به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می داند

1140عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می داند

نسیم صبح محشر را فسون خواب می داند

گهی با درد می غلطم، گهی با داغ می جوشم

به غیر از من که قدر صحبت احباب می داند؟

عیار زهد بی کیفیت تسبیح داران را

نگاه عارف از خمیازه محراب می داند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...2شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...3شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 4شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 5شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...6شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 7شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...8شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...9شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...10شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...11شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...12شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...13شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...14شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 15شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 16شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 17شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 18شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 19شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 20شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 21شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 22شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 23شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 24شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 25شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 26شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 27شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 28شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 29شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 30شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 31شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 32شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 33شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 34شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 35شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...36شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 37شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 38شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 39شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 40شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 41شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 42شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 43شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 44شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 45شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...46شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 47شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 48شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 49شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 50شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 51شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 52شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 53شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 54شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 55شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 56شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...57شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 58شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 59شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 60شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 61شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 62شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...63شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 64شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 65شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 66شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 67شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 68شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 69شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 70شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 71شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 72شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 73شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 74شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 75شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 76شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 77شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...78شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 79شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 80شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 81شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 82شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 83شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 84شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 85شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 86شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 87شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 88شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...89شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...90شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...91شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 92شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 93شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 94شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 95شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 96شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 97شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 98شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 99شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...100شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...101شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 102شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 103شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 104شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 105شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 106شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 107شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 108شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 109شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 110شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...111شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 112شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 113شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 114شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 115شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...116شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 117شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 118شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 119شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 120شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 121شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 122شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 123شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 124شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...125شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 126شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 127شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 128شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 129شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 130شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 131شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 132شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 133شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 134شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 135شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 136شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 137شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 138شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 139شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 140شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 141شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 142شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 143شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 144شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 145شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 146شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 147شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 148شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 149شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 150شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 151شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 152شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 153شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 154شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 155شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 156شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 157شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 158شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 159شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 160شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...161شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 162شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 163شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 164شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...165شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 166شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 167شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 168شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 169شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 170شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...171شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 172شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...173شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...174شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 175شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 176شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...177شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 178شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 179شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 180شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...181شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...182شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 183شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 184شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 185شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 186شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 187شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...188شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 189شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 190شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 191شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 192شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...193شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...194شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...195شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...196شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...197شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...198شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 199شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 200شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 201شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...202شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 203شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...204شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...205شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...206شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...207شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...208شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...209شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...210شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...211شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...212شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...213شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...214شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...215شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 216شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 217شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...218شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...219شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 220شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 221شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 222شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 223شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 224شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 225شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 226شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 227شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 228شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 229شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 230شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 231شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 232شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 233شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 234شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 235شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 236شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 237شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 238شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 239شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 240شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 241شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 242شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 243شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 244شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 245شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 246شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 247شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...248شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...249شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 250شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 251شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 252شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 253شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...254شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 255شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...256شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...257شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...258شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...259شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...260شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...261شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...262شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 263شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 264شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 265شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 266شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 267شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 268شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 269شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...270شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 271شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...272شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...273شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...274شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...275شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...276شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...277شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 278شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...279شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 280شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 281شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 282شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 283شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 284شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 285شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 286شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 287شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 288شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 289شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 290شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 291شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 292شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 293شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 294شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 295شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 296شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 297شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 298شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 299شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 300شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 301شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 302شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 303شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 304شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 305شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...306شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 307شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...308شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 309شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 310شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 311شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...312شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...313شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 314شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 315شمارهٔ ۶۰۹: ...316شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 317شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...318شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...319شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 320شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 321شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 322شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 323شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...324شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 325شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...326شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...327شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...328شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...329شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...330شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...331شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...332شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 333شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 334شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 335شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 336شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 337شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 338شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 339شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...340شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 341شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...342شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...343شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...344شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...345شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...346شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...347شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 348شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...349شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 350شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 351شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 352شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 353شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 354شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 355شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 356شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 357شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 358شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 359شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 360شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 361شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 362شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 363شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 364شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 365شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 366شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 367شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 368شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 369شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 370شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 371شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 372شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 373شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 374شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 375شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...376شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 377شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...378شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 379شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 380شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 381شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...382شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...383شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 384شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ