به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من آویزد

1160عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

کشد در خاک و خونم گر غباری در من آویزد

ز پا افتم اگر خاری مرا در دامن آویزد

ندارد جز ندامت حاصلی آمیزش مردم

نصیب برق گردد دانه چون در خرمن آویزد

به جان خرسندی از جانان به آن ماند که یعقوبی

دهد از دست یوسف را و در پیراهن آویزد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...2شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...3شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...4شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...5شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...6شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 7شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...8شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...9شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...10شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...11شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...12شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...13شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...14شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 15شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 16شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...17شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 18شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...19شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...20شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...21شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...22شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...23شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...24شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...25شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 26شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 27شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 28شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 29شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 30شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 31شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 32شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 33شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 34شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 35شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 36شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 37شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 38شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 39شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 40شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 41شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 42شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 43شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 44شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 45شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 46شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...47شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 48شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 49شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 50شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 51شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 52شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 53شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 54شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 55شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 56شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...57شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 58شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 59شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 60شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 61شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 62شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 63شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 64شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 65شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 66شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 67شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...68شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 69شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 70شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 71شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 72شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 73شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...74شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 75شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 76شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 77شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 78شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 79شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 80شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 81شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 82شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 83شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 84شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 85شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 86شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 87شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 88شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...89شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 90شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 91شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 92شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 93شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 94شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 95شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 96شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 97شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 98شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 99شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...100شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...101شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...102شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 103شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 104شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 105شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 106شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 107شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 108شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 109شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 110شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...111شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...112شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 113شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 114شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 115شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 116شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 117شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 118شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 119شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 120شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 121شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...122شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 123شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 124شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 125شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 126شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...127شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 128شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 129شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 130شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 131شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 132شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 133شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 134شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 135شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...136شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 137شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 138شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 139شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 140شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 141شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 142شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 143شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 144شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 145شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 146شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 147شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 148شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 149شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 150شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 151شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 152شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 153شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 154شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 155شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 156شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 157شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 158شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 159شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 160شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 161شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 162شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 163شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 164شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 165شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 166شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 167شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 168شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 169شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 170شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 171شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...172شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 173شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 174شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 175شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...176شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 177شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 178شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 179شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 180شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 181شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...182شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 183شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...184شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...185شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 186شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 187شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...188شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 189شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 190شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 191شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...192شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...193شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 194شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 195شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 196شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 197شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 198شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...199شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 200شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 201شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 202شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 203شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...204شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...205شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...206شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...207شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...208شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...209شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 210شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 211شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 212شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...213شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 214شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...215شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...216شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...217شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...218شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...219شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...220شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...221شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...222شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...223شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...224شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...225شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...226شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 227شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 228شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...229شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...230شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 231شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 232شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 233شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 234شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 235شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 236شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 237شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 238شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 239شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 240شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 241شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 242شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 243شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 244شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 245شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 246شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 247شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 248شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 249شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 250شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 251شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 252شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 253شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 254شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 255شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 256شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 257شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 258شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...259شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...260شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 261شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 262شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 263شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 264شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...265شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 266شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...267شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...268شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...269شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...270شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...271شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...272شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...273شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 274شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 275شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 276شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 277شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 278شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 279شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 280شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...281شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 282شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...283شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...284شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...285شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...286شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...287شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...288شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 289شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...290شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 291شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 292شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 293شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 294شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 295شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 296شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 297شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 298شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 299شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 300شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 301شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 302شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 303شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 304شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 305شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 306شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 307شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 308شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 309شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 310شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 311شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 312شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 313شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 314شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 315شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 316شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...317شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 318شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...319شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 320شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 321شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 322شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...323شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...324شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 325شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 326شمارهٔ ۶۰۹: ...327شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 328شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...329شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...330شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 331شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 332شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 333شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 334شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...335شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 336شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...337شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...338شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...339شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...340شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...341شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...342شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...343شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 344شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 345شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 346شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 347شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 348شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 349شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 350شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...351شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 352شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...353شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...354شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...355شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...356شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...357شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...358شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 359شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...360شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 361شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 362شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 363شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 364شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 365شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 366شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 367شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 368شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 369شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 370شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 371شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 372شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 373شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 374شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 375شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 376شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 377شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 378شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 379شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 380شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 381شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 382شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 383شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 384شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 385شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 386شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...387شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 388شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...389شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 390شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 391شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 392شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...393شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...394شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 395شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ