به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود

1110عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود

راحتی گر هست در خواب فراموشی بود

لب چو کردی آشنای می، لب پیمانه باش

در سر مستی سخن داروی بیهوشی بود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 2شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 3شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...4شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...5شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...6شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 7شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 8شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...9شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...10شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...11شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...12شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...13شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...14شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...15شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...16شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...17شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...18شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...19شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...20شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...21شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...22شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...23شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...24شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...25شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...26شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...27شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...28شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...29شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...30شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...31شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...32شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...33شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 34شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...35شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...36شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...37شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...38شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...39شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...40شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...41شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 42شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...43شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...44شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...45شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...46شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...47شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...48شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...49شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 50شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 51شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...52شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 53شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...54شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...55شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...56شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...57شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...58شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...59شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...60شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 61شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 62شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 63شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 64شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 65شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 66شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 67شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 68شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 69شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 70شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 71شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 72شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 73شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 74شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 75شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 76شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 77شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 78شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 79شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 80شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 81شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...82شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 83شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 84شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 85شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 86شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 87شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 88شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 89شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 90شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 91شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...92شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 93شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 94شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 95شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 96شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 97شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 98شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 99شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 100شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 101شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 102شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...103شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 104شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 105شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 106شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 107شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 108شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...109شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 110شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 111شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 112شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 113شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 114شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 115شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 116شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 117شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 118شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 119شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 120شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 121شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 122شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 123شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...124شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 125شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 126شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 127شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 128شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 129شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 130شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 131شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 132شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 133شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 134شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...135شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...136شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...137شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 138شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 139شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 140شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 141شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 142شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 143شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 144شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 145شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...146شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...147شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 148شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 149شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 150شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 151شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 152شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 153شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 154شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 155شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 156شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...157شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 158شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 159شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 160شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 161شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...162شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 163شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 164شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 165شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 166شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 167شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 168شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 169شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 170شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...171شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 172شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 173شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 174شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 175شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 176شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 177شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 178شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 179شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 180شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 181شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 182شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 183شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 184شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 185شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 186شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 187شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 188شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 189شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 190شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 191شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 192شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 193شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 194شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 195شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 196شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 197شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 198شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 199شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 200شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 201شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 202شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 203شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 204شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 205شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 206شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...207شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 208شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 209شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 210شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...211شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 212شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 213شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 214شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 215شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 216شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...217شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 218شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...219شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...220شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 221شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 222شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...223شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 224شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 225شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 226شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...227شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...228شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 229شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 230شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 231شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 232شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 233شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...234شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 235شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 236شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 237شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 238شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...239شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...240شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...241شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...242شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...243شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...244شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 245شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 246شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 247شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...248شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 249شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...250شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...251شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...252شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...253شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...254شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...255شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...256شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...257شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...258شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...259شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...260شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...261شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 262شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 263شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...264شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...265شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 266شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 267شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 268شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 269شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 270شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 271شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 272شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 273شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 274شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 275شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 276شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 277شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 278شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 279شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 280شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 281شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 282شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 283شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 284شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 285شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 286شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 287شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 288شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 289شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 290شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 291شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 292شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 293شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...294شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...295شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 296شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 297شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 298شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 299شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...300شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 301شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...302شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...303شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...304شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...305شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...306شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...307شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...308شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 309شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 310شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 311شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 312شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 313شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 314شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 315شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...316شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 317شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...318شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...319شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...320شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...321شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...322شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...323شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 324شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...325شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 326شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 327شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 328شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 329شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 330شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 331شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 332شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 333شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 334شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 335شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 336شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 337شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 338شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 339شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 340شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 341شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 342شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 343شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 344شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 345شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 346شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 347شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 348شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 349شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 350شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 351شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...352شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 353شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...354شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 355شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 356شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 357شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...358شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...359شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 360شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 361شمارهٔ ۶۰۹: ...362شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 363شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...364شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...365شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 366شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 367شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 368شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 369شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...370شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 371شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...372شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...373شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...374شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...375شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...376شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...377شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...378شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 379شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 380شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 381شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 382شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 383شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 384شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 385شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...386شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 387شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...388شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...389شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...390شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...391شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...392شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...393شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 394شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...395شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 396شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 397شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 398شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 399شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 400شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 401شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 402شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 403شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 404شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 405شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 406شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 407شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 408شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 409شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 410شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 411شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 412شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 413شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 414شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 415شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 416شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 417شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 418شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 419شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 420شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 421شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...422شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 423شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...424شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 425شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 426شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 427شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...428شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...429شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 430شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ