به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۱۰۴: اشک از گرمی آه دل من گلگون است

1030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اشک از گرمی آه دل من گلگون است

طره آه من از سلسله مجنون است

سرو آورده خطی سبز ز دیوان قضا

کز جهان دست تهی قسمت هر موزون است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۳: شور دریای وجود از سر پرشور من است 2شمارهٔ ۱۰۴: اشک از گرمی آه دل من گلگون است 3شمارهٔ ۱۰۵: نامه لاله که داغ جگرش مضمون است 4شمارهٔ ۱۰۶: یک سر زلف تو در چین و یکی ماچین ا ...5شمارهٔ ۱۰۷: روزگاری است که پایم ز چمن کوتاه ا ...6شمارهٔ ۱۰۸: اشک خالی کن دلهای غم اندوخته است 7شمارهٔ ۱۰۹: راحت و محنت عالم به هم آمیخته است 8شمارهٔ ۱۱۰: دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است 9شمارهٔ ۱۱۱: جوش سودا ز سرم عقل گرانبار گرفت 10شمارهٔ ۱۱۲: دل به منت ز من آن یار جفاکیش گرفت 11شمارهٔ ۱۱۳: (دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخ ...12شمارهٔ ۱۱۴: مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست 13شمارهٔ ۱۱۵: سیاه روی کتاب از ورق شماری ماست 14شمارهٔ ۱۱۶: ترا که پنبه گوش شعور سیماب است 15شمارهٔ ۱۱۷: زبان شانه درازست بر سر عالم 16شمارهٔ ۱۱۸: دل آرمیده بود گفتگو چو هموارست 17شمارهٔ ۱۱۹: ستاره سحر عشق چشم بیدارست 18شمارهٔ ۱۲۰: ترا که خط بناگوش ابجد نازست 19شمارهٔ ۱۲۱: کلام تلخ جبینان حلاوت آمیزست 20شمارهٔ ۱۲۲: تبسمی که دهد یار ازان دهن جان است 21شمارهٔ ۱۲۳: سخن بلند چو گردد به وحی مقرون است 22شمارهٔ ۱۲۴: ز ناله ام در و بام قفس نگارین است 23شمارهٔ ۱۲۵: هزار گرگ هوس در کمین عصمت توست 24شمارهٔ ۱۲۶: حیرتکده چشم مرا خواب ندیده است 25شمارهٔ ۱۲۷: بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است 26شمارهٔ ۱۲۸: اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی اس ...27شمارهٔ ۱۲۹: ارباب همم را چه غم از بی پر و بال ...28شمارهٔ ۱۳۰: جز گوشه میخانه مرا جای دگر نیست 29شمارهٔ ۱۳۱: جز نام تو بر لوح دلم هیچ رقم نیست 30شمارهٔ ۱۳۲: ارباب حیا را لب نانی ز جهان نیست 31شمارهٔ ۱۳۳: در چشم و دل پاک ز دنیا خبری نیست 32شمارهٔ ۱۳۴: هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت 33شمارهٔ ۱۳۵: زاهدان را گوشه خلوت بس است 34شمارهٔ ۱۳۶: ای دل بی درد، آزادی بس است 35شمارهٔ ۱۳۷: در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست 36شمارهٔ ۱۳۸: سرکشم ز ابر بهاری گذشته است 37شمارهٔ ۱۳۹: غم پوشش برونم را گرفته است 38شمارهٔ ۱۴۰: ای که گفتی نگاه خیره تو 39شمارهٔ ۱۴۱: زهرست بی تبسم شیرین شراب تلخ 40شمارهٔ ۱۴۲: شنیدم آنقدر از دوستان تلخ 41شمارهٔ ۱۴۳: زلف مشکین تو سر در دامن محشر نهاد 42شمارهٔ ۱۴۴: سرو را از جلوه مستانه از جا می بر ...43شمارهٔ ۱۴۵: عقل را از مغز بیرون داغ سودا می ب ...44شمارهٔ ۱۴۶: قسم به شمع تجلی که پرتوش ازلی است 45شمارهٔ ۱۴۷: ترا که برق بلا خوشه چین خرمن نیست 46شمارهٔ ۱۴۸: خیال طره او در دل خراب گذشت 47شمارهٔ ۱۴۹: مرا به نیم تبسم خراب کرد و گذشت 48شمارهٔ ۱۵۰: ترخنده از عرق به می ناب زد رخت 49شمارهٔ ۱۵۱: هستی نماند و در سر پوچ آرزو بجاست 50شمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست 51شمارهٔ ۱۵۳: ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست 52شمارهٔ ۱۵۴: چون غنچه گر زبان تو با دل موافق ا ...53شمارهٔ ۱۵۵: موج خطر سفینه اهل توکل است 54شمارهٔ ۱۵۶: یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت 55شمارهٔ ۱۵۷: امروز حسن خط به رخ او مسلم است 56شمارهٔ ۱۵۸: نرمی حصار عافیت جان روشن است 57شمارهٔ ۱۵۹: ناخن به سینه ریزی حسن هلال ازوست 58شمارهٔ ۱۶۰: تا عارضت ز آتش می برفروخته است 59شمارهٔ ۱۶۱: زلفت که همچو شام غریبان گرفته است 60شمارهٔ ۱۶۲: از سرد مهری آتش شوقم فسرده است 61شمارهٔ ۱۶۳: در جوش خلق کعبه حاجات گم شده است 62شمارهٔ ۱۶۴: خال تو ریشه در شکرستان دوانده است 63شمارهٔ ۱۶۵: دل بی خیال طایر شهپر بریده است 64شمارهٔ ۱۶۶: از پسته تو شور ملاحت چکیده است 65شمارهٔ ۱۶۷: آتش ز شرم خوی تو تا سر کشیده است 66شمارهٔ ۱۶۸: دارد سری به کاکل او هر سری که هست 67شمارهٔ ۱۶۹: (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست 68شمارهٔ ۱۷۰: عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست 69شمارهٔ ۱۷۱: بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست 70شمارهٔ ۱۷۲: در گلشن وجود ره بوالفضول نیست 71شمارهٔ ۱۷۳: بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت 72شمارهٔ ۱۷۴: از ما به گفتگو دل و جان می توان گ ...73شمارهٔ ۱۷۵: تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت 74شمارهٔ ۱۷۶: رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است 75شمارهٔ ۱۷۷: رخسار تو شاداب تر از لاله طورست 76شمارهٔ ۱۷۸: می بی نمک صحبت احباب حرام است 77شمارهٔ ۱۷۹: آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است 78شمارهٔ ۱۸۰: از وصل، ملال دل خرم نمکین است 79شمارهٔ ۱۸۱: روی دل این خسته به آن چشم سخنگوست 80شمارهٔ ۱۸۲: (راه سخنم معنی بسیار گرفته است 81شمارهٔ ۱۸۳: ...82شمارهٔ ۱۸۴: از خموشی هر که سر در جیب فکرت می ...83شمارهٔ ۱۸۵: ناله بلبل به بال شیون ما می پرد 84شمارهٔ ۱۸۶: تا به برگ سبز، خط او چمن را یاد ک ...85شمارهٔ ۱۸۷: کاوش مژگان او از بس که دست انداز ...86شمارهٔ ۱۸۸: ناله من بزم عشرت را مصیبتخانه کرد 87شمارهٔ ۱۸۹: بوی خون از غنچه گل بر دماغم می خو ...88شمارهٔ ۱۹۰: می چسان مغز من آتش روان را پرورد 89شمارهٔ ۱۹۱: بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب ز ...90شمارهٔ ۱۹۲: من کیم تا دست امیدم به آن دامن رس ...91شمارهٔ ۱۹۳: بی تو بر من شش جهت چون خانه زنبور ...92شمارهٔ ۱۹۴: تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سی ...93شمارهٔ ۱۹۵: از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ ...94شمارهٔ ۱۹۶: دل فتاد از چشم مست یار تا فرزانه ...95شمارهٔ ۱۹۷: وقت شد تا لشکر خط ماه تا ماهی کشد 96شمارهٔ ۱۹۸: هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد 97شمارهٔ ۱۹۹: شوربختم، دل به آن کنج دهانم می کش ...98شمارهٔ ۲۰۰: خط ظالم از گل رخسار او کین می کشد 99شمارهٔ ۲۰۱: داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد 100شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 101شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 102شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...103شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...104شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 105شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 106شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...107شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...108شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...109شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...110شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...111شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...112شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...113شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...114شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...115شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...116شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 117شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...118شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...119شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...120شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...121شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...122شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...123شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...124شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 125شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 126شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...127شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 128شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...129شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...130شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...131شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...132شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...133شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...134شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...135شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...136شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 137شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...138شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 139شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 140شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...141شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 142شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...143شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...144شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...145شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...146شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 147شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 148شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 149شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...150شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...151شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...152شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 153شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 154شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...155شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...156شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...157شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...158شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...159شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...160شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...161شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...162شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...163شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...164شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...165شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...166شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...167شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...168شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...169شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...170شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...171شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...172شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...173شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...174شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...175شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...176شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...177شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...178شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...179شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 180شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...181شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...182شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...183شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...184شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...185شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...186شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...187شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 188شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...189شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...190شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...191شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...192شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...193شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...194شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...195شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 196شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 197شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...198شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 199شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...200شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...201شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...202شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...203شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...204شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...205شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...206شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 207شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 208شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 209شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 210شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 211شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 212شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 213شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 214شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 215شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 216شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 217شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 218شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 219شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 220شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 221شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 222شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 223شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 224شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 225شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 226شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 227شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...228شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 229شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 230شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 231شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 232شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 233شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 234شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 235شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 236شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 237شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...238شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 239شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 240شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 241شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 242شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 243شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 244شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 245شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 246شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 247شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 248شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...249شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 250شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 251شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 252شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 253شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 254شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...255شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 256شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 257شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 258شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 259شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 260شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 261شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 262شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 263شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 264شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 265شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 266شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 267شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 268شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 269شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...270شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 271شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 272شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 273شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 274شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 275شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 276شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 277شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 278شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 279شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 280شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...281شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...282شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...283شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 284شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 285شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 286شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 287شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 288شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 289شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 290شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 291شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...292شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...293شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 294شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 295شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 296شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 297شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 298شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 299شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 300شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 301شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 302شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...303شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 304شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 305شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 306شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 307شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...308شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 309شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 310شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 311شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 312شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 313شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 314شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 315شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 316شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...317شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 318شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 319شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 320شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 321شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 322شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 323شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 324شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 325شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 326شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 327شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 328شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 329شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 330شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 331شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 332شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 333شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 334شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 335شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 336شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 337شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 338شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 339شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 340شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 341شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 342شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 343شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 344شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 345شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 346شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 347شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 348شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 349شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 350شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 351شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 352شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...353شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 354شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 355شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 356شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...357شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 358شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 359شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 360شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 361شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 362شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...363شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 364شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...365شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...366شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 367شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 368شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...369شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 370شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 371شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 372شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...373شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...374شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 375شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 376شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 377شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 378شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 379شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...380شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 381شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 382شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 383شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 384شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...385شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...386شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...387شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...388شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...389شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...390شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 391شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 392شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 393شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...394شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 395شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...396شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...397شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...398شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...399شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...400شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...401شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...402شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...403شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...404شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...405شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...406شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...407شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 408شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 409شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...410شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...411شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 412شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 413شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 414شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 415شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 416شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 417شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 418شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 419شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 420شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 421شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 422شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 423شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 424شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 425شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 426شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 427شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 428شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 429شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 430شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 431شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 432شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 433شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 434شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 435شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 436شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 437شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 438شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 439شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...440شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...441شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 442شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 443شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 444شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 445شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...446شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 447شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...448شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...449شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...450شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...451شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...452شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...453شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...454شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 455شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 456شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 457شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 458شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 459شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 460شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 461شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...462شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 463شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...464شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...465شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...466شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...467شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...468شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...469شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 470شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...471شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 472شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 473شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 474شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 475شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 476شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 477شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 478شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 479شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 480شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 481شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 482شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 483شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 484شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 485شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 486شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 487شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 488شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 489شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 490شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 491شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 492شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 493شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 494شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 495شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 496شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 497شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...498شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 499شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...500شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 501شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 502شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 503شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...504شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...505شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 506شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 507شمارهٔ ۶۰۹: ...508شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 509شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...510شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...511شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 512شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 513شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 514شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 515شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...516شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 517شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...518شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...519شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...520شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...521شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...522شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...523شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...524شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 525شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 526شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 527شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 528شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 529شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 530شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 531شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...532شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 533شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...534شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...535شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...536شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...537شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...538شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...539شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 540شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...541شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 542شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 543شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 544شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 545شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 546شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 547شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 548شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 549شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 550شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 551شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 552شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 553شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 554شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 555شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 556شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 557شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 558شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 559شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 560شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 561شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 562شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 563شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 564شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 565شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 566شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 567شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...568شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 569شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...570شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 571شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 572شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 573شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...574شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...575شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 576شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ