به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار نگذارد

1690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار نگذارد

اگر از پا درآید پشت بر دیوار نگذارد

ز هم بالینی دل خواب در چشمم نمی گردد

الهی هیچ کس سر بر سر بیمار نگذارد

ز جوش مغز، مو بر فرقم آتش زیر پا دارد

همان بهتر که ناصح بر سرم دستار نگذارد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...2شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...3شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...4شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...5شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 6شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...7شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 8شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 9شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...10شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 11شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...12شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...13شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...14شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...15شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 16شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 17شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 18شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...19شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...20شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...21شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 22شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 23شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...24شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...25شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...26شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...27شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...28شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...29شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...30شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...31شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...32شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...33شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...34شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...35شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...36شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...37شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...38شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...39شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...40شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...41شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...42شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...43شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...44شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...45شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...46شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...47شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...48شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 49شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...50شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...51شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...52شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...53شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...54شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...55شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...56شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 57شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...58شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...59شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...60شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...61شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...62شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...63شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...64شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 65شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 66شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...67شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 68شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...69شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...70شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...71شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...72شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...73شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...74شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...75شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 76شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 77شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 78شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 79شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 80شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 81شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 82شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 83شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 84شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 85شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 86شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 87شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 88شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 89شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 90شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 91شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 92شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 93شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 94شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 95شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 96شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...97شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 98شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 99شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 100شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 101شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 102شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 103شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 104شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 105شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 106شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...107شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 108شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 109شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 110شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 111شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 112شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 113شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 114شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 115شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 116شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 117شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...118شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 119شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 120شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 121شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 122شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 123شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...124شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 125شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 126شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 127شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 128شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 129شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 130شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 131شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 132شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 133شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 134شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 135شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 136شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 137شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 138شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...139شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 140شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 141شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 142شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 143شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 144شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 145شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 146شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 147شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 148شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 149شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...150شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...151شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...152شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 153شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 154شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 155شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 156شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 157شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 158شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 159شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 160شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...161شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...162شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 163شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 164شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 165شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 166شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 167شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 168شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 169شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 170شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 171شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...172شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 173شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 174شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 175شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 176شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...177شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 178شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 179شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 180شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 181شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 182شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 183شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 184شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 185شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...186شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 187شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 188شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 189شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 190شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 191شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 192شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 193شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 194شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 195شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 196شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 197شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 198شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 199شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 200شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 201شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 202شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 203شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 204شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 205شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 206شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 207شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 208شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 209شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 210شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 211شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 212شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 213شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 214شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 215شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 216شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 217شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 218شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 219شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 220شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 221شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...222شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 223شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 224شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 225شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...226شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 227شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 228شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 229شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 230شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 231شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...232شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 233شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...234شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...235شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 236شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 237شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...238شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 239شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 240شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 241شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...242شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...243شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 244شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 245شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 246شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 247شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 248شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...249شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 250شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 251شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 252شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 253شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...254شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...255شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...256شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...257شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...258شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...259شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 260شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 261شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 262شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...263شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 264شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...265شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...266شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...267شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...268شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...269شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...270شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...271شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...272شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...273شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...274شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...275شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...276شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 277شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 278شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...279شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...280شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 281شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 282شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 283شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 284شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 285شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 286شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 287شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 288شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 289شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 290شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 291شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 292شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 293شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 294شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 295شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 296شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 297شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 298شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 299شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 300شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 301شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 302شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 303شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 304شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 305شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 306شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 307شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 308شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...309شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...310شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 311شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 312شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 313شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 314شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...315شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 316شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...317شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...318شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...319شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...320شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...321شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...322شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...323شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 324شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 325شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 326شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 327شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 328شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 329شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 330شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...331شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 332شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...333شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...334شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...335شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...336شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...337شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...338شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 339شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...340شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 341شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 342شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 343شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 344شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 345شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 346شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 347شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 348شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 349شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 350شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 351شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 352شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 353شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 354شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 355شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 356شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 357شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 358شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 359شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 360شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 361شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 362شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 363شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 364شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 365شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 366شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...367شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 368شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...369شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 370شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 371شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 372شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...373شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...374شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 375شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 376شمارهٔ ۶۰۹: ...377شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 378شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...379شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...380شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 381شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 382شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 383شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 384شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...385شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 386شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...387شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...388شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...389شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...390شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...391شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...392شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...393شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 394شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 395شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 396شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 397شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 398شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 399شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 400شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...401شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 402شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...403شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...404شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...405شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...406شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...407شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...408شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 409شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...410شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 411شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 412شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 413شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 414شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 415شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 416شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 417شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 418شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 419شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 420شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 421شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 422شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 423شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 424شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 425شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 426شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 427شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 428شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 429شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 430شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 431شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 432شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 433شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 434شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 435شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 436شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...437شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 438شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...439شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 440شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 441شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 442شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...443شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...444شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 445شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ