به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردارد

1090عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردارد؟

چه گرد از روی برگ تاک، اشک تاک بردارد؟

نمی اندیشد از زخم زبان چون عشق کامل شد

که سیل تندرو از راه خود خاشاک بردارد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...2شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...3شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...4شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...5شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...6شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...7شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...8شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 9شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...10شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 11شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 12شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...13شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 14شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...15شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...16شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...17شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...18شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 19شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 20شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 21شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...22شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...23شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...24شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 25شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 26شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...27شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...28شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...29شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...30شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...31شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...32شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...33شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...34شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...35شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...36شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...37شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...38شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...39شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...40شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...41شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...42شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...43شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...44شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...45شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...46شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...47شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...48شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...49شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...50شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...51شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 52شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...53شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...54شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...55شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...56شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...57شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...58شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...59شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 60شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...61شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...62شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...63شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...64شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...65شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...66شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...67شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 68شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 69شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...70شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 71شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...72شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...73شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...74شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...75شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...76شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...77شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...78شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 79شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 80شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 81شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 82شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 83شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 84شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 85شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 86شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 87شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 88شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 89شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 90شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 91شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 92شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 93شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 94شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 95شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 96شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 97شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 98شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 99شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...100شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 101شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 102شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 103شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 104شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 105شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 106شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 107شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 108شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 109شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...110شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 111شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 112شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 113شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 114شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 115شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 116شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 117شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 118شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 119شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 120شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...121شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 122شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 123شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 124شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 125شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 126شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...127شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 128شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 129شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 130شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 131شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 132شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 133شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 134شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 135شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 136شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 137شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 138شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 139شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 140شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 141شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...142شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 143شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 144شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 145شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 146شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 147شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 148شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 149شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 150شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 151شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 152شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...153شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...154شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...155شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 156شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 157شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 158شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 159شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 160شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 161شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 162شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 163شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...164شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...165شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 166شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 167شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 168شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 169شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 170شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 171شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 172شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 173شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 174شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...175شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 176شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 177شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 178شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 179شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...180شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 181شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 182شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 183شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 184شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 185شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 186شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 187شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 188شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...189شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 190شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 191شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 192شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 193شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 194شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 195شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 196شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 197شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 198شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 199شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 200شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 201شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 202شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 203شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 204شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 205شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 206شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 207شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 208شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 209شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 210شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 211شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 212شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 213شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 214شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 215شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 216شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 217شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 218شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 219شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 220شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 221شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 222شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 223شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 224شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...225شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 226شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 227شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 228شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...229شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 230شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 231شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 232شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 233شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 234شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...235شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 236شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...237شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...238شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 239شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 240شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...241شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 242شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 243شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 244شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...245شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...246شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 247شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 248شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 249شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 250شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 251شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...252شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 253شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 254شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 255شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 256شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...257شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...258شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...259شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...260شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...261شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...262شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 263شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 264شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 265شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...266شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 267شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...268شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...269شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...270شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...271شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...272شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...273شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...274شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...275شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...276شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...277شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...278شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...279شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 280شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 281شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...282شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...283شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 284شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 285شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 286شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 287شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 288شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 289شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 290شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 291شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 292شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 293شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 294شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 295شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 296شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 297شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 298شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 299شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 300شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 301شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 302شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 303شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 304شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 305شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 306شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 307شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 308شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 309شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 310شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 311شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...312شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...313شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 314شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 315شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 316شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 317شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...318شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 319شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...320شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...321شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...322شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...323شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...324شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...325شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...326شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 327شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 328شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 329شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 330شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 331شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 332شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 333شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...334شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 335شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...336شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...337شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...338شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...339شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...340شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...341شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 342شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...343شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 344شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 345شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 346شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 347شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 348شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 349شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 350شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 351شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 352شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 353شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 354شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 355شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 356شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 357شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 358شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 359شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 360شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 361شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 362شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 363شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 364شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 365شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 366شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 367شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 368شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 369شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...370شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 371شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...372شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 373شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 374شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 375شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...376شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...377شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 378شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 379شمارهٔ ۶۰۹: ...380شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 381شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...382شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...383شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 384شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 385شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 386شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 387شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...388شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 389شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...390شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...391شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...392شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...393شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...394شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...395شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...396شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 397شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 398شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 399شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 400شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 401شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 402شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 403شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...404شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 405شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...406شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...407شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...408شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...409شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...410شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...411شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 412شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...413شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 414شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 415شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 416شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 417شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 418شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 419شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 420شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 421شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 422شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 423شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 424شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 425شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 426شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 427شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 428شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 429شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 430شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 431شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 432شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 433شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 434شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 435شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 436شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 437شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 438شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 439شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...440شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 441شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...442شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 443شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 444شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 445شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...446شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...447شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 448شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ