به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۶۶: کو عشق تا به هم شکند هستی مرا

1500عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

کو عشق تا به هم شکند هستی مرا؟

ظاهر کند به عالمیان پستی مرا

تا آتش از دلم نکشد شعله چون چنار

باور نمی کنند تهیدستی مرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۵: (از رحم بر زمین نزد آسمان مرا 2شمارهٔ ۶۶: کو عشق تا به هم شکند هستی مرا 3شمارهٔ ۶۷: عیدست مرگ دست به هستی فشانده را 4شمارهٔ ۶۸: مجنون کند فریب نگاهت غزاله را 5شمارهٔ ۶۹: غم روزی نخورد هر که دلش آزاده است 6شمارهٔ ۷۰: آن که صد شیوه به آن چشم سخنگو داده ...7شمارهٔ ۷۱: لعل سیراب تو ترخنده به صهبا زده اس ...8شمارهٔ ۷۲: سبزه خط تو راه دل آگاه زده است 9شمارهٔ ۷۳: داغ مشکینم که ناف لاله ها را سوخته ...10شمارهٔ ۷۴: در غلط می افکند هر دم سپند بزم را 11شمارهٔ ۷۵: دل به دام زلف آن مشکین کمند افتاده ...12شمارهٔ ۷۶: بخت ما چون بیدمجنون سرنگون افتاده ...13شمارهٔ ۷۷: تا خیال عارضش در دیده مأوا کرده اس ...14شمارهٔ ۷۸: بر سر گردون گل انجم سرشک ما زده اس ...15شمارهٔ ۷۹: از خمار خواب خوش یوسف به زندان آمد ...16شمارهٔ ۸۰: گل ز تیغ غمزه اش در خاک و خون غلطی ...17شمارهٔ ۸۱: آنچه می دانیش روی به خون اندوده ای ...18شمارهٔ ۸۲: هر که چشم رغبت از نظاره مرغوب بست 19شمارهٔ ۸۳: چشم ما طرفی کز آن رخسار آتشناک بست 20شمارهٔ ۸۴: بس که تند و تلخ و خشم آلود آن بدخو ...21شمارهٔ ۸۵: بس که بر رویم غبار کلفت از هر سو ن ...22شمارهٔ ۸۶: خوشدلی فرش است در هر جا شراب و ساز ...23شمارهٔ ۸۷: در محبت جز تهیدستی متاعی باب نیست 24شمارهٔ ۸۸: (آتشین جانی چو من بر صفحه ایام نیس ...25شمارهٔ ۸۹: ذوقی از حرف محبت بی صفای سینه نیست 26شمارهٔ ۹۰: تا خیال زلف او ره در دل دیوانه داش ...27شمارهٔ ۹۱: در محبت کام نتوان بی دل خونخواره ی ...28شمارهٔ ۹۲: پنجه غیرت دل پرویز را در هم شکست 29شمارهٔ ۹۳: به این عنوان اگر قامت کشد سرو دلار ...30شمارهٔ ۹۴: هر کجا قامت دلدار به دعوی برخاست 31شمارهٔ ۹۵: تار و پود فلک از ناله پیچیده ماست 32شمارهٔ ۹۶: پیش ارباب خرد رسم تکلف باب است 33شمارهٔ ۹۷: پیش اشکم که خروشنده تر از سیلاب اس ...34شمارهٔ ۹۸: چشمت از گوشه میخانه بلاخیزترست 35شمارهٔ ۹۹: در شکست دل ما سعی نه از تدبیرست 36شمارهٔ ۱۰۰: فکر دنیای دنی کار خدانشناس است 37شمارهٔ ۱۰۱: چاره خاک نشینان به قضا ساختن است 38شمارهٔ ۱۰۲: تا به کام است فلک، خار گل پیرهن ا ...39شمارهٔ ۱۰۳: شور دریای وجود از سر پرشور من است 40شمارهٔ ۱۰۴: اشک از گرمی آه دل من گلگون است 41شمارهٔ ۱۰۵: نامه لاله که داغ جگرش مضمون است 42شمارهٔ ۱۰۶: یک سر زلف تو در چین و یکی ماچین ا ...43شمارهٔ ۱۰۷: روزگاری است که پایم ز چمن کوتاه ا ...44شمارهٔ ۱۰۸: اشک خالی کن دلهای غم اندوخته است 45شمارهٔ ۱۰۹: راحت و محنت عالم به هم آمیخته است 46شمارهٔ ۱۱۰: دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است 47شمارهٔ ۱۱۱: جوش سودا ز سرم عقل گرانبار گرفت 48شمارهٔ ۱۱۲: دل به منت ز من آن یار جفاکیش گرفت 49شمارهٔ ۱۱۳: (دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخ ...50شمارهٔ ۱۱۴: مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست 51شمارهٔ ۱۱۵: سیاه روی کتاب از ورق شماری ماست 52شمارهٔ ۱۱۶: ترا که پنبه گوش شعور سیماب است 53شمارهٔ ۱۱۷: زبان شانه درازست بر سر عالم 54شمارهٔ ۱۱۸: دل آرمیده بود گفتگو چو هموارست 55شمارهٔ ۱۱۹: ستاره سحر عشق چشم بیدارست 56شمارهٔ ۱۲۰: ترا که خط بناگوش ابجد نازست 57شمارهٔ ۱۲۱: کلام تلخ جبینان حلاوت آمیزست 58شمارهٔ ۱۲۲: تبسمی که دهد یار ازان دهن جان است 59شمارهٔ ۱۲۳: سخن بلند چو گردد به وحی مقرون است 60شمارهٔ ۱۲۴: ز ناله ام در و بام قفس نگارین است 61شمارهٔ ۱۲۵: هزار گرگ هوس در کمین عصمت توست 62شمارهٔ ۱۲۶: حیرتکده چشم مرا خواب ندیده است 63شمارهٔ ۱۲۷: بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است 64شمارهٔ ۱۲۸: اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی اس ...65شمارهٔ ۱۲۹: ارباب همم را چه غم از بی پر و بال ...66شمارهٔ ۱۳۰: جز گوشه میخانه مرا جای دگر نیست 67شمارهٔ ۱۳۱: جز نام تو بر لوح دلم هیچ رقم نیست 68شمارهٔ ۱۳۲: ارباب حیا را لب نانی ز جهان نیست 69شمارهٔ ۱۳۳: در چشم و دل پاک ز دنیا خبری نیست 70شمارهٔ ۱۳۴: هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت 71شمارهٔ ۱۳۵: زاهدان را گوشه خلوت بس است 72شمارهٔ ۱۳۶: ای دل بی درد، آزادی بس است 73شمارهٔ ۱۳۷: در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست 74شمارهٔ ۱۳۸: سرکشم ز ابر بهاری گذشته است 75شمارهٔ ۱۳۹: غم پوشش برونم را گرفته است 76شمارهٔ ۱۴۰: ای که گفتی نگاه خیره تو 77شمارهٔ ۱۴۱: زهرست بی تبسم شیرین شراب تلخ 78شمارهٔ ۱۴۲: شنیدم آنقدر از دوستان تلخ 79شمارهٔ ۱۴۳: زلف مشکین تو سر در دامن محشر نهاد 80شمارهٔ ۱۴۴: سرو را از جلوه مستانه از جا می بر ...81شمارهٔ ۱۴۵: عقل را از مغز بیرون داغ سودا می ب ...82شمارهٔ ۱۴۶: قسم به شمع تجلی که پرتوش ازلی است 83شمارهٔ ۱۴۷: ترا که برق بلا خوشه چین خرمن نیست 84شمارهٔ ۱۴۸: خیال طره او در دل خراب گذشت 85شمارهٔ ۱۴۹: مرا به نیم تبسم خراب کرد و گذشت 86شمارهٔ ۱۵۰: ترخنده از عرق به می ناب زد رخت 87شمارهٔ ۱۵۱: هستی نماند و در سر پوچ آرزو بجاست 88شمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست 89شمارهٔ ۱۵۳: ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست 90شمارهٔ ۱۵۴: چون غنچه گر زبان تو با دل موافق ا ...91شمارهٔ ۱۵۵: موج خطر سفینه اهل توکل است 92شمارهٔ ۱۵۶: یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت 93شمارهٔ ۱۵۷: امروز حسن خط به رخ او مسلم است 94شمارهٔ ۱۵۸: نرمی حصار عافیت جان روشن است 95شمارهٔ ۱۵۹: ناخن به سینه ریزی حسن هلال ازوست 96شمارهٔ ۱۶۰: تا عارضت ز آتش می برفروخته است 97شمارهٔ ۱۶۱: زلفت که همچو شام غریبان گرفته است 98شمارهٔ ۱۶۲: از سرد مهری آتش شوقم فسرده است 99شمارهٔ ۱۶۳: در جوش خلق کعبه حاجات گم شده است 100شمارهٔ ۱۶۴: خال تو ریشه در شکرستان دوانده است 101شمارهٔ ۱۶۵: دل بی خیال طایر شهپر بریده است 102شمارهٔ ۱۶۶: از پسته تو شور ملاحت چکیده است 103شمارهٔ ۱۶۷: آتش ز شرم خوی تو تا سر کشیده است 104شمارهٔ ۱۶۸: دارد سری به کاکل او هر سری که هست 105شمارهٔ ۱۶۹: (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست 106شمارهٔ ۱۷۰: عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست 107شمارهٔ ۱۷۱: بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست 108شمارهٔ ۱۷۲: در گلشن وجود ره بوالفضول نیست 109شمارهٔ ۱۷۳: بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت 110شمارهٔ ۱۷۴: از ما به گفتگو دل و جان می توان گ ...111شمارهٔ ۱۷۵: تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت 112شمارهٔ ۱۷۶: رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است 113شمارهٔ ۱۷۷: رخسار تو شاداب تر از لاله طورست 114شمارهٔ ۱۷۸: می بی نمک صحبت احباب حرام است 115شمارهٔ ۱۷۹: آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است 116شمارهٔ ۱۸۰: از وصل، ملال دل خرم نمکین است 117شمارهٔ ۱۸۱: روی دل این خسته به آن چشم سخنگوست 118شمارهٔ ۱۸۲: (راه سخنم معنی بسیار گرفته است 119شمارهٔ ۱۸۳: ...120شمارهٔ ۱۸۴: از خموشی هر که سر در جیب فکرت می ...121شمارهٔ ۱۸۵: ناله بلبل به بال شیون ما می پرد 122شمارهٔ ۱۸۶: تا به برگ سبز، خط او چمن را یاد ک ...123شمارهٔ ۱۸۷: کاوش مژگان او از بس که دست انداز ...124شمارهٔ ۱۸۸: ناله من بزم عشرت را مصیبتخانه کرد 125شمارهٔ ۱۸۹: بوی خون از غنچه گل بر دماغم می خو ...126شمارهٔ ۱۹۰: می چسان مغز من آتش روان را پرورد 127شمارهٔ ۱۹۱: بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب ز ...128شمارهٔ ۱۹۲: من کیم تا دست امیدم به آن دامن رس ...129شمارهٔ ۱۹۳: بی تو بر من شش جهت چون خانه زنبور ...130شمارهٔ ۱۹۴: تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سی ...131شمارهٔ ۱۹۵: از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ ...132شمارهٔ ۱۹۶: دل فتاد از چشم مست یار تا فرزانه ...133شمارهٔ ۱۹۷: وقت شد تا لشکر خط ماه تا ماهی کشد 134شمارهٔ ۱۹۸: هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد 135شمارهٔ ۱۹۹: شوربختم، دل به آن کنج دهانم می کش ...136شمارهٔ ۲۰۰: خط ظالم از گل رخسار او کین می کشد 137شمارهٔ ۲۰۱: داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد 138شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 139شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 140شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...141شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...142شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 143شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 144شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...145شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...146شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...147شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...148شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...149شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...150شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...151شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...152شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...153شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...154شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 155شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...156شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...157شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...158شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...159شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...160شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...161شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...162شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 163شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 164شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...165شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 166شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...167شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...168شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...169شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...170شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...171شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...172شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...173شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...174شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 175شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...176شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 177شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 178شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...179شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 180شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...181شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...182شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...183شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...184شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 185شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 186شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 187شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...188شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...189شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...190شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 191شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 192شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...193شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...194شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...195شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...196شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...197شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...198شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...199شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...200شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...201شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...202شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...203شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...204شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...205شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...206شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...207شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...208شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...209شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...210شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...211شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...212شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...213شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...214شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...215شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...216شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...217شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 218شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...219شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...220شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...221شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...222شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...223شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...224شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...225شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 226شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...227شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...228شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...229شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...230شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...231شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...232شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...233شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 234شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 235شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...236شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 237شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...238شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...239شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...240شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...241شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...242شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...243شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...244شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 245شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 246شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 247شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 248شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 249شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 250شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 251شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 252شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 253شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 254شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 255شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 256شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 257شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 258شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 259شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 260شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 261شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 262شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 263شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 264شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 265شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...266شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 267شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 268شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 269شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 270شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 271شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 272شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 273شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 274شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 275شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...276شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 277شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 278شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 279شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 280شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 281شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 282شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 283شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 284شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 285شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 286شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...287شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 288شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 289شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 290شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 291شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 292شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...293شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 294شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 295شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 296شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 297شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 298شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 299شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 300شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 301شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 302شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 303شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 304شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 305شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 306شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 307شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...308شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 309شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 310شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 311شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 312شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 313شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 314شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 315شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 316شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 317شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 318شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...319شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...320شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...321شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 322شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 323شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 324شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 325شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 326شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 327شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 328شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 329شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...330شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...331شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 332شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 333شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 334شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 335شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 336شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 337شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 338شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 339شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 340شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...341شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 342شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 343شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 344شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 345شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...346شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 347شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 348شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 349شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 350شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 351شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 352شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 353شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 354شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...355شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 356شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 357شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 358شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 359شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 360شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 361شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 362شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 363شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 364شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 365شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 366شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 367شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 368شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 369شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 370شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 371شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 372شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 373شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 374شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 375شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 376شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 377شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 378شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 379شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 380شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 381شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 382شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 383شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 384شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 385شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 386شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 387شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 388شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 389شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 390شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...391شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 392شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 393شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 394شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...395شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 396شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 397شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 398شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 399شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 400شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...401شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 402شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...403شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...404شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 405شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 406شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...407شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 408شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 409شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 410شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...411شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...412شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 413شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 414شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 415شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 416شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 417شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...418شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 419شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 420شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 421شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 422شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...423شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...424شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...425شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...426شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...427شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...428شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 429شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 430شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 431شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...432شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 433شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...434شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...435شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...436شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...437شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...438شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...439شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...440شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...441شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...442شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...443شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...444شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...445شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 446شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 447شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...448شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...449شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 450شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 451شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 452شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 453شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 454شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 455شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 456شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 457شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 458شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 459شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 460شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 461شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 462شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 463شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 464شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 465شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 466شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 467شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 468شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 469شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 470شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 471شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 472شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 473شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 474شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 475شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 476شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 477شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...478شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...479شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 480شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 481شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 482شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 483شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...484شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 485شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...486شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...487شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...488شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...489شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...490شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...491شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...492شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 493شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 494شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 495شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 496شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 497شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 498شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 499شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...500شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 501شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...502شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...503شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...504شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...505شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...506شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...507شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 508شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...509شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 510شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 511شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 512شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 513شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 514شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 515شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 516شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 517شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 518شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 519شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 520شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 521شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 522شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 523شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 524شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 525شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 526شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 527شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 528شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 529شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 530شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 531شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 532شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 533شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 534شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 535شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...536شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 537شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...538شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 539شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 540شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 541شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...542شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...543شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 544شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 545شمارهٔ ۶۰۹: ...546شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 547شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...548شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...549شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 550شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 551شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 552شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 553شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...554شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 555شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...556شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...557شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...558شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...559شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...560شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...561شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...562شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 563شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 564شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 565شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 566شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 567شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 568شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 569شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...570شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 571شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...572شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...573شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...574شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...575شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...576شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...577شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 578شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...579شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 580شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 581شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 582شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 583شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 584شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 585شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 586شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 587شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 588شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 589شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 590شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 591شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 592شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 593شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 594شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 595شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 596شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 597شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 598شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 599شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 600شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 601شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 602شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 603شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 604شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 605شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...606شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 607شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...608شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 609شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 610شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 611شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...612شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...613شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 614شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ