به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۱۰۵: نامه لاله که داغ جگرش مضمون است

1500عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نامه لاله که داغ جگرش مضمون است

چشم بر راه قبول نظر مجنون است

در سواد ورق لاله اگر غور کنی

گرده دامن لیلی و سر مجنون است

رتبه چین جبین اهل هوس نشناسند

سکته در مشرب این طایفه ناموزون است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۴: اشک از گرمی آه دل من گلگون است 2شمارهٔ ۱۰۵: نامه لاله که داغ جگرش مضمون است 3شمارهٔ ۱۰۶: یک سر زلف تو در چین و یکی ماچین ا ...4شمارهٔ ۱۰۷: روزگاری است که پایم ز چمن کوتاه ا ...5شمارهٔ ۱۰۸: اشک خالی کن دلهای غم اندوخته است 6شمارهٔ ۱۰۹: راحت و محنت عالم به هم آمیخته است 7شمارهٔ ۱۱۰: دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است 8شمارهٔ ۱۱۱: جوش سودا ز سرم عقل گرانبار گرفت 9شمارهٔ ۱۱۲: دل به منت ز من آن یار جفاکیش گرفت 10شمارهٔ ۱۱۳: (دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخ ...11شمارهٔ ۱۱۴: مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست 12شمارهٔ ۱۱۵: سیاه روی کتاب از ورق شماری ماست 13شمارهٔ ۱۱۶: ترا که پنبه گوش شعور سیماب است 14شمارهٔ ۱۱۷: زبان شانه درازست بر سر عالم 15شمارهٔ ۱۱۸: دل آرمیده بود گفتگو چو هموارست 16شمارهٔ ۱۱۹: ستاره سحر عشق چشم بیدارست 17شمارهٔ ۱۲۰: ترا که خط بناگوش ابجد نازست 18شمارهٔ ۱۲۱: کلام تلخ جبینان حلاوت آمیزست 19شمارهٔ ۱۲۲: تبسمی که دهد یار ازان دهن جان است 20شمارهٔ ۱۲۳: سخن بلند چو گردد به وحی مقرون است 21شمارهٔ ۱۲۴: ز ناله ام در و بام قفس نگارین است 22شمارهٔ ۱۲۵: هزار گرگ هوس در کمین عصمت توست 23شمارهٔ ۱۲۶: حیرتکده چشم مرا خواب ندیده است 24شمارهٔ ۱۲۷: بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است 25شمارهٔ ۱۲۸: اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی اس ...26شمارهٔ ۱۲۹: ارباب همم را چه غم از بی پر و بال ...27شمارهٔ ۱۳۰: جز گوشه میخانه مرا جای دگر نیست 28شمارهٔ ۱۳۱: جز نام تو بر لوح دلم هیچ رقم نیست 29شمارهٔ ۱۳۲: ارباب حیا را لب نانی ز جهان نیست 30شمارهٔ ۱۳۳: در چشم و دل پاک ز دنیا خبری نیست 31شمارهٔ ۱۳۴: هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت 32شمارهٔ ۱۳۵: زاهدان را گوشه خلوت بس است 33شمارهٔ ۱۳۶: ای دل بی درد، آزادی بس است 34شمارهٔ ۱۳۷: در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست 35شمارهٔ ۱۳۸: سرکشم ز ابر بهاری گذشته است 36شمارهٔ ۱۳۹: غم پوشش برونم را گرفته است 37شمارهٔ ۱۴۰: ای که گفتی نگاه خیره تو 38شمارهٔ ۱۴۱: زهرست بی تبسم شیرین شراب تلخ 39شمارهٔ ۱۴۲: شنیدم آنقدر از دوستان تلخ 40شمارهٔ ۱۴۳: زلف مشکین تو سر در دامن محشر نهاد 41شمارهٔ ۱۴۴: سرو را از جلوه مستانه از جا می بر ...42شمارهٔ ۱۴۵: عقل را از مغز بیرون داغ سودا می ب ...43شمارهٔ ۱۴۶: قسم به شمع تجلی که پرتوش ازلی است 44شمارهٔ ۱۴۷: ترا که برق بلا خوشه چین خرمن نیست 45شمارهٔ ۱۴۸: خیال طره او در دل خراب گذشت 46شمارهٔ ۱۴۹: مرا به نیم تبسم خراب کرد و گذشت 47شمارهٔ ۱۵۰: ترخنده از عرق به می ناب زد رخت 48شمارهٔ ۱۵۱: هستی نماند و در سر پوچ آرزو بجاست 49شمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست 50شمارهٔ ۱۵۳: ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست 51شمارهٔ ۱۵۴: چون غنچه گر زبان تو با دل موافق ا ...52شمارهٔ ۱۵۵: موج خطر سفینه اهل توکل است 53شمارهٔ ۱۵۶: یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت 54شمارهٔ ۱۵۷: امروز حسن خط به رخ او مسلم است 55شمارهٔ ۱۵۸: نرمی حصار عافیت جان روشن است 56شمارهٔ ۱۵۹: ناخن به سینه ریزی حسن هلال ازوست 57شمارهٔ ۱۶۰: تا عارضت ز آتش می برفروخته است 58شمارهٔ ۱۶۱: زلفت که همچو شام غریبان گرفته است 59شمارهٔ ۱۶۲: از سرد مهری آتش شوقم فسرده است 60شمارهٔ ۱۶۳: در جوش خلق کعبه حاجات گم شده است 61شمارهٔ ۱۶۴: خال تو ریشه در شکرستان دوانده است 62شمارهٔ ۱۶۵: دل بی خیال طایر شهپر بریده است 63شمارهٔ ۱۶۶: از پسته تو شور ملاحت چکیده است 64شمارهٔ ۱۶۷: آتش ز شرم خوی تو تا سر کشیده است 65شمارهٔ ۱۶۸: دارد سری به کاکل او هر سری که هست 66شمارهٔ ۱۶۹: (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست 67شمارهٔ ۱۷۰: عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست 68شمارهٔ ۱۷۱: بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست 69شمارهٔ ۱۷۲: در گلشن وجود ره بوالفضول نیست 70شمارهٔ ۱۷۳: بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت 71شمارهٔ ۱۷۴: از ما به گفتگو دل و جان می توان گ ...72شمارهٔ ۱۷۵: تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت 73شمارهٔ ۱۷۶: رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است 74شمارهٔ ۱۷۷: رخسار تو شاداب تر از لاله طورست 75شمارهٔ ۱۷۸: می بی نمک صحبت احباب حرام است 76شمارهٔ ۱۷۹: آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است 77شمارهٔ ۱۸۰: از وصل، ملال دل خرم نمکین است 78شمارهٔ ۱۸۱: روی دل این خسته به آن چشم سخنگوست 79شمارهٔ ۱۸۲: (راه سخنم معنی بسیار گرفته است 80شمارهٔ ۱۸۳: ...81شمارهٔ ۱۸۴: از خموشی هر که سر در جیب فکرت می ...82شمارهٔ ۱۸۵: ناله بلبل به بال شیون ما می پرد 83شمارهٔ ۱۸۶: تا به برگ سبز، خط او چمن را یاد ک ...84شمارهٔ ۱۸۷: کاوش مژگان او از بس که دست انداز ...85شمارهٔ ۱۸۸: ناله من بزم عشرت را مصیبتخانه کرد 86شمارهٔ ۱۸۹: بوی خون از غنچه گل بر دماغم می خو ...87شمارهٔ ۱۹۰: می چسان مغز من آتش روان را پرورد 88شمارهٔ ۱۹۱: بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب ز ...89شمارهٔ ۱۹۲: من کیم تا دست امیدم به آن دامن رس ...90شمارهٔ ۱۹۳: بی تو بر من شش جهت چون خانه زنبور ...91شمارهٔ ۱۹۴: تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سی ...92شمارهٔ ۱۹۵: از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ ...93شمارهٔ ۱۹۶: دل فتاد از چشم مست یار تا فرزانه ...94شمارهٔ ۱۹۷: وقت شد تا لشکر خط ماه تا ماهی کشد 95شمارهٔ ۱۹۸: هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد 96شمارهٔ ۱۹۹: شوربختم، دل به آن کنج دهانم می کش ...97شمارهٔ ۲۰۰: خط ظالم از گل رخسار او کین می کشد 98شمارهٔ ۲۰۱: داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد 99شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 100شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 101شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...102شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...103شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 104شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 105شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...106شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...107شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...108شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...109شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...110شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...111شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...112شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...113شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...114شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...115شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 116شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...117شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...118شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...119شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...120شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...121شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...122شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...123شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 124شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 125شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...126شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 127شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...128شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...129شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...130شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...131شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...132شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...133شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...134شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...135شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 136شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...137شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 138شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 139شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...140شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 141شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...142شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...143شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...144شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...145شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 146شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 147شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 148شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...149شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...150شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...151شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 152شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 153شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...154شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...155شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...156شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...157شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...158شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...159شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...160شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...161شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...162شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...163شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...164شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...165شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...166شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...167شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...168شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...169شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...170شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...171شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...172شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...173شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...174شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...175شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...176شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...177شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...178شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 179شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...180شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...181شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...182شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...183شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...184شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...185شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...186شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 187شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...188شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...189شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...190شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...191شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...192شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...193شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...194شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 195شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 196شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...197شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 198شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...199شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...200شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...201شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...202شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...203شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...204شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...205شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 206شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 207شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 208شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 209شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 210شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 211شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 212شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 213شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 214شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 215شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 216شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 217شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 218شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 219شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 220شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 221شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 222شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 223شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 224شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 225شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 226شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...227شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 228شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 229شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 230شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 231شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 232شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 233شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 234شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 235شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 236شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...237شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 238شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 239شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 240شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 241شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 242شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 243شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 244شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 245شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 246شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 247شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...248شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 249شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 250شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 251شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 252شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 253شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...254شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 255شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 256شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 257شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 258شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 259شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 260شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 261شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 262شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 263شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 264شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 265شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 266شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 267شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 268شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...269شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 270شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 271شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 272شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 273شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 274شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 275شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 276شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 277شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 278شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 279شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...280شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...281شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...282شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 283شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 284شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 285شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 286شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 287شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 288شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 289شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 290شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...291شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...292شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 293شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 294شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 295شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 296شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 297شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 298شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 299شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 300شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 301شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...302شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 303شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 304شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 305شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 306شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...307شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 308شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 309شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 310شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 311شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 312شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 313شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 314شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 315شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...316شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 317شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 318شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 319شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 320شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 321شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 322شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 323شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 324شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 325شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 326شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 327شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 328شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 329شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 330شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 331شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 332شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 333شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 334شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 335شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 336شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 337شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 338شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 339شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 340شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 341شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 342شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 343شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 344شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 345شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 346شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 347شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 348شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 349شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 350شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 351شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...352شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 353شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 354شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 355شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...356شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 357شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 358شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 359شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 360شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 361شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...362شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 363شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...364شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...365شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 366شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 367شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...368شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 369شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 370شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 371شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...372شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...373شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 374شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 375شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 376شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 377شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 378شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...379شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 380شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 381شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 382شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 383شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...384شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...385شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...386شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...387شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...388شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...389شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 390شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 391شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 392شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...393شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 394شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...395شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...396شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...397شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...398شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...399شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...400شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...401شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...402شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...403شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...404شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...405شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...406شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 407شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 408شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...409شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...410شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 411شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 412شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 413شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 414شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 415شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 416شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 417شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 418شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 419شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 420شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 421شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 422شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 423شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 424شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 425شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 426شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 427شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 428شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 429شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 430شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 431شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 432شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 433شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 434شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 435شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 436شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 437شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 438شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...439شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...440شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 441شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 442شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 443شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 444شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...445شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 446شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...447شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...448شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...449شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...450شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...451شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...452شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...453شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 454شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 455شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 456شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 457شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 458شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 459شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 460شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...461شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 462شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...463شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...464شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...465شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...466شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...467شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...468شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 469شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...470شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 471شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 472شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 473شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 474شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 475شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 476شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 477شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 478شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 479شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 480شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 481شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 482شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 483شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 484شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 485شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 486شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 487شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 488شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 489شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 490شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 491شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 492شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 493شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 494شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 495شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 496شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...497شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 498شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...499شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 500شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 501شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 502شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...503شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...504شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 505شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 506شمارهٔ ۶۰۹: ...507شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 508شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...509شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...510شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 511شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 512شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 513شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 514شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...515شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 516شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...517شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...518شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...519شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...520شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...521شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...522شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...523شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 524شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 525شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 526شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 527شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 528شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 529شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 530شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...531شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 532شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...533شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...534شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...535شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...536شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...537شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...538شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 539شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...540شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 541شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 542شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 543شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 544شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 545شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 546شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 547شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 548شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 549شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 550شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 551شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 552شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 553شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 554شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 555شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 556شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 557شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 558شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 559شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 560شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 561شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 562شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 563شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 564شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 565شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 566شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...567شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 568شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...569شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 570شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 571شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 572شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...573شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...574شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 575شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ