به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صائب تبریزی

صائب تبریزیمتفرقاتشمارهٔ ۲۰: نگه دارد خدا آن سیمتن را از گزند ما

1110عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نگه دارد خدا آن سیمتن را از گزند ما!

که اخگر در گریبان دارد آتش از سپند ما

ز گیرودار ما آسوده باش ای آهوی وحشی

که از بس نارسایی چین نمی گیرد کمند ما

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹: ز هجران که دارد لاله داغی دلسیاهی ...2شمارهٔ ۲۰: نگه دارد خدا آن سیمتن را از گزند م ...3شمارهٔ ۲۱: بزم عشق است میا از در عادت به درون 4شمارهٔ ۲۲: جان من رفتن ازین سینه بی کینه چرا 5شمارهٔ ۲۳: گل روی تو چو شبنم نگران ساخت مرا 6شمارهٔ ۲۴: نه چنان تنگ گرفته است دل تنگ مرا 7شمارهٔ ۲۵: تا به کی دور بود سایه ابراز سر ما 8شمارهٔ ۲۶: رخنه در سنگ کند ناخن اندیشه ما 9شمارهٔ ۲۷: صیقلی می شود از زخم زبان سینه ما 10شمارهٔ ۲۸: رنگ بر روی گل آید ز وفاداری ما 11شمارهٔ ۲۹: زهی رخ تو نموداری از بهشت خدا 12شمارهٔ ۳۰: (مده ز دست درین فصل جام صهبا را 13شمارهٔ ۳۱: اسیر ساخت به یک خنده نهان ما را 14شمارهٔ ۳۲: در زیر بار مهره گل نیست دست ما 15شمارهٔ ۳۳: غافل مشو ز رتبه شوق بلند ما 16شمارهٔ ۳۴: قانع به جرعه نیست لب میگسار ما 17شمارهٔ ۳۵: تا کی به شعله ای نزند جوش داغ ما 18شمارهٔ ۳۶: (مردانه ازین خرقه سالوس برون آ 19شمارهٔ ۳۷: از نغمه عشاق چه ذوق اهل هوس را 20شمارهٔ ۳۸: بلبل به ثنای تو گشوده است زبان را 21شمارهٔ ۳۹: هر نگه صد کاسه خون می خورد 22شمارهٔ ۴۰: چه غم از کشمکش ماست جهان گذران را 23شمارهٔ ۴۱: لعل از کان بدخشان، گوهر از عمان طل ...24شمارهٔ ۴۲: چنان ز ساده دلی ها رمیده ام ز کتاب 25شمارهٔ ۴۳: گر ز روی خود براندازی نقاب 26شمارهٔ ۴۴: گل رخسار او در عالم آب 27شمارهٔ ۴۵: (ای لعل تو جان بخش ترا ز عیسی مشرب 28شمارهٔ ۴۶: (حاجت از خاک مراد در میخانه طلب 29شمارهٔ ۴۷: هر که از بی طاقتی نالید تمکینش سزا ...30شمارهٔ ۴۸: سجده گاه بوسه من نقش پای او بس است 31شمارهٔ ۴۹: شیوه ما گرد جانان بی خبر گردیدن اس ...32شمارهٔ ۵۰: خاکساری مشرب و افتادگی دین من است 33شمارهٔ ۵۱: چه حاجت است به می لعل سیر رنگ ترا 34شمارهٔ ۵۲: خوش آن شبی که کنم مست دیده بانش را 35شمارهٔ ۵۳: سرشته اند به دیوانگی سرشت مرا 36شمارهٔ ۵۴: ز ناز بوسه لب دلستان نداد مرا 37شمارهٔ ۵۵: نمی کشد دل غمگین به صبحگاه مرا 38شمارهٔ ۵۶: سلاح جوهر ذاتی است شیرمردان را 39شمارهٔ ۵۷: ز جلوه تو حیاتی است خاکساران را 40شمارهٔ ۵۸: بهار مایه غفلت بود گرانان را 41شمارهٔ ۵۹: به دست شانه مده زلف عنبرین بو را 42شمارهٔ ۶۰: چه نسبت است به روی تو روی آینه را 43شمارهٔ ۶۱: چو آفتاب بکش جام صبحگاهی را 44شمارهٔ ۶۲: گذشت عمر و نگردید پخته طینت ما 45شمارهٔ ۶۳: باقی به حق، ز خویش فنا می کند ترا 46شمارهٔ ۶۴: کو باده تا به سنگ زنم جام عقل را 47شمارهٔ ۶۵: (از رحم بر زمین نزد آسمان مرا 48شمارهٔ ۶۶: کو عشق تا به هم شکند هستی مرا 49شمارهٔ ۶۷: عیدست مرگ دست به هستی فشانده را 50شمارهٔ ۶۸: مجنون کند فریب نگاهت غزاله را 51شمارهٔ ۶۹: غم روزی نخورد هر که دلش آزاده است 52شمارهٔ ۷۰: آن که صد شیوه به آن چشم سخنگو داده ...53شمارهٔ ۷۱: لعل سیراب تو ترخنده به صهبا زده اس ...54شمارهٔ ۷۲: سبزه خط تو راه دل آگاه زده است 55شمارهٔ ۷۳: داغ مشکینم که ناف لاله ها را سوخته ...56شمارهٔ ۷۴: در غلط می افکند هر دم سپند بزم را 57شمارهٔ ۷۵: دل به دام زلف آن مشکین کمند افتاده ...58شمارهٔ ۷۶: بخت ما چون بیدمجنون سرنگون افتاده ...59شمارهٔ ۷۷: تا خیال عارضش در دیده مأوا کرده اس ...60شمارهٔ ۷۸: بر سر گردون گل انجم سرشک ما زده اس ...61شمارهٔ ۷۹: از خمار خواب خوش یوسف به زندان آمد ...62شمارهٔ ۸۰: گل ز تیغ غمزه اش در خاک و خون غلطی ...63شمارهٔ ۸۱: آنچه می دانیش روی به خون اندوده ای ...64شمارهٔ ۸۲: هر که چشم رغبت از نظاره مرغوب بست 65شمارهٔ ۸۳: چشم ما طرفی کز آن رخسار آتشناک بست 66شمارهٔ ۸۴: بس که تند و تلخ و خشم آلود آن بدخو ...67شمارهٔ ۸۵: بس که بر رویم غبار کلفت از هر سو ن ...68شمارهٔ ۸۶: خوشدلی فرش است در هر جا شراب و ساز ...69شمارهٔ ۸۷: در محبت جز تهیدستی متاعی باب نیست 70شمارهٔ ۸۸: (آتشین جانی چو من بر صفحه ایام نیس ...71شمارهٔ ۸۹: ذوقی از حرف محبت بی صفای سینه نیست 72شمارهٔ ۹۰: تا خیال زلف او ره در دل دیوانه داش ...73شمارهٔ ۹۱: در محبت کام نتوان بی دل خونخواره ی ...74شمارهٔ ۹۲: پنجه غیرت دل پرویز را در هم شکست 75شمارهٔ ۹۳: به این عنوان اگر قامت کشد سرو دلار ...76شمارهٔ ۹۴: هر کجا قامت دلدار به دعوی برخاست 77شمارهٔ ۹۵: تار و پود فلک از ناله پیچیده ماست 78شمارهٔ ۹۶: پیش ارباب خرد رسم تکلف باب است 79شمارهٔ ۹۷: پیش اشکم که خروشنده تر از سیلاب اس ...80شمارهٔ ۹۸: چشمت از گوشه میخانه بلاخیزترست 81شمارهٔ ۹۹: در شکست دل ما سعی نه از تدبیرست 82شمارهٔ ۱۰۰: فکر دنیای دنی کار خدانشناس است 83شمارهٔ ۱۰۱: چاره خاک نشینان به قضا ساختن است 84شمارهٔ ۱۰۲: تا به کام است فلک، خار گل پیرهن ا ...85شمارهٔ ۱۰۳: شور دریای وجود از سر پرشور من است 86شمارهٔ ۱۰۴: اشک از گرمی آه دل من گلگون است 87شمارهٔ ۱۰۵: نامه لاله که داغ جگرش مضمون است 88شمارهٔ ۱۰۶: یک سر زلف تو در چین و یکی ماچین ا ...89شمارهٔ ۱۰۷: روزگاری است که پایم ز چمن کوتاه ا ...90شمارهٔ ۱۰۸: اشک خالی کن دلهای غم اندوخته است 91شمارهٔ ۱۰۹: راحت و محنت عالم به هم آمیخته است 92شمارهٔ ۱۱۰: دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است 93شمارهٔ ۱۱۱: جوش سودا ز سرم عقل گرانبار گرفت 94شمارهٔ ۱۱۲: دل به منت ز من آن یار جفاکیش گرفت 95شمارهٔ ۱۱۳: (دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخ ...96شمارهٔ ۱۱۴: مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست 97شمارهٔ ۱۱۵: سیاه روی کتاب از ورق شماری ماست 98شمارهٔ ۱۱۶: ترا که پنبه گوش شعور سیماب است 99شمارهٔ ۱۱۷: زبان شانه درازست بر سر عالم 100شمارهٔ ۱۱۸: دل آرمیده بود گفتگو چو هموارست 101شمارهٔ ۱۱۹: ستاره سحر عشق چشم بیدارست 102شمارهٔ ۱۲۰: ترا که خط بناگوش ابجد نازست 103شمارهٔ ۱۲۱: کلام تلخ جبینان حلاوت آمیزست 104شمارهٔ ۱۲۲: تبسمی که دهد یار ازان دهن جان است 105شمارهٔ ۱۲۳: سخن بلند چو گردد به وحی مقرون است 106شمارهٔ ۱۲۴: ز ناله ام در و بام قفس نگارین است 107شمارهٔ ۱۲۵: هزار گرگ هوس در کمین عصمت توست 108شمارهٔ ۱۲۶: حیرتکده چشم مرا خواب ندیده است 109شمارهٔ ۱۲۷: بر سبزه خط تکیه مکن موج سرابی است 110شمارهٔ ۱۲۸: اندیشه ز مستی نکند هر که شرابی اس ...111شمارهٔ ۱۲۹: ارباب همم را چه غم از بی پر و بال ...112شمارهٔ ۱۳۰: جز گوشه میخانه مرا جای دگر نیست 113شمارهٔ ۱۳۱: جز نام تو بر لوح دلم هیچ رقم نیست 114شمارهٔ ۱۳۲: ارباب حیا را لب نانی ز جهان نیست 115شمارهٔ ۱۳۳: در چشم و دل پاک ز دنیا خبری نیست 116شمارهٔ ۱۳۴: هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت 117شمارهٔ ۱۳۵: زاهدان را گوشه خلوت بس است 118شمارهٔ ۱۳۶: ای دل بی درد، آزادی بس است 119شمارهٔ ۱۳۷: در چشم پاکبازان آن دلنواز پیداست 120شمارهٔ ۱۳۸: سرکشم ز ابر بهاری گذشته است 121شمارهٔ ۱۳۹: غم پوشش برونم را گرفته است 122شمارهٔ ۱۴۰: ای که گفتی نگاه خیره تو 123شمارهٔ ۱۴۱: زهرست بی تبسم شیرین شراب تلخ 124شمارهٔ ۱۴۲: شنیدم آنقدر از دوستان تلخ 125شمارهٔ ۱۴۳: زلف مشکین تو سر در دامن محشر نهاد 126شمارهٔ ۱۴۴: سرو را از جلوه مستانه از جا می بر ...127شمارهٔ ۱۴۵: عقل را از مغز بیرون داغ سودا می ب ...128شمارهٔ ۱۴۶: قسم به شمع تجلی که پرتوش ازلی است 129شمارهٔ ۱۴۷: ترا که برق بلا خوشه چین خرمن نیست 130شمارهٔ ۱۴۸: خیال طره او در دل خراب گذشت 131شمارهٔ ۱۴۹: مرا به نیم تبسم خراب کرد و گذشت 132شمارهٔ ۱۵۰: ترخنده از عرق به می ناب زد رخت 133شمارهٔ ۱۵۱: هستی نماند و در سر پوچ آرزو بجاست 134شمارهٔ ۱۵۲: ز اهل سخن مپرس مقام سخن کجاست 135شمارهٔ ۱۵۳: ما را بهشت نقد، تماشای دلبرست 136شمارهٔ ۱۵۴: چون غنچه گر زبان تو با دل موافق ا ...137شمارهٔ ۱۵۵: موج خطر سفینه اهل توکل است 138شمارهٔ ۱۵۶: یعقوب بد نکرد که در هجر چشم باخت 139شمارهٔ ۱۵۷: امروز حسن خط به رخ او مسلم است 140شمارهٔ ۱۵۸: نرمی حصار عافیت جان روشن است 141شمارهٔ ۱۵۹: ناخن به سینه ریزی حسن هلال ازوست 142شمارهٔ ۱۶۰: تا عارضت ز آتش می برفروخته است 143شمارهٔ ۱۶۱: زلفت که همچو شام غریبان گرفته است 144شمارهٔ ۱۶۲: از سرد مهری آتش شوقم فسرده است 145شمارهٔ ۱۶۳: در جوش خلق کعبه حاجات گم شده است 146شمارهٔ ۱۶۴: خال تو ریشه در شکرستان دوانده است 147شمارهٔ ۱۶۵: دل بی خیال طایر شهپر بریده است 148شمارهٔ ۱۶۶: از پسته تو شور ملاحت چکیده است 149شمارهٔ ۱۶۷: آتش ز شرم خوی تو تا سر کشیده است 150شمارهٔ ۱۶۸: دارد سری به کاکل او هر سری که هست 151شمارهٔ ۱۶۹: (در زیر آسمان دل بی اضطراب نیست 152شمارهٔ ۱۷۰: عشق ترا به رونق ما احتیاج نیست 153شمارهٔ ۱۷۱: بر حسن زود سیر بهار اعتماد نیست 154شمارهٔ ۱۷۲: در گلشن وجود ره بوالفضول نیست 155شمارهٔ ۱۷۳: بر رنگ عصمت تو می ناب دست یافت 156شمارهٔ ۱۷۴: از ما به گفتگو دل و جان می توان گ ...157شمارهٔ ۱۷۵: تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت 158شمارهٔ ۱۷۶: رخساره گلرنگ تو گلزار بهشت است 159شمارهٔ ۱۷۷: رخسار تو شاداب تر از لاله طورست 160شمارهٔ ۱۷۸: می بی نمک صحبت احباب حرام است 161شمارهٔ ۱۷۹: آغاز خط آن شوخ به عشاق رحیم است 162شمارهٔ ۱۸۰: از وصل، ملال دل خرم نمکین است 163شمارهٔ ۱۸۱: روی دل این خسته به آن چشم سخنگوست 164شمارهٔ ۱۸۲: (راه سخنم معنی بسیار گرفته است 165شمارهٔ ۱۸۳: ...166شمارهٔ ۱۸۴: از خموشی هر که سر در جیب فکرت می ...167شمارهٔ ۱۸۵: ناله بلبل به بال شیون ما می پرد 168شمارهٔ ۱۸۶: تا به برگ سبز، خط او چمن را یاد ک ...169شمارهٔ ۱۸۷: کاوش مژگان او از بس که دست انداز ...170شمارهٔ ۱۸۸: ناله من بزم عشرت را مصیبتخانه کرد 171شمارهٔ ۱۸۹: بوی خون از غنچه گل بر دماغم می خو ...172شمارهٔ ۱۹۰: می چسان مغز من آتش روان را پرورد 173شمارهٔ ۱۹۱: بر گل رخسار او تا زلف پیچ و تاب ز ...174شمارهٔ ۱۹۲: من کیم تا دست امیدم به آن دامن رس ...175شمارهٔ ۱۹۳: بی تو بر من شش جهت چون خانه زنبور ...176شمارهٔ ۱۹۴: تا دل از زلفش جدایی کرد از جان سی ...177شمارهٔ ۱۹۵: از فضولی چشم بستم خار و گل همرنگ ...178شمارهٔ ۱۹۶: دل فتاد از چشم مست یار تا فرزانه ...179شمارهٔ ۱۹۷: وقت شد تا لشکر خط ماه تا ماهی کشد 180شمارهٔ ۱۹۸: هر قدر نقاش نقش او به دقت می کشد 181شمارهٔ ۱۹۹: شوربختم، دل به آن کنج دهانم می کش ...182شمارهٔ ۲۰۰: خط ظالم از گل رخسار او کین می کشد 183شمارهٔ ۲۰۱: داستان عمر طی شد حرف او آخر نشد 184شمارهٔ ۲۰۲: هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد 185شمارهٔ ۲۰۳: زخم گستاخم لب تیغ شهادت می مکد 186شمارهٔ ۲۰۴: از چمن رفتی و گل با حسرت بسیار ما ...187شمارهٔ ۲۰۵: شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک م ...188شمارهٔ ۲۰۶: یادگار عشق داغی در دل دیوانه ماند 189شمارهٔ ۲۰۷: رفت ایام جوانی، شوق در جانم نماند 190شمارهٔ ۲۰۸: روز قسمت چون ادا فهمی به ابرو داد ...191شمارهٔ ۲۰۹: وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرد ...192شمارهٔ ۲۱۰: فتنه و آشوب از هر سو به من رو کرد ...193شمارهٔ ۲۱۱: زهر در پیمانه کردم انگبین پنداشتن ...194شمارهٔ ۲۱۲: نغمه و گفتار خوش ارواح را بال و پ ...195شمارهٔ ۲۱۳: پنبه از بی طالعی ناخن به داغم می ...196شمارهٔ ۲۱۴: ناله ام ناخن به داغ عندلیبان می ز ...197شمارهٔ ۲۱۵: روز روشن آه ما بر قلب گردون می زن ...198شمارهٔ ۲۱۶: اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کش ...199شمارهٔ ۲۱۷: گه لب لعلش دهد دشنام و گه تحسین ک ...200شمارهٔ ۲۱۸: می گذارد کفش هر کس پیش پای میهمان 201شمارهٔ ۲۱۹: روح را با تن شکم پرور برابر می کن ...202شمارهٔ ۲۲۰: میان نور و ظلمت عالمی دارم، نمی د ...203شمارهٔ ۲۲۱: ز عشق افزون تمنای دل خودکام می گر ...204شمارهٔ ۲۲۲: کدامین سینه مجروح مهمان تو می گرد ...205شمارهٔ ۲۲۳: دل عاشق به جنت قانع از دلبر نمی گ ...206شمارهٔ ۲۲۴: کسی تا کی برای رزق دل بر آسمان بن ...207شمارهٔ ۲۲۵: خطش خورشید را در دامگاه هاله می آ ...208شمارهٔ ۲۲۶: ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد 209شمارهٔ ۲۲۷: نهال قامت او کی مرا از خاک بردارد 210شمارهٔ ۲۲۸: خطر از قاطعان راه، رهبر بیشتر دار ...211شمارهٔ ۲۲۹: (غبارم را نسیم ناتوانی دربدر دارد 212شمارهٔ ۲۳۰: ازان فرهاد دایم جای در کوه و کمر ...213شمارهٔ ۲۳۱: خوشا دردی که مهرم از لب خاموش برد ...214شمارهٔ ۲۳۲: چه زنگ از خاطر من دیده نمناک بردا ...215شمارهٔ ۲۳۳: برای دیگران صد گل گشایش بر جبین د ...216شمارهٔ ۲۳۴: مگر شمشیر او امروز آب تازه ای دار ...217شمارهٔ ۲۳۵: خوش آن آزاده کز منت به خاطر بار ن ...218شمارهٔ ۲۳۶: کسی چون چشم ازان رخسار آتشناک برگ ...219شمارهٔ ۲۳۷: گه تبسم از لبش، گاهی سخن گل می کن ...220شمارهٔ ۲۳۸: نشأه دیوانگی تکلیف باغم می کند 221شمارهٔ ۲۳۹: داغ عاشق سازگاری کی به مرهم می کن ...222شمارهٔ ۲۴۰: چشم مستت سرمه را بیهوشدارو می کند 223شمارهٔ ۲۴۱: با دلم آتش نگاهی دستبازی می کند 224شمارهٔ ۲۴۲: (دود دل را اشک چشم تر تلافی می کن ...225شمارهٔ ۲۴۳: چند حرف بوسه او بر لب جان بشکند 226شمارهٔ ۲۴۴: رهروان چون بر میان دامان استغنا ز ...227شمارهٔ ۲۴۵: حق پرستانی که از عشق خدا دم می زن ...228شمارهٔ ۲۴۶: یکه تازان جنون چون روی در هامون ک ...229شمارهٔ ۲۴۷: چرخ در گردش بود تا دل به جای خود ...230شمارهٔ ۲۴۸: یاد ایامی که رویش را بهار شرم بود 231شمارهٔ ۲۴۹: چشم من دایم سپند آتش رخساره بود 232شمارهٔ ۲۵۰: شمع دل را روشنی در وقت خاموشی بود 233شمارهٔ ۲۵۱: در جنون عقل از سر دیوانه بیرون می ...234شمارهٔ ۲۵۲: بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر ...235شمارهٔ ۲۵۳: دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شو ...236شمارهٔ ۲۵۴: گنج در ویرانه من مار ارقم می شود 237شمارهٔ ۲۵۵: کی دل دیوانه من رام آهو می شود 238شمارهٔ ۲۵۶: عافیت می خواهم از گردون، ملالم می ...239شمارهٔ ۲۵۷: عشوه ها از طالع ناساز می باید کشی ...240شمارهٔ ۲۵۸: آنچه آن روی لطیف از سایه مژگان کش ...241شمارهٔ ۲۵۹: خوش بهاری می رسد فکر می و ساغر کن ...242شمارهٔ ۲۶۰: گل نشکفته من در چمن هرگز نمی خواب ...243شمارهٔ ۲۶۱: خیال زلف او در دیده خونبار می زیب ...244شمارهٔ ۲۶۲: ز شور بلبلان گل از هوای خود نمی ا ...245شمارهٔ ۲۶۳: مصفا چون شود دل در غبار تن نمی گن ...246شمارهٔ ۲۶۴: شکوه خامشی در ظرف گفت و گو نمی گن ...247شمارهٔ ۲۶۵: ز راه چشم، غم در جان غم فرسود می ...248شمارهٔ ۲۶۶: امید وقت خوش از جمع دیوان داشتم، ...249شمارهٔ ۲۶۷: چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می گر ...250شمارهٔ ۲۶۸: ز می هرگاه روی یار عالمسوز می گرد ...251شمارهٔ ۲۶۹: به کوی عشق زاهد دشمن ناموس می گرد ...252شمارهٔ ۲۷۰: به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می ...253شمارهٔ ۲۷۱: کم و بیش جهان در نیستی همسنگ می گ ...254شمارهٔ ۲۷۲: زمین خشک، گلزار از می گلفام می گر ...255شمارهٔ ۲۷۳: (جنون از نشأه هشیاری من ننگ می گی ...256شمارهٔ ۲۷۴: قضا تا نسخه کفر از خط جانانه می گ ...257شمارهٔ ۲۷۵: ز فکر قامتی در دل خرامان شعله ای ...258شمارهٔ ۲۷۶: نشد قسمت که چندان چشم شوخ او به م ...259شمارهٔ ۲۷۷: کسی را از بزرگان می رسد نخوت به د ...260شمارهٔ ۲۷۸: نفس را یاد رویش شعله بی باک می سا ...261شمارهٔ ۲۷۹: تماشای تو از دل سینه ها را پاک می ...262شمارهٔ ۲۸۰: نفس را صافی از کلفت خراش سینه می ...263شمارهٔ ۲۸۱: بدآموز قفس در آشیان مسکن نمی سازد 264شمارهٔ ۲۸۲: نه لاله (است) این که پای بیستون ر ...265شمارهٔ ۲۸۳: که می گفت از دل یاقوت دود عنبرین ...266شمارهٔ ۲۸۴: صفای عارضش ته جرعه بر مهتاب می ری ...267شمارهٔ ۲۸۵: کشد در خاک و خونم گر غباری در من ...268شمارهٔ ۲۸۶: ز دندان ریختن حرص کهنسالان فزونتر ...269شمارهٔ ۲۸۷: ز حیرت بهره عاشق ز خوبان بیشتر با ...270شمارهٔ ۲۸۸: جهان را تار و پود هستی از موج خطر ...271شمارهٔ ۲۸۹: رهین منت درمان شدن آسان نمی باشد 272شمارهٔ ۲۹۰: چه لذت دیدن رخسار آن مه پاره می ب ...273شمارهٔ ۲۹۱: همان خشک است مژگان گر به خوناب دگ ...274شمارهٔ ۲۹۲: گل از شرم رخ او خون به روی خویشتن ...275شمارهٔ ۲۹۳: کدامین سروقد از دامن محشر برون آم ...276شمارهٔ ۲۹۴: به قتل من چنان تیغش به استعجال می ...277شمارهٔ ۲۹۵: اگر ملک دو عالم را کند یک کاسه اق ...278شمارهٔ ۲۹۶: گرانخوابی که آه سرد را مهتاب می د ...279شمارهٔ ۲۹۷: دل سودایی من یار را اغیار می داند 280شمارهٔ ۲۹۸: گرفتار محبت دوست از دشمن نمی داند 281شمارهٔ ۲۹۹: دلم در سینه درس ناله مستانه می خو ...282شمارهٔ ۳۰۰: حجاب بی زبانم رخصت گفتار می خواهد 283شمارهٔ ۳۰۱: طبیب پست فطرت خلق را رنجور می خوا ...284شمارهٔ ۳۰۲: شود رد خلایق هر که را الله می خوا ...285شمارهٔ ۳۰۳: خوشا دردی که هر مو بر تن من در خر ...286شمارهٔ ۳۰۴: ز سبزی گر برون گردون مینارنگ می آ ...287شمارهٔ ۳۰۵: به لب از شوق صدره بیش جان نامه می ...288شمارهٔ ۳۰۶: مگر پروانه حرفی از کنار و بوس می ...289شمارهٔ ۳۰۷: (صبا در هم خبر از طره جانانه می گ ...290شمارهٔ ۳۰۸: آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد 291شمارهٔ ۳۰۹: (یک ادای نمکین در همه عمر نکرد 292شمارهٔ ۳۱۰: زلف او کی به خیال من غمناک افتد 293شمارهٔ ۳۱۱: گر چنین سرو ز بالای تو درهم گردد 294شمارهٔ ۳۱۲: اگر ابروی تو محراب نمازم گردد 295شمارهٔ ۳۱۳: حسن خط پرده فهمیدن مضمون گردد 296شمارهٔ ۳۱۴: عیب در چشم و دل پاک هنر می گردد 297شمارهٔ ۳۱۵: شبنم از روی لطیف تو نظر می دزدد 298شمارهٔ ۳۱۶: بوی گل مژده آشوب جنون می آرد 299شمارهٔ ۳۱۷: شوربختی ز دو چشم تر ما می بارد 300شمارهٔ ۳۱۸: هر که را می نگری شکوه ز قسمت دارد 301شمارهٔ ۳۱۹: ناله ام کاوش ازان خنجر مژگان دارد 302شمارهٔ ۳۲۰: نمک لعل تو کی چشمه حیوان دارد 303شمارهٔ ۳۲۱: اشک ما آتش حل کرده به دامن دارد 304شمارهٔ ۳۲۲: چمن خلد کی این لاله و نسرین دارد 305شمارهٔ ۳۲۳: با رخت آینه خوش عیش تمامی دارد 306شمارهٔ ۳۲۴: خنک آن دل که ز وسواس تمنا گذرد 307شمارهٔ ۳۲۵: رهنوردی که مدارش به توکل گذرد 308شمارهٔ ۳۲۶: داغم از خنده بیهوده خود، می ترسم 309شمارهٔ ۳۲۷: قطع امید ازان زلف دوتا نتوان کرد 310شمارهٔ ۳۲۸: برو ای غیر به ما داغ محبت مفروش 311شمارهٔ ۳۲۹: هر که شبها ز سر زانوی خود بالین ک ...312شمارهٔ ۳۳۰: هر کجا از خط سبز تو سخن می خیزد 313شمارهٔ ۳۳۱: مرغ من در بغل بیضه هم آزاد نبود 314شمارهٔ ۳۳۲: نکشم ناز بتی را که جفاجو نبود 315شمارهٔ ۳۳۳: مصر روشن ز جمال مه کنعان نشود 316شمارهٔ ۳۳۴: رام عاشق نشدن، کام زلیخا دادن 317شمارهٔ ۳۳۵: سخنی کز دهن تنگ تو برمی آید 318شمارهٔ ۳۳۶: خون به جوشم ز خط غالیه گون می آید 319شمارهٔ ۳۳۷: مگر از ناله بلبل دل ما بگشاید 320شمارهٔ ۳۳۸: گلی از عیش نچیدم که ملالی نرسید 321شمارهٔ ۳۳۹: دو دل شوم چو به زلفش مرا نگاه افت ...322شمارهٔ ۳۴۰: کجا دماغ تو گرم از شراب می گردد 323شمارهٔ ۳۴۱: درین ریاض کسی خوشه اش دو سر دارد 324شمارهٔ ۳۴۲: کسی که کاوش عشقی درون خود دارد 325شمارهٔ ۳۴۳: چو دست خود به دعا می پرست بردارد 326شمارهٔ ۳۴۴: لبش به ظاهر اگر حرف شکرین دارد 327شمارهٔ ۳۴۵: شراب روز دل لاله را سیه دارد 328شمارهٔ ۳۴۶: ز خط صفا لب میگون یار پیدا کرد 329شمارهٔ ۳۴۷: به حسن، خیرگی ما چه می تواند کرد 330شمارهٔ ۳۴۸: به آه سرد دل خود دو نیم باید کرد 331شمارهٔ ۳۴۹: ز سرنوشت قضا احتراز نتوان کرد 332شمارهٔ ۳۵۰: سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خو ...333شمارهٔ ۳۵۱: سبکروی به صف دشمنان شبیخون زد 334شمارهٔ ۳۵۲: چو شبنم آن که دل خویش با صفا سازد 335شمارهٔ ۳۵۳: غریب کوی تو در هر کجا وطن سازد 336شمارهٔ ۳۵۴: دل رمیده به این خاکدان نمی سازد 337شمارهٔ ۳۵۵: غبار خط چو به عزم نبرد می خیزد 338شمارهٔ ۳۵۶: به دل علاقه نداریم تا به جان چه ر ...339شمارهٔ ۳۵۷: مس وجود مرا درد کیمیا باشد 340شمارهٔ ۳۵۸: شکسته بند قناعت مرا دهان بسته است 341شمارهٔ ۳۵۹: کجا به سیر چمن با رخ گشاده نشد 342شمارهٔ ۳۶۰: رخ تو روی نگاه از پری بگرداند 343شمارهٔ ۳۶۱: سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند 344شمارهٔ ۳۶۲: درست سازد اگر شیشه شیشه گر شکند 345شمارهٔ ۳۶۳: دلاوران که صف کارزار می شکنند 346شمارهٔ ۳۶۴: ترا که چتر زراندود آفتاب بود 347شمارهٔ ۳۶۵: ز هر نهال به قد سرو اگر زیاده بود 348شمارهٔ ۳۶۶: به تیغ هر که شود کشته پایدار شود 349شمارهٔ ۳۶۷: ز درد می دل زهاد با صفا نشود 350شمارهٔ ۳۶۸: محنت مردم آزاده فزونتر باشد 351شمارهٔ ۳۶۹: فیض در دامن صحرای جنون می باشد 352شمارهٔ ۳۷۰: آب بر آتش هر بی سر و پا افشاند 353شمارهٔ ۳۷۱: ساده لوحان که بدآموز به صحبت شده ...354شمارهٔ ۳۷۲: سرزلف سخن آن روز به دستم دادند 355شمارهٔ ۳۷۳: نی اگر از دل پررخنه صدایی نزند 356شمارهٔ ۳۷۴: دل چو آرایش مژگان تر خویش کند 357شمارهٔ ۳۷۵: عشق چون شعله کشد اشک دمادم چه کند 358شمارهٔ ۳۷۶: آه را یاد سر زلف تو پیچیده کند 359شمارهٔ ۳۷۷: خلد تسخیر دل اهل محبت نکند 360شمارهٔ ۳۷۸: باده ای را نپرستم که خرابم نکند 361شمارهٔ ۳۷۹: عاشقانی که دل از گریه سبکبار کنند 362شمارهٔ ۳۸۰: عشقبازان چو جلای نظر پاک دهند 363شمارهٔ ۳۸۱: داغ سودای ترا بر دل بی کینه نهند 364شمارهٔ ۳۸۲: دل به خال تو عبث چشم طمع دوخته بو ...365شمارهٔ ۳۸۳: می خرامید و صبوح از می بی غش زده ...366شمارهٔ ۳۸۴: پیش ازین سینه ام از چاک گلستانی ب ...367شمارهٔ ۳۸۵: (چشمت که راه توبه احباب می زند 368شمارهٔ ۳۸۶: چون لاله هر که باده حمرا نمی زند 369شمارهٔ ۳۸۷: دم گر چه پیش آینه عالم نمی زند 370شمارهٔ ۳۸۸: ماه از حجاب روی تو پروین عرق کند 371شمارهٔ ۳۸۹: تا چند رخ ز باده کسی لاله گون کند 372شمارهٔ ۳۹۰: چندان که ممکن است کسی مردمی کند 373شمارهٔ ۳۹۱: اول به ظالمان اثر ظلم می رسد 374شمارهٔ ۳۹۲: در خشت خم به چشم حقارت نظر مکن 375شمارهٔ ۳۹۳: این ناقصان که فخر به انساب می کنن ...376شمارهٔ ۳۹۴: تیر از فراق شست تو می کرد ناله دو ...377شمارهٔ ۳۹۵: مژگان من ز اشک دمی بی گهر نبود 378شمارهٔ ۳۹۶: خطت ز پیش چشم سوادم نمی رود 379شمارهٔ ۳۹۷: دل روبرو به خنجر مژگان چرا شود 380شمارهٔ ۳۹۸: آنجا که عارض تو ز می لاله گون شود 381شمارهٔ ۳۹۹: عمرم به تلخکامی مل خرج می شود 382شمارهٔ ۴۰۰: ای سنگدل عقیق تو بدنام می شود 383شمارهٔ ۴۰۱: از خواب، چشم شوخ تو سنگین نمی شود 384شمارهٔ ۴۰۲: هر کس که از رخ تو نظر آب می دهد 385شمارهٔ ۴۰۳: گل بوی بی وفایی ارواح می دهد 386شمارهٔ ۴۰۴: آیینه ات ز چشم بدان بی صفا شده اس ...387شمارهٔ ۴۰۵: عاشق عنان به چرخ مقوس نمی دهد 388شمارهٔ ۴۰۶: هرگز کسی ز قافله دل نشان ندید 389شمارهٔ ۴۰۷: به جای قطره باران به کشت طالع ما 390شمارهٔ ۴۰۸: تبسمی پی دشنام تلخ در کارست 391شمارهٔ ۴۰۹: چه شد دگر که فغان از دلم خروش کشی ...392شمارهٔ ۴۱۰: مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز 393شمارهٔ ۴۱۱: نسیم از چمن و مشک از ختن گوید 394شمارهٔ ۴۱۲: رونق ز لاله زار تو خط سیاه برد 395شمارهٔ ۴۱۳: گفتار او غم از دل ناکام می برد 396شمارهٔ ۴۱۴: تا چند ناگواری از اندازه بگذرد 397شمارهٔ ۴۱۵: تنها نه کار من به نگاه نخست کرد 398شمارهٔ ۴۱۶: کی دیدمش که گریه سر حرف وا نکرد 399شمارهٔ ۴۱۷: تا عشق هست ناله به فریاد می رسد 400شمارهٔ ۴۱۸: جان چون کمال یافت به جانانه می رس ...401شمارهٔ ۴۱۹: از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد 402شمارهٔ ۴۲۰: آخر غبار خط تو گرد کساد شد 403شمارهٔ ۴۲۱: خالش بلای جان ز خط مشکبار شد 404شمارهٔ ۴۲۲: بال و پر محیط ز موج آشکاره شد 405شمارهٔ ۴۲۳: آثار عشق در دل چون سنگ من نماند 406شمارهٔ ۴۲۴: گردنکشی مکن که ضعیفان به آه سرد 407شمارهٔ ۴۲۵: مردم ز حد خویش برون پا نهاده اند 408شمارهٔ ۴۲۶: روشندلان که آینه جان زدوده اند 409شمارهٔ ۴۲۷: این ریش پروران که گرفتار شانه اند 410شمارهٔ ۴۲۸: جوش سخن من بود از جذبه مردان 411شمارهٔ ۴۲۹: رخسار تو با خط سیه کار چه سازد 412شمارهٔ ۴۳۰: می بی خبر از نرگس شهلای تو ریزد 413شمارهٔ ۴۳۱: از دیده حیرت زده چون آب نریزد 414شمارهٔ ۴۳۲: در دور خط آن سیم ذقن تلخ سخن شد 415شمارهٔ ۴۳۳: لب تشنه تو، سوخته ای نیست نباشد 416شمارهٔ ۴۳۴: توفیق، مرا رخت به منزل نرساند 417شمارهٔ ۴۳۵: ترسم که مرا عشق به مردی نرساند 418شمارهٔ ۴۳۶: چون حرف زند، غنچه ز گفتار بماند 419شمارهٔ ۴۳۷: جمعی که سر خویش به فتراک تو بستند 420شمارهٔ ۴۳۸: کی در تن خاکی دل آگاه گذارند 421شمارهٔ ۴۳۹: جویای تو آسودگی از مرگ نبیند 422شمارهٔ ۴۴۰: تا صدق طلب خضر من آبله پا بود 423شمارهٔ ۴۴۱: احوال دل خسته به اغیار مگویید 424شمارهٔ ۴۴۲: (شکست حال پریشان ما چه فایده دارد 425شمارهٔ ۴۴۳: کدام شوخ که با من سر عتاب ندارد 426شمارهٔ ۴۴۴: عجب نباشد اگر دل ز آسمان بگریزد 427شمارهٔ ۴۴۵: خراب شو که به ملک خراب باج نباشد 428شمارهٔ ۴۴۶: همت عالی نظر به پست ندارد 429شمارهٔ ۴۴۷: دور قدح را مه تمام ندارد 430شمارهٔ ۴۴۸: ره به فروغ رخش نقاب نگیرد 431شمارهٔ ۴۴۹: طالع ما عیش را غم می کند 432شمارهٔ ۴۵۰: گریه ما دل به طوفان می دهد 433شمارهٔ ۴۵۱: نه هر دل جای سودای تو باشد 434شمارهٔ ۴۵۲: هر که نبرد آب خود چشمه کوثر شود 435شمارهٔ ۴۵۳: خار پیراهن مشو آسودگان خاک را 436شمارهٔ ۴۵۴: غم مرا در جان بی حاصل نمی گیرد قر ...437شمارهٔ ۴۵۵: آشیان بلبلان پر گل شد از جوش بهار 438شمارهٔ ۴۵۶: باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر 439شمارهٔ ۴۵۷: ای ز رویت هر نظر محو تماشای دگر 440شمارهٔ ۴۵۸: نوازش می کند بی حاصلان را آسمان ک ...441شمارهٔ ۴۵۹: با بخت تیره کوکب ما را چه اعتبار 442شمارهٔ ۴۶۰: درویش خامش است ز مبرم کشنده تر 443شمارهٔ ۴۶۱: اقبال، گلی از چمن نیت خیرست 444شمارهٔ ۴۶۲: ای دل بی تاب زاری واگذار 445شمارهٔ ۴۶۳: رزق نزدیکان حق آید به پای خویشتن 446شمارهٔ ۴۶۴: رنگ من کرده به بال و پر عنقا پروا ...447شمارهٔ ۴۶۵: سرو از قد تو کسب رعونت کند هنوز 448شمارهٔ ۴۶۶: چون مسیحا فرد شو دل زنده جاوید با ...449شمارهٔ ۴۶۷: مست ناز من چنین مغرور و بی پروا م ...450شمارهٔ ۴۶۸: یوسف من از زلیخا مشربان دامن بکش 451شمارهٔ ۴۶۹: سرمه یعقوب را مالیده گرد دامنش 452شمارهٔ ۴۷۰: کاکل او درهم است از شورش سودای خو ...453شمارهٔ ۴۷۱: فصل گل می گذرد بی قدح و جام مباش 454شمارهٔ ۴۷۲: آن که از چاک دل خویش بود محرابش 455شمارهٔ ۴۷۳: آه کان سرو گل اندام ز رعنایی ها 456شمارهٔ ۴۷۴: موجه ای کو که ز دریا نبود ما و من ...457شمارهٔ ۴۷۵: خرقه ای دوختم از داغ جنون بر تن خ ...458شمارهٔ ۴۷۶: به گوشه قفس از آشیانه قانع باش 459شمارهٔ ۴۷۷: از عشق اگر لاف زنی دشمن کین باش 460شمارهٔ ۴۷۸: خطی که دمید گرد رخسارش 461شمارهٔ ۴۷۹: تیغی که غمزه تو کند سایه پرورش 462شمارهٔ ۴۸۰: در گرد خط نهان شد روی عرق فشانش 463شمارهٔ ۴۸۱: هر که پیش از مرگ مرد از یک جهان غ ...464شمارهٔ ۴۸۲: لاله آتش زبان افروخت در گلشن چراغ 465شمارهٔ ۴۸۳: هر کس که چون صدف دهن خویش کرد پاک 466شمارهٔ ۴۸۴: زلفت ز کجا و ز کجا سلسله مشک 467شمارهٔ ۴۸۵: بازآ که بی تو رنگ نیاید به روی گل 468شمارهٔ ۴۸۶: گر چه زنگ خاطر تن پروران چون روزه ...469شمارهٔ ۴۸۷: می تراود وحشت از بوم و بر کاشانه ...470شمارهٔ ۴۸۸: دیده از صورت پرستی بسته بود آیینه ...471شمارهٔ ۴۸۹: من که بودم رونق کوی خرابات، این ز ...472شمارهٔ ۴۹۰: جلوه ای مستانه زان گلگون قبا می خ ...473شمارهٔ ۴۹۱: چند زور آرد جنون بر من، گریبان نی ...474شمارهٔ ۴۹۲: تیغ کوه همتم، دامن ز صحرا می کشم 475شمارهٔ ۴۹۳: پرده بر حسن عمل از دامن تر می کشم 476شمارهٔ ۴۹۴: در لباس از سینه تفسیده آهی می کشم 477شمارهٔ ۴۹۵: چون نظر بر روی آن دشمن مروت می کن ...478شمارهٔ ۴۹۶: گریه را بی طاقتی آموختن حق من است 479شمارهٔ ۴۹۷: نیست ناخن در کف و مشکل گشایی می ک ...480شمارهٔ ۴۹۸: (تا به چند از گریه آزار دل جیحون ...481شمارهٔ ۴۹۹: در دل است آن کس که از نادیدنش دیو ...482شمارهٔ ۵۰۰: ما به زور اشک، موج از روی جیحون م ...483شمارهٔ ۵۰۱: چون به دریا روی با این دیده پر نم ...484شمارهٔ ۵۰۲: ز کویت رفتم و الماس طاقت بر جگر ب ...485شمارهٔ ۵۰۳: به می گرد ملال از چهره دل پاک می ...486شمارهٔ ۵۰۴: من آن بخت از کجا دارم که با او هم ...487شمارهٔ ۵۰۵: به بوسی قانع از لبهای شکربار چون ...488شمارهٔ ۵۰۶: نمی کردم به نیرنگ خزان ترک وفادار ...489شمارهٔ ۵۰۷: فضای چرخ تنگی می کند بر مغز پرشور ...490شمارهٔ ۵۰۸: من آن رندم که راز دل ز لوح سینه م ...491شمارهٔ ۵۰۹: بر سر خوان امل دست هوس می بندم 492شمارهٔ ۵۱۰: نتوان کرد به زندان بدن محصورم 493شمارهٔ ۵۱۱: جذبه ای کو که ازین نشأه به پرواز ...494شمارهٔ ۵۱۲: گر چه خاکیم پذیرای دل و جان شده ا ...495شمارهٔ ۵۱۳: اگر سیاه دلم داغ لاله زار توام 496شمارهٔ ۵۱۴: دلی گرفته تر از غنچه در بغل دارم 497شمارهٔ ۵۱۵: خدنگ او نظری دوخته است بر بالم 498شمارهٔ ۵۱۶: شکار جذبه توفیق شد گریبانم 499شمارهٔ ۵۱۷: ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم 500شمارهٔ ۵۱۸: برون ز شیشه افلاک همچو رنگ زدیم 501شمارهٔ ۵۱۹: کمند زلف ترا چون به خویش رام کنیم 502شمارهٔ ۵۲۰: به هفت آب، دهن از شراب می شویم 503شمارهٔ ۵۲۱: فرهادم و ثبات قدم هست پیشه ام 504شمارهٔ ۵۲۲: صد خنده واکشم ز تو تا ترک جان کنم 505شمارهٔ ۵۲۳: در کار عشق سعی چو فرهاد می کنم 506شمارهٔ ۵۲۴: گاهی به کوه و گاه به صحرا نمی روم 507شمارهٔ ۵۲۵: کو می که اختیار خرد را به او دهم 508شمارهٔ ۵۲۶: دل را به زلف حسن شمایل نمی دهم 509شمارهٔ ۵۲۷: حاشا که دل به ناز و نعیم جهان نهم 510شمارهٔ ۵۲۸: از شرم عشق دیده خونبار بسته ایم 511شمارهٔ ۵۲۹: پیش قضا طلسم ز تدبیر بسته ایم 512شمارهٔ ۵۳۰: دام امید در ره ایام بسته ایم 513شمارهٔ ۵۳۱: راه نشاط بر دل دیوانه بسته ایم 514شمارهٔ ۵۳۲: از خط به مهربانی ما بدگمان مشو 515شمارهٔ ۵۳۳: رفتیم و کوی او به رقیبان گذاشتیم 516شمارهٔ ۵۳۴: گرم نصیحت دل دیوانه خودیم 517شمارهٔ ۵۳۵: چون گل پی رنگینی دستار نباشم 518شمارهٔ ۵۳۶: ما را به تو شد راهنما راهبر چشم 519شمارهٔ ۵۳۷: ما حسرت دیدار تو در سینه شکستیم 520شمارهٔ ۵۳۸: دلبستگیی با دل بی کینه نداریم 521شمارهٔ ۵۳۹: ما داغ جنون را به سویدا نفروشیم 522شمارهٔ ۵۴۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 523شمارهٔ ۵۴۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...524شمارهٔ ۵۴۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...525شمارهٔ ۵۴۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 526شمارهٔ ۵۴۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 527شمارهٔ ۵۴۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 528شمارهٔ ۵۴۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 529شمارهٔ ۵۴۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...530شمارهٔ ۵۴۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 531شمارهٔ ۵۴۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...532شمارهٔ ۵۵۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...533شمارهٔ ۵۵۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...534شمارهٔ ۵۵۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...535شمارهٔ ۵۵۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...536شمارهٔ ۵۵۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...537شمارهٔ ۵۵۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...538شمارهٔ ۵۵۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 539شمارهٔ ۵۵۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 540شمارهٔ ۵۵۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 541شمارهٔ ۵۵۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 542شمارهٔ ۵۶۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 543شمارهٔ ۵۶۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 544شمارهٔ ۵۶۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 545شمارهٔ ۵۶۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...546شمارهٔ ۵۶۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 547شمارهٔ ۵۶۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...548شمارهٔ ۵۶۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...549شمارهٔ ۵۶۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...550شمارهٔ ۵۶۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...551شمارهٔ ۵۶۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...552شمارهٔ ۵۷۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...553شمارهٔ ۵۷۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 554شمارهٔ ۵۷۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...555شمارهٔ ۵۷۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 556شمارهٔ ۵۷۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 557شمارهٔ ۵۷۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 558شمارهٔ ۵۷۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 559شمارهٔ ۵۷۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 560شمارهٔ ۵۷۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 561شمارهٔ ۵۷۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 562شمارهٔ ۵۸۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 563شمارهٔ ۵۸۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 564شمارهٔ ۵۸۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 565شمارهٔ ۵۸۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 566شمارهٔ ۵۸۴: محبت چون کند زورآزمایی 567شمارهٔ ۵۸۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 568شمارهٔ ۵۸۶: باز رنگت شکسته است امروز 569شمارهٔ ۵۸۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 570شمارهٔ ۵۸۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 571شمارهٔ ۵۸۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 572شمارهٔ ۵۹۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 573شمارهٔ ۵۹۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 574شمارهٔ ۵۹۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 575شمارهٔ ۵۹۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 576شمارهٔ ۵۹۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 577شمارهٔ ۵۹۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 578شمارهٔ ۵۹۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 579شمارهٔ ۵۹۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 580شمارهٔ ۵۹۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 581شمارهٔ ۵۹۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...582شمارهٔ ۶۰۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 583شمارهٔ ۶۰۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...584شمارهٔ ۶۰۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 585شمارهٔ ۶۰۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 586شمارهٔ ۶۰۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 587شمارهٔ ۶۰۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...588شمارهٔ ۶۰۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...589شمارهٔ ۶۰۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 590شمارهٔ ۶۰۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو 591شمارهٔ ۶۰۹: ...592شمارهٔ ۶۱۰: به کویش مشت خاکی می فرستم 593شمارهٔ ۶۱۱: گر تو با هر خار و خس خواهی چو گل ...594شمارهٔ ۶۱۲: مردم از افسردگی ای بخت چشمی باز ک ...595شمارهٔ ۶۱۳: درگذشت از خاکساری دشمن از آزار من 596شمارهٔ ۶۱۴: از نصیحت دم مزن با خاطر افگار من 597شمارهٔ ۶۱۵: خیره گردد دیده صبح از جلای داغ من 598شمارهٔ ۶۱۶: نیست غیری در حریم دیده نمناک من 599شمارهٔ ۶۱۷: منقلب گشته است از دور فلک احوال م ...600شمارهٔ ۶۱۸: خون ز چشم عاشقان بیگناه آمد برون 601شمارهٔ ۶۱۹: زبان شانه را از حرف زلفش کی توان ...602شمارهٔ ۶۲۰: ز رخسار تو خونها در دل گل می توان ...603شمارهٔ ۶۲۱: کجا طی راه حق با جان غافل می توان ...604شمارهٔ ۶۲۲: به تنهایی گل از وصل گلستان می توا ...605شمارهٔ ۶۲۳: بیا ای عشق جان پای در گل را به را ...606شمارهٔ ۶۲۴: نمی آیی، نمی خوانی، نمی جویی خبر ...607شمارهٔ ۶۲۵: به فکر از عقده افلاک نتوان کرد سر ...608شمارهٔ ۶۲۶: راز عشق از دل بی تاب نیاید بیرون 609شمارهٔ ۶۲۷: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 610شمارهٔ ۶۲۸: ز عشق بی مژه تر نمی توان بودن 611شمارهٔ ۶۲۹: خوش است چاشنی سود در زیان دیدن 612شمارهٔ ۶۳۰: ای غنچه زر خرید گلستان بوی تو 613شمارهٔ ۶۳۱: در مجلس شراب رخ شرمگین مجو 614شمارهٔ ۶۳۲: می بده ساقی که از فیض شراب صبحگاه 615شمارهٔ ۶۳۳: چه شیرینی است با لبهای آن شیرین پ ...616شمارهٔ ۶۳۴: دستی که ریزشی نکند زیر خشت به 617شمارهٔ ۶۳۵: از عرق رخسار گلگون را گلستان کرده ...618شمارهٔ ۶۳۶: پا چو مجنون جمع اگر در دامن صحرا ...619شمارهٔ ۶۳۷: با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخ ...620شمارهٔ ۶۳۸: ازان رخسار حیرت آفرین تا پرده واک ...621شمارهٔ ۶۳۹: ندارد حسن خط چون من غلام حلقه در ...622شمارهٔ ۶۴۰: دل هر کس که از خورشید ایمان گشت ن ...623شمارهٔ ۶۴۱: عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای 624شمارهٔ ۶۴۲: بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ا ...625شمارهٔ ۶۴۳: از کجی ناخنه دیده انور گردی 626شمارهٔ ۶۴۴: از سخن چند چو سی پاره پریشان گردی 627شمارهٔ ۶۴۵: کند چه نشو و نما دانه زمین گیری 628شمارهٔ ۶۴۶: زهی نگاه تو با فتنه گرم همدوشی 629شمارهٔ ۶۴۷: ز چهره تو چو خوشید نور می بارد 630شمارهٔ ۶۴۸: غافل ز سیر عالم انوار مانده ای 631شمارهٔ ۶۴۹: در گریه چشم افشک فشان را ندیده ای 632شمارهٔ ۶۵۰: آسوده ای که لطف نمایان ندیده ای 633شمارهٔ ۶۵۱: زهاد را به حلقه رندان چه می بری 634شمارهٔ ۶۵۲: ای فتنه از سپاه تو تیری ز ترکشی 635شمارهٔ ۶۵۳: صبر مرا حواله به سیماب می کنی 636شمارهٔ ۶۵۴: محبت چون کند زورآزمایی 637شمارهٔ ۶۵۵: مرا چون نیست طالع ز آشنایی 638شمارهٔ ۶۵۶: باز رنگت شکسته است امروز 639شمارهٔ ۶۵۷: تا چو سرزلف صد شکست نیابی 640شمارهٔ ۶۵۸: نهشت شرم رخ از گوشه نقاب نمایی 641شمارهٔ ۶۵۹: بهار می گذرد، سیر گلستانی کن 642شمارهٔ ۶۶۰: به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن 643شمارهٔ ۶۶۱: یکی هزار شد از عشق ناتمامی من 644شمارهٔ ۶۶۲: ختم است بر خرام تو راه نظر زدن 645شمارهٔ ۶۶۳: اول علاج ما به نگاه کشند کن 646شمارهٔ ۶۶۴: خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن 647شمارهٔ ۶۶۵: تیغ دو دم بود لب خندان به چشم من 648شمارهٔ ۶۶۶: هر نغمه طرازی نرباید دل مستان 649شمارهٔ ۶۶۷: ز لباس تن برون آ به گه نیاز کردن 650شمارهٔ ۶۶۸: دل ز مهر بوالهوس آزاد کن 651شمارهٔ ۶۶۹: برد تا رنگ حیا را باده از رخسار ا ...652شمارهٔ ۶۷۰: نیست هر آیینه را تاب رخ گلرنگ او 653شمارهٔ ۶۷۱: عمر را سازد دو بالا، دیدن بالای ا ...654شمارهٔ ۶۷۲: می به جامم می کند چشم خمارآلود تو 655شمارهٔ ۶۷۳: ای قیامت نخل بند قامت رعنای تو 656شمارهٔ ۶۷۴: ای صبا احوال ما با پاسبان او بگو 657شمارهٔ ۶۷۵: مگر ذوق خودآرایی براندازد نقابش ر ...658شمارهٔ ۶۷۶: قیامت را به رفتار آورد سرو روان ت ...659شمارهٔ ۶۷۷: یکی هزار شد از خط سبز، شهرت او 660شمارهٔ ۶۷۸: اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ