به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست

1060عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست

حسن غریب را که شناسد وطن کجاست؟

زان شعله ها که از دل پروانه سر کشید

روشن نشد که شمع درین انجمن کجاست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵۱: هستی نماند و در سر پوچ آرزو بجاست 2شمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست 3شمارهٔ ۱۵۳: ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست 4شمارهٔ ۱۵۴: چون غنچه گر زبان تو با دل موافق ا ...5شمارهٔ ۱۵۵: موج خطر سفینه اهل توکل است 6شمارهٔ ۱۵۶: یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت 7شمارهٔ ۱۵۷: امروز حسن خط به رخ او مسلم است 8شمارهٔ ۱۵۸: نرمی حصار عافیت جان روشن است 9شمارهٔ ۱۵۹: ناخن به سینه ریزی حسن هلال ازوست 10شمارهٔ ۱۶۰: تا عارضت ز آتش می برفروخته است 11شمارهٔ ۱۶۱: زلفت که همچو شام غریبان گرفته است 12شمارهٔ ۱۶۲: از سرد مهری آتش شوقم فسرده است 13شمارهٔ ۱۶۳: در جوش خلق کعبه حاجات گم شده است 14شمارهٔ ۱۶۴: خال تو ریشه در شکرستان دوانده است 15شمارهٔ ۱۶۵: دل بی خیال طایر شهپر بریده است 16شمارهٔ ۱۶۶: از پسته تو شور ملاحت چکیده است 17شمارهٔ ۱۶۷: آتش ز شرم خوی تو تا سر کشیده است 18شمارهٔ ۱۶۸: دارد سری به کاکل او هر سری که هست 19شمارهٔ ۱۶۹: (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست 20شمارهٔ ۱۷۰: عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست 21شمارهٔ ۱۷۱: بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست 22شمارهٔ ۱۷۲: در گلشن وجود ره بوالفضول نیست 23شمارهٔ ۱۷۳: بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت 24شمارهٔ ۱۷۴: از ما به گفتگو دل و جان می توان گ ...25شمارهٔ ۱۷۵: تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت 26شمارهٔ ۱۷۶: رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است 27شمارهٔ ۱۷۷: رخسار تو شاداب تر از لاله طورست 28شمارهٔ ۱۷۸: می بی نمک صحبت احباب حرام است 29شمارهٔ ۱۷۹: آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است 30شمارهٔ ۱۸۰: از وصل، ملال دل خرم نمکین است 31شمارهٔ ۱۸۱: روی دل این خسته به آن چشم سخنگوست 32شمارهٔ ۱۸۲: (راه سخنم معنی بسیار گرفته است 33شمارهٔ ۱۸۳: ...34شمارهٔ ۱۸۴: از خموشی هر که سر در جیب فکرت می ...35شمارهٔ ۱۸۵: ناله بلبل به بال شیون ما می پرد 36شمارهٔ ۱۸۶: تا به برگ سبز، خط او چمن را یاد ک ...37شمارهٔ ۱۸۷: کاوش مژگان او از بس که دست انداز ...38شمارهٔ ۱۸۸: ناله من بزم عشرت را مصیبتخانه کرد 39شمارهٔ ۱۸۹: بوی خون از غنچه گل بر دماغم می خو ...40شمارهٔ ۱۹۰: می چسان مغز من آتش روان را پرورد 41شمارهٔ ۱۹۱: بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب ز ...42شمارهٔ ۱۹۲: من کیم تا دست امیدم به آن دامن رس ...43شمارهٔ ۱۹۳: بی تو بر من شش جهت چون خانه زنبور ...44شمارهٔ ۱۹۴: تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سی ...45شمارهٔ ۱۹۵: از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ ...46شمارهٔ ۱۹۶: دل فتاد از چشم مست یار تا فرزانه ...47شمارهٔ ۱۹۷: وقت شد تا لشکر خط ماه تا ماهی کشد 48شمارهٔ ۱۹۸: هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد 49شمارهٔ ۱۹۹: شوربختم، دل به آن کنج دهانم می کش ...50شمارهٔ ۲۰۰: خط ظالم از گل رخسار او کین می کشد 51شمارهٔ ۲۰۱: داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد 52شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 53شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 54شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...55شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...56شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 57شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 58شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...59شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...60شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...61شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...62شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...63شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...64شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...65شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...66شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...67شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...68شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 69شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...70شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...71شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...72شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...73شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...74شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...75شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...76شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 77شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 78شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...79شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 80شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...81شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...82شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...83شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...84شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...85شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...86شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...87شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...88شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 89شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...90شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 91شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 92شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...93شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 94شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...95شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...96شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...97شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...98شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 99شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 100شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 101شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...102شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...103شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...104شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 105شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 106شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...107شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...108شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...109شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...110شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...111شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...112شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...113شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...114شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...115شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...116شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...117شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...118شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...119شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...120شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...121شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...122شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...123شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...124شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...125شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...126شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...127شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...128شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...129شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...130شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...131شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 132شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...133شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...134شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...135شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...136شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...137شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...138شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...139شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 140شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...141شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...142شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...143شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...144شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...145شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...146شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...147شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 148شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 149شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...150شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 151شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...152شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...153شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...154شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...155شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...156شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...157شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...158شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 159شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 160شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 161شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 162شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 163شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 164شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 165شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 166شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 167شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 168شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 169شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 170شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 171شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 172شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 173شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 174شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 175شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 176شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 177شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 178شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 179شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...180شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 181شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 182شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 183شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 184شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 185شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 186شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 187شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 188شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 189شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...190شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 191شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 192شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 193شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 194شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 195شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 196شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 197شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 198شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 199شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 200شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...201شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 202شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 203شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 204شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 205شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 206شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...207شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 208شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 209شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 210شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 211شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 212شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 213شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 214شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 215شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 216شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 217شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 218شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 219شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 220شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 221شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...222شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 223شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 224شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 225شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 226شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 227شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 228شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 229شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 230شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 231شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 232شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...233شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...234شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...235شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 236شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 237شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 238شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 239شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 240شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 241شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 242شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 243شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...244شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...245شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 246شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 247شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 248شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 249شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 250شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 251شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 252شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 253شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 254شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...255شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 256شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 257شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 258شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 259شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...260شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 261شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 262شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 263شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 264شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 265شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 266شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 267شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 268شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...269شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 270شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 271شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 272شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 273شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 274شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 275شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 276شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 277شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 278شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 279شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 280شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 281شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 282شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 283شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 284شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 285شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 286شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 287شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 288شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 289شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 290شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 291شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 292شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 293شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 294شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 295شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 296شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 297شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 298شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 299شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 300شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 301شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 302شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 303شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 304شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...305شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 306شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 307شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 308شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...309شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 310شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 311شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 312شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 313شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 314شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...315شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 316شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...317شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...318شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 319شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 320شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...321شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 322شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 323شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 324شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...325شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...326شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 327شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 328شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 329شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 330شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 331شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...332شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 333شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 334شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 335شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 336شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...337شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...338شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...339شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...340شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...341شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...342شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 343شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 344شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 345شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...346شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 347شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...348شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...349شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...350شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...351شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...352شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...353شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...354شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...355شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...356شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...357شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...358شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...359شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 360شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 361شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...362شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...363شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 364شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 365شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 366شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 367شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 368شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 369شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 370شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 371شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 372شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 373شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 374شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 375شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 376شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 377شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 378شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 379شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 380شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 381شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 382شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 383شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 384شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 385شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 386شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 387شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 388شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 389شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 390شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 391شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...392شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...393شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 394شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 395شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 396شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 397شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...398شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 399شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...400شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...401شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...402شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...403شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...404شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...405شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...406شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 407شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 408شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 409شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 410شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 411شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 412شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 413شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...414شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 415شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...416شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...417شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...418شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...419شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...420شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...421شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 422شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...423شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 424شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 425شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 426شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 427شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 428شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 429شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 430شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 431شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 432شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 433شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 434شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 435شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 436شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 437شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 438شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 439شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 440شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 441شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 442شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 443شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 444شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 445شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 446شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 447شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 448شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 449شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...450شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 451شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...452شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 453شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 454شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 455شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...456شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...457شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 458شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 459شمارهٔ ۶۰۹: ...460شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 461شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...462شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...463شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 464شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 465شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 466شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 467شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...468شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 469شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...470شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...471شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...472شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...473شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...474شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...475شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...476شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 477شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 478شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 479شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 480شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 481شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 482شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 483شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...484شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 485شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...486شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...487شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...488شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...489شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...490شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...491شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 492شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...493شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 494شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 495شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 496شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 497شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 498شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 499شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 500شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 501شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 502شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 503شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 504شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 505شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 506شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 507شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 508شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 509شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 510شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 511شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 512شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 513شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 514شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 515شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 516شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 517شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 518شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 519شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...520شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 521شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...522شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 523شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 524شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 525شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...526شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...527شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 528شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ