به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد

1230عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد

شبنم من خون خورشید قیامت می مکد

نقش شیرین شسته شد از لوح خارا و هنوز

تیشه فرهاد انگشت جلادت می مکد

از دهان خضر آب زندگانی می رود

تیغ او از بس لب خود را به رغبت می مکد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 2شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 3شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...4شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...5شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 6شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 7شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...8شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...9شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...10شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...11شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...12شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...13شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...14شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...15شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...16شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...17شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 18شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...19شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...20شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...21شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...22شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...23شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...24شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...25شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 26شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 27شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...28شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 29شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...30شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...31شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...32شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...33شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...34شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...35شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...36شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...37شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 38شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...39شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 40شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 41شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...42شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 43شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...44شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...45شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...46شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...47شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 48شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 49شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 50شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...51شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...52شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...53شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 54شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 55شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...56شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...57شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...58شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...59شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...60شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...61شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...62شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...63شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...64شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...65شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...66شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...67شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...68شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...69شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...70شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...71شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...72شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...73شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...74شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...75شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...76شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...77شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...78شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...79شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...80شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 81شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...82شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...83شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...84شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...85شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...86شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...87شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...88شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 89شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...90شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...91شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...92شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...93شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...94شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...95شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...96شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 97شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 98شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...99شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 100شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...101شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...102شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...103شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...104شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...105شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...106شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...107شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 108شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 109شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 110شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 111شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 112شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 113شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 114شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 115شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 116شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 117شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 118شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 119شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 120شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 121شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 122شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 123شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 124شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 125شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 126شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 127شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 128شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...129شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 130شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 131شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 132شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 133شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 134شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 135شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 136شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 137شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 138شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...139شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 140شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 141شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 142شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 143شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 144شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 145شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 146شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 147شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 148شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 149شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...150شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 151شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 152شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 153شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 154شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 155شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...156شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 157شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 158شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 159شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 160شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 161شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 162شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 163شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 164شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 165شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 166شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 167شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 168شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 169شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 170شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...171شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 172شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 173شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 174شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 175شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 176شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 177شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 178شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 179شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 180شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 181شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...182شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...183شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...184شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 185شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 186شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 187شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 188شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 189شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 190شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 191شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 192شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...193شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...194شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 195شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 196شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 197شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 198شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 199شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 200شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 201شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 202شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 203شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...204شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 205شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 206شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 207شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 208شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...209شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 210شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 211شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 212شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 213شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 214شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 215شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 216شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 217شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...218شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 219شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 220شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 221شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 222شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 223شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 224شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 225شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 226شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 227شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 228شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 229شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 230شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 231شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 232شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 233شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 234شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 235شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 236شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 237شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 238شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 239شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 240شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 241شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 242شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 243شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 244شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 245شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 246شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 247شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 248شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 249شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 250شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 251شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 252شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 253شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...254شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 255شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 256شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 257شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...258شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 259شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 260شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 261شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 262شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 263شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...264شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 265شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...266شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...267شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 268شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 269شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...270شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 271شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 272شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 273شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...274شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...275شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 276شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 277شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 278شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 279شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 280شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...281شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 282شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 283شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 284شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 285شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...286شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...287شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...288شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...289شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...290شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...291شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 292شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 293شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 294شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...295شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 296شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...297شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...298شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...299شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...300شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...301شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...302شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...303شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...304شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...305شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...306شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...307شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...308شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 309شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 310شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...311شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...312شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 313شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 314شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 315شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 316شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 317شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 318شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 319شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 320شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 321شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 322شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 323شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 324شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 325شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 326شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 327شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 328شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 329شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 330شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 331شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 332شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 333شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 334شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 335شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 336شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 337شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 338شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 339شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 340شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...341شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...342شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 343شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 344شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 345شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 346شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...347شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 348شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...349شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...350شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...351شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...352شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...353شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...354شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...355شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 356شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 357شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 358شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 359شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 360شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 361شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 362شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...363شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 364شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...365شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...366شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...367شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...368شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...369شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...370شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 371شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...372شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 373شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 374شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 375شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 376شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 377شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 378شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 379شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 380شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 381شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 382شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 383شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 384شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 385شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 386شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 387شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 388شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 389شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 390شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 391شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 392شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 393شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 394شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 395شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 396شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 397شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 398شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...399شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 400شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...401شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 402شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 403شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 404شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...405شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...406شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 407شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 408شمارهٔ ۶۰۹: ...409شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 410شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...411شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...412شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 413شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 414شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 415شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 416شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...417شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 418شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...419شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...420شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...421شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...422شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...423شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...424شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...425شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 426شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 427شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 428شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 429شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 430شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 431شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 432شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...433شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 434شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...435شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...436شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...437شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...438شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...439شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...440شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 441شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...442شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 443شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 444شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 445شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 446شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 447شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 448شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 449شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 450شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 451شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 452شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 453شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 454شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 455شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 456شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 457شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 458شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 459شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 460شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 461شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 462شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 463شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 464شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 465شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 466شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 467شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 468شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...469شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 470شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...471شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 472شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 473شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 474شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...475شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...476شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 477شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ