: پنجه غیرت دل پرویز را در هم شکست 47شمارهٔ ۹۳: به این عنوان اگر قامت کشد سرو دلار ...48شمارهٔ ۹۴: هر کجا قامت دلدار به دعوی برخاست 49شمارهٔ ۹۵: تار و پود فلک از ناله پیچیده ماست 50شمارهٔ ۹۶: پیش ارباب خرد رسم تکلف باب است 51شمارهٔ ۹۷: پیش اشکم که خروشنده تر از سیلاب اس ...52شمارهٔ ۹۸: چشمت از گوشه میخانه بلاخیزترست 53شمارهٔ ۹۹: در شکست دل ما سعی نه از تدبیرست 54شمارهٔ ۱۰۰: فکر دنیای دنی کار خدانشناس است 55شمارهٔ ۱۰۱: چاره خاک نشینان به قضا ساختن است 56شمارهٔ ۱۰۲: تا به کام است فلک، خار گل پیرهن ا ...57شمارهٔ ۱۰۳: شور دریای وجود از سر پرشور من است 58شمارهٔ ۱۰۴: اشک از گرمی آه دل من گلگون است 59شمارهٔ ۱۰۵: نامه لاله که داغ جگرش مضمون است 60شمارهٔ ۱۰۶: یک سر زلف تو در چین و یکی ماچین ا ...61شمارهٔ ۱۰۷: روزگاری است که پایم ز چمن کوتاه ا ...62شمارهٔ ۱۰۸: اشک خالی کن دلهای غم اندوخته است 63شمارهٔ ۱۰۹: راحت و محنت عالم به هم آمیخته است 64شمارهٔ ۱۱۰: دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است 65شمارهٔ ۱۱۱: جوش سودا ز سرم عقل گرانبار گرفت 66شمارهٔ ۱۱۲: دل به منت ز من آن یار جفاکیش گرفت 67شمارهٔ ۱۱۳: (دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخ ...68شمارهٔ ۱۱۴: مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست 69شمارهٔ ۱۱۵: سیاه روی کتاب از ورق شماری ماست 70شمارهٔ ۱۱۶: ترا که پنبه گوش شعور سیماب است 71شمارهٔ ۱۱۷: زبان شانه درازست بر سر عالم 72شمارهٔ ۱۱۸: دل آرمیده بود گفتگو چو هموارست 73شمارهٔ ۱۱۹: ستاره سحر عشق چشم بیدارست 74شمارهٔ ۱۲۰: ترا که خط بناگوش ابجد نازست 75شمارهٔ ۱۲۱: کلام تلخ جبینان حلاوت آمیزست 76شمارهٔ ۱۲۲: تبسمی که دهد یار ازان دهن جان است 77شمارهٔ ۱۲۳: سخن بلند چو گردد به وحی مقرون است 78شمارهٔ ۱۲۴: ز ناله ام در و بام قفس نگارین است 79شمارهٔ ۱۲۵: هزار گرگ هوس در کمین عصمت توست 80شمارهٔ ۱۲۶: حیرتکده چشم مرا خواب ندیده است 81شمارهٔ ۱۲۷: بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است 82شمارهٔ ۱۲۸: اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی اس ...83شمارهٔ ۱۲۹: ارباب همم را چه غم از بی پر و بال ...84شمارهٔ ۱۳۰: جز گوشه میخانه مرا جای دگر نیست 85شمارهٔ ۱۳۱: جز نام تو بر لوح دلم هیچ رقم نیست 86شمارهٔ ۱۳۲: ارباب حیا را لب نانی ز جهان نیست 87شمارهٔ ۱۳۳: در چشم و دل پاک ز دنیا خبری نیست 88شمارهٔ ۱۳۴: هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت 89شمارهٔ ۱۳۵: زاهدان را گوشه خلوت بس است 90شمارهٔ ۱۳۶: ای دل بی درد، آزادی بس است 91شمارهٔ ۱۳۷: در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست 92شمارهٔ ۱۳۸: سرکشم ز ابر بهاری گذشته است 93شمارهٔ ۱۳۹: غم پوشش برونم را گرفته است 94شمارهٔ ۱۴۰: ای که گفتی نگاه خیره تو 95شمارهٔ ۱۴۱: زهرست بی تبسم شیرین شراب تلخ 96شمارهٔ ۱۴۲: شنیدم آنقدر از دوستان تلخ 97شمارهٔ ۱۴۳: زلف مشکین تو سر در دامن محشر نهاد 98شمارهٔ ۱۴۴: سرو را از جلوه مستانه از جا می بر ...99شمارهٔ ۱۴۵: عقل را از مغز بیرون داغ سودا می ب ...100شمارهٔ ۱۴۶: قسم به شمع تجلی که پرتوش ازلی است 101شمارهٔ ۱۴۷: ترا که برق بلا خوشه چین خرمن نیست 102شمارهٔ ۱۴۸: خیال طره او در دل خراب گذشت 103شمارهٔ ۱۴۹: مرا به نیم تبسم خراب کرد و گذشت 104شمارهٔ ۱۵۰: ترخنده از عرق به می ناب زد رخت 105شمارهٔ ۱۵۱: هستی نماند و در سر پوچ آرزو بجاست 106شمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست 107شمارهٔ ۱۵۳: ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست 108شمارهٔ ۱۵۴: چون غنچه گر زبان تو با دل موافق ا ...109شمارهٔ ۱۵۵: موج خطر سفینه اهل توکل است 110شمارهٔ ۱۵۶: یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت 111شمارهٔ ۱۵۷: امروز حسن خط به رخ او مسلم است 112شمارهٔ ۱۵۸: نرمی حصار عافیت جان روشن است 113شمارهٔ ۱۵۹: ناخن به سینه ریزی حسن هلال ازوست 114شمارهٔ ۱۶۰: تا عارضت ز آتش می برفروخته است 115شمارهٔ ۱۶۱: زلفت که همچو شام غریبان گرفته است 116شمارهٔ ۱۶۲: از سرد مهری آتش شوقم فسرده است 117شمارهٔ ۱۶۳: در جوش خلق کعبه حاجات گم شده است 118شمارهٔ ۱۶۴: خال تو ریشه در شکرستان دوانده است 119شمارهٔ ۱۶۵: دل بی خیال طایر شهپر بریده است 120شمارهٔ ۱۶۶: از پسته تو شور ملاحت چکیده است 121شمارهٔ ۱۶۷: آتش ز شرم خوی تو تا سر کشیده است 122شمارهٔ ۱۶۸: دارد سری به کاکل او هر سری که هست 123شمارهٔ ۱۶۹: (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست 124شمارهٔ ۱۷۰: عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست 125شمارهٔ ۱۷۱: بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست 126شمارهٔ ۱۷۲: در گلشن وجود ره بوالفضول نیست 127شمارهٔ ۱۷۳: بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت 128شمارهٔ ۱۷۴: از ما به گفتگو دل و جان می توان گ ...129شمارهٔ ۱۷۵: تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت 130شمارهٔ ۱۷۶: رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است 131شمارهٔ ۱۷۷: رخسار تو شاداب تر از لاله طورست 132شمارهٔ ۱۷۸: می بی نمک صحبت احباب حرام است 133شمارهٔ ۱۷۹: آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است 134شمارهٔ ۱۸۰: از وصل، ملال دل خرم نمکین است 135شمارهٔ ۱۸۱: روی دل این خسته به آن چشم سخنگوست 136شمارهٔ ۱۸۲: (راه سخنم معنی بسیار گرفته است 137شمارهٔ ۱۸۳: ...138شمارهٔ ۱۸۴: از خموشی هر که سر در جیب فکرت می ...139شمارهٔ ۱۸۵: ناله بلبل به بال شیون ما می پرد 140شمارهٔ ۱۸۶: تا به برگ سبز، خط او چمن را یاد ک ...141شمارهٔ ۱۸۷: کاوش مژگان او از بس که دست انداز ...142شمارهٔ ۱۸۸: ناله من بزم عشرت را مصیبتخانه کرد 143شمارهٔ ۱۸۹: بوی خون از غنچه گل بر دماغم می خو ...144شمارهٔ ۱۹۰: می چسان مغز من آتش روان را پرورد 145شمارهٔ ۱۹۱: بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب ز ...146شمارهٔ ۱۹۲: من کیم تا دست امیدم به آن دامن رس ...147شمارهٔ ۱۹۳: بی تو بر من شش جهت چون خانه زنبور ...148شمارهٔ ۱۹۴: تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سی ...149شمارهٔ ۱۹۵: از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ ...150شمارهٔ ۱۹۶: دل فتاد از چشم مست یار تا فرزانه ...151شمارهٔ ۱۹۷: وقت شد تا لشکر خط ماه تا ماهی کشد 152شمارهٔ ۱۹۸: هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد 153شمارهٔ ۱۹۹: شوربختم، دل به آن کنج دهانم می کش ...154شمارهٔ ۲۰۰: خط ظالم از گل رخسار او کین می کشد 155شمارهٔ ۲۰۱: داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد 156شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 157شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 158شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...159شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...160شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 161شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 162شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...163شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...164شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...165شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...166شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...167شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...168شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...169شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...170شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...171شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...172شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 173شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...174شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...175شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...176شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...177شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...178شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...179شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...180شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 181شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 182شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...183شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 184شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...185شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...186شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...187شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...188شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...189شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...190شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...191شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...192شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 193شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...194شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 195شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 196شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...197شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 198شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...199شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...200شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...201شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...202شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 203شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 204شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 205شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...206شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...207شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...208شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 209شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 210شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...211شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...212شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...213شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...214شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...215شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...216شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...217شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...218شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...219شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...220شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...221شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...222شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...223شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...224شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...225شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...226شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...227شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...228شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...229شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...230شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...231شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...232شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...233شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...234شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...235شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 236شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...237شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...238شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...239شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...240شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...241شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...242شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...243شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 244شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...245شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...246شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...247شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...248شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...249شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...250شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...251شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 252شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 253شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...254شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 255شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...256شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...257شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...258شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...259شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...260شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...261شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...262شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 263شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 264شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 265شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 266شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 267شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 268شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 269شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 270شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 271شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 272شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 273شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 274شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 275شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 276شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 277شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 278شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 279شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 280شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 281شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 282شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 283شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...284شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 285شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 286شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 287شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 288شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 289شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 290شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 291شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 292شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 293شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...294شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 295شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 296شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 297شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 298شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 299شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 300شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 301شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 302شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 303شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 304شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...305شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 306شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 307شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 308شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 309شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 310شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...311شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 312شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 313شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 314شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 315شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 316شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 317شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 318شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 319شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 320شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 321شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 322شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 323شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 324شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 325شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...326شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 327شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 328شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 329شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 330شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 331شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 332شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 333شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 334شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 335شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 336شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...337شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...338شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...339شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 340شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 341شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 342شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 343شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 344شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 345شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 346شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 347شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...348شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...349شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 350شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 351شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 352شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 353شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 354شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 355شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 356شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 357شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 358شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...359شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 360شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 361شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 362شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 363شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...364شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 365شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 366شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 367شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 368شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 369شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 370شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 371شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 372شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...373شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 374شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 375شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 376شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 377شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 378شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 379شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 380شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 381شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 382شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 383شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 384شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 385شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 386شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 387شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 388شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 389شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 390شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 391شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 392شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 393شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 394شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 395شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 396شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 397شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 398شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 399شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 400شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 401شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 402شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 403شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 404شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 405شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 406شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 407شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 408شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...409شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 410شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 411شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 412شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...413شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 414شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 415شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 416شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 417شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 418شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...419شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 420شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...421شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...422شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 423شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 424شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...425شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 426شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 427شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 428شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...429شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...430شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 431شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 432شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 433شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 434شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 435شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...436شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 437شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 438شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 439شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 440شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...441شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...442شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...443شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...444شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...445شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...446شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 447شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 448شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 449شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...450شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 451شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...452شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...453شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...454شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...455شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...456شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...457شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...458شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...459شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...460شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...461شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...462شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...463شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 464شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 465شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...466شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...467شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 468شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 469شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 470شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 471شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 472شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 473شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 474شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 475شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 476شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 477شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 478شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 479شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 480شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 481شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 482شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 483شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 484شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 485شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 486شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 487شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 488شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 489شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 490شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 491شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 492شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 493شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 494شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 495شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...496شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...497شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 498شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 499شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 500شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 501شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...502شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 503شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...504شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...505شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...506شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...507شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...508شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...509شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...510شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 511شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 512شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 513شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 514شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 515شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 516شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 517شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...518شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 519شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...520شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...521شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...522شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...523شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...524شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...525شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 526شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...527شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 528شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 529شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 530شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 531شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 532شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 533شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 534شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 535شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 536شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 537شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 538شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 539شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 540شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 541شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 542شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 543شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 544شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 545شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 546شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 547شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 548شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 549شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 550شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 551شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 552شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 553شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...554شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 555شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...556شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 557شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 558شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 559شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...560شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...561شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 562شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 563شمارهٔ ۶۰۹: ...564شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 565شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...566شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...567شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 568شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 569شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 570شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 571شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...572شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 573شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...574شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...575شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...576شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...577شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...578شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...579شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...580شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 581شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 582شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 583شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 584شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 585شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 586شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 587شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...588شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 589شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...590شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...591شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...592شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...593شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...594شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...595شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 596شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...597شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 598شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 599شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 600شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 601شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 602شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 603شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 604شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 605شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 606شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 607شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 608شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 609شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 610شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 611شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 612شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 613شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 614شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 615شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 616شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 617شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 618شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 619شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 620شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 621شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 622شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 623شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...624شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 625شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...626شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 627شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 628شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 629شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...630شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...631شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 632شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ